omtrent de werkzaamheden der com-1 veulen-merrie met haar veulen,
missie van toezicht op den door- j welke op de tentoonstelling aanwezig
tocht en het vervoer van landver- zullen zijn.
huizers, over 1882, blijkt in hoofd- j
zaak, dat het vervoer over Amster-Heemstede. Alhier werd acht
dam eene groote vermeerdering heeftrlagen geleden een door haar man
ondergaan. Het bedroeg 21,155 zie
len, tegen 10.004 in 1881; dat over
Rotterdam 17,322 tegen 18,151 in
het jaar te voren. Het aantal Ne-
derlandsche landverhuizers was
7304. De commissiën te Dordrecht,
Ylissingen en Harlingen hebben
medegedeeld, dat gedurende dat jaar
geen landverhuizers uit die havens
vervoerd zijn.
Een staatsman, die vele jaren
geleden een belangrijke rol hier te
lande heeft te vervullen'gehad, is
Vrijdag op hoogen leeftijd overleden,
nl. de voormalige president dei-
Tweede Kamer, jh. mr. W. Boreel
van Hoogelanden, later gedurende
bijna vijf jaren (185518(50) com
missaris des Konings in N.-IIolland.
Jhr. Boreel werd in het eerste jaar
dezer eeuw geboren en heeft derhalve
al de wisselingen beleefd, die in
de laatste 80 jaren in ons land heb
ben plaats gevonden. In 1842 werd
hij tot lid der Tweede Kamer ge
kozen, wier Voorzitter hij in 1847
werd. Na de invoering der recht-
streeksche. verkiezingen in 1848 koos
het district Den Haag hem nog vele
verlaten vrouw met vijf kiuderen.
waarvan de oudste 11 jaar en het
jongste drie maanden telt, met haar
proveen inboedel wegens achter
stallige huur op straat gezet. Tot
dusver staat het huisraad nog onder
den blooten hemelterwijl de vrouw
met haar kinderen, waarvan er één
ziek was, den eersten nacht even
eens op straat moest doorbrengen en
later in een schuur hei-berging vond.
Van verschillende zijden werden haar
eenige levensmiddelen verschaft, Op
den duur echter zal natuurlijk andere
raad moeten worden geschaft.
Amsterdam. Zondag had de
maand zal plaats hebben. Deze brug
mag volgens het oordeel van des
kundigen als een der schoonste van
Nederland worden geroemd. Sedert
1879 werkt men er aan en brach
ten de vele ambachtslieden en ar
beiders, vooral de Duitschers, hier
niet alleen veel leven, maar ook
belangri jke voordeelen aan de nering
doenden. Het grootsche werk kost
I in het geheel 1,(>97,809.
Groenloo. De machine van
den stoomtram, die dezen morgen
van hier naar het station Lichten
voorde moest vertrekken, weigerde
bijzienden onder de schooljeugd toe- j heen. Een nieuwsgierige buurvrouw
geschreven worden aan de slechte evenwel heeft haar met iets in de
verlichting der schoollokalen. Vooral' hand zien binnentreden en zonder
laat de verlichting der scholen bij
avond veel te wenschen over. Het
schooltoezicht in Frankrijk vroeg
daarom den minister van onderwijs
eene verordening, waarbij zoude ge
last worden, dat voor elk kind een
vlam aanwezig moest zijn. De Duit-
sche commissie achtte echter 1 vlam
voor 4 kinderen genoeg, mits de
lampen van groene kappen voorzien
zijn.
Volgens Cohu moet de verlichting
dienst te doen. De reizigers moesten j minstens zoo sterk zijn, dat gewoon
alzoo per rijtuig worden vervoerd,
om nog tijdig op den van dat station
vertrekkenden trein te kunnen zijn
Bezel. Roermondsche visschers
hebben in de Maas alhier een visch
gevangen, die tot nog toe hier nim-
heer Arsens, zich noemende Blondin, mer gezien is. Zijne huid gelijkt veelj lamp 1 meter boven het hoofd der
op een terrein bij Schollenbrug zijnop die van een tijger, en is ook j kinderen geplaatst zijn.
touw gespannen om zijn aangekon-gevlekt, zijn kop is ongeveer bol-Het licht moet, als het daglicht,
digde voorstelling te geven. Eenige rond. Zondag wordt hij tegen betaling zacht, ruim toevloeiend en regel-
duizenden toeschouwers waren door van een klein entree ter bezichtiging j matig zijndaarom geeft Cohn aan
schrift, op den gewonen afstand, ge
makkelijk kan g-elezen worden.
