DE KERMIS.
3t' Jaargang.
Maandag 3 Augustus 1885.
No. 635.
ABONNEMENTSPRIJS:
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeene Feestdagen.
ADVERTENTIËN:
iTEUILLISTON.
ifstaifl van zp vronw pflaan.
"Foor Haarlem per maand-10 Cents
Franco door geheel het Rijk p. maand 55
Afzonderlijke Nommers 5
Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adresseeren
aan het Bureau, Kleine Houtstraat No. 9.
Hoofdagenten voor het Buitenland-. Compagnie Générale de x ublicite Btrangère G. L.
DA ÜBK Co., JOH. F. JONES, Sucr., Parijs, 3Ibis Faubourg Montmartre.
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middags 12 uur.
MUSEUMS EN ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM.
Kolomaal museum op het Paviljoen. Ingang aan de Dreefzijde 2e deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoen. Donateurs en leden der Nederlandsclie Maatachappij ter bevordering van Nijverheid hebben op
>on van diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Museum van kunstnijverheid op het Paviljoen. Ingang Dreefzijde le deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateori
i der Nederlandsclie Maatschappij ter bevorderiug van Nijverheid hebben op vertoon van diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Bisschoppelijk museum voor kerkelijke oudheid, kunst en geschiedenis, vooral
Nederland en meer bijzonder van het Haarlemsclie Bisdom, Kruisweg No. 59. Geopend dagelijks, uitgenomen Zaterdag, Zon- en Feestdagen, van 105 uur. Toegang 25 cents per persoon. Doorloopende toegangskaarten voor een geheel jaar
gulden. Museum der stad Haarlem op het Raadhuis. Geopend van 15 April tot 14 October alle werkdagen van 104 uur, van 15 October tot 14 April op die dagen van 103 uur tegen betaling van 25 cents per persoon, alleen op
dagen kosteloos van 124 uur, de overige Christelijke feestdagen tegen betaling van 25 cents per persoon. Kinderen beneden de 8 jaren worden in het geheel niet toegelaten; kinderen van 8 tot 14 jaren niet dan onder behoorlijk geleide.
Iers museum in de Damstraat. Geopend dagelijks uitgenomen Zaterdag, Zon- en Feestdagen van 113 uur. Teylers bibliotheek. Geopend Woensdag, Donderdag, Vrijdag en Zaterdag van 14 uur. Stadsbibliotheek Prinsenhof. Geopaai
msdag en Zaterdag van 24 uur. Orgel-bespeling in de Groote Kerlc. Dinsdag van 12 en Donderdag van 23 uur. Toegang (deur Oudegroenmarkt) vrij.
Aan onze geabon-
neerden wordt be
kend gemaakt dat
VERLOTING zal plaats
bben Maandag 3 Augustus
s namiddags ten één ure,
het Verkooplokaal van den
eer N. D. DE LEUR, Bake-
ssergracht No. 13.
De Administratie.
Wie zou er heden in Haarlem bij
in aanvang der kermis niet vroo-
k zijn en niet met blij gelaat den
igen tegemoet snellen, die als de
aarlemsche kermisdagen, door de
jheele provincie en tot ver buiten
ire grenzen bekend en beroemd
jn? 't Moet wel een diepongeluk-
ge wezen, of een kniesoor, die
iet kan velen, dat de zon in het
ater schijnt, wie heden treurig ge-
emd is, en van harte hopen we
in ook, dat de lezers, evenals wij,
i de feestelijkste stemming verkee
rt). Ja, het zal feest zijn in den
ichten zin des woords, want zij be-
10ft, als alle vorige jaren, recht
ped van stapel te zullen loopen.
•gen, zelfs weken vooraf heeft
(ènigeen onzer zich verblijd in het
Doruitzicht van de dagen, die nu
Ingebroken zijn. 't Ging ons, als
égenen, die een lot in de loterij ge-
men hebben en die, vóór de trek-
ig begonnen is en zoolang zij
,urt, voortdurend in opgewekte
mming verkeeren en zich telkens
ien met de vervulling van een
jijde hoop. Zoo hebben we ons
'enzeer gestemd gevoeld, sinds we
afwachting verkeerden van de
mst onzer kermis. Niet waar, le-
VAN
GEORG HARTWIG.
i) VII.
