imTlTIIIiUD. Oplage 10000 Ex. No. 194. FEUILLETON. Maandag 25 Februari 1884. UOS DM ABONNEMENTSPRIJS: Voor Haarlem per maand40 Cents. Franco door geheel het Rijk p. maand 55 Afzonderlijke Nommers 5 Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeens Feestdagen. Bureau: KLEINE HOUTSTRA AT No. 9. Drukkeruitgevers: BQMANS k CoM ts Haarlem. van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents. Groote letters naar Plaatsruimte. Advertenfiën worden aangenomen tot 's middag 12 uur. Hoofdagenten het Buitenland: Compagnie Générale de Pnblicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHs. F. JONES, Sucr., Parijs, 31bis, Eaubourg Montmarrrc. VERTREKUREN der SPOORTREINEN. WINTERDIENST. De met een geteekende treinen alleen ïe en 2e klasse. Van Haarlem naar Amsterdam. 7.—. 8.32, 8.55, 9.30,11.15, 11.39* 11.56, 1.8, 2.39* 3.53, 4.15, 4.44, 5.42, 6.40, 7.13, 7.44* S.54,9.46,10.23, 10.59*. Van Haarlem naar Rotterdam. 7.53* 8.33,9.4,10.13.12.12*, 12.46,1.53, 3.50, 4.16, 5.12, 5.43*, 8.1, 10.13. Van Amsterdam naar Haarlem. 6.15, 7.30*. 8.10, 8.30, 9.35, 9.50,11.5,11.50* 12.15, 1.5, 1.30, 3.26, 3.45, 4.30. 4.45, 5.20*, 7.30, S.30, 9.50,11.—. Van Rotterdam naar Haarlem. 6.40. 8.10, 9.10,10.20*, 11.5, 1.23*, 2.45,3.35,5.10,6.27*, 7.20, 8.50, 9.50*. De vertrekuren zijn berekend Station Delftscbe Poort. Van Haarlem naar den Helder. 6.51,10.7,1.37, tot Alkmaar, 5.2. 8.57. Van den Helder naar Haarlem. 6.10, 9.30, 1.30, 7.20 Van Haarlem naar Zandvoort. Station H. IJ. S. M. 7.55, 10.15, 11.38, 1.33, 4.59, 8.3. Van Zandvoort naar Haarlem. 8.26 10.19, 12.42, 4.17, 6.15, 8,28. ALGEMEEN OVERZICHT. Het was vooruit te zien, dat de jongste proclamatie van generaal Gordon door de conservatieven in Engeland met gretigheid zou wor den aangevat, om daaruit een wapen tegen de regeeriug te. smeden. Dat zij zich daartoe uitstekend leent, be hoeft geen betoog, als wij slechts letten op de zinsnede, die de sla venhandel betreft en die waarin de Mahdi als sultan van Soedan wordt uitgeroepen. Toen de generaal naar dit gewest trok, had hij zich tot taak gesteld, Soedan eene zelf-re- geering te schenken, die de bevol king in staat zou stellen, zich tegen den Turk, den Egyptenaar en zelfs tegen den profeet te kunnen ver zetten. De omstandigheden hebben hem waarschijnlijk genoodzaakt zijn programma te wijzigen of liever, het geheel over boord te werpen. Im mers, alleen de onverbiddelijke nood zakelijkheid kon er een Gordon toe brengen, den slavenhandel toe te staan en den Madhi tot sultan van het door hem veroverde gebied te verheffen. Wij mogen bij het beoordeelen van zijne handelingen niet uit het oog verliezen, dat het hoofddoel van den gevaarvollen tocht de ontrui ming van Egypte was en dat de regeering hem onbeperkte volmacht gegeven heeft omtrent de keuze der middelen, waardoor hij dit doel zou kunnen bereiken. Het leven van oaastreeks 30000 Egyptenaren hangt van den uitslag af; en de generaal zal waarschijnlijk op zijne reis tot de overtuiging gekomen zijn, dat elke poging om den aftocht te be werken, vergeefs is, indien de aan hangers van den Mahdi zich daar tegen blijven verzetten. Waarschijn- DJELLA DE GEMASKERDE PRINSES. EEN ROMAN HIT ENGELSCH 1NDIÉ VAN X A VI ER DE MÓNTÊPZN. 13) Eerste Gedeelte DE ONTWAAKTE SLAPER. Nog van die geheimzinnige avon turen vervuld, bemerkte George Malcolm niet, dat de uren voorbij snelden en de dag bijna aanbrak. De nedergelaten gordijnen hulden hét inwendige van den palankijn in een aangenaam half duister. De jonge Engelschman streek zich met de hand over het voorhoofd als iemand, die uit een heerlijken droom ontwaakt, toen Kazil de gordijnen opschuivende, hem toesprak: lijk zouden dezelfde conservatieven, die thans zoo de groote trom roe ren, alleen met het doel om het ministerie te doen vallen, de eersten zijn om eene houding, als Gordon thans aanneemt, te verdedigen, wan neer deze door een kabinet uit hunne gelederen ware uitgezonden. De meerderheid der liberale bladen tracht juist deze houding* te verde digen. Het is genoeg* bekend, zoo beweren zij, dat geheel Eng*eland den slavenhandel afkeurt. Maar nu ons de keuze gelaten wordt tus- schen het vermoorden der ingeslo ten bezettingen of het lijdelijk toe staan van datgene, wat wij toch niet kunnen beletten, dan mag het verstandig* heeten, wanneer wij tot het laatste besluiten. In ieder geval is de strijd, die uit deze kwestie ontstaat, zeer