POPULAIR MOTS-1
2c Jaargang.
Woensdag 6 Augustus 1884.
No. 331.
Kiezerslijsten.
FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door geheel het Rijk p. maand 55
Afzonderlijke Nommers 5
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeene Feestdagen.
Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adresseeren
aan het Bureau, Kleine Houtstraat No. 9.
Hoofdagenten voor het Buitenland.: Compagnie Générale de Pnb/icité Etrangcre G. L.
BA CBE fy' Co., JOU. F. JONES, Sncr., Parijs, 31/>is Faubounj Móntmartre.
ADVERTENTIËN:
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middag 12 uur.
MUSEUMS EN ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM.
Rijksmuseum van Schilderijen op het Paviljoen. Geopend op werkdagen van 10 tot 4 uur; op Zon- en Feestdagen van 12}- tot 4 uur. Kinderen beueden de 8 jaar hebben geen toegang, kinderen van 8 tot 12 jaar alleen onder geleide.
Tocang vrij. Koloniaal museum op het Paviljoen. Ingang Dreefzijde 2e deur. Geopend dagelijks van 10 Tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateurs en leden der Nedcrlandscke Maatschappij ter bevordering van Nijverheid hebben op
vertoon* van! diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Museum van kunstnijverheid op het Paviljoen. Ingang Drecl'zijde le deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cenis per persoon. Donateurs en
leden der Nedcrlandsche Maatschappij ter bevordering van Nijverheid hebben op vertoon van diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Bisschoppelijk museum voor kerkelijke oudheid, kunst en geschiedenis, vooral
ran Nederland en meer bijzonder van het Hanrlcmsche Bisdom, Kruieweg No. 59. Geopend dagelijks, uitgenomen Zaterdag. Zon- en Feestdagen, van 105 uur. Toegang 25 cents per persoon. Doorloopende toegangskaarten voor ecu geheel jaar
1 gulden. Museum der stad Haarlem op het Raadhuis. Geopend van 15 April tot 14 October alle werkdagen van 104 uur. van 15 October tot 14 April op die dagen van 10—3 uur tegen betaling van 25 cents per persoon, alleen op
Zondagen kosteloos van 124 uur, de overige Christelijke feestdagen tegen betaling van 25 cents per persoon. Kinderen benedeu de 8 jaren worden in het geheel niet toegelaten* kinderen vau 8 tot 14 jaren uict dan onder behoorlijk geleide.
Teyler's museum in de Bamstruot. Geopend dagelijks uitgenomen Zaterdag, Zon- en Feestdagen var 11—3 uur. Tei/lers bibliotheel. Geopend Woensdag, Donderdag, Vrijdag en Zaterdag van 1—4 uur. Stadsbibliotheek Prinsenhof. Geopend
Woensdag en Zaterdag van 24 uut. Orgel-bespeling in de Groote Kerk. Dinsdag van 1—11 3—1n~-'-'x
i Donderdag
i 23 uur. Toegang (deur Ondcgroeumarkt) vrij.
De BURGEMEESTER van Haarlem
Gelet op art. 6 der wet van den
Hen Juli 1884 tot verandering der
grens tusschen de gemeenten
Haarlem en Schooten (Staats
blad No. 124);
Geeft bij deze kennis, dat een
uittreksel is aangeplakt van de
Kiezerslijsten voor de Tweede
Kamer der Staten-Generaal,
de Provinciale Staten, en den
Gemeenteraad, welke zijn aan
gevuld met de personen, die op
de Kiezerslijsten te Schooten
waren geplaatst, voor zoover zij het
voor het Kiezerschap in deze
gemeente gevorderd bedrag in de
directe belastingen betalen.
En dat gemeld uittreksel op de
Secretarie der gemeente voor een
ieder ter inzage is nedergelegd.
