POPULAIR NIEUWS-
AOVKRTEiHTICBLAD.
VERGETEN.
3e Jaargang.
Donderdag 1 October 1885.
FË U ILL ETON.
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door geheel het Rijk p. maand 55
Afzonderlijke Nommers 5
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en aigemeene Feestdagen.
Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adresseer en
aan het Bureau, Kleine Houtstraat No. 9.
Koof diagenten voor het Buitenland,-, (compagnie Générale de ±ublicite Etrangère G. L.
DAUB F. Co., JOH. F. JON FF. Sucr., Fa-rijs, 3 If/is Faubourg Montmartre.
ADVERTENTIËN:
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middags 12 uur.
MUSEUMS EN ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM.
Koloniaal museum op het Paviljoen. Ingang aan de Dreefzijde 2e deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateurs en leden der Nederlaudsche Maatschappij ter bevordering van Nijverheid hebbou op
vertoon van diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met i dame. Museum van kunstnijverheid op her Paviljoen. Ingang Dreefzijde le deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateurs en
eden der Ncderlai 1 1
van Nederland en
1 gulden. -
dé liametraat'. Geoji.nd'kag.iijka uitgenomen 'Zaterdag, Zon- en Keostilagen van J 1—uur. Tet/lere biiliatheek. Geopend Woensdag, Donderdag, Vrijdag en Zaterdag van 1—4 uur. titaiMliatheek l'rintenku/. Geopend
Woensdag en Zaterdag van 2—4 unr. Orgel-tespeling in ie Groote Kerk. Dinsdag van 1—2 en Donderdag van 2—3 uur. Toegang (dour Oudogrocnmnrkt) vrij.
ALIiEMN OVERZICHT.
De Engelsche Kabinetsraad is
ntgesteld tot den 6den October.
Lord Salisbury heeft zich Maandag
naar Hatfield begeven.
Het IJslandsehe parlement, het
Althing, heeft thans een adres tot
den Koning gericht, waarin de on-
angs besproken wijzigingen in de
jonstitutie gevraagd worden. Zij
itreklcen tot niet minder, dan tot
ilgeheele eigen administratie en po
rtiek bestuur. IJsland wil, als Noor
wegen, een eigen vlag hebben en
:en zelfstandig land vormen. Het
[Jslandscb Lagerhuis nam dit be-
duit met 19 tegen 15, het Hooger-
luis met 7 tegen 1 stem.
In de zaak van den luitenant
kolonel Herbinger, op wien gene
raal Brière de l'Isle al de schuld
van de nederlaag van Lang-Son ge
worpen had, is door den opperbe
velhebber in Tonkin, generaal de
Oourcy, uitspraak gedaan.
De Courcy telegrapheert nu uit
Hanoi, dat volgens het rapport van
ien krijgsraad, luitenant-kolonel
Herbinger het kommando had over
genomen in buitengewoon moeielijke
omstandigheden, waartoe al de er
varing en al het gezag van gene
raal de Négrier noodig zouden ge
weest zijn, en dus tegen hem geen
rechtsingang' verleend was. Het ge-
heele dossier zal naar Frankrijk op
gezonden worden: ook Herbinger
zelf keert naar het moederland terug.
De couranten hebben allen ver
schillende commentaren over het
geval. De Justice concludeert geheel
buiten de kwestie om, daar deze het
gedrag van Herbinger, na de ver-
XVI.
De eerste ontdekking.
37)
Dit wekte eerst de opmerkzaam
heid der soldatka. Nadat deze te vo
ren het gezelschap had nagekeken,
was zij juist de hut binnengekomen,
was over de lage kachel gaan han
gen, met den rug naar den zolder
gekeerd, het hoofd in de handen,
den blik vast op den muur geves
tigd. Toen zij zich nu uit die lie
velingshouding plotseling naar de
deur wendde, zag men hare oogen
rood van het weenen, hare wangen
heet, maar haren geheelen aanblik
een zekeren trots verraden. Bij het
gezicht van Teodoor en de vreemde
wonding van de Négrier gold
dat «het bevel om zich onvoorzich
tig op Chineesch gebied te wagen,
dus niet door Brière de l'Isle, maar
door de Négrier (een vriend van
Ferry) gegeven is en deze de schul
dige is.»
