in vrij grooten getale van deze rijdende restauratie gebruik maak ten, konden de goede zorgen van de Maatschappij der slaapwagens slechts roemen. (U.D.) De Haagsche correspondent van de Arnh. Ct. schrijft o. a. het volgende over de bekende vervol ging van een dienstbode: «Niemand gaat sedert een paar dagen, in hooge zoowel als in de lage sferen, in groote lui's bel-étagcs zoowel als in de keuken-sousterrains, meer over de tong dan de jongste advocaat-generaal bij het Haagsche hof. Niet omdat hij, bij de verkie zing te Dokkum het onderspit heeft moeten delven voor den heer Ren- gers, maar omdat hij eene strafver volging heeft laten instellen tegen zijne dienstmeid, die met «een stukje gebraden vleesch en een handjevol thees, zooals de sage zegt, den dienst verlaten wilde om naar hare ouders terug te keeren. Ik behoef niet te zeggen, dat er gansch niet in goed keurenden zin over deze handelwijze gesproken wordt, en dat vrij alge meen ge hebt het in de couran ten kunnen zien wordt gesmaald op het weinig christelijke van zulk een daad. Met alle bescheidenheid geloof ik, dat men, zoo oordeelende, op een dwaalspoor is, de advocaat-generaal, die het odium van deze zonder twij fel impopulaire daad trotseerde, ver dient hulde om zijn moed en lof voor juist inzicht. Ik weet niet in hoeveel gezinnen ik de huismoeder al niet heb liooren klagen over on eerlijkheid van dienstboden, welke door de uithuizigheid van de dames maar al te zeer in de hand wordt gewerkt. Van de eene werd de lin nenkast, van de andere de provisie kamer geplunderd; hier gingen de dames-domestieken te werk met val- sche sleutels, elders schreven ze met dubbel krijt op de liuishoudlei, in een aantal huizen werden eetwaren weggedragen naar verarmde familie leden ot pluimstrijkende schoonmaak sters. En die gevallen aangeven bij de politie, geen enkele huismoe der dacht er aanDat gaf maar moeite en last, voor het gerecht komen, eeden doen, aangegaapt wor den door 't publiek.... Ji done! Een gevolg van deze traagheid is, dat het begrip van diefstal in dienstbaarheid de ergste aller dief stallen voor het dienstpersoneel beneveld raakt en langzamerhand g'eheel verloren gaat. En ligt het nu niet allereerst op den weg van een ambtenaar van het Openbaar Ministerie, om het sla pend rechtsgevoel in dit opzicht wak ker te maken, en de dames en hee- ren van de keuken op een onver mijdelijk gevoelige manier aan het verstand te brengen, dat meesters goed niet hun goed is, al was 't maar een «stukje gebraden vleesch en een handjevol thee.» Een korporaal der infanterie, die zich gisterenavond bij het station Bussum aan verschillende baldadig heden had schuldig gemaakt, legde zich te omstreeks 73/4 uur bij aan komst van de stoomtram Huizen— Bussum op de rails, met het gevolg dat het hoofd hem van de romp werd gescheiden. Te Duinkerken hadden twee jongens van 12 en 14 jaren op het strand in het zand een tunnelvor- mig gat gegraven van 2 meter diepte. zusterlijke bezorgdheid gevreesd had. Deze vergiste zich daarinzij kende de frissche jeugdige krachten van Clarita niet, en deze kwamen tot hunrecht.Ofschoonlangzaam, kwam zij toch weder bij, en niet alleen versterkte hare verzwakte gezond heid, maar ook hare geestkracht en energie kwamen terug.Daarmede ook vermeerderde de beslistheid, waar mede de jonge vrouw den inwen- digen blik op een bepaald doel ge richt had. Geen voorwendsel, geen vriend schappelijke bezorgheid, noch vrees kon haar er toe brengen, haar plan op te geven. Voor alle vermaningen harer vriendin had zij slechts dit bepaalde antwoordStephanie ik moet Alexis vinden! Geheel mijn leven zij een stre ven naar u, een strijd met de we reld om u! Ik wil niet rusten, voor ik n