BERICHT.
Landverhuizers.
>52e Jaargang.
Maandag 17 November 1884.
No. 419.
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door geheel het Rijk p. maand
Afzonderlijke Nommers
55
5
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Znn- en algemeens Feestdagen.
Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adresseeren
aan liet Bureau, Kleine Houtstraat No. 9.
Hoof dag enten voor het Buitenland Compagnie Générale de Pultioité Etrangere G. L.
DJ VBE Sr Ca., JOH. F. JONES. Soar., Parijs, 3 Ibis Faubourg Montmartre.
ADVERTENTIËN:
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middag 12 uur.
MUSEUMS EN ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM.
Rijksmuseum van Schilderijen ov het Paviljoen. Geopend op werkdagen run 10 tot 4 uur op Zon- en Feestdagen van 12^ tot 4 uar. Klederen beneden de 8 jaar hebben geen toegang, kinderen van 8 tot 12 janr alleen onder geleide.
Toegang vrij. Koloniaal museum óp het Paviljoen. Ingang Dreef/.ijde 2e dear. Geopend dagelijks van 10 tot 4 nur. Toegang 25 rents per persoon. Donateurs en leden ucr Ncderlandsehe Maatschappij ter bevordering van .Vijverheid hebben op
vertoon van' diploma vrijen toegang, donateurs "met geselschap, leden met. 1 dame. Museum van kunstnijverheid op het Paviljoen. Ingang Dreefoijde le deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateurs en
leden der Nedcrlandsche Maatschappij ter bevordering van Nijverheid hebben op vertoon van diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Bisschoppelijk museum voor kerkelijke oudheid, kunst en geschiedenis, vooral
van Nederland en meer bijzonder van het Haarlemselir Bisdom, Kruisweg No. 59. Geopend dagelijks, uitgenomen Zaterdag. Zon- en Feestdagen, van 10—5 uur. Toegang 25 cents per persoon. Doorloopcnde toegangskaarten voor een geheel jaar
i 1 gulden. Museum der stad Haarlem op het Raadhuis. Geopend van 15 April tot 14 October alle werkdagen van 104 nur. van 16 October tot 14 April op die dagen van 10—8 uur tegen betaling Tan 25 rents per persoon, alleen op
Zondagen kosteloos van 124 uur. de overige Christelijke feestdagen tegen betaling van 25 cents per persoou. Kinderen beneden de 8 jaren worden ia het geheel niet toegelaten; kinderen van S tot 14 jaren niet dan onder behoorlijk geleide.
Teylers museum in de Damstraat. Geopend dagelijks uitgenomen Zaterdag, Zon- en Feestdagen vat 113 uur. Teglers bibliotheek. Geopend "Woensdag, Donderdag, Vrijdag en Zaterdag van 14 nur. Stadsbibliotheek Prinsenhof. Geopend
Woensdag en Zaterdag van 24 uur. Orgel-bespeling in de Groete Keri. Diusdag Tan 1—2 en Donderdag v m
2—3
ïr. Toegang (deur Oudegroenmarkt)
Dit nummer bestaat uit twee
Eerste Blad.
Aan onze geabonneerden.
Aan onze geabonneerden binnen
en buiten Haarlem wordt medege
deeld, dat de prijzen voor de ver
loting op 5 December a. s. zijn
tentoongesteld, en weleen keu
rige mahoniehouten Tafel in het
Magazijn van den beer ïtandoe.
Lange Veer straat No. 30, en zes
fraaie Stoelen in bet Magazijn van
den beer van den Haak, tJrsu-
lasteeg No. 6, alwaar ze voor ieder
voorbijganger zichtbaar zijn gesteld.
Binnenkort ontvangen al onze ge-
abonneerden een lot voor deze ver
loting.
Zij, die zich abonneeren vóór 1
December a. s., ontvangen ook een
lot, alsmede, zoolang de voorraad
strekt, een exemplaar van een prach-
tigen roman.
Deze verloting zal plaats hebben
op 5 December in het lokaal War
moesstraat No. 27, ten overstaan van
drie bevoegde personen: terwijl ieder
een bij de trekking tegenwoordig
kan zijn. De Administratie.
II.
