Haarlemsche Couran „In het nieuwe Europa krijgt ons land 'n bijzonderétaak op landbouwgebied' Nieuwsblad voor NoordrHolland De Rijkscommissaris en Mussert spraken op Oogstdankfeest in< Groningen. „Beslissing van den oorlog valt in het Oosten". Harde, plaatselijke strijd aan Oostelijk front. 388e Jaargang No. 33# Bureaux: Groote Houtstraat 93. Tel Advert. 10724, Redactie 10600 Postgiro 134958 Heariemsche Ct, Haarlem Bijkantoor,1 Soendapleln 37, TeL 12230 Hoofdredacteur: F. C. Derkg Maandag 4 Oct otter 1943 Verschijnt dagelijks» behalve op Zon- en F^stdageo Drukkerij: Z. B. Spaarne 12. Tel. 1271® Kantoor IJmuiden: Bembrandtiaan 5 Sr IJmuiden-Oost tJitg Graf. Bedrijven Damiate. Haarlem K 1297 In tientallen grootere en kleinere plaatsen in ons land is Zondag het oogstdank feest gevierd door Duitsche en Nederlandsche nationaal-socialisèen. Verreweg de belangrijkste samenkomst was die in de „Harmonie" te Groningen, waar de Rijkscommissaris, Rijksminister Seiss Inquart en Mussert een duizendkoppige menigte hebben toegesproken. Voor dit indrukwekkende oogstdankfeest in het Noorden van ons land waren honderdefn en honderden Duitsche en Nederland sche nat. socialisten naar de hoofdstad der provincie gestroomd om getuige te zijn van het gesproken woord van de belangrijkste staatslieden van ons land. Op eenvoudige, sobere wijze was de versiering in de groote zaal aangebracht. De stafmuziek van den Arbeidsdienst speelde o.l.v. kapelmeester Leistikov vóór den aanvang der vergadering vroolijke marschmuziek. Voor het podium waren opgesteld zangkoren van de Hitlerjugend en den Jeugdstorm! Reeds geruimen tijd vóór de aankomst van de hooge gasten was de groote zaal reeds tot in alle hoeken bezet. Vele honderden moesten zich met een staan plaats tevreden stellen, terwijl -in neven-zalen en in den tuin alsmede vóór het gebouw nog honderden en honderden het gesproken woord via de luidsprekers konde.n volgen. w Precies half twaalf kondigden juichkreten van buiten het gebouw aan dat de Rijkscommissaris en de Leider met hun staven waren gearriveerd. Met een donderend hou-zee geroep werden dr. Seyss Inquart en Mussert verwelkomd bij hun binnentreden. Alle aanwijzigen verhieven zich van hun plaatsen en brachten den gasten met opgeheven rechterarm dën groet. Nadat op plechtige wijze de vaandelintocht had plaatsgevonden, opende Obergemeinschaftsleiter Paul dit oogstdankfeest met enkele korte woorden. Vervolgens zongen zoowel de Hitler jugend als de Jeugdstorm oogstliederen en werden toepasselijke .nat.-soc. spreuken gezegd. R<xle van den Rijkscommissaris. De Riikscomrfiissaris hield de volgende rede: Mijnheer Mussert, nationaalsocialisten, nationaalsocialistische vrouwen! Tëlkenjare in den herfst, wanneer het boeren jaar zijn einde nadert, en de voorbe reidingen voor een nieuw worden getrof fen, wanneer een terugblik or den zegen van het verstreken jaar en een blik in de toekomst mogelijk zijn, vieren wij het oogst da-nkfeest als een dag van bezinning en tevens van de gemeenschap. Ik heb me eens voorgesteld, wat op een dergelijken dag gebeurd zou zijn, wanneer de liberale economische en maatschappe lijke orde tot taak gesteld was een derge lijken gedenkdag te vieren. Ik geloof, het zou noch een feest, noch een dank geworden zijn, doch er zouden balansen opgemaakt zijn, men zou de beursprijzen gecalculeerd en tenslotte de winst vastgesteld hebben. Degenen echter, die winst gemaakt hebben waren destijds het minste onze boeren. Op deze wijze zou men zich ongeveer een liberaal oogstdankfeest kunnen voorstellen. Het zou er ook in het geheel niet op aange komen zijn of 't eetj slecht of een goed jaar aan vruchten geweest zou zijn, doch slechts of men goede prijzen op de beurs gemaakt zou hebben of niet. Nationaal-rocialisten! Uit een dergelijke vergelijking kan men duidelijk zien, hoe verschillend de fundamenteele opvatting is waardoor tot voor kort zich nog de Euro- peesche volkeren hebben laten leiden, van die waartoe nu onder 't nationaal-socialisme" Europa doch vooral de Germaansche volke ren worden opgeroepen. Deze oogstdankdag is een dag van bezin ning, dus van verinnerlijking, van overwe ging. 