ring houden en o. a. behandelen
de in te stellen enquêtes betreffende
Nijverheid en Landbouw, de rege
ling der gemeenschap door telegraaf
en telefoon, de noodzakelijkheid
eener nieuwe octrooiwet, de aan
staande internationale tentoonstel
lingen en voorzieningen tegen brand
gevaar.
De lust tot bouwen van villa's
in de badplaats Domburg begint
meer en meer aan te wakkeren.
Behalve eene voor dr. Metzger uit
Amsterdam, en eene voor twee da
mes uit Middelburg, zullen er dezen
winter nog twee villa's verrijzen,
en wel eene die door iemand uit
Keulen, en eene andere die door een
ingezetene van Frankfort wordt
gebouwd. Het aantal bad- en lo
geergasten was, evenals het aantal
baden, dit jaar veel grooter dan het
vorige badseizoen.
Nauwelijks heeft de zwaluw
koers gezet naar zoeler luchtstreek,
of de kampioenen op het gebied
der ijssport doen, met het oog op
het naderend winterseizoen, weder
van zich hooren. Volgens de Ned.
Sport toch heeft Axel Paulsen onzen
landgenoot B. Kingma per brief
verzocht dezen winter naar Chris-
tiania te komen, ten einde daar
tegen een zekeren heer Hagen te
rijden.
Kingma is echter niet alleen een
slimme hardrijder maar ook een
echte leuke Fries.
Hij begreep dadelijk, dat men uit
zijne komst geld wilde Blaan, en
dat Paulsen gaarne een maatstaf
wilde hebben van de kracht van
Hagen, zonder zelf tegen dezen te
rijden. Zooals bekend is, heeft Ha
gen verleden winter Quillfeld ge
slagen, nadat Quillfeld Paulsen ge
klopt had, door toevallige omstan
digheden, zooals de laatste beweert.
Kingma's antwoord luidt als volgt:
«Niettegenstaande uwe uitnoodi-
ging vriendelijk is, vind ik het on-
noodig; wij Friezen vinden u dezen
winter te Hamburg, waar u uwe
eer verdedigen moet. Indien de heer
Hagen met wil komen en ook aan
den wedstijd deel nemen, zoo zal
ons dit aangenaam zijn.
«Wil de heer Hagen niet naar
Hamburg komen, laat hem dan vóór
ons vertrek uit Noorwegen, te Chris-
tiania tegen u loopen over dezelfde
afstanden. De uitslag te Hamburg
zal aantoonen of Hagen ons de baas
zoude zijn ef niet. Adieu tot Ham
burg.»
Over het Hugo de Groot-feest
sprekende, brengt het Dgbl. v. Z.-H.
en 's Gr. eenige hiBtorischen bij
zonderheden nopens den geleerde
in herinnering en o. a. ook het
feit, dat De Groot, die in een le
vendig gesprek een winkelstraat was
doorgewandeld, toch aan zijn mak
ker de opschriften van al de uit
hangborden kon meedeelen, die hij
onderweg, al pratende, geiezen en
onthouden had.
«En dat beteekende iets in een
tijd, toen men een geschiedenis van
'tvolk kon opstellen alleen uit de
uithangteekens, roept 'tblad uit.
Tegenwoordig zou het gemakkelijker
vallen. Er zijn zelfs geheele straten,
waar men niets anders dan «ver
gunning» zou hebben te onthouden.
Binnen drie weken tijds zijn thans
twaalf ballons in Amsterdam om
hoog gegaan.
De drie ballons van Zaterdag be
vatten volgens de meters 1304 kub.
meters gas.
gehaald. Het was beter geweest, als
ik die twee nooit gezien had!
I Hm, zij hebben u een aardig
sommetje aangebracht!
Eu mij veel onrust bezorgd.
Ja, als ik op u had kunnen reke-
i nen! Maar gij hebt misbruik van
1 mijn vertrouwen gemaakt, en dacht
er slechts aan, om mij in het ver-
derf te storten.
Tom had de kristallen stop van
het fleschje genomenhij bracht het
aan zijn neus en knikte.
Ik dacht het wel, zeide hij,
het is het oude middel, dat gij
zoo voortreffelijk weet klaar tema
ken. Hoe zoudt gij het vinden, als
ik u dwong, het nu eens aan uw
eigen lichaam te beproeven?
Zijt gij krankzinnig? riep
de dokter in doodsangst uit.
