nan arbiters in ejfen getale en de
vastgestelde wijze hunner benoeming
zijn in strijd met de wet en dus in
zoover de acte nietig
Zaterdagmorgen werd op het bu
reau der Hollandsche IJzeren Spoor
weg-Maatschappij te Amsterdam
door een kruier een mandaat, groot
f5600, ter betaliDg aangeboden.
Het stuk kwam den chef de bu
reau iets kleiner van vorm voor,
dan gewoonlijk het geval was en
inderdaad bleek het, bij nader on
derzoek, valsch te zijn.
De kruier werd onmiddellijk door
de aan het centraal station aanwe
zige recherche gearresteerd, terwijl
het valsche stuk in beslag werd
genomen om bij de opsporing van
den schrijver dienst te doen.
Een beschonken man bracht
Zaterdag den geheelen omtrek van
den Westerdokdijk te Amsterdam
in opschudding. Hij werd door po
litieagenten en burgers vervolgd,
doch bleek sneller te kunnen loopen
dan een van hen. Eindelijk sprong
hij te water en zwom met groote
vlugheid voort, totdat hij opeens
uit het oog verdwenen was. Ten
slotte bleek hij zich schuil te hou
den in het water onder de koepel
van «Café L'Y,» van waar de politie
hem naar een passender verblijf
bracht.
Volgens een te Nieuwer-Amstel
verschijnend weekblad, vervoegde
zich dezer dagen een welgekleed
heer aan 't «IJzeren Plek» van het
raadhuis te Nieuwer-Amstel, met de
vraag
Bode, is de secretaris hier?
Neen, mijnheer, de secretaris
is koffie drinken. Hadt u over ge
meentezaken te spreken
Ja!
- Wil ik u dan aandienen bij
den burgemeester?
Dat ben ik zelf.
In elk tooneelstuk zou hier aan
gegeven staan: «beweging van den
bode,» en zoo was het dan ook.
Kort en goed, de vreemdeling werd
binnengelaten en bleek nu, volgens
zijn naamkaartje te zijn de heer
Boers, oud-burgemeester (Van Dinks-
perloo). Verder bleek dat onze
waarnemende burgemeester en de
wethouders nog niets officieels van
de benoeming wisten.
De vreemdeling werd niettemin
met onderscheiding ontvangen en,
op zijn verzoek door een deel der
gemeente geleid.
Zoo kwam men ook bij onzen
politie-commissaris, die krachtens
zijn ambt alle zaken met een beetje
wantrouwend oog aanziet en blijk
baar de mogelijkheid niet wilde weg
cijferen, dat de onbekende ook wsl-
eens niet een nieuwe burgemeester
kon zijn. Die houding kon, dunkt
me, niet anders dan een gunstigen
indruk op den heer Boers hebben
gemaakt. Zij pleit althans voor de
voorzichtigheid van dien ambtenaar.
Door de zware storm- en regen
vlagen is het water der ringsloot
van de Beemster zóó hoog opge
voerd, dat het Oudelandsdijkje Vrij
dagnacht op het punt stond door
te breden, waardoor het lage land
ten zuiden van De Rijp overstroomd
zou zijn geworden.
Een sergeant-torpedomakerbij
wien zich sedert korten tijd sporen
van waanzin openbaarden, waarom
verplicht rekent, zijn nog lang niet
van hare welwillendheid zeker. Wel
willendheid kende ook vrouwe van
Ornatoff niet voor Clarita, zij zag
er slechts voorloopig van af over
eenkomstig haren afkeer te hande
len. Met verterend ongeduld wachtte
zij evenwel de thuiskomenden, op
wie de bode in zijn dolle vaart twee
dagen gewonnen had.
Het reisgezelschap volgde bedacht
zamer. Het was niet zulk een vroo-
lijke tocht als de heenreis. Teodoor
was ziek, hij werd met eiken dag
minder, hoezeer hij zich ook er tegen
verzette en vroolijk wilde schijnen.
Wat hij niet bekende, verried zijn
uiterlijk. Toen vrouwe Wera hem
eindelijk in hare armen hield, was
zij buiten zichzelve van opgewon
denheid. Te vergeefs trachtte de
knaap zelf haar gerust te stellen.
