zinde gemeente, voor zijne vrienden.
Hij deed vee!, en wat hij deed,
deed hij goed, omdat zijn hart er
hij was. Waarom zullen wij hem
missen? Om zijne groote kennis,
om zijne hulpvaardigheid? Zeker
ook daarom. Maar vooral, hij zocht
den mensch in den mensch en hij
won ieder door zijn trouw en eer
lijk hart. Daar staat geschreven:
God heeft den blijmoedigen gever
lief. Dat is op hem ten volle van
toepassing. De herinnering aan
hem bewaren wij in ons volgend
leven. De oudste van de hier te
lande aanwezige zonen, 2e-luitenant
van de Indische artillerie, dankte,
bitter bewogen, voor de eer, dien
besten vader bewezen.
Bij de zesde jaarlijksche exa
mens der Ned. Toonkunstenaars-ver-
eenigiug, te 's-Hage gehouden, is
o. a. geslaagd voor piano (lager on
derwijs) mej. J. C. Planteydt, alhier.
Totaal zijn 34 mannel. en vrou-
wel. candidaten geëxamineerd, waar
van geslaagd 14 voor piano (lager
onderw.) één voor piano (middelb.
onderw.) terwijl één cand. zich heeft
teruggetrokken.
Naar men verneemt, zullen er
weldra plannen aanhangig gemaakt
worden tot het bouwen van een
ijzeren brug voor voetgangers over
de overwegen van de spoorbaan aan
den Kruisweg en den Jansweg al
hier.
Daardoor zoude men ten minste
reeds gewonnen hebben dat school
gaande kinderen en andere voetgan
gers noch oponthoud ondervinden,
noch langer aan gevaar zijn bloot
gesteld.
Ten overstaan van den dis-
trikts-schoolopziener dr. W. B. J.
van Eyk, heeft Zaterdag in de «Ver-
eeniging» alhier, het vergelijkend
examen plaats gehad voor hoofd
der kostelooze school lett. C te dezer
stede. Het schriftelijk gedeelte in
drie vakken werd behaudeld en wel
le. Nederl. taal, 2e. rekenen en 3e.
paedagogiek. Van de 111 sollici
tanten waren er 91 opgekomen.
Het lijk, dat Vrijdag uit het
Zuider-Buitenspaarne alhier werd
opgevisclit, is herkend als dat van
P. M. v. Os, oud ongeveer 55 jaren
en vroeg'er woonachtig te 's-Hag'e.
Door het bestuur der kiesver-
eeniging «Helder» is een adres
gericht aan den Minister van oorlog,
om zoo mogelijk vergoeding te er
langen vanwege het departement
van Oorlog, voor de geleden schade
aan woningen door de zware schiet
proeven uit het geschut van het fort
op de Harssens op 2 dezer.
De gecombineerde manoeuvres
van land- en zeemacht te Helder
zijn gisteren begonnen.
Op de tentoonstelling van
planten, bloemen en vruchten en
voorwerpen voor den tuin en tuin-,
bouw, te Zwolle, is met een eersten
prijs bekroond de heer J. Th. van
Eijkern te Heemstede.
Ter waarschuwing. Door
eene firma te Amsterdam werd on
langs aan het 's Gravenhaagsche
Advertentieblad ingezonden en daarin
geplaatst eene advertentie, waarbij
de fijnste kwaliteit Smidma.ll Vuren
Maatsdeelen tegen verschillende prij
zen per voet werden aangeboden.
Dientengevolge is de Amsterdamsche
confrater gedagvaard geworden bij
het kantongerecht te 's Gravenhage
en dezer dagen bij verstek veroor
deeld tot eene boete van één gulden
Ja en neenhaar vader was
een Franschman, hare moeder eene
Spaansche en zij zelf is in Zuid-
Amerika geboren. Zij stamt af van
een eerste familie en heeft een zorg
vuldige opvoeding genoten. Haar
geheele wezen bewijst het laatste
en het eerste hoorde ik van me
vrouw de barones Triber. Dat
voegde de vorstin er liefelijk glim
lachend bij, is zoo wat alles, wat
ik van mademoiselle de la Para
weet.
Er is ook niet meer noodig,
hernam Karin beleefdelijk. Het
is toch reeds aanbeveling genoeg,
dat gij, Olga Alexandrowna, aan
die jonge vreemde uwe gunst en
vriendschap schenkt.
