Haarlemsche Courant
0LK EN FRONT REKENEN OP ELKAAR o IJ9
jGeen burgerlijke staat overleeft dezen oorlog.
Strijd te Stalingrad tot
Noordelijk stadsdeel beperkt.
REDE VAN HITLER:
\Rij ksmark
g87e Jaargang No. 231
inement p. week 0,26, p. maand 1,15, p. kwartaal ï.O,
inco p. post 3,13, losse nummert 6 cent Advtrtentlfn 1—15
/V— tike m.m. meer 20 cent Reclames duty>ele prijs.
•T^vertentleabonnementen 1500 m.m. cent p. m.m. Kennemer
fdltle 3—13 m.m. 1.20. Abonnement 1500 m.m. 5 cent p. m.m.
i Grafische Bedrijven Damlate
Nieuwsblad voor Noord-Holland
Donderdag 1 October 1942
Bureaux Haarlem: Groote Houtstraat »3. Bijkantoor: Soenda<
plein 37. Tel. DlrecUe 13082. Hoofdredactie 154S4. Redactie 10600,
Administratie 10724. 1«23. Soendapleln 12230. Pnsttlro 134956.
Directie PH. A. MEES P. W PEEREBOOM.
Wnd Hoofdredacteur: 4. V. BAtTDEWYXS.
Verschijnt dagelUks behalve op Zon-
Totale resultaat
Duitsche Winterhulp:
Lichtzijde van dezen.oorlog:Verbondenheid van alle Germaansche stammen. Gigantische
m ipbouw in de bezette Oostelijke gebieden met groeiende resultaten voor Duitsche volk
';™*en overig Europa. Medewerking der Russische bevolking op groote schaal.
'oi Siets zal den Duitschen soldaat van Stalingrad wegkrijgen.
Weermacht voorbereid op elk tiveede front, waar en wanneer
)°k. Waarschuwing aan Engeland inzake het bolsjewisrfie
kaa
t „uchtaanvallen worden
bïï ergolden.
u, Ipening 4de actie der
- lorlogswinterhulp.
Plechtigheid in Sport-
palast te Berlijn. Maar
schalk Rommel aanwezig.
Tijdens een machtige, grootsche be-
tu tooging der N.S.D.A.P. in het Sportpa-
last te Berlijn is de tjpnde Winterhulp-
actie van het Duitsche volk, de oorlogs-
p./ winterhulpactie 1942/'43, door den
Führer geopend, die in een meeslee-
pende rede het Duitsche volk opriep tot
een nieuw offer voor het grootste so
ciale werk, dat de geschiedenis kent.
=eoc;
Minister Göbbels, die tevoren rapport
«jtbracht over de laatste Oorlogswinter-
,e'! ulpactie, kon nogmaals op een geweldige
,f'v ijging van deze sociale gemeenschapspres-
an tie wijzen.
De door pers en radio verspreide aan-
r. ondiging. dat de Führer, die bij de ge-
omss enkwaardige Rijksdagbijeenkomst van 26
.ril j.l. voor de laatste maal tot het Duit
se volk had gesprqken, in het Sport-
alast het woord zou voeren, had een groote
enschenmenigte op de been gebracht,
og voordat Göbbels gereed was met zijn
rdt 5 apport, bleek uit het gejuich, dat van de
vo!- traat naar binnen klonk, dat de Führer
.ogel; angekomen was. Terwijl de tienduizenden
1® 3 ich van de plaatsen verhieven en met op-
n Fn 'heven rechter arm Hitier begroetten, be-
2 'ui rad deze de zaal, vergezeld van Reichfüh-
gro er S.S. Himmlpr en Obëtbefehlsleiter Hil-
943 v enfeldt. Hij schudde generaal-veldmaar-
"lalk Rommel onder het gejubel van tien-.
jk uizenden de hand.
v Rede van den Führer
t
De Führer herinnerde in zijn rede in de
erste plaats aan het feit, dat het een jaar
leden was, dat hij voor het laatst op deze
aats voor het Duitsche volk kon spreken.
dien tijd heeft hij zich meer met han-
,'len en daden moeien bezighouden. Wat
aas uitgesproken moet worden, wordt bo-
endien door onze soldaten gezegd.
ndse; Ik acht het niet juist, zoo verklaarde hii.
mj thans bezig te houden met de gedaante
m datgene, wat eens zal zijn, maar ik acht
jt beter, dat wij ons bezig houden met
het 6 atgene, wat de tijd momenteel van ons
■}Jv! erlangt.
a 1 Sen Atlantic charter aan elkaar te lijmen
natuurlijk zeer eenvoudig. Deze onzin
nste 1 overigens ook slechts weinige jaren van
wasa racht zijn en door de harde feiten een-
oudig ter zijde geschoven worden. Ook om
v' en andere reden is het voor onze tegen-
IS tanders gemakkelijk praten, want zij heb-
len nu na jarenlange vergeefsche moeite
lotseling ons'partijprogram ontdekt en wij
met verbazing, dat zij defcvereld voor
t toekomst ongeveer dat beloven, wat wij
er i> ms Duitsche volk reeds hebben gegeven en
jt cc raarvoor ons ten slotte door de anderen
eze oorlog is aangedaan.
