«Het plan tot oprichting van het
proefstation is uitgegaan van de
vereenigde suikerfabrikanten der
residentién Cheribon, Tegal en Pe-
kalongan. De benoemde commissie
droeg aan eenige heeren in Holiand
op, geschikte personen te zoeken;
maar geen enkele leerling van de
landbouwschool te Wageningen,
geen enkele dokter in de natuur
wetenschappen kon in aanmerking
komen, omdat niemand zich speci
aal op suiker-onderzoek en de studie
van suiker voortbrengende planten
had toegelegd, volgens ingewonnen
berichten bij hoogleeraren en leera
ren. I-Iet is dus d schuld van de
Hollanösche jongelui zelf, die er
niet aan denken, dat hier in de
koloniën nog zoo verbazend veel te
studeeren (en te verdienen!) valt.
Met de thee-cultuur, wellicht met
die van koffie en kina, zal het den
zelfden weg gaan. In Holland legt
zich geen enkel jongeling op de
studie van die producten toe, zoodat
misschien Eugelschen genomen zul
len worden om proefstations te lei
den; ten minste is er sprake van,
dat in de Preanger regentschappen
een proefstation komt voor de thee-
en kina-cultuur, en in den Oosthoek
een voor alle berg-cultures Een
zoon van een suikerfabrikant in
Cheribon had te Wageningen den
geheelen cursus medegemaakt, en
moet nu nog niet in staat zijn eene
goede analyse te maken, maar weet
daarentegen wellicht zeer goed, hoe
boontjes en andijvie er uitzien en
waar knolrapen groeien.»
Zou het niet zeer wenschelijk
zijn, dat aan onze inrichtingen voor
onderwijs meer gelet werd op de
behoeften, welke onze koloniën heb
ben aan degelijke jongelui?
In "den nacht van 12 op 13 dezer,
ongeveer te half twee, begaven zich
te Amsterdam een 40 tal leden van
het A. S. C. waaronder een lid van
den J. S. S. A., naar de sociëteit
van den Amsterdamsche Studenten-
bond. Zij schelden daar aan en deden
den societeitsbedier.de de boodschap
overbrengen, of de heeren de trap
pen van hunne eigene sociëteit
afgedwilden worden. Onmid
dellijk schoten de-daar aanwezige
leden, 15 in getal, op de indringers
toe, en niet dan na eene hevige
worsteling waarbij het aan stok
slagen van de zijde van de bonds
leden, en aan scheldwoorden van
de zijde van de corpsleden niet ont
brak, gelukte het hun het Beurs-
pleintje te ontruimen.
Eerst nadat een viertal agenten
en een gedeelte der hoofdwacht was
aangerukt, werd de rust hersteld.
Een paar agenten te Amster
dam bemerkten gisterennacht twee
mannen, die ieder met een zak op
den rug haastig doorstapten. Dit
kwam hun verdacht voor, waarom
zij de beide mannen achtervolgden.
Deze. bespeurende dat er onraad
was, zetten het op een loopen, met
achterlating der twee zakken, die
elk twaalf levende eenden bleken
te herbergen.
Een stuurman van een der oor
logsschepen welke te Helder liggen,
belast met het halen en brengen
der brieven aan het postkantoor ie
Helder, heeft de hem door den post
ambtenaar toevertrouwde postwis
sels ten eigen bate geïnd, door er
valsche handteekeningen op te plaat
sen. Met het geld is hij verdwenen.
vloeistof werd mij tusschen de vin
gers gegeven.
Drink, zeide de stem, altijd
dezelfde stem.
Ik wil nietriep ik, het
is vergif!
Ik hoorde een kort, barsch ge
lach, en voelde een kouden metalen
ring tegen mijn voorhoofd.
Het is geen vergif, het is een
slaapdrankje, en zal u geen kwaad
doen. Maar dit is wat anders,
zeide de stem, kies nu maar!
daarbij drukte hij het metalen rin
getje sterker tegen mijn voorhoofd.
Ik dronk het glas leeg, en was
blij te voelen dat het pistool van
mijn voorhoofd verwijderd werd.
