ACm&düts.
De herdenking van het twaalfjarig
bestaan der N.S.B.
(Vervolg van pag. 3)
\len geest van de vertrouwelijke en harte
lijke samenwerking werden besproken".
Dit was de vijfde maal, dat ik den Führer
ontmoette. Eenmaal in 1936, voorts in 1940,
1941, 1942 en nu de vorige week. Nimmer
heeft een onderhoud met mij plaats gevon
den, dat zulk een warmen toon had en zulk
een hartelijk karakter.
Gij zijt natuurlijk allen benieuwd te we
ten hoe ik den Führer aangetroffen heb.
Welnu, in goede gezondheid, veel beter
dan het vorig jaar en stralend van den wil
om zijn roeping te volbrengen: Europa voor
den ondergang te behoeden. Open en eer
lijk heeft hij met mij gesproken, zooals dit
ligt in zijn karakter, dat van geen konke-
larijen en draaierijen wil weten. Van mijn
inzichten en mijn streven, dat is uw in
zicht en uw streven mijne getrouwe kame
raden, heeft hij ten volle kennis genomen
en daarmede is hij het ten^-olle eens.
Natuurlijk zijn ook de twee principieele
vragen behandeld, die ik zoo even in her
innering bracht. Ten aanzien van de dena
tionaliseering van Nederlanders, de grond
slag voor inlijving, zei de Führer letterlijk
en daarom gebruik ik hier de oorspronke
lijke Duitsche \yoorden:
,,'So kann auch nicht die Absicht bestehen,
die Niederlandep zu entniederlandern, son-
dern eg kommt darauf an, mit den übrigen
Germanischen Vólkern zu lösen, was ge-
meinsam gelast werde* muss.
Wir dürfen den Vólkern an Freiheit nicht
jiehmen, was genommen werden kann,
sondern möglichst Freiheit lassen".
Vertaald» in het Nederlandsch:
„Zoo kan niet het voornemen bestaan,
de Nederlanders te denationaliseeren, maar
het komt er op aan met de overige Ger-
maansche volkeren te volbrengen, wat
gemeenschappelijk gedaan moet worden.
Wij mogen den volkeren niet alle mogelijke
vrijheid ontnemen, integendeel wij moeten
hun zooveel mogelijk vrijheid laten".
Mij dunkt dat is duidelijke taal, volko
men in onzen geest, waarmede wij van
ganscher harte instemmen.
En wat onze opvattingen omtrent de
godsdienst- en gewetensvrijheid betreft,
ook die heb ik ten volle bevestigd gevon
den. Kerk en staat hebben ieder hun eigen
roeping, de kerk zal -ce staat niet critisee-
ren en de staat de kerk niet. Ieder moet met
zijn eigen geweten in het reine brengen,
hoe hij God wil dienen.
Wat wij al deze jaren hebben gewild en
ten koste van zooveel offers hebben nage
streefd was goed; is goed en blijft goed en
het stemt ons tot groote verheugenis te
weten dat de Führer er ook zoo over denkt.
Vaster dan ooit staan wij nu in onze
schoenen. Onze tegenstanders kunnen er
nu niet meer onder uit. Zij kunnen geen
.verhalen meer doen over kerkstrijd of in
lijving zonder zich schuldig te makqn aan
het spreken van onwaarheid. Natuurlijk
zullen er nog heel wat stemmen gehoord
worden van heden die het beter weten. Ik
heb den Führer nog nooit zoo hartelijk zien
lachen als toen hij tijdens het onderhoud
kennis nam van het Nederlandsche spreek
woord: „De beste stuurlui staan aan wal".
Dat vond hij kostelijk en hij zal het niet
vergeten. Wij vergeten het evenmin, want
wij komen dit onaangename soort lieden
dagelijks tegen.
Het zal onzen tegenstanders steeds moei
lijker vallen ons zonder verdraaiing van de
feiten met argumenten te bestrijden.
Wij zeiven groeien in de beweging en
haar formaties als dragende kern, in de
nevenorganisaties, in de volksordening ook
al zijn de oorlogsomstandigheden daartoe
bezwarender dan ooit.
