Raai der Gemeente Haarlem
Toen de schoone signora op ze
keren avond verrukkelijk gezongen
had werd zij, toen zij haar rijtuig
besteeg, daverend toegejuicht en een
aantal vurige kunstvrienden spanden
de paarden af en trokken de zeer
verheugde dame naar haar woning.
Het regende dat het goot, maar
toch ging alles goed, en wel totdat
men aan een groot hötel was aan
gekomen; drommen menschen ver
drongen zich om de chanteuse te
zien uitstappen, maar de dame bleef
zitten en toen zag de impressario
dat men zich vergist had en aan
een ander hotel moest wezen.
Lachend deed hij dit den «kunst
vrienden» opmerken, die toen eens
klaps, tot groote hilariteit van het
publiek, zeer beslist zeiden: «Neen,
verder gaan wij met dit honden
weer nipt, je hebt ons maar tot dit
logement aangenomen om te trekken
en daarmeê basta.»
De arme kunstenares moest haar
triomfwagen verlaten en in een
huurrijtuig naar huis gaan boven
dien moest zij, den volgenden mor
gen, nog een glasruit betalen die
door den distelboom van haar rijtuig
was verbrijzeld.
De tegenwoordige kellner en
vroegere acteur Püschel had in Mei
van dit jaar van zijne te Berlijn
wonende moeder, op zijn verzoek
om hem geld te willen zenden, een
brief ontvangen waarin zich voor
een bedrag van drie mark aan post
zegels bevond.
De ambtenaar der posterijen te
Hórde, waar Piischel als acteur op
trad, was niet bij machte de zegels
tegen geld in te wisselen, waarop
onze tooneelist in een sigarenwin
kel vijf sigaren kocht en er den ver-
kooper toe wist te brengen zijne
postzegels tegen geld in te ruilen.
Toevallig waren twee politie-be-
ambten in den winkel en Püschel
bood elk hunner een sigaar aan, die
aangenomen werd, waarua de beide
mannen zich verwijderden.
Iets later ging de acteur naar het
spoorweg-station en dronk er een
glas bier, maar werd, alvorens hij
het nog geledigd had, door de beide
politiemannen wegens diefstal van
jostzegels gearresteerd.
u Tevergeefs trachtte de man zich,
^,,iir het schrijven zijner moederen
T, or een caoutchouc-stempel, dat hij
zich droeg, te legitimeeren, hij
f,erd naar het politie-bureau ver-
/oerd, waar hij tot zijn verbazing
loorde, dat hij niet Püschel maar
ie vervolgde paardenspel-artist
Biichler was.
De stumper werd aan een ge
streng onderzoek onderworpenaan
gezien zijn haartooi niet met het
signalement van Büchler sloot, werd
ïijn hoofd betast om te ontdekken
)i hij ook soms een pruik droeg;
twintig minuten later werd hij
echter op vrije voeten gesteld.
De beide beambten hadden aan
vankelijk, in tegenwoordigheid van
den Burgemeester, de geheele siga-
ifengèschiedenis eene gemeene leu
gen genoemd, maar gaven toen zij
onder eede werden gehoord, de mo
gelijkheid toe dat zij de sigaren
hadden aangenomen.
J De preie Zeitimg vond in het ge
val aanleiding om er eene sarkas-
tische bespiegeling op te leveren en
er werd door den rechter eene be-
leediging gevonden in de woorden
dat de beambten zich «sigaren had
den laten cadeau maken», en in de
bewering dat Püschel als een ge
vaarlijk misdadiger uren lang aan
het politie-bureau had doorgebracht.
In aanmerking genomen dat de
verhaalde feiten voor een groot deel
pp waarheid berustten en de arres
tatie van Püschel onrechtmatig was
geweest, veroordeelde de rechtbank
den redacteur Becker van de Freie
u,eitwng tot vijftig mark boete sub
sidiair tien dagen gevangenisstraf.
Het Openbaar Ministerie had vijf
honderd mark,subsidiair vijftig dagen
geëischt. De twee sigaren komeu
jdus nog duur genoeg te staan.
De Duitsche reiziger in Afrika's
biuneulanden, Paul Reicharddie
onlangs heette vermoord te zijn
heeft uit Zanzibar een telegram ge
zonden, dat hij daar den 20en Aug.
net zijne geheele karavaan is aan
gekomen.
Te Berlijn is onlangs een win
kel geopend voor «reizigers, die
vergeten hebben geschenken voor
hunne familie mede te brengen».
