DE KERMIS. 3t' Jaargang. Maandag 3 Augustus 1885. No. 635. ABONNEMENTSPRIJS: Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeene Feestdagen. ADVERTENTIËN: iTEUILLISTON. ifstaifl van zp vronw pflaan. "Foor Haarlem per maand-10 Cents Franco door geheel het Rijk p. maand 55 Afzonderlijke Nommers 5 Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adresseeren aan het Bureau, Kleine Houtstraat No. 9. Hoofdagenten voor het Buitenland-. Compagnie Générale de x ublicite Btrangère G. L. DA ÜBK Co., JOH. F. JONES, Sucr., Parijs, 3Ibis Faubourg Montmartre. van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents. Groote letters naar Plaatsruimte. Advertentiën worden aangenomen tot 's middags 12 uur. MUSEUMS EN ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM. Kolomaal museum op het Paviljoen. Ingang aan de Dreefzijde 2e deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoen. Donateurs en leden der Nederlandsclie Maatachappij ter bevordering van Nijverheid hebben op >on van diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Museum van kunstnijverheid op het Paviljoen. Ingang Dreefzijde le deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateori i der Nederlandsclie Maatschappij ter bevorderiug van Nijverheid hebben op vertoon van diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Bisschoppelijk museum voor kerkelijke oudheid, kunst en geschiedenis, vooral Nederland en meer bijzonder van het Haarlemsclie Bisdom, Kruisweg No. 59. Geopend dagelijks, uitgenomen Zaterdag, Zon- en Feestdagen, van 105 uur. Toegang 25 cents per persoon. Doorloopende toegangskaarten voor een geheel jaar gulden. Museum der stad Haarlem op het Raadhuis. Geopend van 15 April tot 14 October alle werkdagen van 104 uur, van 15 October tot 14 April op die dagen van 103 uur tegen betaling van 25 cents per persoon, alleen op dagen kosteloos van 124 uur, de overige Christelijke feestdagen tegen betaling van 25 cents per persoon. Kinderen beneden de 8 jaren worden in het geheel niet toegelaten; kinderen van 8 tot 14 jaren niet dan onder behoorlijk geleide. Iers museum in de Damstraat. Geopend dagelijks uitgenomen Zaterdag, Zon- en Feestdagen van 113 uur. Teylers bibliotheek. Geopend Woensdag, Donderdag, Vrijdag en Zaterdag van 14 uur. Stadsbibliotheek Prinsenhof. Geopaai msdag en Zaterdag van 24 uur. Orgel-bespeling in de Groote Kerlc. Dinsdag van 12 en Donderdag van 23 uur. Toegang (deur Oudegroenmarkt) vrij. Aan onze geabon- neerden wordt be kend gemaakt dat VERLOTING zal plaats bben Maandag 3 Augustus s namiddags ten één ure, het Verkooplokaal van den eer N. D. DE LEUR, Bake- ssergracht No. 13. De Administratie. Wie zou er heden in Haarlem bij in aanvang der kermis niet vroo- k zijn en niet met blij gelaat den igen tegemoet snellen, die als de aarlemsche kermisdagen, door de jheele provincie en tot ver buiten ire grenzen bekend en beroemd jn? 't Moet wel een diepongeluk- ge wezen, of een kniesoor, die iet kan velen, dat de zon in het ater schijnt, wie heden treurig ge- emd is, en van harte hopen we in ook, dat de lezers, evenals wij, i de feestelijkste stemming verkee rt). Ja, het zal feest zijn in den ichten zin des woords, want zij be- 10ft, als alle vorige jaren, recht ped van stapel te zullen loopen. •gen, zelfs weken vooraf heeft (ènigeen onzer zich verblijd in het Doruitzicht van de dagen, die nu Ingebroken zijn. 