Een timmerloods bij het Willems park te Amsterdam werd gisteren nacht door den hevigen storm ge deeltelijk omvergeworpen. Amsterdam heeft, zegt men het karakter gekregen van eene wereldstad. Zoo gansch en al we reldstad is het volgens de Arnh. Cl. evenwel nog niet. Een bewoner van Arnhem kwam Zondagmorgen aan het aquarium van Artis eu wilde voor zich en zijn gezelschap vier entrées nemen, waar voor hij een bankbiljet van t 25 gaf. De bureaulist verklaarde dit niet te kunnen wisselen en weigerde de bezoekers toe te laten, met de kans bij hun vertrek genoeg geld in kas te hebben. Zij moesten eerst maar hun bankbiljet elders gaan wisselen. Het verzoek om dit zelf te laten doen bij de kas van Artis, werd eveneens geweigerd, eu men was gedwongen, in een winkel in den omtrek het biljet klein te maken, wat op een zondagmorgen lang niet gemakkelijk was. Het bureau eener publieke in stelling, waar men geen f 25 kan wisselen en op dien grond den toe gang aan vreemdelingen weigert.... neen, eene wereldstad is Amsterdam toch nog niet! - Bij een brand te Amsterdam heeft gisteren eene vrouw, die zich niet spoedig genoeg kon redden, zulke hevige brandwonden bekomen, dat zij aan de gevolgen is overle den. Op de groote leestafel van het café Krasnapolskg te Amster dam is gister een Edison-gloeilamp geplaatst met een lichtsterkte vau vijftig normaal kaarsen. In de Elandstraat te Amster dam stortte gisterenmiddag een vrouw van een ladder, die door de ruiten viel. De vrouw bekwam diepe sneden aan den pols en het hoofd en werd naar het gasthuis gebracht. Te 's-Hage heeft wederom eene ontsnapping plaats gehad, ditmaal uit het gemeente-ziekenhuis aldaar. In den vorigen nacht is het een verpleegde in een der lagere klas sen, den schoenmaker v. d. L. aan de Hoefkade, gelukt het gesticht heimelijk te verlaten. Wat hem daar toe geleid heeft is niet bekend. De patient werd niet lang daarna in zijne woning teruggevonden. Te Overschie zoo deelt de Maasbode mede kwam in de af- geloopen week een zelfmoord voor onder zoo zonderlinge omstandig heden, dat wij het bericht onder reserve mededeelen, hoewel wij het uit goede bron hebben. Een man leed sedert de laatste weken aan blindheid, doch behoefde geen ge brek te lijden, aangezien zijn patroon hem geregeld zijn gewone week geld toezond. Daarenboven bezat hij een kapitaal van f 6000, en kinde ren had hij niet. De man was ech ter ontevreden, omdat hij, zooals hij beweerde, geen genadebrood wilde \en, en maakte van de korte af- tzigheid zijner vrouw gebruik, om zich den hals af te snijden. Te Dordrecht had Maandagavond aan het station een kleine botsing plaats van twee treinen. Dank zij de waakzaamheid van het personeel gebeurden geene persoonlijke onge lukken. Slechts de eene locomotief moet nogal zwaar beschadigd zijn. Ook in den omtrek van Vianen dan gij, zeide de dokter zoo even; dat vreeselijke duel! Hoekondetgij op zulk een barbaarsche wijze uw eigen leven en dat van uw vriend in gevaar brengen? Valentine keerde zich bedroefd om, en spoedig sliep Henri weer in. Het was reeds middernacht, maar Valentine dacht aan geen slaap en ook in het overigens zoo stille huis ?an den hertog heerschte nog leven en beweging; deuren werden ge opend en gesloten, bedienden liepen heen en weer, de hertogin kwam nog eens in de ziekenkamer, om zich van den toestand van haarzoo wonderlijk teruggevonden kleinzoon te overtuigen. De pleegzuster was, zonder te spreken, bezig, verbanden klaar te leggen voor het eerstvol gende bezoek van den geneesheer. Tegen midda,:vu"'>'r trad ver- '.hts een