Tweede Blad.
Maandag 24 November.
ALGEMEEN OVERZICHT.
De Brusselsclie studentenver-
eeniging, die dezer dagen tevergeefs
Ernile de Laveleye tot eere-president
benoemde, heeft' thans voor de vie-
ring' van het jubilé der Brusselsche
Hoogeschool de sociaal-democraten
Bebel en Liebknecht uitgenoodigd.
Tegen den Consütutionnel van
Hasselt was wegens zijne beleedigen-
de taal rechtsvervolging wegens ma
jesteitsschennis verleend; op verzoek
van koning Leopold echter, is de in
structie gestaakt. De Consiitutionnel
wordt zoowel door de clericale als
door de liberale partij in Hasselt een
schandelijk blad genoemd en als
orgaan volkomen misprezen.
Aan de Berliner Börsen-Zeiimg
wordt uit Hamburg het volgende
staaltje van misbruiken, die bij de
verkiezingen voor den Rijksdag heb
ben plaats gehad medegedeeld. On
geveer vijftig vreemde arbeiders
grootendeels Oostenrijkers en Bel
gen, hadden eenvoudig stembriefjes
voor de arbeiderscandidaten verdeeld
zij zijn dientengevolge door de poli
tie van Hamburg verbannen, en
hebben eergisteren het staatsgebied
verlaten.
Het Engelsche Lagerhuis ver
wierp gisteren met 145 tegen 71
stemmen een voorstel van den heer
Labouchère, om eene wijziging te
brengen in de verhouding der beide
Kamers, ten einde de moeilijkheden
uit' den weg te ruimen, welke uit
de tegenwoordige verhouding van
het Hoogerhuis tot het Lagerhuis
voortvloeien.
De heer Gladstone bestreed het
voorstel. Het afschaffen van eene
tweede Kamer zou de deur open
stellen voor invloeden van anderen
aard. Daarenboven was het voorstel
zeer ontijdig, daar juist thans van
het Hoogerhuis eene daad van wijs
heid en toegeeflijkheid werd ge
vraagd.
De minderheid bestond uit radi
calen en Parnellisten.
In de Fransche Kamer eischte de
heer Clemenceau de volledige open
baarmaking van het proces-verbaal
van de zitting der Tonkin-commis
sie op 6 November. Hij beschuldigde
den heer Ferry, dat deze den zin
zijner eigen voorstellen zou hebben
verdraaid. De heer Ferry ontkende.
Na eene levendige woordenwisseling-
werd het voorstel van den keer
Clémenceau met 283 tegen 212
stemmen verworpen.
Donderdag zijn te Parijs 31 per
sonen aan de cholera overleden; gis
teren hebben, tot 6 ure in don avond,
in 't geheel 23 cholera-sterfgevallen
plaats gehad.
Uit Madrid wordt geseind, dat
men gisteren beproefd heeft opnieuw
een demonstratie te organiseeren. De
politie belette dit en deed eenige
arrestatien.
De stad werd daarna kalm. Der
tig studenten werden in vrijheid ge
steld. Er is een nieuwe rector be
noemd.
De Correspondencia verklaart, dat
de regeering de verantwoordelijkheid
der Madridsche autoriteiten op zich
neemt.
In Madrid kwamen Donderdag' 2
cholera-sterfgevallen voor.
In een tweede uitgave van de
Times van gisteren komt een dépê
che voor uit Tam-Sui van den 18en
dezer, volgens welke Courbet nog
steeds zijn marsck nog niet kan
voortzetten, aangezien de verster
kingen nog niet zijn aangekomen.
Hij bevindt zich nog steeds te Ke-
Lung.
De regen veroorzaakte veel ziekte.
Verder ontving de Times een tele
gram uit Shanghai, volgens hetwelk
de onderhandelingen over den vrede
zijn geschorst.
Volgens berichten uit de hoofd
plaats van Bechuanaland zou de
heer Dutoit, speciaal commissaris der
Transvaal, op het vernemen van het
afzenden van troepen naar Zuid-
Afrika, de Transvaalsche vlag ge-
heseken hebben in het gebied van
Montsioa. Hij beloofde hulp aan de
Boeren van Gosen, tot het behoud
van hunne bezittingen en boerde
rijen. De gezinnen der Boeren zijn
naar Transvaal gezonden. Men ge
looft niet dat de Transvaalsche re
geering Dutoit aanmoedigt.
De heer Blaine heeft te Augusta
in den staat Maine (Vereenigde
Staten) eene rede gehouden, waarin
hij beweerde, dat het lioofdresul-
taat der verkiezingen, waarbij hij
nabij Rome de Campagna door den
aanplant op groote schaal van euca-
lyptusboomen weer bewoonbaar ge
maakt hebben, maken ook eene
eucalyptus-likeurwelke als een
middel tegen moeraskoortsen wordt
verkocht.
