De Nachtspoken van Londen, Belangrijk Leeuwarden. Bij de behan deling van eene der strafzaken, welke Zaterdag voor de rechtbank alhier op de rol waren, vroeg de officier van justitie een der getuigen nog eens instantelijk naar zijn naam. voornaam en ouderdom, en toen dit alles conform uitkwam, werd door Z.E.A. aan dien getuige de vraag gedaan, of hij vroeger te Groningen niet veroordeeld was geweest tot 45 dag'en celstraf. Ja, luidde het antwoord. Of hij dan wel wist dat hij gesignaleerd was? Ja. De offi cier deelde hem daarop mede, dat hij door de rijksveldwacht naar de gevangenis zoude worden overge bracht. Deze getuige was namelijk vroe ger veroordeeld te Groningen, maar een zwervend beroep hebbende, was hij een tijdlang aan de justitie ont komen, totdat hij haar nu in han den viel. Groningen. Een bedrog van geheel nieuwe vinding heeft alhier plaats gehad. Een commissionair, van de Beurs komende, ontmoette een man met een haas, kocht dien haas voor ƒ2.50 en ging er mee naar huis. Hij over - handigde het dier aan zijn hospita om den volgenden dag voor hem op tafel te kunnen verschijnen. Toen de haas des avonds gevild werd, bleek, dat hij reeds was ontvleescht en dat men de huid met eene hoe veelheid modder, eenige lappen en wat papier had gevuld, zoodat hij ook zoo ten naastenbij de gewone zwaarte had teruggekregen. Het beest was daarna netjes toegenaaid. Midwolde. (nabij de Leek), Zondag trad bij den kastelein De Vries een persoon de gelagkamer binnen en vroeg van diens vrouw een borrel. Nadat hij het glas ge ledigd had. eischte hij van haar een gulden, ^benevens eene jas. Hij ver klaarde van Noordwijk afkomstig te zijn, binnenkort in de gevangenis te moeten en er nu niet om te geven wat hij deed: zelfs durfde hij wel een moord te plegen. De vrouw ge voelde zich natuurlijk niet op haar gemak, te minder daar haar man juist naar Groningen was. Zij snelde naar de schuur en riep de hulp in van een arbeider, die in den stal bezig was. Deze ging dadelijk naar binnen en vorderde van den onfat soenlijken vrager betaling voorden borrel, echter zonder gevolg, waarop hij hem de deur wees. Toen de brutale gast niet heenging, vatte de arbeider hem bij den kraag en zette hem, volgens verzoek van de kasteleines, op onzachte wijze op straat. De politie doet onderzoek. Venloo. In een herberg bui ten deze plaats kwamen de bezoe kers, vreemdelingen, burgers en eenige huzaren, in woordenwisse ling, waarna zijn handgemeen wer den, en een der huzaren eene wonde aan het hoofd werd toegebracht. Deze lag weldra bewusteloos, en moest op een draagbaar binnenge haald worden. De nachtelijke twis ten en balddadigheden ontstaan meerendeels doordat het politie- j reglement niet in werking is, en de herbergiers den geheelen nacht kun nen doortappen. GEMENGD NIEUWS. Te Montigny-sur-Sambre heeft in de steenkoolmijn Duchère een mijngasontploffing plaats gehad, die waarschijnlijk aan drie menschen het leven koste; ten minste één lijk is reeds opgehaald, en de twee per sonen, die nog worden vermist, zul len wel niet meer levend worden gevonden. Alle slachtoffers, dooden en gekwetsten, zijn gelukkig onge huwd. De oorzaak der ramp wordt toegeschreven aan het breken van een lamp, waardoor het mijngas zou hebben vlam gevat. Dank zij der krachtdadige pogingen der moedige redders, heeft zij niet nog noodlot- tiger gevolgen gehad. De vader van een der vermisten, een hoog bejaard mijnwerker, wilde met alle geweld in den put afdalen, om zijn zoon te redden, doch moest weldra tot zijn smart ondervinden, dat alle pogin gen onmogelijk waren. Onder de mijnwerkers-familieu in den omtrek heerscht groote ver slagenheid. De heer G. J. Symons, een der voornaamste Engelsche meteorolo- gen, zendt