Daar verder de warmteuitstraling
der vlam bloedaandraug naar het
hoofd verwekt, met hoofdpijnen en
cong-estie naar de oogeu, moet de
er van is nog niet bekend.
het prachtige weder uitgelokt en [gesteld van het publiek. De naam
zoowel binnen als buiten het afge
schoten terrein was het stampvol.
Beter en vlugger dan de vorige
keer werd het programma uitgevoerd
en herhaaldelijk gaven de toejuichin
gen te kennen, dat het publick over
de kalme en net uitgevoerde toeren
GEMENGD NIEUWS.
■oed werkende electrisclie gloei
lampjes de voorkeur boven gas-,
petroleum- of olielampen.
Het electrisclie licht is het eenige,
dat de lucht niet bederft in de school,
De Paus richtte een schrijvendoor de producten eener onvolko-
tot Koning Alfonso van Spanje, I mene verbranding.
....Dwaarin hij dezen geluk wenschtj Door gasverlichting wordt de lucht
tevreden was. Tegen vijf uur was [wegens de demping van den opstand in belangrijke hoeveelheid van zijn
zijne beste wenschen uit voor
Tijdens het Vrijdenkerscongres.1 het welzijn van Spanje.
Dat niet allen, die verschil-
jaren tot afgevaardigde, tot hij in
1855 benoemd werd tot'sKonings ver-de voorstelling afgeloopen.
tegenwoord'ger als hoofd der provin-1 j
cie Noord-Holland. In die 7 jaren in de eerste dagen der volgende
leidde hij, met een tusschenpoos van maand hier te houden, zal in een j lende kleuren niet goed weten te
1849 tot 1851, de beraadslagingen der -zalen van het lokaal FrascatiI noemen, juist aan kleurenblindheid
der Kamer; onder zijn voorzitter- een Tentoonstelling van Multaluliana
schap kwamen dan ook vele der gehouden worden. Men hoopt een
volledige verzameling van de wer-
organieke wetten tot stand, in dat
gewichtige tijdperk uitgevaardigd.
Hij legde het Commissariaat van
Noord-Holland in 1860 neder, om
weldra over te gaan tot de Eerste
Kamer, waarin hij tot 1860 voor
Noord-Holland zitting had. Sedert
heeft hij zich aan het staatkundig
leven onttrokken en een zeer rusti-
gen ouderdom op zijn buitengoed
Waterland bij Velzen doorgebracht.
Velen, die vroeger met hem in aan
raking waren, zullen dan ook in de
meening hebben verkeerd, dat hij
reeds sinds lang .was heengegaan.
Zijne verdiensten en karakter wer
den algemeen gewaardeerd, ook door
zijn benoeming tot minister van staat
en tot hooge rangen in onderschei
dene ridderorden.
Met hem verdwijnt weder een der
weinige overgeblevenen onder dege
nen, die aan de Grondwetsherziening
van 1848 hebben deelgenomen. De
heer Boreel alleen heeft devoorbe
reiding der Grondwetsherziening, die
thans in aantocht is, mogen beleven.
Het zou zeker hoogst belangrijk
wezen, indien onder zijne nagelaten
papieren aanteekeningen werden ge
vonden over de staatkundige gebeur
tenissen, waarin hij als president der
Kamer gemoeid was, en hetgeen
daarin nieuws voorkomt, openbaar
mocht worden gemaakt.
De voor de groote tentoonstel
ling van paarden, pluimgedierte, enz.,
te Breda op 25 Sept. a. s. te hou
den, door Z. M. den Koning uitge
loofde groote gouden medaille wordt
expresselijk aan 's rijks munt te
Utrecht vervaardigd.
De borstbeelden van HH. MM.
den Koning en de Koningin zullen
er op worden aangebracht.
Dit vorstelijk geschenk zal met
de gouden medaille van Z. K. H.
den Prins van Oranje dienen voor
den schoonste n hengst en de schoonste
lijden, bewijst het volgende feit:
Een jongmensch deed. dezer dagen
w w met succès examen voor een betrek
ken van Multatuli, van strijdschrift king bij de spoorwegen, doch werd
ten vóór en tegen hem, portrettenafgekeurd, nadat hij een onderzoek
enz. bijeen te brengen, en wil van I omtrent den toestand zijner oogen
deze gelegenheid gebr.\ik maken, I bij den dokter had ondergaan. On-
om bij de hier ter stede vertoevende geveer eene maand daarna verzocht
vreemdelingen, die het congres bij
wonen, Multatuli en zijn streven
meer bekend te maken.
