utiiyiïimiii.
Oplage 10000 Ex.
Woensdag 12 December 1883.
No. 133.
FEUILLETON.
„GROEFWANG".
HIWnSDl
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door geheel het Rijk t>. maand 55
Afzonderlijke Nommers 5
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeens Feestdagen.
Bureau: KLEINE HOUTSTRAAT No. 9.
Drukkers-Uitgevers: BOM AKS k Co., te Haarlem,
AD VERTENTIËN:
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middag 12 uur.
Hoofdagenten Toor liet Buitenland: Compagnie Géucrale de Publicité Etrangère G. L. DAXJBE Co. JOIIx. F. JONES, Sucr., Parijs, 3Ibis. Faubourg Montmartre.
VERTREKUREN der SPOORTREINEN. WINTERDIENST. De met een geteekende treinen alleen le en 2e klasse.
Van Haarlem naar
Amsterdam.
7.—. 8.32. 8.55, 9.30,11.15,
11.39*, 11.56. 1.8, 2.39*
3.53, 4.15, 4.44. 5.42, 6.40,
7.13. 7.44* 8.54,9.46,10.23,
10.59*.
Van Haarlem naar
Rotterdam.
7.53* 8.33,9.4.10.13.12.12*
12.46,1.53, 3.50, 4.16, 5.12,
5.43* 8.1, 10.13.
Van Amsterdam naar
Haarlem.
6.15. 7.30* 8.10, S.30, 9.35,
9.50,11.5,11,50*, 12.15, 1.5,
1.30, 3.26, 3.45, 4.30. 4.45,
5.20*, 7.30, 8.30, 9.50,11.—.
Van Rotterdam naar
Haarlem.
6.40. 8.10,9.10, 10.20*. 11.5,
1.23* 2.45, 3.35, 5.10. 6.27*,
7.20. S.50, 9.50*.
De vertrekuren zijn berekend
Station Delftsclic Poort.
Van Haarlem naar
den Helder.
6.51.10.7, 1.37, tot Alkmaar,
5.2. 8.57.
Van den Helder naar
Haarlem.
6.10, 9.30, 1.30, 7.20
Van Haarlem naar
Zandvoort.
Station H. IJ. S. M.
7.55, 10.15, 11.38, 1.33,
4.59, 8.3.
Van Zandvoort naar
Haarlem.
8.26 10.49, 12.42, 4.17,
6.15, 8.28.
Bericht aan ms lezers.
TAj die zich nog in den
loop van dit jaar abon-
neeren% ontvangen als
premie
le. den boetenden Roman
He Vloek des Vaders.
2e. Eïen praehtigen in vier
kleuren gedrukten wand
kalender.
ALGEMEEN OVERZICHT.
De laatste berichten uit Egypte
luiden weder niet bijzonder gunstig
voor den Khedive. Twee malen zijn
afdeelingen van zijn leger met de
benden van den profeet slaags ge
weest. en beide keeren was de uit
slag hun noodlottig. Den 5den, zoo
luiden de telegrammen uit Cairo,
trokken 5 compagnieën Bashi-Bo-
zoeks, en negers van Suakim op, om
de opstandelingen, die zich, zooals
de spionnen meldden, in de nabijheid
van deze stad genesteld hadden, te
verslaan. Op het onverwachts even
wel, werden zij van alle zijden aan -
gevallen door den vijand en na een
hardnekkig gevecht totaal versla
gen. Slechts 50 man ontkwamen om
d« tijding der geleden nederlaag
aan Mahmoed-pacha te brengen.
Ongeveer de helft der geredden
bestond uit officieren, zoodat men
hieruit zou mogen opmaken, dat
dezen juist niet door hunne dapper
heid hebben uitgemunt. Het eenige
stuk geschut hetwelk de troepen
met zich voerden, viel den overwin
naars in handen, want in de over
haaste vlucht dacht niemand er aan,
het mede te voereu, of het tenminste
onbruikbaar te maken. Eene kleine
afdeeling van 700 man trok den
volgenden dag andermaal tegen den
vijand op, doch haar ging het niet
j beter, Ook zij werd totaal verslagen
jen slechts een tiental manschappen
I gelukte het, door eeue overhaaste
I vlucht, zich uit de algemeene slach-
ting te redden. De opperbevelheb
ber, Mahmoed-Pacha, waarschijnlijk
zich te zeer van zijn eigen waarde
bewust, »m zich aan het gevaar
bloot te stellen, was stilletjes achter
de muren gebleven en wachtte daal
den uitslag der onderneming af.