't Is goed wanneer men zich somtijds doch tenminste eenmaal in het jaar iets ver wijdert van hét leven van allen dag, vooral thans,.nu dit leven van allen dag door de oorlogsgebeurtenissen bijzonder afmattend is en ons niet tot nadenken laat komen. Wanneer men zoo eens nadenkt ovèr het grondbeginsel dat wij juist uif den boe renarbeid het grondbeginsel van het leven kunnen afleiden dat zaaien, rijp worden, oogsten en dan weer een tijd van rust betee- kent, om den eeuwigen kringloop der na tuur opnieuw te beginnen, dan wordt het ons duidelijk, dat ons leven een zinvolle eenheid vormt, waarin wij als werken de en verantwoordelijke menschen zijn geplaatst. Ons leidt niet het onbe wuste instinct van een dier in het veld of in het bosch, doch d§ gave van het inzicht, niet om ons uit de natuur te ruk ken, doch om ons uit vrijen wil in deze wet ten der natuur te voegen. Vrijheid is een begrip, dat juist onder ons Germanen en arische volkeren een bij zondere beteekenis heeft. Het is in geen an der ras zoo levendig, doch ook onder om standigheden zoo verward. De zoekende geest tracht ons steeds weer los te rukken van de natuurlijke banden, ook uit de ban den der menschelijke gemeenschap. Wij verbeelden ons een individu te zijn, dat eigen meester is en toch leidt deze overmoed tot de tweeslachtigheid, die reeds de oude Grieken naar de ondergang heeft gevoerd. Dan slaat deze menschelijke houding"ï>m tot het tegendeel, tot een deemoed, die juist het leven en de levensverantwoordelijkheid ontkennen wil. Zij grijpt weer terug tot de eeuw der verlichting, de eeuw van ontdek kingen en uitvindingen. De mensch vindt de machine uiten waant zelf te kunnen schep nen, om te eindigen daar, waar thans en aaarom heb ik u deze ontwikkeling der ge schiedenis geschetst het bolsjewisme evenzeer eindigt als het Amerikanisme, n.l. in de onderwerping van den mensehelijken geest aan de machine, in de wassa- waan van het bolsjewisme of in het bescha- vingsschabloon van het Amerikanisme. En daarom, nationaalsocialisten, moeten wij steeds weer worstelen om onzen levens vorm, .die ons noch tot overmoed noch aan den anderen kant tot zelfvernietiging drijft, doch ons vrij en duidelijk en slechts door eigen besluit, .plaatst onder de wetten van de natuur en die ons ook tot levenstaak stelt uit vrijen wil te leven naar de wetten, die aan onzen aard eigen zijn. Zoo te leven, dat uit het moéten ons eigen willen groeit. .Mijne kameraden, ik zeg dit juist nu op den oogsjdankdag, omdat de boer degene is, die reeds altijd op grond van zijn arbeid volgens de wetten der natuur moet leven. De stedeling meent menigmaal, dat hij met, behulp van zijn machines om zoo te zeggen, het tempo van het natuurlijke kan over treffen. Voor hem schijnen er geen jijden te zijn. Hij meent, door zijn machines boven het natuurlijk verloop van de dingen te kunnen uitgroeien. De boer niet. De boer weet, dat hij in het voorjaar, in elk geval in den herfst, moet zaaien, hij weet, dat het zaad zijn tijd noodig heeft. Hij weet, dat het met zijn arbeid alleen niet gedaan is, doch dat de zegen daarbij moet komen, opdat het zaad opkome. Hij weet. dat de menceh eerst na het zaaien, na het planten en na het ver zorgen tot den oogst kan komen. En daarom meen ik, dat juist op den oogstdankdag een dergelijke bezinning op het verloop van het natuurlijk gebeuren goed is. Ik heb ook ge zegd, dat het niet slechts een dag van be zinning, doch ook een dag is, waarop wij ons bewust worden van de gemeenschap. Wij kunnen ons op dezen dag de'harmonische en organische betrekkingen tusschen de boeren en de andere lagen van het volk, dus de ge dachte der geheele volksf>'emc">rtsevm'"* oogen stellen. Ook hierin in de verantwoor ding voor de