't Ging ons, als égenen, die een lot in de loterij ge- men hebben en die, vóór de trek- ig begonnen is en zoolang zij ,urt, voortdurend in opgewekte mming verkeeren en zich telkens ien met de vervulling van een jijde hoop. Zoo hebben we ons 'enzeer gestemd gevoeld, sinds we afwachting verkeerden van de mst onzer kermis. Niet waar, le- VAN GEORG HARTWIG. i) VII. Zelfs de verharde en geslepen graaf in dezen smartelijken vreugdekreet et aanhooren, zonder dat hij door n lichte beving bevangen werd. Hij 1de haar van zich afweren, doch omarmde hem des te vaster. Het leeft, Ferdinand! O denk ns, mijn kind leeft! Zij lachte Jen hem en trachtte zijne blikken haar gevestigd te krijgen. O, hudt niet ongeloovig het hoofd, voel het aan 't koortsachtig klop- m van mijn hart, dat ik niet te rgeefs gebeden heb. Waar zijn de mbere banden gebleven, die mij zers, sinds ge het vooruitzicht op die aangename, vroolijke of welvoor- deelige dagen hadt, hebt ge met tel kens grooter verlangen naar hen uit gezien, en thans, nu zij voor de deur slaan, hoopt ge vurig datuwfeest- plannen zullen gelukken en de ker mis genoegelijk zal voorbij gaan. De jeugd heeft zich reeds een gan- sche week verlustigd in het zien van de toebereidselen, die er gemaakt zijn en had er het grootste plezier in, om naar de bestemming van elke kraam, tent of spel te raden, en wan neer zij hier door de geur van versch gebakken oliekoeken, daar door den vorm van de tent of door de aan geplakte biljetten kon vermoeden, wat er komen zou, werd de vreugde reeds grooter, eu thans beeft iedere jongen al nauwkeurig uitgerekend, hoeveel spellen van tien cents en minder entree, hij met zijn tegen woordigheid vereeren zal. Doch niet de jeugd alleen, genoot vooraf, het waren vooral de jongelui, die in zoete hoop verkeerden. De kermispret toch is voor de meesten hunner de beste gelegenheid om de liefde, sinds zoo lang in de diepste schuilhoeken van het hart verborgen, te openbaren. Weken te voren hebben de jonge lingen, evenals de generaals die in spectie houden, de gewone wandel plaatsen der jonge dames of dienst boden bezocht en doorliepen 's avonds de drukste straten, om niet als gene raals de fouten op te merken, maar om de mooiste en liefste meisjes uit te zoeken, die Haarlem bezit, en, zoo ze heur toestemming geven, er ker mis mee te houden. Eu de meisjes, och, in dit opzicht zijn ze al niet beter dan de jongens; ook bij hen is, bij het zien van een knappen jongen, vaak de wensch opgekomen «Hè, ik wou, dat hij me vroeg om kermis te houden, ik zou me geen zoo hulpeloos aan hel akelige ziek bed gekluisterd hieideu? Ik ben vrij, gezond en gelukkig, o, onnoembaar gelukkig! Er win keek beangst naar het bijna doorzichtige gelaat van Margaretha. Hij zag ook zijn oom aan. Waarom zegt ge niet, dat ook gij verheugd zijt, dat uw doodgewaand kind ge vonden is? vroeg hij laatstge noemde. Arme moeder, de on barmhartige deelt thans evenmin in uwe vreugde, als hij het destijds in uw kommer deed. Gij gelooft het niet! riep Margaretha, en de stralende, vurige liefde gaf aan hare trekken het aan zien van jeugd en frischheid terug. Gij zult haar zien, Ferdinand, wij zullen onze dochter zienHein- rich heeft mil dat gezworen en hü liegt niet. Zien? Hier? Gelooft ge dat inderdaad? Dwaasheid, zeg; ik het kind is dood. Zij die dat loochenen minuut bedenken!» Wie oogen in het hoofd had, heeft de laatste da gen kunnen zien, hoe vriendelijk de jongelui jegens elkander waren, en hoe plezierig de omgang van sla gersknechts, militairen en brieven bestellers was met dienende schoonen onzer stad. Wat een genot vooraf! Men kan het zien aan het schitte