Ja, riep de vorstin levendig,
dat doe ik en deed het van het
eerste oog-enblik af, dat ik made
moiselle de la Para zag. Oogen-
blikkelijk was ik voor haar inge
nomen en geheel verrukt, toen zij
en in de kosten van het proces, en
wel voor het als bewezen aange
nomen feit, «daarstellende de over
treding van het noemen in eene
aankondiging betrekkelijk koopwa
ren, die bij de maat verkocht wor
den, van eene andere maat dan eene
van die, welke in artikel 3 der wet
betreffende de maten, gewichten en
weegwerktuigen vermeld worden.»
(N. v. d. B.)
In het Vliegend Blad van Am
sterdam leest men het volgend in
gezonden stuk:
Woensdag wilde ik mijn uitgaans
dag maken, maar daar ik des mor
gens nog eenige bezigheid had, kon
ik mij niet als heer kleeden, doch
ging als werkman, helder en knap,
naar het Pauorama, Plantage, waar
niemand iets op mij had aan te
merken. Daarop ging ik naar het
Rijksmuseum. Binnen het portaal
mocht ik, maar aan de trap ko
mende werd mij door een dikken
heer toegeroepen: «Sta, geen toe
gang!» Op mijn vraag waarom niet,
was het antwoord«Zondags wordt
er zoo nauw niet gekeken, maar
nu mag het niet». Mijn vrouw, die
bij mij was, mocht er iu, omdat zij
geheel gekleed was. Nu zoude ik
gaarne willen weten hoe men in de
week gekleed moet zijn, om tot het
Museum te worden toegelaten.
U dank zeggend voor de opname
W. H.
Het Vliegend Blad teekent hier
bij aan
«Dit schrijven werd ons door den
man, die aan de deur was gezet,
persoonlijk gebracht. Het was ons
bijna onmogelijk hem te gelooven,
maar na de zaak onderzocht te heb
ben, bleek het dat hij waarheid ge
sproken had. Hij was nog in het
pak, dat niet fraai genoeg was
voor een bezoek aan het Rijksmu
seum, eene schoone bombazijnen
broek en een blauw boezeroen,
waarover een vest en jas, welke
kleedingstukken misschien niet meer
geheel nieuw, maar volstrekt niet
vuil of gehaven waren.»
De Amsterdammer voegt hier bij
Het schijnt dus dat aan den werk
man, als hij zich niet kleedt als
Zondagsheer, de toegang wordt ge
weigerd.
Deze handeling van een onder
geschikte moet berusten op eene
vergissing, ot op een verkeerd be
grepen voorschrift. Met behoorlijke
vrijgevigheid zijn de kunstschatten
vau het Rijksmuseum kosteloos voor
allen ter bezichtiging gesteld. Het
zou te betreuren zijn, indien admi
nistratieve maatregelen van bestuur
ders deze regeling werkeloos maak
ten.
«De kleeren maken den man» is
een spreekwoord, dat te veel verwijst
naar verhoudingen die wij bezig
zijn te ontgroeien, om nog toepas
sing te vragen aau van rijkswege
aangestelde en bezoldigde bewaar
ders van aan het Rijk behoorende
en door het Rijk nu ruim en kostbaar
behuisde kunstwerken.
Juist begrip van hunne taak
zal dezen ambtenaren eer den werk
man met vreugde doen begroeten
in het Museum, dan hem afsnau
wen, omdat zijn boezeroen wat losser
fladdert om de borst dan de gekleede
jas en zijn bombazijnen broek niet
uit de ateliers van Hart afkom
stig is.
Men doe dus met de klacht van
W. H. zijn voordeel opdat het bij
deze ééne blijve.
De heeren Buma enVanDig-
mij op verzoek der barones een klein
lied voorzong. Dadelijk noodigde ik
haar toen voor heden en rustte niet,
voor zij mijne uitnoodiging aange
nomen had. Deed ik niet goed?
Hoe zoudt gij ooit verkeerd
kunnen handelenOlga Alexan
drowna! antwoordde hij galant.
In dit geval trof ik het zeker
gunstig. Ik verschafte ons allen een
muzikaal genot en deed tegelijker
tijd een goed werk, want de jonge
vreemdelinge heeft door onze goede
Triber niet veel omgang te ver
wachten.
Hoe gaat het met mevrouw
de barones?
Nu zoo redelijk! Denk eens
aan, Nikolai Pawlowitsch, dat jonge,
mooie schepseltje wil dezen winter
van allen gezelligen omgang afzien,
ter wille van haar eenigszins zwakke
kindje. Heeft men ooit van zulke
teergevoeligheid gehoord
Dat spijt me, - meende Ka-
gelenmogen zich reeds in krachtigen
steun verheugen bij hunne poging,
om de afsluiting derZuiderzee tot een
onderwerp van gemeentebesturen
waterschappen enz. te maken, die
't naast bij den toestand der Zuiderzee
zijn betrokken. Behalve van Gedep.