Het persgebouw op de ten
toonstelling- zal (morgen Woensdag
voortaan eiken Woensdag,
avonds worden verlicht en voor
de leden van den Journalistenkring
en de vertegenwoordigers van niet
Amsterdamsche bladen geopend zijn. kleurenblindheid.
hij beleefd eene herkeuring, daar
hij meende de hoofdkleuren goed
te kennen, doch alléén de neven-
kleuren miste, omdat hij die nimmer
had geleerd; thans had hij zich in
de laatste geoefend. Zijn verzoek
werd ingewilligd, en ziet, tot ver
bazing natuurlijk van den dokter,
was er werkelijk geen sprake van
Hilversum. Er circuleert hier
Jaren geleden heeft Dumas,
een adres aan de Tweede Kamer, de vader, aldus de nagedachtenis
waarin wordt gewezen op de be- B
zwaren voor de bewoners van deze
gemeente en den omtrek, verbonden
aan de herhaalde inkwartiering van
een groot aantal militairen, en maat
regelen verzocht om daaraan tege- XVI liet zijn leven op het schavot.
zuurstof beroofd en het watergehalte
vermeerderd, terwijl bovendien de
temperatuur door het branden van
veel gasvlammen belangrijk stijgt.
Invoer der electrische verlichting
op alle staatsscholen, waar des
avonds onderwijs wordt gegeven,
werd dus zeer w opschel ijk g-eacht,
terwijl daarvoor vooral schijnt in
aanmerking te komen een normaal
lamp, door de firma Schuster en
Biir te Berlijn vervaardigd.
Een Doopmaal.
Schetste ik u den vorigen keer,
waarde lezer, op welke wijze men
hier feest viert bij het verschijnen
van een nieuwen wereldburger,
thans wil ik u beschrijven, wat er
zoo al verder in de eerste weken na
die gebeurtenis plaats grijpt. In de
eerste dagen komt er 's middags aan
houdend visite, tot groote vreugde
der baker, die dan nog iets anders
dan «stank voor dank», zooals Hil-
moet te komen.
Amerongen. Het grove wild.
het lot der mannen, die in de
laatste zestig jaren hebben gestaan
naar Frankrijks troon: Lode wijk
n op het schavot.
[Napoleon stierf te Sint Helena, de
hertog Van Reichstadt te Schön-
de herten en reeën van de heerlijk-1 brünn, Karei X te Praag- en Louis
heid alhier, vermenigvuldigen zichPhilippe te Claremont. Wie kan
sterk in de bossehen bij deze ge-zeggen, waar de graaf van Parijs
meente, terwijl voor enkele jarenof uw zoon, de graaf van Cham-
slechts zeven stuks naar hier wer- bord zullen sterven? Een ding weten
den overgebracht. Mogen de jagers j wij, en dat is, dat geen lid uwer
van den ongelukkigen graaf De
Berry toegesproken: «Zie, prins, dat debrand zegt, inoogst. Wee degene,
met de goede vooruit
zichten, minder daarentegen vele
landbouwers, die thans reeds belang
rijke schade op hunne akkers zien
toegebracht en gaarne zouden zien,
dat er spoedig paal en perk worde
gesteld aan deze, hun weinig wel
kome gasten.
Wijk bij Duurstede. Alhier
familie den laatsten adem geven zal
in de Tuillerieën en als koning- bij
zijne voorvaderen zal worden ver
zameld.» Sedert deze woorden ge
schreven werden, is Napoleon 111
in ballingschap te Chislehurst over
leden en zijn zoon in Zoeloeland
gesneefd. En thans zal ook de naam
van den graaf Van Chambord
hulp aan de Varna» verleendvoegd worden bij de lange lijst van
tot heden ten bedrage van ƒ97,40. Fransche vorstelijke personen, die
De openbare school heeft daartoe
met ƒ7,90 dapper medegewerkt.
Rhenen. De spoorwegbrug
over den Rijn bij deze stad nadert
zoover hare voltooiing, dat de proef
rit reeds in het begin der volgende
gedu reude de laatste honderd jaren
in ballingschap hunne oogen geslo
ten hebben.
Electrisch licht op de scholen.
