Oplage 10000 Ex.
Maandag' 21 Januari 1881.
No. 161.
FEUILLETON.
IQRDtH
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door geheel het Rijk n. maand 55
Afzonderlijke Nommers 5
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeens feestdagen.
Bureau: KLEINE HOUTSTRAAT No. 9.
Drukkers-Uitgevers: BOMAHS Co., te Haarlem.
ADVERTENTIËN:
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middag 12 uur.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale Je Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHx. F. JONES. Sucr.. Parijs. 31 bis. Faubourg Montmarire.
Van Haarlem naar
Amsterdam.
7-—. 8.32, 8.55, 9.30,11.15,
11.39*. 11.56, l.S, 2.39*,
3.53, 4.15, 4.44, 5.42, 6.40,
7-13, 7.44* S.54,9.46,10.23,
10.59*.
VERTREKUREN der SPOORTREINEN. WlNTERDIENST. De met een geteekende treinen alleen le en 2e klasse.
Van Haarlem na3r
Rotterdam.
7.53*, 8.33,9.4,10.13.12.12*,
12.46,1.53, 3.50, 4.16, 5.12,
5.43*, 8.1, 10.13.
Van Amsterdam naar
Haarlem.
6.15, 7.30* 8.10, 8.30. 9.35,
9.50,11.5.11.50*, 12.15. 1.5.
1.30, 3.26, 3.45, 4.30. 4.45,
5.20* 7.30,8.30,9.50,11.—.
Van Rotterdam naar
Haarlem.
6.40. 8.10,9.10.10.20*. 11.5,
1.23*. 2.45,3.35,5.10,6.27*
7.20, 8.50, 9.50*.
De vertrekuren zijn berekend
Station Delftsche Poort.
Van Haarlem naar
den Helder.
6.51,10.7,1.37, tot Alkmaar,
5.2. 8.57.
Van den Helder naar
Haarlem.
6.10, 9.30, 1.30, 7.20
Van Haarlem naar
Zandvoort.
Station II. IJ. S. M.
7.55. 10.15, 11.38, 1.33,
4.59, 8.3.
Van Zandvoort naar
Haarlem.
8.26 10.49, 12.42, 4.17,
6.15, 8,28.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Gelijk te verwachten was, heeft
het Spaanscne kabinet bij de stem
ming over het adres van antwoord
op de troonrede de nederlaag ge
leden en heeft het zich daardoor
genoopt gezien, den koning zijn ont
slag aan te bieden. De val van het
ministerie moet volgens enkele Ma-
dridsche bladen voor een gedeelte
toegeschreven worden aan eene
zwenking in de binnenl. politiek,
waardoor de minister eene groep van
zijne vroegere vrienden van zich ver
vreemdde, zoodat zij zich bij de op
positie voegden. Onder de redevoe
ringen, die bij gelegenheid van de
bespreking' van dit adres werden
gehouden, trok vooral die van den
heer Castelar, den leider der libera
len, de aandacht. Evenals Sagasta
keurde hij de huitenlandsche reis
des konings af; doch hij ging zelf;
verder en zeide het te betreuren,
dat 's konings raadgevers hem er
toe gebracht hadden, zich als een
middel door Bismarck en Duitsch-
land te laten gebruiken, ten einde de
Fransche natie te beleedigen. De
benoeming des konings toch, tot
kolonel van een Uhlanen-regement,
had, volgens zijne overtuiging, geene
andere strekking. In de vriendschap
met Frankrijk nu, zag hij voor het
land meer voordeel dan in eene in
tieme verstandhouding met Duitsch-
land en daarom deed het hem goed,
dat men de achterdocht van den
noordelijken nabuur had opgewekt,
en aanleiding gegeven om de sym
pathie, die beide volken verbindt, te
vernietigen. Men vermoedt dat de
koning, ziende dat het ministers
door zijne eigene partij wordt v£r-
Waar 1: de Vader?
DOOR
August SNIEDERS.
