imTlTIIIiUD.
Oplage 10000 Ex.
No. 194.
FEUILLETON.
Maandag 25 Februari 1884.
UOS DM
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door geheel het Rijk p. maand 55
Afzonderlijke Nommers 5
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeens Feestdagen.
Bureau: KLEINE HOUTSTRA AT No. 9.
Drukkeruitgevers: BQMANS k CoM ts Haarlem.
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertenfiën worden aangenomen tot 's middag 12 uur.
Hoofdagenten
het Buitenland: Compagnie Générale de Pnblicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHs. F. JONES, Sucr., Parijs, 31bis, Eaubourg Montmarrrc.
VERTREKUREN der SPOORTREINEN. WINTERDIENST. De met een geteekende treinen alleen ïe en 2e klasse.
Van Haarlem naar
Amsterdam.
7.—. 8.32, 8.55, 9.30,11.15,
11.39* 11.56, 1.8, 2.39*
3.53, 4.15, 4.44, 5.42, 6.40,
7.13, 7.44* S.54,9.46,10.23,
10.59*.
Van Haarlem naar
Rotterdam.
7.53* 8.33,9.4,10.13.12.12*,
12.46,1.53, 3.50, 4.16, 5.12,
5.43*, 8.1, 10.13.
Van Amsterdam naar
Haarlem.
6.15, 7.30*. 8.10, 8.30, 9.35,
9.50,11.5,11.50* 12.15, 1.5,
1.30, 3.26, 3.45, 4.30. 4.45,
5.20*, 7.30, S.30, 9.50,11.—.
Van Rotterdam naar
Haarlem.
6.40. 8.10, 9.10,10.20*, 11.5,
1.23*, 2.45,3.35,5.10,6.27*,
7.20, 8.50, 9.50*.
De vertrekuren zijn berekend
Station Delftscbe Poort.
Van Haarlem naar
den Helder.
6.51,10.7,1.37, tot Alkmaar,
5.2. 8.57.
Van den Helder naar
Haarlem.
6.10, 9.30, 1.30, 7.20
Van Haarlem naar
Zandvoort.
Station H. IJ. S. M.
7.55, 10.15, 11.38, 1.33,
4.59, 8.3.
Van Zandvoort naar
Haarlem.
8.26 10.19, 12.42, 4.17,
6.15, 8,28.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Het was vooruit te zien, dat de
jongste proclamatie van generaal
Gordon door de conservatieven in
Engeland met gretigheid zou wor
den aangevat, om daaruit een wapen
tegen de regeeriug te. smeden. Dat
zij zich daartoe uitstekend leent, be
hoeft geen betoog, als wij slechts
letten op de zinsnede, die de sla
venhandel betreft en die waarin de
Mahdi als sultan van Soedan wordt
uitgeroepen. Toen de generaal naar
dit gewest trok, had hij zich tot
taak gesteld, Soedan eene zelf-re-
geering te schenken, die de bevol
king in staat zou stellen, zich tegen
den Turk, den Egyptenaar en zelfs
tegen den profeet te kunnen ver
zetten. De omstandigheden hebben
hem waarschijnlijk genoodzaakt zijn
programma te wijzigen of liever, het
geheel over boord te werpen. Im
mers, alleen de onverbiddelijke nood
zakelijkheid kon er een Gordon toe
brengen, den slavenhandel toe te
staan en den Madhi tot sultan van
het door hem veroverde gebied te
verheffen.
Wij mogen bij het beoordeelen
van zijne handelingen niet uit het
oog verliezen, dat het hoofddoel van
den gevaarvollen tocht de ontrui
ming van Egypte was en dat de
regeering hem onbeperkte volmacht
gegeven heeft omtrent de keuze der
middelen, waardoor hij dit doel zou
kunnen bereiken. Het leven van
oaastreeks 30000 Egyptenaren hangt
van den uitslag af; en de generaal
zal waarschijnlijk op zijne reis tot
de overtuiging gekomen zijn, dat
elke poging om den aftocht te be
werken, vergeefs is, indien de aan
hangers van den Mahdi zich daar
tegen blijven verzetten. Waarschijn-
DJELLA
DE GEMASKERDE PRINSES.