De Burgemeester voornoemd
E. A. JORDENS.
Haarlem, 4 Augustus 1884.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Het bericht van de Times nopens
het inroepen der tusschenkomst van
Amerika in de geschillen tusschen
Frankrijk en China, is tot dus
verre niet bevestigd. Havas spreekt
het zelfs tegen, maar het is niet te
loochenen dat de eerste angst door
de mededeeling dat de onderhande
lingen waren afgebroken te voor
schijn geroepen, is bedaard en dat
op dit oogenblik nog op een vreed-
zamen afloop wordt gehoopt, al weet
men dan ook niet waarop die hoop
berust. Het gele boek door de Fran-
sche regeering overgelegd, en waar
van de voornaamste stukken wor
den medegedeeld, geeft ook weinig-
licht. 't, Wekt zelfs eenige bevreem-
„DE UITDRAGER".
Roman uit het alledangsche leven.
14.
Toen was hetVader Jonas,
weet ge nog? ach moeder Christina,
wat was dat mooi, de oude Betje,
Johan, Mink, Schaving; God en de
geheele wereld moesten tot kleur-
palet dienen, om het eldorado der
kinderjaren weer af te schilderen.
Jonas merkte met opzet niet, hoe
dikwijls Eduard Mathilda de hand
drukte, hoe hare oogen rolden, en nu
eens aandoening, dan weer lachen
hun het zilte vocht uit de oogen pers
te, dat in den vurigen wijn druppelde,
die op de verbeelding, de hoop, het
geluk, de jeugd, ach en in 't ge
heim op zoo veel meer gedronken
werd.
ding dat de eerst door China ge
weigerde maar later aangeboden
schadeloosstelling, welke volgens
den eersten eisch van Frankrijk we
gens het beginsel voldoende was,
later door den gezant Patenötre is
geweigerd. Heden of morgen zouden
nadere mededeelingen van deFran-
sche regeering te wachten zijn.
In de Pall Mall Gazette plaatst
de zendeling Shaw, wien de Fran-
sche regeering eenige maanden ge
leden eene zware schadevergoeding
moest uitbetalen, omdat men hem
op een Fransch schip niets dan de
scheepskost gegeven had, een heftig
stuk over Madagascar. Volgens
zijne meening heeft de aanval op
Farafatte, «dien de Franschen rap
porten om wel te begrijpen redenen
als van geen belang voorstellen,»
bewezen, hoezeer de Franschen hun
vijanden de Hova's te laag- schatten.
De Hova's zijn niet gezind eenig
gebied, «ter grootte van een rijste-
korrel» aan Frankrijk aftestaan. Hun
toestand is in het laatste jaar zeer
veranderd, zij vreezen niet meer, als
eerst, de hommen en granaten; zij
hebben ingezien dat iedere oorlogs
schatting, hoe hoog ook, beter is,
dan Frankrijk ook maar eenigzins
voet te geven op het eiland.
Naar de Observer meldt, hield
eergisteren in de bijeenkomst der
conferentie, nadat Lord Granville
het nieuwe Fransche voorstel tot
eene schikking had geweigerd, de
gezant Waddington eene rede, slui
tend met de verklaring, dat hij al
het mogelijke gedaan had om tot
eene overeenstemming te geraken,
maar dat het zijn plicht was, tegen
het vaste besluit der Engelsche
regeering, om de rente te verminde-
Wel zag de uitdrager, door de tak
ken heen, hoe de postillon en de
koetsier volgens hun bestel om elf
uur langzaam naderden; maar hij
liet niets blijken, hij babbelde maar
toe, als of de dag, als of heel het
leven geen einde had.
En nu nog een ding, kinde
ren! De oude gitaar heb ik niet te
vergeefs mee gebracht. Kent ge nog
dat oude liedje met die zachte me
lodie, dat u als kinderen zoo lief
was? Hoe dikwijls heb ik dat wel
gezongen
Och, zing het nog eens, vader
Jonas! vroeg Eduard.
O, zing het ons nog eens voor,
't is al zoo lang, dat ik het niet
meer gehoord heb, lieve, beste va
der! bad Mathilda.