Volgens de opgave van het
statistisch bureau in Engelsch Indië
spreken er van de 200 millioen
inwoners van dit uitgestrekte rijk
slechts ruim x/10 procent, d. w. z.
202.920 menschen, het Engelsch.
Hieronder moeten de kleurlingen
begrepen zijn. Het getal der gebo
ren Eng-elschen zei ven bedraagt
slechts drie vierde van deze 202.920
zielen.
Van de inheemsche talen is het
meest verspreid het Iiindoestani of
Oerdoe, dat door 82 millioen men
schen gesproken wordt. Dan volgt
het Bengali met 39 millioen zielen,
het Teloegoe en Marathi elk met
ruim 17 millioen, het Pendjabi met
het onderspit had gedolven, zou be-j 14 millioen, het Tamiel met 13 rail-
staan in eene overbrenging van het
zwaartepunt van het gezag van de
noordelijke naar de zuidelijke staten,
zoodat de republiek feitelijk onder
de heerschappij een er minderheid
zou komen. Gelukkig wachtte hij
deze verplaatsing, gepaard met een
opstand van de verdrukte negers,
eerst onder een volgend geslacht
af. Komt tijd, komt raad!
De heer Cleveland heeft in een
interview met een reporter der pers
de geruchten tegengesproken, vol
gens welke een democratische re
geering de negers zou onderdruk
ken. Hij voegde er bij dat de negers
rechtens in alle voordeelen der bur
gers zouden kunnen deelen en dat
zij daarin niet zouden kunnen wor
den gestoord, tenzij door eene ver
andering in de Constitutie welke
ten eenenmale onmogelijk was.
Volgens een telegram uit Mexico,
lioen, het Goezerati met 9 millioen,
en eindelijk het Kanar met 8 milli
oen zielen.
Wat een moeite zal men hebben
om al die menschen het Volapük
te le eren
Te Dresden werd den lleu
Aug. jl., een slachter uit Lommatzsch
Remmann genaamd, veroordeeld tot
1 jaar gevangenisstraf en 3 jaar ver
lies van het «eererecht», wegens
het koopen van eene erg paarlzieke
koe en het verkoopen van het vleesch
van dat dier, hetzij versch, hetzij
in den vorm van worst. De boerin,
die de koe had verkocht, kreeg 4
maanden. Vele personen, die van het
slechte vleesch gegeten hadden, be
kwamen buikpijnendiarrhée en
ook brakingen.
In den spoortrein, die te Ha-
nau met een andereu in botsing
een paar grogjes liet fabriceeren,
kwam hij even bij het meisje en zei
't Is zoo vol; je kunt door de
stoelen niet heen; wacht maar even,
't is zóó uit, nog 'n walsje.
Kom er maar in en maak de
deur toe, riep de buffethouder, zich
tot het meisje wendend, 't tocht zoo
afgeduiveld
Het dochtertje van Peters sloot
voorzichtig de deur en plaatste zich
in de zaal, verlegen voor zich kijkend
naast den deurpost.
Plotseling klonken van het tooneel
de opwekkende tonen der Wicner-
Blul Waker.
Sommige toehoorders trappelden
de maat met den voet, andere neu
rieden meê, de meeste knikten de
maat met het hoofd. Met oogen en
gebaren wees men elkander«Hoe
luchtig, hoe lekker!»
Zeg, liefje, willen w' eens een
kuitenflikker, hé? vroeg een bier
buik met gloeiend gelaat aan het
dochtertje vaa Peters. De vrienden
lachten luide om die woorden.
Mietje, zoo heetje het kind, ant
woordde niet, maar sloeg' haar blik
ken op naar het orkest en zocht
vader met de oogen. Eindelijk zag
ze hem Hij werkte met handen
en hoofd en streek lustig, opge
wekt door de dansmuziek, op de
viool.
O! wat een eeuwigheid duurde
het nog. Daar verstomt gelukkig de
muziek.
«Bis! bis!» klonk het door de
zaal.
De muzikanten lachten onderling
om den smaak van het publiekvóór
deze wals was er een stuk van
Gounod gespeeld en men had nau
welijks geapplaudisseerd.
-We zullen 't mopje nog eens
hebben, zij Peters vroolijk, uit de
hoogte neerziende, tot een tafeltje
met lustige gasten.