Als bewijs daarvan moge gelden onze
barometer, die nog nooit gefaald heeft, de
verkoop van ons strijdblad „Volk en Va
derland". De oplaag is gestegen tot 200.000
exemplaren en ik weet zeker dat als de be
weging zich als één man zou inspannen en
daardoor het aantal colporteurs vergrootte
binnenkort een oplaag'-van een kwart mil-
lioen bereikbaar is. Daaruit blijkt de groote
belangstelling voor het nationaal-socialis-
me speciaal in de eenvoudige kringen der
bevolking, die meer dan de z.g. ^ntellec-
tueelen begrip hebben voor de omwente
ling der tijden.
Ik zou onvolledig zijn als ik dit overzicht
Zou sluiten zonder met een enkel woord te
Spreken over onze Duitsche medestanders.
Dus in de eerste plaats over de'N.S.D.A.P.
an Nederland, opgericht door den gestorven
Hauptdienstleiter Fritz Schmidt, die zijn
leven besteed" heeft in dienst van den
Führer en zijn volk, maar ook tot het laatsi
pal stond voor de N.S.B. De woorden:
'„Marcheeren in onze rijen mede" zijn ten
volle van toepassing op hem, dien wij in
groote liefde blijven gedenken.
Zijn opvolger Dienstlejter Ritterbuseh
heeft zich in korten tijd het vertrouwen en
de sympathie verworven niet alleen van
de leden der N.S.D.A.P. in Nederland,
maar evenzeer van onze N.S.B.-ers. De
vaste kameraadschap tusschen Duitsche en
Nederlandsche nationaal-socialisten, die
Schmidt gewild heeft, is onder zijn voor-
loopig bewind versterkt en het zal u, mijn
kamer.aden, een groote voldoening zijn te
weten, dat op den dag dat ik het onderhoud
met den Führer had, aan hem is uitgereikt
zijn definitieve aanstelling als leider van
het Arbeitsbereich Niederlande der N.S.
D.A.P., eigenhandig door den Führer onder
teekend.
Voorts is het mij een behoefte u, mijn
heer de Rijkscommissaris, mijn groote er
kentelijkheid te betuigen voor uwen inzet
voor ons volk en onze beweging. Als ver
tegenwoordiger van den Führer hebt gij
natuurlijk immer de belangen van het
hebt gij in toenemende liefde voor Neder
land ook de belangen van ons volk zoo goed
als de oorlogsomstandigheden dit veroor
loven met kracht weten te verdedigen. Ook
de beweging hebt gij leeren kennen en
waardeeren, waardoor tusschen u en mij
een band ontstaan is, die zoo hecht is, dat
hij tot voorbeeld kan dienen voor de lots
verbondenheid der Germaansche volkeren.
Wij hebben het recht te spreken over Euro-
peesche solidariteit omdat wij handelen in
Germaansche solidariteit en deze vinat
weer haar basis in het samengaan van
Duitsche en Nederlandsche natitmaal-socia-
listen en in den band, die u en mij per
soonlijk verbindt.
Zijn rede eindigend met een beroep op de
Beweging,-'' in trouw voort te gaan met het
werk, dat nog wacht, besloot Mussert met
de woorden:
Hebt dank voor alles wat gij gedaan
hebt in het afgeloopen jaar. Pal zullen wij
staan in 1944, wat de toekomst ons ook
brengen zal. En het vast vérbond zal blij
ven, het verbond tusschen U en mij, waar
op onze kracht steunt, die wij ontleenen
aan ons onwrikbaar geloof, dat wij naar
eer en geweten onze roeping vervullen.
(Stormachtig applaus).
Het slotwoord werd gesproken door Van
Geelkerken, die de telegrammen voor
las, welke Mussert en Hitier hadden ge
wisseld naar aanleiding van het bedoek
zan.den leider aan het hoofdkwartier van
den Führer.
Met de woorden: „Onze gedachten gaan
uit naar Adolf Hitler", besloot spr. zijn
slotwoord.
Nadat de plaatsvervangende leider een
driewerf „Sieg Heil" op den Führer had
uitgebracht, werd de bijeenkomst besloten
met het zingen van het zesde couplet van
het „Wilhelmus".
Na afloop van deze indrukwekkende
bijeenkomst begaf de Leider zich naar
Amsterdam in gezelschap van Van Geel
kerken, den districtsleider van Amster
dam, Ouwerkerk, den chef van het kabi
net Jhr. De Block van Scheltinga en Max
Blokzijl, waar hij de daar vergaderde N.