Dadelijk werden er meer genees-
heeren geconsulteerd, men oordeelde
den val niet erg maar het verband
hij in het hospitaal der Marine te
Willemsoord was opgenomen, is in
een vlaag zijner ziekte van de bo
venverdieping dier inrichting op
straat gesprongen. Aan verschillende
lichaamsdeelen zwaar gewond, werd
de ongelukkige opgenomen. Hij ver
keert niet buiten gevaar.
Een der mariniers die in de vo
rige week vóór de kazerne te Hel
der gereed stonden om de wacht te
verwisselen, geraakte plotseling in
een razenden toestand. Hij verliet
de gelederen, sloeg zijn geweer aan
stukken, verbrijzelde een aantal
glasruiten en deelde een ieder, die
hem te na kwam, schoppen en sla
gen uit. Toen men den wildeman
had weten te grijpen, werd hij in
een kamer opgesloten, waar hij alles
wat onder zijn bereik was kort en
klein sloeg en de deur intrapte, met
de stukken waarvan hij rechts en
links om zich heen sloeg. Eindelijk
werd men hem voorgoed meester en
werd hij naar een steviger verblijf
plaats gebracht.
Men schrijft aan de Amsterdam
mer vau het eiland Marken:
0e stormwinden hebben gewoed,
de regenwolken hebben zich in
groote mate ontlast, de golven heb
ben de dijken gebeukt, de landlie
den hebben hier onrustige dagen
en nachten doorgebracht, uit vrees
dat hun vee nu al op den stal
moest doch gelukkig is Marken
bovengebleven. De nacht tusschen
Dinsdag en Woensdag was voorde
bewoners van het hoofddorp, de
kerkbuurt, een tijd van spanning.
Alle boeren hadden hun vee in het
land laten blijven, vele binnenvaar
tuigen had men niet van dreggen
voorzien, daar men berekenen kon
dat het eiland dien nacht niet zou
overgtroomen. 's Nachts, omstreeks
4 uur, hoorde men alarm. Een ge
schreeuw weergalmde door de
straat: «De dijk loopt over! De dijk
loopt over!» De algemeene opklop-
partij nam toen een aanvang. Ieder
een werd tot hulp geprest en dat
in een nacht, waarin men geen hand
voor oogen kon zien. De schrik was
allerwege om de harten geslagen,
ieder liep een kant van het eiland
in. Deze om de koeien gene om de
schapen te redden, anderen om de
kleêren van het veld te halen weer
anderen om hunne bootjes aan de
dreg te binden. Eén boer, die ge
pord was, kwam aan den zeedijk
en had zijn zinnen zoo slecht bij
elkander, dat hij niet bemerkte dat
het buitenland nog niet eens goed
onder was en joeg zijn vee voor
zich uit, tot dat hij eindelijk door
de duisternis misleid, een koud bad
in de bermsloot kreeg.
Deze opfrissching staalde zijn
zenuwgestel, hij hoorde het golven
der zee en kwam tot de overtui
ging, dat er nog geen gevaar voor
onderloopen van het eiland bestond,
zoodat hij gerust naar huis ging en
zijn vee liet grazen. De meeste
waren onderwijl al bekend gewor
den met de ware hoogte van het
water.
Was dit alarm nu louter een
grap geweest? Neen, het was een
sprekend voorbeeld, wat het zeggen
wil «te gelooven op gezag.» De
man, welke al die drukte veroor
zaakte, had bijna zijn geheele rijk
dom, zijne koeien, in het land op
eenigen afstand van zijn huis. On
der het gieren van den wind, stapte
hij 's nachts uit zijn bed, ging naar
slecht gelegd. Men verbeterde dit
nu door bekwame handen en wel
dra scheen ook de kleine patient
te bekomen.