Volgens prof. Kolin moet het tegen
woordig steeds toenemend aantal
die zonder haar de gevulde hand te
drukken, zou weggaanDen volgen
den dag zou het geheele dorp het
weten, dat hij, zooveel of zooveel
suikerkoeken gegeten had en «maar
stillekes an zijn gang was gegaap,
zonder om de baker te denken,» óf
men zou hem voor buitengewoon
gierig, óf voor extra-kaal houden,
en in stilte zou men reeds voorspel
len, dat hij weldra «op de flesch
gaat.» Niet ieder, die komt, treedt
met ledige handen binnen. Sommige
boerinnen, die de kraamvrouw ko
men bezoeken, hebben het een of
ander voor haar meegebracht of
vooraf gezonden. Van de eene be
staat dit geschenk uit «varsche
aaiers», van de andere uit een tul
band, van een derde uit een «kren
tenmik». Zie, er gaat juist een meisje
binnen, die een zwart zakje bij zich
heeft, waarin zich wederom een ca
deau bevindt. Met de woorden; «Je
motte den goe'n dag hebben van de
vrouw», geeft ze het zakje over, en
nadat ze op de gezondheid van het
«kiendje» een glaasje «annies» ge
dronken heeft, gaat de boodschapster
Hij viel haar snel in de rede.
Het geld verdienen is eene bij
zaak, Freia, ziet gij dat niet in Het
is waar, dat wij geld moeten heb
ben, maar het onderwijzen van 't volk
is de hoofdzaak.
Zeg mij, waarover zij onder
wezen willen worden.
Ik heb nu geen' tijd meer,
zeide Sturm ongeduldig. Om drie
uur moet ik eene zitting bijwonen
van eene kiesvereeniging voor den
rijksdag, waarbij ik tegenwoordig
moet zijn, ik zal wel tijd vinden om
u te onderwijzen en geloof mij, gij
hebt eene groote toekomst.
Het gelaat van het meisje hel
derde volstrekt niet op, maar toonde
veeleer twijfel of angst.
Freia gevoelde er behoefte aan
om haar gekweld en beangst ge
moed uit te storten en daarom ging
zij naar boven naar haar zuster.
Hilda was nu zestien jaar oud. Zij
geleek niets op hare schoone zuster.
Zij was groot en slank, niet zoo
regelmatig gevormd, had blond haar
en blauwe oogen. Haar gezicht was
eveneens alleraardigst en beloofde
mettertijd schoon te zullen worden.
De voornaamste uitdrukking op
Feria's gezicht was trotscliheid, wel
was zij wonderschoon maar men
miste iets zachts in haar. Hilda's
gezicht daarentegen had veel vrien
delijks en liefs.
De beide zusters beminden elkan
der hartelijk en hielden steeds el
kander gezelschap,
beproefd eens te
zijn als wij dan heb ik innig mede
lijden met hen.
Freia ging naar haar toezij legde
haar donker hoofdje tegen het gou
den haar harer zuster en zoo vorm
den ze samen eene prachtige groep.
Het is treurig, Hilda, zeide
zij, maar ik ben niet treurig, ik
ben opgewonden. Ik kon er niet toe
besluiten het u te zeggen want ze
zeggen, dat gij nog een kind zijt,
maar gij, met uw zacht vriendelijk
gemoed hebt meer van een volwas-
Ze hadden nusen meisje dan ik. En nu, denk nu
zingen, maareens, wat vader met mij voor heeft.
„„no ij, maai „„i 10, ci l v ciia„i i i i l 111 i j \j <j i i_i„„x u.
de stem scheen niet te zijn zooals I Hij zou g-aarne eene moderne Judith
t behoorde, zij waren moede en
ontevreden.
O, Freia, hoe treurig is het
hierzeide Hilda toen hare zus
ter de pianino sloot. Vader zeide
gisteren, dat wij er trotsch op kon
den zijn, de dochters van eenen
volksvriend te wezen. Als alle doch
ters van volksvrienden zoo treurig
uit mij maken, zeide hij, ik zou ver
verwijderd staan van alle andere
vrouwen in de wereld. Hij wil mij
tot eene predikster, eene onderwij
zeres voor het volk maken, stel u
dat eens voor, Hilda. Het komt mij
voor, alsof ik minder weet dan een
vogel in de lucht. O, voegde zij
er zuchtend aan toe, ik wcnschte
dat vertrekken en daarom wil ze
gaarne weten, wat er gebracht is.
Haastig komt ze dus binnen, maar
de kraamvrouw heeft haar door het
venster zien aankomen en legt het
zakje, dat tamelijk zwaar is, naast
zich in 't bed. Wel ziet de buurvrouw
het daar liggen, maar nu het nog
ongeopend is, blijft haar nieuwsgie
righeid onbevredigd en half kwaad
wil ze vertrekken, maar zie, of lie
ver hoor: plotseling doet zich een
luid gekraai in den zak hooren en
toont een vette haan daardoor aan,
dat hij gaarne uit zijn kerker ver
lost wil worden. Nu hij eenmaal tee
kenen van leven gegeven heeft, stelt
hij zich daarmee niet tevredennog
maals klinkt zijn kukeluku en met
een ziet men den zwarten zak over
het bed voortmarcheeren. Tableau!