r,y: Het is wel erg geestig, aldus merkte de
,-! iihrer ironisch op. als b.v. een president
ih» egt: „Wij willen, dat voortaan iedereen
- recht heeft geen gebrek meer te lijden"
g' CLcf iets dergelijks. Daarop kan men slechts
tp k «Sgen. dat het waarschijnlijk veel eenvou-
'jer zal zijn geweest, als deze president,
,t v:#1 plaats vanéin een oorlog te duiken, de
n, wi eheele werkkracht van zijn land had
oppï iruikt om tot nuttige productie te komen en
'ooral om voor zijn eigen volk te zorgen,
wat niet in een gebied, dat per vierkante
lometer slechts tien menschen heeft te
,r0£, herbergen, gebrek en ellende heerschen en
u^ertien millioen menschen werkloos moe-
in zijn.
Als deze heeren thans een hooge borst op-
itten en plotseling tegenover de wereld als
redder optreden en verklaren: wij zullen
k er voortaan voor zorgen, dat de nood van
,.£1 het verleden niet terugkeert, dan zeg ik,
rekK dat deze bezitters van wereldrijken daar-
oor reeds lang vóór ons in hun eigen lan-
Jen hadden kunnen zorgen.
Als ik daarbij hoor, dat iemand nu zegt.
Iptk geloof, dat het de heer Eden is, maar
voo[' men weet nu eenmaal niet welke nul daar
aan den overkant aan het praten is dat
tij werkelijk gelooven aan datgene, wat zü
oorgeven te gelooven, dan hadden zij dit
egevi ?eloof vroeger kunnen belijden. Wij hebben
wart n iedei geval niet alleen iets geloofd, maar
deni ook gedaan wat wij geloof:en.
voort En thans gelooven wij, dat wij de vi.i-
gewtfgnden tot de definitieve overwinning moe-
of Wet verslaan. Dat gelooven we en moeten
ye on'c doen. Natuurlijk kunnen wij met
erlact- °eze ''eden over het begrip geloof in het
4 geheel niet debatteeren. Wie bijvoorbeeld
gelooft, dat Namsos een overwinning was
an f of Andalsnes, of wie zelfs gelooft dat Duin-
kerken de grootste overwinning der wereld-
Tiioui 'esc'lieienis was. of dat mijnentwege een
bedr: P^itié, die negen uur duurde, een ver-
'""'erluke, bemoedigende uiting van een
ierende natie was, met hem kunnen
'ij ons met onze bescheiden successen na-
uurliik niet vergelijken.
"evf an* wat 7-iin onze overwinningen daar-
"asjjtegenover eigenlijk? Als wij bijvoorbeeld de
latste maanden tot den Don konden door-
"ingeiii stroomafwaarts deze rivier vol-
?t»i ten Islotte den Wolga bereiken. Sta-
fnp'ad bestormen en het ook zullen nemen
r- waarop zij zich kunnen verlaten dan
n 15 ?,at ln bet geheel niets,
amfcï Als wij doordringen tot den Kaukasus,
pen e dan is dat ook niets. Als wij de Oekraïne
bezetten. ab< wij de Donetzkolen in bezit
nemen, dan is dat alles niets. Als wij 65 of
i0 pet van het Russische ijzer krijgen, dan
eltjss 15 ^a' volstrekt niets. Als wij het grootste
eltj»' kraangebied If- wereld practisch ontgin-
paü- nen voor het Duitsche volk en daavm.ee voor
dan is :.at in het geheel niets. Als
Jij ons van de oliebronnen verzekeren, is
dat ook niets.
Dat alles is niets, maar als Canadeesche
voorhoeden met een klein Engelsch staartje
als aanhangsel naar Dieppe komen en zich
daar moeizaam negen uur vermogen te
haiidhaven om daarop definitief te worden
vernietigd, dan is dat een bemoedigend,
wonderbaarlijk blijk van de onuitputtelijke,
zegevierende kracht, cie het Britsche impe
rium eigen is.
Reeds in 1939 waren wij niets, want des
tijds b'lies Churchill zich reeds op: ,.Ik kan
de heugelijke mededeeling doen. dat het
duikbootengevaar als definitief afgewend
kan worden beschouwd. Wij hebben meer
duikbooten vernietigd, dan de Duitschers
ooit hebben bezeten".
Dat wij hem uit den Balkan hebben ge
worpen, dat wij Griekenland hebben ver
overd en Kreta hebben bezet, dat zij in
Noord-Afrika verdreven zijn, dat alles is
niets. Maar als er ergens een paar man lan
den om een eenzamen voorpost te overrom
pelen, dan zijn dat daden, dat zijn presta
ties.
Het „tweede front".