Doch dit was niet van langen
duur; de vrees, dat hij inwendig
letsel bekomen had, werd meer en
meer bevestigd. Zijne ademhaling
ging dikwijls zeer zwaar, zijn fris-
sche gelaatskleur maakte plaats voor
een ziekelijke bleekheid, de bloeiende
gezondheid van den knaap was en
bleef geknakt. De artsen rieden een
badkuur aan. De beangstigde moe
der was dadelijk bereid dien raad
op te volgen. Teodoor zelf verheugde
zich op die reis; hij stelde slechts
eene voorwaarde, dat Clarita mee
zou gaanhaar en hare verpleging
kon hij niet missen. Zij was wer
kelijk de zorgzaamste verpleegster
der wereld voor hem, zelfs Wera
moest dat toestemmen. Toch zou zij
de reis graag uitgesteld hebben, om
zich van die gehate persoon te ont-
buiten, kreeg tengevolge van den
geweldig gevallen regen, zijne
klompen vol water en daar hij niets
dan water om zich heen zag, gunde
hij zich den tijd niet, zich van den
waren toestand te overtuigen, maar
alleen denkende aan zijne brood
winning, aan vrouw en talrijk
kroost, snelde hij de straat op en
maakte alarm.
De bewoners van de buitenbuur
ten hadden een rustigen nacht ge
had en hoorden 's morgens vreemd
op, dat wij, en dat nog wel op het
hoofddorp, allen in de wapenen ge
weest waren.
De bottervloot is gelukkig bin
nen, wel met een zuinige verdien
ste, want met de botvangst gaat
het niet best, doch ongelukken zijn
hier niet te betreuren.
Een 22-jarig jongeling geraakte
Zaterdag in de Hoflaan te Kralin
gen tusschen zijn rijtuig en eeu
boom beklemd en was dadelijk een
lijk.
Naar men verneemt zal er te Delfts
haven eene turnvereenigiug worden
opgericht door jouge dames boven
den leeftijd van 16 jaren. Reeds heb
ben 14 dames zich als leden aange
meld.
Zaterdagmorgen werd een arbei
der, op het station der Staatsspoor
te Utrecht bezig met het laden van
een wagen, door het neervallen van
een der zijschotten zoodanig aan
zijn hoofd verwond, dat zijne op
neming in het ziekenhuis onmiddel
lijk moest plaats hebben.
Door een voorganger der Israëlie-
tische gemeente te Nijmegen is een
slachtersfirma daar ter stede voor
deD tijd van zes weken geschorst
in den verkoop van voor Israëlieten
bestemd vleesch, aangezien herhaal
de malen is gebleken, dat zij zich aan
bedrog schuldig maakte door vleesch
te verkoopen aan Israëlieten, dat
niet vooraf door genoemden voorgan
ger gekeurd was.
Vrijdagavond had op de Waal,
tusschen Milligen en Nijmegen een
droevig ongeval plaats. Drie lieden,
werkzaam op een baggermolen, zijn
te water geraakt en verdronken.
Zij waren allen woonachtig te Nij
megen.
Een treurig ongeluk had Donder
dagmorgen aan de watermachine
onder Bleskensgraaf plaats. Het
driejarig zoontje van den machinist,
dat zijn vader een bezoek bracht,
geraakte tusschen de raderen en
werd als het ware van elkander
gereten. De radelooze vader wilde
zijn kind nog te hulp snellen en be
gaf zich met levensgevaar tusschen
de raderen, doch zijn hulp mocht
niet baten. Gelukkig bleef de vader
ongedeerd.
Op 1 October jl. is in een woning
te Reuzel, bij afwezigheid der be
woners, diefstal gepleegd.
Van dezen diefstal worden ver
dacht twee personen, die ten voor
melden tijde nabij de woning zijn
gezien en door het bosch de vlucht
hebben genomen naar België; een
van gewone taille en gekleed met
blauwen kiel en pet; de andere
kleiner en fatsoenlijk gekleed met
pet.
Die personen zouden kunnen be-
hooren tot de bende, die het arron-
slaan. Maar Teodoor gaf niet toe
en de wil van het zieke kind zege
vierde, ook bij Clarita zelve. Deze
had eveneens in haar binnenste een
strijd te voeren gehad. Het strookte
niet met hare plannen en wenschen,
Rusland weder te verlaten en nog
meer landen tusschen haar en ha
ren verbannen echtgenoot te bren
gen. Wat kon zij intusschen zij
alleen, vreemd en onbekend in het
uitgestrekte Rusland, voor Alexis
doen? Zooals de zaken nu stonden,
zou het openbaar maken van haren
heimelijk gesloten echt slechts het
oordeel over Alexis' schuld verzwa
ren, niet verzachten. Geen verzoek
om genade had Karin gezegd
slechts de bewijzen zijner onschuld
konden den verbannene redden! Er
kon dus niets meer gedaan worden,
dan in diens familie te blijven en
Wera Sergewna gade te slaan; want
het eenmaal tegen deze opgevatte
vermoeden, kon Clarita nooit meer
dissement Breda in den laatsten tijd
onveilig maakte en waarvan er
eenige zijn ontvlucht.
