Haarlemsche Courant
Vergeefsche aanvallen op Rommel's
strijdkrachten.
Stalin's breuk met Sikorski.
Nieuwsblad voor Noord-Holland
Verbitterde tegenstand.
Londen en Washington niet van te
voren verwittigd.
Officieel DuitscH commentaar.
288c Jaargang No. 97
Buire&uxt Groot® Houtstraat
SPol, Advert. 10781, Redactie 10608
Rpstglro 134058 Haarlomsche Ct, Haarlem
'Ujk.nitoor, Soendapletn 37, Iel, 18238
Hoofdredacteurs J. V. Baudewyno
Woensdag 28 April 1943
VerschUnt dagelijks,
behalve op Zon- en Feestdagen
Drukker^: Z. B. Spaarne 12. Tel. i 12713
Kantoor IJraulden: Rembrandtlaan 55,
IJmuiden-Oost
Uitg Graf. Bedrijven Damiate, Haarlem
K 1297
Amerikanen uit eerste linie teruggenomen. Zware geallieerde
verliezen aan manschappen en tanks. Het Duitsche luchtwapen grijpt in.
De A.N.P.-correspondent te Berlijn meldt:
Nadat de gevechten aan het Westelijke
front in Tunesië op Goeden Vrijdag en
Zaterdag hun hoogtepunt hadden be
reikt, is gedurende de Paaschdagen een
aanmerkelijke verzwakking in de vijan
delijke aarivalskracht te bespeuren ge
weest.
Daarmede is evenwel niet gezegd, dat de
vierde phaze ten einde is. Dit is pas dan
het geval, wanneer de Engelsche en Ameri-
kaansche aanvallen gedurende geruimen
tijd onderbroken moeten worden wegens de
groote verliezen, of wanneer de vijand er
inderdaad in slaagt zijn doel te bereiken en
naar Bizerta of Tunis door te breken, even
tueel zelfs het geheele bruggehooid der
Spilmogendheden op te rollen Vooralsnog is
hiervan echter geen sprake. Zelfs in de
Britsche berichtgeving spreekt men van de
buitengewone dapperheid en 't uithoudings
vermogen van de Duitsche en Italiaansche
soldaten.
Opmerkelijk acht men het te Berlijn, dat
aan het Westelijke front in Tunesië alle
Amerikaansche troepencontingenten uit de
eerste linies zijn teruggetrokken en ver
vangen door Britsche eenheden. Men wijst
erop, dat de Amerikaansche soldaten aan
alle fronten, waar zij tot nu toe verschenen
zijn, gefaald hebben en door de Britten
ondersteund moesten worden, De pauze, die
thans aan de meeste sectoren in Tunesië is
ingetreden, wordt te Berlijn als een stilte
voor een nieuwen storm beschouwd. De
spreker van het opperbevel verklaarde: „Wij
verwachten binnenkort een nieuwen groo-
ten aanval van de Britten en wel van het
eerste en van het achtste leger De rol van
de Amerikanen is uitgespeeld. Zij nemen
niet meer aan de gevechten deel."
Het opperbevel van de Duitsche weer
macht maakt bekend:
Van het Oostelijk front wordt wederzijd-
sche bedrijvigheid van verkenners en stoot
troepen gemeld.
Ook de tweede faze van den grooten
Britsch-Amerikaanschen aanval op het
Tunesische front is mislukt door den wil
tot afweer van de Duitsch-Italiaansche
troepen. Maandag overdag ondernam
de vijand slechts nu en dan hevige aan
vallen en opmarsehen. Zij werden ten
deele in tegenaanvallen afgeslagen.
In den tijd van 20 tot 26 April werden 193
vijandelijke pantserwagens door formaties
van het leger en de luchtmacht vernietigd
of defect geschoten. De bloedige verliezen
van den vijand zijn ernstig.
Bij de zware afweergevechten hebben zich
de Italiaansche divisies „Pistoia" en „Tries
te" bijzonder onderscheiden. In trouwe wa
penbroederschap met de daar opgestelde
Duitsche formaties sloegen zij talrijke met
groote overmacht ondernomen vijandelijke
aanvallen af.