Mietje hoorde 't wel niet, doch
zag, door de gordijn van tabaks-
kwam, was ook een dienstmeisje, dat
naar hare ouders te Basel ging. Zij
heeft het Congres de kwestie der werd door den schok uit den wagen
schuld-conversie aangehouden tot i in het veld geworpen, maar zij scheen j r0o]. heen, vader zoo buitengemeen
na de installatie van Diaz in de ongedeerd en zij kon met den vol-1schertsen/Arm kind!
regeering. genden trein hare reis voortzetten. j 't \yas afgeloopen. Een hevig
Toen zij echter te Frankfort aan- gestom mei volgde, men drong naar
GEMENGD NIEUWS. kwam, waren hare armen en beenen fjen uitgang. Mietje moest zich te-
I-Iet Perscomité te Antwernen ve,^aTn^j vermoedelijk door een aan- vugtrekken in een hoekje om de
de^aa3StaWaa^3en d<»™W ,het .ten-] ,lefren door te laten. In'hare na-
tentoonstelling o. a. mede dat Por- «e\oI£e TttI? den schok of den door- bijheid hoorde ze na een ge oogen.
tugal voor z|i koloniale inzendiu- psttanen s,ohfnk 5> werd te 1 rank- biikken:
gen een paviljoen van 250 M. zal forA naa,r. het g^thms gebracht. Jij hebt 't best nog geviteld
inrichten. Canada verlangt een °ok ,b,J a,n,dfre' ln het eerst 0D- van de Wie troep,
ruimte van meer dan 600 M. Defdee,d «ebleve" Passag>f - Ja. als ik op n.'n draai ben I
gemeenteraad van Parijs heeft 20,000
frcs. als crediet aangewezen voor
het bezoek van Parijsche werklie
den. Voor de Duitsche metaal-in
dustrie wordt een paviljoen van 5
k 700 M. beschikbaar gesteld.
Eene gravin Pourtalès, eene
Ainerikaansche van geboorte, onder
het tweede Keizerrijk te Parijs be
kend om hare schoonheid, hare toi-
den ongel ukkigen'trem, moeten zich. Dat was de stem van rader. liet
dergelijke verschijnselen voorgedaan kjnh -wrong zich tusschen het pu-
hebben.bliek en trok den muzikant aan
den jas.
Peters begreep dadelijk wat de
tegenwoordigheid van Mietje bedui
den moest.
't niet goed thuis? vroeg
Peters en hij liet zich vallen op het
lijk zijner vrouw.
De kinderen klemden zich aan
den muzikant vast en de nederige
woning weerklonk van smartelijk
gesnik en verwarde wanhopige uit
roepen. In een wiegje kwam eens
klaps leven; de «benjamin» van Pe
ters, de kleine Gerrit, wakker ge
schrikt begon uit alle macht te
huilen.
De zuster van Peters, die haar
zwagerin dien avond toevallig be
zocht, trachtte haar armen broeder
te vergeefs tot bedaren te brengen,
kuste Mietje, trok de andere kinde
ren naar zich toe en bracht tege
lijkertijd met den voet de wieg in
beweging. De smart van den man
luisterde naar troost noch smeekin
gen en het beangst gemoed der kin
deren bleef zich uiten in het geroep
«vader, vader!»
Toen tante het oudste kind naar
Peters zond leefde de arme moeder
nog, doch deed zij zoo akelig, zoo
naar, dat der zwageriu de angst om
net hart sloeg. Een buurvrouw was
dadelijk naar den geestelijke en dok
ter gesneld.
De laatste was zoo gauw niette
vinden, de geestelijke was spoedig bij
het sterfbed en in diens bijzijn blies
moeder Peters den laatsten adem uit.
Met moeite sleepte men ein
delijk den armen Peters van het
warme lijk.
Plotseling maakte bij den muzi
kant de droefheid plaats voer gram
schap: de vioolkist viel hem in 't
oog.
Als waanzinnig greep hij het
instrument uit de kist en sloeg het
op de houten tafel stuk.
Maauden later eerst besloot Pe
ters om het baautje van muzikant
weer aan zijn ander handwerk te
verbinden en hij vond een «goed
hart», dat hem de gelden voor een
andere viool wilde voorschieten.
Toen hij voor 't eerst na dien
noodlottigen avond op de repetitie
van het strijkorkest kwam, duwde
de directeur hem eem.gulden in de
hai d:
1 Dien heb je nog te goed, Pe
ters, sprak de musicus.
I De violist wees droevig de toe
gestoken hand van zich af:
Nooit, sprak hij beslist. Hij
heeft me belet mijw vrouw te zien
sterven. G. v. d. W.
Na een Wals van Stranss.
{Slot.)
Het tweede stuk van het laat
ste deel was "bijna afgespeeld, toen
achter in de zaal de deur zeer voor
zichtig werd opengeduwd. Een meis-
jeskopje vertoonde zich in de lang-j
letten en hare avonturen, was, naarwerpige opening. Vele heeren keken ^er l)ee^ slecht», zei ze,
De stroom van de vertrekkende
hij met iets bevends in de stem.
Mietje schudde «neen.» «Moe-
INGEZONDEN MDEEIIM.