Nu, 't is goed, ik wil eens zien
of 't nog gaat. Wacht eens! Ja, dat
is de wijze. Hm, hm! Hij tok
kelde een paar inleidingstonen. Toen
begon hij, met een eenigszins be-;
ren zonder dat daarvan de noodza
kelijkheid bewezen was, te protes-
teeren.
Daarop werd de conferentie voor
onbepaalden tijd verdaagd.
De Observer toont groote tevreden
heid over dit mislukkenwel zal
het Frankrijk ergeren, en de ver
wikkeling der Egyptische financiën
vermeerderen, maar Engeland heeft
thans de handen vrij gekregen, en
is thans voornemens in Egypte de
zelfde positie in te nemen, als Frank
rijk in Tunis.
De Norddeutsche A llgemeine merkt
tegenover het artikel van de Times
op, dat Duitsehland op de confe
rentie niet alleen de financiëele be
langen zijner aandeelenbezitters bij
het Egyptische vraagstuk in het oog
te houden had, maar ook zijne be
trekkingen tot de overige Europee-
sche mogendheden. Dat Engeland
dezen stelregel niet op zich zelf
toepast, kon ook als de voornaamste
oorzaak van het mislukken der con
ferentie beschouwd worden. Enge
land had zich tegenover Duitsehland,
Oostenrijk, Italië en Rusland in ge
heel gelijken vorm uitgesproken,
om pressie op Frankrijk uit te oefe
nen, ongetwijfeld in de verwachting
dat deze het zich tot eene eer zouden
rekenen, de Engelsche kastanjes uit
het Fransche vuur te halen.
Voor zoover de Nordd. wist, toonde
geen der genoemde mogendheden
eenigen lust daartoe.
De reeds lang gevoerde onder
handelingen tusschen Spanje, En
geland en Duitsehland zullen uit-
loopen op een protocol, waarbij
Spanje's suzereiniteit op de Soeloe-
en Marianne-archipels zal erkend
worden, maar Spanje in het vervolg
wogen, hoewel niet meer schoone
stem, het volgende lied:
In 't leven zijn drie dingen,
Die voor ons nooit vergaan,
Die zeegnend ons omzweven,
Als wij daar gindei staan.
't Is niet de lust der zinueu
Die ooit verhooring vindt,
Het reinst geluk geniet men
Waar men tcvreênkeid mint.
't Is niet de glans der weelde,
Die steeds ons hart bekoort;
liet is de oprechte liefde,
Die zelfs ellende smoort.
't. Is niet het ijdle droomen,
Dat ons van schuld bevrijdt;
Alleeu gestadig strijden
Brengt zegen te aller tijd.
En deze drie gaan hooger,
Dan wat ons oog hier vond,
Voor 't arme menscheuharte
Reeds op dit wereldrond.
Een eerbiedige stilte heerschte bij
hen allenallen waren geroerd.
ten voordeele van Engeland en
Duitsehland alle aanspraken op Bor
neo laat varen. Spanje doet ook af
stand van een recht, dat het zich
tot heden aanmatigde, om vreemde
schepen, op de eilanden van deze
archipels handelende, ook daar waar
Spanje geen douanenposten had te
onderzoeken en verbeurd te ver
klaren.
Sedert 1873 reeds hadden Enge
land en Duitsehland geprotesteerd
tegen de aanvallen van Spaansclie
kruisers op hunne handelsvloot in
die wateren.
Het conflict te Andorra is ge
ëindigd. Op verschillende plaatsen
in de kleine republiek is een regle
ment aangeplakt, onderteekend door
den prefect van de Pyrenées-Orien-
tales en door den gedelegeerde van
den bisschop van Urgel, waarbij het
bezit van vuurwapenen en ammu
nitie wordt toegestaan, op voor
waarde echter dat aan de beide
viguiers verlof gevraagd zal worden
met aanduiding van kaliber, num
mer en soort van wapen. Ook zal
de Andorraan slechts op bevel van
den viguiers van deze wapenen ge
bruik mogen maken. Het besluit
komt geheel overeen met de door
Frankrijk gevraagde ontwapening
dezer twistzieke bergbewoners.
