Oplage 10000 Ex.
Woensdag 23 April 1884.
No. 243.
FEUILLETON.
4ARLEMS DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door gelieel het Rijk n. maand 55
Afzonderlijke Nommers 5
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en sigemeene Feestdagen.
Bureau: KLEINE HOUTSTRAAT No. 9.
Drukkers-Uitgevers: BOMAHS Cd., te Haarlem.
ADVERTENTIËN:
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertenties worden aangenomen tot 's middag 12 uur.
Hoofdagenten voor het .BuitenlandCompagnie Générale de Publieire Etrangère G. L. DAUBE Co. JQHx. JONES. Sucr.. Parijs. Slbis. Eaubcwrg Hoiit.mart.re.
VERTREKUREN der SPOORTREINEN. WINTERDIENST.
Van Haarlem naar
Amsterdam.
7.—. S.32, 8.55, 9.30,11.15,
11.39*, 11.56, 1.8, 2.39*,
3.53, 4.15, 4.44, 5.42, G.40,
7.13, 7.44* 8.54,9.46,10.23,
10.59*.
Van Haarlem naar
Rotterdam.
7.53* 8.33,9.4,10.13.12.12*
12.46,1.53, 3.50, 4.16, 5.12,
5.43*, 8.1, 10.13.
Van Amsterdam naar
Haarlem.
6.15, 7-30*, 8.10, 8.30, 9.35,
9.50,11.5.11.50*, 12.15, 1.5.
1.30, 3.26, 3.45, 4.30. 4.45,
5.20*, 7.30,8.30,9.50,11.—.
Van Rotterdam naar
Haarlem.
6.40, 8.10, 9.10,10.20*, 11.5,
1.23*, 2.45, 3.35, 5.10, 6.27*
7.20, 8.50, 9.50*.
De vertrekuren zijn berekend
Station Delftscbe Poort.
De met een geteekende treinen alleen le en 2c klasse.
Van Haarlem naar
den Helder.
6.51,10.7,1.37, tot Alkin:
5.2, 8.57.
Van den Helder naar
Haarlem.
6.10, 9.30, 1.30, 7.20
Van Haarlem naar
Zandvoort.
Station HjF IJ. S. M.
7.55, 9.6. 10115, 11.38, 1.33,
3.52, 4.59, 6.45, 8.3.
Van Zandvoort naar
Haarlem.
8.26,9.40,10.49, 12.42,2.12,
4.17, 6.15, 7.17, 9,15.
ALGEMEEN OVERZICHT.
De Franselie bladen zijn over
het algemeen van oordeel, dat de
loop der politieke gebeurtenissen in
China nog geenszins de vrees wet
tigt, welke bij sommigen schijnt te
bestaan voor het uitbreken van een
openlijken oorlog, die reeds zoo lan
gen tijd bedektelijk tusschen beide
mogendheden is gevoerd. In deze
meening worden zij versterkt door
de correspondentiën uit Peking, die
de jong'ste paleisomwenteling aan
geheel andere oorzaken toeschrijven,
dan aan den strijd tusschen de oor-
logs- en de vredespartij. Hof-intriges
zijn hier in het spel geweest, en
moge het al waar zijn, dat zij toe
vallig de aan Frankrijk vijandige
personen op het kussen gebracht
hebben, dan toch behoeft men zich
over deze omstandigheid niet onge
rust te maken. De inneming van
Hong Hoa heeft het ten duidelijkste
doen zien, dat China op verre na niet
tegen Frankrijk opgewassen is, zoo
beweren de berichtgevers. Immers
het is van algemeene bekendheid,
dat de kern van de strijdkrachten
van dit rijk die stad bezet hield,
en toch durfden zij het niet te on
dernemen hunne krachten te meten,
met die van generaal Millot. Te
Peking is men zich van deze on
macht volkomen bewust en vandaar
dan ook, dat prins Chung zich wel
tweemalen zal bedenken, alvorens
hij tot openlijke vijandelijkheden het
sein geeft. Zelfs dan wanneer het
der regeering zou gelukken, door
middel eener nieuwe lichting, een
groot leger op de been te brengen,
zelfs dan nog zou dit voor Frank
rijk niet gevaarlijk kunnen zijn, om
dat de jonge rekruten met den wa
penhandel geheel onbekend zijn, en
DJELLA
DE GEMASKERDE PRINSES.