Britsche bommenwerpers vielen Maan
dagnacht eenige plaatsen in West-Duitsch-
land aan, waaronder de steden Duisburg,
Oberhausen en Mülheim. Woonwijken, zie
kenhuizen en andere openbare gebouwen
werden getroffen. De bevolking leed ver
liezen; 16 der vijandelijke vliegtuigen wer
den neergeschoten.
Volgens latere berichten zijn tijdens den
Britsehen bomaanval op West-Duitsch ge
bied in totaal 17 vijandelijke bommenwer
pers neergeschoten.
Het Italiaansche weermachtbericht luidt
als volgt:
De vijand heeft zijn offensief in den Wes
telijken sector van het front in Tunis met
vrij sterke strijdkrachten van infanterie en
tanks voortgezet. Al zijn aanvallen strand
den onder zware verliezen aan manschap-
pen en tanks op den verbitterden tegenstand
der Italiaansche en Duitsche troepen, die op
verscheidene plaatsen tot den tegenaanval
overgingen.
Het luchtwapen der Spilmogendheden
greep herhaaldelijk in ter ondersteuning
van de eenheden op den grond, door con
centraties auto's en tanks te bombardeeren,
waarbij talrijke tanks vernietigd én be
schadigd werden.
Maandagmiddag hebben viermotorige Lïbe-
ratorvliegtuigen de stad Grosseto gebom
bardeerd en met mitrailleurvuur bestookt.
Aan burgergebouwen, o.m. het Roode Kruis-
hospitaal en de kinderbewaarplaats werd
aanzienlijke schade veroorzaakt.Twee vlieg
tuigen werden door de afweer op den grond
vernield. Meermotorige vijandelijke vlieg
tuigen hebben San Antioco (Cagliari),
Augusta, Bari en Trani aangevallen. De
afweer op den grond bracht drie bommen
werpers ten val: een in San Antioco, een in
Augusta en de derde boven de woonwijk
van Bari.
In aanvulling op het Duitsche weermacht-
bericht verneemt het D.N.B. nog de volgen
de bijzonderheden:
Kenmerkend voor den strijd in Tunesië
zijn drie factoren:
1. De vijand is als gevolg van het terrein
genoodzaakt zijn tanks in de smalle rots
dalen, die tevens de wegen vormen, in den
strijd te werpen. Door deze concentratie
worden de zware verliezen verklaard, die
de Duitsch-Italiaansche pantserafweer den
vijandelijken tanks kon toebrengen.
2. Het aandeel, dat de vliegende Duitsche
artillerie en de jagers bij de vernietiging
van vijandelijke tanks hebben, wordt steeds
grooter. De tanks hinderen elkaar op de
smalle wegen en zijn tot een moeizamen op
marsch veroordeeld.
De derde factor, die aan den strijd een
bijzonder kenmerk verleent, is de wil van
iederen soldaat afzonderlijk om zijn plaats
tot het uiterste te verdedigen. Dit blijkt wel
uit de hardnekkigheid waarmede in de thans
afgeloopen phase van den Britsch-Ameri
kaanschen aanval om eiken meter rots
bodem in gevechten van man tegen man
gestreden is. Op de onwrikbare afweer
van de Duitsch-Italiaansche verdedigers
moest ook nu weer de overmacht van den
vijand opnieuw te pletter loopen.
Tijdens de zevendaagsche worsteling aan
het Zuidelijke en Westelijke front van het
Tunesische bruggehoofd leden de Engelschen
en Amerikanen uitermate zware verliezen,
zooals reeds blijkt uit het aantal stukgescho
ten tanks, dat 193 beloopt. Wanneer men in
aanmerking neemt, dat een volledig uitge
ruste vijandelijke pantserdivisie over onge
veer 150 tanks beschikt, en dat na de zware
gevechten het aantal voor den strijd ge
schikte tanks tot ongeveer 60 tot 70 per
divisie is gedaald, dan impliceert de ver
nieling van 193 tanks, dat ongeveer drie
vijandelijke pantserdivisies haar tanks ver
loren hebben.
KORT NIEUWS.