Voorts zal een onderzoek ingesteld
worden omtrent de verkiezingen, die
tot den laatsten twist aanleiding ge
geven hebben, en eene rechtbank
van arbiters benoemd worden om
uitspraak te doen.
De geregelde postdienst van uit
Frankrijk, die nog niet bestaat, zal
worden ingevoerd.
De Paus heeft aan de kardinalen
en bisschoppen, die zich op het
Vatikaan te Rome bevinden, be
volen, zich met het oog op de cho -
lera, naar hunne diocesen te bege
ven. In afzonderlijke conferentiën
heeft de Paus hun instructiën gege
ven in zake de houding, die zij
tegenover de wereldlijke autoriteiten
aantenemen hebben.
Van het reuzenbeeld der Vrijheid
dat de Fransche natie aan de stad
New-York ten geschenke geeft,
zal op kosten der Amerikaansche
kolonie te Parijs een verkleind ipo-
del in brons gemaakt worden, ook
door Bartholdi, en aan de stap Parijs
ten geschenke geven.
De jonge vorst van Annam
Khien-Phnoc, die thans zoo plotse
ling, ofschoon, naar het telegram
meldt, na eene langdurige ziekte
gestorven ishad slechts eenige
maanden geleden den troon beklom
men. Zijn voorganger was ontwij
felbaar vergiftigd. De regent ver
telde later zelf aan den Franschen
resident Tissot, dat de koning on
middellijk na het ledigen van een
beker, dien de regent hem in het
openbaar, ten aanzien van het ver
zamelde legerhad aangeboden
overleden was. De regent bood den
heer Tissot dezen beker ten geschenke
aan, een prachtig kunstwerk van
gedreven goud, door vier draken ge
dragen en met juweelen versierd.
Het overlijden van Khien-Phnoc
heeft nog geen ongeregeldheden doen
ontstaan. Dezelfde regent heeft zijn
jongeren broeder tot opvolger be
noemd. De Fransche Regeering heeft,
omstandiger inlichtingen gevraagd.
Daarna sprong Jonas op; de pos
tillon blies.
Voort, voort! schreeuwde
de oude, bederf deze gezegende
ure niet! Houd ze in eere als gij
in ellende komt, vergeet ze niet in
uwe vreugdeen gij Eduard, wan
neer gij geen bloodaard zijt, sta op,
geef het meisje fluks een zoen, dan
in het rijtuig, en God zegene u!
Geen bidden om uitstel hielpEen
duistere blik op Eduard bewees ge
noeg. Hij klemde Mathilda aan zijn
borst, drukte de ouders de hand, en
leef wel over en weer, en....
de speelgenoot was weg.
In stilte ging de uitdrager met
zijn gezin naar Berlijn terug. Bij
't kerkhof liet hij ophouden om met
vrouw en dochter aan Anna's graf
een bezoek te brengen.
Mathilda, kind van mijn hart!
en hij kustte haar, ik heb van
daag vermoed, dat veel geluk en
wee dicht op elkaar u zouden kun
nen treffen. Hier op dezen grafheu
vel legt gij heden de jeugd uwer
ziele neder. Het zal zoo zijn: ik heb
er zekerlijk geen schuld aan. Hou
dan op een kind te zijn, wordt van
uw edelen vrouwelijken toestand be
wust, dien ook het armste meisje
hebben moet. Ik bereidde u dezen
laatsten, waarlijk aangenamen dag.
om u te harden voor het leven,
voor de tegenspoeden, die konpen
zullen. En als Eduard zijn goede
oude gezindheid, en zijn liefde voor
u niet nalaat, als hij een zoon ge
worden is naar mijn hart, zooals hij
het als knaap was, en wanneer dan
zijn vader niet neen zegt, nu dan,
dan zal de oude Jonas ook niet neen
zeggen.
Mathilda viel na deze woorden
bijna bewusteloos haren vader om
den hals. en Christina snikte bijna
even hard, als ten tijde der eerstè
harde aankondiging.
