der vermoord had, omdat zij wei gerde, hem geld te leenen. Hij werd ter dood veroordeeld, en zalteRiom zijn vonnis ondergaan, volgens het gebruik voor oudermoordenaars: blootvoets, in het hemd en meteen zwarten sluier over het hoofd. Het aantal brandbluschmidde- len, in den laatsten tijd in beproe ving en in den handel gebracht, is weer met een vermeerderd, nl. met de Sehönberg's brandbluschflesschen «Feuertod», generaal-agent voor Ne derland en koloniën de heer S. Ja- coby te Offenbach a/Main. De «Feuertod» waarmee Zatermiddag op het Alexandersveld te 's-Hage proeven werden genomen, heeft in vorm, inhoud en werking veel over eenkomst met de Hardens en Hay- wards-granaten. Een dunner of breekbaarder soort glas evenwel bleek zeer wenschelijk. en wanneer daarin voorzien wordt zal de «Feuertod», die slechts f 1,50 per flesch kost, ongetwijfeld wel af trek vinden. De proefneming werd door onder scheidene belangstellenden bijge woond. Doctor Morgan te Manchester raadt thans een nieuw soort «Luft- kurort» voor longlijders aan, en wel verblijf in de nabijheid van turf- moerassen. In het tijdschrift Lancet ontwikkelt hij de stelling, dat de inademing van lucht van turfmoe- rassen zeer gezond is, daar die an tiseptische stoffen (teer, kreosoot, tannine) en vele vluchtige oliën en harssoorten bevat. Aan die lucht schrijft dr. Morgan het toe, dat de bewoners van het eiland Skye en der Hebriden zich door kracht en gezondheid onder scheiden, en bijzonder van longkwa len niets weten, niettegenstaande zij in armoedige hutten wonen, die slechts één uitgang hebben, welke tegelijk voor menschen en dieren dient, en waarin steeds rook en vieze uitwasemingen gevonden worden. Blijkt het, dat deze geleerde heer geliji heeft, dan gaan onze Neder- landsche venen eene schoone toe komst tegemoet! Carlotta Patti is een treurig ongeluk overkomen. De kunstenares is gedeeltelijk lam en viel voor eenige dagen in haar huis op zulk een ongelukkige wijze, dat zij het dijbeen brak. Het 'is twijfelachtig of zij in het vervolg wel zonder krukken zal kunnen gaan. Juist was zij op het punt met den im presario Strakosch een kunstreis te ondernemen Omtrent het ongeluk dat dr. Emil Zsigmondy uit Weenen over komen is, die bij het bestijgen van een top der Alpen in Dauphiné naar beneden viel en dadelijk dood bleef, meldt de Neue Freie Presse het volgende: Hij was een talentvol jong man die door de Oostenrijksche toeris ten voor een der hartstochteiijkste en bekwaamste bergbeklimmers werd gehouden; hij had reeds met goed gevolg moeilijke en gevaar volle tochten ondernomen. Nadere bijzonderheden omtrent de wijze waarop het ongeluk voorviel en omtrent de juiste plek waar het ge beurde, zijn nog niet ontvangen. Doctor Zsigmondy was vier-en- twintig jaren oud, ieder jaar maakte hij groote tochten in de bergen en daar hij de Alpen van zijn vader land in alle onaerdeelen kende, ging hij dit jaar, begeleid door zijn ou deren broeder Otto, die te Weenen tandarts is, naar de Fransche Al pen. Hij had, om mede te werken tot het voorkomen van ongelukken, waaraan reizigers vaak zijn bloot gesteld, een boek uitgegeven, geti teld: «De gevaren in de Alpen, practische wenken voor bergbeklim mers.» Weinige dagen voor zijn ver trek uit Weenen had dit werk het licht gezien. Alvorens hij op reis ging nam hij van zijne moeder, die in Baden zwaar ziek ligt, afscheid; de oude dame beval hem bij die gelegen heid aan, om toch vooral voorzich tig te zijn en voegde hem toe: «ge moet u, als schrijver van uw eers- telingswerk, dubbel in acht nemen, want het zoude bitter zijn dat hij die maatregelen van voorzichtigheid aanbeveelt, door het verwaarloozen ervan een ongeluk zoude krijgen; bij de schade zoudt ge ook nog den spot hebben.» Ongelukkigerwijze is de bezorgd heid der oude dame op treurige wijze tot werkelijkheid geworden. Na bloedigen strijd rukte het Russische regiment Kerholm, waar van de Keizer van Oostenrijk chef is, de