Te Eindhoven had de veertienjarige J.
van D., voor drie stuivers van een medescho
lier een projectiel gekocht. Thuis demonteerde
hij het gevaarlijke speelgoed met het gevolg,
dat het ontplofte. Re jongen werd ernstig ge
wond en moest naar een ziekenhuis vervoerd
worden, waar zijn hand geamputeerd werd.
De Helmondsche politie heeft 15 personen
aangehouden, die uit de N.V. van Vlissingen
en Co's katoenfabrieken ongeveer 3000 meter
kunstzijdestoffen gestolen hadden.
Op eersten Paaschdag is op de rivier de
Noord bij Dordrecht, een zeilboot omgeslagen.
Van de drie inzittenden wisten twee zich te
redden. De 26-jarige J. Dooren uit Dordrecht
is echter verdronken.
Bij het maken van een groepsfoto tijdens
een bijeenkomst in een hotel in Hengelo ge
raakte een vonkje in een flesch vol magnesium
poeder. Een hevige ontploffing, gepaard met
een groote steekvlam, ontstond. Zes personen
werden gewond, waarvan drie ernstig.
Terug van den grootsten convooislag. De
zege-vanen aan den periscoop: een tank
boot van 12.000 brt. en een Engelsche
torpedojager. Links de commandant.
(PK Beilstein PBZ/R P. c)
Het Noordhollandsch Tooneel geeft onder
regie van Jan C. de Vos in den Stads
schouwburg te Haarlem op 8 Mei a.s. de
première van Shakespeare's „Twee edel
lieden van Verona". Een der scènes.
(C.N.F./A. Peperkamp Pax c)
United Press meldt uit Londen, dat de
Sowjet-regeering het besluit om de betrek
kingen met de Poolsche emigranten te verbre
ken, genomen heeft zonder van te voren
overleg te plegen met de andere geallieerden
met inbegrip van Groot-Brittannië.
Reuter meldt uit officieele bron, dat de
Britsche regeering „met het oog op de nieuwe
ontwikkeling der Sovjet-Russisch-Poolsche
betrekkingen" onderhandelingen met de re
geering der Ver. Staten heeft geopend.
De woordvoerder der Wilhelmstrasse heeft
inmiddels een officieele verklaring afgelegd
waarin het volgende wordt gezegd:
Het Duitsche antwoord op de vraag, waar
om Stalin dezen stap heeft gedaan, luidt:
1. Stalin wil met den z.g. Poolschen
ambassadeur te Moskou een lastigen vra
gensteller verwijderen, die niet alleen
naar de dooden van Katyn, doch ook naar
de a~ndere IV2 millioen weggevoerde en
verdwenen Polen zou kunnen vragen. De
Poolsche krijgsgevangenen, dtje in Duitsche
handen gevallen zijn het betreft hier
694.000 man zijn allen nog in leven.
Wij vragen Stalin: Waar zijn de IV2 millioen
Poolsche soldaten en burgers, die In bolsje
wistische handen vielen
2. Stalin wil zich door deze breuk ontrek
ken aan iedere verdere bespreking over ter
ritoriale kwesties aan de Westelijke grens
der Sovjet-Unie. Hij beschouwt Polen zooals
bekend als te liggen binnen de strategische
grenzen der Sovjet-Unie en denkt er niet aan
een of ander verdrag of een overeenkomst na
te komen. Door deze breuk wil hij ook den
Engelschen en Amerikanen zeer duidelijk elk
debat over territoriale kwesties in Oost-
Europa beletten.
3. De in de nota van Mólotof voorkomende
bewering, dat Duitschland en Sikorski een ge
meenschappelijk plan hebben gesmeed om de
misdaden der Sovjets propagandistisch uit te
buiten, is te dwaas, dan dat men hierop nader
zou behoeven in te gaan.