S. B.'ers heeft toegesproken.
De herdenking te Amsterdam.
Mussert bezoekt zijn oude strijders.
In Amsterdam 'hebben de leden der N.S.
B. het 12-jarig bestaan van de Beweging
eveneens gevierd en zij hebben daarbij de
voldoening gelhad, dat de Leider ook van
zijn verbondenheid met zijn trouwe strij
ders daar heeft willen getuigen en dat hi.i
na de groote vergadering in Utrecht naar
Amsterdam is gekomen, om er eenigen tijd
bij zijn oude kameraden te toeven.
In het Concertgebouw, dat met nationale
vlaggen, vlaggen der Beweging, N.S.B.-
emblemen en bloemen fraai was versierd
waren de oude strijders voornamelijk le
den, die de Beweging tien jaren onafgebro
ken hebben gediend bijeen gekomen om
te luisteren naar het woord van den Leider.
In „Bellevue" waren de overige leden ver
zameld. In beide gebouwen werden de re
devoeringen. welke op de vergadering in
Utrecht werden uitgesproken, via radio
verbindingen uitgezonden.
Na beëindiging van de Utrechtsche ver
gadering werd de bijeenkomst in het Con
certgebouw onder leiding van den Secre
taris-generaal van de N.S.B., Ir. Huygen,
voortgezet.
Om ongeveer 5 uur arriveerde de Leider
in gezelschap van den plaatsvervangend
leider C. van Geelkerken, in het Concert
gebouw, waar-hij met groot enthousiasme
werd ontvangen.
Mussert, door Ir. Huygen begroet, betrad
direct het podium om zijn getrouwen toe te
spreken. Hij zeide naar Amsterdam te zijn
gekomen, omdat zijn hart trok naar zijn
oudste kameraden en omdat hij op dezen
dag met hen wilde zijn. De Leider herin
nerde verder aan de eerste landdagen te
Utrecht, waar maar weinig leden bijeen
kwamen, maar die todh indruk genoeg
maakten, om een ambtenarenverbod tot ge
volg te hebben. Tot de mannen van de eer
ste jaren zeide hij, dat zij het ongetwijfeld
rustiger zouden hebben gehad, wanneer zij
die tien jaren niet hadden meegedaan,
maar desondanks geloofde hij dat niemand
het zou betreuren, de stap te hebben gezét.
Zelfs in deze tijden is men integendeel
dankbaar te kunnen werken voor de Be
weging en dus voor het volk.
Wij gelooven niet dat het bolsjewisme
zal overwinnen, omdat religieus denkende
menschcn nu eenmaal niet kunnen gelop
ven dat het kwade het goede zal verdrijven
En daarom ook zullen wij vechten tot de
overwinning ons is.
Tot 'hen, die tien jaren de Beweging zijn
trouw geweest, zeide Mussert dat zij de
kern der Beweging vormen en zich van
hun verantwoordelijkheid bewuït moeten
zijn.<Toen de Führer mij ontving, aldus de
Leider, ontving hii niet de persèon Mussert,
maar in mij de Beweging, die het Neder
landsche volk vertegenwoordigt. Onze ver
antwoordelijkheid groeit met den dag en gij
moet U dus gedragen overeenstemimng
met die verantwoordelijkheid.
Na den Leider voerde ook Van Geelker
ken het woord.
De oorsprong van Haarlem's naam.
Verschillende verklaringen.
Omtrent den oorsprong van Haarlem is
niets met zekerheid te zeggen, evenmin als
men weet, hoe onze stad haar naam gekre
gen heeft. Verschillende, van elkaar afwij
kende, naamafleidingen zijn bekend, de een
meer, de ander minder aannemelijk.
In Allan's „Geschiedenis en beschrijving
van Haarlem" vinden wij o.m. de bekende
legende van de stichting der stad Haarlem
door een achterkleinzoon van den Leid-
schen kastelein of ^urggraaf, wiens naam
Heer Lem was. "Naar hem zou onze stad
Here Lem's Stede genoemd zijn, waaruit
later Heerlem of Haerlem zou zijn afgeleid.