dief bi fine bin" schijnt het tegenwoordig gevaarlijk, 's avonds langs eenzame wegen te gaan. Men meldt althans van daar, dat in 't begin dezer week zekere v. D. van Leksmond, op den hoo- gendijk tusschen Leksmond en Via nen is aangerand door twee man nen, die hem zijn geld ontnamen, sloegen en ten slotte in een sloot wierpen. Op zijn hulpgeroep kwa men de bewoners der naaste hof stede toeloopen, doch voor hunne aankomst waren de aanranders reeds gevlucht. De fabriek van stoom- en andere werktuigen van de firma gebr. Dop- pler te Maastricht is wegens nog onbekende redenen, gesloten. Ruim zestig werklieden zijn daardoor vau arbeid verstoken. Eigenaardige gebruiken en gewoon ten in Limburg. Wanneer iemand gaat trouwen, houden de jonge lie den uit het dorp een vergadering om te hepalen hoeveel tonnen bier de bruidegom in verschillende her bergen moet ten beste geven. Wei gert deze de opgelegde schatting te leveren, dan wordt, zoodra hij van de huwelijksreis terug is, zijn wo ning «afgegraven», d. w. z. des nachts met een greppel omgeven, die door het jonge volk gegraven wordt, ten teeken dat alle gemeen schap met den weig-eraar is afge sloten. Zoo vroeger te Buggenum aan de Maas. Ook te Neer, Kessel en elders. Bij eene begrafenis wordt het lijk op een eenvoudige kar naar de kerk gebracht, terwijl de naast- bestaande manvrouwzoon of dochter op de kist zit. Na de ker kelijke plechtigheid rijdt de kar ledig terug, aileen beladen met de twee stroobosjes (streuwéss), waar op de kist stond. Deze wordeu aan den eersten kruisweg, waar men aankomt, in den vorm van een kruis over elkander gelegd. Niemand raakt dit kruis aan, het blijft er liggen tot het verweerd is. (Beesel, Kes sel). {Limb. C.) De politie te Deventer heeft twee jongentjes van 9 en 11 jaar in ar rest genomen, die in den laatsten tijd vele diefstallen pleegden, en bo vendien des Vrijdags (marktdag) er hun bedrijf van maakten, om de dames en dienstboden enz. van hunne portemonnaies met geld te ontlas ten. Het is gebleken dat zij de aan voerders zijn eener kleine dieven bende, waarvan onlangs nog twee andere jongens van gelijken leeftijd in handen der politie zijn gevallen. Men meldt uit Borger: De sluikhandel wordt aan de grenzen tusschen Drente en Han nover zóó sterk gedreven, dat er scharen van 25 tot 40 personen soms de grenzen passeeren, voorzien van hunne vrachten spiritus. Ge middeld draagt elke smokkelaar 8 h 10 kroes (3 kroes pl. m. gelijk 4 liter), eu de prijs is daar 60 cents per kroes. De smokkelaars, die hunne waar na den tocht aan den man weten te brengen, ontvangen per kroes gewoonlijk f 1 terug. Voor eene verdienste van drie h vier gulden doen deze lieden hunne ge vaarvolle tochten bij nacht door de onbekende oorden, waar zij behalve het gevaar van door de rijksamb tenaren te worden bekeurd, ook nog dame, die er op aandringt, u nog te spreken, zeide de dienstbode. Mij? Op dit uur? vraagde Valentine verbaasd. Wie is het dan? Ik ken haar niet; de portier heeft haar ook niet binnen willen laten, maar zij beweert, dat het van veel belang is. Zij heeft haar Daam opgegevenmejuffr. Minny Millner. Minny Millner? herhaalde Valentine nadenkende. Wat zou die willen? En op dit uur? Zeg haar, dat ik haar laat verzoeken, morgen terug te komen. Dat heb ik haar reeds ge zegd, antwoordde het meisje, maar die dame laat zich niet af wijzen; zij heeft mij gezegd, dat gij haar zeker zoudt ontvangen, daar zij over gewichtige dingen kwam n, d,e mevrouw de gravin .ine begon te beven. dit deelen, van hals en heenen te zullen breken. Wegens het