EEN ROMAN UIT ENGELSCII 1NDIË
VAN
XA VIER DMkoNTÈPIN.
het Chineesche leger geheel ont
bloot is van de noodige instructeurs
om die kennis aan te brengen.
Van enkele zijden wordt dan ook
reeds verzekerd, dat. het hof te Pe
king zich niet ongezind toont om
de afgebroken onderhandelingen we
derom aan te knoopen. De nieuwe
gezant bij den keizer, de Patenötre,
die reeds op weg naar de plaats
zijner bestemming is, zal hoogst
waarschijnlijk zeer spoedig zijne be
stemmingsplaats bereiken en alsdan
verwacht men, dat eene poging ge
daan zal worden om tot een ver
gelijk te komen.
In Egypte blijft alles zoowat
bij het oude. Osman Digna, die zich
gedurende een paar weken stil ge
houden had, kwam wederom uit het
gebergte te voorschijn, doch thans,
naar luid der berichten uit Caïro,
omgeven van een 2000 tal volge
ling-en, terwijl nog andere stammen
zich niet ongeneigd betoonen, zich
bij hem te voegen. Waarschijnlijk
heeft hij eenen aanval op Soeakim
in den zin, doch het zou wel eens
kunnen gebeuren, dat deze poging-
hem slecht bekwam, daar het gar
nizoen in den laatsten tijd eene be
langrijke versterking ontving' en nog
altijd een Britsch oorlogsschip in de
haven vertoeft, om zoo noodig' bij
stand te verleenen.
Intusscben blijkt hieruit reeds tën
duidelijkste, dat zij, die beweerden
dat de overwinningen van generaal
Graham, hoe glansrijk op zichzelve
ook, in de toekomst zouden blijken
van weinig- nut te zijn geweest, zoo
verre niet mistastten. Hoe vreemd
het velen ook in de ooren klonk,
dat generaal Gordon Zebehr-pacha
de betrekking- van onder-goeverneur j
van Soedan zou hebben aangebo- j
den. latere berichten bevestigen dit
62) Tweede Gedeelte.
HET JAAREEEST VAN JAGARNAUTII. j
Welnu? vroeg Lord Sin-
gleton.
Welnu, milord, ik bid u miss
Mary en I-Ieva in de afwezigheid
van Sir John Malcolm, haar voogd;
te machtigen mijne nederige offer
ande aan te nemen en des noods
bid ik u haar dit te gelasten.
Maar prins -stamelde j
Mary ongerust, ja bijna angstig,
zonder in staat te zijn baar gemoeds- i
beweging* te verbergen.
Die juweel en zijn veel te mooi
voor ons I riep Heva opgewonden
uit, duizendmaal te mooi! Zij
zijn goed voor eene koningin!
Welnu. riep Doorgal met
vuur uit, dan hebt gij er drie
dubbel aanspraak op! Zijt gij dan
geen koninginnen door schoonheid,
jeugd en bevalligheid? ..Hoeveel
vorstinnen op deze wereld zonden
niet gaarne Jiaar gouden scepter
met den uwen willen ruilen. Die
kleinodiën ziïn uwer nog onwaar-
dig!
Geloof mij prins. zeide Heva,
wij zijn u zeer erkentelijk, maar
geschenken van zulk een groote
waardemogen wij niet aan
nemen
Neen, dat gaat niet!
voegde Mary er bij.
Yraag het maar aan Sir Ed
ward, hernam Mary, ik ben
zeker dat hij het met ons eens is.
Edward, wiens oordeel nu werd
gerucht volkomen. Toch behoeven
de Engelsche philantropen zich niet
ongerust te maken. «De voornaam
ste slavenhandelaar van Egypte de
wreedste beul», zooals verscheidene
bladen hem noemden, heeft gewei
gerd die betrekking- te aanvaarden.