Ook vermeldt Allan dat men de stichting
en naamsoorsprong van Haarlem wel heeft
trachten af te leiden van het tijdelijk ver
blijf in deze streken van- een Gothischen
volksstam, de Heruelen, omstreeks 400 j.
n. C. Naar hen zou de stad Herulheim of
Herulem zijn genoemd, waarvan men dan
Haarlem trachtte af te leiden. Allan voegt
hier, o.i. terecht, aan toe, dat beide ver
klaringen gissingen zijn, waaraan mert allen
redelijken grond kan ontzeggen.
Een andere, zeer bekende naamsoor
sprong is de geschiedenis van de sterkte
Bakenes of Oud-Haerlem. Allan vertelt
hiervan, dat volgens overlevering in Haar
lem's omtrek een heilig bosch lag, dat ge
wijd was aan Bacchus. Tenslotte noemt
Allan in zijn werk een gissing, volgens
welke Haarlem een verkorting zou zijn van
Harel, dat schraal, en H?im, dat woning
(woonstede) beteekent. Haerlem zou dan
zooveel als „woning of stede in een schraal
oord gesticht" zijn.
Allan komt het echter het meest waar
schijnlijk voor, dat Haarlem's naam afkom
stig is van het alouie adellijke geslacht van
dien naam, n.l. de.Heeren van Haarlem. Hij
wijst er op, dat onder Heemskerk een
dellijke stichting heeft gelegen met den
naam Hof ,,van Haerlem of Oud-Haerlem,
hetgeen het aannemelijk zou maken, dat er
later een nieuw Haerlem is ontstaan, wel
ker stichting dus van lateren tijd dagtee-
kent dan de stad Haarlem, op wier gebied
het geslacht van dien naam wellicht een of
andere woning, of althans eenige bezitting
in eigendom gehad kan hebben".
De nieuwste naamsafleiding voor Haar
lem is die van dr. J. F. Steenhuis, in zijn
artikel „Haarlem en de geologische weten
schap" (Jaarboek 1942 van de Ver. „Haer
lem). Hij leidt Haarlem's naam af van
Haar-Loo-Heim (Haar weg, Loo
bosch, Heim huis of woonplaats). Deze
aannemelijke naamsafleiding vindt in zeke
ren zin een bewijs in de opmerking van
Allan, waarin hij zegt, dat volgens over
levering „in den omtrek van Haarlem een
groot bosch, dat aan Bacchus was gewijd"
was gelegen. Dr. Steenhuis neemt n.l. bij
zijn naamsafleiding aan, dat op of om
Haarlem een heilig bosch heeft gelegen,
hetgeen'dus het aan Bacchus gewijde woud
geweest kan zijn. Ook een overeenkomst
al is het misschien slechts een uiterlijke
tusschen de woorden „harel" (schraal) en
,,haar" (weg of zandweg) zou dr. Steen
huis' gissing aannemelijk kunnen maken.
Misschien dat in de toekomst verdere
onderzoekingen naar het leven onzer oud
ste voorouders een nieuw licht op den oor
sprong van den naam Haarlem kunnen
werpen. Vooralsnog blijft men echter steeds
bij gissingen en meer of minded waar
schijnlijke afleidingen voor den oorsprong
en den naam vap onze stad.
„Een buitengewone vrouw."
Zaterdagavond gaf het „Noord-Hollandsch
Tooneel" in den Stadsschouwburg een opvoe
ring van het stuk met bovenstaanden titel,
een blijspel van Harry Anspach. Niemand zal
beweren dat in de gangbare anecdotes en ook
in de literatuur de schoonmoeders een gunsti-
gen naam hebben. Het is daarom wel aardig
eens een stuk te zien, waarin een man voor
komt die nu eens niet van afschuw voor
zijn aangetrouwde mama vervuld is, maar die
integendeel het zoo innig zou betreuren een
dergelijk familielid te missen dat zijn vrouw,
die moederloos is. zich genoopt acht er hem
één te verschaffen. Ze doet dit op een wel
zeer bijzondere manier, n.l. door zich tijdens
haar zoogenaamde afwezigheid uit te geven
voor haar moeder. Ze houdt wijze gesprekken
met den onnoozelen bloed die haar archeolo
gie studeerenden echtgenoot blijkt te zijn en
verrukt hem door een begrip en tact die hij
bij zijn vrouw mist. Zonder zijn verregaande
braafheid zou hij haast zijn eega voor zijn
schoonmoeder hebben opgegeven.