Het zou slechts eene recht
vaardige vergelding zijn, ver
volgde Tom, en daarbij wordt gij
dan van den last bevrijd, uw leven
Ruim een half uur na de opstij
ging, zijn de ballons tusschen
Schellingwoude en Durgerdam neer
gekomen. «l'Eclaireur» sleepte eeni-
gen tijd door het water, zoodat de
reizigers een nat pak kregen.
Overigens kreeg niemand letsel.
Men deelde ons mede, dat onlangs
een ingezetene door een agent van
politie gewaarschuwd werd voor
het geval dat hij zijne kamers we
der wilde verhuren, geen bordje uit
te hangen zonder vergunning, daar
dit volgens de nieuwe verordening
niet geoorloofd was.
In Amsterdam heeft een agent
eene andere lezing van de daarbe-
staande verordening willen toepassen.
Een winkelier had vergunning
om op zijn stoep uit te stallen ter
breedte van 50/100 meter, dat is
een halve el. De agent beweerde
dat dit was 50/100 centimeter, dus
de helft van een duim in het Hol-
landsch uitgedrukt. Hoe nu de win
kelier den man trachtte te beduiden
dat hij zich vergiste, het baatte
niet en toen hij hem uitlachte, ver
klaarde de agent dat hij hiervan
proces-verbaal zou opmaken.
Wij hebben het wel eens meer
gezegd, dat de ongeletterden nooit
goed wijs zouden worden uit de
Grieksche en Latijnsche namen on
zer maten en gewichten, maar een
vertegenwoordiger van het gezag
diende toch wel op de hoogte te zijn.
ArnhCt.)
De brievenbesteller G. werd Za
terdagavond, door het plantsoen te
Den Helder gaande, door twee on
bekende personen aangegrepen, die
hem het geld, dat hij bij zich
droeg, ruim 250 gulden, wilden
ontnemen. De politie stelt een on
derzoek in.
Naar men verneemt, heeft een te
Leiden wonende vischhandelaar aan
het bestuur der «Derde October-
Vereeniging» aldaar aangeboden,
7s deel der haring, welke dien dag
zal worden uitgedeeld, kosteloos te
leveren. Het overige 'h zal door
zijne vakgenooten geleverd worden
tegen 7 cents per stuk (de haring
moet van de beste kwaliteit zijn).
Door de politie te 's Hage is pro
ces-verbaal opgemaakt tegen den
gewezen tooneelspeler M., thans
zaakwaarnemer en controleur, ter
zake van verduistering van gelden.
De schade door den brand aan
het Scheveningsche Badhuis toege
bracht, is door deskundigen van
weerszijden bepaald op: voor ge
bouwen f522,863, voor inventaris
f202,400, dus te zamen f725,263.
Iemand uit 's Hage, die Zaterdag
11. naar Bleiswijk gegaan was om
te visschen, is aldaar verdronken.
Zondagnamiddag werd hij door drie
zijner zoons levenloos in de Rotte
gevonden.
't Was Woensdag jl. de 50en dag,
dat 't in het westelijk deel van Zuid-
Beveland niet geregend had. Sedert
het najaar van 1868 heeft men zulk
een aanhoudende droogte in die
streek niet beleefd.
Uit Renkum meldt men van 27
dezer
Gisterenavond werd aan onze ge
meente voor de eerste maal door
twee personen een bezoek gebracht,
langer voort te slepen. Gelooft gij
aan een «Hiernamaals» dokter?
Onzin!
Nu, ik weet niet, wat ik ge-
looven moet. Ik denk, dat als er
een rechtvaardig rechter over ons
heerscht, hij niet had moeten dul
den, dat gij ongestraft zooveel schand
daden begingt. Het is een duister
geheim, dat nog geen levend wezen
doorgrond heeft, maar u zal ik daar
toe in de gelegenheid stellen.
De blik, die bij deze woorden
den vastgebonden man trof, had iets
ontzettends, iets angstverwekkends;
een doordringende gil ontsnapte aan
des dokters lippenhet was de wan
hoopskreet van iemand, die in doods
angst verkeert.