15)
Perette bouwde een ganschen
rijkdom op de kruik met melk, die
zij op liet hoofd droeg; de kruik
viel aan stukken, de melk lag op
den grond en de gedroomde rijk
dom was verdwenen.
Maar wie zou hier de kruik
dan nog kunnen breken, vader?
vroeg Veva, met eene gansch an
dere uitdrukking dan zoo even op
het gelaat.
Hetzelfde denkbeeld moest de
moeder en de andere zuster bestormd
hebben, want driftig hieven beiden
het hoofd op en er lag zelfs een
onrustig bleek over Veva's gelaat i
verspreid.
Dat zeg ik niet, haastte
zich de vader te zeggen.
laten, het aangeboden ontslag zal
aannemen en den heer Sagasta met
de vorming van een nieuw kabinet
zal belasteu. Daar de weg in dit ge
val als aangewezen is, zal de crisis
vermoedelijk van korten duur zijn.
Te Parijs ging Woensdag 11. het
gerucht, dat het den vertegenwoor
digers van Engeland en Amerika te
Peking gelukt was. van den eersten
minister aldaar, Tsong Ligmen, de
verklaring af te dwingen, dat China
in de verovering van Tonkin, met
inbegrip van Sontav en Bac-Ninh,
zou berusten of daarin ten minste
geene aanleiding tot eene oorlogs
verklaring zou zoeken, indien Frank
rijk zich wederkeerig verbond geen
inval in het eigenlijke rijk te doen.
Bij het bekend worden van deze
tijding spoedden zicb, zooals te ver
wachten was, enkele dagblad-repor
ters naar markies Tseng, die op dit
oogenblik zich te Londen bevindt
om van hem te vernemen, hoe het
daarmede wel gesteld was. De mar
kies evenwel, verklaarde die geruch
ten voor ongegrond. De inzichten
van China zijn nog steeds dezelfde
als bij het ontstaan van het geschil,
en zijne regeering zou tot geen prijs
de inneming van Bac-Ninh gedoo-
gen, evenmin als zij die van Sontay
erkende. Van het terugroepen der
Chineesche soldaten uit eerstge
noemde vesting was derhalve geen
sprake. Veeleer is aan de troepen,
die op weg zijn om dat garnizoen
te versterken, last gegeven hunnen
marsch te versnellen om admiraal
Courbet, die insgelijks is opgerukt,
zooals onze lezers reeds weten, voor
te zijn. Die verklaringen luiden der
halve alles behalve geruststellend
voor het behoud van den vrede.
Maar
-Maar, wat nog niet gesloten
is, is nog open, kind-lief. Alles is
mogelïik.
O jazeide Veva stil
en zag op haar werk terug, even
als de moeder en de zuster.
Welnu, die kleine, nietige opmer
king had eensklaps aller ireestdrift,
aller bezieling bekoeld, 'twas een
valsche toon, een dissonnant in de
melodie geweest, en zoo teergevoe
lig was de zijde van het vraagpunt,
dat de minste aanraking reeds eene
wonde scheen te maken.
Dit laatste ontgingden vader niet,
en zijn hart klopte van vrees voor
het toekomende. Uiterlijk bleef hij
echter kalm en werd vreolijk, gees
tig zelfs. Hij sprak van zijne toch
ten in Amerika, van zijne jachten,
zijne avonturen, van zijnen handel
en wandel aan gene zij der zeeën,
en wat dies meer.
De indruk van straks was weg
geveegd, en men scheidde zoo wel- j
gemoed van elkander, alsof er geen
Intusschen schijnt het waar te zijn,
dat Amerika en Engeland te Peking
al hunnen invloed aanwenden, om
China van overijlde stappen terug
te houden. Dat zij daarmede tot
heden Dog zeer weinig succes heb
ben, is voornamelijk te wijten aan
de oorlogspartij in het land zelve,
die thans weder machtiger dan ooit
is, daar zij gesteund wordt door den
invloed van de keizerin-moeder, en
enkele voorname rijksgrooten.