stad, of liever de ruïnen van Hermanly binnen. Er was aan weêrszijden met ver bittering gevochten en de gruwzame behandelingen die de Turken de vrouwen en kinderen der Bulgaren, die in hunne handen gevallen waren, hadden doen ondergaan, hadden de Russische soldaten ten zeerste ver bitterd. Een soldaat van het regiment be merkte, toen hij in het huis kwam waar hij was ingekwartierd, dat het geheel was verlatennauwelijks echter had hij zich ter ruste gelegd, toen hij een klein kind in zijne on middellijke nabijheid hoorde weenen. Hij stond op en vond, na eenig zoeken, een klein meisje van vier of vijf jaar dat hem met groote, betraande oogen aanzag. De goedhartige man nam het kind op zijne knieën en trachtte het tot rust te brengendit gelukte en de kleine sliep weldra in zijne armen in. Den volgenden morgen stelde hij zijn vondst aan het regiment voor en dit besloot, op voorstel van den overste, óm het Turksche meisje als «regimentskind" te adopteeren. Zij kreeg den naam Marie Ker- holmskaja, en eene collecte ten haren voordeele bracht vijf duizend roebels op, die op haar naam bij een bank werden gedeponeerd. De kleine ging mede naar Peters- burg en werd later op een zeer goed kostschool te Warschau ge daan. Marie is thans een mooi meisje van dertien jaren en het regiment heeft besloten dat zij, als het mogelijk is, later met een offi cier er van zal huwen. Toen onlangs het regiment een jubilé vierde, zond de dochter eene dépêche die de woorden bevatten «hartelijke gelukwenschen aan mijne waarde ooms!" en de dappere snor baarden waren daar danig mede in hun schik. De kleine Turksche wordt tot eene elegante dame opgeleid en zal ver moedelijk over weinige jaren in plaats van in een harem te verhui zen, de echtgenoote van een Rus sisch officier worden. De heldin van Donizetti's fitte du Régimentheeft dus een pen dant gevonden. Tot de directiën van den Oos- tenrijkschen Noorder-spoorweg en van den zijtak tusschen Hallein en Kremsier is het officieel verzoek ge richt, bij de werkzaamheden die verricht moeten worden in verband met de aanstaande Keizers-bijeen- komst, uitsluitend zoodanige werk lieden te bezigen, die reeds eenigen tijd bij die lijnen in dienst zijn ge weest. De Keizer aller Russen weet bij ervaring, dat voorzorgsmaatregelen als deze helaas niet overbodig zijn. Te Las Vegas in Nieuw-Mexico brandde Zaterdagavond jl. het Mon- tezuma-hotel geheel af. Aangezien het slechts een houten gebouw was, werd het binnen zeer kort tijdsver loop door het vuur verteerd. Acht logeergasten kwamen in de vlammen om; den overigen gelukte het zich te redden. De veroorzaakte schade wordt op driehonderdduizend dollars begroot. Er heeft eene uitbarsting plaats gehad van de vulcaan de Cotopaxi in Ecuador, (Zuid-Amerika) waar door det dorp Chimbo geheel ver woest is. Het aantal dooden is nog niet bekend. Uit het leven van Generaal Grant. Toen het bericht van het overlij den van generaal Grant te Berlijn ontvangen was, kwamen de daar ter stede verblijf houdende Ameri kanen in grooten getale in het kótel van het gezantschap der Vereenigde Staten bijeen, teneinde de nagedach tenis van den gestorvene op waar dige wijze te herdenken. Met gloed en overtuiging schetste de Amerikaansche gezant Pendleton de verdiensten van den overleden generaal tegenover zijn vaderland, en ongetwijfeld zullen de lezers van dit blad met belangstelling vernemen welke dag door Grant zelf, in een gesprek met den redenaar, de merkwaardigste van zijn leven was ^euueuiu. Die dag was 9 April 1865, toen de reusachtige oorlogstaak van Grant bekroond werd doordien de hoofd macht der rebellen in Virginië de wapenen nederlegde, 't geen spoedig daarna de onderwerping van de ove rige strijdkrachten der opstandelin gen, in Noord-Carolina en op alle overige gedeelten van het reusach tige strijdperk, ten gevolge had. De 9e April was niet enkel de roemvolle en feitelijke voltooiing van het grootsche oorlogsplan van