strenge waken der kommiezen is de sluikhandel door de in de nabijheid der grenzen wo nenden in de laatste jaren vermin derd, doch de op verderen afstand wonenden, als te Ruinerveen, Ex- loerveen, en de zoogenaamde Mon den, vereeuigen zich op bovenge noemde wijze. Van hunne stoutmoedigheid bij deze ondernemingen verhaalt men, dat een paar kommiezen onlangs bij een kastelein op vreemden bodem zoodanig door een smokkelaarskom- plot in het nauw werden gebracht, dat zij op lijfsbehoud moesten be dacht zijn. Omtrent den dood van den land bouwer M. Sanders te Grubbenvorst heeft het onderzoek bewezen, dat de overledene een schot uit een jachtgeweer even boven het linker oog heeft ontvangen, waarop de dood dadelijk gevolgd moet zijn. Verder moet men aannemen, dat S. bezig was de lading van den éénen loop van het jachtgeweer af te trekken, en dat toen het tweede schot afging, zoodat door eene toe vallige omstandigheid of door ver regaande onvoorzichtigheid hij zelf zich het doodelijk schot heeft toe gebracht. Hij bevond zich alleen in de kamer. Een bejaard man uit de gemeente Bezooijen wilde, terwijl de stoom tram reeds langzaam voortging, uit stappen, doch struikelde en kwam onder de wielen terecht, waardoor een zijner beenen vermorzeld werd. Te Langeveen werd door den veldwachter een vermoedelijk val- sche gulden in beslag genomen, terwijl even daarna een tweede soort gelijk exemplaar in een bakkers winkel werd ontvangen. In de gemeente Wouw doet zich een merkwaardig geval van overtreding der drankwet voor. Een raadslid hield verkooping en bepaalde, dat de hoogste bieder een borrel als strijkgeld zou hebben. Hiertegen werd proces-verbaal opgemaakt, omdat de borrel hier het gewone strijkgeld vervangt en er dus drank- levering voor geld zonder vergun ning is. GEMENGD ftiEUWS. Wordt in ons vaderland de schutter wel eens voor 't lapje ge houden, bij onze naburen schijnt hij eveneens het doelwit van aardig heden te zijn. Vooral heeft het de Brusselsche schutterij (garde civique gedaan. Zoo lezen we nu weer: Macht der garde-civique. Er ging over het lot van Europa beslist worden. Napoleon Bonaparte, omringd van een schitterende staf, overzag de onmetelijke vlakte van Waterloo en hare omstreken. Hij gaf zijne laatste bevelen en de gedenkwaardige strijd begon. In het heetste van het moord dadig gevecht kwam een aide-de- camp bij Zijne Majesteit gereden en zeide Sire, er dagen 50,000 Prui sen op. Wat geeft dat! Zend er een regement linietroepen op af. Eenige oogenblikken nadien keer zij vergat haar bezorgdheid voor Henriom op eenmaal weder te denken aan het vreeselijke gevaar, dat haar moeder bedreigde. Met het oog hierop durfde zij niet te tal men; zij snelde bevende naar de kleiLe salon, waarin men Minny had gelaten. XXIII Hoofdstuk. Het was inderdaad Minny, die zich daar bevond. Maar was dat het schoone meisje, dat eenige we ken te voren in de salon der gravin De Mallepeyre had gezongen, en daar onverdeelden bijval had inge- oogst? Was dat dezelfde zangeres, die daar de toejuichingen van een verwend en veeleischend gehoor met een edele, ongekunstelde houding ontvangen had? Indien Valentine haar naam niet gehoord had, zoude zij de zangeres niet herkend heb ben! Minny had sedert den vorigen de de aide-de-camp terug en riep: Sire, er rukken 250,000 En- gelschen aan. 