Oplage 10000 Ex,
Dinsdag 18 September 1883.
No. 60.
DE VLOEK DES VADERS.
FEUILLETON.
Do vloek des Vaders.
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door geheel het Rijk p. maand 55
Afzonderlijke Nommers5
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeene Feestdagen.
Bureau: KLEINE HOUTSTRAAT No. 9.
Drukkers-Uitgevers: BOMAMS Co., te Haarlem.
ADVERTENTIËN:
van 14 regels 40 Cent; iedere regel meer 10 cent-
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middags 12 uur.
Hoofdagenten voor liet, Buitenland: Compagnie Générale de Publicity Etraugère G. L. DAUBE Co, JOHx. F. JONES, Sucr., Parijs, 31bis, Faubourg Montmartrc.
VERTREKUREN der SPOORTREINEN.
ZOMERDIENST.
De met een geteekende treinen alleen le en 2e klasse.
Van Haarlem naar
Amsterdam.
7.—. 8.09, 8.17, 9.—, 9.33,
11.15, 11.44*, 11.56, l.S,
2.40*, 3,53, 4.13, 4.31, 4.44,
5.42, 7.13, 7.39*, S.41, 9,36,
9.46,9.57,10.25,10.33,10.54*
Van Haarlem naar
Rotterdam.
6.31. 7.53*, S.37, 9.11,10.16,
12.17*, 12.46, 1.56, 3.17,
4.16, 5.30* 5,37, 8.1, 10.24.
Van Amsterdam naar
Haarlem.
6.—, 7.—, 7.30*, 8.10, 8.40,
9.35,9.49,11.5,11.55* 12.15,
1.5, 1.30, 2.50, 3.45, 4.30,
4.40, 5.10, 6.15, 7.30, 8.30,
10.—. 11.—,
Van Rotterdam naar
Haarlem.
6.—, 8.10, 9.10,10.20*, 11.5,
1.25*, 2.30, 3.35, 5.10, 6.20*,
7.—, 7.55, 8.50, 9.45*.
De vertrekuren zijn berekend
van de Delftsche Poort.
Van Haarlem naar
den Helder.
6.34, 7.27 tot Uitgeest, 10.7,
1.34, tot Alkmaar, 4.57, 8.57.
Van den Helder naar
Haarlem.
5.55, 9.30, 1.30, 7.20
Van Haarlem naar
Zandvoort.
Station H. IJ. S. M.
7.15, 8.07, 10.18, 11.32,
1.32, 3.19, 4.17, 5.1,
6.42, 8.58.
Van Zandvoort naar
Haarlem.
7.42, 8.35, 10.48, 12.41,
2.15, 3.47, 4.38, 6.17
7.13, 9.31.
Onze Abonné's en zij, die het in
den loop van dit jaar worden, ontvan
gen als premie den beroemden roman
van Fr. Levanti:
Uit het Hoog&uitsch vertaald
ALGEMEEN OVERZICHT.
9 16 September.
SLOT.
De Engelscke ministers kunnen
er eindelijk eens aan beginnen te
denken, om de staatszorgen voor een
wijze van zich af te schudden en
tijd eens een beetje te gaan ont
spannen. De grijze premier, de heer
Gladstone amuseert zich thans voor
de afwisseling weder eens met zijne
gewone liefhebberij, het houthak
ken, welker bezigheid hij, naar
de couranten berichten nog met
jeugdige kracht verricht. Voor de
variatie doet hij zoo nu en dan ook
eens een zeereisje langs de kusten
van Schotland en Engeland, en
overal waar hij zich vertoont, wordt
hij met hartelijke belangstelling toe
gejuicht.
Ook de andere ministers vermaken
zich, ieder op zijne wijze, en waar
de stuurlieden van het schip van
staat zoo eene kortstondige, weinig
gevaarlijke werkstaking houden be
hoeft het zeker geen betoog, dat
van bizonder politiek nieuws, geen
sprake kan zijn.