Donderdagavond te 8 uur werd
in het «Hótel de Weerd» te Zierik-
zee door ds. Van Paassen, predikant
te Capeïle (Zuid-Beveland) eene
redevoering gehouden over de be
stemming des menschen.
Aan eenige opgeschoten jongens,
die zich daar hoopten te vermaken,
werd de toegang tot de zaal belet,
dat aanleiding gaf tot samenscho
ling, waarop de politie de menigte
aanmaande om uiteen te gaan.
Al spoedig trok eene groote bende
jongens schreeuwende en tierende
door de stad en weldra waren eenige
honderden op de been.
In de tusschenschool, de armen
school en bij enkele ingezetenen
werden ruiten ingegooid, terwijl een
hondenkar, die op een stoep stond,
werd vernield.
Te elf uur was alles rustig.
Vrijdagavond was weder eene
groote menigte op de straten en
hebben de wanordelijkheden zich her
haald. Bij verscheidene ingezetenen
werden glasruiten ingegooid. De
politie moest het lijdelijk aanzien.
Zaterdag zijn er krachtige maatre
gelen genomen.
Het volgende bericht, in ver
band met bovenstaand, is Zaterdag
j.l. uit Zierikzee verzonden
Naar aanleiding der Donderdag
en Vrijdagavond alhier plaats ge
had hebbende volksoploopen en bal
dadigheden, werd gisteren het ver
bod uitgevaardigd om op de straten
samenscholingen en vereenigingen
van meer dan vijf personen te
houden.
De politie was versterkt door de
Rijksveldwachters van hier en uit
de omliggende gemeenten, terwijl
de schutterij in het raadhuis aan
wezig was.
In den vooravond zijn eenige jon
gelieden met geweld uit elkander
gedreven, doch overigens is de avond
kalm voorbijgegaan.
Van het inwerpen van glasruiten
of andere baldadigheden werd heden
niets vernomen.
Amsterdammer
Vrijdagavond sloeg de bliksem in
een boom, staande bij de woning van
een landbouwer aan de Langereis,
onder Hoogwoud. Door de persing
der lucht werden 25 ruiten in die
woning verbrijzeld.
De stuurman T. Bakker uit Wil-
dervank, die reeds twaalfmaal schip
breuk leed, is met de Jutland te
Leinvig gestrand, doch weder gered.
In de gemeente Schoterland heeft
een arbeider een geweerschot in een
zijner handen ontvangen. Het
lichaamsdeel moest worden afgezet.
Vrijdagnacht werd op de grens
van de gemeente Bergum onder
Suameer, een diefstal door middel
van inklimming gepleegd.
De dief scheen te weten dat bij
een landbouwer spek in den schoor
steen hing, en werd door de begeerte
gedreven zich dit toe te eigenen.
Tot dat einde klom hij op het dak
en haalde door den schoorsteen naar
boven hetgeen hem beviel; maar
helaas! een varkenskop viel naar
omlaag en kondigde het bezoek van
den vreemden liefhebber bij de be
woners aan.
Dezen, opgeschrikt, deden dadelijk
onderzoek naar de oorzaak van dit
gerucht. De dief had echter de ge
legenheid om zijn heil te zoeken in
de vlucht. Men heeft op vermoe
den huiszoeking gedaan, met 't ge-
van zich zetten. Zij hoopte daarom
door geduldig wachten nog het eerst
tot de ontdekking der waarheid te
geraken. Daarbij lag er bij hare
diepe smart toch een troost in, den
kranken knaap, Alexis' broeder, die
haar met zulk een warme liefde
aanhing, te kunnen verplegen. Dat
gaf den doorslag; zij willigde Wera's
koel verzoek, om de reis mede te
maken, in. Daarna werd Lisavetta
veroordeeld met madame Duflois
thuis te blijven en de dag voor de
afreis naar Kreuznach vastgesteld.