Men kan daar van allerlei krijgen,
maar de winkel is het rijkst voor
zien van houtsnijwerk uit Zwitser
land, Beieren of Tyrol en, als men
maar opgeeft, waarheen de reis ge
weest is, wordt het gekochte, ten
bewijze, dat men daar heusch ge
weest is, in eene courant van eeno
der door den reiziger genoemde
plaatsen gewikkeld, van welke cou
ranten de winkel een ruime voor
raad bezit.
In verband met de «onthullin
gen» der Pall Mall Gazettever
scheen gisteren Rebecca Jarret voor
het hof van politie te Londen, be
schuldigd van ontvoering van Eliza
Armstrong, een meisje van dertien
jaren. De behandeling der zaak is
uitgesteld tot Maandag. Het hof
weigerde cautie aan te nemen.
Het Openbaar Ministerie vroeg
tevens machtiging eene vervolging
in te stellen tegen Stead, redacteur
en Jacques, een geëmplooieerde van
de Pall Matt, onder betichting van
medeplichtigheid aan de ontvoering.
De laatste vindiDg op het ge
bied van adverteeren, heeft aan
Italië haar oorsprong te danken en
is, als vele andere goede invallen,
zoo eenvoudig dat het verwonder
lijk mag heeten, dat er nog nooit
iemand opgekomen is.
De gedachte is het eerst op den
Noord-Italiaanschen spoorweg tot
uitvoering gekomen en bestaat daarin
dat de plaatskaartjes van zakjes wer
den voorzien waarin een rolletje, met
advertentiën bedrukt, papier werd
gestoken. Men koopt bijvoorbeeld
een biljet 7an Milaan naar Venetië
en vindt daarbij dan alle gewenschte
inlichtingen omtrent de logementen
en winkels van laatstgenoemde stad.
Ieder advertentie-blaadje is in 40
vakjes verdeeld, 20 aan elke zijde
en de prijs van zulk een vakje is
vijftien francs per tienduizend plaats
kaartjes. Als al die vakjes dus ge
vuld zijn maakt de spoorwegmaat
schappij circa driehonderd gulden
aan advertentiegelden van iedere
tienduizend kaartjes.
Naar der Munch. Algem. Zeit.
uit Napels gemeld wordt, is de
waarde der kostbaarheden, die voor
eenigen tijd uit de wapencollectie
te Turijn gestolen werden, volstrekt
niet zoo hoog als aanvankelijk werd
gemeld.
Die waarde bedraagt toch slechts
ruim honderdduizend lire. Een der
bewaarders van de collectie heeft
zelfmoord begaan, naar beweerd
wordt uit gekwest eergevoel, omdat
verdenking op hem gevallen was.
In een dorp der provincie
Almeria in Spanje heeft een ernstige
oploop plaats gehad, waar het rij
kere deel der bevolking uit vrees
voor de cholera gevlucht was. De
armen, meest mijnwerkers, hebben
verscheidene hunner woningen aan
gevallen. De overheid trachtte de
orde te herstellen, maar dit leidde
tot gevechten, waarhij, naar men
verzekert, acht personen omgeko
men en twaalf gekwetst zijn.
De Standard bevat een telegram
uit Athene, vermeldende dat twee
dames, die onlangs door eene roo-
verbende uit de Turksche provincie
Epirus, uit hare woningen in de
stad Mezzova gevankelijk waren
weggevoerd, thans door de bandie
ten op vrije voeten zijn gesteld,
nadat dezen den gevraagden losprijs
van 8000 Turksche ponden hadden
ontvangen.
Behalve het verlies liarer vrijheid
hadden de dames over niets te kla
gen gehad, wat de behandeling die
zij van de zijde der roovers onder
vonden betreft.
In een te Texas verschijnend
blad, komt de volgende reclame
voor:
De slagtanden van een mastodont,
die onlangs in Illinois gevonden
werd, wogen ieder honderd vijf en
zeventig pond, welke ontzettende
tandpijnen moet zulk een dier wel
gehad hebben! Toch wordt ook
dergelijke pijn door de tinctuur van
James Brown verdreven.
Te Boston treedt in 't laatst van
Juni jl. een jong man een tapperij
binnen en vraagt een glas whisky.
Hij ziet er bleek en gejaagd uit, en
op de vraag van den restaurateur
of hem iets deert, antwoordt hij met
het beklag, dat hij zoo zenuwachtig
is en 's nachts niet slapen kan. Wel,
zegt de man, daar weet ik raad
voor. ga 's avonds een uur lang hout
zagen, dan zult ge kunnen slapen
als een roos! Ik weet nog beter
middel zegt daarop een ander, die
dit hoorde: wil je dood-af wezen,
ga dan maar eens heen en zoek
eene betrekking!