Wat bet lot der landverhuizers
op reis naar de nieuwe wereld en
gedurende bun verblijf aldaar is,
willen we heden bespreken. Zoodra
zij het plan hebben gemaakt, hun
vaderland te verlaten, stellen ze zich
in verbiuding met de eene of andere
directie eener stoomvaartlijn, en bet
moet gezegd worden, dat de Neder-
landsche maatschappijen tot de beste
daarvan behooren. Spoedig wordt
bun nu de dag bekend gemaakt,
waarop de eerste boot zal vertrek
ken, en van heinde en ver komen
zij nu aanzetten om zich in te sche
pen. Wie dergelijke booten te Am
sterdam of te Rotterdam beeft zien
vertrekken, weet bij ondervinding,
dat het ineerendeel van ben er alles
behalve weelderig uitziet, en men
moet er zich over verbazen, dat lie
den, die slechts met de uiterste moeite
het geld voor den overtocht benoo-
digd, konden bijeen scharrelen, nog
zoo vol moed en opgewektheid zijn
bij bet aanvaarden hunner reis. Toch
ontbreekt het bij zulke gelegenheden
niet aan roerende tooneelen, want
al zien die manuen er dikwijls ar
moedig uit, al is bun gelaat ge
bruind door de zon en al kunnen zij
vaak niet op groote ontwikkeling
bog'en, bet hart zit hun toch op de
rechte plaats; ook zij gevoelen, wat
bet zeggen wil, den dierbaren ge
boortegrond en alles wat hun lief is
te verlatenook bun valt bet schei
den bard en een traan welt meoig-
maal in bet manlijk oog op, bij de
gedachte aan de rozen, zij bet dan
ook weinige, die zij bier op hun
levensweg gevonden hebben; lief en
leed, genoten en ondergaan, komen
nog eens in de berinnering terug en
tevens plaatst zich voor hun geest
het beeld eener onzekere toekomst,
de folterende gedachte of bun daad
niet roekeloos is en of in bet nieuwe
vaderland de ontberingen, waaraan
zij tot beden blootstonden, nog niet
veel talrijker zullen worden. Het is
dus niet te verwonderen, dat menig
een met beklemd hart bet teeken
tot het vertrek boort geven. en dat
er uit bet hart van velen een stille
i bede opstijgt om bescherming voor
de toekomst af te smeeken. De an
kers worden nu gelicht en statig
zet het stoomschip, met honderden
landverhuizers aan boord, zich in be
weging. Het ongewone schouwspel
van de telkens afwisselende toonee
len, die zich voor bun oogen ont
rollen, verjaagt voor een wijle hun%
vrees en den blik gericht op het
land, staren zij met weemoed op de
wegsnellende oevers. Eindelijk komt
1 het sehip buitengaats; nog eens af
scheid genomen van het land, waar
zooveel strijds gestreden, zooveel
leeds geleden is, maar hun ook
I liefde en vreugde baarde, en nu wor
den de omtrekken hoe langer hoe
onduidelijker! Nog eenige minuten,
j en de zee in al haar uitgestrekt
heid, en al haar indrukwekkendheid
zien zij voor zich, en ofschoon het
j aangrijpend schouwspel van dieon-
I meteliike watervlakte eu de woelige
bedrijvigheid aan boord nog een
j poos hun aandacht vragen, verval
len de meesten weldra in een som-
bere stemming, die er niet op ver
betert, nu de talrijke tusschendeks-
i reizigers hun bekrompen ruimte be-
neden gaan innemen en een gevoel
van onpasselijkheid, door zeeziekte
veroorzaakt, zich van ben üieester
maakt.
Eentonig is de reis, want boewei
er bonderden bijeen zijn, laten bun
neerslachtige gedachten hun niet toe
zich de reis door zang en spel te
i veraangenamen en te veel ellende
i ziet ieder om zich been, om zich
waarlijk verheugd te toonen. Alleen
dc gemeenschappelijke, eenvoudige
maaltijd is voor velen het gewich
tigste werk en de aangenaamste
bezigheid van den dag. Heeft zulk
een zeereis, die gewoonlijk een paar
i weken duurt, dus niet veel aanlok-
kelijks, zij wordt gevaarlijk, wan-
I neer hevige stormen den Oceaan
j beroerenwanneer het schip nu
eens op den top der golven gedra
gen wordt en dan weder in de diepte
schijnt neergeslingerd te worden. O,
als bliksemstralen de lucht door
klieven, als de zeilen gescheurd, de
masten overboord geslagen worden,
wanneer bet roer aan de forscbe
hand van den bekwamen stuurman
dreigt te ontglippen en alles van
bet dek en beneden door elkander
geslagen wordt, dan is bet verschrik
kelijk op zee en meer dan ooit ge
voelt de menscb dan, hoe nietig en
zwak hij is bij de grootsche uitin
gen der natuur. Ten laatste breekt
de zoo vurig verbeide dag aan
waarop de Nieuwe Wereld zich in
de verte vertoont. Gelijk eens uit
den mond van de schepelingen, die
Columbus vergezelden, de blijde uit
roep van landlandzich deed
booren, zoo ook juichen zij blijde,
nu de kusten zichtbaar worden.