Staten van Gelderland, hebben zij
thans reeds brieven van instemming
ontvangen van: de waterschappen
Hemelumer Oldephaert c. a. Noord-
wolde en Zeedijken en Kamperveen
de gemeenten Amersfoort, Elburg,
Nijkerk, Hindeloopen, Steenwijk,
Steenwijkerwold, Oldemarkt, Olst,
Harderwijk, Zwolle, Kampen, Stap
horst en Doornspijk.
Het lot vau den «Dierentuin»
te Assen is nog niet beslist. In eene
vergadering van meer dan 100 leden
werd Vrijdagavond het voorstel van
't bestuur tot opheffing der Ver-
eeniging voorloopig aangehouden.
Aan eene commissie uit de leden is
opgedragen, in overleg met het be
stuur, te trachten middelen te vin
den om het voortbestaan te blijven
verzekeren. Eene schuldenlast van
ruim f15,000 doet echter weinig
hoop geven op eenen gunstigen uit
slag dezer welgemeende poging.
Men zegt, dat door een der
leden van den gemeenteraad van
Amersfoort eerstdaags een voorstel
zal worden ingezonden tot de in
voering van eene inkomsten-belas
ting in die gemeente.
Naar aanleiding daarvan herinnert
het U. D. eraan, dat reeds in 1545
te dier stede een soort van inkom
sten-belasting geheven werd, even
wel slechts tijdelijk en alleen ten
doel hebbende de stadsschulden te
«stoppen». Tot dat einde stond kei
zer Karei V den 3en Maart van
gemeld jaar toe, «datter eene nyeuwe
impost totter somme van duyseut
guldenen tsjrs, ofte daeromtrent voor
den tyt van vier jaren gemaakt
mocht worden, die welcke renten
de stadt sal heffen in plaetse van
eenen gemeenen onderpant, daaruyt
men etlyke losrenten sal mogen ver-
coopen om gereede penningen te
hebben enz.
Daartoe zullen zy mogen hebben,
opbueren ende ontfangen ander hal
ven stuuer van elcken oudtschilt
van gronden der burgers gelegen
binnen onsen ('s keizers) lande van
Utrecht, en noclithans buyten de
vryheyt der voirs. Stadt, te weten
van de landen voor de translatie
der temporaliteyt verkregen. Lan-
deren binnen de vrijheid, die geheel
vrij zijn van 't voirs. gemeyu oudt-
schiltgelt hebben drie stuuers op
te brengen van elcked oudtschilt-
geldt dat die te pachte gelden. De
eigenaar betaalt daarvau de helft,
de bruiker de ander helft. Van lan
derijen buiten de vrijheid betaalt
de eigenaar alleeu.
Van iederen Karolusgulden dien
een huurhuis opbrengt moet een
stuuer worden opgebracht, te beta
len voor de helft door den huurder
en de wederhelft door den eigenaar.
Gaan er renten uit zulke huizen,
dan zal de eigenaar den rentier
een halven stuuer op eiken gulden
mogen korten.
Hiervan waren uitgezonderd de
huizen, die 4 gulden huur in het
jaar deden, (zegge vier gulden huur
in het jaar!) Dienovereenkomstig
werd den 8sten April door den Raad
aan alle eigenaars gelast, binnen
acht dag-en opgave te doen van hunne
landerijen en huizen. De huurders
moesten hetzelfde acht dagen later
doen.
rin, voor mij heeft die jonge
Duitsche met haar madonnagezicht
altijd iets aangenaams. Te midden
van onze opgesmukte gezelschap
pen herinnert zij mij steeds aan een
nederig viooltje, dat bij vergissing
in een krans van prachtig gekleurde
bloemen is ingevlochten.
Ciel! Nikolai Pawlowitsch. Gij
wordt poëtischWezenlijk, een dich
ter zooals gij, is dit niet kwalijk
te nemen! maar pas op toch met
uwe dweeperij! Het kon ijverzucht
opwekken, zoowel bij onzen bon
garcon, den netten blonden gezant,
als bij nu gij weet wel bij wien
ik nog bedoelschertste de vor
stin, terwijl zij haren waaier drei
gend ophief en gracieus er mee
zwaaide. Overigens ging zij vroolijk
voort, hebt gij het met uwe
violengelijkenis niet ver mis. Die
is wel toepasselijk cp die stille,
kleine Duitsche, die voor het vroo-
lijke leven en joelen in ons gezel-
De Verzekeringsbode deelj on
der reserve een zeldzaam feit mede
op het gebied van 't verzekerings
wezen.
