den worden beschouwd, en men heeft ook alle hoop op het tweede. Een zonderling verhaal is door de N. R. Cl. medegedeeld: De milicien, H. Paskamp, van het regimeut grenadiers en jagers, voor de herhalingsoefening opge roepen, zou nadat hij twee dageu in 's-Hage was geweest, van den Minister van Oorlog verlof hebben ontvangen voor den tijd dat hij on der de wapeneu moest zijn. Dit verlof werd door den Minister ver leend op verzoek van graaf Ben- tinck, en de milicien zelf wist geen andere reden op te geven als grond waarom hem die gunst werd ver leend, dan dat zijn heer (graaf B.)hem liever niet een maand als huisknecht wilde missen. Het bericht is haast ongeloofelijk. Aan de bevoorrechting der welge- steldeu, die zich van den krijgs dienst kunnen vrijkoopen is men als aan andere misbruiken ge wend geraakt. Evenzeer gewend als graaf Bentiuck aan zijn huisknecht schijnt te zijn. Maar dat de Minis ter de vrijstelling zou uitbreiden door willekeurrige gunsten dat is te ongewoon om niet de nieuws gierigheid van een der Kamerleden naar eeue verklaring op te wekken. Omtrent den aanstaanden too- neelwedstrijd te Breda, waarover wij gisteren een bericht gaven, lezen wij nog in de Bred. Ct.: De Koninklijke Maatschappij «De Morgendstar» van Brussel was aan gewezen om het eerst, dus den 4n October op te treden. Zij had daar mede genoegen genomen en de aangekondigde stukken opgegeven. Op dat tijdstip was de jury nog niet samengesteld. Toen de «De Morgendstar» ver nam dat de heer Désiré Delcroix van Brussel tot jurylid benoemd was en die benoeming had aangenomen, gaf zij kennis: niet te milten mede dingen in een prijskamp, waarin mr. Delcroix als jurylid zitting had, op welke kennisgeving twee leden der regelingscommissie naar Brussel zijn gereisd om zoo mogelijk de bestaande bezwaren uit den weg te ruimen. «De Morgendstar» verklaarde echter bij haar besluit te volharden en alleen te willen optreden: buiten mededinging en met eene vergoeding van 500 francs. Na terugkomst van bedoelde leden werd in eene ver gadering der regelingscommissie be sloten, den heer Delcroix als jury lid te handhaven en geen der ge stelde voorwaarden aan te nemen. Hiervan werd aan «De Morgend star» kennis gegeven, waarop zij antwoordde: onder de bestaande omstandigheden te Breda niet te willen optreden. Dezerzijds is toen getracht om den eenmaal vastge- stelden datum door een ander der zich opgegeven hebbende gezel schappen te doen bezetten, doch daar dit mislukte, schoot der com missie niets anders over dan den wedstrijd 14 dagen later te doen aanvangen. Dit zal echter van geen invloed wezen op het getal (achfl der voor stellingen. Onmiddellijk zijn de noo- dige stappen gedaan om zich van de medewerking eener andere Bel gische Rederijkerskamer te verze keren, die alsdan dezelfde stukken zal opvoeren als door «De Morgend star» waren opgegeven. Een matroos der K. N. Marine, in beschonken toestand verkeerende, bracht gisterenavond de Kloveniers- En als gij eens wist, hoe! Clarita, zei de knaap zacht; geen wonder, dat de lieden hier in huis deze plaats vermijden. Ik ge loof, dat ze allen bang zijn hier bin nen te treden; want ziet gij, daar, niet in de slaapkamer, daar op de sofa vond men Wladimir.... Dood? vervolgde Clarita vragend, daar de spreker stokte. Vermoord! fluisterde de knaap, zich angstig tegen Clarita dringend. Op dit oogenblik knikten deze de knieënzij moest zich neerzetten om adem te halen eer zij kon herhalen Vermoord? Door wien? O, Clarita, ik.... ik weet het niet. Teodoor, gij weet het niet? Heeft men den moordenaar dan niet ontdekt? Op wien viel de verden king? Op een, die ontvluchtte. En men liet hem ontvluchten Ja, Clarita, men liet hem ont- burgwal te Amsterdam in rep en roer. Hij