Misschien dankt hij op dit oogen-
blik Allah, die hem voor een zoo
groot gevaar heeft behoed, en het
land heeft bewaard voor het verlies
van een zoo wijs, zoo metdig en
zoo voorzichtig generaal.
Intusschen houdt Baker-pacha, de
I opvolger van generaal Hicks zich
nog steeds onledig- met de toebe
reidselen roor den aanstaanden g-roo-
ten veldtoeht. Tegen den löden van
deze maand hoopt hij daarmede ge
reed te zijn, en dan zal het oorlogs
spel voor goed een aanvang nemen.
De Egyptenaren zelf maken zich
echter weinig illusiën van de geheele
onderneming. Zij zijn zich maar al
te wel bewust, dat de strijdkrachten,
waarover de generaal beschikt, óf
te gering in getal, óf te weinig ver
trouwbaar zijn, om op een goeden
uitslag te mogen rekenen. Wanneer,
zoo redeneeren zij, men nu nog de
dwaasheid begint bij gewaagde on
dernemingen de beste krachten te
verspillen, zooals Mahmoed-pacha de
j vorige week heeft gedaan, wat zal
er dan van den krijgstocht terecht
komen? Daarbij komt, dat de offi
cieren geenszins zoo dapper zijn, dat
zij door hun voorbeeld den soldaten
vertrouwen inboezemen. De Engel-
sche bezettingstroepen, en de Brit-
(Een romau uit de achtste eeuw.)
UIT HET HOOGDUITSCH VAN
ADOLF GLASER.
i0)
Het jonge meisje, zeide
Eginhard ten slotte, dat gij on
langs bij mij zaagt, is eveneens
eene dochter des konings, en heet
Emma. Zij is van eene andere ge
aardheid als hare vriendinnen, want
terwijl dezen aan jachten en andere
uitspanningen deelnemen, is haar
geest meer tot edeler bezigheden
geneigd en ondanks hare jeugd is
zij ervaren in talen en stelt ijverig
belang in alle vooruitgang der
schoone kunsten.
Bij deze woorden dwaalden Groef-
wang's gedachten naar de dichte
wouden van het Harzgebergte, en
voor zijn geest zag hij het beeld
der goudlokkige Editha, die mis
schien niet zoo bevallig en sierlijk,
als de jonge koningsdochter was,
maar in haar koele fierheid het hart
van den jongen Sakser meer boeide,
verrijzen. Allengs toch ontwaarde
men een groot onderscheid tusschen
Groefwang en Eginhard, maar deze
ontdekking verkoelde hunne weder-
zijdsche vriendschap niet. De Sakser
hield meer van een stil, beschou
wend leven, de andere neigde meer
door zijne beweeglijkheid tot het
wereldsche over; zooals Groefwang
dag en nacht kon zitten om zich
in oude perkamenten te verdiepen,
en den inhoud van het evangelie
na te vorschen, hield zich Egin-
hards verbeeldingskracht bezig met
het ontwerpen van grootsche kunst
werken en den aanleg van fraaie
tuinen. Hij was een kunstenaar, be
gaafd met een rijk en overvloedig
scheppingsvermogen, en zooals de
Sakser zich ijverig verdiepte om de
sche vloot, zietdaar het laatste plecht
anker, waarop zij hunne hoop ves
tigen.