ren der oogen, hooren aan het me taalhelder gelach, dat uit de giche- lende mondjes opsteeg. En zou het dan met de kermis dagen anders zijn? Eén ding is be paald jammer; wanneer er toch zoo veel zottigheden geschieden, moest ook ieder meisje het recht hebben, een kermisvrijer te vragen; wie weet, hoeveel maagdekens boven de veertig we met de kermisdagen dan nog aan den arm van een eerzamen weduwnaar of beschroomdeu onge- huwden vijftiger, op wien tien jaar verschil in leeftijd nog betooverend werken, zouden zien ronddwalen langs 'sHeeren wegen! De mama's van huwbare dochters verkeeren niet minder in kermisstemming. Heur oog is gericht op de bals, die er na af loop der feestelijkheden bijna eiken avond in sociëteiten gegeven worden en waarop zij dan heur zeer geliefde en zeer schoone dochters, door mid del van poudre de riz, ja wat voor poudres en tinctures al niet? nog schooner geworden, aan den arm van een rijken en aanzienlijkeu jonge ling, dien zij zoo gaarne als schoon zoon zouden begroeten, zien rond wandelen. Ja, wie weet welke lucht- kasteelen er door al die mama's en heur aanvallige jonge dochters op die bals gebouwd worden en welke zoete droomen er in de respectieve nachten tusschen de verschillende kermisdagen in gedroomd worden! Alleen de huisvaders kijken minder vroolijk, ofschoon ook hun de ker misvreugde tegenlachtwant hoe wel ze zeiven volgaarne van alles willen profiteeren, zouden zij het liefst, gedachtig aan de spreuk: «Wie zijn vrouw lief heeft,laat haar thuis» den geheelen aanhang van vrouw en dochters achterlaten, want on rustbarend is de berekening, die zij maken van al de entréekaarten, fles- schen wijn, wafelen, likeuren etc., welke zij voor hun wederhelft en dierbaar kroost te betalen zullen hebben Er zijn op 't oogenblik te Haarlem nog een groot getal anderen,die blijde zijn in het vooruitzicht op de woe lige kermisdagen; ze zijn niet alleen belangstellenden, maar ook belang hebbenden; bet zijn de burgers, die in dezen tijd wat hopen te verdie nen en de vreemdelingen, die met hetzelfde doel tijdelijk deze gemeente tot woonplaats gekozen hebben. We noemen slechts de eigenaars van koffiehuizen, waar het gebruik van koffie echter wel tot de zeld zaamheden zal behooren, alsook van andere vermakelijkheden, die gedu rende de kermisdagen op een druk bezoek en een goede ontvangst re kenen; het zijn de winkeliers, zoo als slagers, koekbakkers, sigaren handelaars en zooveel anderen, die door de menigte bezoekers van om liggende gemeenten op een ruim debiet hopen en daarom al bij voor baat zich de handen van vergenoe gen wrijven. Mogen zij ook na de kermis lachen en met reden kunnen zeggen: «Wie het laatst lacht, lacht het best!» Ook de talrijke vreemden die hier «hunne woontenten» oflie- ver kermistenten hebben opgeslagen, vleien zich, dat Haarlem hun hoop niet zal beschamen. Zoowel de een voudige kramer, die zijn heerlijke koeken van meel, honing en water, prijkend met het uitlokkende op hebben andere drijfveeren, dan u te verheugen! Waar is Theresa? Waar om zocht men juist dezen nacht uit, om het comediespel tot walgens toe te spelen? Omarm mij niet met de eigenaardige kracht van den waan zin, het kind is dood! Er is niets op de wereld zoo waar als datBal- thasar heeft zich daarvan met eigen oogen en ooren overtuigdhet kind is dood! Neen, o neen, riep Marga retha en hare krachten schenen plotseling weder af te nemen, zoo moogt gij niet spreken, dat zou mijn eigen dood wordenIk kan het niet denken, dat men mij met