Wel verklaart hij zich bereid in
dienst van den Khedive te treden,
en als Eg-yptisch ambtenaar mede
te werken om de gevaren, die het
rijk dreigen, af te wenden indien
hem zijne bezittingen teruggegeven
worden, doch onder Gordon verkiest
hij niet te staan. Waarschijnlijk is
hij bevreesd, dat deze hem te veel
op de vingers zal zien en hem zal
weerhouden, zijne oude liefhebbe
rij en weder op te vatten. Of men
nu nog van zijn vriendelijk aanbod
gebruik zal maken, valt sterk te
betwijfelen; althans de Britsche au
toriteiten zuilen er zeker niet sterk
op aandringen, vooral niet na alles
wat nu reeds over dezeu persoon is
geschreven.
In Engeland maken de libera
len zich nogal eenigszins ongerust,
omtrent den uitslag- der beraadsla
gingen, die eerstdaags in het Hoo-
gerhuis omtrent het wetsontwerp
over hervorming' der kiesbevoegdheid
zullen aanvangen. Zooals men weet
is de meerderheid in dit gedeelte
der wetgevende macht conservatief,
en het zou dus zeer goed kunnen
zijn, dat zij het werk van den heer
Gladstone eenvoudig ongedaan
maakte.
Reeds wordt in enkele liberale
organen op deze mogelijkheid ge
zinspeeld, met het oog daarop be
dreigingen geuit, die, werden ze ver
vuld, het Hoogerhuis in zijnen te-
genwoordigen toestand althans in
gevaar zouden brengen. De leden
der oppositie maken zicli daarmee
ing-eroepenkon niet anders dan
aarzelend antwoorden
Waarlijk, prins, ik vind ook
dat miss Heva en Mar}- gelijk heb
ben.
Doorgal wendde zich tot Lord
Singleton.
Excellentie, zeide hij, u
ziet het, mijn eenige hoop is alleen
nog op u gevestigd! Ik smeek u
opnieuw en voor de tweede maal
Spreek en beslis ten mijnen gunste.
Welnu, het zij zoo! ant
woordde Lord Singleton; ik zal
liet doen, maar vooraf moet ik we
ten of alle partijen zich gewillig
aan mijn beslissing' zullen onder
werpen.
O, milord, twijfel daar niet
aan
En g-ij, miss Mary?
Wat uwe Excellentie moge
beslissen, ik onderwerp er mij bij
voorbaat aan.
En gij, Edward?
echter in het minst niet ongerust,
en verzekeren, dat de vrees voor
eene ontbinding- van het huis nie
mand zal terughouden om af te
keuren wat hij afkeurenswaardig
acht. Toch is de conservatieve partij
geenszins tegen elke verandering in
de kieswet gekeerd, zoodat de ver
werping der voordracht nog niet
met zekerheid te voorspellen is, en
het Gladstone wellicht nog gelukt
het gevaar te bezweren. Met belang--
stelling ziet voorzeker het geheele
land een beslissing in deze tegemoet.
Zorilla, de leidei- der republikein-
sche partij, die, zooals onze lezers
bekend is, in Zwitserland zijn ver
blijf houdt, heeft in een manifest
zijnen volgelingen den raad gegeven,
zich van elke deelneming aan de
aanstaande verkiezingen voor de
Cortes te onthouden. Voornamelijk
zou dit zijn, om als protest te die
nen tegen de strenge bepalingen
welke er gemaakt zijn, ter bestrij
ding der republiek. Of het daardoor
beter zal worden is natuurlijk zeer
twijfelachtig.
In Frankrijk zelf heeft de jong
ste redevoering van den heer Ferry,
gehouden bij gelegenheid der ont
hulling van het standbeeld voor
Gambetta, bij enkele partijen kwaad
bloed gezet, daar de minister van
deze gelegenheid wederom eens ge
bruikt gemaakt heeft om het werken
en streven der radikale partij te ver
oordeel en. Dit is de tweede maal,
dat de premier zich deze vrijheid
veroorlooft en daardoor heeft hij
het hij die heeren leelijk verkorven.