De Franselie kamer van afge
vaardigden heeft Zaterdag 11. het
débat over het aaugevraagde Tonkin
crediet niet ten einde gebrachtgis
teren werd het voortgezet, en ver
moedelijk zal ook heden deze ge
wichtige kwestie, de aandacht der
vergaderinggevraagd hebben. Waar
toe zulk woordenspel eigenlijk dient,
is zeker den heeren sprekers zeiven
niet recht duidelijk. Niemand twijfelt
er aan, of met bijna algemeene stem
men zullen de beuoodigde gelden
worden toegestaan. Evenmin denkt
een der partijen er aan, om thans
het ministerie den voet te lichten,
want men is overtuigd, dat zoo iets
onder de tegenwoordige omstandig
heden noodlottig voor de belangen
des lands zou zijn. Intusschen gaat
de kostbare nationale tijd te loor,
en al zijn de gehouden redevoerin
gen ook nog zoo pikant, al putten
de sprekers zich uit in een overvloed
van geestigheden, al sleept ook de
een of de andere welsprekende rede
naars zijne hoorders mede, het volk
begrijpt zeer goed, dat praatjes het
land niet vooruitbrengen. De begroo
tingen wachten op afdoeming, want
1 Januari nadert met rassche schre
den, en de senaat moet voor dien
tijd ook nog een woordje meespreken.
Voor den minister, die op de dui
zend en een vragen, die hem ge
daan zijn, moet antwoorden, is het
gelukkig dat hij iets nieuws kan
mededeelen. al heeft het dan ook
niet veel om het lijf. Wij deeldeu
het reeds mede, dat een aanval der
Chineezen op de post Hai Dzoung,
door de troepen is ageslagen. Cour
bet herhaalt alle dagen zijne ver
waarheid aan 't licht te brengen,
was Eginhards geest geheel aan de
schoonheid gewijd, en als hij den
vreemdeling mededeelde, wat hij al-
zoo met den koning in Italië en
voornamelijk in Rome had gezien,
dan schitterde zijn oog en zijn ge
heel e ziel werd daardoor aangenaam
geroerd. Hij dweepte met de werken
van schilder- en beeldhouwkunst,
maar vooral meende hij, moest den
Duitschers liefde voor schoone voort
brengselen van kunst worden inge
prent door fraaie gebouwen, des te
meer daar men in de noordelijke
landstreken besloten ruimten moest
maken, die de vervaardiging van
kunstwerken en openbare heilig
dommen waardig waren.
Toen Groefwang te Worms aan
kwam, was de koning eerst sedert
korten tijd aldaar aangekomen. Ko
ning Desiderius, die hij overwonnen
had, was voorloopig in een kloos
ter te Heilbronn, aan de rivier de
Neckar gelegen, in bewaring ge
zekering dat de operatiën aanstonds
met kracht zullen worden aange
vangen, doch tot heden blijft het
slechts bij eene belofte. Nu China
weinig kans heeft op de hulp van
de eene of andere Europeesche mo
gendheid, heeft het zich tot Japan
gewend met het voorstel om, ingeval
de oorlog werkelijk mocht uitbre
ken, een verbond van aanval en
verdediging te sluiten. De Mikado
evenwel schijnt weinig lust te heb
ben, om dit voorstel aan te nemen.
Althans, naar men uit Hongkong
mededeelt, heeft hij het geheel af
geslagen, en zich alleen laten over
halen tot de belofte van strikte on
zijdigheid. Daaronder zou hij dau
tevens verstaan, dat hij het den
Franschen oorlogschepen niet zou
vergunnen, zich in een der havens
van zijn rijk van kolen te voorzien.
«Dankaar maar niet voldaan!» zal de
zoon des Hemels zeker wel uitge
roepen hebben, toen men hem dit
antwoord berichtte.
't Is toch nog zoo onmogelijk
niet, dat de kroonprins van Duitsch-
land op zijne terugreis naar zijn
vaderland, Rome zal aandoen. In
de eerste plaats zal hij daar even
wel den koning een bezoek bren
gen, om daarna eene visite op het
vatikaan te maken. Dat voornemen
valt natuurlijk weinig in den smaak
van de echte cultuurkampfers, en
allerlei spottende opmerkingen ge
ven zij er op ten beste. Wij geloo-
ven evenwel niet, dat de prins zich
daaraan bijzonder zal storen, want
Bismack, wiens staatkunde ook hij
is toegedaan, heeft zich nooit bij
zonder veel bekommerd om de aan
merkingen, die de pers zich zooal op
zijne regeerinjsdaden veroorlooft.