den generaal, maar was, in de eerste plaats, de vrucht van de laatste door Grant bij Richmond en Petersburg gecommandeerde beslissende veld slagen, en van de enorme energie en snelheid waarmede hij het leger van Lee, dat door de beide slagen ten slotte uit de reusachtige ver schansingen van Richmond-Peters burg geworpen was, in weinige da gen tot op het (30 mijlen van Rich mond verwijderde) Appomettox Court House vervolgde; onderweg leed dit leger zware verliezen totdat het zich eindelijk geheel door de troepen van Grant omsingeld zag. Na eene worsteling van vier jaren was het Zuiden op dien dag geheel overwonnen en aangezien Grant, in alle zuiver militaire aangelegenhe den, algeheele volmacht van presi dent Lincoln had ontvangen, hing het geheel van hem af welke voor waarden hij den overwonnen legers en generaals van het Zuiden wilde stellen. In het Noorden verlangden millioenen, die ten zeerste door den langdurigen strijd verbitterd waren, dat zeer gestrenge maatregelen te gen de leiders van den opstand zouden worden genomen. Grant per soonlijk had volstrekt geen redenen om verzoeningsgezind tegen het Zuiden te zijn, want hoewel hij zich in den burgeroorlog steeds ridder lijk tegenover den vijand had ge dragen en de troepen, die onder zijn onmiddellijk bevel stonden, zich nimmer aan buitensporigheden had den schuldig gemaakt, hadden pers en redenaars van bet Zuiden hem steeds als een bloeddorstig wreed aard zonder erbarmen geschilderd. Niettegenstaande dit alles spreidde de man, die nog in het laatste van den strijd een der meest begaafde, talentvolste en onverbiddelijkste veldheeren bleek te zijn, in de uren van zijn grootsten triomf, dadelijk toen de wapenen rustten en het Zuiden overwonnen was, nog schoo ner eigenschappen ten toon en wel vergevensgezinde grootmoedigheid en verstandige edelmoedigheid, die zich eene spoedige verzoening met de dappere overwonnenen tot doel stelden. In den morgen van 9 April, kwam uit het geheel omsingeld leger van Lee, diens verzoek om een persoon lijk onderhoud te mogen hebben, ten einde de voorwaarden van over gave vast te stellen. Lee ontving het toestemmend antwoord van Grant, terwijl hij met zijn staf on der een appelboom zat. Van beide zijden werden nu maatregelen ge nomen om een wapenstilstand te ver zekeren Lee steeg te paard en koos, in het dorp Appomettox Court House, als plaats voor zijn onderhoud met Grant de nederige woning van den farmer Mac Lean uit. Aan dit huis gekomen verliet Lee, die slechts weinige begeleiders had, zijn fraai paard. Spoedig daar op kwam ook Grant, omstuwd door vele officieren, waaronder ook She ridan, aanrijden. Men trad een vertrek binnen dat slechts een tafel en drie stoelen be vatte; de mannelijke, schoone, kloeke generaal der opstandelingen stond daar waardig, ernstig en plechtig, in schitterende generaals uniform met een prachtige sabel aan de zijde, als een type van een aristocraat uit het Zuiden; tegenover hem stond zijn overwinnaar eenvoudig en bur gerlijk, een waar zoon van het volk in het Noorden, gehuld in een oude uniform, die door den langen rit vol stof was, eu zonder sabel die hij in het hoofdkwartier had achtergela ten, kalm en vastberaden, zonder eenig blijk te geven hoezeer hij zich over de zegepraal verheugde. De beide mannen drukten elkander de hand. Grant schetst in zijne «persoon lijke herinneringen», de bijeenkomst op de volgende wijze: «Ik hoorde dat generaal Lee binnen onze linie was gekomen en dat men hem naar de woning van den heer Mac Lean had gebracht, waar hij, omgeven door zijne stafofficieren mijn komst afwachtte. Het hoofd zijner colonne had een heuvel bezet waartegen zich een appelboomgaard bevond; daartegenover, in de nabijheid van het gerechtsgebouw stonden de troe pen van generaal Sheridan in slag orde geschaard. Ik had generaal Lee vroeger in de armee gekend en tegelijk met hem den oorlog in Mexico medegemaakt, maar ik dacht met het oog op