Wie derhalve dergelijke dingen gelooft,
zal ons geloof niet begrijpen. Ons geloof
nooit begrijpen. .Overigens hebbenzij na
tuurlijk tegenover deze daden ook wissels
op de toekomst. Zij zeggen: „Het tweede
front zal komen". Daaromtrent wil ik niet
zeggen, dat wij ons niet op een tweede front
voorbereiden. Als de heer Churchill zegtc
„Wij willen thans aan de Duitschers over
laten in hun angst te piekeren, waar en
wanneer wij dat front vormen", dan kan ik
slechts zeggen: meneer Churchill, angst
hebt u mij nog niet ingeboezemd. Maar dat
wij moeten piekeren, daarin hebt u gelijk,
want als ik een tegenstander van militair
formaat had, kon ik ongeveer uitrekenen,
ADOLF HITLER.
(Stapf c)
waar hu moet aanvallen. Maar als men mi
litaire idioten tegenover zich heeft, kan men
natuurlijk niet weten waar zij aanvallen.
Of ce heer Churchill de eerste plek. waar
hij het tweede front wilde starten, handig
uitgekozen heeft of niet, daarover zijn zelfs
in Engeland de meeningen verdeeld. Maar
geheel afgezien van de plaats, die hij den
volgenden keer uitzoekt, mag hii overal
van geluk spreken als hii negen uur aan
wal blijft.
Het jaar 1942.
Hitier vervolgde: In mijn oogen heeft
het jaar 1942 reeds de zwaarste beproe
vingen achter zich. Dit was de winter
1941/'42. Ik mag wel zeggen, dat in
dezen winter het Duitsche volk en in
zonderheid zijn weermacht door de
Voorzienigheid gewogen zijn. Iets ergers
kan en zal er niet meer komen. Het
was een zeer moeilijke, zeer harde be
proeving. Desondanks hebben wij de
zen moeilijksten tijd niet alleen over
leefd, maar wij hpbben het klaar ge
speeld de aanvalsr'ivisies opnieuw op
te stellen, resp. te vormen, die bestemd
waren tot opening van het nieuwe of
fensief.
Dit offensief verloopt nu niet zooals onze
tegenstanders hadden gedacht. Ik geloof,
dat wij, als wij een terugblik werpen, tevre
den kunnen zijn met de achter ons liggende
drie jaar. Steeds was de doelstelling zeer
nuchter, dikwijls zeer verrrtetel, waar zij
zulks moest zijn, dikwijls wel overwogen,
waar zii wel overwogen kon zijn, vaak be
dachtzaam, waar wij tijd hadden, voorzich
tig, waar wij geloofden onder alle omstan
digheden zeer voorzichtig te moeien zijn.
Maar wij zijn ook zeer stoutmoedig geweest,
waar stoutmoedigheid alleen ons kon red
den.
Voor dit jaa£ hebben wij een heel eenvou
dig program opgesteld:
1) Onder alle omstandigheden datgene
vast te houden, wat vastgehouden moet wor
den. d.wjz. den ander te laten aanstormen,
waar wij zelf met voornemens ziin op te
rukken, stevig stand te houden en af te
wachten wie hier nu het eerst vermoeid
raakt.
2) Onvoorwaardelijk daar aan te vallen,
waar de aanval onder alle omstandigheden'
noodzakelijk is. Het doel is daarbij volko
men duidelijk: vernietiging van den rechter
arm van deze internationale samenzwering
'van kapitalisme, plutocratie en bolsjewisme.
Hier hebben wij ons nu eenige oogmerken
gesteld. Ik mag ze zeer in het kort. in een
enkel woord samengevat, vermelden om U
tot het besef te brengen, om speciaal het
Duitsche'volk tot het besef te brengén, wat
nu in deze weinige maanden is gepresteerd.
De doeleinden in het Oosten.
Het eerste doel was de beveiliging van
onze domineerende stelling bij de Zwarte
Zee en de definitieve zuivering van het
schiereiland de Krim. Twee slagen, die om
Kertsj en die om Sebastopol hebben hiertoe
gediend. Nadat wij dit in orde hadden ge-
brachtt scheen het ons noodzakelijk een
buil weg te werken, die aan den Wolchof
was ontstaan. Zij werd afgesnoerd- en de
tegenstander-vernietigd, resp. gevangen ge
nomen.
Toen kwam de volgende taak: voorbe
reiding van de doorbraak naar den Don
Intusschen had de tegenstander van zijn
kant als oogmerk een groot offensief ge
kozen, namelijk van Charkof uit door tf
breken naar den oever van den Dnjepr om
daardoor ons geheele Zuidelijke front te
doen instorten.
U zult U wellicht nog herinneren m"ei
welk een geestdrift onze tegenstanders
deze operaties volgden. Zij eindigden in
drie slagen met de volledige vernietiging
van meer dan 75 divisies van onzen Rus-
dschen tegenstander.