Eindelijk is de tijd daar, dat de
kraamvrouw bed en huis verlaten
kan, en reeds is de dag bepaald,
waarop zij voor het eerst weer ter
kerk zal gaan; vooraf echter moet
er feest zijn, en dit wordt vastge
steld volgens gebruik op den dag
vóór den kerkgang. Baker gaat nu
bij de naaste buren en de deftigste
boerinnen van het dorp rond, om
hen «op een bakske koffie» tenoo-
digen. Door allen wordt het aan
genomen en te bepaalder ure, 's na
middags vier uur, neemt de partij
een aanvang. De kraamvrouw met
haar «pupske« op den arm zit hen
op te wachten en nu allen gezeten
zijn, willen we eens een blik in het
rond slaan. Alle vrouwen zijn op
haar best aangekleed, maar de harde
kleuren van japonnen en dasjes ver
raden volkomen gemis aan goeden
smaak.
De tafel is voor deze gelegenheid
met een beddelaken bedekt: tafel
lakens en servetten zijn hier niet
in gebruik). In het midden prijkt
een reusachtig krentebrood, geflan
keerd door een Edammer kaasje en
een versch gekookte ham. Op een
teeken der gastvrouw wordt een
geurige schapebout met een schaal
aardappelen en wat gestoofde prui
men binnengebracht, terwijl een
vaatje Leuvensch bier in een hoek
geplaatst, op het gewenschte oogen-
blik den gasten gelegenheid tot la
fenis aanbiedt! Gedachtig aan het
spreekwoord: «als de katjes muizen
mauwen ze niet,» hoort men een
tijdlang niets dan het gerammel
van messen en vorken en weldra
is er van den welbereiden schapen
bout niet veel meer dan de been
deren overgebleven, terwijl menig
glas bier den weg van het vleesch
volgt. Spoedig is het maal afge
loopen en nu de eerste eetlust be
vredigd is en de tongen door het
Leuvensch nat wat losser geworden
zijn, beginnen de gesprekken leven
dig te worden, maar daar ieder der
vrouwen het hoogste woord wil
voeren, hoort men weldra niets dan
een oorverdoovend geschreeuw, dat
veel op het gekwaak der eenden
gelijkt. Zooals bijna alle vrouwen
partijtjes is de kleeding het voor
name onderwerp der gesprekken.
Nu die stof uitgeput raakt, worden
de dorpsnieuwtjes opgehaald en
daarna komen de dorpsschandaal
tjes aan de beurt. Met vuur wordt
hierover gesproken, want onder al
die praatjes door is het glas dapper
aangesproken en bewijzen de hoog-
roode of vaalbleeke aangezichten,
dat menige boerin reeds meer ge-
zoo vrij te zijn als een vogel, dan
vloog ik oogenblikkelijk weg.
Papa wil hebben dat gij voor
drachten zult houden, Freia?
vroeg Hilda. Hoe zonderling!
Maar er zijn tegenwoordig vrouwen
die den titel van dokter verwerven,
en ook die voordrachtdn houden.
Maar ik ben nog maar pas
zeventien jaar, zeide Freia.
Hij zal ook niet dadelijk met
u willen beginnen, hij -bedoelt na
tuurlijk in de toekomst als gij vol
wassen en geleerd zijt, Freia.
Neen, hij meent nu, zoo lang
ik jong ben, en Hilda, hij zeide,
dat ik mijn leven, mijn geheele leven
er aan moest opofferen. De tra
nen kwamen het lieve kind bij deze
woorden in de schoone oogen.
Hilda zag haar verwonderd met
hare groote, blauwe oogen aan.
Wat zoudt gij in uw leven
het liefste doen, Freia? Zeg mij dat
eens, ik zou het gaarne weten
Ik mocht, zeide het jonge
meisje met een' hartstochtelijke blik
in hare donkere oogen, in de
eerste plaats iemand met mijne ge
heele ziel liefhebben, iemand natuur
lijk, die mij ook beminde. Ik zou
gaarne veel dingen doen, maar de
liefde is het eerste, het grootste en
het beste. Dan nog zou ik gaarne
rijk zijn, een fraai landhuis bezitten,
waar rondom rozen groeienik houd
zoo veel van rozen. Gaarne ook had
ik fraaie kleederen, juweelen en
bedienden
Juist wat andere meisjes ook
gaarne hebben, viel Hilda haar
in de rede. Gij zijt als al de
anderen, gij verlangt niet naar een
beroep.
(Wordt Vervolgd.)