Zelfs de verharde en geslepen graaf
in dezen smartelijken vreugdekreet
et aanhooren, zonder dat hij door
n lichte beving bevangen werd. Hij
1de haar van zich afweren, doch
omarmde hem des te vaster.
Het leeft, Ferdinand! O denk
ns, mijn kind leeft! Zij lachte
Jen hem en trachtte zijne blikken
haar gevestigd te krijgen. O,
hudt niet ongeloovig het hoofd,
voel het aan 't koortsachtig klop-
m van mijn hart, dat ik niet te
rgeefs gebeden heb. Waar zijn de
mbere banden gebleven, die mij
zers, sinds ge het vooruitzicht op
die aangename, vroolijke of welvoor-
deelige dagen hadt, hebt ge met tel
kens grooter verlangen naar hen uit
gezien, en thans, nu zij voor de deur
slaan, hoopt ge vurig datuwfeest-
plannen zullen gelukken en de ker
mis genoegelijk zal voorbij gaan.
De jeugd heeft zich reeds een gan-
sche week verlustigd in het zien
van de toebereidselen, die er gemaakt
zijn en had er het grootste plezier
in, om naar de bestemming van elke
kraam, tent of spel te raden, en wan
neer zij hier door de geur van versch
gebakken oliekoeken, daar door den
vorm van de tent of door de aan
geplakte biljetten kon vermoeden,
wat er komen zou, werd de vreugde
reeds grooter, eu thans beeft iedere
jongen al nauwkeurig uitgerekend,
hoeveel spellen van tien cents en
minder entree, hij met zijn tegen
woordigheid vereeren zal. Doch niet
de jeugd alleen, genoot vooraf, het
waren vooral de jongelui, die in zoete
hoop verkeerden. De kermispret toch
is voor de meesten hunner de beste
gelegenheid om de liefde, sinds zoo
lang in de diepste schuilhoeken van
het hart verborgen, te openbaren.
Weken te voren hebben de jonge
lingen, evenals de generaals die in
spectie houden, de gewone wandel
plaatsen der jonge dames of dienst
boden bezocht en doorliepen 's avonds
de drukste straten, om niet als gene
raals de fouten op te merken, maar
om de mooiste en liefste meisjes uit
te zoeken, die Haarlem bezit, en, zoo
ze heur toestemming geven, er ker
mis mee te houden. Eu de meisjes,
och, in dit opzicht zijn ze al niet
beter dan de jongens; ook bij hen
is, bij het zien van een knappen
jongen, vaak de wensch opgekomen
«Hè, ik wou, dat hij me vroeg om
kermis te houden, ik zou me geen
zoo hulpeloos aan hel akelige ziek
bed gekluisterd hieideu? Ik ben vrij,
gezond en gelukkig, o, onnoembaar
gelukkig!
Er win keek beangst naar het bijna
doorzichtige gelaat van Margaretha.
Hij zag ook zijn oom aan. Waarom
zegt ge niet, dat ook gij verheugd
zijt, dat uw doodgewaand kind ge
vonden is? vroeg hij laatstge
noemde. Arme moeder, de on
barmhartige deelt thans evenmin in
uwe vreugde, als hij het destijds in
uw kommer deed.
Gij gelooft het niet! riep
Margaretha, en de stralende, vurige
liefde gaf aan hare trekken het aan
zien van jeugd en frischheid terug.
Gij zult haar zien, Ferdinand,
wij zullen onze dochter zienHein-
rich heeft mil dat gezworen en hü
liegt niet.
Zien? Hier? Gelooft ge dat
inderdaad? Dwaasheid, zeg; ik het
kind is dood. Zij die dat loochenen
minuut bedenken!» Wie oogen in
het hoofd had, heeft de laatste da
gen kunnen zien, hoe vriendelijk de
jongelui jegens elkander waren, en
hoe plezierig de omgang van sla
gersknechts, militairen en brieven
bestellers was met dienende schoonen
onzer stad. Wat een genot vooraf!