Die dat zei, was een van de hon
derd en dertien, die solliciteerden
naar een baantje bij de posterij, maar
niet zoo gelukkig waren om te be-
hooren tot de zes-en-dertig, die
slaagden in het examen dat negen
uur bijna onafgebroken duurde, in
welken tijd vijftig vraagstukken
moesten werden uitgewerkt. Meer
dan een was onder het examen
van overspanning onpasselijk ge
worden. 't Blijkt dus wel ook in
Amerika niet zoo gemakkelijk te
wezen om aan eene betrekking te
komen.
Eenige weken geleden verkon
digden reusachtige aanplakbiljetten
te San-Erancisco, dat mejuffrouw
Pepi Gallmeijer, uit Weenen, er bin
nenkort zoude aankomen ten einde
eene serie gastvoorstellingen te ge
ven.
De hoofdcommissaris van politie
der stad, die vermoedelijk wist dat
de Oostenrijksche actrice gestorven
was, zond, ter verwelkoming van
de verwachte dame, eenige detecti
ves naar het spoorweg-station die
haar, maar in genen deele in triomf,
naar het politiebureau geleiddeti.
De kunstenares, eene ongeveer
vijftigjarige dame uit New-York
Jane Smith genaamd, verklaarde dat
zij het recht had eiken theater-naam
aan te nemen die haar goeddacht.
«Dat is zeer waar», antwoordde de
commissaris, «maar geen naam die
ten doel heeft het publiek op be
drieglijke wijze om den tuin te lei
den.»
Aangezien mejuffrouw Smith on
der haar eigen naam geen publiek
trok en, als pseudo-Pepi, geen pu
bliek mocht trekken, verliet zij de
stad om waarschijnlijk elders het
zelfde kunstje te beproeven.
Een zwarte gedachte. Miss
Rosalina, de dochter van een rijk
Poolsch koopman van Wilkesbarre
in Pennsylvanië, was, tot groot ver
driet van haar ouders, verliefd ge
worden op een knappen negerjon
gen, koetsier bij een naburige fa
milie. Wat de ouders ook deden om
hun dochter op minder zwarte ge
dachte te brengen, het was den mo-
riaan geschuurdmiss Rosalina was
verliefd en bleef verliefd. Op zeke
ren dag vernamen de ouders, dat
hun Rosalina zich met haar zwar
ten minnaar wettig in den echt had
laten verbinden. Groote ontsteltenis
en verbittering tegen alderman Groft',
die de jongelui getrouwd had. Maar
deze overheidspersoon bezwoer bij
kris en bij kras, dat hij er ingeloo-
pen was.
Hij had stellig gedacht, twee jon
gelieden van het zwarte ras in
den echt te verbinden en Rosa
lina had zich, voor de gelegenheid,
van top tot teen zwart gemaakt.
't Bovenstaande leest men in de
Amerikaansche bladen als een recla
me van een fabrikant in schoen
smeer
VERGADERING
VAN DEN
VAN
Dinsdag 1 Sept. 1885.
Aanwezig 23 leden.
In deze zitting werden de nieuw
benoemde leden, na eedsaflegging,
door den Voorzitter welkom gehee-
ten, waarna men overging tot de
behandeling der punten van de
agenda.
Uit de gemeentebegrooting voor
1886, die in ontvangst en uitgaaf zal
bedragen een som van f 902,2 1 5,135,
blijkt, dat ten gevolge van de thans
heerschende wetgeving f45,000 meer
zal moeten geheven worden, welk
bedrag uit opcenten op de personeele
belasting zal moeten gevonden wor
den.
Na de benoeming der vaste Com-
missiën uit den Raad, kwam aan de
orde een voorstel van B. en W., tot
het besteden van een bedrag van
f 1529,15 voor benoodigde meubelen,
ten behoeve van school E. Dit on
derwerp was in de vorige zitting
aangehouden, daar een abuis in de
rekening voorkwam. Men had in
plaats van «raamwerken voor bor
den», eenvoudig «borden» gesteld;
bovendien waren nog enkele andere
punten onduidelijk.
De heer Stoel stelde voor, den post
voor jaloezieën te verminderen met
f 500, daar men even goed gordijnen
zou kunnen nemen.
Dit amendement werd verworpen
met 12 tegen 11 stemmen en het
voorstel van B. en W. met 18 tegen
5 stemmen aangenomen.