Daarop volgde toen het begin van on
ügen groote offensief. Het doel was in dt
eerste plaats den tegenstander de laatste
groote tarwègebieden te ontnemen. In df
'weede plaats hem de laatste rest der steen
kolen te ontnemen, waarvan cokes gemaak'
kan worden, in de derde plaats zijn olie
bronnen te bereiken, en ze te nemen dan
wel althans af te sluiten. De aanval zou
dan in de vierde plaats worden voortgeze'
om zijn laatste, grootste verkeersader, de
Wolga, af te snijden.
Stalingrad.
Hier werd als doel gesteld de streek, die
tusgphen de bocht van den Don en de Wolga
zelf ligt en als plaats Stalingrad. Niet om
dat dit de plaats met den naam van Stalin
is, maar uitsluitend omdat dit een strate
gisch belangrijke stad is en omdat ons dui
delijk voor obgen stond, dat door de uit
schakeling van Dnjepr, Don en Wolga als
verkeerswegen voor Rusland hetzelfde of
iets erfers geschiedt als voor Duitschlana
het geval zou zijn, als we den Rijn, Elbe,
de Oder en den Donau zouden verliezen.
Want alleen op dezen reusachtigen
stroom, de Wolga, wordt in zes maan
den ongeveer dertig mülioen ton goede
ren vervoerd. Dat is evenveel als per
jaar op den Rijn. Dit is afgesneden en
wel reeds geriiimen tijd. Thans wordt
er vooral ook een eind gemaakt aan
de positie van Stalingrad. Daardoor
wordt deze grendeling bereikt en vér-
sterkt en U kunt overtuigd zijn, dat
geen mensch ons van deze plek kan
wegkrijgen.
Wat nu de overige oogmerken betreft.
U zult wel begrijpen, dat ik daarover niet
spreek, omdat het oogmerken zijn, die op
net oogenblik worden nagejaagd. Maar
het moment zal komen waarop het Duit
sche volk volledige opheldering omtrent
dezte nieuwe oogmerken zal verkmjgen.
Achter het front.
Ik mag U echter wel zeggen, dat wij
ons natuurlüR de organisatie van dit
gigantische gebied, dat wij thans be-
heerschen, alsmieuwe taak hebben ge
steld. Er is ons iets aan gelegen m
feite dit reusachtige gebied te beveili
gen voor onze oorlogvoering en in rui
meren zin niet alleen voor de voeding
van ons volk en de waarborging van
onze grondstoffen, maar ook voor de
instandhouding van geheel Europa.
Te dien einde moest om te beginnen het
verkeer in orde worden gebracht. Er zijn
tienduizenden kilometers spoorlijnen, die
ivij nu herstellen of wel sedert lang hebben
hersteld. Dit reusachtige verkeersnet. dat
thans reeds voor het grootste deel op Euro-
peesche spoorbreedte is gebracht, was vol
komen verwoest. Geen honderden, maar
duizenden bruggen moesten opnieuw wor
den gebouwd. Dit alles is thans in enkele
maanden geschied of zal binnen enkele
weken voltooid zijn.
Nu zijn er aan den kant van onze tegen
standers menschen, die zeggen: waarom
stoppen ze plotseling? Wel. omdat we voor
zichtig zijn, omdat we net zoolang ergens
blijven tot we onzen ctappedienst geheel
Nu zijn er aan den kant van onze tegen
standers menschen, die zeggen: waarom
stoppen ze plotseling? Wel, omdat we voor
zichtig zijn, omdat we net zoolang ergens
blijven tot we onzen etappedienst geheel
in orde hebben. Wij organiseeren achter het
front het verkeer en den landbouw. Het
gebied moet worden ontgonf^n. Het gaat
erom, dat we een deel hiervan geBeel op
nieuw moeten oriënteeren. Wat hier is ge
presteerd, is gewoon ontzaglijk.
En als dan zoo'n schaapskop, ik kan
het niet,anders uitdrukken, zooals mij
nentwegen Duff Cooper of Eden zegt: dat
wat een groote fout, dat de Duitschers de
Oekraine of het Koebangebied zijn binnen
gedrongen dan zal hij nog wel zien, of
het een fout was, dat wij de verste gebieden
zijn binnengedrongen.
De eerste, zij het ook nog bescheiden
resultaten van dit optreden hebben wij tot
onze vreugde voor het Duitsche volk toe
gankelijk kunnen maken. Maar u kunt er
van overtuigd zün: wij zijn daar nog maar
aan 't begin. Volgend jaar al zal dit gebied
geheel anders georganiseerd zijn.
En eindelijk komt daarna de organisatie
van het algemeene economische leven en
daarna komt de mijnbouw. Ook hier moet
worden ontgonnen. Daarna komt de elec-
trische stroom. Als u kon zien hoe daar
\yordt gewerkt, zou u begrijpen, dat ook in
een tijd, dat er schijnbaar niets wordt ge
daan, desondanks iets geweldigs wordt tot
stand gebracht.
Vervólg op pag. 2)
Japan over Willkie's reis
naar China.
Pers der V.S.^ontstemd over zijn bezoek
'aan Moskou.