Nieuwe hoop daalt in bun harten,
nu zij het doel hunner reis nabij
zijn, vergeten is alle ellende van
het verledene en., het aanlokkend
schouwspel van talrijke ninnenval-
lende en uitgaande schepen wekt
hen op en stemt ook hen blijde.
Is de boot ter bestenider plaatse
gekomen, dan zoekt ieder zijn ba
gage bijeen, en trekt de stad New-
York of een barer voorsteden binnen.
De aanblik van die drukte en dat
'gewoel in die stad met twee mil-
Ijoen bewoners, met straten van 2
[uur lang en 25 meter breed, waar
5, 6 rijen rijtuigen naast elkander I
voortgaan, beeft voor den landver-
buizer iets interressants, maar teil
slotte werkt bet toch ontmoedigend
'op hem, want hij gevoelt zich zoo
alleen en verlaten te midden van
zooveel duizenden op wier gelaat
bet echt Amerikaansche«help u
j zeiven» te lezen staat. Onbekend
met de taal van wie hem omringen,
bijna zonder _eld, om in de eerste!
behoeften te voorzien, is hij verplicht
reeds dadelijk naar middelen uit te
[zien om zich tegen broodgebrek te
vrijwaren en hoewel bijdie wil
arbeiden, niet licht gebrek zal lij-
den, valt het hem dikwijls moeilijk
werk te bekomen, vooral in den
llaatsten tijd, nu de stroom van
vreemdelingen zoo overvloedig was,
I dat iedere leege plaats bezet is.
Wie echter het geluk heeft, op de
eene of andere manier aan den ar-
beid te geraken, verdient een goed
daggeld en zal daarvan een aardig!
'sommetje kunnen overhouden; maar j
de hoop in korten tijd schatrijk te i
1 worden, lieeft het meerendeel al ras
laten varen. Wat de boeren betreft,
die met eenig kapitaal de reis onder
nomen hebben, gewoonlijk blijven
zij niet te New-York, maar zij trek-
ken naar de westelijke en noorde-
jlfjke streken der Yereenigde Staten, I
om daar bun vroeger bedrijf weer'
|op te vatten. Voor matigen prijs)
kunnen zij daar nog uitgestrekte en
zeer vruchtbare gronden verkrijgen,
maar ook wederom is bet in bet
zweet huns aanschijns, dat zij bun
brood verdienen moeten. Immers de
grond, dien de boer gekocht heeft,
is nog niet bebouwd geweest en ge
lijkt veel op een wildernis; ofwel,
hij prijkt nog met talrijke boomen,
die omgehaald en uitgeroeid moeten
worden, alvorens het land geschikt
ter bewerking is. De vruchtbaarheid
van den grond, bet gemakkelijk en
goedkoop vervoer van de voortbreng
selen, welke hij oplevert, zijn voor
den landbouwer van buitengewoon
voordeel, en spoedig ziet hij dan ook
zijne moeiten rijk beloond. Zulk soort
landverhuizers zijn er dan ook ge
woonlijk het best aan loe, en na
een tien- of twintigtal jaren zien zij
hun veestapel aanmerkelijk vergroot,
bun bezittingen uitgebreid en hun
kapitaal vertienvoudigd, waardoor
zij later nog eens in de gelegenheid
komen, voor eenigen tijd of wel voor
joed naar bun geboorteland terug
te keeren en er in welstand de rust
huns levens te slijten. Vooral in den
tegenwoordigen tijd, nu bet gevaar
door Roodhuiden aangevallen, ge
plunderd eu vermoord te worden
bijna niet meer dreigt, is dergelijke
wijze van landverbuizen nog bet
meest aan te bevelen, want op Ame-
rika's vrijen grond beeft iemand,
die niet door broodzorgen gekweld
wordt, veel voorrechten, die hij el
ders moet missen. Geniet hij daar
geen volkomen vrijheid om te ge-
looven en te denken, wat bij wil;
ziet hij zich niet omgeven door al