B. en W. stelden voor mej. A. de
Vlaming mede te belasten met het
onderwijs in de Nederl. taal, aan de
meisjesschool voor m. o.
De heeren Macaré en Krelage
hadden bezwaar tegen het tweede
gedeelte van het voorstel, luidende
«aan te nemen het voorstel van B.
en W. tot regeling van het onder
wijs aan genoemde school, in den
geest als in de door hen overge
legde stukken is aangegeven.»
De heer Derx vroeg, of voor de
meerdere lesuren geene vergoeding
behoort te worden gegeven, hetgeen
Voorz. beantwoordde met te verzeke
ren dat dit onnoodig is, aangezien
geene der leeraressen ts veel lesuren
heeft.
Het tweede gedeelte van het voor
stel werd daarop met algemeene
stemmen verworpen en het le ge
deelte van het voorstel van B. en
W. aangenomen.
De memorie van toelichting, ge
voegd bij het rapport der commissie
van financiën, betreffende de ge
meente-rekening over 1884, had bij
de minderheid der commissie tegen
spraak ontmoet.
De heer de Kanter beweerde, dat
de balans een geheel ander voorko
men verkreeg, naarmate men zich
op het standpunt stelde, dat van
186080 hier was gevolgd, dan wel
wanneer men het stelsel toepaste,
dat na 1880 was aangenomen. Daar
over wilde hij echter verder niet
uitweiden. De staat der oninbare
posten had echter zijne opmerkzaam
heid getrokken. Van de aangesla-
genen in de eerste klasse waren 230
vrijgezellen weigerachtig geweest
om te betalen en in de klasse be
neden f 500 waren 57 pCt. oninbare
posten voorgekomen. Indien daaraan
niets te veranderen viel, stelde hij
de vraag, of het dan nietwensclie-
lijk zou zijn, het laagste bedrag,
waarvan belasting werd geheven, te
verhoogen.
De heer Macaré gaf te kennen,
dat de memorie van toelichting z. i.
geheel op zich zelve staat. Door de
gemeente-rekening goed te keuren,
spreekt men geenszins een oordeel
uit over de memorie van toelichting.
De rekening werd daarop zonder
hoofdelijke stemming goedgekeurd.
De eerste suppl. begrooting voor
1885 deed de vraag rijzen, of de
opbrengst van de afbraak der ca-
valeriestallen als gewone ontvangst
mocht worden aangemerkt.
De heer de ICanter beschouwt deze
opbrengst, bedragende pl. m. f 6000,
als een buitengewone ontvangst.
Enkele leden waren het daarmede
eens, andere niet.
Na eenige discussie werd het
amendement-de Kanter met 13 te
gen 9 stemmen verworpen en het
voorstel van B. en W. om het be
drag als gewone ontvangsten te be
schouwen, aangenomen.
Eenige begrootingen werden ver
volgens goedgekeurd (reeds in ons
vorig nummer vermeld) en aan J.
H. Huel, op zijn verzoek, in koop
afgestaan 142,71 cA. gemeentegrond
tegen den prijs van f2 per cA.
Bij de behandeling der missive
van de kweekschool voor onderwij
zeressen, meende de Voorz., dat hier
eene hijzonder groote som voor on
derhoud van meubilair was uitge
trokken.
De heer Heshuijzen heeft verno
men, dat dit aan toevallige omstan
digheden was te wijten en het ge
volg van bijzondere uitbreiding.
De voornaamste discussiën waren
hiermede ten einde.
RECHTSZAKEN.
Wij laten hier volgen de eenigs-
zins verkorte akte van beschuldiging
ingebracht tegen J. M. Lorette, be
schuldigd van den moord op den
Japanschen gezant, Sakurada, van
welke akte Maandagavond jl. door
den deurwaarder-crimineel bij het
gerechtshof te 's-Hage, den heer
Pontier, aan haar beteekening is
gedaan
Jeanne Marie Lorette is 21 jaren
oud en te Molenbeek St. Jean, bij
Brussel, geboren.
Zooais men weet heeft beschul
digde met haar slachtoffer, den Ja
panschen zaakgelastigde Sakurada,
sedert Nov. 1883 in ongeoorloofde
betrekking gestaan. Sakurada wilde
hier echter een einde aan maken en
beschuldigde heeft daar ook in toe
gestemd, echter later is zij er op
teruggekomen en heeft meermalen
gedreigd zelfmoord te plegen.
De beschuldigde kwam allengs
tot het besluit om de poging tot
zelfmoord niet alleen te doen staan,
maar daaraan te verbinden een moord
aanslag op den persoon, die zij als
de oorzaak beschouwde van al hare
grieven.