of den dood gevonden heb! drukten hierbij hare zielvolle oogen Zij liepen elkander daarin na, het zand stortte in, zij werden daar onder bedolven en toen men hen met eenige moeite weer uit hun gevangenis had verlost bleek het, dat de oudste was gestikt. Verschillende malen werd in den laatsten tijd bij de Delftshavensclie politie geïnformeerd naar den over- bekenden koopman H. Schoemacher, die indertijd daar woonde. Gisteren meldde zich daar weder aan een be steller de Rotterdamsche Dienstver richting, die voor H. S. bij zich had 2 tonnetjes ansjovis, ter waarde van 20 gulden. Het opgegeven adres luiddeH. Schoemacher, Schiestraat Delftshaven. In het belang van het nering doend publiek waarschuwt de po litie te Delftshaven, dat in die ge meente geen Schiestraat bestaat, en dat H. Schoemacher daar niet meer woont en waarschijnlijk een verkeerd adres opgeeft, om kooplieden op die wijze te kunnen misleiden. De heer J. A. H. Borret, notaris en lid van de Provinciale Staten voor het hoofdkiesdistrict Amers foort, heeft sedert eenigen tijd Utrecht verlaten, naar het schijnt zonder orde op zijn zaken te stellen, zoodat naar men verneemt, h et O. M. zich gisteren verplicht heeft geacht aan de Rechtbank een requisitor in te dienen, teneinde eene notaris worde aangewezen, om het protocol van den heer Borret over te nemen en de hangende zaken van het notariaat te behandelen. De rechtbank zal waarschijnlijk hierover heden be schikken. Wat aanleiding tot de verwijde ring van den heer Borret heeft ge geven, die daar de algemeene ach ting genoot en veler vertrouwen bezat moet nog blijken; de gebeur tenis heeft groote ontroering ver wekt en algemeen is de wensch, dat de minder gunstige geruchten, die naar aanleiding hiervan in om loop worden gebracht, worden ge logenstraft. U. D.) Een lief meisje van 4 jaren uit een arbeidersgezin te IJselmonde, Dinsdag eenige oogenblikken alleen gelaten, kwam te te dicht bij het op eene plaat gestookte hout-vuur; de kleertjes raakten in vlam, en radeloos van angst vloog het kind de woning uit. Buiten gekomen ontdekte haar eene buurvrouw, die met hare kleederen de vlam smoorde. Het kind had intusschen reeds he vige brandwonden bekomenen onder een onbeschrijflijk lijden is het gisterenmorgen bezweken. Te Wiessel, onder Apeldoorn, woedde Dinsdagochtend een groote heide- en boschbrand, die wel vijf uur aanhieldeen en ander was het eigendom van Z. M. den Koning. Ook te Uchelen werd een groote heidebrand gezien. Zondagnacht heeft men bij den heer De Ouden, burgemeester te Op- pijnen, getracht in te breken. De daders, vermoedelijk twee beruchte booswichten, die 's avonds te voren bij de heer d. O. om onderstand hadden gevraagd, hebben niet ver der dan tot in den kelder van het huis kunnen doordringen. Toen heb ben zij zich toegang willen ver schaffen door een keuken, doch door het breken van eene glasruit werden uit, die, zoodra zij slechts den naam van haren echtgenoot noemde, de gebeurtenissen van het oogenblik over 't hoofd schenen te zien, om den blik op een verren afstand te richten. Dit hinderde haar echter niet, zooveel mogelijk het tegenwoordige in 't oog te houden, zoodat haar plan na lange overweging reeds tot rijpheid gekomen was. Zij wilde naar Petersburg gaan, oogenschijn- lijk om daar muziekonderwijs te ge ven, om zoo noodig door middel van dit voorwendsel in het huis Ornatoff zelf of in kringen en om standigheden te geraken, die haar in staat stelden, iets naders omtrent haren echtgenoot en zijne familie betrekkingen te vernemen. Volgens de beschrijving van Alexis zou men zijne stiefmoeder daar in de voor naamste kringen kunnen ontmoeten en misschien ook zijn ouderen broe der Wladimir, het