geraakte daarom met eenige burgers aan het vechten, waarbij hij zoodanig aan de han den werd verwond, dat hij naar het gasthuis moest worden vervoerd. Ook aldaar hield hij zich niet rus tig, maar verzette zich zoo hevig teg'eu de politie, dat hij op de bin nenplaats van het gasthuis met rie men en touwen moest gebonden worden en een zestal personen noo- dig was om hem naar de verband- zaal te brengen. Na verbonden te zijn, werd hij naar het politiebu reau teruggebracht. Wij vernemen zegt de N. R. Ct. dat eenig practische man nen, die lid waren vau de ontbon den «Commissie tot tijdelijke werk verschaffing» te Amsterdam, reeds thans plauuen beramen om zooveel mogelijk werk te verschaffen. Gedurende het 3e kwartaal dezes jaars zijn van Amsterdam naar New-York vertrokken V91 land verhuizers. Uit Amsterdam meldt men Eenige dames hebben op de Oos- ter begraafplaats naast het graf van Albregt een eigen graf gekocht voor wijlen mevrouw Kleine, die Maan dag te elf ure met groote plech tigheid wordt begraven. Maandag na den middag, om streeks 5 uren, had te Avenhorn het volgend ongeluk plaats. Een beschonken slager uit de gemeente S. van de Purmerender weekmarkt huiswaartskeerende, wilde met een ander om het hardst rijden, en haal de te veel van den weg af, waardoor zijn rijtuig tegen het huis van de wed. Felgines aanreed. Een doch tertje van die vrouw zat op eene bank Voor 't huis te breien, en hoe wel zij nog trachtte op de bank te gaau staan, raakte zij door de kar deerlijk bekneld. Het kind werd door de verontwaardigde moeder en buren bewusteloos en ernstig gewond op genomen. Door de politie is proces verbaal opgemaakt. Een wegens bedelarij terechtge stelde man verzocht gisteren den voorzitter van de kamer van straf zaken der rechtbank te 's-Hage, van opzending naar een bedelaars gesticht verschoond te mog-en blij ven, ondat hem bij het uitstappen van den gevangenwagen aan het rechtsgebouw door iemand in het oo- gefluisterd was, dat hij na ont slag uit de gevangenis werk kon krijgen. De rechtbank, aan dit praatje al of niet geloofslaande, voldeed aan 's mans verlangen. Omtrent de ongeregeldheden te Dordrecht lezen wij in de D. Ct. Dinsdagavond was het hier ter stede vrij kalm; wel waren meer jongens dan gewoonlijk op de been, maar rustverstoringen hadden niet plaats, zoodat buiteng-ewone maat regelen konden achterwege blijven. Een troep jongens, meer dan 200 in getal, bewoog zich tot ongeveer 10 uur hoofdzakelijk op de Voor straat. Opnieuw hebben wij het geduld bewonderd, waarmede de politie tegenover die troep te keer gingmenig braaf werkman ontviel dan ook de verzuchting: «wanneer er straks klappen vallen, hebben ze, wijzende op de jongens, niets meer dan hun verdiend loon.» Gisteren vertrok van de werf der machinefabriek Delftshaven een vluchtenwant, o, dat is het ver schrikkelijkste, het was.... Alexis! Wat? Alexis zou een Kaïn geworden zijn, zou zijn broeder ver moord hebben En gij Teodoor, die zegt Alexis lief te hebben, gij ge looft dat? Ik moet wel, - snikte Teo door, geleund tegen den kleinen ze tel, waarop Clarita zich neergezet had. Beiden waren alleen in de stille sterfkamer; eentonig kletterde de regen buiten op de groene takken der boomen *neder, wier kruinen zich zacht klagend voor het venster heen en weer bewogen. Teodoor sidderde van naamloozen angst en Clarita zocht hem te troosten. Uw broeder Alexis kan toch wel onschuldig zijnandere redenen zullen hem tot een spoedige afreis gedwongen hebben, hij kan zijn broeder niet vermoord hebben. Niet met opzet! Met voorbe- stoombaggermolen, bemand met 4 personen, en bestemd voor Spanje, waar de baggermachine gebruikt zal worden door de heeren Volker en Bos, aannemers van belangrijke werken in Spanje. De