Figaro merkt op, dat Herbinger
niet op uitspraak van een krijgs
raad, maar op die van den opper
bevelhebber is ontheven van ver
volging; dat het mogelijk is, dat
nu de dossiers der zaak nog langer
geheim blijven, en dus het offici
eel verhaal van de nederlaag van
Laug-Son, dat op deze dossiers
wachtte, niet tijdig zal komen om
invloed uit te oefeDen op de ver
kiezingen en aan te toonen, hoeveel
schuld Ferry Co. wel hebben.
Figaro laat ook de dapperheid van
Herbinger buiten de kwestie en
meent dat nu zou blijken hoe Ferry
ondanks Brière de l'Isle en Négrier
de expeditie gewild heeft, hoe gene
raal Campenon onvoldoende troepen
heeft gezonden en generaal Lewai
als «Generaal Telegraaf», van Parijs
uit, moeielijke expedition heeft ge-
kommandeerd, waarvan hij geen
verstand had.
De oorlogstoerustingen in Bul
garije worden ijverig voortgezet.
Binnen zeer korten tijd zal een le
gerkorps aan de grens worden sa
mengetrokken.
In Roemelië is alles rustigom
zelfs den schijn van eenige agitatie
te vermijden, zijn de gewone herfst-
manoeuvres der troepen voor dit jaar
afgecommandeerd. De koning zal
alleen de verschillende garnizoenen
bezoeken.
Opstandelingen in Albanië heb
ben zich meester gemaakt van 200
paarden, levensmiddelen en ammu-
barischni, sprong zij op, viel hun te
voet en kuste den zoom van hunne
kleederen.
Hare vriendinnen wilden dat voor
beeld volgen, hetgeen, gevoegd bij
den walm in de kamer, Clarita tot
een spoedigen terugtocht nooptezij
nam echter Nina met zich naar bui
ten. Vriendelijk, liefderijk sprak zij
haar toe, maar bekwam slechts ver
warde antwoorden en hoorde op
iedere vraag naar Dimitri slechts het
ongelukkige: Ik weet niets!
Ontzettend! zuchtte Clarita
weder uit het diepst harer ziel, en
de ongelukkige vrouw eenen roebel
in de hand drukkend, keerde zij zich
smartelijk aangedaan van deze arm
zalige plaats af. Noch zij, noch Teo
door, die insgelijks eenige medelij
dende woorden voor Nina over had,
behoefden daar te blijven. Waar
om hebt gij geweend, Nina?
vroeg hij vorschend.
Zij zag hem schuw aan, maar
nitie, bestemd voor de Turksehe
troepen.
Aan het Journal de St.-Péters-
bourg wordt uit Constantinopel
geschreven, dat er niet eene for-
meele conferentie, maar eene bijeen
komst van gezanten zal plaats heb
ben, teneinde aau het diplomatieke
optreden der groote mogendheden
een karakter vau eenheid te geven.
Te oordeelen naar de verzoenende
en vredelievende stemming der
groote mogendheden, zal de crisis
geene uitbreiding verkrijgen en
spoedig tot rust gebracht worden.
III.WKNLWi).
Haarlem, 30 September 1885.
Het Koloniaal Museum op het
Paviljoen alhier heeft sedert Aug.
de volgende bijdragen ontvaDgen:
van de Deli-maatschappij 3 monsters
Rameh-vezels, volgens de nieuwste
methode bewerkt op de Smith en
Roquet machines; van den directeur
van 's Lands Plantentuin te Buiten
zorg op Java een herbarium, be
vattende 30 soorten getha-pertja
leverende boomsoorten, verzameld
en beschreven door dr. Burck, on
der-directeur van gemelde inrichting,
en het belangrijk geschrift «les Sa-
patacées des Indes Néerlandaises et
les origines botaniques de la Gutta
percha» van de heeren N. en A.