En deze gil was nog niet weg
gestorven, of Tom had zich reeds
op zijn slachtoffer geworpen en met
geweld den mond van den ouden
man geopend. Hij had dat geleerd
en in die kunstgrepen door lang-
die zoowel aan de huizen der inge
zetenen als op 6traat het weekblad
Recht voor Allen kosteloos uitdeel
den. Heel lang hadden zij geen ge
noegen van hun werk, want al
spoedig verzamelden zich een aan
tal jongelingen om hen heen, die
in krasse bewoordingen hun te ver
staan gaven dat zij onmiddellijk
hadden te vertrekken. Daar zij niet
spoedig genoeg aan deze uitnoodi-
ging gevolg gaven, werden zij on
der het uitdeelen van hevige slagen
uit deze plaats verjaagd, en namen
de vlucht in de richting van Oos
terbeek.
Als een bewijs hoe geducht de
veeprijzen in den laatsten tijd
zijn gedaald, kan worden gemeld,
dat door een der voornaamste sla
gers te Apeldoorn eerste kwaliteit
rundvleesch met been reeds wordt
verkocht voor 60, en zonder been
voor 80 c. per kilo.
De bekende harddraver Maarten
van Rossem, eigenaar de heer J.
Henri Everts te Zaltboramel, is voor
een hoogen prijs verkocht aan een
Belgischen koopman en reeds naar
het buitenland gebracht.
Terwijl men onlangs te 's-Her-
togenbosch bezig was met het af
breken van een kermistent, brak
uit een der naastbij zijnde tenten
een aap los. Hij loopt door het volk
en ijlt naar een der omstanders. Hij
bijt den jongen in zijn been, en op
diens hulpgeroep schiet een knecht
van het theater toe, rukt den aap
met geweld los en drukt hem tegen
den grond, om het ontvluchten te
voorkomen. De aap laat zich dit
niet welgevallen, breekt los en werpt
zich op denzelfden jongen, wien bij
nu een wonde in den arm toebreng}.
De wonde was van zoo ernstigen
aard, dat geneeskundige hulp moest
ingeroepen worden. Naar men zegt,
zou de jongen het dier in zijn hok
geplaagd hebben, waarna het los
brak en wraak nam. Toen de aap
weder in de tent was teruggebracht,
keek hij zijn meesters zoo onnoo-
zel aan alsof hij zeggen wilde«Heb
ik dan iemand kwaad gedaan?»
Een goede les voor dierenpla-
gers!
Voor een paar dagen zwierf te
Kampen in schamele kleederen rond
zekere J. J. W., gepasporteerd ser
geant van het 5e reg. inf., die den
20n April 1885 met f75 gratificatie
den dienst moest verlaten met ge
mis van het rechteroog, welk onge
luk hij in doch niet door den dienst
had gekregen. Dewijl hij in 1880
te Kampen zijne opleiding had ge
noten, besloot hij, op zijne voetreis
van Groningen naar 's Hage, die
stad nog eens aan te doen. Hij
schaamde zich echter over zijne
kleeding en durfde daarom de ka
zerne bijna niet passeeren. Nadat hij
een paar nachten in de open lucht
en één nacht op het politie-bureau
had doorgebracht, werd het bij de
onderofficieren bekend, dat het een
gewezen collega was. Üit medelijden
besloot men hem te helpen, waarna,
met toestemming van den comman
dant van het instructie-bataljon,
eene collecte bij de onderofficieren
werd gehouden, welke ruim f19
opbracht, terwijl men hem tevens
voorzag van een goed burger pak.
Waartoe de liefde een mensch al
kan brengen! Te Assen woont een
durige oefening eene buitengewone
handigheid gekregen.
Nu goot hij den inhoud van het
fleschje in den geopenden mond van
den dokter en dwong hem het ver
gif door te slikken; toen eerst liet
hij hem los.
Moordenaar, schreeuwde
Janin, wiens vaal, verwrongen ge
laat met de wijd uitpuilende oogen
een ontzettenden aanblik bood.
Wees vervloekt in alle eeuwigheid
Dus gelooft gij nog aan eene
eeuwigheid? zeide Tom tergend,
terwijl hij de reistasch van de tafel
opnam. Nu, ik wensch u een
goede reis; in de andere wereld
wacht u het loon voor uwe wer
ken. Zou ik den kerel nu van zijne
banden bevrijden? ging hij als
in zich zei ven spreken voort. Het
sterven zou hem daardoor lichter
gemaakt zijn; maar wie weet, welke
boosheid hij nog vóór zijn einde be
gaan zou
minnaar die, om het hart van zijn
vroegere geliefde te vertederen, zich
thans nu en dan voor haar woning
in het water werpt, in de hoop,
dat uit vrees voor zijn leven, haar
hart zich weder tot hem zal wenden.