verschil in leeftijd en rang, niet dat hij zich mijner zoude herinneren; wat mij betreft kon ik mij zijn persoon zeer goed voorstellen daar hij, in den Mexi- kaanschen oorlog, chef-ingenieur van den staf van generaal Scott was. Toen ik uit het leger wegreed had ik niet verwacht zoo spoedig tot het resultaat te komen dat thans tot stand kwam en was, tengevolge daarvan, volstrekt niet naar mili taire voorschriften gekleed. Ik geloof zelfs dat ik geen degen op zijde had; ik droeg, gelijk ik steeds gewoon was wanneer ik paard reed, in plaats van den'generaalsrok. eene soldaten- blouse met strepen op de schouders die mijn rang in het leger te kennen gaven. Toen ik het huis binnentrad, vond ik generaal Lee; wij begroetten elkander, wisselden een handdruk en gingen zitten. Lee was in groot uniform, waarvan elk stuk nieuw washij droeg een sabel van groote waarde, waarschijnlijk het wapen dat hij van den staat Virginië ten geschenke had ontvangen, het was ten minste geheel verschillend van dat hetwelk hij gewoonlijk droeg. In mijn zeer eenvoudig kostuum, dat uit een soldatenpak met onder scheidingsteekenen van een generaal bestond, moet ik een sterk contrast met den prachtig gekleeden man, die zes voet lang en onberispelijk ge bouwd was, hebben opgeleverd. Ik dacht hier echter eerst later aan." Onmiddellijk maakte men een aanvang met de onderhandelingen; zij eindigden daarmede dat Grant aan de tafel plaats nam en de beroemde voorwaarden nederschreef, die hij had toegestaan. Zij bevatten het vol gende: «Alle officieren moeten hun eerewoord geven dat zij, zoolang zij niet zijn uitgewisseld, de wapenen niet tegen de Vereenigde Staten zul len voeren; ieder compagnie-chef moet, namens zijne manschappen, dit eerewoord schriftelijk geven. De kanonnen en geweren moeten wor den bijeen verzameld en aan mijne commissarissen worden uitgeleverd. De officieren zullen echter hunne degens, particuliere eigendommen en paarden behouden. Zoodra het bo venstaande geschied is, staat het iede- ren officier en soldaat vrij, naar zijn geboorteplaats terug te keerenhij zal er niet door de overheid der Ver eenigde Staten worden vervolgd, zoolang hij zijn eerewoord niet ver breekt en de wetten naleeft, die in de plaats zijner inwoning van kracht zijn." Generaal Lee was zichtbaar aan gedaan, ja ontroerd toen hij deze nobele voorwaarden las, waarin het krijgsmans-eergevoel van hem en zijne kameraden op zoo kiesche wijze werd ontzien en waarin algeheele straffeloosheid werd toegestaan. Hij had er, gedurende de onderhande lingen, volstrekt niet over gespro ken dat hij zijn sabel zoude wen- schen te behouden, maar was er op voorbereid dat hij die aan den over winnaar moest overgeven, destemeer verheugde het hem thans dat hem, evenals de overige officieren, deze vernedering bespaard bleef. Daarop sprak Grant de edele woorden«Ik geloof dat de oorlog thans voorbij is en op de overgave van uw leger spoedig de overgave der andere legers zal volgen. Daar nu uwe soldaten, gelijk ook met het geheele Zuiden het geval is, verarmd zijn, mogen uwe cavale risten hunne paarden behouden en die medenemen, teneinde hunne kleine hoeven te kunnen bebouwen." Nadat Lee ook hiervoor warmen dank had betuigd, ging hij zitten en gaf de schriftelijke verklaringen, dat hij met alle voorwaarden van Grant genoegen nam. Middelerwijl was het vertrek ge heel met officieren gevuld gewor den, waaronder zich de uitnemend- ste generaals van Lee bevonden, die allen den edelmoedigen over winnaar de hand drukten en hem hartelijk dank betuigden. Grant antwoordde«Ik hoop dat het ein digen van den oorlog tot ons aller welzijn zal wezen." Men ging uiteen, nadat Grant de mededeeling dat thans ook de laatste gelegenheid voor de opstandelingen om voedsel te erlangen, door de ruiterij van generaal Sheridan was afgesneden, door de belofte had verzacht dat hij het uitgehongerde leger van den noodgien levensvoor raad zoude voorzien deze belofte