dochter van een handwerks man te Charlois, die weldra in het huwelijk zal treden, had daarvoor eenig geld biieengespaard. Woens dag had zij haar huis eene poos alleen laten staan, met oogesloten voordeur, om eene boodschap te doen. Bij hare terugkomst vond zij het kastje, waarin zij haren schat bewaarde, opengebroken, en het geld, ten bedrage van ruim f30, verdwenen. De politie doet onderzoek. Men meldt nog uit Apeldoorn: Naar wij vernemen, belastte me vrouw Bulkley zekeren Kloppers, vroeger tabaks-makelaar te Amster dam (volgens de N. R. Ct. laatst woonachtig te Haarlem,) met de ont voering der beide kinderen. Hij was het, die daar ter stede de acht hel pers wierf en met hen per spoor over Amersfoort naar Harderwijk trok. Daar was geen rijtuig te bekomen en men keerde dus naar Amersfoort terug, nam daar een rijtuig, liet dit op een half uur afstauds van het dorp stilhouden, waar Kloppers zijn handlangers het plan mededeelde, om den heer Hoek, zijn huishoud ster en dienstbode te knevelen en hun een prop in den mond te steken. Kloppers zou dan de kinderen uit hun bed halen, wegrijden en de deelgenooten zouden zich daarna verspreiden en voor het laatst een samenkomst hebben in het tuinhuis achter den speeltuin. Een der bende had den last, den heer H. te kne velen, terwijl hij hem een brief aan bood men wist dat de heer H. steeds een vuurwapen bij zich droeg. Deze begon, zooals gemeld is, terstond te schreeuwen, waarop de aanvallers zich ijlings verwijderen en Kloppers onmiddellijk wegreed.Men vond, door een onderweg verloren overjas, zijn spoor in de richting van Arnhem, waar hij onder een valschen naam was gaan logeeren. Hij werd daar bij den eersten trein naar Amsterdam gevat. Mevrouw Bulkley werd, na met een rijtuig te Arnhem te zijn gekomen, naar Zutphen gebracht. Het is gebleken dat haar schoon zoon, de heer R. C. Schlingeman, in geenen deele in de zaak betrok ken en dus ook niet gearresteerd is, zooals in ons vorig nummer werd gemeld. Yan de dievenbende, die de vorige week de omstreken van Breda zoo onveilig maakte, hoort men niets meer. Waarschijnlijk is het, dat ze de grenzen is overgetrokken om elders haar bedrijf uit te oefenen. Twee der gearresteerden heeft men wegens onvoldoende bewijzen reeds ontslagen, en de derde zal enkel behoeven terecht te staan wegens verwonding der maréchaussées die hem in arrest namen. Beide ijverige politiedienaren worden nog steeds in het militair hospitaal verpleegd, daar de een eene belaugrijke ver wonding aan het hoofd heeft be komen en den ander bijna een zijner schouderbladen is verbrijzeld. Dezer dagen miste de echgenoote van den koetsier op den Huize dachten rade niet, maar Alexis kon zoo heftig zijn en Wladimir zulke bittere woorden gebruiken. In ieder geval hadden zij den avond vóór Wladimir's dood eene woordenwis seling gehad, zooals de bedienden gehoord hebbenwel is waar in eene vreemde taal, maar toch op een toornigen, heftigen toon. Misschien heeft Wladimir hem toen iets gezegd, hem door een kwaad woord woe dend gemaakt, en hij in zijn toorn niet wetend wat hij deed, stiet daar voor den ongelukkige den dolk in de borst; want zoo werd Wladimir hier gevonden. In de wonde stak nog de dolk, een echt Spaansch stilet, dat Kyrill, de bediende, nog weinige uren te voren op Alexis' kamer ge zien had. Dat bracht de eerste ver denking op Alexis, die 's avonds laat nog alleen bij Wladimir geweest was. Niemand had na hem de ka mer meer betreden, tot mama den vermoorde vond. «Weldam», die onmiddellijk aan den grintweg van Diepenheim naar Goor woont, een harer kinderen, een lief meisje van ruim drie jaar, dat buiten liep te spelen. Eenige oogenblikken te voren was een rondreizende ker mistroep voorbijgekomen, en spoedig kwam