onverkwikkelijk. Van beide zijden voegt men elkander hatelijkheden toe, die de burgers van hetzelfde vaderland meer en meer van elkander vervreemden. Uit Soeakim wordt bericht, dat het Brit- sche leger waarschijnlijk reeds in de geleg*enheid is geweest, zijne krachten met die der opstandelin gen te meten; althans gisterenmor gen hoorde men in de stad kanon gebulder; een bewijs, dat het leger zijne taak heeft aanvaard. Omtrent den uitslag* van dit gevecht weten wij nog niets met zekerheid te zeg gen, daar hij de afzending van het telegraphisch bericht nog geene tij ding* daaromtrent ontvangen is. De expeditie ter ontzetting van Tokar, is onderweg, en men hoopt dat zij weldra deze plaats zal bereiken. Van uit Londen, zoo verzekeren ons som mige bladen, bestuurt generaal Wol- seley de geheele onderneming. Be kend. met het terrein, zend hij uit gebreide instructien naar de bevel voerende officieren, die niets te doen Meester, wij naderen het doel onzer reis. Daar ligt Benares. Het was klaarlichten dag. George was in een oogenblik op de been en aanschouwde met verrukking het prachtige vergezicht, dat zich van deze hoogte onder zijn oogen ontrolde, terwijl de eerste huizen van de stad Benares op nauwelijks een mijl afstand zichtbaar wei*, den. De opkomende zon gaf een goud kleurige tint aan de torens en koe pels der tempels, kiosken en mos keeën der stad, welke door de hei lige rivier, doorsneden wordt. De pracht dier groote stad ging de stoutste beschrijving van schrij vers en dichters, welke Insulin de beschreven en bezongen hebben, te boven en zij verdiende met recht den naam: Koningin der steden. Eenige oogenblikken bleef George Malcolm geheel onder den indruk van dit heerlijke schouwspel; zich hebben, dan zijne bevelen op te volgen. Of dit werkelijk zoo is, we ten wij niet, doch dit schijnt aan geen twijfel onderhevig, dat er in deu laatsten tijd eene drukke brief wisseling plaats heeft tusschen de Britsche autoriteiten te Cairo en te Londen. Het behoeft voorzeker geen be toog, dat de Fransehe dagbladen, die over het geheel tegënover En- gelands bemoeiingen in Egypte slecht te spreken geweest zijn, ook thans niet zwijgen, en vooral de hande lingen van Gordon aan eene strenge critiek onderwerpen. Dat men in Frankrijk niet geheel onverschillig is omtrent den loop der zaken ginds, laat zich verklaren, daar ook de Afrikaansche belangen van deze mogendheid er mede gemoeid zijn. Wordt toch de Mahdi ais hoofd van Soedan erkent, en begint deze te beseffen, dat het voor hem gevaar lijk kan worden, het machtige En geland in eigenlijk Egypte zelve te bestoken, dan zou hij zijne verove ringen wel eens naar het westen en zuidwesten kunnen uitstrekken, tot hij alsdan op die landen stuitte, waar Fransehe staatslieden over Ma- homedaansche inboorlingen het be vel voereu. De geringe populariteit waarover zich het Fransehe bewind aldaar tot heden mag verheugen, kon een dergelijken aanval wel eens gevaarlijk maken, terwijl deze toch in ieder geval tot het aanwenden van eene groote krachtsinspanning zou moeten leiden. Het kon dan nog wel eens gebeuren, dat men aldaar loon naar werken ontving. Toen de opstand in Soedan uit brak, was in de pers een geheime voldoening* op te merken over de tegenspoeden, die Engeland in Egypte ondervond. Men beweerde zelfs, dat vervolgens tot Kazil wendende, vroeg Ëij: Wijs mij nu eens, mijn jongen, in welk gedeelte der stad de wo ning van mijn vader is gelegen? Daar, antwoordde deze, terwijl hij op eenige huizen in de buitenwijken der stad gelegen, wees. Maar dan woont hij niet in de stad, zeide Sir George, maar buiten. JaSir John Malcolm woont zoo g*oed als buiten. Hij verkiest hoornen hoven steenen muren en van uit zijn veranda heeft hij een prachtig gezicht op zijn uitgestrelc- ten bloemrijken tuin. Altijd dezelfde, dacht Ge orge. Bloemen en planten ziiti even als voorheen, zijn grootste lief hebberij. Luid voegde hij er hij Hoe lang moeten wij nog loo- pen, vóórdat wij den Bengalow be reiken een Fransen generaal de organi satie der strijdkrachten van den pro feet op zich genomen had, en men was blind genoeg, om het gevaar niet te zien, dat ook voor het eigen vaderland in eene godsdienstige be weging' „onder de mahomedaansche stammen gelegen kon zijn. 