No. 75. DE VLOEK DES VADERS, FEUILLETON. De vloek des Vaders. ABONNEMENTSPRIJS: Voor Haarlem per maand40 Cents. Franco door geheel het Rijk p. maand 55 afzonderlijke Hommers 5 Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en aigemeene Feestdagen. Bureau: KT,F,INE HOUTSTRA AT No. 9. Drukkers-UitgeYers: BOMANS Co., te Haarlem. ADVERTENTI EN: van 14 regels 40 Cent; iedere regel meer 10 c Groote letters naar Plaatsruimte. Advertentiën worden aangenomen tot 's middags 12 Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Generale de Publicitc Etrangfcrc G. L. DAUBE Co. JOHn. F. JONES, Sucr., Parijs, 31bis, Faubourg Moiitmart.rc. Van Haarlem naar Amsterdam. 7.—. 8.09, 8.17, 9.—, 9.33, 11.15, 11.44*, 11.56, 1.8, 2.40*, 3.53, 4.13, 4.31, 4.44. 5.42, 7.13. 7.39*, 8.41, 9.36, 9.46,9.57,10.25,10.33,10.54* VERTREKUREN der SPOORTREINEN. ZOMERDIENST. De met een g-eteekende treinen alleen le en 2e klasse. Van Haarlem naar Rotterdam. 6.31, 7.53*, 8.37,9.11,10.16, 12.17* 12.46, 1.56, 3.17, 4.16, 5.30*, 5,37, 8.1, 10.24. Van Amsterdam naar Haarlem. 6.—, 7.—, 7.30*, 8.10, 8.40, 9.35, 9.49,11.5,11.55*, 12.15, 1.5, 1.30, 2.50, 3.45, 4.30. 4.40, 5.10, 6.15, 7.30, 8.30, 10.—, 11.—, Van Rotterdam naar Haarlem. 6.—, 8.10, 9.10,10.20», 11.5, 1.25*, 2.30, 3.35, 5.10, 6.20*, 7.—, 7.55, 8.50, 9.45*. De vertrekuren zijn berekend van de Delftsehe Poort. Van Haarlem naar den Helder. 6.34, 7.27 tot Uitgeest, 10.7, 1.34, tot Alkmaar, 4.57, 8.57. Van den Helder naar Haarlem. 5.55, 9.30, 1.30, 7.20 Van Haarlem naar Zandvoort. Station H. IJ. S. M. 7.15, 8.07, 10.18, 11.32, 1.32, 3.19, 4.17, 5.1, 6.42, 8.58. Van Zandvoort naar Haarlem. 7.42, 8.35, 10.4S, 12.41, 2.15. 3.47, 4.3S 6.17 7.13, 9.31. Onze Abonné's en zij, die het In den loop van dit jaar worden, ontvan gen als premie den beroemden roman van Fr. Levanti: Uit Tiet HoogduitscTi vertaald. BUITE\LA\D. FRANKRIJK. Sommige bladen beweren, dat de beer Wilson, Grévy's schoonzoon, listig bet er op bad toegelegd de onaangename bejegeningen van ko ning Alfonso uit te lokken, om den minister-president in ongelegenheid te brengen. «Dat de schoonzoon des heeren Grévy oppasse!» roept de Moniteur Universel uit; «hij laat zich te ver door zijn baat jegens den heer Jules Ferry medeslepen. Hij beeft zich op g-lad ijs gewaagd en zeer onvoorzichtig tracht bij zijn schoonvader mee te slepen. Niemand zal ooit willen, gaat bet blad voort, dat de schoonzoon van den Presi dent der Republiek, aan den heer Grévy, tegenover de Europeesche Mogendheden, een houding toe schrijft, die compromiteerend is voor dén vrede.» Nu de quaestie eenmaal op dit terrein gebracht is, zal de heer Ferry zonder vrees voor de Kamers verschijnen. Tusschen den i vredelievenden Ferry en den heer Grévy plotseling- oorlogzuchtig ge worden, zouden zij niet aarzelen, om haar voorkeur aan den eersten te schenken. Indien de heer Wilson, eindigt de Moniteurop de kleine voordeeltjes gesteld is, welke het pre sidentschap der Republiek voor liem afwerpt, zal hij wel doen, daaraan Naar het Hoogduitsch VAN Fr* LEYANTI* I 36) I Ik weet het, zeide hij g-e- i ruststellend. Wij hebben ons verdrag goed gehouden; de naam Sturm werd tusschen ons nooit weer genoemd. Deze brief echter, is het resultaat mijner woorden. Ik zeide, de hemel ver geve