In Egypte evenwel is voor de En-
gelschen nog geenszins een tijdperk
van rust aangebroken. Welgaande
eigenlijke hervormingen hun gere-
gelden gang', en bestaat er alle hoop,
Naai- liet Hoogduitscli
VAN
Br. DE YAH TI.
21)
Was dat dan niet altijd het
geval? vroeg hij.
Zij had haar hoofdje tegen zijne
horst laten zinken; nu hief zij het
met een allerliefst g'limlachje tot
hem op.
Neen, niet altijd, zeide zij.
Dikwijls is mij het hart zoo vol,
zoo overvol en als ik beproef te
spreken is het mij onmogelijk. Als
gij niet hij mij zijt, denk ik aan
duizenderlei dingen, die ik u ver
tellen wil, maar als gij hij mij zijt
dan zwijg ik.
Ik bc 1 de aangenaamste leer-
dat zij binnen betrekkelijk korten
tijd geheel hun beslag zullen krij-
g*en, doch de henden van den val-
schen profeet, die te Khartoem nog
steeds het geregelde gouvernement
bestook, leveren een voortdurend ge
vaar op voor den rust van den pas
hervormden staat.
Dat het ook voor het prestige van
Engeland noodig is, aan dien toe
stand een einde te maken, zal ieder
een gereedelijk toestemmen, en het
is daarom dan ook, dat de Britsche
gezaghebbenden in Egypte besloten,
den Khedive wat krachtiger te on
dersteunen in zijnen strijd tegen de
oproerlingen. De generaal Hicks zal
dan ook eerstdaags met eene krijgs
macht van 5000 man, deels inboor
lingen, deels Europeanen tegen hen
oprukken, en men verwacht alge
meen, dat het hem niet moeielijk zal
vallen den vijand uit zijne sterkten
te verdrijven, en de rust te her
stellen.
Ook in Zuid-Afrika levert de toe
stand nog altijd reden tot groote
bezorgdheid op. De henden van Ce-
tewayo ontvangen nog voortdurend
van alle zijden versterking. Zelfs
de Transvaalsche hoeren voegen zich
hij hen, en hoe grooter zijne macht
wordt, hoe onbeschaamder hij in
zijne handelingen zich toont. Eene
voortdurende waakzaamheid derhal
ve wordt den Engelschen daarginder
gebiedend voorgeschreven, want het
zou heel best kunnen zijn, dat de
Zoeloekoning zich niet alleen tegen
zijn mededinger Usibepu, maar ins
gelijks tegen de staten keerde, die
onder Britsche bescherming staan.
Van rusten derhalve kan hier voor-
loopig nog geen sprake zijn, en er
zal nog wel een geruimen tijdver-
loopen, eer alles daar in het reine is.
meester van de geheele wereld,
zeide hij, want nu kan ik be
grijpen, dat mannen gaarne alles op
offeren voor de liefde eener vrouw.
Zoudt gij dat doen voor mij,
beminde zeide zij, de armen om
zijnen hals slaande.
Ja, zeide hij werktuigelijk.
Ik gevoel mij dubbel gebon
den als ik dezen ring draag,
zeide zij, het kleine voorwerp nog
in de hand houdend; hij ver
bindt mij niet slechts met u, maar
met uwe geheele familie. Laat hem
mij behouden tot onze huwelijks
dag.
Wel zeker, zeide hij.Ik
verheug mij, dat hij in zulke goede
handen is. Freia. Indien gij het wilt,
kan hij wel gerepareerd en bijge
werkt worden.
