populair mm i
Oplage 10000 Ex.
Donderdag' 15 Mei 1884.
No. 262
Verschijnt Oapiijks uitpncniBR Zon- en aSgemEsne Feestdagen.
FEUILLETON.
HAARLEMS DAGBLAD
A BONNEMENTSPBIJS
Voor Haarlem per maand40 Cents.
'Franco door geheel het Rijk p. maand 55
Afzonderlijke Nommers 5
Bureau: KLEINE HOUTSTRAAT No. 9.
DruKkers-Uitgevers: BOMANS Co., to Haarlem.
AD VEETEN TIÉN:
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiëii worden aangenomen tot 'smiddag 12 uur.
Hoofdagenten \oor liet Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co, JQHs. F. .TONES, Sucr., Ba:
3 lb is, Eaubonrg 3d nntniartre.
VERTREKUREN der SPOORTREINEN. W1NTERDEËNST. De met een geteekende treinen alleen le en 2e klasse.
Van Haarlem naar
Amsterdam.
7.— 8.32, 8.55, 9.30,11,15,
11.39*, 11.50, l.S. 2.39*,
3.53, 4.15. 4.44, 5.42, 6.40,
7.13, 7.44* 8.54,*9.46,10.2
10.59*.
Van Haarlem naar
Rotterdam.
7.53* S.33,9.4,10.13.12.12*,
12.46,1.53, 3.50, 4.16, 5.12,
5.43* 8.1, 10.13.
Van Amsterdam naar
Haarlem.
6.15, 7.30* 8.10, 8.30. 9.35,
9.50,11.5.11.50*, 12.15. 1.5.
1.30. 3.26, 3.45, 4.30. 4.45,
5.20* 7.30,8.30,9.50,11.—.
Van Rotterdam naar
Haarlem.
6.40, 8.10,9.10.10.20* 11.5,
1.23* 2.45,3.35.5.10,6.27*,
7.20, 8.50, 9.50*
De vertrekuren zijn berekend
Station Delftsche Poort.
Van Haarlem naar
den Helder.
6.51,10.7,1.37, tot Alkmaar,
5.2, 8.57.
Van den Helder naar
Haarlem.
6.10, 9.30, 1.30, 7.20
Van Haarlem naar
Zandvoort.
Station H. IJ. S. M.
7.55, 9.6. 10.15, 11.38, 1.33,
3.52, 4.59, 6.45, 8.3.
Van Zandvoort naar
Haarlem.
!6, 9.40. 10.49, 12.42,2.12,
17, 6.15, 7.17, 9,15.
VUiRHKKM OVERZICHT.
Geheel onverwacht verraste de
Times zijne lezers eergisteren op de
mededeeiing. dat het geschil tus-
schen China en Frankrijk uit den
weg geruimd was, door een gesloten
verdrag, waarvan de inhoud reeds
aan de goedkeuring der keizerin was
onderworpen. Na alles, wat men in
den laatsten tijd omtrent de oorlog
zuchtige stemming van het Peking-
sche hof heeft medegedeeld, zou
men eer eene oorlogsverklaring dan
een vredestractaat verwacht hebben.
Immers de partij, die eene schikking
wilde treffen, was, zoo heette het,
geheel in de minderheid, en hare
tegenstanders stonden zoo hoog in
de gunst der rijksbestuurders, dat
men meende, dat dezen het in hoofd
zaak geheel met deze laatsten eens
waren. Her bericht,dat trouwens door
enkele Fransche organen volkomen
wordt bevestigd, is alweer een be
wijs, hoe zonderling de Chineesche
staatslieden somtijds met de politiek
omsprir.g-en. Hij, die alle draden van
het geheimzinnig net der intrige,
dat in het Hemelsche rijk zoo
vaak wordt gespannen, in handen
kan krijgen, is waarlijk knap. In-
tusschen is het ook voor onze lezers
van belang, de bepalingen te weten,
die het vredesverdrag bevat.