mij, indien ik te hard was, dat ik in 'tieren niet meer met hem wilde te doen hebben, maar als hij stervende was en u wenschte te zien, dat gij dan komen zondt. Herinnert gij u dat? Ja, zeide zij rillend. Ik weet bet. Ik moet mijn woord houden, te denken en zich dienovereenkom stig te gedragen. Want het land wil den vrede, en den politiek des heeren Wilson voert het rechtstreeks naar den oorlog. Ook de Voltaire schrijft het gebeurde grootendeels toe aan de houding van den heer Wilson. De Spaansche ambassadeur zou zich naar den heer Grevy be geven hebben om hem 's Konings verwondering te kennen te geven over de aanhitsingen in des heeren Wilson's orgaan, hetgeen den koning noopte voor de uitnoodiging tot het banket op het Elysée te bedanken. Dat gaf den heer Grévy aanleiding zich onmiddelijk naar den koning te begeven, om hem de reeds be kende excuses aan te bieden. Nog erger maakt bet de Gaiilois. Zij be- leedigt den president der republiek op de lompste wijze en spoort open lijk aan tot rebellie: «Gij, Grévy». zegt zij, «hebt verontschuldigingen gemaakt, die even vernederend zijn. als uw vroeger gedrag misdadig was. Gij spreekt van de ellendelingen, die den koning hebben beleedigd. Noem uw ministers en u zeiven, als gij van ellendelingen wilt spreken. Het fatsoenlijke Frankrijk staat aan de eene zijde en de president aan de andere. Gij hebt den koning aan uw disch gevraagd, om hem de ware gevoelens van Frankrijk te doen kennendan bad gij beter ge daan Wilson, Martin Feuillée, de beele troep Ministers en u zelf te verwijderen.» Zulk een les in de beleefdheid geeft het hoofdorgaan der Orleanistische partij aan de be volking van Parijs. Men heeft, naar aanleiding van bet voorgevallene, gesproken van het ontslag van eenige ministers, o. a. van Ferry en Thi- baudin, ook van den prefect Cames- casse en van den Franschen gezant te Madrid, den Heer Des Michels. zeide de generaal, want uw va der ligt op sterven, Freia, en wenscht u te zien. Zij verborg haar gelaat in beide handen, en hij zag hoe zij sidderde. Gij behoeft niet te gaan, in dien gij niet wilt, zeide hij. Ik moet gaan, zeide zij, hem vol vertwijfeling aanziende. Plicht, geweten, eer, alles zegt mij, dat ik moet gaan. Hij is mijn vader, ik moet naar hem toe. Laat mij zien wat Hilda schrijft. O, ik verlang er zoo naar, met haar te kunnen spreken. Het zou mijn hart gerust gesteld hebben, indien ik slechts haren naam had mogen noemen. De generaal reikte haar den brief over en sloeg haar nauwkeurig gade, terwijl zij las. Eenvoudig en roerend waren de woorden, die Hilda aan den generaal richtte. Zij scheen gedacht te heb ben, dat de dood eiken scheidsmuur De Vitte de Paris deelt de vol gende bijzonderheden mede betref fende de benoeming van koning Alfonso tot Pruisisch hoofdofficier, Zondag 23 September was de ko ning te Homburg op een déjeuner genoodigd bij graaf De Benaomar, gezant van Spanje in Duitschland. De koning had dien ochtend de mis bijgewoond en zou na 11 uren bij den graaf verschijnen, doch kwam op het bepaald tijdstip niet. Weldra vernam men de reden van het op onthoud. De Duitsche keizer bad twee. dagen voren den hof-klec"- maker gelast, drie verschillende U- lanen-kolonels-uniformen voor den koninklijken gast te makeneen gele-uniform, een gala-uniform