tegenwoordige de bewoners gewekt, en nu kozen de indringers het hazenpad. Het is tot dusver niet mogen ge lukken hen op te sporen. Uit Maastricht wordt van 1 Sep tember gemeld: De heer L'Hoest, directeur der Koninklijke papierfabriek, vierde he den den dag waarop hij 25 jaar geleden deze betrekking aanvaardde. Bij deze gelegenheid werden een 30-tal, reeds gedurende 25 jaren al daar werkzame arbeiders op het buitentje van den jubilaris ontvan gen, waar door een paar geëm- plooieerden der fabriek toespraken werden gehouden, terwijl een album met de portretten der 30 daar te genwoordige werklieden aan den heer L'Hoest werd aangeboden. Te vens werden tal van bloemruikers door de verschillende ploegen arbei ders den feestvierende overhandigd. De genoemde 30 werden onder het uitvoeren van muziekstukken fees telijk onthaald, terwijl de overige fabriekarbeiders, circa 700 in getal, hedenmiddag vrijaf hadden en ont haald werden. Een 15jarige jongen uit Middel burg afkomstig, die zich te Weert den 24n Augustus bij ongeluk door middel van een revolverschot ernstig verwondde, is nu tengevolge dier verwonding overleden. Zijn lijk wordt van Weert naar zijne familie te Middelburg overgebracht. Aan de Midd. Ct. wordt gemeld: In de maand Juli van dit jaar kwam de justitie naar Sas van Gent en liet het lijk van A. v. d. W., dat uit het kanaal was opgehaald en begraven, weder opgraven en schouwen. In verband hiermede liepen, het spreekt wel van zelve, allerlei ge ruchten, die niet verminderden, toen tegen den 26sten dezer verschillen de personen met eene oproeping van den reehter-commissaris te Middel burg werden verrast. De instructie voor dien rechterlijken ambtenaar heeft tengevolge gehad dat zekere F. B., arbeider te Assenede, in hech tenis genomen is. Zijn wij goed ingelicht dan moet uit het gehouden verhoor niet ge bleken zijn dat B. aan moord schul dig zou wezen, maar toch vaststaan dat V. d. W. voor dat hij te water viel, door den in hechtenis genomene hevig is mishandeld. Te Borkel is verleden Zaterdag in een dennenbosch nabij de Bel gische grenzen het lijk gevonden van een welgekleed manspersoon, naar gissing omstreeks dertig jaren oud, hangende met bretels en eene zweep in een dennenboom. De man is denzelfden dag van Neerpelt (Bel gië) gekomen en heeft toen onder weg verklaard ziek te zijn, waar door hij ook bijna niet kon spre ken. Men heeft slechts een vijf cen timestukje (2Vs cent) bij hem ge vonden. Uit Monster wordt gemeld: De tram, die te 4 uren des na middags, bij het uitgaan der scho len, door het dorp komt, had Dins dag het ongeluk voor de R. K. bij zondere school een daar spelend zes jarig knaapje te overrijden. Het kind was terstond dood; de machine had het letterlijk vermorseld. Men schrijft uit Zwolle: Wel in mindere mate, doch in hoofd der familie. In deze hoedanigheid had hij wellicht zijne onbepaalde reizen op gegeven om zich te Petersburg- of op zijn landgoed te vestigen. Waar het ook zij, zij wilde een van bei den vindenzij zouden haar te woord staan. Van ganscher harte hoopte zij in Wladimir een helper aan te treffen en toch had zij een somber voorg-evoel, dat haar tot voorzich tigheid aanspoorde. Alexis had hunne verbintenis verzwegen en die han delwijze oefende nu nog- haren in vloed op de getrouwde, liefhebbende vrouw uit. Om zijnentwil moest al les verdragen wordenom hem wilde zij, die rijk g-enoeg was om onaf hankelijk te zijn, eene ondergeschikte betrekking- aannemen, ja, om zij nentwil zoude zij er zelfs niet tegen opzien, list tegen intrigue te zetten, wanneer iets dergelijks, zooals zij wel eens veronderstelde, Alexis in 't verderf gestort had. Zijnentwege zeer opgewonden stemming trok Dinsdagavond te ruim 8 uur een groote troep kwajongens, mannen, vrouwen, meisjes, kinderen door de stad. Aan schreeuwen en tieren was geen gebrek. Ditmaal scheen men het bijzonder gemunt te hebben op spiegelruiten van de villa's in het Groote Weezenland, die dan ook gisterenmorgen de kenmerken droe gen van woeste baldadigheden. De politie versterkt door de aldaar in garnizoen zijnde infanterie en ar tillerie en bijgestaan door de rijks politie, patrouilleerde door de stad en trachtte op die wijze het oproe rige volk op de Markt te verzame len, waarna alle straten werden af gezet. Van tijd tot tijd liet men eenigen huiswaarts gaan, zoodat te gen middernacht alles weer rustig was. Bij een landbouwer te Stiens hadden een paar kraaien een nest gebouwd en daarin eieren gelegd. Toen de jongen op 't punt waren van uit den dop te kruipen, ver giftigde een buurman de ouden, daar deze hem vrij wat schade berokken den. Niet lang duurde het of hon derderden kraaien daagden van alle kanten op en maakten een vreese- lijk leven, terwijl zij nu eens om hoog vlogen en dan weer neerstre ken, om eindelijk naar hunne eigene woonplaatsen terug te keeren. Een tweetal, dat zitten bleef, was zoo 't scheen door den «volksraad» als pleegouders aangewezen, en dezen namen het verlaten nest in, broed den de jongen uit en voedden ze op. Deze historie heeft zich nu al drie jaren aaneen herhaald, de beide laatste malen werden de ouden ver giftigd, om te zien of de zaak weer hetzelfde verloop zou hebben. Terwijl de knecht van een boer te Lieve Vrouwe Parochie Maandag eene koe liet drinken, geraakte hij door de dartele sprongen van het dier zoodanig in het touw verwik keld, dat zijne keel geheel werd toegeknepen, en men hem bewus teloos opnam. Geneeskundige hulp was in de nabijheid niet te verkrij gen; men deed echter wat men kon, en ofschoon de toestand van den lijder nog verre van bevredigend is, hoopt men toch, dat hij nogin'tleven zal behouden blijven. Het stilte gehucht Midlaren, aan alle Groningers bekend, is Maandag vóór middernacht het tooneel ge weest van een vreeselijke ramp. Men leest daaromtrent in de Prov. Gron. Ct.: Door eene tot nog toe onbekende oorzaak is het huis van den her bergier en slager Jacob Stel, mede bewoond door Kroese, tot den grond afgebrand, evenals een nabijzijnd huisje, ook aan Stel behoorende en bewoond door den machinist van de Zuidlaarder boot. Drie kinderen van Stel zijn in de vlammen omgeko men. De oude en hulpelooze vader, sedert weken ernstig ongesteld en op den rand van 't graf, werd wakker en bemerkte het onheil. Ofschoon zijne stramme leden hem den dienst bijna weigerden, had hij toch nog dekracht zijne huisgenooten te wekken. Een meisje ternauwernooddekinderschoe nen ontwassen, greep, toen zij den brand zag, haar broertje van zes jaren, dat nog te bed lag. Doch de vlammen sloegen om haar heen en verbrandden haar de oogen. Zij liet was het zaak ieder gevaar moedig te trotseerenvoor 't geval einde lijk, dat allen haren echgenoot ver laten hadden, door hem van wer kelijke schuld te betichten, zou zij alleen aan zijne onschuld blijven gelooven en zich als zijne echtge- noote doen erkennen, om zijn lot met hem te mogen deelen. Met het oog op deze plannen voor de toekomst, arbeidde Clarita onvermoeid voort, voor zoo verre hare krachten dit toelieten en ver smaadde het zelfs niet, nog eens schoolkind te worden, om haar rijk muzikaal talent te vormen en hare welluidende, schoone stem te oefe nen. Beide zouden haar van dienst zijn en een middel aan de hand ge ven, het voorgenomen doel te be reiken vooral in Rusland, waar mu ziek en muziekonderwijs een zoo groote rol spelen. Om deze reden legde zij zich dan ook met vollen ijver op hare