Eenige weken geleden werd de
bouwhoeveop Nederlandsch-Mettray
door brand vernield. Het gebouw
was voor f 20.000 verzekerd; de
overblijfselen werden met onderling
goedvinden geschat op f 450, en
de schadevergoeding bepaald op
19,550, terwijl assuradeurs nog
een mooie premie aan de kweeke-
lingen uitkeeiden voor bewezen hulp
bij het blusschen. Nu doet zich het
geval voor dat bij publieke aan
besteding de bouw eener nieuwe
hoeve is aangenomen voor 14,970.
Naar men zegt meldt de Ver-
zehcringsbode zouden Commissa
rissen van Mettray, eerst voorne
mens uit het geldelijk profijt dezer
schade een nieuw familiehuis te
stichten, spoedig tot het besef ge
komen zijn, dat zij van de vrijge
vigheid, of wil men liever, oner
varenheid hunner assuradeurs geen
gebruik mogen maken: vooral uit
overwegingdat aan de kwee-
keÜDgen vau Mettray het exempel
niet mag worden gesteld van «winst»
behaald uit «schade,» door «ver
zekering.»
De ondoordachte roekelooze grap
om eene naald door een stoel te
steken, waarop straks iemand arge
loos zal gaan zitten, onderwierp
Dinsdag 11. te Amsterdam een jong-
mensch aan eene uiterst pijnlijke
operatie. Vóór dertien jareu hadden
eenige meisjes, in een gezelschap,
zulk eeue aardigheid uitgehaald; het
jongmensch ging zitten en de door
den stoel gestoken vrij groote stop
naald drong hem diep in het lichaam
en brak bij den kop af. Hij liad er
in die jaren geeu belangrijkeu hin
der van gehad, maar in de laatste
weken gevoelde hij steeds toenemende
pijnen, zoodat op raad van een ge
neesheer de naald moest uitgesne
den worden. De operatie gelukte
ouder hevige pijn en hij draagt thans
de verroeste naald bij zich als eene
herinnering aan het vrolijke partijtje,
dat hij vóór dertien jaren bijwoonde.
Een agent van politie die Vrij
dag in de Planciusstraat te Amster
dam een dronken scharenslijper naar
een hulpbureau wilde overbrengen,
werd door deze met een scheermes
in het aangezicht en aan den neus
verwond. Onmiddellijk schoten een
paar agenten en eenige burgers te
hulp, zoodat het gelukte den woes
teling in arrest te brengen, terwijl
de verwonde, die de eerste hulp van
een student in de medicijnen ont
vangen had, met een rijtuig naar
het gasthuis werd vervoerd om ver
der verbonden te worden.
Een jongen liep op den Nieu-
wendijk te Amsterdam zoo hevig
met zijn oog in een der punten van
een parapluie vaü een voorbijgan
ger, dat na een geneeskundig onder
zoek bleek dat hij zijn oog zal moe
ten missen.
Op den O. Z. Voorburgwal te
Amsterdam stond een koopman met
peren. Vier beschonken personen
kochten zich de zakken vol en wil
den zich toen zonder betaling ver
wijderen. De koopman hield een der
vier mannen vast, maar deze gaf
hem zulk een hevigen slag tegen
het hoofd, dat hij bewusteloos ter
aarde viel. De vier mannen liepen
snel weg en de koopman werd in
een wijnhuis gebracht om verbon
den te worden.
Reeds te half tien Zaterdag
morgen hadden op het Waterloo-
plein te Amsterdam een paar hon
derd personen postgevat, ten einde
het adres den burgemeester aan te
bieden van welk voornemen wij in
schap g-een lust gevoelt. Gisteren
bekende zij mij nog geheel naïf,
dat zij van niets meer hield dan
van hare eigen huiselijkheid. Ik
geloof zelfs dat zij heimwee heeft!
Hoe zou zij anders hare kinderka
mer verkiezen boven onze salons,
vol lust en levenO wat zijn zij
vreemd die Duitschen! Maar, ziet
eens ginder, onze dikke generaal
Pallinski maakt zich tot vertrekken
gereed, laten wij afscheid van hem
nemen! In 't volgende oogenblik
ging de spraakzame vorstin midden
door de pratende en schertsende
groepen heen, die kleiner werden,
naarmate het uur vorderde.