les wat menscbelijke vindingrijkheid
op het gebied der kunst wrocht; is
bij niet de gelijke van allen en kan
hij of ten minste zijn kinderen, als
kennis en kunst bij ben samengaan,
niet tot de hoogste waardigheden
opklimmen?Niettemin heeft dat aan
trekkelijke van bet leven in Amerika
bij velen de zucht naar den vader-
landsclien bodem niet onderdruk:
daarentegen, boe langer zij er zijn, j
boe meer en sterker zij zich weder j
tot bun geboortegrond voelen aan
getrokken. Wat er van zij, de stroom j
der landverhuizers is tot het hoogste
punt gestegen en neemt af. Niet
meer bij duizenden, maar slechts bij I
bonderden passagiers worden erdoor
de stoomvaart-maatscbappijeu ver
voerd en zelfs uit Duitscblaud. dat
voortdurend bet grootste aautal ge
leverd heeft, trekken er telkens min
der heen. Wie in zijn land een weinig
zijn brood heeft, blijve er, en bet
is bepaald af te raden naar Amerika
te gaan aan allen, die geer. geld i
bezitten om een zaak te beginnen
en daar met ledige handen aanko
men Sw.
Binnenlandsche Berichten.
Het Koninklijk gezin keerde gis
terennamiddag ten 5 ure per Rijn-
spoor uit Luxemburg in de residentie
terug.Zijne Majesteit zager bijzonder
welvarend uit. Aan het station waren
ter complimenteering aanwezig: de
beide grootmeesters van Zr. Ms.
Huis, de heeren R. J. graaf Schim-
melpenninck van Nije.ibuis en W.
A. J. baron Scbimmelpenninck van
der Oije, de waarnemende militaire
goeverneur van de residentie, gene-
raal-majoor Van Bel, 's Konings
commissaris in deze provincie, de
heerFock, de adjudant-generaal Ver-
spijck, en de ministers van justitie
en buitenlandsche zaken.
De beer Ameshoff, president van
de Nederl Rijnspoorwegmaatschap
pij begeleidde den koninklijken
trein.
Een talrijke menigte begroette H.
H. M. M. en bet Prinsesje buiten
het station.
In een beden uitgegeven politie
blad is gesignaleerd: Henri Leon,
kantoorbediende bij Groot Raphael,
effectenhandelaar te Amsterdam
leeftijd 32 jaren, gestalte klein en
tenger, baar zwart en in het mid
den gescheiden, baard en knevel
zwart en ineenloopend, oogen don
ker. mond groot, neus gebogen; is
met zorg gekleed; draagt vermoe
delijk eene diamanten dasspeld.
Tegen hem is door de arrond.-
reebtbank te Amsterdam rechtsin
gang met bevel van gevangenne
ming verleend, wegens diefstal van
ruim tweehonderdduizend gulden.
De officier van justitie te Am
sterdam verzoekt opsporing, aanhou
ding en bericht.
De artillerist te Amsterdam, die
voor enkele dagen op een koffiehuis-
bediende. pistoolschoten loste en
daarna zich zeiven trachtte dood te
schieten, wordt in het hospitaal en
zijn slachtoffer in bet gasthuis ver
pleegd. Beiden nemen in beterschap
toe.
Te Meppel passeeren. volgens de
Meppl. Ct., gebeele huisgezinnen
van elders, die trachten te Assen:
opgenomen te worden in de kolo
nie Veeuhuizen. Vrijdag tan de vo
rige week passeerde daar een ge
heel gezin, bestaande uit man, vr-uw
en 5 kinderen, uit Amsterdam, die
met betzelfde doel de reis naar As
sen aanvaardden. Tal van reizende
armen melden zich dan ook om on
dersteuning aan bij bet burgerlijk
armbestuur aldaar. Vrijdag kl >m
het getal reizende armen, dat zich
om hulp bij den secretaris van het
armbestuur vervoegde, zelfs tot 92
personen, terwijl den volgenden
dag 11 vreemdelingen om onder-