Het resultaat, van de besprekingen van
Willkie te Tsjoengking zal slechts nieuwe
teleurstellingen en nieuwe ergernissen voor
de bondgenooten opleveren, aldus de woord
voerder der Japansche regeering.
Nu Willkie in Tutkïje geen audiëntie met
den president der republiek heeft kunnen
krijger? en In Moskou tot zijn vei-rassing op
één enkelen dag ruim 50 maal vragen te
hooren heeft gekregen over het tweede
front, kan men zich goed voorstellen, hoe
het bezoek en de besprekingen in Tsjoeng
king zullen verloopen.
let eenig zichtbare resultaat van de mis
sie van Willkie zal zijn een dikke enveloppe
met een persoonlijke, maar niets zeggende
boodschap van Roosevelt aan Tsjang-Kai
Sjek.
Naar Domei inmiddels uit Tjsoengking
meldt, heeft Willkie na zijn aankomst, te
Tsjoengking een onderhoud gehad met
Tsjang-Kai-Sjek.
Churchill over Dieppe.
„Zeer zware verliezen
Churchill heeft in het Lagerhuis verklaard
dat er bij den aanval op Dieppe zeer zware
verliezen ontstaan zijn, die bijna dc helft
bedragen hebben van de gezamenlijke Brit
sche strijdkrachten.
Churchill weigerde evenwel, nauwkeurige
cijfers te noemen. Voorts zeide hij, dat in
Dieppe aan land gezette pantserwagens
door de ongedacht groote kracht der ver
dediging in hun operaties zijn belemmerd.
Palestijnsche joden
ingeschakeld bij oorlogvoering
Palestina gelijkt op een belegerde stad,
aldus wordt vandaar gemeld. De regeering
heeft onlangs de joden van IS tot 40 jaar
opgeroepen. Degenen, die goedgekeurd wor
den voor den militairen dienst, zullen voor
hun opleiding, als zij niet worden opge-
eischt door de industrie, worden gezonden
naar Transjordanië, daar alle oefenkampen
in het land zelf door andere hulpvolken zijn
bezet.
Ook de rijke, in groote weelde levende
joden van Tel Aviv zijn in groote be
nauwdheid gekomen. In deze stad hebben
de Amerikanen n.l. hun hoofdkwartier ge
vestigd, dat alleen al voor de staven beslag
legde op 40 huizen. Ook het nationale jood-
sche theater Gamiba heeft Amerikaansche
inkwartiering gekregen.
KORT NIEUWS
Naar de Britsche berichtendienst meldt,
heeft het Lagerhuis een wetsontwerp aan
genomen, volgens hetwelk de amtbsperiode
van het huidige parlement opnieuw met
een jaar wordt verlengd.
Het Amerikaansche opperbevel in
Australië heeft huwelijksbepalingen uitge
vaardigd, waarin vastgelegd wordt, dat
Amerikaansche soldaten ten minste zes
maanden moeten wachten, voor hun verlof
gegeven wordt een Australische vrouw te
huwen.
Acfi# derde oorlogsjaar:
R.M. 2.805.000.000.
Rede van Rijksminister Göbbels.
Voor de rede van den Führer bij de groote
betooging der N.S.D.A.P. heeft de Duitsche
minister van propaganda, dr. Göbbels,
grootsch opgezet rapport uitgebracht over
resultaat der Winterhulp in het oorlogejaax
1941/42.
Toen de minister in gezelschap van gene-
raal-veldmaarschalk Rommel de zaal betrad,
weerklonk donderend gejubel, dat eerst na
minuten luwde.
Göbbels verklaarde ter inleiding, dat hij
het beneden zijn waardigheid achtte op
onzinnige leugens en verdachtmakingen van
de Engelsche radio en van de Engelsch-Ame-
rikaansche propagandabureaux in te gaan, die
slechts aanslagen vormen op het gezonde ver
stand.
Voor een ieder, die zijn verstand gebruikt,
aldus de minister, kan er aeen twijfel bestaan,
dat de onafgebroken keien van historische
successen der mogendheden van het Pact van
Drie tenslotte ook tot de groote eindoverwin
ning zal leiden. Het potentieel der Duitsche
bewapening heeft een omvang gekregen,
waarvan de vijanden zich slechts een vage
voorstelling kunnen makep, te oordeelen naar
hun propagandastellingen. Bij het begin van
het vierde oorlogsjaar is het Duitsche leger
met zijn bondgenooten zoowel ten aanzien
van grondstoffen- als van voedselvoorziening,
zoowel politiek als militair volkomen intact
en ongeschokt.
Onze sociale prestaties van 1933'39 waren
in zekeren zin slechts een voorspel van dat
gene, wat wij voornemens waren. Maar dat
was reeds voldoende om onze plutocratische
vijanden ten tooneele te roepen, die nu het
besluit namen in ons het jonge Europa tot den
strijd uit te dagen.
Nota bene het plutocratische Engeland
waagt het bij ons voor den dag te komen met,
zijn sociale vernieuwingsdenkbeelden. Wij ver-
keeren in de gelukkige omstandigheid, feiten
te kunnen plaatsen.tegenover hun hol gepraat.