gemeenschap wijst een grond beginsel ons weer den weg: dat men eerst geven moet, om later te kunnen nemen. Het gaat in den huidigen strijd niet om variaties van het leven in de Europeesche landen. Het gaat er veeleer om of onze Europeesche levensorde überhaupt voortbe staan zal met den vrijen boer op den vrijen bodem, of dat de instellingen van het bols jewisme, van de kolchose, of die_van het Amerikanisme, van de farmers, voor ons bindend zullen zijn, Het is ons duidelijk dat het bolsjewisme het brute geweld, de vol komen slavernij van den boer beteekent, en dat de farmer, die zoogenaamd woont in het land der onbegrensde mogelijkheden en in volkomen vrijheid zich toch geplaatst ziet tegenover de volkomen ongeremde vrijheid van kapitalistische uitbuiting. Vaak is reeds een kleine verandering van de graanprijzen, die degenen, die de touw tjes in handen hebben op de beurs der agrarische producten, bewerken, vol doende om het bestaan van honderdduizen den farmers op het spel te doen staan. Zij moeten hun land laten liggen en werkeloos naar de steden trekken. De natuurlijke ordening in het leven van den boer en in zijn positie, in de volksge meenschap, waarop thans onze gedachten gericht worden, bevat ook de beginselen volgens welke het hoerendom hier in Ne derland en, naar wij meenen, in elk Ger- maansch land geordend moet worden. Daar in ligt de beteekenis en de taak van den Landstand. De Landstand moet de boeren bijeen brengen, hun volggns deze nationaal socialistische grondbeginselen een plaats ge ven in de volksgemeenschap en de zorg voor elk afzonderlijk lid van den boerenstand op zich nemen. Het gaat er niet in de eerste plaats om, dat de landbouwer individueel een volmaakt nationaal-socialist is, want tot het nationaal-socialisme kan iemand nooit geraken door een bevel van de overheid. Iemand winnen voor het nationaal socialisme is een taak. die bepaald met de hartstocht eener missie in ons leeft, ten einde de medemenschen te overtuigen, dat de weg van de nationaal-socialisten de juiste is. In den Landstand is het de voornaamste taak, dat elkeen een goed en redelijk land bouwer is. De leiding van den Landstand richt zich naar de vereischten van het wer kelijke en van de verantwoordelijke be wuste leven van het hoerendom. De taak van den Landstand is er zoowel een van vakkundigen aard als ook een taak van menschelijke leiding. Mijn taak kan het slechts zijn, den weg voor den Landstand té effenen. Voor de boeren in den Landstand spreekt het vanzelf dat zij dezen weg in eigen verantwoordelijkheid opgaan, den weg die tenslotte leidt naar het welzijn van den boer alsook naar het welzijn van de geheele volksgemeenschap. Positie van den boci"enstaiid. De boerenstand bevindt zich op het oogen blik inderdaad in geen gemakkelijke positie. Wij zijn in het vijfde oorlogsjaar geplaatst voor beperkingen op velerlei gebied,--die ontstaan uit den totalen oorlog welke door onze vijanden vooral was ondernomen om ons door economische afsnoering te ver stikken. Dat blijft natuurlijk ook niet zon der invloed op den landbouw. Er zijn pro ductiebeperkingen en er ziin verhoo gingen, in de kosten der productie. Er bestaan moei lijkheden 'in het verkrijgen van veevoeder, moeilijkheden die in den Nederlandschen landbouw als vebedelingsbedrijf van bij - zonderen aard een bijzondere beteekenis hebben. Gevoelig zijn ook dé moeilijkheden voor het verkrijgen van de noodige mest stoffen, omdat de hooge prestaties van den Nederlandschen landbouw, die vooraan staan, niet alleen in Europa, maar in de ge heele wereld, ook een rijkelijken aanvoer van meststoffen Vereischen. Stikstof is ook van zeer groote beteekenis voor de oor logsindustrie. Phosfor is slechts in beperkte mate voorradig. Kali hebben wij nog ter be schikking in hoeveelheden zooalsün vredes tijd. Het is zeker, dat het tekort aan mest stoffen mettertijd verlagingen in de op brengsten van den Nederlandschen land- boüw zal