aan den Times een uit gebreide opgave van de waarnemin gen van het lichten van den hemel, door wetenschappelijke mannen ge daan in alle werelddeelen. Hij komt tot het besluit, dat vulkanische stof, door de ontzaglijke uitbarsting van Krakatau hoog in den dampkring opgeworpen, de stralen van dejzon breekt en dus de kleuren veroor zaakt. Aan het eind van zijn brief brengt hij hulde aan 't geen onze Indische regeering steeds doet om meteoro logen te helpen. Hij verwacht be langrijke mededeelingen van het ob servatorium te Batavia en drukt de hoop uit, dat door eene regeering of wetenschappelijk lichaam een on derzoek zal worden ingesteld om trent de gevolgen, welke de uitbar sting in verschillende oorden der wereld gehad heeft. Woensdag 26 Nov. heerschte te Christiania zulk een dikke mist, dat ze voor die, welke vaak in Londen wordt waargenomen, niet behoefde onder te doen. Men kon in de straten bij geen mogelijkheid de gebouwen aan den overkant zien, zoodat hier en daar ongelukken plaats hadden en de scheepvaart stilstond. De mist te Christiania. ofschoon geen zeld zaamheid, heeft tocli meestentijds een geringe uitgestrektheid; ditmaal was het helder in het zuidelijk ge deelte der golf en terwijl men den Frognersieter, s/.t mijl ten noorden van de stad, 1370 voet boven de oppervlakte der zee, schitterend door de zon verlicht zag, was de stad in mist gehuld. Later viel er sueeuw en het uitzicht van de heuvels op Christiania moet bijzonder schoon geweest zijnde kerktorens kwamen als witte eilanden in de groote zee uit, welke het geheele dal bedekte en haar golven tegen de hellingen der bergen aan weerszijden rolde. Dergelijke luchtverschijnselen wor den ook in Zwitserland waargeno men bij steden, die b. v. als Zurich gelegen zijn, bij welke gelegenheid men niet nalaat dezen of genen berg in de nabijheid te bestijgen, om «das Nebelmeer» te aanschouwen. De Masonic Temple te New- York is gedeeltelijk door brand ver nield. Het bovenste gedeelte brandde af, terwijl de winkels beneden met water werden overstroomd. De schade bedraagt ongeveer 75,000 pd. st. Vier dieven bestalen voor eenige dagen de bank van New-Washing ton in Ohio. Zij ontsnapten met een handkar langs den spoorweg naar Vernon en gingen naar Shelby. De telegraaf had daar echter het be richt reeds medegedeeld, zoodat de politieagenten hen daar opwachtem De dieven boden weerstand en een van hen werd door een pistoolschot gedood, terwijl verscheidene agen ten werden gewond. De andere drie dieven ontsnapten in de bosschen, maar werden vervolgd. Daarop werd nog een der dieven gedood en een gevangen genomen. De vierde man ontkwam, nadat nog een der ver volgers was doodgeschoten. Op den top van het Roodge- bergte in Californië wordt een tele- phoonpost aangetroffen, welke zeer zeker als een van de hoogste is te beschouwen. De inrichting werd gemaakt ten behoeve van den dienst van den Central Pacific Railroad, is opgesteld in een hut en onder be heer van twee opzichters, die dag en nacht op den uitkijk staan om eventueelen brand in de snotvheds of sneeuwbeveiligers te ontdekken. Uit de hut kunnen zij de lijn met behulp van kijkers overzien. Worden zij brand op eenig punt gewaar, dan geven zij daarvan on verwijld per telephoon kennis te Cisco. Van daar wordt het bericht per telegraaf naar het station Sacre- mento overgeseind en een of twee minuten daarna wordt een telegra- phische dépêche gezonden naar de; lijn te Blue Canon of te Summit, waar steeds treinen gereed staan' om direct te kunnen vertrekken naar het punt alwaar de brand woedt. Deze treinen zijn gevormd uit een locomotief en twee bakken met water, dat door middel van caout- choucbuizen in den brand wordt geleid. Als