Veel zal hij er zich zeker wel niet
om hekommeren, doch de taal dei-
organen van de veroordeelde partij
wordt er niet kalmer op, evenmin
als de radikalen in de kamer daar-
Milord, gij kunt niets beslui
ten, dat niet goed of rechtvaardig-
zou zijn. Mijn vertrouwen in u is
onbegrensd.
Een fijne glimlach speelde om
Lord Singleton's lippen.
Deze vereerende eenparigheid
verleent mij eene macht, waarvan
ik nu zonder angstvalligheid het
volle gebruik zal maken, merkte
hij op.
Wij luisteren, milord.
Zoo verneemt dan mijn besluit
Ik, goeverneur van Benares, maak
mij sterk voor den afwezigen Sir
John Malcolm, wettigen voogd over
miss Mary en miss Heva, en beveel j
zijnen bekoorlijken pleegkinderen de
■kleinodiën, zoo hoffelijk door den j
radjah Doorgal-Sahib aangeboden, j
aan te nemen als een bewijs te meer j
van de goede, hartelijke verstand
houding- tusschen Engeland en Indie, j
De oogen van miss Heva schit-1
terden van vreugde, terwijl daaren-
door een meer vriendschappelijke
houding zullen aannemen. Voor-
loopig evenwel is het kabinet sterk
genoeg om den steun der uiterste
partijen te kunnen ontberen en des
noods bare aanvallen af te wachten.
De gematigde republikeinen toch
vormen beslist de meerderheid.
De tegenstrijdigheid, die reeds
sedert geruimen tijd was op te mer
ken tusschen de verschillende mede-
deelingeu omtrent den toestand op
het eiland Cuba houden aan. Na
tuurlijk zijn de Spaansche berichten
het gunstigst. Deze houden nog
steeds vol, dat de opstand zich slechts
bepaald tot de enkele kleine ben
den vrijbuiters, die g-emakkelijk door
eene afdeeling- geregelde troepen
uit elkander gejaagd kunnen worden.
In Amerika echter, denkt men er
geheel anders over. Daar spreekt
men er van. dat de beweging zich
met den dag uitbreidt; zoodat
thans reeds van de regeering groote
krachtsinspanning- geëischt zal wor
den, om haar geheel te onderdruk
ken. Het getal der muiters wordt
daar op 5000 begroot, terwijl wordt
verzekerd, dat deze door de bevol
king, die zich in schijn nog rustig
houdt, worden ondersteund en van
het noodige voorzien. Wie in deze
nu gelijk heeft, is moeilijk uit te
maken. Waarschijnlijk is aan beide
zijden eenige overdrijving- in het
spel, en zal men goed doen, het
gemiddelde aan te nemen.
Dit echter is zeker dat er krach
tige maatregelen genomen dienen
te worden, wil men eene herhaling
voorkomen der gevechten, die voor
enkele jaren op dit eiland werden
geleverd en waarin de regeering
slechts met groote moeite en flinke
krachtsinspanning het veld kon be
houden.
tegen tusschen de lange wimpers
van Mary een traan blonk.
Ik dank u, milord! riep
Doorgal verrukt uit; ik verwachtte
niets anders van u.
Zich daarop tot de jong-e meisjes
wendende, voegde hij er bij
De scheidsman in hoog-ste res
sort heeft uitspraak gedaan, miss,
gij kunt nu niet meer weigeren.
Heva stralende van vreugde haastte
zich om de halsketting en de arm
banden aan te leggen en sprak bij
zichzelve
O! wat prachtige diamanten!
Die bruine prins is een waar edel
man
Mag ik, miss vroeg Door
gal, terwijl hij zelf de sidderende
Mary, die haar hand niet durfde
terugtrekken, den armband aan
deed.
Tegelijkertijd fluisterde hij haar
met eene van aandoening trillende
stem in het oor:
