De schrijver der Haagsche kro
niek in het Hbl. zegt:
nEen schilder vertelde mij dezer
dagen den levensloop van de alom
bekende madame Caro, de leeuwen-
temster, die al onze kermissen be
zoekt. Eenige jaren geleden was deze
amazone eigenaresse van een esta-
minet te Antwerpen, dat den sinjor
maar niet aan zijn taro en lambiek
wist te ketenen. De zaken gingen
niet, toen een vriend, die eenige
jaren met een diorama gereisd en
er zijne schaapjes mee op het droge
had, het echtpaar zocht over te ha
len, ook hun geluk er mee te be
proeven. Men sloot den koop, liet
faro en lambiek rusten en toog met
het diorama op reis. Ongelukkiger
wijze rezen toen die diorama's als
uit den grond op, en waar het pu
bliek vroeger heenstroomde, dat
werd nu koel voorbijgegaan.
Op zekeren dag kwam de echt
genoot van madame Caro op den
inval, om een paar apen en pape
gaaien, die in den dierentuin te
Antwerpen verkocht werden, te koo-
pen en die aan zijn minder gezocht
diorama te verbinden. Dit pakte, en
bovendien bleek madame Caro bij
zonderen slag te bezitten om met
die beestjes om te gaan en ze
kunstjes te leeren.
De man zag dit en dacht er het
zijne van, totdat hij eens thuis ko
mende tot zijne vrouw zei: «Raad
nu eens wat ik gekocht heb!» Ma
dame gaf zich de moeite niet, maar
vernam dat mijnheer een jongen
leeuw en leeuwin gekocht had. Toen
het koopje thuis gebracht was, be
gon de dame onwillekeurig de beest
jes af te richten en zonder eenige
aangeleerde methode, met haar
vrouwelijk instinkt voor temmen,
wist zij dit paar zoo meesterlijk te
drillen.
Nu volgde de eene leeuw op den
anderen en zoo is madame Caro
beroemd geworden. Rijk zou zij
eveneens zijn, indien hare pensio-
naires, door het gebruik van slecht
vleesch, niet reeds herhaaldelijk het
tijdelijke met het eeuwige verwisseld
hadden.
De Raad van toezicht op de
Spoorwegdiensten heeft de spoor-
wegbesturen uitgenoodigd, den 29en
dezer te 's-Hage samen te komen
ter bespreking van de aanstaande
winterdienstregeling.
Te Wageningen werd Maan
dag eene vergadering gehouden, die
ten doel had eene afdeeling te vor
men van de Vereeniging van gepen
sioneerde onderofficieren en minde
ren van het Nederlandsche leger.
Enkele der aanwezigen traden als
leden of donateurs toe. Onder de
aanwezigen merkte men ook op de
weduwe Van Achelen, geb. Hondijk,
die op 2 Juni a. s. 90 jaar oud
hoopt te worden en die als marke
tentster den slag hij Waterloo mede-
maakte Daar het oudje in behoef
tige omstandigheden verkeert, werd
haar van wege de Vereeniging ter
stond financieele hulp toegezegd
terwijl velen van de ter vergadering
aanwezigen iets voor haar hebben
afgezonderd. Zij wordt ocderhoudeu
door de diaconie en geniet daarvan
voor kostgeld f2 's weekspensioen
of andere inkomsten heeft zij hoe
genaamd niet.
Naar uit goede bron wordt
medegedeeld, is door den Commis
saris-Generaal voor Nederland bij
de Internationale tentoonstelling te
Antwerpen, na overleg met de Ne
derlandsche regeering aan het Bel-
Ofschoon hare stem zeer zwak klonk,
bleef zij bij haar uitdrukkelijk plan,
zich geen oogenblik te laten aflei
den, daarom antwoordde zij op be
slisten toon:
Pardon, monsieur, ik ben niet
ziek, ik had maar een kleine flauwte;
ik ken dat, mijne lieden hebben zicli
onnoodig verschrikt. Het spijt mij,
dat men over uw kostbaren tijd be
schikt heeft. Wilt gij niet een oogen
blik plaats nemen?
Gedurende het gesprek had zij
zich opgerichtblijkbaar kostte het
haar inspanning, maar hare zucht
tot zelfbeheersching behield de over
hand. Geen oningewijde zou zien,
wat zij leed; zij had geen dokter
noodig. Hij kon haar niet helper.!
Het was niet haar lichaam, maar
hare ziel, die met doodsangsten wor
stelde.
Wanneer zwakte het eerste ook
ter neder wierp, wat was daaraan
gelegen! Zij wilde geene hulp! zij
gische commissariaat voor die ten
toonstelling, eene lijst aangeboden
der Nederlanders, die zich verdien
stelijk hebben gemaakt voor die
tentoonstelling en in aanmerking
zouden moeten komen voor eene
benoeming in de Leopoldsorde. Op
deze lijst zijn o. a. geplaatst de mi
nister van Waterstaat, Handel en
Nijverheid, de gedelegeerden der
Nederlandsche regeering, eenige ju
ry-leden, enkele exposanten enz.
Van Belgische zijde heeft alleen
het zeer groot aantal personen dat
deze lijst bevatte de aandacht ge
trokken.
De Afrikaansche koning Mas-
sala en de zijnen zullen naar den
Congo terugkeeren met het stoom
schip AJrikaan, dat den 29en dezer
uit Rotterdam vertrekt.
Met hetzelfde stoomschip ver
trekken o. a. de onlangs benoemde
onder-Goeverneur van den Congo-
staat, de heer Janssens, alsmede de
directeur-generaal der Nederlandsche
handelsfactorijen aldaar, de heer De
Bloeme.
De tournure bezorgde aan een be
vallige jonge dame te Arasterdam
een pijnlijke scène. Die rugversie
ring der jonge dame maakte zich
uit de banden los en tot sprake-
looze verbazing der voorbijgangers
rolde op het trottoir nu raadt
eens een mof, die ongetwijfeld
niet meer van jeugdigen datum was,
zooals de tallooze mottenherbergen
bewezen. Na dit ongeval ijlde de
dame in snellen loop van de onge
luksplaats, vervolgd door het hoon
gelach der menigte. Pakjesdragers,
die haar verplichten wilden en achter
haar aan liepen om het verloren
eigendom terug te geven; vonden
in spijt van hun roepen slechts doove
ooren. Wat eene ondankbare!
Omtrent de ongeregeldheden,
Maandag te Amsterdam voorge
vallen, ontleent men aan het Han
delsblad nog het volgende:
Op de Keizersgracht moesten eeni
ge vensterruiten het misgelden, als
ook enkele lantaarns. In de Willem
straat bij de Brouwersgracht kwam
het tot een treffende agenten deel
den rechts en links slagen uit, waar
bij eenige personen schrampen be
kwamen en enkelen werden gear
resteerd, maar tot een ernstig verzet
kwam het niet. Ook in eene dier
straten werden een paar ruiten stuk
geslagen; de bende was evenwel
verspreid geraakt en langzamerhand
was de wanorde in die buurten ge
keerd.
De inspecteur Hazenberg werd
licht in het gezicht verwond door
de sabel van een agent van politie,
die, zich omkeerende, den inspec
teur bij ongeluk raakte. De heer
Hazenberg liet zich in het gasthuis
verbinden en nam weldra zijne
gewone werkzaamheden ten bureele
waar.
Omstreeks één uur vijftien minu
ten verjoegen zeven agenten nog
acht jongens met de blanke sabel
van de stoep van het monument op
den Dam en had er nog eene bot
sing plaats in de Pieter-Jaeobdwars-
straat, waarbij evenzeer het blanke
staal boven de hoofden der aanwe
zigen flikkerde.
Het getal der in het gasthuis ter
verpleging opgenomen of aldaar
verbonden gekwetsten bedraagt
twaalf, waaronder de hoofdinspec
teur Hazenberg en een rechercheur
van het hoofdbureau, welke laatste
wilde slechts tijd, om hare gedach
ten te rangschikken, om het onbe
grijpelijke te doorgronden. Intus-
schen moest en zou dit haar geheim
blijven. Medelijden, deelneming en
bijstand had zij niet noodig slechts
rust. Dit laatste sprak zij zoo on
beschroomd uit, dat den dokter geen
andere keuze overbleef, dan zich
bescheiden terug te trekkenhij be
greep, dat hier van een zielesmart
kwestie was, waarvoor hij geen ge
neesmiddel te geven had, daar geene
deelneming gevraagd werd. En toch
gevoelde hij die levendig voor het
verlatene wezen, dat iederen raad
zijnerzijds weigerde en hem met
trotsche beleefdheid, die zonderling
bij dat doodsbleeke gelaat afstak,
bijna dwong van verdere vragen
af te zien. Het eenige, wat hij ver
mocht, was haar eenige versterkende
droppels te doen nemen en haar te
doen beloven zich te zullen ontzien.
Clarita bewilligde hierin slechts al
mede door een sabelhouw der poli
tie gewond werd.
De burgemeester is Maandag
avond in de stad teruggekomen en
heeft het grootste gedeelte van den
avond op het Raadhuis doorgebracht.
Gisteren (Dinsdagavond) hetzelfde
lieve leventje! Duizenden en nog
eens duizenden waren reeds in sche
merdonker op de been in den om
trek van den Dam. Tusschen 8 en
9 uur waren Kalverstraat en Rokin
het terrein van verkenning, waar
echter natuurlijk niets te verkennen
viel. Optochten bleven wel achter
wege, doch de menschenmassa was
vooral niet minder, eer grooter dan
Maandagavond. Óp verscheidene
plaatsen werden ruiten gebroken.
Te 9.30 uur konden de trams den
Dam niet meer hereiken, en te 10
ure moest de dienst worden gestaakt.
Vigilanten konden de straten nabij
den Dam niet meer passeeren. Alle
toegangen waren opgepropt, wat
vooral in de straten tusschen Rokin
en Kalverstraat het geval was. Het
was ongeveer ten 10.30, dat twee
agenten met een inspecteur eene
charge in de Kalverstraat maakten.
Zij dreven honderden voor zich uit.
Toen een SOtal agenten ongeveer
te 11 uur onder aanvoering van den
commissaris van politie der 2de sec
tie en eenige inspecteurs op den Dam
verschenen, bleek er eenig ontzag
onder de menigte te komen. In twee
gelederen stonden zij gereed om op
het eerste teekeu naar verschillende
kanten heen te snellen. Als de nieuws
gierigheid te veel werd geprikkeld
en de menigte weer langzamerhand
het monument naderde, werd zij
verdreven, en trok terug tot aan het
postkantoor, om eeuige oogeublik-
ken Jaarna den wedren te herha
len. Enkele achterblijvers kregen
met het plat van de sabel, en zij die
daartegen in verzet kwamen, wer
den gearresteerd.
Deze tactiek om den Dam na elf
uur schoon te houden, heeft de beste
gevolgen gehad. Vóór middernacht
was alles rustig, en ook later bleef
het rustig'.
Eenige personen, die bij de char
ges werden verwond, zijn in het gast
huis verbonden.
De burgemeester heeft de vol
gende kennisgeving uitgevaardigd
De burgemeester te Amsterdam
tot zijn leedwezen ontwaard heb
bende, dat niettegenstaande de ge
dane waarschuwing, in sommige
gedeelten der gemeente Maandag
avond samenscholingen plaats heb
ben gehad en dat daarbij verregaande
baldadigheden zijn gepleegd.
Vermaant de ingezetenen, die uit
nieuwsgierigheid zich bij de kwaad
willigen aansluiten, in hun eigen
belang zich te onthouden van deze
handeling, welke de politie bij hare
poging om de rustverstoring te keer
te gaan, ten zeerste belemmert, en
brengt ter kennis van het algemeen,
dat door hem aan de politie bevel
is gegeven, geene samenscholingen
toe te laten.
Maandagavond reed te Amster
dam een heer in een open rijtuig
door de Damstraat, om achterover
geleund op zijn gemak het gejoel
eens in oogenschouw te nemen. Een
der woelgeesten, op 'smaus punt-
knevels wijzend, riep: «Kaik jon
gens, 't is net Napoleon!» Nauwe
lijks had hij dit gezegd, of het rij
tuig werd omsingeld en de vermeen
de Napoleon werd gedwongen uit
te stappen. Dit ging echter weêr
niet zonder een opstootje gepaard,
leenom gauwer van het onge-
wenschte bezoek af te komen. Zij
bereikte haar doel en zoodra haar
wensch vervuld was en zij zich al
leen zag, verviel zij opnieuw in hare
hartstochtelijke en goddelooze smart.
Den geheelen dag bracht zij alzoo
door; terwijl zij nauwelijks eenige
spijzen nam, lag zij uiterlijk in vol
komen bewusteloosheid. Zij maakte
de bedienden geen verwijt over het
halen van den dokter; het eenige
wat zij sprak, bestond in de aan
wijzing: haar niet te storen zij
wilde slapen.
Maar zij sliep niet; onrustig woelde
het in haar binnenste; hare ver
warde gedachten namen eindelijk
een bepaalden vorm aan. Zij wilde
haar overgroot leed alleen dragen,
tot zij zekerheid had. Hoe deze ech
ter te verkrijgen?
Alexis, mijn echtgenoot, om
uwentwil, om uwentwil, klonk het
eindelijk al steunend over hare lip-
zoodat de politie den koetsier ge
lastte door te rijden. Deze riep«Ja,
maar ik moet eerst menheer heb
ben!» Geen praatjes» heette
het daarop, «rijd door!»»
De man moest gehoorzamen, maar
hij deed het noode. 't Was dan ook
hard, het loon voor den rit en den
drinkpenning op eens te moeten
missen
Op het overpad bij den spoor
weg aan den Ringdijk te Amsterdam
is Maandagavond een man door een
aankomenden trein overreden. Eeuige
oogenblikken daarna is hij overle
den. De man was juist jarig.
Het lijk van een sedert eenige
dagen te Amsterdam vermisten cou-
rantenombrenger werd gisterenmor
gen in de Binnen Handelskade drij
vende gevonden. Daar er geruchten
van kwaadwilligheid hepen, zal het
lijk gerechtelijk geschouwd worden.
Een minnend paartje wandelde in
't Haagsche bosch. Door het ge
bladerte zocht het de lieve maan en
de sterren en de aarde werd verge
ten. Deze vergat echter ook hen,
want plotseling ontzonk de grond
aan hun voeten en spartelden zij in
een der groote vijvers. Zij hieven
samen een angstig hulpgeschrei aan
dit werd gelukkig gehoord en het
druipende paar werd gered.
Maandag in den laten avond is
door de politie te Delft aangehou
den zekere V. H., oud 20 jaar, si
garenmaker, wonende te 's-Hage,
wegens diefstal te Rotterdam van
een gouden cilinderhorloge, een gou
den vrouwenhalsketting, een paar
ouderwetsche oorknoppen, een ronde
zilveren knip, inhoudende 2 bank
biljetten, ieder groot f'25, twee of
drie muntbiljetten en twee tiengul
denstukken enz. Zijne opsporing en
aanhouding was in 't Algem. Poli
tieblad verzocht door den commissa
ris van politie der 3de afdeeling te
Rotterdam.
De drie personen, die te Schiedam
wegens verzet tegen en mishande
ling van den agent van politie Meijers
in verzekerde bewaring werden ge
steld, zijn gisterennamiddag naar
Rotterdam overgebracht. Een hun
ner, met name E. Geratz, is bij de
justitie geen onbekende, daar hij,
wegens een feit in Amsterdam ge
pleegd, in 1883 door de rechtbank
aldaar werd veroordeeld tot 45 dagen
celstraf, welke straf hij tot heden
schijnt ontloopen te hebben.
De gewezen agent van politie v.
L., te Delfshaven, is gisterenochtend
door de rijkspolitie aangehouden en
overgebracht naar de cellulaire ge
vangenis te Rotterdam, verdacht
eenen man in de Pietheinstraat eene
wonde op het hoofd te hebben toe
gebracht, waaraan deze zou zijn
overleden.
Te Tolen viel Zaterdagavond een
twaalfjarig meisje voorover in een
zeer grooten regenbak. Een meisje
van denzelfden leeftijd, dat daarbij
tegenwoordig was, sloot den bak en
deelde daarna het ongeluk aan de
moeder mede, die onmiddellijk ver
schrikt den bak opende en het
kind daar drijvende zag. Met hulp
van anderen werd het er uit ge
haald. Tot ieders verwondering
kwam het kind nog levend boven.
Maandagavond heeft de dienst
doende schutterij te Middelburg, na
pen, terwijl haar pols hoorbaarder
klopte en hare glinsterende oogen
gloeiden.
De Madonna moge barmhar
tig zijn jegens onze dierbare si-
gnora en hare tranen drogen! Zij
gaat anders aan haar leed te gronde,
zeide Bianca beneden in het tuintje
tot haren Erancesco, terwijl zij hem
vertelde, hoe onheilspellend strak
de wonderschoone oogen der mees
teres haar telkens aanzagen, wan
neer zij het waagde, het doodstille
vertrek te betreden zij begon
haast bang te worden, maar verla
ten zou zij de signora toch nooit.
Francesco prees dit plan in haar,
maar zijne grootste opmerkzaamheid
echter was op de vertelling van
den beteekenisvollen brief gericht.
Deze was ditmaal niet uit Frank
rijk, maar ver uit Duitschland ge
komen en droeg het postmerk van
Breslau. Dat had de bode hem reeds
verraden, verder echter wist hij, noch
op het Molenwater te hebben ge-
exerceerd, met de muziek aan het
hoofd, eene wandeling door de stad
gemaakt en werd vervolgens op de
Groote Markt afgedankt. Hier werd
door eenige baldadige jongens een
schutter, zonder dat die daartoe aan
leiding gaf, zoodanig omsingeld, dat
hij verplicht was eene schuilplaats
in het politiebureau te zoeken. Daar
op verzamelde zich eene groote
volksmenigte voor hetstadhuis, vooral
toen een uur later de kommandant
den bewusten schutter kwam afha
len, om hem naar zijne woning te
brengen. Een burger kreeg bij deze
gelegenheid een steen tegen het
hoofd, terwijl een agent van politie
ook aan het hoofd werd gekwetst.
Nadat men al schreeuwende nog
eenige straten der stad was door
getrokken, werd alles spoedig weder
rustig.
We leven tegenwoordig in de
schutterij-incidenten
De huzaar B. van het 2e reg. te
Venloo, die sinds 25 April 1884 zich
van zijn corps had verwijderd, heeft
zich vrijwillig bij de militaire auto
riteit te Maastricht aangemeld en is
ter beschikking gesteld van den
auditeur militair te 's Bosch. Opmer
kelijk is, dat genoemde deserteur
meer dan een jaar werkzaam was
op een der stoombooten tusschen
Amsterdam en Rotterdam, zonder
ontdekt te worden.
Men schrijft uit Drente
Nabij den straatweg van Assen
naar Rolde, niet ver van laatstge
noemde plaats zag ik dezer dagen
een paar stukken goed op heide
struiken hangen en ontwaarde tevens
opstijging van rook. Daar moesten
dus menschen wonen en dit bleek
bij onderzoek werkelijk het geval te
zijn. Niet in een paleis, dat mag ge
zegd wordenmaar in een hol onder
den grond, die daar eenige hoogten
oplevert. In een daarvan had men
zijn hut gebouwd, evenwel een zeer
primitieve: zonder ramen en deuren,
zonder stookplaats. Deze laatste was
in eene andere kuil ingericht. Af
sluiting tegen regen, koude of wind
geschiedde met een soort gordijn,
dat opgeslagen werd, als men uit-
of inging.
Dit vertrek werd bewoond door
man, vrouw en drie kinderen. Bij
het «te huis» trof ik aan een vrij
fatsoenlijk gekleede en gezond uit
ziende vrouw met een 3-jarig kind
dat er ook welgedaan uitzag en juist
zijn middagslaapje op een strooleger
had geëindigd. Twee kinderen gin
gen school te Rolde, de man was
als boerenarbeider uit werken.
Op een stuk grond in de nabij
heid had men aardappelen verbouwd;
anders was de omgeving naakt en
schraal.
Klaagt men wel eens over hooge
huren, ook hier was die volgens
de vrouw nog al bezwarend,
want er moest f 3, zegge drie gulden
huur betaald worden.
Een jonge vrouw te Tegernsee,
moeder van twee kleinen, beviel
dezer dagen van haar derde kind.
Na de bevalling was de noodza
kelijkheid gebleken om de kraam
vrouw, door middel van chloroform,
te bedwelmenen de assisteerende
geneesheer had dit gedaan, toen men
bemerkte dat de vrouw een rochelend
geluid deed hooren, gelijk aan dat
van iemand die stikt.
Bianca, een enkel woord, dat eenige
opheldering kon geven van al de
vermoedens, die zich aan hen voor
deden.
Daarover babbelden zij dan duch
tig en kwamen eindelijk, nadat zij
alle denkbare en ondenkbare mo-
lijkheden overwogen hadden, daarin
overeen, dat Francesco dezen nacht
in Nicolo's hut zou blijven, om voor
alle gevallen bij de hand te zijn;
want, besloot de praatzieke Bianca,
met die stille vertwijfeling is het bij
de Excellenza niet veilig en wanneer
den principe in de verte een onge
luk overkomen was, zou niemand
er voor kunnen instaan, dat de si
gnora hier niet de hand aan zichzelve
sloeg het zou dan nog een troost
zijn, Francesco in de nabijheid te
hebben! Eerst toen zij van dezen
troost zeker was, keerde zij eenigs-
zins bevredigd naar het kleine huis
terug.
Wordt vervolgd.)