Het betreft hier een te doorzichtige zwen-
delarij, waaruit men de formeele redenen
voor de breuk zou willen construeeren. De
zoogenaamde regeering der Poolsche emigran
ten moest ook uit den weg geruimd worden,
omdat klaarblijkelijk reeds een bolsjewistisch
systeem, resp. een bolsjewistische regeering
voor geheel Polen naar het voorbeeld van
Kuusinen is voorbereid. In dit verband mag
bij het beschouwen en beoordeelen van den
toestand het feit niet over het hoofd gezien
worden, dat Engeland terwille van Dantzig
en den Corridor den oorlog heeft ontketend,
niet te vergeten ook het feit, dat de Britsche
minister van buitenlandsche zaken de Polen
de „lievelings bondgenooten" van Engeland
heeft genoemd, die hem bijzonder ter harte
gingen. Nu moeten Engeland en ook de Ver.
Staten, naar .uit de eerste perscommentaren
van gene zijde blijkt, hun lieveling van tot
dusverre zonder met de oogen te knipperen,
in den steek laten omdat de bolsjewistische
bondgenoot zulks wil.
Vele Europeesche landen en volken en som
mige neutralen diénen zich dit voorbeeld
voor oogen te houden en hieruit de les te
trekken, dat uitsluitend en alleen de wapens
van Duitschland en zijn bondgenooten door
hun strijd en overwinning de landen en vol
ken van Europa voor een lot bewaren, zoöals
de bolsjewisten nu het Poolsche volk en de
„Poolsche regeering te Londen" hebben toe
gedacht.
In Londen zoowel als in Washington is men
koortsachtig bezig om den „kloof in het Ge
allieerde kamp" te dichten. Objectieve beoor
deelaars in Londen wijzen er op, dat de kan
sen om „de aangelegenheid" op te helderen
afhankelijk zijn van de bedoelingen der Sov
jet-Unie. In bolsjewistische kringen te Londen
is men van meening, dat er slechts één oplos
sing is, nl. dat de Poolsche emigranten boete
doen en om excuus vragen. Men hoort zelfs de
meening uitspreken, dat Moskou mogelijk
slechts tevreden zou zijn met de erkenning
door de Geallieerden van een door Poolsche
communisten gevormde z.g. „Poolsche regee
ring".
ENGELSCHE GARANTIES IN DE
PRACTIJK.
Bs. Er was eens een tijd, toen het
brave gedegen Engeland, der oude manne
tjes met parapluie's, voor het forum van de
geweldig geestdriftige, maar aemechtige de
mocratische wereld „verontwaardigd" den
oorlog in stapte. Als die booze Nazi's voor
niets ter wereld meer wenschten stil te
staan, dan zouden zij ze eens mores gaan
leeren. Wat dacht men wel, die arme on
schuldige Polen zoo te mishandelen, neen,
dat was het einde van alles. En onder nóg
grooter geestdrift gaf het „eerlijke" Enge
land aan Polen alle militaire en politieke
garanties die het maar verlangen kon, mits
dit slechts alléén en zonder Engelsche hulp
zoover wilde doorvechten, tot de vijand ,,er
onder zat".
De oorlog echter verliep anders dan de
oude mannetjes het zich hadden voorgesteld.
Engeland geraakte in een positie waarin het
practisch reeds verloren had en toen kwam
er een tijd van andere grootere beslissingen.
Met Stalin, de vijand der menschheid, werd
een overeenkomst aangegaan. Om den oor
log te kunnen winnen, zou Churchill met
Satan zelf op stap gegaan zijn. De toezeg
gingen waardoor JSuropa aan den invloed
van het bolsjewisme werd onderworpen,
waren voor Engeland geen beletsel en zoo
verkocht het het land waarvoor het politiek
en militair garant stond en waarvoor het,
voor het forum van de juichende democra
tische wereld, den oorlog was aangegaan, in
een ommezien aan Stalin.... Deze Stalin
was zóó zeker van zijn zaak, dat hij reeds
dadelijk begon met alle Poolsche officieren,
die hem in handen vielen, op Russisch ge
bied het bekende schot in den nek te geven
en in massagraven onder te brengen. Hij,
Stalin, kon dit rustig en zelfverzekerd doen,
want zijn Russische wals zou met verplet
terende snelheid over Europa rollen. Achter
af' bekeken, waren zijn berekeningen van
zulk een grooten opzet en ontstellenden om
vang geweest, dat men zich afvragen moest
of zij nog anders dan door God's ingrijpen
konden worden verhinderd. Maar ook dat
alles is misgeloopen en het Duitsche leger
bezette een groot deel van Rusland, ook dat
deel waarin het massagraf van Katyn ge
legen is, waardoor de wereld vermocht ken
nis te nemen van de afschuwelijkste mis
daad, die ooit aan een volk gepleegd werd.