muzikale vorming toe. dientengevolge het jongske vallen, dat jammerlijk omkwam, evenals zijn zusje van acht en zijn broertje van tien jaren. Het meêdoogenlooze vuur hield eerst op te woeden, toen er niets, niets meer over was gebleven. De arme slachtoffers hebben alles, alles verloren. Eene koe, een schaap en twee varkens werden een prooivan het vernielend element. Werkzaam als ze waren, trachtte ieder het zijne bij te brengen om het gezin in stand te houden. Ook de oudste zoon, die voor een paar jaren doer een ongeval het gebruik van zijne linkerhand verloor, nu tijdens de ramp afwezig was en zijne spaar penningen ongeveer f165, moest verliezen. De ellende is met geen pen te beschrijven; terwijl boven dien gefluisterd wordt van kwaad willigheid, die in het spel zou zijn geweest, 't geen het onheil nog treuriger zou maken. 6E1EIGI ISiiSWS. In een te Parijs verschenen werk: «Propos de table» van Victor Hugo, deelt de schrijver, Richard Lesclide, i die dagelijks met Hugo omging, ouder tal van bijzonderheden uit diens particuliere leven ook deze mede, dat de dichter er nooit toe te bewegen is geweest, met 13 per sonen aan tafel te zitten. Als op het laatste oogenblik een dertiende gast arriveerde, wist Lesclide wat hem te doen stond: hij nam zijn hoed en ging heen. Onlangs kwam de heer De Lesseps te Eaux-Bonnes met Sarah Bernhardt in gezelschap. In den loop van het gesprek zeide de be roemde Franschman: «Weetgij wel dat ik de eerste was, die u bij uwe debuut-voorstelling een grooten bou quet liet aanbieden?» Sarah schudde ontkennend het hoofd en De Lesseps vervolgde: «Dan zult ge nu ook wel niet her inneren wat ge mij den volgenden dag toevoegdet. Gij zeidet mij dank voor mijne bloemen en voegdetmij op veelbeteekende wijze toe«Ei genlijk ben ik niet van plan eene bloemen-, maar eene juweelen-col- lectie aan te leggen. Sarah Bernhardt glimlachte t gaf ten antwoord: «Ik hebhetpiai ook ten uitvoer gebracht, maa mijne collectie deelde helaas het lo van zoovele collectiën en weid naar alle windstreken verspreid. Sarah Bernhardt is verleden Zaterdag van eene trap gevallen en heeft zich vrij ernstig aan het ge laat bezeerd. Dit heeft haar niet ver hinderd, zich naar Bordeaux te be geven, waar zij eenige malen zal optreden. Men zegt, dat de zoon Druez te Ledeberg, verpletterd door de talrijke bewijzen zijner misdaad hem voor oogen gebracht, bekend heeft dat hij en zijne moeder den moord begaan hebben. Zijne moeder zou met een val- scheu sleutel in huis zijn gedrongen en beiden, terwijl zij aan het stelen waren, verrast door het binnenko men van Mad. Lapierre, zouden haar vermoord hebben. Een te Berlijn, door haar schoonheid en talent, zeer bekende zangeres, maakte in den afgeloopen winter eene kunstreize door Rusland. Haar impressario besloot, toen men in eene groote stad was aan gekomen, haar overigens reeds ge vestigde beroemdheid door een op zienbarende reclame nog te ver- grooten. Weenen was de rechte plaats om nog eenige leemten op dit punt aan te vullen. Clarita benuttigde die ge legenheid met een ijzeren wil, zoo dat zij binnen kort niet alleen de ijverigste, maar ook de geliefkoosde leerling werd van een beroemden musicus, die haar dan ook reeds met het vooruitzicht op hare op handen zijnde reis naar Petersburg, aanbe velingen aan groote meesters aldaar beloofd had. Ja aanbevelingen wa ren het, die zij noodig had, om jong en onbekend als zij was, in die we reldstad aan de Newa niet te ver dwijnen; vooral had zij zulke noo dig, die haar den weg baanden tot de schitterende salons der voorname Petersburger families. En hieraan kon zuster Stephanie haar helpen. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1885 | | pagina 2