De herichteu uit Egypte beves
tigen de vermoedens, dat den gar-
zoenen uit de te ontruimen plaatsen
in Soedan de aftocht niet vrij is,
ten volle. De Khedive heeft van den
goeverneur-generaal van dat gewest
een telegram ontvangen, waarin deze
hem mededeelt, dat de opstandelin
gen den aftocht der troepen belet
ten, en deze niet krachtig genoeg
zijn om zich met geweld eenen uit
tocht te hanen. Door het jongste be
sluit derhalve, om dit gewest aan
zijn lot over te laten, worden die
regementen derhalve aan de genade
of ongenade van den Mahdi over
gegeven, of liever men dwingt dien
lieden naar de partij des opstands
over te loopen, waardoor natuurlijk
de gelederen des vijands aanmerke
lijk versterkt worden. Ook de Nijl
beneden Doeëns is in de macht van
de opstandelingen. Waarschijnlijk
bevreesd, dat Engelsche kanoneer
booten de rivier zullen opstoomen,
hebben zij getracht het vaarwater
onbruikbaar te maken, door daarin
verscheidene met steenen beladen
vaartuigen te doen zinken. Aan den
kant van Abyssinië is het voorloo-
pig nog rustig. De goeverneur van
Massoeah meldt, dat hij tot heden
nog geen enkelen vijand heeft ge-
wolkje boven het huwelijksgeluk
gehangen had.
Van Leefdael kuste zijne kinderen
op liet voorhoofd, wenschte beiden
«goeden nacht» en ging nog even
een brief schrijven, waarna hij me-
vrouw Van Leefdael volgen zou.
De man van de poppenkas stond
i In de kamer met curiositeiten. De
lamp met lichtscherm brandde op
tafelde gordijntjes waren neerge
laten, de deur was gesloten.
Niets hoorde men dan het tikken
I der oude. in eikenhout gebeeld-
houwde pendule, de fantastische
advokaten en dnivelsche gendarmen
stonden daar als waren zij op hun- i
nen post in slaap gevallen de doos
i met speelwerk zweeg, alleen de
stalactieten. stalagmieten en kristal- j
len flikkerden en fonkelden in het j
lamplicht, als wilden zij een bewijs i
ivan leven en begoocheling geveii.
Van Leefdael zat alleen, en dat
was wel eens noodig, zoo meende
hij. Er moest immers eens ernstig
over den toestand nagedacht wor-
zien, doch dat hij zich gereed maakt,
om ze behoorlijk te ontvangen, wan
neer zij het wagen eenen aanval op
j de vesting te doen.
De Russische regeering trok in
den laatsten tijd in Polen aan de
Daitsche grens daarom eene groote
troepenmacht te zamen, naar het
heet om de garnizoenen in dat gewest
te versterken en de noodige oefe
ningen te houden.
Ondanks de herhaalde oflicieele
i verzekeringen, die vooral uit Ber
lijn kwamen, dat de Etiropeesche
vrede voor langen tijd verzekerd is
en de verhouding tusschen de groote
mogendheden werkelijk goed ge
noemd mag worden, wekt toch bij
de Pruisische regeering de aanwe
zigheid van eene zoo groote krijgs
macht aan de grenzen, eenige on
gerustheid. Op het tot Rusland ge
richte verzoek om opheldering ver
zekerde de regeering van den czaar
natuurlijk plechtig, dat men met die
samentrekking geene enkele vijan
delijke bedoeling tegen Duitschiand
had, doch dat de generaals het noo
dig geoordeeld hadden, de garni
zoenen van Ie vestingen in dit ge
deelte des rijks te versterken. Gaarne
wilde de minister evenwel de ver
zekering geren, dat die versterking
tot het hoogst noodige beperkt zou
worden. Of men te Berlijn nu met i
deze opheldering volkomen tevreden I
is en de ongerustheid heeft plaats
gemaakt voor een rustig vertrou
wen op de goedgezindheid van het
hof te St.-Petersburg, wordt hierbij
niet vermeld.