Wordt vervolgd,)
volg dat het corpus delicti in de
woning van een timmermansknecht
werd gevonden. De politie is er ech
ter nog niet in geslaagd den ver-
moedelijken dief tot bekentenis te
brengen.
Van een landbouwer in de buurt
schap Marle, gemeente Wije, is Za
terdag nacht een schaap, dat in de
weide liep, ontvreemd en geslacht.
Het vleesch werd medegenomen
doch de huid vond men den vol
genden morgen in de weide. De
justitie doet onderzoek.
In de N. Gron. Ct. leest met het
volgende
Aan het huis van arrest te Win
schoten vervoegde zich eenige dagen
geleden eene jonge dochter van 17
h 18 jaren, ten einde 183 dagen
celstraf te ondergaan wegens arglis
tige dieverijen, ten nadeele van eene
te Stadskanaal wonende weduwe
gepleegd; of in dat huis alle apar-
temeuten bezet waren of wel een of
andere informaliteit de oorzaak was,
de jeugdige dievegge kwam niet in
de afzondering, maar werd in vrij
heid gelaten. Ze nam haar intrek
in een slaapstee en maakte van die
vrijheid andermaal gebruik om te
stelen; bij een zadelmaker verdween
een taschje, bij een manufacturier
een avonddoek en bij dezen laatsten
op een anderen avond, toen de be
diende de koopster alleen liet, drie
wollen dames-mutseneen andere
manufacturier, die zijn winkel niet
wilde verlaten om andere of meer
dere keus over te leggen, maar op
zijn post bleef, werd niet gedupeerd,
doch den slaapsteehouder werden
een paar oorbellen en een zilveren
reukdoosje afhandig gemaakt; al die
vingervlugheid lokte een nauwkeu
rig onderzoek van den kant der po
litie en eene ontdekking van de
schuldige uit, welke laatste thans
in de cel tijd heeft, om den duur
van volgende vonnissen te over
peinzen.
Eene weduwe te Ten Post (Gr.l,
heeft dezer dagen eene merrie ver
loren, die den ouderdom van 32 ja
ren had bereikt en niet minder dan
17 veulens had geworpen.
iËKlül MEWS.
Een aardige reclame. De kinde
ren van Ciovis werden spelender
wijze geoefend in den wapenhandel.
Dat denkbeeld is overgenomen door
de kleedermakers Van Gelder Co.
in de Kalverstraat te Amsterdam,
met dien verstande, dat zij der jeugd
spelenderwijze wil leeren, waar zich
hun kleedermagazijn bevindt.
Zij verspreiden namelijk kosteloos
een «Confectiespel», in gewijzigden
vorm van het welbekende ganzen
bord. Wie in een ander kleederma
gazijn terecht komt, betaalt boete;
wie buitenlandsch fabrikaat koopt,
geraakt in den put; kortom, slechts
hij wint, die het getrouwst Kalver
straat 174 opzoekt.
Bij het verzenden van boomen
gebeurt het niet zelden, dat zij,
niettegenstaande alle voorzichtig
heidsmaatregelen in acht zijn geno
men, op de plaats hunner bestem
ming aangekomen, geheel en al
verdroogd zijn. De oorzaak hiervan
is gewooulijk te zoeken in de wer
king der droge lucht op desamen-
gebonden boomen. Worden nu zulke
boomen dadelijk in den grond ge
plaatst dan is dit hun ondergang.
In plaats van dit te doen, moet men
ze in eeu anderhalven voet diepe
groef leggen, die vooraf op de ver-
eischte lengte in de versche aarde
is gegraven. Daarna bedekt men
ze met losse aarde ter hoogte van
een kalven voet. Is deze aarde droog,
dan begiet men haar en laat nu de
stammeu eenige dagen in de groef
liggen. Wanneer zij nog eenige
kracht bezitten, worden zij door
deze behandeling gered. De bast
wordt wederom glad en zoodra men
dit bespeurt, worden de boomen uit
den grond genomen en op de plaat
sen, die er voor bestemd zijn ge
plant. Dit geschiedt het best bij
vochtig weder en een zachte lucht.
Te Antwerpen is Vrijdag jl.
in den ouderdom van 77 jaren over
leden de gunstig bekende beeld
houwer Joseph Geefs, laatstelijk
waarnemend directeur der Konink
lijke Academie van schoone kunsten
aldaar.