Neen, zeide zij, hem met
hare lippen aanrakend, ik zou
hem gaarne zoo houden, als uwe
moeder hem gedragen heeft. Geen
Dat in Rusland het nihilisme nog
geenszins het laatste woord gespro
ken heeft, bewijst de verschijning
van een nieuw nummer van het or
gaan der ontevredene partij. Sedert
de drukkerij, waar die opruiende
artikelen gezet en gedrukt werden,
door de regeering ontdekt was, en
de schuldigen met den dood of met
verbanning naar Siberië hunne mis
daad hadden moeten bekoopen, had
men er niets van gehoord. Men mag*
het eens zijn of niet met de begin
selen welke dit revolutionaire blad
Sredikt, in ieder geval moet men
en ijver en de volharding van de
mannen, die aan het hoofd der partij
staan bewonderen. Als zij in stede
van langs den weg van moord en
oproer, met eerlijke middelen hun
doel zochten te bereiken, zouden zij
het met dien ijver en die volharding
een heel eind kunnen brengen. Ilunue
daden van geweld toch zijn niet ge
schikt om de regeering tot toegeven
te bewegen, evenmin als zij hun den
steun van alle weidenkenden zullen
bezorgen.
In Spanje openbaart zich in de
regeeringskringen weder eene zekere
vrees omtrent den toestand op het
eiland Cuba. Het schijnt, dat er in
den laatsten tijd daar onder de be
volking wederom gewerkt wordt om
een hernieuwden opstand in het
leven te roepen.
Spanje kan er deze eeuw niet
over roemen, dat het in het rustig
bezit is, van dit schoone en vrucht
bare eiland, want de opstanden vol
gen daar elkander tamelijk snel op,
en slechts met de grootste krachts
inspanning is het deze mogendheid
tot nu toe gelukt, zich daar staande
te houden. In den regel zijn het in
blazingen van vreemden, die de in
woners tot opstand breng*en, want
nieuwe trouwring zou ik voor dezen
willen ruilen.
Gij zult hem eerst dan dra
gen als wij gehuwd zijn, zeide hij.
Hij keek er glimlachend naar,
hoe zij den ring weder in het étui
sloot en hoe hare oogen van inwen
dige vreugde schitterden.
XIII.
Generaal von Wieburg was met
Freia voor eenige weken naar de
residentie gegaan en Erwin was
zijne verlooide gevolgd. Hij was de
opmerkzaamste galant van de wereld.
Eiken dag bracht hij bloemen, hoe
ken, muziek en geschenken van
allerlei aard. Dikwijls dacht hij bij
zich zelf, dat hij de gelukkigste man
onder de zon was, als hij den prijs
zag dien hij betaald had
en hij beproefde zich te over
tuigen, dat hem niets te wenschen
over "bleef. En toch was het hem
helder, dat de diepste diepten zijns
er zijn ook hier zooals overal tal
van personen, die gaarne het water
troebel maken, om des te heter te
kunnen visschen.
In Spanje zelf is de toestand op
dit oogenblik zeer bevredigend. De
gemoederen komen zoo langzamer
hand weder tot rust, indien men ten
minste van eene ernstige ongeregeld
heid heeft kunnen spreken. Voor een
groot gedeelte zal de flinke en krach
tige houding van den jeugdigen vorst
wel van invloed geweest zijn op den
loop der gebeurtenissen, want hij een
minder ferm optreden zouden de ge
volgen van den opstand zoo gemak
kelijk niet te overzien geweest zijn.
De Vorst van Roemenië schijnt ge
noeg van het regeeren te hebben,
althans er gaan geruchten, als zou
hij van plan zijn, om zijne waar
digheid neder te leggen. Het is dan
niet alles om in dezen tijd vorst van
Roemenië te zijn. Niet alleen dat
de partijen daar dikwijls scherp te
genover elkander staan, maar ook
met het buitenland zijn er herhaal
delijk ingewikkelde questien, die
den vorst veel hoofdbreken kosten.
Een der voornaamste is voorzeker
wel, die van de vaart op den Donau.
Vooral in deze eeuw rijzen daar
omtrent tusschen verschillende groote
mogendheden herhaaldelijk bezwa
ren, en er behoort hij de diplomatie
heel wat zeemanskunde toe, om de
verborgen klippen en de dreigende
rotsen alleente ontzeilen. Natuurlijk
zijn de belangen van het vorsten
dom tot welks grondgebied de oevers
dezer rivier behooren, bij al die ge
schillen nauw betrokken, en het
behoeft ons niet te verwonderen dat
bij de verschillende verdragen en
overeenkomsten, die daarvoor ge
sloten zijn, de belangen van de klei
nere staten nu niet zoo bijzonder in
harten nog braak lagen en dat hij
voor nog grootere liefde vatbaar was.