EEN ROMAN HIT ENGELSCH 1NDIÉ
VAN
X A VI ER DE MÓNTÊPZN.
13) Eerste Gedeelte
DE ONTWAAKTE SLAPER.
Nog van die geheimzinnige avon
turen vervuld, bemerkte George
Malcolm niet, dat de uren voorbij
snelden en de dag bijna aanbrak.
De nedergelaten gordijnen hulden
hét inwendige van den palankijn
in een aangenaam half duister.
De jonge Engelschman streek zich
met de hand over het voorhoofd als
iemand, die uit een heerlijken droom
ontwaakt, toen Kazil de gordijnen
opschuivende, hem toesprak:
lijk zouden dezelfde conservatieven,
die thans zoo de groote trom roe
ren, alleen met het doel om het
ministerie te doen vallen, de eersten
zijn om eene houding, als Gordon
thans aanneemt, te verdedigen, wan
neer deze door een kabinet uit hunne
gelederen ware uitgezonden. De
meerderheid der liberale bladen
tracht juist deze houding* te verde
digen. Het is genoeg* bekend, zoo
beweren zij, dat geheel Eng*eland
den slavenhandel afkeurt. Maar nu
ons de keuze gelaten wordt tus-
schen het vermoorden der ingeslo
ten bezettingen of het lijdelijk toe
staan van datgene, wat wij toch
niet kunnen beletten, dan mag het
verstandig* heeten, wanneer wij tot
het laatste besluiten. In ieder geval
is de strijd, die uit deze kwestie
ontstaat, zeer onverkwikkelijk. Van
beide zijden voegt men elkander
hatelijkheden toe, die de burgers
van hetzelfde vaderland meer en
meer van elkander vervreemden. Uit
Soeakim wordt bericht, dat het Brit-
sche leger waarschijnlijk reeds in
de geleg*enheid is geweest, zijne
krachten met die der opstandelin
gen te meten; althans gisterenmor
gen hoorde men in de stad kanon
gebulder; een bewijs, dat het leger
zijne taak heeft aanvaard. Omtrent
den uitslag* van dit gevecht weten
wij nog niets met zekerheid te zeg
gen, daar hij de afzending van het
telegraphisch bericht nog geene tij
ding* daaromtrent ontvangen is. De
expeditie ter ontzetting van Tokar,
is onderweg, en men hoopt dat zij
weldra deze plaats zal bereiken. Van
uit Londen, zoo verzekeren ons som
mige bladen, bestuurt generaal Wol-
seley de geheele onderneming. Be
kend. met het terrein, zend hij uit
gebreide instructien naar de bevel
voerende officieren, die niets te doen
Meester, wij naderen het doel
onzer reis. Daar ligt Benares.
Het was klaarlichten dag. George
was in een oogenblik op de been
en aanschouwde met verrukking
het prachtige vergezicht, dat zich
van deze hoogte onder zijn oogen
ontrolde, terwijl de eerste huizen
van de stad Benares op nauwelijks
een mijl afstand zichtbaar wei*,
den.
De opkomende zon gaf een goud
kleurige tint aan de torens en koe
pels der tempels, kiosken en mos
keeën der stad, welke door de hei
lige rivier, doorsneden wordt.
De pracht dier groote stad ging
de stoutste beschrijving van schrij
vers en dichters, welke Insulin de
beschreven en bezongen hebben, te
boven en zij verdiende met recht
den naam: Koningin der steden.
Eenige oogenblikken bleef George
Malcolm geheel onder den indruk
van dit heerlijke schouwspel; zich
hebben, dan zijne bevelen op te
volgen. Of dit werkelijk zoo is, we
ten wij niet, doch dit schijnt aan
geen twijfel onderhevig, dat er in
deu laatsten tijd eene drukke brief
wisseling plaats heeft tusschen de
Britsche autoriteiten te Cairo en te
Londen.