Algemeen houdt men het er echter
bracht, maar men zeide, dat de ko
ning hem daar niet zou laten, en
jhem naar Corvev in Zuid-Framken-
land zou doen vervoeren. In ieder
geval scheen koning Karei van plan
om voorloopig eenigen tijd te rusten
en in vrede te leven, want erwer
den werklieden ontboden, om den
burcht te Worms nit te breiden en
i de verouderde zalen opnieuw te
verfraaien. Ook liet de koning zijne
gunstelingen bij zich nitnoodigen
en spoedig ging het er aan het hof
alles even druk en levendig op toe.
Dagelijks waren er maaltijden,
i feestelijkheden en jachten, waarbij
de vrouwen en jonge heeren in
prachtige zijden kleeren prijkten,
die met de veeren van vreemde vo
gels, zeldzaam bontwerk, goud en
edelgesteenten waren versierd. Ei-
Jgeniijk hield de koning niet van
ideze overdreven pracht en hij nam
jze alleen bij de vrouwen van zijne
hofhouding voor lief, daar zij zich
'zelden eens aan de gezellige ver
voor, dat dit bezoek in verband staat
met den wensch der regeering- om
tot eene oplossing der bestaande
kerkelijke moeielijkheden te geraken.
Als het waar is, wat de corres
pondenten van eenige Duitsche bla
den, die eene audiëntie bij den ko
ning vau Spanje gehad hebben, ver
halen, dan moet deze vorst zich nog
al tamelijk scherp tegenover Frank
rijk hebben uitgelaten. Zijn volk,
zoo moet hij den heeren verzekerd
hebben, had een onoverwinnelijken
afkeer van de Fransche natie, die
het land zoo dikwerf heeft bena
deeld, en die nog onlangs alle Span
jaarden in den persoon huns konings
zoo diep hadden gehoond. Daaraan,
z(?o meende de koning, was dan ook
voornamelijk de hartelijke ontvangst
te danken, die den kroonprins van
de zijde der bevolking was bereid.
Wanneer men nagaat, dat de be
richten uit Madrid van eene zekere
koele houding der Spaanjaarden
tegenover den Duitschen vorstentelg
gewaagden, eeue koelheid, die eerst
langzamerhand in sjunpathie over
sloeg, dan wordt hot meer en meer
onwaarschijnlijk, dat de vorst zich
in dezen geest heeft uitgelaten. Der
gelijke verklaringen zouden dan ook
ten eenen male in strijd zijn, met
de woorden door Alphonsus bij eene
vroegere gelegenheid gesproken,
welke van eene vriendschappelijke
gezindheid tegenover den noorde
lijken nabuur getuigden.
In Amerika schijnt men er over
te denken, zich voor den ter dood
veroordeelden O'Donnell, den moor
denaar van Carey, in de bres te stel
len. Bij den president der Vereenigde
Staten zijn stappen gedaan om dezen
te bewegen voor den moordenaar
maken konden overgeven, daar zijne
veelvuldige krijgstochten in vreemde
landen hen daarvan onthielden. Was
het eens slecht weer, zoodat de
regen het verblijf in het open veld
onmogelijk maakte, dan was de
levenswijze eenigszins gelijk aan
dien op den Krodenburg. Koning-
Karei bleef dan met zijne vertrou
welingen graaf Richard Zondervrees,
Heer Milon van Angelland en graaf
Garin in de groote gezelschapszaal,
alwaar zij zich te goed deden en
over staatkunde spraken. Intusschen
kwamen de vrouwen in de groote
kamer der vrouwenafdeeling bijeen,
om zich door luitspel en allerlei
vertellingen te vermaken. De jonge
heeren, die daar op verzoek der da
mes dikwijls vertoefden, verstonden
zich uitstekend op vroolijken zang
en het opdissen van overdreven ge
schiedenissen; maar zij dreven het
somtijds zoover, dat er geen einde
aan het lachen kwam, en Koningin
Hildegard en hare schoonzuster,