't Kan geen kwaad! Dat het regement mijner lijfwacht er tegen chargeere. En nog later kermde dezelfde stem: Sire! Sire! 250 garde-civie- ken van Brussel! Napoleon beet zich van woede op de lippen en verbleekte als een lijk. Zijn verrekijker ontviel aan zijne vingers. Garde-civieken van Brussel! antwoordde hij, dan is alles ver loren; Sauve qui peut En Napoleon gaf zich krijgsge vangen aan de Engelschen. Een dame te Parijs heeft aan Pasteur bij testament 20,000 francs beschikbaar gesteld als een bewijs van sympathie met zijn grootschen arbeid. Bovendien heeft zij nog groote sommen nagelaten om nut tige uitvindingen aan te moedigen. De Parijsche bladen dringen op een gestreng onderzoek aan, naar aanleiding van het algemeen ver spreid gerucht dat te Vannes een pas in dienst getreden veldartillerist ten gevolge van ergerlijke mishan delingen zou gestorven zijn. Het verhaal komt hierop neer dat be doelde soldaat, die een onoverwin- uelijken afkeer had van een paard te bestijgen, op last van den com mandant Bazaine, een neef van den bekenden generaal, als een tweede Mazeppa aan alle ledematen gebon den, zoolang in woesteu galop door de manége werd rondgejaagd, tot hij het bijna bestierf. Vervolgens wierp men den ongelukkige, na hem eerst onder de pomp te hebben ge houden, in een kuil, waar hij twee uren later dood gevonden werd. Generaal Duez, oud-commandant van de 22ste divisie te Vannes, moet zich met de vervolging belast heb ben. De verbittering onder de bevol king is zeer groot. Figaro beweert, dat de Républi- que francaise, die met het eind dezer maand zou moeten gestaakt worden, door Jules Ferry met 60,000 francs is geholpen, op voorwaarde, dat de oud-minister de geheele politieke leiding der courant in handen kreeg. «Gemma» is de titel van een tooneelspel in drie bedrijven van Karl Pauli, dat dezer dagen te Gu- ben verscheen en waarin propoganda wordt gemaakt voor het streven der internationale vereeniging tot be strijding van wetenschappelijke die- renkwelhrij. De heer Pauli schreef het stuk op verzoek van den schouw burgdirecteur, Max Bauer, die zelf een wakker dierenbeschermer is. Gemma is de dochter van den fabrikant Fraham, die zijn hond Lord heel gemeen behandelt en zelfs verdrinken wil, terwijl Gemma he.t dier in bescherming neemt. Hier door ontstaat tusschen vader en doch ter een zoo hoogloopend verschil, dat de fabrikant zijne dochter ver stoot en zelfs dreigt «dat hij haar met honden van zijn drempel zal verjagen.» De booze Fraham wordt door den even boozeu doctor Stark in zijn vijandschap tegen de dieren ge steund; de laatste booswicht wil Lord zelfs de vivisectie doen onder gaan, terwijl een braaf doctor, graaf Roderich Volmersberg, de partij der jonge dame kiest. De overgroote schurkachtigheid van Stark komt ten slotte aan het licht; hij wil Fraham, die bankroet gaat, in het verderf storten. Gemma dag onbeschrijfelijk veel geleden, en dat zij niet van smart gestorven was, had zij slechts daaraan te dan ken, dat haar krachtig lichaams gestel de overhand op haar geest behouden had; dat haar liefde, haar behoefte, om alleen te leven, om Henri's geluk te bevorderen, door den goeden naam der familie De Mallepeyre te redden, haar staande gehouden had. Meer wilde zij niet en, om tot dit doel te geraken, had zij niet geaarzeld, alles op het spel te zetten: zij had zich zelfs aan geboden, de vrouw van Gaston te worden, hoewel zij wist, dat zij aan zijn zijde niet gelukkig zoude zijn, en dat zij dan een voortdurenden strijd te voeren zou hebben tus schen liefde en plicht. Maar dat al les had haar niet deen aarzelen, dit offer te brengen. Dat Gaston later, door grootmoedigheid gedreven, of misschien uit een andere oorzaak, haar het gegeven woord had terug- en Roderich redden den fabrikan uit het gevaar. De moraal van het