Het was een tegenvaller, want Duitsch
land had nooit in dit gebied moeten ver
schijnen, dan was het geheim van Katyn
steeds het geheim van Katyn gebleven.
Intusschen kwam óók de uitgeweken
Poolsche regeering op de hoogte van het
feit, dat haar land, ongeacht de uitslag van
den oorlog, bijvoorbaat als prijs in handen
van Stalin was gelegd en zij werd kwaad!
Wie zal het haar euvel duiden Zij wilde
een onderzoek van het Internationale Roode
Kruis naar de identificatie der 12.000 lijken
van Katyn. Maar zoo iets ligt niet in de lijn
van Rusland, dat immers wel weet, dat het
de kous op den kop krijgen zou en er daar
om de voorkeur aan geeft de diplomatieke
betrekkingen ruw te verbreken. De beteeke-
nis van een en ander gaat echter nog iets
verder en nu ontwikkelt zich een drama,
nogmaals voor het forum van de (geest
driftige?) democratische wereld. Wanneer
nl. Rusland de diplomatieke betrekkingen
met Polen verbreekt, dan zal Engeland, dat
zijn bondgenoot van beteekenis: Rusland nu
niet in den steek laten kan, wel verplicht
zijn tegenover Polen eenzelfde houding aan
te nemen. Het Russisch besluit is welover
wogen genomen, met kennis van alle gevol
gen die er aan verbonden zijn. Van het
tegenovergestelde n.l., dat Engeland voor de
variatie tóch maar de partij van Polen kiest,
behdeft men zich geen enkele voorstelling
te maken.
En daar staat nu die arme onschuldige
Poolsche emigranten regeering letterlijk in
den Londenschen mist, regen en kou; be
roofd van al haar garanties, beroofd van
haar land en volk, met den dolk van Stalin
dreigend in den rug. Het kan zijn dat zij,
mits zij er verder het zwijgen aan toe doet,
nog langer in Engeland wordt geduld; het
kan echter óók zijn. als zij verder haar recht
zoekt, dat haar het verblijf wordt ontzegd
en bovendien zijn er alle mogelijkheden,
waartoe een vijandig gestemd Sovjëtgezant-
schap in een land als Engeland de gelegen
heid biedt.
De instelling van een officieele, wel door
Moscou erkende mits communistische
Poolsche regeering is een van de moge
lijkheden die reeds ijverig wordt opgewor
pen.
Het is een drama, dat duidelijk bewijst
waartoe alle kleine emigranten-regeeringen
kunnen komen in dezen oorlog, waarin bij
de geallieerden uitsluitend nog de belanden
der grooten van tel zijn en deze grooten lig
gen op hun beurt weer op den uitkijk hoe ze
elkaar bij de eerste de beste gelegenheid de
wurgende hand om de keel zullen leggen.
Europa, dat zijn eigen levenskansen ver
dedigt, heeft met dat alles niets uit te staan;
het laat de groote geallieerden evengoed als
de emigranten-regeeringen „koekhakken"
en het neemt vastbesloten de positie in die
past in dezen strijd.
Nederland zal mét Europa dien strijd ter
bevrijding voeren.
De Turksche scheepswerven.
Turkije kari voorloopig geen nieuwe schepen
op eigen werven bouwen, heeft de Turksche
minister van verkeer medegedeeld. Alle Turk
sche scheepswerven zullen daarom voor het
repareeren van schepen worden ingericht.
MEISJE WILDE VADER VERGIFTIGEN.
Te Vlaardingen heeft de politie de zestien
jarige dienstbode C. E. V. aangehouden. Het
meisje heeft getracht door middel van ver
giftiging haar vader van het leven te be-
rooven. De man ontdekte echter tijdig den
aanslag op zijn leven.