Twintig Cents per regel.
een Amerikaansch blad mededeelt, om, sommige riepen «deur dicht!
na 1870 door eene reeks van om-Wat een tocht!» De deur viel spoe-
standig'heden eerst te New-York en dig' weêr dicht, doch een oogenblik
daarna te Yokohama gekomen en later stond zij weder op een kiertje,
daar met een Japanschen prins ge- Een bediende ging eens zien wat
trouwd. Men had haar wel ge- er was. Hij rukte de deur open.
waarscliawd dat een Japansche j Een meisje, naar 't scheen dertien
echtgenoot niet als de graaf de j k veertien jaren oud, stond daar, de
Pourtalès om hare trouweloosheden handen, voor de koude, onder een
lachen zou, maar zij stoorde zich j fijn geruiten blauwen voorschoot
daaraan niet. Thans komt, naar het; verborgen.
blad meldt, te New-York het be
richt, dat de sclioone gravin op be
vel van haren echtgenoot ge
wurgd is.
Figaro beweert, naar aanleiding
van dit gerucht, dat de eenige der
graven Pourtalès, die met eene Ame-
rikaansche g'ehuwd was, de Fransche
consul te Batavia is, die een paar
maanden geleden in gezelschap zij
ner vrouw naar Marseille is terug
gekeerd.
Door het Hof van Assises te
j Kleef is Anton Sckepop, die verle-
j den jaar met Arents nabij Raalte
leen moord pleegde, wegens in
Duitschland gepleegde misdrijven
ter dood veroordeeld.
De Trappistermonnikendie
Wat moet je? vroeg de knecht.
Vader! lispelde de jonge meid.
Wat vader?
Ik moet vader hebben, zei ze.
Moeder is soo slecht geworden
Hoe heet je vader?
Peters, antwoordde zij.
Intusschen zweeg het orkest. Het
tweede stuk was geëindigd.
Aannéme! riep men van ver
schillende kanten.
Aannéme, meneer!
bezoekers bracht beiden spoedig
buiten. Nauwelijks waren ze vrij
in hun loop, of vader en dochter
vlogen de straat over. Toen ze thuis
kwamen, stoven ze den trap op.
De deur der kamer stond open,
Een geheimzinnige stilte beklemde
het hart van den muzikant. Drie
zijner kindertjes lagen geknield
vast tegen elkander gedrukt, als
waren ze beangst, aan de bedsteê,
waarin moeder rustte. De beweeg
lijke vlam eener groote waskaars
verlichtte deze sombere slaapstede
en wierp grillig dansende schadu-
duwen tegen de oneffen muren.
Scherp teekenden, door het volle
licht der kaars, dat op hen viel, de
magere knokkels van de saamgevou-
weu handen der vrouw zich af en
hooger, diep in 't kussen gedrukt,
[soberder, geheimzinniger verlicht,
En de knecht verdween tusschen staken de jukbeenderen, de ont
bét publiek. vleesckde neus en de beenige kin
«Een wals», riep men door de zaal.naar boven, staarden schrikbarend
«Ja, een wals!» twee donkere, breede gaten, vol af-
«Van Strausssch.'eeuwde men'schuw, naar de zolderingalles on-
uit alle hoeken. beweeglijk, stijf, zielloos.
Terwijl de knecht aan 't buffetj Dood! dood! kreet de arme
Het oordeel van
Het Nieuws van den Dag.
«Wie zal nu Dickens' Werken
niet koopen?» vragen de Heeren
GEBRs. E. M. COHEN, te Arn
hem en Nijmegen, in hunne Adver
tentie in dit nummer, waarin zij de
bekende fraai geïllustreerde uitgaaf
van ROELANTS tot zeer vermin-
derde prijzen aanbieden. Al is Dic-
kens, en terecht, ten onzent reeds
bijna even geliefd als in zijn eigen
vaderland, toch zullen er ongetwij
feld nog velen zijn, die zijne Wer-
1 ken alleen door middel van Lees
bibliotheken leerden kennen en ze
niet zelf in eigendom bezitten.
En toch zal menigeen, die bijvoor
beeld wel eens den Copper field, met
de voortreffelijke illustratiën van
BARNARD, onder de oogen heeft
gehad, verlangd hebben eenige van
die Werken, of liefst alle, in volle
eigendom te hebben. De aanbieding
der Firma COHEN, welke den prijs
tot op ongeveer de helft heeft ver
laagd, maakt dit thans voor velen
mogelijk, en wij twijfelen niet of
het vertrouwen 'der ArnhemNij-
meegsche Heeren op DICKENS'
populariteit in Nederland zal weldra
blijken op goede gronden te hebben
berust. De Werken zien er allen
frisch en nieuw uit en zullen elke
Boekverzameling tot sieraad strek
ken.
Lees de Annonce in dit blad.