werd zeer spoedig nagekomen. Kalm en bescheiden, alsof hij niet de roemrijke overwinnaar in den grootsten aller burgeroorlogen was, reed Grant naar zijn tent te rug. Toen hij er aankwam, hoorde hij vreugdeschoten lossen en gaf dadelijk bevel om daarmede niet voort te gaan, met de edele woor den »De oorlog is voorbij, de op standelingen zijn thans weder onze landgenooten, en wij doen onze vreugde over de overwinning het best kennen, door ons van alle ge ruchtmakende demonstratiën te velde te onthouden." Toen het nederleggen der wape nen plaats vond, was Grant reeds weder op weg naar Washington, ten einde der Regeering voorstellen te doen, met het oog op de voor bereidende maatregelen tot oprich ting van vrijwillige legerkorpsen, en de pogingen die konden gedaan worden om de enorme oorlogskos ten, die op het volk drukten, te verlichten. Dv. N.) MA8KT8ES!ï£S!!ra. Haarlem, 17 Aug. Graan- en Za&dmarkt. Roode tarwe f 0.a f 0.w'tte tarwe f7.5(1 a f.740 rogge 5.75 a f 5.40 haver f 0.— a f0.Garat f 4.40a f4.20 Duiven- boonen f0.a f0.Paardenboonen f 0. a f0.Bruine boonenfO.afO.Grauwe Erwten f 0.a f0.Witte Erwten f0. a f0.Capucijnera f0.a f0.Kanarie zaad f 0.a f 0.Oliezaad f 0.a f 0.— Koolzaad f 0.a f 0.Geel mosterdzaad f 0.a f 0.Bruin mosterdzaad f 0. a f0.Karweizaad f0.a f0. AMSTERDAM, 17 Aug. Koffie. De markt verkeert in vrije vaste stemming op de verlaagde noteering door de veiling van 11. Woensdag iu het leven ge roepen. Over de accepten valt, voor zooverre reeds te beoordeelen, nog niet te zeer te roemen. Suiker was de vorige week kalm gestemd, zoowel voor Ruw als Geraffineerd, doch sluit echter vaster. Wij noteeren Ruw Sept. f 18'/, a b/4, voor levering Oct./Dec. wordt f193/, geboden, Crushed ASR, WSRenS&T f 221/,, andere merken f 7a a 3 lager. Vruchten. Krenten, Sultana- en Eiemé- Roziju in eendoen. Sucade stil. Rijst. Gepelde en Ongepelde onveranderd. Aangevoerd voor de Zaan per „Argus» ruim 23.000 bn. Raugoou. Katoeu. Noteering van Vrijdag ter Beurze Loco Heden 1884. Middling fair 32 327, c. c. Fully Good Middling. .12'/,32 Good 317.31'/, „35 Strict 31> ,31'/, 34'/- Middling. 31 31' 34 Low Middling. 307,130'/, 33 Good Ordinary. 29'/,30 31'/, Good Tinnevelly (nom.) 27'/,28 29'/, Eullv good Dhollerah. 28 28' „29 Good Dhollerah. 27 27' 27'/, Goodfair Dhollerah nom, 25 25'/, 25' Good Oomra. 2G3/,27 27'/, Fully goodf. Oomra. 26 26'/, 26' I Goodfair Oornrs. 25 25' 25 Fine Bengal. 26 26'/, 25 Good Bengal nom. 24 24'/, 23 Heden onveranderd. Petroleum-bericht van P. G. C. Calkoen. Makelaars, Amsterdam, 15 Aug. De Amerikaansche Petrolenm-noteeringen waren sedert ons laatste bericht volgens Reuters telegram New-ïork 0—8'/,, 8' „8'/,, 8' 8" ctpgall. Philadelphia 08'/,, 8'/, 8'/B, 8' 8'/, ct. per gall. Ruwe Olie 098" 98 98'/,, 98'/,, 100'/„ ct. per vat. Bij kalme stemming bleven de prijzen voor loco eu najaarsveiling ggheel onveranderd. Door hoogere Amk. noteering van heden is de markt zeer willig met hoogere prijzen en weinig aanbod. Alhier arriveerde het schip „Mac Bongall» met 8075 vaten, terwijl de „Wm. Douglas* met 8191 te IJmuideu bin nen is. De uoteering is heden bij minstens 25 vn. te ontvangen aan het Amsterdamsch Petro leum-Entrepot Disponibel. f 9", a f Entr. Aug.-levering 9'/, Sept. 9',, Sept./Dec. v 9' Oct. Nov. 9s/, In consumtie vrij aan boord f 10' .-. Bij kleinigheden f a f hooger. De voorraad aan het Amsterdamsch Petro- leum-Entrepöt bedroeg op 8 Aug. 39.324 vn. Aangevoerd p. „Van Couver» 8.788 „Mac Dongal» 8.075 Afgeleverd4 745 Voorraad op heden 514.42 Verwacht wordende ladingen: „Wm. Douglas (gezeild 17 Juli 8.191 In lading8.000 Tarwe op levering geen koers. Noteering van de Commissie voor den Graanhandel. Rogge op levering lager. Oct. f141, 140. Maart f 151, 150 Noteering van Mesne Tho'e. Koolzaad zonder handel. Raapolie onveranderd lo. Mei f 28'/,.. Lijnolie vast. lo. S pt. f26.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1885 | | pagina 3