Dat het niet veel meer dan een be
dreiging beteekent, bleek ook Don
derdag voldoende, toen de man,
hoesel verscheidene menschen toe
schoten om hem te helpen, zich
zelf hielp en aan den tegenoverge-
stelden kant van het Noord-Wil
lemskanaal weer op het droge kroop.
De leeraar bij de Rijks hoogere
burgerschool te Leeuwarden, dr.
J. Zaaijer Az., bij de jongste alge-
meene verkiezing tot lid van de
Tweede Kamer der Staten-Generaal
gekozen, verzocht dat hem met
ingang van 1 Januari 1887 een
verloftraktament zou worden toe
gekend tot een bedrag van de helft
zijner tegenwoordige bezoldiging en
maakte van de beslissing omtrent
zijn verzoek de aanvaarding- van dat
lidmaatschap athankelijk.
Lettende op de regeling, getroffen
ten aanzien van ambtenaren, die
het lidmaatschap van eene der
Kamers aanvaarden, heeft de Reg.
gemeend, voor zooveel van haar
afhangt, tot de inwilliging van
het verzoek te moeten medewer
ken.
Zooals wij gemeld hebben, vierde
Pebe Jans Bandringa, landbouwer
op de Dijken onder Tolbert (Gron.),
den 21en Sept. jl. zijn 103den ge
boortedag, of eigenlijk zijn 103den
doopdag, want de dag zijner ge
boorte is niet met juistheid op te
geven. Omtrent dezen oudsten be
woner van ons land deelt men
mede
Dat de oude van een sterk ras
is, behoeft geen betoog. Stormen en
onweders zijn over zijn hoofd gegaan;
in koude winternachten sliep hij
onder den blooten hemel, tot aan
het lijf in het water liggende
Bacchus was dagen laDg zijn met
gezel toch is hij staande geble
ven, ongebroken als de door stor
men gezwiepte eik. Ook zijne vrouw,
voor 30 jaren overleden, moet zeer
sterk geweest zijn. Ooggetuigen ver
halen, hoe zij eens eenen met hooi
geladen wagen met haar breeden
rug oplichtte.
Van hunne kinderen zijn er nog
twee in leven. Beiden hebben een
krachtig lichaam; de zoon vooral
is zeer sterkraakt een rund in den
slijkerigen bodem eener sloot vast,
Jan grijpt het bij de horens en trekt
het op het droge. Met de geestes
ontwikkeling der familie staat het
minder gunstig; geen der kinderen
heeft ooit een letter geleerd.
In de laatste drie jaren is de oude
er niet beter op geworden. Zijne
geestelijke vermogens nemen zicht
baar af. Van het heden begrijpt hij
niets meer, en als hij spreekt, is
het over de dingen van vóór eene
halve eeuw. Het liefst heeft hij het
over het bouwen zijner woning.
Met zekeren trots verhaalt hij, hoe
hij van niets af is begonnen, en toch
eigenaar werd van eene aanzienlijke
hofstede. «Doe krlgst het nooit
kloar, Pebe», hadden de menschen
gezegd, «maar die düvel, ik kreeg
't wel kloar», zegt de oude ten slotte.
Zooals mede reeds gemeld is, ont
ving de oude Pebe op zijnen jong-
sten verjaardag eenen gelukwensch
van 24 leden en den griffier der
Tweede Kamer. «Ik hoop dat die
Satan! schreeuwde Janin,
in wiens ingewanden het vergif reeds
begon te werken. Op het scha
vot zult gij boeten voor deze mis
daad!
Maak u over mij niet bezorgd,
ik hoop nog zeer lang de genoe
gens van het leven te genieten. Als
men u hier vindt, zijt gij een lijk
en voor de verdenking op mij kan
vallen, ben ik reeds lang in veilig
heid. Ik zou de ongelukkige pa-
tienten, die hun verstand nog heb
ben, de vrijheid weer gegeven heb
ben, als ik* het kon doen zonder mij
zelf te verraden; ik moet daar nu
evenwel van afzien, maar zoodra ik
de grenzen achter mij heb, zal ik
het gerecht uitvoerige mededeelin-
gen doen over de geheimen van dit
huis. En nu nogmaals goede reis!