Deze Winterhulp heeft een resultaat be
reikt, dat men zich in het geheel niet verras
sender cn verheugender kan denken. Voor de
Winterhulp in het derde oorlogsjaar is door
het Duitsche volk 1.208.000.000 Mark geschon
ken. bijna 300 millioen Mark meer dan het
vorige jaar. (Stormachtige bijval).
De minister verstrekte vervolgens cijfers
over het totale resultaat van alle Winterhulp
acties der oorlogsjaren. Dit totaal bedroeg
2.805.000.000 Mark, derhalve b.v. meer dan de
waarde van in- en uitvoer van bijna alle
Zuid-Amerikaansche landen. Het offer in
dezen oorlog bereikt in totaal een bedrag van
4.076.000.000 Mark, hetgeen twee annuïteiten
van het Young-plan zou hebben uitgemaakt.
Hierdoor heeft het totale resultaat van
alle Winterhulpacties na 1933 de vijf mil
liard ver overschreden. (Stormachtig ap
plaus). Van de bedragen die gedurende den
derden oorlogswinter zijn ingekomen, is
twee derde ten goede gekomen aan de
Nat. Sozialistlsche Volkswohlfahrt, waar
van alleen 701.000.000 Mark aan de hulp
actie Moeder en Kind.
Bijzond.er opmerkelijk is de deelneming
van het front aan de Winterhulpactie. Een re
giment aan het Oostelijk front heeft bij een
enkele collecte een bedrag van meer dan
50.000 Mark opgebracht. Dit voorbeeld spreekt
voor heel het front.
Onder stormachtig gejuich deelde Göbbels
Soivjet-aanvallen aan Don afgeslagenTerreinwinst in
Kaukasus, aan Terekfront en in het Noorden.
Archangel weer
gebombardeerd.
Luchtaanvallen op Engeland.
Het opperbevel der Duitsche weermacht
maakt bekend
In het Noordwestelijk deel van den
Kaukasus en ten Zuiden van den
Terek zijn Duitsch^en verbonden troe
pen in harde aan\^sgeveehten verder
opgerukt.
In Stalingrad werden nieuwe sector,en
an het Noordelijk stadsdeel bestormd. B\j
vergeefsche ontlastingsaanvallen verloor d<
vijand 34 tanks.
Aan het front aan den Don hebben Duit
sche en Italiaansche troepen verscheidene
pogingen van de bolsjewisten om over te
steken, afgeslagen. Hongaarsche troepen
wierpen een vijandelijke groep strijdkrachten
ln tegenaanval terug.
In den Noordelijken sector hebben
eigen aanvalsacties ondanks taaien vijande
lijken tegenstand geleid tot successen. Sterke
formaties van het Duitsche luchtwapen en
Kroatische gevechtsvliegers hebben daarbij
den Sowjets zware verliezen toegebracht.
Archangel is Dinsdagnacht opnieuw
gebombardeerd. Uitgebreide branden lieten
het goede -effect van dezen aanval zien.
In den tijd van 15 tot 23 September werden
816 Sow jet-vliegtuigen in luchtgevechten, 131
door afweergeschut van het luchtwapen en
22 door formaties van het leger neergescho
ten, 4 werden buitgemaakt, 17 op den grond
vernield, zoodat de totaalverliezen 990 vlieg
tuigen bedroegen. In dienzelfden tijd gingen
aan het Oostelijk front 77 eigen vliegtuigen
verloren.
Dinsdagnacht zijn Britsche bommenwerpers
in geringe getale naar het gebied van de
Oostzee gevlogen. Twee vliegtuigen wer
den neergeschoten.
Duitsche gevechtstoestellen hebben met suc
ces overdag aanvallen in scheervlucht onder
nomen op militaire doelen in verschillende
plaatsen in Zuid en Zuid-Oost Engeland.
Stalingrad.
Terwijl dikke rookwolken boven het
brandende Stalingrad hangen. dringen
Duitsche infanteristen en pant^rgrena-
diers voortdurend verder op naar de nog
overblijvende en door den vijand taai
verdedigde stadsdeelen in de Noordelijke
voorsteden, waar vele fabrieken gevestigd
zijn.
De bolsjewieken probeeren tevergeefs de
aanvallers tegen te houden door geheele
huizenblokken in de lucht te laten springen
en dóór artillerievuur Zoo verklaarde een
bolsjewistische gevangen genomen kapitein
„Op bevel van Stalin moesten wij in de puln-
hoopen der huizen onze stellingen handhaven
en met onze batterijen de binnenstad ver
woesten. In de straten om ons heen lagen
tusschen de puinhoopen der lirgestorte ge
bouwen de dooden in stapels. Gewonden
kermden, maar niemand kon hen helpen,
want elke man was noodig voor de verdedi
ging. De aanvoer van levensmiddelen en mu
nitie kon nog slechts den nachts plaats heb
ben en ook dat was meestal wegens de onop
houdelijke Duitsche bomaanvallen niet moge
lijk. Met de zinlooze verdediging van StaKn-
grad wordt een waanzinnige daad voltooid,
die het begin is van onzen ondergong. Reeds
wekenlang wisten wij. dat Stalingrad niet te
redden was en practisch had de stad elke
beteekenls voor ons verloren toen de Duit
schers op verscheidene plaatsen aan de Wolga
doordrongen en het scheepvaartverker on
mogelijk maakten."