teweerbrengen. Van speciaal be lang vook den Nederlandschen landbouw is de kwestie van de tewerkstelling. Wij hebben er naar gestreefd juist bij de terugvoering van de krijgsge vangenen en bij de tewerkstelling in Duitschland, om den landbouw zooveel mo gelijk in het bezitte laten van zijn werk krachten. Het is namelijk een buitengewoon belangrijke bijdrage in dén strijd om Europa wanneer de Nederlandsche landbouwer er voor zorgt, dat dit dichtst bevolkte land van Europa met 280 menschen per vierkante ki lometer zich om zoo te zeggen van eigen bo dem voedt. Bij deze gelegenheid willen wij niet bui ten beschouwing laten, dat zich thans reeds tegenover dpze door den oorlog opgelegde moeilijkheden van het oogenblik de richting .eener nieuwe ordening in Europa haar weg begint te banen, die aan den Nederland schen landbouw een nieuwen en veiligen grondslag geeft. Tot dusver lag de Neder landsche landbouw verankerd in een stelsel van wereldvrijhandel en niet in een ge meenschap die er de grootste waarde aan hecht, dat de eigen bodem het noodige voedsel oplevert. Het wereldvriihandelsstel- sel echter heeft slechts uitgerekend wat er aan den overkant van de x-eaner) verdiend kan worden. Daarvan was het gevolg, dat de Nedeflandsche landbouwer, in weerwil van zijn buitengewone bekwaamheden en prestaties toch altijd een onzeker bestaan heeft gehad en heel vaak alleen met premies op de been kon worden gehouden. Thans is de toestand zoo, dat. er niet ge noeg op' de Nederlandsche akkers kan groeien. Dit is een situatie die ook zoo zal blijven. Het zal niet meer voorkomen, dat wereldmarktprijzen in de Vereenigde Staten of op eenige andere beurs buiten Europa den doorslag geven of de Nederlandsche bo»r zijn bestaan vindt of niet. Sjtellig heeft de kleine boer heden ten dage zijn bijzondere zorgen, omdat hij vroeger met behulp van ingevoerd vee voeder zijn brood had met het fokken van varkens en het houden van kippen. Deze mogelijkheid is thans vervallen. Wat hem is overgebleven, dat is zijn werkkracht. Voorloopig kunnen wij er slechts toe aan sporen, dat de kleine boer ziin werkkracht zoo intensief mogelijk in het bestek van zijn beperkten grond en bodem gebruikt door het kweeken van groenten en knolge wassen of dat hij zijn arbeidskracht ter beschikking stelt van andere landbouwers dié dringend werkkrachten noodig heb ben. x- i Op langen termijn, dus voor later gezien is het de overtuiging, niet alleen van de verantwoordelijke mannen 'nier in Nederland, hetgeen vanzelf spreekt, doch ook van de bevoegde mannen m Duitschland. dat Nederland in het nieuwe Europa moet worden opgeno men als het bijzondere land van de veredelingsproductie. Immers, de veefokkerij en de groente- en fruitteelt staan hier op een zoo toonaan gevend peil dat Nederland juist op die ge bieden in zijn volledig productievermogen behouden moet blijven. En ook voor den kleinen boer zal dan weer de mogelijkheid ontstaan om in het bestek van de steeds Vervolg op pag. 2 Geringe actie in Italië. Het Duitsche weermachtbericht van Zater dag luidde als volgt „Ten Zuidoosten van Saporosje onder nam de vijand, onder den indruk van zijn zware verliezen bij mislukte groote aan vallen der laatste dagen, slechts eenige plaatselijke aanvallen, zonder resultaat. Aan den midden-Dnjper duren de ge vechten om de bruggehoofden der bols jewisten voort. Bij deze tegenaanvallen werden verscheidene vijandelijke gevechts groepen uiteengeslagen. Van de rest van het Oostelijk front wordt slechts uit den centralen sector levendige gevechtsactie gemeld. In de maand September zijn door de lucht macht en het leger aan het Oostelijk front 1464 Sovjet-vliegtuigen vernietigd. In de ge vechten in den centralen frontsector hebben zich de laatste weken de Silezische 102de, de Nedersaksische 216e en de Thüringsch- Hessische 299ste^ divisie infanterie bijzonder onderscheiden. In Zuid-Italië viel de vijand slechts met vrij kleine afdeelingen langs