Het behoeft voorzeker geen be
toog, dat de Fransehe dagbladen,
die over het geheel tegënover En-
gelands bemoeiingen in Egypte slecht
te spreken geweest zijn, ook thans
niet zwijgen, en vooral de hande
lingen van Gordon aan eene strenge
critiek onderwerpen. Dat men in
Frankrijk niet geheel onverschillig
is omtrent den loop der zaken ginds,
laat zich verklaren, daar ook de
Afrikaansche belangen van deze
mogendheid er mede gemoeid zijn.
Wordt toch de Mahdi ais hoofd van
Soedan erkent, en begint deze te
beseffen, dat het voor hem gevaar
lijk kan worden, het machtige En
geland in eigenlijk Egypte zelve te
bestoken, dan zou hij zijne verove
ringen wel eens naar het westen en
zuidwesten kunnen uitstrekken, tot
hij alsdan op die landen stuitte,
waar Fransehe staatslieden over Ma-
homedaansche inboorlingen het be
vel voereu. De geringe populariteit
waarover zich het Fransehe bewind
aldaar tot heden mag verheugen,
kon een dergelijken aanval wel eens
gevaarlijk maken, terwijl deze toch
in ieder geval tot het aanwenden
van eene groote krachtsinspanning
zou moeten leiden. Het kon dan nog
wel eens gebeuren, dat men aldaar
loon naar werken ontving.
Toen de opstand in Soedan uit
brak, was in de pers een geheime
voldoening* op te merken over de
tegenspoeden, die Engeland in Egypte
ondervond. Men beweerde zelfs, dat
vervolgens tot Kazil wendende,
vroeg Ëij:
Wijs mij nu eens, mijn jongen,
in welk gedeelte der stad de wo
ning van mijn vader is gelegen?
Daar, antwoordde deze,
terwijl hij op eenige huizen in de
buitenwijken der stad gelegen, wees.
Maar dan woont hij niet in
de stad, zeide Sir George,
maar buiten.
JaSir John Malcolm woont
zoo g*oed als buiten. Hij verkiest
hoornen hoven steenen muren en
van uit zijn veranda heeft hij een
prachtig gezicht op zijn uitgestrelc-
ten bloemrijken tuin.
Altijd dezelfde, dacht Ge
orge. Bloemen en planten ziiti
even als voorheen, zijn grootste lief
hebberij.
Luid voegde hij er hij
Hoe lang moeten wij nog loo-
pen, vóórdat wij den Bengalow be
reiken
een Fransen generaal de organi
satie der strijdkrachten van den pro
feet op zich genomen had, en men
was blind genoeg, om het gevaar
niet te zien, dat ook voor het eigen
vaderland in eene godsdienstige be
weging' „onder de mahomedaansche
stammen gelegen kon zijn. 't Is
evenwel te hopen, dat het zoover
niet komt; want al moge Frankrijk
voor zijne dubbelzinnige houding-
dubbel en dwars een lesje verdiend
hebben, .de prijs waarop dit te staan
zou komen, zou in ieder geval te
hoog zijn, voor het nut dat het
aanbrengen kan.
Tusschen Frankrijk en A nam
schijnt hetthansbotertje tot den boöm.
De koning van het laatstgenoemde rijk
heeft tot dén president der republiek
een schrijven gericht, waarin hij zijne
tevredenheid betuigt over de ver
houding, die er thans tusschen zijne
regeering en le Europeanen heerscht
en de belofte herneemt, dat hij zich
in alles aan de bepalingen der ge
sloten tractaten zal houden. Dat is
ten minste een geluk hij de vele
ongelukjes, die de expedities in Azië
de regeering reeds hebben opgele
verd. In het begin der volgende
week zullen de troepen naar Bac-
Ninh oprukken. De officieren ver
wachten een hardnekkigen weder
stand, doch met behulp der kano-
ueerbooten, die de rivier kunnen op-
varen hopen zij dien te overwinnen.