deze treinen loopen, moeten alle verdere treinen aan gene zijde van den brand stoppen. (Stoompost.) Vrijdag-namiddagheeft zekere Blein althans zoo noemde hij zich te Marseille den kassiers knecht vermoord van het bankiers huis Crédit Lyonnais. De moordenaar heeft zich meester gemaakt van den zak van het slachtofler, die 60.000 aan waards bevatte. De politie is den schuldige nog niet op het spoor. Een gedeelte van het blok hui zen Farwell te Chicago is Zaterdag afgebrand. Vijf-en-zeventig meisjes die in de werkplaatsen der boven verdiepingen aan het naaien van pelzen waren, hebben er met moeite het leven afgebracht; slechts twee verloren het leven. Volgens bericht uit Oesant van 28 Nov. strandde het stoomschip Hollander bij dikke mist, die het vuur van Creach op de Oostkust van het eiland geheel onzichtbaar maakte, juist op de punt van Corn- Pern, bijna onder den vuurtoren. Van land werd het stoomschip niet eer gezien dan twee uren na de stranding, toen de waohters van den vuurtoren de lichten zagen, die ge lukkig nog niet gebluscht waren. De zee liep zeer hoog en brandde met geweld tegen de klippen. De uit zestien koppen bestaande equi page werd met veel moeite door de bezetting van den vuurtoren en van het seintoestel langs eene kabel en reddingstoel aan land gehaald, waar zij op den vuurtoren op de vriende lijkste wijze werden opgenomen Des ochtends bemerkte men dat het ijzeren stoomschip geheel ver brijzeld en de zee bedekt was met overblijfselen van schip en lading. Deze laatste bestond uit vaten wijn, brandewijn, olie en geconserveerde eetwaren. De vaten, die met geweld tegen elkander of op de klippen wer den geslagen, braken meest in stuk ken. Ongeveer 80 vaten wijn en olie, min of meer beschadigd, zijn geborgen. Er is order aan de krui sers op de kust gegevou om goede uitkijk te houden, ingeval er met den stroom sommige vaten naar zee zouden zijn gedreven. De Lowestoffer visschuit Ro- versbride is 1 Dec. op zee verbrand. Vijf der opvarenden werden gered en hier 'aangebracht door schipper S. Visser. VARIA. Voor de rechtbank. President. Dat is nu de vierde maal reeds, beklaagde, dat ge hier verschijnt wegens diefstal. Beklaagde. Ach, mijnheer de presi dent, 't is zoo vernederend voor een fatsoenlijk mensch om te bedelen. Zeker geleérde had eene verge lijking tusschen Vondel en Hooft geschreven en las haar voor aan den hoogleeraar Ivinker. Deze vond ze lang en vervelend. «Uw vergelij king», zeide hij, «is zeer goed ge maakt, maar ze is een beetje lang, ik zou haar aldus stellende een was Joost van den Vondel, de andere Pieter Corneliszoon Hooft». «Ik voel me niet lekker; ik moet noodzakelijk de lucht in», zegt een Professor tot zijn coliega. «Welnu», is het antwoord, «ga dan in Rusland wonen». Een jongen, die te laat uit school kwam, vroeg, thuis komende, hoe laat het was. «Het heeft net één uur geslagen,» antwoordde zijn vader, hem een oorvijg gevende. «Dan ben ik blij dat ik niet om twaalf ure gekomen ben,» zei de deugniet. Be kleine Pessimist. Vader. Waarom betoont ge geen blijdschap nu ik al dat fraaie speel goed voor u heb meegebracht? Jantje. Omdat ik aan al de klap pen denk, die ik nog krijgen zal, eer alles vernield is. Voor hoeveel kan ik met je schuit naar A. komen, vroeg een werkman aan een schipper. Wanneer je in de schuit gaat, antwoordde deze, kost het tien stui vers; als je de schuit aan de lijn langs den kant voorttrekt, neem ik je voor niemendal mee. Een dokter wordt 's nachts van zijn bed geroepen voor een dringend geval. Op het oogenblik dat hij met den- gene die hem komt halen wil ver trekken, komt de gedachte hem in het hoofd, dat het wel een hinder laag kon zijn, zooals hem wel meer overkomen is, en hij