Zij zou het nooit vernemen, dat hij
haar niet met zijn geheele hart had
bemind en hij niet uit eigen bewe
ging haar tot echtgenoote had ver
kozen. Hij wilde haar gelukkig
maken en nooit zou zij de minste
verdenking voeden. Maar hij bedacht
niet, dat het eene gevaarlijke on
derneming is, zonder liefde in 't hu
welijk te treden. Ook vermoedde hij
niet, of wilde het niet doen, dat de
ware liefde kon komen als het te
laat was. Freia's schoonheid ver
blindde hemhare lieftalligheid be
wonderde hij, maar liefde sprak niet
uit zijne oogen en Freia, die door
hare liefde totaal in beslag* genomen
werd, merkte het niet.
Toen hij op zekeren avond ver
hinderd was met haar naar de kome
die te gaan, reed zii met mevrouw
de gravin van Eggenberg naar de
opera. Door een vreemd, zonderling
het oog gehouden worden. Als de
voorname liet maar eens zijn, moe
ten de kleintjes zich wel onderwer
pen, omdat tegenstand hier eenvou
dig totaal nutteloos ja zelfs gevaar
lijk voor het zelfstandig volksbestaan
zou kannen worden.
Dat de vorst, die zich herhaalde
lijk tusschen twee vuren geplaatst
ziet, dikwijls genoodzaakt is aan de
goede verstandhouding met machtige
naburen, de belangen van zijn volk
ten offer te brengen, eindelijk het
regeeren moede wordt, kunnen wij
best be' v iipen. Naar rnen zegt. doen
Rusland en Oostenrijk vele pogin
gen om den vorst van zijn besluit
terug te brengen, en misschien ge
lukt het hen nog door een toegeven
op ondergeschikte punten, de onte
vredenheid van den vorst een weinig
weg te nemen. Wegloopeu als het
niet naar den zin gaat, is evenwel
geen bewijs van karaktervastheid,
en zeker zouden wij meer sympathie
kunnen gevoelen voor een koning,
dieinmoeielijke omstandigheden zijn
volk ter zijde blijft staan, en alle
krachten inspant om de nadeelige
gevolgen van den een of anderen
ongelukkigen toestand zooveel mo
gelijk te niet te doen.
MITEIVLAMD
BROOT-BRITTANNIE,
Op het congres van werklieden-
vereenigingen te Nottingham gaf
de heer Frederic Harrison een over
zicht over de werkzaamheden en
resultaten der Trade-unions gedu
rende de laatste 16 jaren. Deze
vereenigingen hadden van de haar
verleende bevoegdheden een ver
standig en matig gebruik gemaakt.
Zij hadden welwillende betrekkin
maar gelukkig toeval was Hilda
daar eveneens. Gottfried Sturm was
sedert langen tijd lijdende geweest
en leefde nu op het land. Hij moest
voor zaken naar de hoofdstad en
om het eenigszïns gemakkelijker te
hebben, nam hij Hilda mede. Zoo
kwam het dat de juffrouw, bij wie
zij thuis waren, Hilda uitnoodigde
mede naar de opera te gaan. Deze
had zoo weinig genoegens en haar
leven was zoo ontzettend eentonig,
dat zij met vreugde deze gelegen
heid te haat nam en haar vader
vond het goed.
Hij wilde 's avonds eene samen
komst met zijne geestverwanten hou
den en nu mocht zijne dochter zich
wel eens amuseeren.
Hilda was een en al verbazing,
zij verheugde zich als een klein kind.
Zij was een wonderlijk schoon meisje
geworden. Haar goudblond haar was
nu een weinig donkerder en hare
oogen hadden een' dieperen glans;