bij de moeder het vermoeden op dat de kleine door dezen was medegenomen. Zonder lang beraad achtervolgde zij den troep, dien zij even voor Goor inhaalde. Hoewel de lieden eerst ontkenden, bleek het der moeder spoedig, dat het kind zich in den reiswagen bevond, en ofschoon niet zonder moeite, slaagde zij er in het terug te krijgen. Opmerkelijk is het zeker, dat de ontvoerders het kind in nog geen half uur tijds reeds zoo aan hen gehecht hadden weten te maken, dat het in 't eerst niet weêr met de moeder meê wilde. Jammer genoeg werd de politie niet met deze zaak in kennis ge steld. Ongetwijfeld verkeerde de moederwier echtgenoot afwezig was, te zeer onder den indruk der blijdschap over het terugkomen van haar kind, om daaraan te denken. De troep trok dientengevolge ongestoord verder om misschien el ders, en wie weet, wellicht met be ter gevolg, dezelfde poging tot het ontvoeren van kindereu te herhalen. Als eene bijzonderheid op land bouwgebied zij vermeld, dat op de jongste weekmarkt teHeusden door den landbouwer Huijgen uit Hees been een reuzen-roode kool was aangevoerd, die zeven-en-twintig halve kilo's woog. Voor den heer H. W. Savelberg, naaimachinen-fabrikant te Rozendaal was A. van den Dolder eenigen tijd te Breda als agent werkzaam. Bei den waren overeengekomen, dat laatstgenoemde wel gemachtigd was om op bestelling naaimachines af te leveren, doch niet om daarvoor gelden te ontvangen. Toch is dit laatste door hem geschied niet al leen, maar wordt hij ook beschul digd zich wederrechtelijk gelden te hebben toegeëigend. Dit had tot ge volg dat eene klacht tegen hem werd ingediend, waarop hij naar België is uitgeweken. Thans echter is, volgens de Bred. Ct. bericht ont vangen, dat hij aldaar is aangehou den, en zal worden uitgeleverd. Men schrijft uit Osch: Dinsdag was in de herberg van A. alhier een buitengewone menigte verzameld, die daar eene wedden schap bijwoonde van een gastronoom die aangenomen had linnen tmee uren te verorberen: 1 rundskop met tong, de daarvan gekookte bouillon (20 borden), twintig boterhammen en eene hoeveelheid jenever. Een en ander is door den verdierlijkten veel vraat verzwolgen, op 4 pond vleesch na, waarvan de tegenpartij hem vrijstelde. De toestand vau den gul zigaard is, als gewoonlijk, zeer goed. Woensdagavond kwam een arbei der, wonende in de Driemolendrift te Groningen, te huis, en ging, daar hij beschonken was, dadelijk te bed. Een paar uren later ontdekte zijne vrouw, dat hij dood was. Hij was in de jenever gestikt. Ten huize van zekeren B. te Stadskanaal is door de politie een nader onderzoek ingesteld omtrent het overlijden van zijn jongste kind. Uwe mama vond den ver moorde? herhaalde de stille toe hoorster toonloos. Ja, die arme mama, zij is toen geweldig verschrokken.Zij wilde dien avond mij nog eens zien, daar ik op het ziekbed nederlag, in de gang hoorde zij in de diepe nachtelijke stilte het rochelen van den stervende zij snelde naar Wladimir's kamer en zag hem in zijn bloed badend, half van de sofa op den grond neer gezonken. Zij schreeuwde ontzettend; op haar hulpgeroep kwam de ge- heele bediendenschaar aanloopen, maar niet Alexis, hij was nergens te vinden, en het lied in zijne kamer was nog onaangeroerd. Eindelijk vond men hem in het park, waar hij in heftige gemoedsbeweging heen en weer liep. Toen men hem Wla dimir's dood meedeelde, geraakte hij geheel buiten zich zeivenhij snelde naar den doode, wierp zich naast hem neder en de wonde onderzoe- Bij die gehouden lijkschouwing was door een deskundige de dood ge constateerd als gevolg van bekomen brandwonden. Het verhoor, zegt men, bracht aan het licht, dat man en vrouw ongenoegen hadden gehad, en eerstgenoemde in zijn opgewon den toestand met kokende soep