Men kan het zien aan het schitte
ren der oogen, hooren aan het me
taalhelder gelach, dat uit de giche-
lende mondjes opsteeg.
En zou het dan met de kermis
dagen anders zijn? Eén ding is be
paald jammer; wanneer er toch zoo
veel zottigheden geschieden, moest
ook ieder meisje het recht hebben,
een kermisvrijer te vragen; wie
weet, hoeveel maagdekens boven de
veertig we met de kermisdagen dan
nog aan den arm van een eerzamen
weduwnaar of beschroomdeu onge-
huwden vijftiger, op wien tien jaar
verschil in leeftijd nog betooverend
werken, zouden zien ronddwalen
langs 'sHeeren wegen! De mama's
van huwbare dochters verkeeren niet
minder in kermisstemming. Heur oog
is gericht op de bals, die er na af
loop der feestelijkheden bijna eiken
avond in sociëteiten gegeven worden
en waarop zij dan heur zeer geliefde
en zeer schoone dochters, door mid
del van poudre de riz, ja wat voor
poudres en tinctures al niet? nog
schooner geworden, aan den arm van
een rijken en aanzienlijkeu jonge
ling, dien zij zoo gaarne als schoon
zoon zouden begroeten, zien rond
wandelen. Ja, wie weet welke lucht-
kasteelen er door al die mama's en
heur aanvallige jonge dochters op
die bals gebouwd worden en welke
zoete droomen er in de respectieve
nachten tusschen de verschillende
kermisdagen in gedroomd worden!
Alleen de huisvaders kijken minder
vroolijk, ofschoon ook hun de ker
misvreugde tegenlachtwant hoe
wel ze zeiven volgaarne van alles
willen profiteeren, zouden zij het
liefst, gedachtig aan de spreuk: «Wie
zijn vrouw lief heeft,laat haar thuis»
den geheelen aanhang van vrouw
en dochters achterlaten, want on
rustbarend is de berekening, die zij
maken van al de entréekaarten, fles-
schen wijn, wafelen, likeuren etc.,
welke zij voor hun wederhelft en
dierbaar kroost te betalen zullen
hebben
Er zijn op 't oogenblik te Haarlem
nog een groot getal anderen,die blijde
zijn in het vooruitzicht op de woe
lige kermisdagen; ze zijn niet alleen
belangstellenden, maar ook belang
hebbenden; bet zijn de burgers, die
in dezen tijd wat hopen te verdie
nen en de vreemdelingen, die met
hetzelfde doel tijdelijk deze gemeente
tot woonplaats gekozen hebben.
We noemen slechts de eigenaars
van koffiehuizen, waar het gebruik
van koffie echter wel tot de zeld
zaamheden zal behooren, alsook van
andere vermakelijkheden, die gedu
rende de kermisdagen op een druk
bezoek en een goede ontvangst re
kenen; het zijn de winkeliers, zoo
als slagers, koekbakkers, sigaren
handelaars en zooveel anderen, die
door de menigte bezoekers van om
liggende gemeenten op een ruim
debiet hopen en daarom al bij voor
baat zich de handen van vergenoe
gen wrijven. Mogen zij ook na de
kermis lachen en met reden kunnen
zeggen: «Wie het laatst lacht, lacht
het best!» Ook de talrijke vreemden
die hier «hunne woontenten» oflie-
ver kermistenten hebben opgeslagen,
vleien zich, dat Haarlem hun hoop
niet zal beschamen. Zoowel de een
voudige kramer, die zijn heerlijke
koeken van meel, honing en water,
prijkend met het uitlokkende op
hebben andere drijfveeren, dan u te
verheugen! Waar is Theresa? Waar
om zocht men juist dezen nacht uit,
om het comediespel tot walgens toe
te spelen? Omarm mij niet met de
eigenaardige kracht van den waan
zin, het kind is dood! Er is niets
op de wereld zoo waar als datBal-
thasar heeft zich daarvan met eigen
oogen en ooren overtuigdhet kind
is dood!