en een gewone of daagsclie uniform. Toen de kleermaker ze geleverd had. verzocht keizer Wilhelm den Koning van Spanje bij hem te komen. Pas had deze den voet in 's Keizer» vertrek gezet, of deze trad hem te gemoet, overhandigde hem het bre vet van kolonel-eigenaar van het regiment lansiers No. 16, dat vroe ger onder commando van.prins Karei van Pruisen had gestaan, en gaf tevens te kennen, dat het hem bij zonder aangenaam zou zijn, indien de Koning dadelijk een der unifor men aantrok, welke op dit oogen- blik hem (Alfonso) op drie prach tige zilveren bladen werden aange boden. De Koning een weinig ont hutst, had bijna den tijd niet te antwoorden. Hij kon niet anders, of zich gevoelig toonen voor 's Kei zers hoffelijkheid, koos de dagelijk- sche uniform, trok ze dadelijk aan en verscheen zoo gekleed bij graaf de Benaomar. DENEMARKEN. De beer Berg, de leider der radi calen, is door de Deensche Tweede omver werpt. Zij sprak den generaal aan met «Lieve Oom!» en vertelde, dat haar vader den g-eheelen zomer ziek was geweest, en nu in den laat- sten tijd veel minder was geworden. Sedert tien dagen verwachtte de dokter den dood en na dien tijd was bij in een versclirikkelijken toestand hij lag stervende. In den laatsfen nacht had bij haar ge roepen en gezegd, dat hij niet eer der kon sterven, voor hij Freia ge zien had. Ik vloekte haar, toen zij mij verliet, had hij gezegd, en gaarne zou ik dien vloek van haar terugnemen. Ik kan niet eer der sterven. Schrijf den generaal en zeg hem, dat hij haar hier brengt. Ik moet gaan, herhaalde Freia, nadat zij den brief gelezen had, met hleeke lippen. O, hoe verschrikkelijk, oom! Mijn arme va der vloekte mij, maar het waren slechts woorden. Hij heeft mij nooit vergeten! Kamer tot. haren voorzitter gekozen. In deze benoeming ziet men een kenmerkend teeken van den tegen- woordigen toestand. Vele jaren ach tereen was de heer Krabbe, van de gematigde linkerzijde voorzitter van dit Staatslichaam; maar thans heeft zijne eigene partij hem verlaten, omdat hij in de vorige zitting te gToote inschikkelijkheid jegens de rechterzijde aan den dag heeft ge legd. Uit de stemmen, op den lieer Berg uitgebracht, blijkt, dat ook de gematigde linkerzijde voor hem stemde en dus het bewijs gaf, het ministerie niet langer te willen ont zien. Volgens berichten uit Kopen hagen zou derhalve een stormach tige en tevens onvruchtbare zitting van de Tweede Kamer in het voor uitzicht zijn. SPANJE. Men meldt 1 Oct. uit Madrid: De bladen laten zich nog heftig uit over het gebeurde en zelfs de demo cratische zijn verontwaardigd over de beleeding, het hoofd van den staat aangedaan. De ministerieele Iberia noemt het eene onuitwisch- hare schande voor Frankrijk en zegt. dat als het Fransche gouvernement niet de volledigste voldoening geeft, men zal moeten aannemen, dat het alleen in naam bestaat en minder gezag heeft dan eenige oproerma kers. De republikeinsche bladen ver manen tot kalmte en voorzichtig heid, opdat men zich niet als werk tuig van Bismarck late gebruiken. Koningin Christina kwam Maandag namiddag met hare doch tertjes en de princessen Isabella en Eulalia uit la Grania in de hoofd stad. Zij werd met buitengewoone geestdrift begroet. De stfiaten, die zij moest passeeren, waren vol rijtui gen en