Te Rotterdam met den heer Saku
rada in het hötel de Hollande ver
toevende, begeeft zij zich 's nachts
naar de kamer No. 16 van haar
broertje en schrijft daar met potlood
het volgend briefje, in de Fransche
taal, het regel voor regel omslaande,
opdat haar broeder het niet zou le
zen en het vervolgens medenemende
naar kamer No. 12
«Ik zal mij dooden en dien man
ook, die een ellendige egoïst is en
die de Europeesche vrouwen slechts
beschouwt naar zijne inzichten over
de Japanneesche.
Wij zijn beschaafd en geleerd en
men vernedert ons niet ongestraft.
Waarschuwing voor kuichelach-
achtige en laffe Japanneezen.
«J. Lorette.»
Ik wensch zoo min mogelijk ge
rucht, het is voor beiden slecht.
Vaartwel allen die mij hebben be
mind lieve vader, lieve zuster en
broeder.
«Vergeeft mij.»
Te ongeveer half vijf uren des
morgens haalde de beschuldigde uit
haar japon, die over een stoel hing,
de revolver, waarmede zij zich tot
den verslagene wendde, die toen wel
niet sliep maar toch niet bemerkte
wat er verricht werd, en bracht
tot tweemaal toe de revolver tegen
zijn rechterslaap en trok die telkens
terug, waardoor zij de overtuiging
verkreeg dat deze handgreep niet
werd opgemerkt.
Daardoor aangemoedigd deed zij
hetzelfde ten derden male, doch trok
toen het vuurwapen af, dat van zes
scherpe patronen voorzien waskaar-
op zij niet zoozeer door den knal
als door het vuur en het uit het
lichaam stroomend bloed ontwaar
de, dat het schot maar al te goed
getroffen had.
De beschuldigde beweert als toen
onmiddellijk de revolver op zich
zelve te hebben willen afschieten,
hetgeen niet gelukte, waarop zij die
wegwierp en zich met den op de
nachttafel klaar liggenden dolk ver
schillende worden in de beide polsen
toebracht, die echter van geheel on-
beduidenden aard waren, zoodat het
gebruik der handen er niet door
werd belemmerd.
De verwonde, die geheel bewus
teloos was, is naar het gemeentelijk
ziekenhuis overgebracht, alwaar hij,
steeds in denzelfden toestand met
reutelende ademhaling, des avonds
van 15 Maart te 10.35 is overleden.
Bij proces-verbaal van den heer
officier van justitie te Rotterdam van
15 Maart jl., is nog geconstateerd, dat
op dien dag omstreeks 4 uur des
namiddags de besch. bij het ziek
bed van den verslagene is gebracht,
waarop zij aanhoudend riep«mede
lijden! medelijden! vergeving, ver
geving! ik ben eene ellendige»! en
ofschoon de lijder nog eenige bewe
ging maakte, «Hij is dood, ik heb
het gedaan, ik ben eene ellendige!»
Op grond van een en ander wordt
Jeanne Marie Lorette door den proc.-
generaal beschuldigd van moedwil-
ligen doodslag met voorbedachten
rade en geleider lage.
LEGER EN VLOOT.
Gisteren is te Amsterdam aangekomen de
heer Ramiro de Hruna, kolonel der genie in
Spaanschen dienst te Madrid, met opdracht
om zieh op de hoogte te stellen van de ka
zerneering, voeding, kleeding enz. der mili
tairen hier te lande.
AANBESTEDINGEN.
Uitslag van de door Burg. en Weth. van
Rotterdam op 2 Sept. gehouden openbaie
aanbesteding van verschillende gebouwen ten
behoeve van de uitbreiding der gemeente-
gasfabriek aan den Rechter Maasoever:
1. A. J. van Lient te Amsterdam, f 479.800
2. B. Yoordendag Azn te Dordrecht f409 300;
3. G. Keij te Rotterdam, f407.000; 4 H. J.
Nederhorst en C J. C. Hoogendijk te Gouda
f484.848; 5. P. G Winters te Kralingen en
C. J. van Tusschenbroekte Rotterdam,
f417.400; 6. M L van Spanje en C. Meijns
te 's-Hage, f419 997; 7. H. Stelwagen te
Rotterdam, f 3S4.9008. M. A. J. Taverne
te 's-Hage, f 389.0849. J. J. van Sluisdam
te Dordrecht f451.400; 10. Ph Verbruggen
te Waddiiigsveen f447.447.