naar haar wierp. Zij ontsprong het gevaar, maar het hulpbehoevend machteloos kind, liggende in de wieg, ontving het kokende vocht op het hoofd en stierf na eenige uren lijdens. GEMENGD NIEUWS. Te Antwerpen had Zondag een eenvoudige letterkundige plechtig heid plaats. Men bracht er Jan Van Beers, den dichter, een welverdiende hulde. Het was nl. den dag, waarop 7j,f'en twiutig jaren (27 Sept. I860) tot leeraar bij het Antwerpsch Athenaeum werd aangesteld. Van Beers zeide er zelf van: .tLot maakte mij tot leeraar van de ieuwl Voorwaar een stroeve taak: jaarin, jaamit, Zoo de eigen dosis kennis of gevoel ie moeten pompen in een aantal koppen. Veelal niet zinnend dan op jok en spel! Een taak, met ongeluk aan die van 't ros, Dat in den meulen loopt, en droomend aan De wyde renbaan of de klaverwei Ach blind en suf draait in zijn eeuwigen kring. Toch leerde ik ras mijn acliouder naar het haam ie schikken; ja, een onverhoopt genot le smaken in liet torschen van mijn iast, Want nu en dan toch bij mijn woord, ontlook ReÜitT u 'n,llefde «oor het schoone, Ru bloem in de ochtendzonen menig Bij wien dat eerste zaad, door mij gestrooid, Ten nutte van het vaderland mocht rijpen.» Het was prof. Ten Brink, die aan j tvT? eers het "dderkruis van den Ned. Leeuw overhandigde. Aan het feestmaal stelde Van Rijswijck een toost in op prof. Ten Brink, die daarop antwoordde met een woord van hulde aan Neder]. Koning we gens de den jubilaris toegekende onderscheiding. 1200 militairen en eene talrij ke politiemacht bedwingen de mui ters te Montreal, waar verder geen onlusten voorkwamen. Intusschen breidt zich aldaar de pokken-epide mie schrikbarend uit. Er sterven gemiddeld 84 menschen per dag. Een moordaanslag om 16 francs Twee Italianen huurden voor eenige dagen, 's morgens te viif ure, te Marseille, op de Place Vil- leneuve, het rijtuig 209, om zich naar het naburige dorp La Pomme te laten brengen. Hunne kleeding en het doel hunner rit, zoo vroeo- in den morgen, namen den koetsi?r Isoard niet bepaald voor hen in maar daar hij den geheelen nacht mets ontvangen had en zijne reizi gers niets aanmerkten op den priis zette hij zijn paard aan en vertrok na korte aarzeling. In de rue Ferrai gekomen, steeg een der reizigers uit om zijn dagwerk te beginnen bil eene omnibus-onderneming als pal frenier; de ander, alleen gebleven, gaf den koetsier last hem naar Chartreux te brengen, langs het riviertje de Jaret. Toen zij op eene eenzame plek aankwamen, verliefde Italiaan het rijtuig, trok een mes uit den zak en bracht Isoard een v-zz jten, steek toe in deB nek. Vóór de koetsier tot besef kwam van dezen onverhoedschen aanval, kreeg hij een tweeden steek in de lendenen, onmiddellijk gevolg door een stoot dicht bij het hart; Hoard viel bewusteloos op den bok neer en de moordenaar, die van dat oogen- b ik gebruik maakte, doorzocht zijne kleederen en ontnam hem zestien francs, alles wat de man had. Toen de moordenaar vluchtte nam Isoard die weder bijkwam, de teugels en' zette zijn paard aan, in de richting naar de stad. De inspanning die hem dit kostte veroorzaakte een nieuwe bezwijming, maar het paard vervolgde instinctmatig zijn weg en kend, sprak hij hem toe in zelfbe schuldigende, smeekende woorden, die niemand verstond, maar die juist klonken als eene bede om vergeving. Wladimir kon echter daarop geen antwoord meer geven, hij was dood Dat alles heeft men mij later verteld; in dien nacht lag ik met de koorts te bed, ik hoorde toen siechts mama's gillenden uitroep, en eerst den volgenden morgen, ver nam ik dat Wladimir gestorven was. Verschrikt verlangde ik Alexis te zien, maar deze was er niet meer, hij was gevlucht! Wordt vervolgd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1885 | | pagina 2