Wordt vervolgd.)
ons vorig nummer melding maakten.
Allengs nam de menigte toe, en toen
te ruim tien ure, vergezeld van twee
vrouwen, de heer J. A. Fortuyn het
plein verliet, werd hij door tusschen
de vijf- en zeshonderd personen ge
volgd. In alle stilte begaf de drom
zich langs Amstelstraat, Kalver-
straat, Dam en Damstraat naar het
Stadhuis. Hier vond men het hek
gesloten. De commissaris van politie,
de heer mr. E. W. van Raalte, ver
scheen met twee inspecteurs, en na
eenig verwijl werden, omstreeks elf
ure, een vijftal uit de schare, zijnde
juffrouw de Ligt en de heeren Meur-
sen, Verhagen, Fortuyn en Eckhard,
bij den burgemeester toegelaten.
Deze verklaarde, hen niet als cor
poratie van eene vergadering, daar
deze door hem niet erkend werd, te
kuDnen toelaten, maar wanneer zij
klachten hadden, hen wel als par
ticulieren te willen hooren. Daarop
werd de door bovengenoemde vijf
personen geteekende motie den bur
gemeester overhandigd, die daarop
verzocht om, wanneer er inderdaad
klachten over feiten bestonden, die
schriftelijk aan hem mede te deelen.
Wanneer dan bij onderzoek bleek,
dat die feiten juist waren, zouden
de schuldigen worden gestraft. De
burgemeester handhaafde echter ook
nu het door de politie in dezen in
genomen standpunt en gaf aan de
onderteekenaars der motie te ken
nen, dat ook in het vervolg iedere
storing der orde met gestrengheid
zou worden te keer gegaan.
Weder buiten gekomen, deelde de
heer Fortuyn aau de verzamelde
menigte in korte woorden het onder
houd met den burgemeester mede,
er voorts bijvoegende, dat deze hun
had verzekerd, dat de politie zich
bij de ongeregeldheden kalm, waar
dig en fatsoenlijk had gedragen. Hij
deelde verder mede, dat den vol
genden morgen (gisteren) te tien
ure bij Bosdriesz, buiten de Raam
poort, aan ieder, die klachten had,
gelegenheid zou worden gegeven,
die mede te deeleD, opdat die schrif
telijk in een behoorlijken vorm zou-
deu kunnen gegoten en aan den
burgemeester medegedeeld worden.
Aan beide zijden vau den Voor
burgwal stond het vol volk. Poli-
tie-agenteu waren niet te zien.
Een steeds kleiner wordende drom
volgde heu, die op het Stadhuis
waren toegelaten, op den terugweg
naar het Waterlooplein, waar de
stoet uiteenging.
Te Amsterdam is Zaterdag
avond een jongen om zijn vlieger
te krijgen op een dakgoot geklom
men en daaruit gevallen. Met een
brancard werd hij naar het gasthuis
gebrachtdoch bij aankomst aldaar
bleek het dat hij reeds overleden
was.
Men schrijft uit Naarden:
Woensdagavond werd zooals
wij bereids vermelden niet ver
vau het station NaardenBussum
een korporaal van een hier in gar
nizoen liggend bataljon infanterie,
hetwelk aan de manoeuvres in het
Gooiland deelneemt, door een loco
motief van de stoomtram Huizen
Bussum overreden en onmiddellijk
gedood.
Door sommigen werd het onge
val aan eigen schuld toegeschreven,
door anderen werden kwade ge
ruchten in omloop gebracht.
Al schijnt hier door het perso
neel der stoomtram-maatschappij in
geen enkel opzicht verzuim of ach
teloosheid te zijn begaan, de oor
zaak van den dood is nog onver
klaarbaar, zoodat de justitie heden
het lijk heeft opgeëischt; de mili
taire begrafenis op Vrijdag be
volen is afgelast en onmiddellijk
door den burgemeester een scherp
onderzoek ingesteld.
Zaterdagmiddag had een wissel
wachter de onvoorzichtigheid over
een der ijzeren balken van de gla
zen overbedekking van de tunnel
nabij het station te Delft te loopen,
met het gevolg dat hij zijn even
wicht verloor, door de glazen viel
eD op de steenen terecht kwam.
Nadat hem ter piaatse van 't oDge-
val geneeskundige hulp was ver
leend, is hij naar zijne woning over
gebracht.
Als eene curiositeit schrijft men,
dat een fruithandelaar die een 60-
tal mandjes pruimen van Zuilichem
naar Engeland verzond, daarmede
zoo goede zaken maakte, dat hij er