De commissie in den Senaat, die
rapport moet uitbrengen over het
voorstel om de echtscheiding in te
voeren, is met hare taak gereed. In
beginsel is zij gunstig ten opzichte
daarvan g'estemd; doch zij acht het
raadzaam, de gevallen waarin echt
scheiding zal uitgesproken kunnen
worden, tot het kleinst mogelijke
aantal te beperken.
Over een half uur zullen wij
er zijn meester.
Maak dan spoed, Kazil!! Gij
begrijpt, mijn jongen, hoe ik ver
lang om mijn vader te omhelzen.
Kazil knikte toestemmend. George
en hij liepen zoo snel dat zij de
dragers van den palankijn ver ach
ter zich lieten en Stop genoodzaakt
was, zijn mager paard in draf te
brengen.
Na verloop van ongeveer twintig
mmuten bereikten de drie reizigers
een heg uit bamboes samengesteld,
welke op de schilderachtigste en
vernuftigste wijze dooreengevloch
ten was en welke een prachtigen
tuin met oostersche hoornen en plan
ten begroeid, afsloot.
Dat is het landgoed, behoo-
rende bij den Bengalow, zeide
Kazil.
George legde de hand op zijn he
vig kloppend hart om als het ware
met geweld zijn aandoening te be-
Tusschen de kabinetten van Pe
ter sburg en Berlijn zijn wederom
onderhandelingen geopend betref
fende de aanwezigheid van een groot
gedeelte van het Russische leger
aan de Duitsche grens. Ondanks de
geruststellende verklaringen,daarom
trent door de regeering van den
Czaar gegeven, blijkt men in die
troepen een gevaar voor den vrede
te zien en het is daarom dan ook, dat
men op hunne verwijdering aan
dringt. Daar de tijd, voor de oefe
ningen vastgesteld, bijna verstreken
is, zal men er te Petersburg weinig
gevaar in zien, om thans aan het
verzoek te voldoen; vooral ook om
dat er thans een zeker streven valt
op te merken om met Duitschland
op goeden voet te blijven. Met or
gaan van Prins Bismarck beant
woordt op tamelijk barsche wijze
de beschuldigingen door andere bla
den tegen de regeering ingebracht,
in zake hare weigering om den brief
van rouwbeklag bij gelegenheid van
Lasker'sdood door 't Amerikaansche
huis der Vertegenwoordigers g*ezon-
den. aan den rijksdag over te leggen.
Wij zullen de uitvallen die de Xord-
Deutsche zich tegenover hare col
lega's veroorlooft, niet herhalen, doch
wij betwijfelen het, of de houding,
die de kanselier in deze zaak heeft
aangenomen, wel kan strekken om
in het vrije Amerika de eerbied van
de Duitsche regeering te verhoo-
gen. Tot heden is het nog onbe
kend, welke maatregelen Amerika
zal nemen om Bismarck te doen ge
voelen, dat zijne onbeleefdheid de
burgers van een vrijen staat heeft
gekwetst. Misschien kiest men daar
wel den besten weg en denkt dood
eenvoudig aan de les«antwoord
den dwaas niet op zijne dwaasheid».
De heer Bradlaugh, die zich na
het jongste parlementsbesluit, waarbij
dwingende brandende begeerte zijn
vader al ware het slechts eene mi
nuut vroeger te omhelzen, deed hem
zijn schreden verhaasten. Hij snelde
door een openstaande poort het erf
op en riep met eene van aandoening
bevende stem:
Vaderbroeder
hier ben ik!
George deze woorden in het wild
uitende, bevond zich nog op een
geweerschot afstand van den Ben
galow, welke te midden van geurige
bloemperken gelegen en omringd
van prachtige bloemenvazen, gevuid
met de welriekenste en kostbaarste
j planten, het best met onze heden-
I daagsche villa's was te vergelijken.
Nauwelijks had de jongeling dien
kreet geuit of deze werd beantwoord
door twee personen, die uit het huis
snelden en George met onuitspre-
kelijke teederheid in hun armen
J knelden.
Eenige oogenblikken duurden die