't Is evenwel te hopen, dat het zoover niet komt; want al moge Frankrijk voor zijne dubbelzinnige houding- dubbel en dwars een lesje verdiend hebben, .de prijs waarop dit te staan zou komen, zou in ieder geval te hoog zijn, voor het nut dat het aanbrengen kan. Tusschen Frankrijk en A nam schijnt hetthansbotertje tot den boöm. De koning van het laatstgenoemde rijk heeft tot dén president der republiek een schrijven gericht, waarin hij zijne tevredenheid betuigt over de ver houding, die er thans tusschen zijne regeering en le Europeanen heerscht en de belofte herneemt, dat hij zich in alles aan de bepalingen der ge sloten tractaten zal houden. Dat is ten minste een geluk hij de vele ongelukjes, die de expedities in Azië de regeering reeds hebben opgele verd. In het begin der volgende week zullen de troepen naar Bac- Ninh oprukken. De officieren ver wachten een hardnekkigen weder stand, doch met behulp der kano- ueerbooten, die de rivier kunnen op- varen hopen zij dien te overwinnen. De commissie in den Senaat, die rapport moet uitbrengen over het voorstel om de echtscheiding in te voeren, is met hare taak gereed. In beginsel is zij gunstig ten opzichte daarvan g'estemd; doch zij acht het raadzaam, de gevallen waarin echt scheiding zal uitgesproken kunnen worden, tot het kleinst mogelijke aantal te beperken. Over een half uur zullen wij er zijn meester. Maak dan spoed, Kazil!! Gij begrijpt, mijn jongen, hoe ik ver lang om mijn vader te omhelzen. Kazil knikte toestemmend. George en hij liepen zoo snel dat zij de dragers van den palankijn ver ach ter zich lieten en Stop genoodzaakt was, zijn mager paard in draf te brengen. Na verloop van ongeveer twintig mmuten bereikten de drie reizigers een heg uit bamboes samengesteld, welke op de schilderachtigste en vernuftigste wijze dooreengevloch ten was en welke een prachtigen tuin met oostersche hoornen en plan ten begroeid, afsloot. Dat is het landgoed, behoo- rende bij den Bengalow, zeide Kazil. George legde de hand op zijn he vig kloppend hart om als het ware met geweld zijn aandoening te be- Tusschen de kabinetten van Pe ter sburg en Berlijn zijn wederom onderhandelingen geopend betref fende de aanwezigheid van een groot gedeelte van het Russische leger aan de Duitsche grens. Ondanks de geruststellende verklaringen,daarom trent door de regeering van den Czaar gegeven, blijkt men in die troepen een gevaar voor den vrede te zien en het is daarom dan ook, dat men op hunne verwijdering aan dringt. Daar de tijd, voor de oefe ningen vastgesteld, bijna verstreken is, zal men er te Petersburg weinig gevaar in zien, om thans aan het verzoek te voldoen; vooral ook om dat er thans een zeker streven valt op te merken om met Duitschland op goeden voet te blijven. Met or gaan van Prins Bismarck beant woordt op tamelijk barsche wijze de beschuldigingen door andere bla den tegen de regeering ingebracht, in zake hare weigering om den brief van rouwbeklag bij gelegenheid van Lasker'sdood door 't Amerikaansche huis der Vertegenwoordigers g*ezon- den. aan den rijksdag over te leggen. Wij zullen de uitvallen die de Xord- Deutsche zich tegenover hare col lega's veroorlooft, niet herhalen, doch wij betwijfelen het, of de houding, die de kanselier in deze zaak heeft aangenomen, wel kan strekken om in het vrije Amerika de eerbied van de Duitsche regeering te verhoo- gen. Tot heden is het nog onbe kend, welke maatregelen Amerika zal nemen om Bismarck te doen ge voelen, dat zijne onbeleefdheid de burgers van een vrijen staat heeft gekwetst. Misschien kiest men daar wel den besten weg en denkt dood eenvoudig aan de les«antwoord den dwaas niet op zijne dwaasheid». De heer Bradlaugh, die zich na het jongste parlementsbesluit, waarbij dwingende brandende begeerte zijn vader al ware het slechts eene mi nuut vroeger te omhelzen, deed hem zijn schreden verhaasten. Hij snelde door een openstaande poort het erf op en riep met eene van aandoening bevende stem: Vaderbroeder hier ben ik! George deze woorden in het wild uitende, bevond zich nog op een geweerschot afstand van den Ben galow, welke te midden van geurige bloemperken gelegen en omringd van prachtige bloemenvazen, gevuid met de welriekenste en kostbaarste j planten, het best met onze heden- I daagsche villa's was te vergelijken. Nauwelijks had de jongeling dien kreet geuit of deze werd beantwoord door twee personen, die uit het huis snelden en George met onuitspre- kelijke teederheid in hun armen J knelden. Eenige oogenblikken duurden die

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1884 | | pagina 1