W. Haas, fabrikanten te Rotterdam,
20 handelsmonsters vezelstof van de
kokosboomen afkomstig; van den
heer J. C. Bernelot Moens, eerelid
der Maatschappij van Nijverheid
alhier: kop en huid van den rhino
ceros en voorwerp van d e huid ver
vaardigd van den heer J. van
Breda de Haan, phil. stud, te Leiden,
bassou-gom van Aruba; van den heer
antwoordde half trotsch, half kla
gend Ik ben bij Eudotja Kar-
powna geweest, zij heeft met mij
getwist
Bezoekt gij haar dikwijls?
vroeg de knaap verder.
Neen, stotterde de soldatka
verlegen, zij knort altijd.
Dan heeft Eudotja zeker reden
om zoo te knorren, besliste de
kleine rechter ernstig. Wilt gij
dat matuschka (moeder) goed voor
u zal zijn, blijf dan niet zoo lang
weg er schik u zoo niet op. Vroe
ger zaagt ge er veel liever uit,
Nina! Nu, kom spoedig weer naar
Ornatoffsko, ik zal aan Eudotja zeg
gen, dat zij u vriendelijk behande
len moet.
Hij knikte de bedremmelde zeer
verstandig toe en ging bedachtzaam
heen, van top tot teen een kleine
barin.
Clarita had intusschen haar paard
weer bestegen. Zij hoorde nauwelijks
M. Hoefnagel te Amsterdam, West-
Indische getah-pertja (Balata); vau
den heer J. H. Brinkman alhier,
een sierlijtt bewerkt Ceylonsch pi
nangschaartje; van Dr. Hulst te
Amsterdam, S. van Brakel Jr alhier
en mr. F. Th. Pahud de Mortanges,
raadslid van het museum te Maar-
sen, voorwerpen van Indische kunst
vlijt. Van den Minister van kolo
niën ontving het museum, behalve
andere boekwerken, een exemplaar
van het belangrijke werk getiteld
Krahataudoor R. D. M. Verbeek,
toegelicht door een aantal platen
en kaarten.
Volgens de nieuwe regeling van
het Museum zal deze instelling thans
meer zelfstandig optreden onder een
Raad van bestuur, samengesteld
uit aanzienlijke en vermogende be
gunstigers en eene commissie, op
denzelfden voet als hij het Museum
van kunstnijverheid.
Tot den Kolonialen Raad zijn
reeds 15 leden toegetreden, uit wier
bijdragen een bijzonder fonds voor
het Museum wordt gevormd. De
raad heeft tot zijn voorzitter benoemd
den heer J. T. Cremer, lid der
Tweede Kamer van de Staten-Ge-
neraal en directeur der Deli-spoor-
wegmaatschappij. De commissie be
staat uit de heerenJ. T. Cremer
voorzitter, dr. D. de Haan alhier
2e voorzitter en penningmeester, P.
J. van Houten te 's Hage, Mr. F.
Th. Pahud de Mortanges, te Maar-
sen, S. J. graaf van Limburg Stirum
alhier, en F. W. van Eeden, secre
taris, directeur van het museum.
De eerste vergadering der com
missie heeft plaats gehad op 18
September.
De Vereeniging voor Lijkver
branding heeft verleden Zaterdag,
onder voorzitterschap van mr. B.
H. Pekelharing uit Delft, in «Felix
dat de heer Goluschkin zich met
Iwaz over paarden en rijkunst on
derhield; zij wenkte Teodoor en met
hem snel vooruitrijdend, trachtte zij
zoo rustig mogelijk te zeggen:
Vertel mij nu, bid ik u, van den
armen Dimitri. Waar waren wij ook
gebleven Juist, Dimitri kwam met
uwen broeder uit het buitenland
terug.