Van eene schadeloosstelling voor
den steun, door China den henden
der Zwarte Vlaggen verleend, heeft
Frankrijk afgezien. Alleen heeft de
regeering dezer mogendheid gemeend
te moeten vasthouden aan haren
eisch, dat China onvoorwaardelijk de
opperheerschappij van Frankrijk over
Anam en Tonkin zou erkennen, en
onmiddellijk bevel zou geven alle
nog in het laatste gewest aanwe
zige troepen terug te trekken. Bo-
DJELLA
DE GEMASKERDE PRINSES.
EEN ROMAN UIT ENGELSCH INDIË
VAN
XA VIER DE MONTÊPIN.
81) Tweede Gedeelte.
HET JAAREEEST VAN JAGARNAUTH.
Wat mijne zuster zegt beaam
ik volkomenmevrouwant
woordde het jonge meisje.
Is dat wel waar?
Ik heb nog nooit gelogen
Djella drukte Mary aan haar hart
en omhelsde haar vurig.
O, heb dankheb dank
riep zij uit. Wat ben ik geluk
kig! Gij gelooft dus aan mijn ge
negenheid en gij wijst mijne gevoe
lens niet langer terug, en gij zult
vendien zou een der belangrijkste
handelsproviuciëu uitsluitend voor
den Franseken handel g-eopend wor
den, en omtrent de overige nog han
gende kwestiën van ondergeschikt
belang-, zou men trachten zoo spoedig
mogelijk eene nadere overeenkomst
te sluiten. Waarlijk, het ministerie-
Ferry kan er in de Chineesche moei
lijkheden niet over klagen, dat het
ongelukkig is!
Boven alle verwachting, heeft de
expeditie in Tonkin een gunstig ver
loop! De Chineesche regeering, die
er eerst maar niet toe te bewegen
was, om zich in. het onvermijdelijke
te schikken en zelfs eene dreigende
houding beg-on aan te nemen, ver
andert onverwachts van taktiek, en
heft daardoor het gevaar voor eenen
kostbaren en moeilijken oorlog op.
Het behoeft voorzeker geen betoog,
dat de tegenstand, welken enkele
kwaadwilligen in Tonkin nog zouden
trachten te bieden, thans spoedig
overwonnen zal zijn, nu zoowel de
zedelijke als de stoffelijke steun van
China hen ontvalt. De eer der Fran
sche wapenen is schitterend gehand
haafd, en wanneer de kamers eerst
daags weder zullen vergaderen, kan
de regeering de brengster zijn eener
blijde tijding, die ongetwijfeld in het
geheele land een juichtoon zal doen
opgaan. Immers, hoewel men het
volmaakt met den minister eens was,
dat zelfs de vrees voor eenen oorlog
met China, Frankrijk niet mocht
weerhouden om de erkenning van
eens verworven rechten te eischen,
zoo waren er toch verscheidenen, die
met eenige beschroomdheid in de
toekomst zagen, en niet gerust waren
omtrent den uitslag van een open
lijken strijd tegen de weinig gedres
seerde maar in getalsterkte vrij aan
zienlijke Chineesche legerscharen.
De agitatie welke de vrees voor
de veiligheid van generaal Gordon
in Engeland verwekt, houdt nog
steeds aan, en zoowel onder het
mindere volk als onder de hoogere
standen, heeft juist daardoor de heer
Gladstone een groot gedeelte zijner
populariteit verloren. Zelfs gaat de
afkeuring der regeeringspolitiek
zoover, dat men, vergetende al het
voortreffelijke, hetwelk de grijze
staatsman gedurende den tijd, dat
hij de teugels van het bewind in
handen had, reeds tot stand bracht,
hem zoo nu en dan, wanneer hij
in het openbaar optreedt eene ont
vangst bereid, die hem al zeer grie
vend moet zijn. Intusschen is onder
al die bedrijven in het Lagerhuis de
discussie over de motie van afkeu
ring aangevangen, en in eene uit
voerige rede, heeft Gladstone het
kabinet verdedigd tegen de beschul
digingen, welke in den laatsten tijd
zoo nu en dan luide werden uitge
sproken. Ook de tegenstanders even
wel lieten zich niet onbetuigd.