de wegen bij den Vesuvius en aan den Westrand der vlakte van Foggia zonder succes aan. Slechts om eén plaats ten Noorden van Foggia, wa^r de vij and is binnengedrongen, wordt nog gevoch ten. Het. terugtrekken onzer troepen op een voorbereide bergstelling verloopt volgens de plannen. Na grondige vernieling van alle voor den 'oorlog belangrijke installaties te Napels en het wegvoeren der ravitaillee- ringsgoederen, werd de stad aan den voorzichtig volgenden vijand overgelaten. In de Middellandsche Zee hebben formaties gevechtsvliegers door bomtreffers zware schade toegebracht aan een vijandelijken tor pedojager en een koopvaardijschip van mid delbare tonnage. Formaties Amerikaansche bommenwerpers trachtten Vrijdag overdag doelen in Zuid- Duitschland aan te vallen. Zij werden door krachtige jachtafwêer al ver voor de Duit sche grens aangevallen en gedeeltelijk tot het laten vallen van haar bommen boven zee en tot omkeeren gedwongen. Enkele formaties, die er in slaagden dieper in Duitsch gebied door te dringen, werden hardnekkig achter volgd en voor het grootste deel van haar doelen weggedrongen. Door het werpen van. bommen op eenige plaatsen ontstonden ver liezen onder de bevolking en schade aan woonhuizen. Vrijdagnacht ondernamen Britsche bommen werpers een terreuraanval op Rijnlandsch- Westfaalsch gebied. Vooral te Hagen ontston den aanzienlijke schade in woonwijken en verliezen onder de bevolking. Volgens de tot dusverre binnengekomen rapporten werdén bij deze aanvallen 24 viermotorige bommen werpers neergeschoten." Het Duitsche weermachtbericht van Zon dag luidt Aan het Koebanbruggehoofd en in den Zuidelijken en centralen sector van het O0S7 telijk front deed de vijand Zaterdag plaatse lijke aanvallen, die, hier en daar na harden strijd, afgeslagen werden. De stad Taman werd zonder dat de vijand het merkte, na vernieling van alle voor den oorlog belangrijke installaties, ontruimd. Aan den midden-Dnjepr gelukte het vijandelijke landingshoofden verder te verkleinen. Den taai strijdenden vijand wérden daarbij zware verliezen toege bracht. Bij de afweergevechten ten Zuidosten van Saporosje hebben zich het jagerregiment no. 138 onder leiding van lt. kol. Graaf von der Goltz, een onder leiding van majoor Von Gaza staande tankgroep en de stormgeschut- afdeeling no. 243, benevens de leger-tank- jagerafdeeling 721 bijzonder onderscheiden. Aan het Zuid-Italiaansche front heerschte slechts geringe gevechtsactiviteit. Anglo- Amerikaansche strijdkrachten volgden onze achterhoedetroepen, die na vernieling van alle voor den vijand belangrijke installaties langzaam naar het Noorden uitwijken. In het Noordelijke dgel van het eiland Corsica hebben Duitsche gevechtsgroepen verscheidene aanvallen van troepen van Badoglio, benden en Gaullistische batail- lons Marokkanen afgeslagen. Door tegen aanvallen werden den vijand zware, bloe dige verliezen toegebracht. Talrijke ge vangenen werden binnengebracht. Vijandelijke vliegerstrijdkrachten hebben overdag' uit groote hoogte en onder bescher ming van wolken bommen geworpen op Emden en andere plaatsen in het kustgebied der Duitsche bocljt. Zaterdagnacht zijn sterke formatie»'' Brit sche bommenwerpers onder nieuwe schending van Zwitsersch territoriaal gebied na^ir Zuid- west-Duitschland gevlogen. Een terreuraanval op München veroorzaakte verliezen onder de bevolking en vrij groote schade in de stad. Lucht-verdedigingsstrijdkrachten schetten vol gens de tot dusver ontvangen berichten 7 vij andelijke vliegtuigen neer. Het luchtwapen heeft in den nacht van 2 op 3 October vliegvelden en andere militaire doelen in'Zuid- en midden Engeland be streden. Anglo-Amerikaansche bommenwerpers heb ben Zondagmiddag een aanval gedaan op Parijs. Tot nu toe zijn er 8 dooden en veer tig gewonden. „1000 TON AARDAPPELSCHILLEN BETEEKENT EEN WEEK VOEDSEL VOOR 5000 KOEIEN."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsche Courant | 1943 | | pagina 1