voetgangers. Alle officieren Indien iemand, zeide de generaal, in deze verschrikkelijke aangelegenheid was te berispen, dan was ik het. Ik was te barsch, maar ik wilde den wensch mijner zuster vervullen, dat was mijn plicht. Alles ziet er in tegenwoordigheid des doods anders uit; en ik begrijp niet, hoe ik anders had kunnen handelen. Wilt gij er nu heen gaan, Freia? Denkt gij werkelijk, dat hij stervende is? vroeg zij, Ja, zeide de generaal. Me dunkt er zijn geene redenen om te betwijfelen, wat Hilda zegt. Ik ge loof niet, dat hij u zou laten roepen, indien hij nog eenige hoop had. Dan moeten wij gaan, zeide zij. Maar vindt gij de omstan digheden niet bijzonder opmerkelijk? Zij wonen te Gollnitz, en wij waren op Eggenberg, zoo nabij elkander zonder het te vermoeden of elkan der te ontmoeten. Is dat het nood lot of bloot toeval. Indien ik bedenk, van het garnizoen waren present. Nooit waren de toejuichingen luider en hartelijker. In het paleis gekomen moest de koningin zich tweemalen op het balcon vertoonen. Kort daarna trok een hoop knapen van het plein voor het paleis naar de Fransche ambassade, roepende «leve de koniug-ulaan! weg met de Franschen!» De ambassade werd den geheelen dag door de politie bewaakt, en het gelukte haar, die bende te verhinderen aan haar voornemen ge volg te geven, Gelijktijdig was eene andere menigte naar de Duif sche ambassade getrokken om da&v eene ovatie te brengen. De vreemdelingen in Spanje, zegt de correspondent der Daily Neiv - moesten er tegen opkomen; dat huuut: telegrammen worden verminkt of nu gehouden. Telegrammen aan vreem de dagbladen worden opgehouden, totdat men offieieele berichten <U- wereld heeft ingezonden. ZWITSERLAND. Te Boudry in Zwitserland werd deze week het proces tegen miss Kate Booth c. s. behandeld. De «ge nei-aal» en eenige leden van het «Leger des Heils», nl. de evangelist. Edward Becquet, de koopman Robert. Convert en Jane Boillót, gehuwd en moeder, hebben zich aan over treding der wetten van het eedge nootschap schuldig gemaakt, doch mogen, volgens hunne verdedigers, niet veroordeeld worden door de rechtbank, voor welke zij versche nen zijn, daar deze huns inziens on bevoegd is van de zaak kennis te nemen. De rechtbank heeft deze quaestie van niet-ontvankelijkheid. verworpen en is tot het getuigen verhoor overgegaan. De beklaagden legden de verklaring af, dat zij aan de stem van hun geweten gehoor- dat ik zoo nabij Hilda was, komt het mij haast als een sprookje voor. De generaal zag op zijn horloge. - Indien wij geen tijd verzuimen, kunnen wij nog van den middag sneltrein g-ehruik maken. We mogen echter geen tijd verliezen. Freia scheen zijne woorden nau welijks te hooren. De generaal las iets op Freia's gelaat, wat hem drong haar tot zich te trekken en te kussen. Daarop zeide hij Gij zijt mijn liefste kind, Freia. Gij kwaamt tot mij en daarom zult gij steeds de «enigste zijn op de we reld, die ik innig lief heb. Ga nu naar uwe kamer en kleed u, ook ik zal spoedig gereed zijn. Mam- stil wij moeten aan Erwin den ken. Schrijf hem een paar regels en meld hem, dat wij plotseling aan een ziekbed geroepen zijn, maar dat wij binnen een of twee dagen zul len terugkeeren. Schrijf hem uit-v.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1883 | | pagina 1