die heilige vreugde zou bedriegen. Jaren lang, zeide zij. zich naar Erwin wendende, welke hare hand greep, ten einde haar te ondersteunen, jaren lang strekte ik mijne armen begeerig uit naar dat pand van het korte geluk dat ik gesmaakt heb, ik had alles vergeten in den aan blik van haar, die men mij zoo gruw zaam onttrokken heeft, alles.... Ik was een dwaas, toen ik den eersten stap tot onze kennisma king deed, zeide de graaf tot zich zeiven. Ik moet daarvan nog de treurige gevolgen ondervin den. Als een altijd knellenden ket ting draag ik de gevolgen overal met mij mede. Genoeg van die iemand opwindende geschiedenissen, riep hij luide. Gij hebt aan de daadzaken niets te rt randeren. Het kind is dood, laat u dat voldoende zijn Het kind leeftriep een ruwe stem achter hen. Allen wendden zich om. Heinrich en Theresa stonden hand in hand aan den ingang van de kamer; de oogen van laatstgenoemde waren rood, tengevolge van het schreien dat "Zij gedaan had. Het kind leeft, herhaalde Romberg op zegevierenden toon, schrift: «Kermiskoek» of «Voor uw kermis» aan den man tracht te bren gen, al6 de bezitters van inrichtin gen, die de «Van ouds beroemde poffertjes en wafelen» den vroolijken kermisgasten aanbiedenzoowel de genen, die «het kunstlievend publiek» het nieuwste te aanschouwen geven wat er op het gebied van kijkspel len bestaatals de tooneelgezel- schappen, die gedurende de kermis een «allemansgading» trachten te zijn, door op de avonden, voor de deftige burgers bestemd, de nieuwste tooneelstukken, op die, meer bijzon der voor de dorpelingen aangewezen, spektakelstukken en kluchten van allerlei aard te spelen; zij allen stel len het grootste belang in den goe den afloop der kermis, omdat hun financiëele omstandigheden er een gewichtigen rol in spelen. Het is waar, ieder klaagt tegen woordig steen en been, en heeft den mond vol over slechte tijdendaaren boven zijn we in den regel, als het op de dubbeltjes aankomt, nog al uiterst conservatief d. i. behoudend; maar wie zou er voor eenige dagen dien slechten tijd niet vergeten en zijn gewone zuinigheid en spaar zaamheid verloochenen? 'tls toch maar eens per jaar Haarlemsche kermis? Iedere viere die dan op zijn manier en make zich vroolijk, zoo veel dat kan, de boog kan niet al tijd gespannen wezen, en daarom is het goed dat er een tijd is, waarin ook de ernstigste en bedaardste zijn ernst en kalmte verliest en blij met de blijden is; geeft men ook meer geld uit dan op gewone tijden, men heeft daarvoor ook meer genot; het geld blijft toch onder de menschen en geeft dus aan anderen weder voordeel of genoegen. Hoe vroolijker dus, hoe beter; niemand schame zich dezer dagen een triomfeerenden blik op het ge laat van zijnen doodsvijand werpende. Ik ken uwe dochter, Margare tha; ik breng ze tot u en bij uwen echtgenoot Haha, goede vriend, lachte de graaf, dien het echter bij het hoo ren van deze stellige verzekering wel een beetje bang om 't harte begon te worden, voor minne- sprookjes heb ik geen verstand ge noeg. Margaretha begeef u naar uwe kamer. Theresa breng haar weg! Theresa zal blijven! zeide Heinrich Daarentegen verzoek ik u, mijnheer Horst, mijne zuster be hulpzaam te willen zijn. Gij zult,naar ik hoop, thans volkomen overtuigd zijn, dat zij genoeg gezond verstand bezit. Wat u te weten noodig hebt, zult ge later ervarenZoo; nu staan wij alleen tegenover el kander, vervolgde hij, zich naar Ferdinand Merfeldt wendende, die

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1885 | | pagina 1