Het hooge Noorden.
Het aan het front aan de IJszee gelegen
bolsjewistische vliegveld Warlamowo is op 29
September wederom hef doelwit geweest van
zware aanvallen van Duitsche gevechtsvlieg
tuigen en duikbommenwerpers. Nadat bom
men van zwaar kaliber neergeworpen waren,
ontstonden in de vliegtuighangars en »p de
parkeerplaatsen aan den rand van het vlieg
veld uitgebreide branden en ontploffingen,
die de conclusie wettigen, dat benzinetanks
zijn getroffen. Begeleidende jagers bonden
den strijd aan met voor den afweer opgeste
gen bolsjewistische jagers. Na de eerste salvo's
^ïamen de bolsjewisten de vlucht. De opge
stegen Duitsche toestellen keerden zonder
verliezen terug.
De strjjd In het Zuiden.
Het Italiaansche weermaehtberiefct luidt
als volgt „Geen -enkele opmerkelijke gebeur
tenis aan het Egyptische front. Duitsche ja
gers hebben zes vijandelijke machines neer
geschoten tijdens luchtgevechten: een zevende
toestel werd neergeschoten door het lucht
afweergeschut van Tobroek .Een vijandelijke
ral op Porto Empedocle en een naburig
plaatsje eischte zestien dooden en dertien
gewonden onder de bevolking en bracht scha
de toe aan enkele huizen. Britsche vliegtuigen
hebben bommen geworpen op La Canea en
op de baai van Soeda op Kreta. Er wordt
geen schade gemeld.
De rijwielvordcring.
De secretaris-generaal van hei departe
ment van binnenlandsche zaken heef', aan
de burgemeesters eer. circulaire gezonden
in verband met het feit. dal de vordering
van heerenrijwielen thans afgeloopen is.
Onder meer blijkt uit deze circulaire, dat
tot uiterlijk 5 October a s. aan alle perso
nen van wie een rijwiel werd gevorderd,
gelegenheid geboden dient te worden (als
nog) een verzoek tot 't verkrijgen van een
vergoeding of een rijwiel in te dienen.
Indien van gevorderde rijwielen onder
deden zijn afgenomen om daarmede andere
fietsen voor de Duitsche weermacht accep
tabel te maken, kunnen de eigenaars scha
deloos gesteld worden door teruggave van
het restant van hun rijwiel en toekenning
van een vergoeding voor het afgenomen
onderdeel. DeSe vergoeding zal gebaseerd
worden op de geschatte gemiddelde waarde
van een rijwiel, te weten vijftig gulden.
Indien een eigenaar als hier bedoeld
recht heeft op het wederverkrijgen van
een bruikbaar rijwiel, wordt de van hem
gevorderde fiets vanwege de gemeente
weder in bruikbaren staat gebracht en aan
den belanghebbende teruggegeven. Indien
onderdeden van rijwielen afzonderlijk zijn
gevorderd, wordt hiervoor eveneens een
vergoeding toegekend. Voor ieder onderdeel
wordt een vaste waarde bepaald.
mede, dat Hitier weer uit zijn hoofdkwartier
naar Berlijn is gegaan, om op de Berlijnsche
collecte-stee in het Sportpalast, die zoo rijk
is aan tradities, te spreken tot heel hef Duit
sche volk. dat besloten is, met hem trouw en
onvervaard door alle nooden van den tijd
naar de overwinning op te trekken.
Daarop sprak de Führer.
Extra veelevering.
Aan veehouders in Noord-Holland
opgelegd.
Na het ernstige geval van den veehouder
in Amsterdam, wien de secretaris-generaal
van het departement van landbouw en vls-
scherij extra-leveringsplicht van 12 koeien
had opgelegd, zijn thans nog drie gevallen in
de provincie Noord-Holland te vermelden,
waarin het achterhouden van melk den betref-
fenden veehouders duur te stade is gekomen.
Een veehouder ln Landsmeer is extra-leve
ringsplicht opgelegd van vier koeien eft vier
pinken; een veehoudster te Amsterdam zal
vier koeien, twee pinken en 2 kalveren moe
ten afstaan, terwijl een veehoudster te Bus-
sum vier koeien en één pink zal moeten mis
sen.
Deze veehouders, die de voedselvoorziening
van ons volk in gevaar brachten, hebben deze
ernstige gevolgen uitsluitend aan zichzelf te
wijten.
„DE STUDENT DIE DEN HAAT
OVERWON".
Hedenavond spreekt Max Blokzijl om
19.00 uur via den zender Hilversum 1 in de
serie brandende kwesties over het onder
werp „De student, die 'den haat overwon".