Door dit hoofdthema is het motief van een
vermeende liaison van een sukkeligen Mat
thias heengevlochten; Ninia, een oude getrou-
de huishoudster, die mevrouw Kitty met raad
en daad bijstaat helpt verder relief aan de
tooneeltjes geven. Harry Anspach heeft zoo
wel een grappig stuk weten te schrijven. Maar
dikwijls zijn de effecten waarmee hij werkt
wel wat goedkoop: was het nu bepaald noo-
dig om een groeien onhandigen Matthias ook
nog te laten stotteren? En dat die goeie Ninia
zich een stuk in haar oude-vrijsterskraag
moet drinken
Maar veel van dergelijke bezwaren gaan
pas wegen bij een nabeschouwing. Het stuk
werd door het publiek in ieder geval geamu
seerd gevolgd. Daartoe heeft het goede spel
ongetwijfeld ook vee! bijgedragen. Willy de
VosDanseiman als Kitty en als de moeder
vmr Kitty gaf een hoogst vermakelijke dubbel
rol. Haar uitheemsch accent als Duitsch-
Zwitsersche was kostelijk, technisch knap
het zoo nu en dan uit haar rol vallen, beter
gezegd het vallen van de eene rol in de andere
Jan C. de Vos gaf een rechtschapen, vreemd
en onhandig in wereld staanden archeoloog.
Bij hoofdpijn* kiespijn,
rheumatische en an
dere pijnen helpt
MET VITA MINE Bj
l'CI Cl O'ONOK
Vischuitzetting in „De Groote
Braak" te Halfweg.
Een natuurreservaat met een bekoorlijke
schoonheid.
„De Groote Braak" nabij Halfweg is dit
jaar tot natuurreservaat verklaard. Er gaat
van dit idyllisch plekje een groote bekoring
uit. Wanneer men, staande op den ouden Y-
dijk, een blik werpt op de uitgestrekte lande
rijen van den Grooten Ypolder, kan men zich
moeilijk voorstellen, dat daar vroeger het Zui
derzeewater Halfweg's dreven onveilig maakte
Een enkele keer had er een dijkdoorbraak
plaats: zoo ontstonden o.a. tusschen Sloterdijk
en Halfweg de waterkommen „Groote Braak"
en „Kleine Braak". Houtrijk en Polanen, de
oude najm voor Halfweg, grensde in het Zui
den aan het toenmalige Haarlemmermeer. Te
recht merkte Napolpon bij zijn bezoek aan ons
land op: „Wat is Holland toch een waterland".
Napoleon keek naar het Haarlemri\ermeer,
-draaide zich om en zag toen het water van de
Zuiderzee, dat vaak een gevaarlijke hoogte
bereikte tegen de aangelegde zeeweringen,
welke laatste nu nog duidelijk te zien zijn
langs den Spaarndammerdijk. Door de ver-
eeniging van Houtrijk en Polanen met Haar-
lemmerliede (een oude ambachtsheerlijkheid)
en Spaarnwoude ontstond in 1857 de gemeente
Haarlemmerliede c.a. Het water van „De
Groote Braak" is sedert jaren gepacht door
den Halfwegger J. Hartog, die door het uitzet
ten van visch vele hengelsportliefhebbers pret
tige uren van ontspanning bezorgde en boven
dieneen rijke buit.
De vischuitzetting was ieder jaar een evene
ment, dat groote belangstelling trok. Verleden
jaar was het door de tijdsomstandigheden niet
mogelijk een uitzettirtg te doen plaats hebben,
doch dit jaar is de heer Hartog erin geslaagd
een groote partij visch aan te koopen. welke
afkomstig is van de Nederlandsche Heide
Maatschappij, kweekerijen te Valkenswaard
(N.B.) Zondag 19 December om 2 uur zal de
uitzetting van 250 K.G. twee-zomerige en 250
K.G. drie-zomerige edelkarper plaats vinden.
Burgerlijke Stand.
De bijeenkomst werd besloten met het w;s{ onwaarschijnlijke gestalte van
zingen van de zesde strophe van het Wil
helmus.
Naar de haaien.
„Ten gevolge van acties van den vijand"
zijn alle postzendingen uit Engeland, be
stemd voor Indië, Ceylon, Egypte, Syrië en
Iran en Irak, tusschen 30 September en 18
October verloren gegaan. Verder eveneens
de luchtpostzendingen voor dezelfde gebie-
groote geheel behartigd, maar daarnaast den tusschen 8 en 16 October.