Scherp hekelden zij de lijdzaamheid
der regeering, die zoo veel heeft
bijgedragen, zooals zij beweren, om
den toestand te maken, zooals die op
het oogenblik heerscht, en een ge
vaar in het leven te roepen, welks
afwering thans met groote moeilijk
heden gepaard zal gaan. Omtrent
de stemming over de voorgestelde
motie, verkeert men nog in het on
zekere. De meesten evenwel zijn
van oordeel, dat ook thans de meer
derheid der regeering getrouw zal
blijven, ten minste, dat zij het niet
van zich zal verkrijg-en thans reeds
het kabinet af te breken, zonder
het de gelegenheid gelaten te heb
ben om zich uit deze netelige positie
te redden.
Inmiddels breidt in Egypte de op
wel beproeven ze te beantwoorden.
Na Mary te hebben omhelsd, over
laadde zij Ileva met liefkozingen.
X.LVL EDWARD.
Dat is dus afgesproken, zeide
de prinses na eenige oogenblikken
waarin zij zich geheel aan haar
uitingen scheen over te geven, -r-
mijn paleis Schahabad zal uw tijde
lijk verblijf zijn en daar zullen Sir
George en Sir Edward ii dagelijks
kunnen bezoeken.
Terwijl Djella deze regeling' trof,
werd een der portières opgeheven I
en verscheen Edward Malcolm op
den drempel.
Hij was lijkkleurig en toen hij de
prinses ontwaarde, teekende zich eeu
ongekende verbazing op zijn gelaat.
Zij hier, mompelde hijwat
eene brutaliteit!
Djella hernam:
Gij wilt nu wel met mij mede
gaan, beste meisjes, niet waar?
Medegaan? herhaalde Ed
ward bij zich zelf.
Zeker, mevrouw, antwoordde
Mary, vanaf morgen zullen wij
gaarne bij u onzen intrek nemen.
Morgen, zegt gij? hernam
Djella, en waarom niet terstond?
Aha!... Nu begrijp ik alles,
dacht Edward.
Waarom gaat gij niet dadelijk
mede? vervolgde de prinses.
Waarom zoudt gij nu nog zonder
noodzaak een ganschen nacht in dien
onhoudbaren toestand blijven en u
nog langer aan de praatjes der men-
schen blootstellen? mijn palankijn
staat heneden... er is plaats voor ons
drieën, gaat dus mede.
Maar mevrouw, dat is onmo
gelijk, bracht Mary hiertegen in.
Onmogelijk? herhaalde de
prinses.
tHelaas! ja.
Waarom?
Dat zal ik u zeggen, mevrouw. I
stand zich langzaam maar zeker uit:
en wie weet hoe spoedig de zende
lingen van den Mahdi zich ook bin
nen de eigenlijke grenzen van dit
rijk zullen vertoonen, om ook daar
wanorde en opstand te zaaien. In
de provincie Dongola, is de toestand
op het oogenblik zoo, dat de goever-
neur ten einde raad is. Herhaaldelijk
reeds heeft hij naar Cairo om hulp
geseind, doch aldaar schijnt men
machteloos om hieraan te voldoen;
althans de g-evraagde hulp wordt
niet afgezonden. Wel verwacht men
iederen dag van uit Londen het be
vel om zich gereed te maken, ten
einde eene expeditie naar Khartoem
te ondernemen tot ontzet van Gene
raal Gordon. In ieder geval echter
verwacht men het uitzenden daarvan
niet voor Augustus of September;
daar juist de maanden, die thans in
het verschiet zijn, het ongunstigst
geacht worden voor Europeesche
troepen voor eenen tocht door Soedan.
De regeeringsorganen in Duitseh-
land zijn in de wolken over het
jongste besluit van den Rijksdag in
zake de socialistenwet. Ware de uit
slag- der stemming anders geweest,
dan zou eene ontbinding stellig ge
volgd zijn, daar de regeering- tot
eiken prijs de wet verlengd wilde
zien. Omtrent den uitslag der nieuwe
verkiezingen evenwel, was zij nog
geenszins in het zekere. Zij was zich
zeer goed bewust, dat de mogelijk
heid bestond om nogmaals met den
zelfden rijksdag te moeten regeeren,
en vandaar dan ook, dat zij bijzon
der ingenomen is met den loop, wel
ken de zaken genomen hebben. De
redevoering- door Bismarck hij de
voorafgaande discussie gehouden
was vooral scherp tegen de natio-
naal-liberalen, die dikwijls eene vrij
bittere pil van den kanselier te slik-
Wij kunnen deze woning niet ver
laten zonder voorkennis van mijn
verloofde, Sir George Malcolm.