neemt een pistool van zijn wapenrekje. De man die dit ziet en op den drempel wacht, zegt ironisch «U schijnt wel bang te zijn den patiënt door uw kunst te zullen missen. Grafschrift op een ex-tamloer. Hier ligt de dappere Hendrik Vroeg, Die trommel, vrouw en kinderen (sloeg. Niet letterkundig. Een opmerker las dezer dagen, in een winkelstraat te 's Hage, het volgende aange kondigd Groot azoortiemend van St.Nikolaas-kadeelen. Uit het kamp. a't Begint te regenen!» «Dat zei de tamboer-majoor strak- kies al.» Dat kon ie straks niet zeggen, want toen regende 't niet.» «Dat kon ie welhij is zoo eeuwig lang, dat hij den regen vijf minuten eerder voelt dan wij.» Troef. «Waar handeltgij in?» vroeg onlangs een reiziger aan een zijner collega's. «In verstand», antwoordde deze. «Zoo», hervatte gene, «monsters hebt ge zeker niet bij u?» Vergeten Een schuldenaar aan zijn schuldeischer Ziehier de kleine som, die ik n verschuldigd was. Ho! ik was het totaal ver geten. Dat hadt gij mij eerder moe ten zeggen! Onder de titel van bevat het Alg. Handelsblad het volgende In den omtrek van Old Kent- road om redenen die straks zullen duidelijk worden, mag ik de plaats niet nader aanwijzen gebeurde 't mij eens, dat ik mij gelukkig gevoelde op 't gezicht van het lamp- geflikker op een van die, den nach telijken wandelaar zoo welkome rust- en verkwikkingsplaatsen, die bestempeld worden met den naam van koffie-kruiwagen. En zeker zou ieder in mijne om standigheden zich verheugd heb ben. De nacht of liever de vroege morgen, want het was ongeveer twee uur was nevelig en kil, en een fijne mistige motregen bevoch tigde langzaam maar zeker huizen en straten. Het eenige wat ik zou kunnen zeggen omtrent het bruine vocht, dat op een groot knapperend kolenvuur stond te dampen, is, dat men moeilijk een aftreksel van geu rige 3\Iokka kan verlangen voor den prijs van een halven stuiver den vollen kop. In dat nachtelijk uur nochthans, met zulk bitter koud weêr. waren zeker al de aanwezi gen dankbaar dat zij het konden bekomen. Wanneer ik zeg «al de aanwezigen», bedoel ik, buiten mij zelf, een agent van politie, twee havelooze vrouwen, en een man met mager en bleek gelaat, wiens groote zwarte hoed en lange, tot den hals toegeknoopte jas blijkbaar betere dagen hadden gekend, ter wijl uit zijn borstzak, naar 't scheen toevallig, het mondstuk eener fluit bij wijlen duidelijk zichtbaar werd. Het voorkomen van den koffiebaas zelf droeg er geenszins toe bij, om wat hij schafte met grooter sma kelijkheid te doen nuttigen. Hoewel hij den middelbaren leeftijd nauwe lijks kon berijkt hebben, was zijn gelaat reeds geteekend door die stroeve trekken, die getuigen van een veelbewogen verleden. Waar schijnlijk lag hierin de oorzaak der gewoonte, die hem scheen eigen te zijn, om met den blik eens kenners de gewaarwordingen te bespieden, die het drinken van 't dampend vocht in de kommen teweegbracht bij de verschillende bezoekers. De toonbank bood keus tusschen bo terhammen en koek, en hoewel de eerste er niet zeer apetijtelijk uit zagen, besloot ik toch mij van een snede te dienen. Toen ik echter hiertoe wilde overgaan, hield de koffieschenker mijn hand terug on der de half gefluisterde toevoeging: «neem liever een stuk koek; mij is 't eender, ik zeg 't voor u zelf». «Ik heb liever brood», was mijn antwoord. «Ga uw gang» zeide de man on verschillig, «en ik zeg maar: elk zijn meug. Maar denk er om, dat ik 't u vooruit gezegd heb. Neem niet eerst een hap af en zeg dan dat je 't niet eten kunt en dat je niet betalen wilt ook, omdat 't geen best Aylesbury gebak is. 