Neen, o neen, riep Marga
retha en hare krachten schenen
plotseling weder af te nemen,
zoo moogt gij niet spreken, dat zou
mijn eigen dood wordenIk kan het
niet denken, dat men mij met die
heilige vreugde zou bedriegen. Jaren
lang, zeide zij. zich naar Erwin
wendende, welke hare hand greep,
ten einde haar te ondersteunen,
jaren lang strekte ik mijne armen
begeerig uit naar dat pand van het
korte geluk dat ik gesmaakt heb,
ik had alles vergeten in den aan
blik van haar, die men mij zoo gruw
zaam onttrokken heeft, alles....
Ik was een dwaas, toen ik
den eersten stap tot onze kennisma
king deed, zeide de graaf tot
zich zeiven. Ik moet daarvan
nog de treurige gevolgen ondervin
den. Als een altijd knellenden ket
ting draag ik de gevolgen overal
met mij mede. Genoeg van die
iemand opwindende geschiedenissen,
riep hij luide. Gij hebt aan de
daadzaken niets te rt randeren. Het
kind is dood, laat u dat voldoende
zijn
Het kind leeftriep een
ruwe stem achter hen.
Allen wendden zich om. Heinrich
en Theresa stonden hand in hand
aan den ingang van de kamer; de
oogen van laatstgenoemde waren
rood, tengevolge van het schreien
dat "Zij gedaan had.
Het kind leeft, herhaalde
Romberg op zegevierenden toon,
schrift: «Kermiskoek» of «Voor uw
kermis» aan den man tracht te bren
gen, al6 de bezitters van inrichtin
gen, die de «Van ouds beroemde
poffertjes en wafelen» den vroolijken
kermisgasten aanbiedenzoowel de
genen, die «het kunstlievend publiek»
het nieuwste te aanschouwen geven
wat er op het gebied van kijkspel
len bestaatals de tooneelgezel-
schappen, die gedurende de kermis
een «allemansgading» trachten te
zijn, door op de avonden, voor de
deftige burgers bestemd, de nieuwste
tooneelstukken, op die, meer bijzon
der voor de dorpelingen aangewezen,
spektakelstukken en kluchten van
allerlei aard te spelen; zij allen stel
len het grootste belang in den goe
den afloop der kermis, omdat hun
financiëele omstandigheden er een
gewichtigen rol in spelen.
Het is waar, ieder klaagt tegen
woordig steen en been, en heeft den
mond vol over slechte tijdendaaren
boven zijn we in den regel, als het
op de dubbeltjes aankomt, nog al
uiterst conservatief d. i. behoudend;
maar wie zou er voor eenige dagen
dien slechten tijd niet vergeten en
zijn gewone zuinigheid en spaar
zaamheid verloochenen? 'tls toch
maar eens per jaar Haarlemsche
kermis? Iedere viere die dan op zijn
manier en make zich vroolijk, zoo
veel dat kan, de boog kan niet al
tijd gespannen wezen, en daarom
is het goed dat er een tijd is, waarin
ook de ernstigste en bedaardste
zijn ernst en kalmte verliest en
blij met de blijden is; geeft men
ook meer geld uit dan op gewone
tijden, men heeft daarvoor ook meer
genot; het geld blijft toch onder de
menschen en geeft dus aan anderen
weder voordeel of genoegen.
Hoe vroolijker dus, hoe beter;
niemand schame zich dezer dagen
een triomfeerenden blik op het ge
laat van zijnen doodsvijand werpende.
Ik ken uwe dochter, Margare
tha; ik breng ze tot u en bij uwen
echtgenoot
Haha, goede vriend, lachte
de graaf, dien het echter bij het hoo
ren van deze stellige verzekering
wel een beetje bang om 't harte
begon te worden, voor minne-
sprookjes heb ik geen verstand ge
noeg. Margaretha begeef u naar
uwe kamer. Theresa breng haar
weg!
Theresa zal blijven! zeide
Heinrich Daarentegen verzoek ik
u, mijnheer Horst, mijne zuster be
hulpzaam te willen zijn. Gij zult,naar
ik hoop, thans volkomen overtuigd
zijn, dat zij genoeg gezond verstand
bezit. Wat u te weten noodig
hebt, zult ge later ervarenZoo;
nu staan wij alleen tegenover el
kander, vervolgde hij, zich naar
Ferdinand Merfeldt wendende, die