En zonder die van Sir Edward
Malcolm, den mijne.
Die is reeds onderrichtdeed
Edward met ferme, krachtige stem
hooreu, terwijl hij met opgeheven
hoofd en onheilspellend gelaat, de
armen over de borst gekruist, fier
het vertrek binnentrad.
Hij hier! dacht Djella,
hij komt te vroeg. Vijf minuten latei
en ik had gezegevierd!
Heva en Marv! hernam
Edward, ik hen van alles onder
richt, gij gaat niet mede.
Zich daarop tot de prinses wen
dende zeide hij bitter, zonder dat hij
dit zelfs trachtte te bewimpelen
Ik begrijp u waarlijk niet,
mevrouw! Wat komt gij hier in dit
huis doen Gij weet toch zeer goed
dat deze jonge meisjes, de pleegkin
deren van Sir John Malcolm, dat
ken kregen. Verschillende hatelijk-
i heden werden deze partij naar het
hoofd geslingerd, en geen wonder,
dat hare leider Eugen Richter het
antwoord niet schuldig bleef, en de
kanselier zijne aanmerkingen met
interest teruggaf. Hoewel een deel
van het'centrum zich na Windhorst's
verklaring, dat elk der leden dezer
fractie thans vrij bleef in zijne stem-
i ming, voor- of tegen het ontwerp,
j tot de tegenstanders bleef behooren,
was het toch alleen aan den steun
i van dat deel, hetwelk de regeering
j was, te danken, dat de wet aange
nomen werd. Met eene meerderheid
I van slechts 32 stemmen, waaronder
12 van gematigd liberalen, behaalde
J zij de overwinning, wat stellig niet
het geval zou geweest zijn, indien
de 60 voorstemmers uit het centrum
I zich onthouden hadden. Wat de re-
I geering- doen zal, om deze getrouw
heid te beloonen, is nog onbekend.
In Spanje vertrouwt men de hou-
j ding-, welke Frankrijk tegenover
Marokko aanneemt, nog niet te best.
I Wel is van een openlijken vrede-
krenk voorloopig geen sprake, doch
de verkoeling, ontstaan tusschen de
vertegenwoordigers dezer mogend-
heid en den keizer, geeft toch stóf
j tot eenige ongerustheid-
Te Madrid houdt men de regee-
i ring- te Parijs niet vrij van het denk-
I beeld, om ook in dezen Afrikaan-
schen kuststaat haren invloed te
versterken. Nu beweert Spanje sou-
i vereine rechten op Marokko te be-
j zitten, en daar men bevreesd is, dat
j eene versterking van den Franschen
invloed aldaar aan deze rechten af
breuk zal doen, acht men het noodig
j een nauwlettend toezicht te houden
op alles wat ginder voorvalt. Natuur-
i lijk verzekert het kabinet te Parijs,
dat het aan de voornemens, het
de verloofden van George en Edward
i Malcolm de gastvrijheid van prinses
j Djella niet kunnen aannemen
I Djella keek Edward onbeschroomd
Iin de oogen en vroeg:
Waarom niet?
Ja, waarom niet? Dat begrij
pen wij niet, Edward! riepen de
beide meisjes.
Daar wij toch onmogelijk hier
alleen in huis met ons beiden kun
nen blijven, voegde Mary er bij,
waarom zouden wij ilan van het
vriendelijk aanbod van mevrouw
geen gebruik kunnen maken Waar-
om haar beleefdheid te beantwoor
den met "een weigering, welke bijna
I gelijk staat aan eene beleediging?
j Wilt gij het weten?
I Ja...
Deze jonge meisjes verlangen
i het en ik. Sir Edward, ik eisch het!
voegde de prinses er bij.
Welnu, ik zal spreken en me-
Ivrouw zal mij wel begrijpen! -