De politie-beambte, die kolonel i
Saderkin vergezelde, toen dezen door
de nihilisten in den val werd ge-
lokt, is aan de wonden, die ook hij j
den? Nergens kon hij dit beter doen
dan daar, in die kamer.
Hij had er wel eens aan gedacht
zijne vrouw over de zaak te raad
plegen, doch hij oordeelde het beter
eerst zelf den toestand te onderzoe
ken.
Was dit een bewijs van misken
ning van mevrouw's rechten? Of
achtte hij haar onbekwaam, om
over dit moeielijk puilt een scherp
zinnig denkbeeld te vormen?
Geenszins: de reden van die han
delwijze was te vinden in de laug-
durigeafzondering, waarin Van Leef-
dael verkeerd had.
Het «neen» van mijnheer Albert1
was, naar zijn inzien, onvermijde
lijk; er was zelfs niet aan te den
ken, dat mijnheer Van Velthem
zich aan dit huwelijk wagen zou.
De dochter trouwen van een klucht-
s »eler, van een kermiszwerver, van
een man met een poppenkast!
En echter had zijne dochter al
hare hoop op dit huwelijk gevestigd
Zij beminde dien jongen man uit
daarbij heeft opgeloopen, bezweken.
Op zijne aanwijzing hebben er een
vijftiental arrestaties plaats gehad,
doch men is er nog geenszins zeker
van, dat men de ware schuldigen
in handen heeft. Over het alge
meen houdt men deze misdaad voor
eene der onhandigste zetten van de
ontevredene partij. In den hoofd
schuldige, die, zooals men weet, in
dienst der justitie was. hadden zij
een flink reporter, die hen op de
hoogte kon houden van alle plan
nen, die tegen hen werden beraamd.
Thans evenwel is dat uit, en men
kan gemakkelijk begrijpen, dat de
regeering in het vervolg vrij wat
voorzichtiger zal zijn met het ge-
bruik maken van de diensten van
vroegere samenzweerders.
Te Parijs duurt de beweging
onder de arbeiders, die door de slechte
tijdsomstandigheden zonder werk
rondloopen, steeds voort. Met nadruk
eisclien zij van de landsregeering,
dat deze hen voedsel verschafte, en
in dien eiscli worden zij ondersteund
door enkele afgevaardigden in 's lands
vergaderzaal, die door hunne op
ruiende taal niet zelden de oorzaak
van ernstige ongeregeldheden drei
gen te worden. Thans weder heb
ben die lieden liet voornemen op-
gevat tot het houden van eene zoo
genaamd vredelievende manifestatie.
Zij zouden in groote troepen de stad
doortrekken en luide hunnen eiscli
voor iedereen uitroepen, 't Is n'et
te verwachten, dat de politie sterk
met dit plan ingenomen is, zoodat
men het vrij waarschijnlijk kau
achten, dat zij den tocht zal trach
ten te beletten. Parijs is trouwen8
niet de eenige stad waar over ge~
brek aan arbeid wordt geklaagd
al de kracht barer reine ziel. Ja,
dat sprak duidelijk uit den blos.
die soms over hare wangen zweefde,
uit het stamelende barer woorden,
uit liet blauwe harer oogen, dat wel
eens door een traan overwolkt
j werd.
Dit alles griefde den vader; na
jaren afwezigheid had hij gehoopt
haar recht gelukkig te zien. Alle
toestanden meende hij berekend te
hebben, alleen deze, waarin de liefde
zich mengde, deze niet en deze
was echter een der natuurlijk
ste
Hij verwensclite zijne poppen en
dit was ondankbaar, want zij had
den gansch zijne familie overvloed
gegeven, en oneerlijk waren zij toch
niet - neen. zeker niet.
Werktuigelijk stond Van Leefdael
op, trad de kamer op en neer en
bleef eindelijk voor een groot, zwart
geverfd reiskoffer staan. Hij ont
sloot het en toen liet licht der lamp
in het koffer vjei, zag hij daarin
de poppen liggen en in de eerste