HITLER SPRAK.
Bs. Als de Führer spreekt, dan heeft
zijn nede geen toelichting noodig. Wat hij
te zeggen heeft zegt hij zoo klaar en dui
delijk, dat vriend en vijand precies weten
waar zij aan toe zün. Wie nog twü'felen
mocht aan de uiteindelijke bedoelingen van
Duitschlpnd, moet er zich nu verzekerd van
houden,'dat Duitschland zün vijanden ge
heel en volledig wil verslaan tot de defini
tieve overwinning. Veel is er dezer dagen
gesproken over het „tweede front", uit
Hitiers woorden blijkt wel, dat de
Duitsche Weermacht voorbereid is op iedere
mogelijkheid, hoe vreemdsoortig die ook
moge zijn en waar de plaats ook worde uit
gezocht. Stalingrad komt langzaam maar
zeker in Duitsch bezit en niemand
zal den Duitschen soldaat wegkrijgen van
Stalingrad. Men zou hier zonder overdrij
ving de kantteekening bij kunnen plaatsen,
dat de Duitsche soldaat in dezen oorlog
nimmer ergens vandaan gekregen is. dat
weten de tegenstanders van Duitschland
maar al te goed; het is juist hun grootste
zorg. Omtrent den gigantischen opbouw in
de bezelte Oostelijke gebieden heeft de
Führer een uiteenzetting gegeven, die eer
bied afdwingt voor een organisatie, die met
alles rekening houdt en het schier boven-
menschelijke weet tot stand te brengen. Het
Duitsche volk mag zich dan ook in groeiende
resultaten van deze alle krachten en alge-
heele inzet vergende inspanning verheugen.
Over de moeilijkheden en de zorgen van
het Duitsche volk heeft de Führer zich uil
gelaten met groote vrijmoedigheid, welke
blijk geeft van een goed inzicht.
In dé verschillende landen van Europa is
een verhelderend begrijpen op te merken
en de resultaten van de daaruit ontstane
samenwerking wijzen er op dat men hier
van groote vruchten verwachten kan. Aan
het Oostfront strijdt Duitschland met zijn
geallieerden als volstrekt trouwe bondge
nooten van eer. Wij achten dit noodzakelijk,
aldus de Führer. want uit dezen, misschien
moeilijksten strijd uit onze geschiedenis zal
ten slotte datgene ontstaan, wat ons Na-
tionaal-Socialisten uit een eersten wereld
oorlog. steeds voor oogen stond. n.l. dit
groote rijk van een in leed en vreugd nauw
verbonden volksgemeenschap. Want één
lichtzü" heeft deze oorlog zeer zeker, n.l. de
■froote kameraadschap. Alle Germaansche
stammen dragen hun deel. Wij zouden hier
bij willen opmerken, dat Nederland, waar
slechts een klein deel der bevolking zich
voor deze volksgemeenschap geeft, nog een
groote taak heeft, die het niet verzuimen
'<an zonder aan zijn plicht te kort te komen
en in de toekomst met recht voor zich een
olaats in de groote Germaansche gemeen
schap te kunnen opeischen. Dat de resulta-
'en van dezen oorlog voor Duitschland
groeiend zijn, moge trouwens blijken uit de
mededeeling van den Führer omtrent de
medewerking in de verschillende gebieden,
zoo ook (en voornamelijk) in Rusland,
waar de bevolking ondanks bolsjewisme en
grooten angst voor de volkscommissarissen,
ondanks geestelijke afstomping en ellende
zich volop geeft. Tot Engeland, dat door
zijn omgang met de bolsjewisten met vuur
speelt, richtte de Führer nog een waar
schuwing. „Als in een land aartsbisschop
pen heilige missen lezen en op hun altaar
kleed aan den eenen kant het bolsjewisti
sche embleem en aan de andere zijde hun
nationale embleem hebben, zie ik het don
ker voor een dergelijk land in". Engeland
kreeg ook een waarschuwing inzake den
bomoorlog, waarvan hij vaststelde, dat het
uur eenmaal zal slaan waarop een antwoord
gegeven wordt: dat einde zal vreeseliiker
zijn dan het begin. Het is een waarschuwing
die men wél naast zich neerleggen zal.
•naar die in haar beteekenls niet miskend
kan worden. Dat geen burgerlijke staat
lezen oorlog zal overleven, vormt een pro
fetie, die vele „neutrale" landen zich voor
gezegd kunnen houden, speciaal Zweden,
waar de jongste verkiezingen bedenkelijke
ympathieën hebben tezien gegeven.
Vaderland en front kunnen op elkaar
ekenen. De tegenstanders mogen den oor
log voeren zoolang zij daartoe in staat zijn,
wat wij kunnen doen opi hun te verslaan,
zullen wij doen. Met deze mededeeling be
sloot de Führer zijn rede. die. naar wij
nogmaals vaststellen: voor vriend noch
vijand twijfel openlaat.