Matthias, voor zoover mogelijk, werkelijk tot
leven te brengen. Ook Ada van Duijl had
van Ninia, de huishoudster, een adrdige fi
guur gemaakt. B. VEURMAN.
Jl'llIMEl'M ,J. VAN AVKZAATH
Woensda December is de heer O. J.
van Avezaatn 25 jaar als besteller in dienst
bij Van Genei en Loos te Haarlem. De jubi
laris is bij winkeliers en publiek een be
kende figuur.
HAARLEM 11 December 1943.
^EVALLEN: 8 Dec., M. A. M. DamoAlbrecht,
d.; 10 Dec., A. J. van DamWallekers, z.; P W.
Nelissen—van Schooten, d.; J. Horsten—Fort-
gens. d.; H. A. v. d. StoopUijtendaal. d.: A.
BoschmaZuiderhof, d.; 11 Dec., D. V. van der
PljMPruis, d.; T. G. de BoodeGrenzenberg,
d.; J. Kooyv. d. Wende, d.
OVERLEDEN: 7 Dec.^C. L. Fels, 63 j., Rucha-
vestraat; 9 Dec., A. H. C. van AmersfoqrtKamp
man, 68 j.. Cheribonstraat; J. B. T. Zwart, 72 j.,
Hagestraat; 10 Dec., G. Bos—Tijdgaat. 79 j.,
Spaanschevaartstraat; H. Molenaar—Snooij, 77 j.,
Santpoorterplein.
KORT NIEUWS
De 37-jarige verkooper G. S. B.. werk
zaam bij een kioskonderneming in Den Haag,
schreef brieven aan winkeliers, waarin hij
hun gelastte bedragen tot duizend gulden toe,
te deponeeren bij kiosken. Voldeden zij daar
aan niet dan zou hij er voor zorgen, dat zij
last kregen met overheidsinstanties. Gelukkig
waren alle winkeliers zoo verstandig zich te
wenden tot de politie, die hun den raad gaf
een enveloppe met waardeloozen inhoud te
deponeeren. Het merkwaardige was echter,
dat oogenschijnlijk niemand de enveloppen
afhaalde. Wel bleken deze steeds verdwenen,
hetgeen aanleiding gaf tot de veronderstelling
dat de ontvanger zich in de kiosk bevond.
B. werd gearresteerd en bleek inderdaad zelf
de brieven geschreven te hebben.
Te Rotterdam is de 56-jarige kapper P.
Heydanus in zijn zaak aan de Voorschoter
laan van een wenteltrap gevallen en met het
achterhoofd op een granieten vloer van een
bergplaatsje gekomen. Met een schedelbasis-
fractuur werd hij naar een ziekenhuis ver
voerd, waar hij bij aankomst overleden bleek
te zijn.
In een plechtige bijeenkomst ten stad-
huize is te Maastricht de werkgemeenschap
Maastricht van de Ned. Duitsche Kuituurge
meenschap opgericht. De voorzitter van de
N.D.K. de heer H C. van Maasdijk, hield een
rede, waarin hij het doel der N.D.K. uiteen
zette en een overzicht gaf van de werkzaam
heden, welke de Kuituurgemeenschap tot dus
verre heeft verricht.
Inbrekers.zijn via een raam aan de ach
terzijde binnengedrongen in een schoenen
winkel in de Kinkerstraat te Amsterdam en
hebben 2000 paar schoenen, een schrijf
machine en eev) stofzuiger buitgemaakt.
Een vertegenwoordiger van een Rotter-
danjschen chemicaliënhandel heeft voor de
Rotterdamsche rechtbank terechtgestaan, om
dat hij aan een drogist mirbanolie (nitro-
benzol) bad verkocht als vervangingsmiddel
van citronelolie, welke gebruikt wordt om
muggen te verdrijven. Deze mirbanolie is bij
inwendig gebruik levensgevaarlijk, terwijl
ook het inademen van de damp er van bewus
teloosheid veroorzaakt. Daar de vertegen
woordiger den drogist niet gewaarschuwd had,
achtte de Officier van Justitie hem strafbaar
en eischte ƒ25, boete.