Neen, hij kwam alleen, ver
scheidene weken voor Alexis. Ik
herinner mij hem nog zeer goed,
vervolgde de knaap, onwillekeurig
den opgewekten gedachtengang vol
gend, want papa leefde toen nog
en was zeer boos, dat Alexis slechts
zijnen bediende gezonden had, in-
plaats van zelf te komen.
Maar uw broeder kwam toch
zelf?
Ja, slechts te laat, luidde
het diepdenkend gegeven antwoord,
waarna Teodoor snel afbrekend, er
hij voegdeWat Dimitri betreft,
Favore» alhier hare tiende jaarlijk-
sche aigemeene vergadering gehou
den. Zij was uitsluitend gewijd aan
zaken van huishoudelijken aard.
O. a. is bepaald, dat ook zij, die zich
in 1886 daartoe aanmelden, eene
som van f 200 in liet fonds voor
lijkovens zullen hebben te storten,
opdat na overlijden de kosten van
verbranding van hun lijk uit dat fonds
worden gekweten. Tot leden van
het hoofdbestuur ziju beuoemd of
herbenoemd de lieeren jhr. Ilarco
Hora Siccama, Joh. J. Perk, beiden
te 's-Hagedr. D. de Loos, prof.
dr. A. P. N. Franchimont, beiden
te Leiden; dr. F. Dupout, te Rot
terdam; prof. W. Stoeder, te Am
sterdam, en jhr. mr. D. W. van An-
dringa de Kempenaer, te Zutphen.
Aan dr. J. E. de Vrij is het diploma
van eerelid der Vereenigiug uitge
reikt. Als plaats voor de eerstvol
gende aigemeene vergadering is
Dordrecht aangewezen. De rekening
over het afgeloopen dienstjaar sluit
met een batig slot van f 339, dat in
het fonds voor lijkovens is gestort.
Het kapitaal van dit fonds bedraagt
thans f17,500 nominaal. De begroo
ting voor het volgende jaar is vast
gesteld op f 951 in ontvangst en in
uitgaaf. Het getal ledeu bedroeg in
het vorige jaar 684, zijnde 28 min
der dan het daaraan voorafgaande.
Gelijk hekend is kan, sedert
eenige jaren reeds, in de Rijkspost
spaarbank, ten behoeve van derden
worden ingelegd.
Met betrekking tot deze zaak is
onlangs door de Regeering bepaald,
dat hij of zi;', die ten behoeve van
een en ander inlegt, verlangen kan,
dat alle mededeelingen betreffende
het boekje, waarop die inlagen ge
schieden, (b.v. de kennisgevingen
hij was blij weer naar huis terug
te keeren en meende, daar nu te
kunnen blijven, wijl zijn heer naar
Rusland terugkeeren zou. Maar de
arme Alexis bleef slechts weinige
dagen in Ornatoffsko. Na den dood
van papa en van Wladimir ijlde hij
naar het buitenland terug. Alles
giug toen verschrikkelijk snel in zijn
werk. Ik zelf was ziek en was blij
Alexis aan mijn bed te zien. Ik had
hem lief, hij was vriendelijk en goed
voor mij, niet ernstig en somber,
zooals Wladimir, die nauwelijks acht
op mij sloeg. Alexis had ook mij
lief, hij weende met mij om papa,
hij beloofde met mij te gaan rijden,
zoo spoedig ik weer uit mocht gaan,
maar o wee! Wladimir stierf, en
toen ik voor de eerste maal uit de
kamer mocht, was Alexis heenge
gaan. Doch wat praat ik, ik zou
immers van Dimitri vertellen. Hij
was met Alexis meegegaan, maar
werd, zooals ik later vernam, in