stuk ligt in dt woorden die Fraham ten slotte zegt; «Ik heb het thans ondervonden dat wie geen medelijden met de dieren heeft, ook voor zijne medemenschen ongevoelig is. Wees overtuigd dat niemand het thans zoozeer gevoelen kan dan ik, dat het plicht en eere zaak voor iederen mensch is, om de vereenigingen tot bescherming van dieren te ondersteunen en behulp zaam te zijn. Op de vraag, welke vracht prijzen vorstelijke personen op de spoorwegen betalen, geeft de Deut sche Beambten-Zeitung het volgende antwoord. De Duitsche keizer en de konink-f lijke prinsen van Pruisen betalen op,; alle banen (zoowel staats- als par ticuliere banen) het volle tarief, zoo-i wel voor enkele plaatskaartjes als voor extra-treinen. Voor den keizer en de keizerit bestaat slechts eene uitzondering op de lijn FrankfortCassel; toen in dertijd de concessie verleend werd werd voor den regeerenden vorst, vrij vervoer voorbehouden, en dtl keizer maakt als opvolger in de re geering thans van dat voorrecht g<.-l bruik. Bismarck heeft in zijn kwaliteil| van rijkskanselier geen recht op vrij vervoer; daarentegen kreeg vorsij Bismarck, na 1870, van het «Vereit Deutscher EisenbahnverwaltungeiH een salon-wagen ten geschenke, m het recht van vrij vervoer er v op al de banen van het «Vereii Dit recht werd later, door eene 1 slissing van den vroegeren minis 1 van handel en industrie, ook tot i staats- spoorwegen uitgestrekt. Bij gelegenheid van het - jarig regeerings-jubilé van den Di ;- schen Keizer op 3 Januari a. s. tl te Berlijn een algemeene illumim- tie plaats hebben. Ook het Rasl- huis zal schitterend verlicht wordtn Over den dienstijver van fei Russischen rechter wordt het vol gende vermakelijke verhaal gedatn De vrederechter Kurganowski,ii het goevernement Pema, was on langs bezig een rechtskwestie it onderzoeken, toen de deur, die zijn particuliere woning leidde, ope ging en zijne vrouw met de medf deeling «het eten is klaar!» hae man verzocht de zitting te sluite of ze een uur te staken. De reel ter vond het niet aange-Daam g< stoord te worden en zeide zijn vrouw, dat het storen van ee rechtszitting strafbaar was. De ech genoote scheen dit minder belanj rijk te vinden, dan bet koud wo den van het eten en verschei daarom vijf minuten later weder 1 haar man, om hem aan tafel noodigen. Deze gevoelde thans evi dat hij de man der wet was, staal de zitting alleen om in den behoj lijken vorm een resolutie neder, schrijven, krachtens welke hij zj vrouw tot eene boete van drie r bels veroordeelde, haalde vesv gens zijne portemonnaie voor d dag, legde de drie roebels op ia en zette de terechtziting vo'ort; In de nabijheid van Prziór gebeurde dezer dagen een tre.l ongeluk. De handelsbediende R.,g vergezeld door deu huisknecht zak, op een vijver, in de n j van Duschnik, op eenden jag j ijskorst was echter niet stei I noeg en de jonge man zal I door en zonk tot aan de ho het water. Rezak ijlde dadelijk te 51 greep den geweerloop van den dri keling en trok hem naar den oev op het oogenblik echter dat d; gegeven, kon eensdeels haar vreuj voor het gebrachte offer nieM minderen, terwijl van den audd kant de brief van Gaston volstri geen indruk op haar gemaakt t Had zij op dit oogenblik de li gehad tusschen koningin en diet maagd, zij zoude geen vinger m de kroon hebben uitgestoken, b1 ook geen schrede teruggedaan t hen, om zich aan den arbeid te trekken. I Toen zij Gaston om de bl| verzocht, meende zij daardotM oorzaak van het tweegevecht oi heffen. (Wordt vervolgd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1885 | | pagina 2