't Is nogal duidelijk, dat 'n mensch geen best Aylesbury kan verkoopen voor een hal ven stuiver de snee». Deze op- en aanmerkingen wer den met zoo groote scherpheid mij toegevoegd, dat ik 't op mijn tong had om hem eens flink op zijn plaats te zetten. Gelukkig echter bedacht ik mij nog tijdig genoeg om een vrij bitse stem te hooren zeggen: «Die menschen die zulke boterham men niet lusten, moesten ook maar eens leeren wat 't is om waarlijk honger te hebben; wat zeg- jij Em ma?» Deze woorden werden geuit door een der twee vrouwen, die ik reeds gezegd heb tot het gezelschap te behooren: en met een hoofd schudden dat de regendruppels op haar bontgebloemde muts al sissend versprenkelde in 't kolenvuur, ant woordde de als Emma aangespro kene: «Lieve gut ja, mensch, dat mag je wèl zeggen; ik wou ten minste dat ik me er eens goed dik aan mocht eten!» Zonder een woord te spreken, keerde de veelbeproefde koffiebaas zich om, kreeg van een smalle plank achter hem vijf sneden brood, waar aan minder hongerige bezoekers blijkbaar reeds gehapt hadden, en begon ze te verdeelen. Hij gaf er aan ieder der vrouwen twee, waarna hij, de resteerende snede tusschen vinger en duim houdende, een vra- genden blik wierp op den sjofelen eigenaar van de fluit. Deze laatste scheen zijne bedoeling aanstonds te raden. 't Is altijd nog beter zoo iets te eten, dan om iets beters te bedelen», zeide deze, terwijl hij met gedwon gen lach het gezelschap rondkeek, als om te doen gelooven, dat hij 't zoo maar eens deed voor de grap. Hij haastte zich niettemin de boter ham aan te nemen, en na haar in drieën te hebben gevouwen, gelijk een velletje postpapier voor eene enveloppe, deed hij een geweldigen hap en slokte de gansche snede als een pil naar binnen. Uit 't geen ik gezien had merkte ik op, dat ik hier te doen had met een koffie baas van een bijzonder soort; ik bestelde daarom een tweeden kop, en bleef wachten tot de politie agent, die gratis een kom koffie met koek had genuttigd, de anderen, die inmiddels vertrokken waren, ge volgd was. Wordt vervolgd.) is de geluksaankondiging van SA MUEL HECKSCHER Sunk, in Ham- burg1 welke zich in het huidig nom- mer van onze courant bevindt. Dit huis heeft zich door zijn prompte en stilzwijgende uitbetaling der hier en in de omstreken ge wonnen bedragen, eene zoo goede faam verworven, dat wij al onze lezers aanbevelen op deze ad vertentie acht te geven. RECHTSZAKEN. De Hooge Raad heeft bij oen arrest vaa eergisteren verworpen liet cassatioberoep vam W. A. M. baron Van H. van E., iugesteld tegen een arrest van het Gerechtshof te Arnhem, waarbij hij wegens vergrijp tegen de zeden tot celstaf veroordeeld is. LEGER EN VLOOT. Bij Kon. besluit is de met verlof in Europa aanwezige kap. der inf. van hot leger in Ned.-Inaic E. A. W. Jaeger, op zijn verzoek wegens voor den vijand bekomen verwon dingen, eervol uit Zr. Ms. mil. dienst ont slagen mot toekenning vau pensioen. Bij Kon. besluit zijn benoemd bij het wapen der inf. tot len luit. de 2o luit. G. N. A. Dc Vree. van het wapen, thans ge detacheerd bij het leger in Ned.-lndiê; bij het I reg. tot kap. de lc luit. L. Wichers, van het reg. gren. en jagers; tot lcluit.de 2e luit. A. L. Boonacker, van liet 4c reg.; bij het 3o reg. tot kap. de le luit. G. A. De Bruyn, van het reg. gren. en jagers; bij het 4e reg. tot le lnit. dc 2e luit. J. C. Kros, van het korps; bij het 8c reg. tot 1» luit. de 2e luit. E. I. Von Nouhuys, van het korps. Den 12den dezer zal bij 's Rijks mari- werf te Willemsoord eene verkooping worden gehouden van voor den dienst afgekeurde goederen. LANDBOUW EN VISSCHERIJ. De collectieve inzending van eenige ver- vceners te Nieuw-Amsterdam on dc inter nationale koloniale en uitvoerhandel-tentoon stelling te Amsterdam, welke inzending be-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1883 | | pagina 3