Met de reistasch in de hand ver
liet hij het vertrek, zich volstrekt
niet bekommerende om het vreese-
lijk gegil van den ouden man. Hjj
heeren hetzelfde veurrecht smoaken
mogen as d'olde man», zei de zoon,
oen hem de gelukwensch werd
voorgelezen.
Om de graandiefstallen, door vo
gels gepleegd, tegen te gaan, strooide
een landbouwer in de nabijheid van
Groningen eene hoeveelheid koren,
die eerstin arwenic-houdend water
gelegen had; spoedig daarna lagen
tal van vergiftigde vogeltjes op het
land. De boer is door het gebezigde
middel zeer in de achting zijner
buren gedaald.
GEMENGG NIEUWS.
De landverhuizing naar Ame
rika neemt in België steeds toe. In
de laatste tijden zijn alleen uit
Roux 59 huisgezinnen naar de over-
zeesche gewesten scheep gegaan.
Eerst waren het de glasblazers,
vervolgens de metaalwerkers en
eindelijk de mijnwerkers, die den
overtocht waagden. Nog de vorige
week vertrokken 10 mijnwerkers
uit Roux, via Antwerpen, naar een
steenkolendistrict in Pensylvanië.
De Fransche «Académie de
médécine», zal binnenkort in het
openbaar de kwestie behandelen of
salicyl-zuur, dat in nogal vrij groote
mate in de Duitsche bieren voor
komt, al of niet schadelijk voor de
gezondheid is. Daar namelijk de
jurisprudentie op dit punt verre van
gevestigd is, heeft de administratie
besloten om het hooge wetenschap
pelijke college, wiens bevoegdheid
en onpartijdigheid boven alle ver
denking verheven zijn, in deze uit
spraak te laten doen.
Een paar detectiveu uit Londen
hebben te Hamburg eene goede
vangst gedaan. Zij vonden ni. dat
eene bende Duitsche oplichters, die
reeds geruimen tijd hun bedrijf
uitoefenden, hun hoofdkwartier te
Hamburg hadden. De geheele som,
welke dit gezelschap op allerlei
wijze wist te verduisteren, bedraagt
1,300,000 mark. De grootste schade
werd geleden door fabrikanten in
het koninkrijk Saksen. De leider
dezer beruchte bende is nu te Ham
burg gevangen genomen.
De over de geheele wereld
bekende fabriek van faber-potlooden
te Neurenberg vierde in de vorige
week haar 125jarig bestaan. Aan
de werklieden was een grootsch
feest bereid, dat echter wegens het
zeer ongunstige weer moest uitge
steld worden. De tegenwoordige
eigenaar is de Rijksraad Lotharius
vrijheer Von Faber.
Over het geheimzinnig ver
dwijnen van de gravin von Arnim
wordt thans nader gemeld, dat de
dame, die sedert eenigen tijd aan
vlagen van zwaarmoedigheid lijdt,
terwijl zij van uit het her .tellings
oord «Plattig», in het district Bühl,
een wandeling maakte, aan hare
geleidster heeft weten te ontsnap
pen. De gravin was pas 34 jaar
oud en een schoone, krachtig ge
bouwde vrouw. Men vermoedt dat
zij door een val van de rotsen of in
een bergstroom den dood heeft ge
vonden. Voor de opsporing der ver
miste zijn door haar gemaal 6000
Mark uitgeloofd.
'i iDe dochter van den veerman
buiten Eiderstedt in Sleeswijk-Hol-
stein zou drie meisjes van 21 h 24
jaar over het riviertje de Sorge zet
ten, omdat het al wat donker werd
en haar oude vader niet goed meer
zien kan. Nauwelijks echter waren
zij een paar minuten onder weg of
men hoorde hulpgeschreeuw en de
deed de deur op slot en stak den
sleutel in den zak; toen snelde hij
de g;ang door naar den tuin.
Hij haalde ruimer adem, toen hij
voor de poort stond, nog eenmaal
wierp hij een blik terug op het
gebouw en daarna ging hij zoo
snel mogelijk langs het voetpad het
bosch in.
De oppassers, die de dokter had
uitgezonden om hem te vangen,
vreesde hij niet; hij wist, dat zij
zich geen bijzondere moeite zouden
geven om hem te zoeken; boven
dien kende hij ieder plekje in het
bosch en het zou hem dus niet
moeielijk vallen zijne vervolgers te
ontwijken.
Wordt vervolgd