Nu, zeide dezelfde man, ik
raad u aan, om, als gij morgen
wakker wordt, te zeggen, dat gij
dronken geweest zijt, of gedroomd
hebt. Gij hebt ons wel gehoord,
maar niet gezien, maar denk er om,
dat wij u kennen!
Een betreurenswaardige onvoor
zichtigheid kostte gisterennacht te
's Hage aan twee menschen het
leven. Een schipper van 39 jaar en
een schippersknecht van 19 jaar,
die gisteren met een schuit hout
waren aangekomen voor de Nederl.
Stoomhoutzagerij van de firma An
tenne, aan den Zuidwal, werden
gisterenochtend door de werklieden
van de fabriek, die hen wilden
wekken om ze het hout te doen
lossen, dood in de kajuit gevonden.
De ongelukkigen hadden, om niet
van den doordringenden regen hin
der te hebben, het luik dichtgemaakt
en zijn gestikt. Hun lijken zijn naar
het ziekenhuis overgebracht.
Zondag jl. werden alle leden van
het huisgezin v. d. V. te Sliedrecht
onpasselijk; bij enkelen deden zich
zelfs brakingen voor. Vermoedelijk
vindt dit verschijnsel zijn grond in
het feit, dat het water, tot berei
ding van het voedsel, in een ver
tind koperen ketel, waarvan echter
het tin door veelvuldig gebruik
gesleten was, gekookt werd. Of
schoon het bij geen der lijders
ernstige gevolgen had, is het hier
mede toch niet ondienstig er op te
wijzen, hoe oplettend moet te werk
gegaan worden met het toebereiden
van spijzen, als hierbij van vertind
gereedschap gebruik gemaakt wordt.
Dezer dagen is door tusschen-
komst van een antiquaire een gobelin-
behang uit een heerenhuis aan de
Wol wevershaven te Dordrecht ver
kocht voor eene som van f3500.
Tusschen de Hooglandsche steeg
en den Amsterd. straatweg te
Utrecht werd Maandagavond te onge -
ueer 9 uren, door den trein der
Nederl. Centraal Spoorweg-maat
schappij, zekere W., werkzaam op
de fabriek der Utrechtsche ijzer
gieterij, overreden, zeedanig dat de
dood oogenblikkelijk schijnt gevolgd
te zijn.
Veertien dagen geleden is te Har-
lingen een knaap (leerling der H.
B. S.) die wegens verzuim eene
niet onbelangrijke hoeveelheid straf
werk van een zijner leeraren had
ontvangen, weggeloopen en vruch
teloos hebben de bezorgde ouders
naar alle zijden getelegrapheerd om
de plaats van zijn verblijf op te
sporen. Eindelijk kwam Zaterdag
bericht uit Bremerhaven, dat hij
daar was gearriveerd en den ge
heelen weg, naar men zegt van
Leeuwarden af, geloopen had. De
vader heeft hem van daar gehaald.
De knaap, die althans wat practi-
sche aardrijkskunde betreft, zijn
leeraar kon tevreden stellen, wilde
zich op een schip verhuren.
De 21jarige Marie D., van Gar-
merwolde, die Dinsdag jl. door de
arr.-rechtbank te Assen wegens dief
stal van eene japon tot 27s jaar
gevangenisstraf werd veroordeeld,
is in de gevangenis plotseling krank
zinnig geworden, en dientengevolge
overgebracht naar het krankzinni
gengesticht te Medemblik.
In een advertentie biedt zich een
meisje aan, «oud 19 jaar, P. G.,
lang 145 centimeter, liefst op een
dorp bij nederige menschen, in een
klein gezin.»
Een meisje, dat zóó weinig cen
timeters lang is behoort natuurlijk
op een klein dorpje thuis bij nederige
Hij liet mij zitten, en hoe ik er
mij ook tegen verzette, er kwam eene
verdooving over mij. Mijne gedach
ten werden onsamenhangenden
mijn bewustzijn verliet mij. Mijn
hoofd viel eerst naar de eene zijde,
toen naar de andere. Het laatste,
dat ik mij herinneren kan is, dat
een sterke arm mij omvatte, en ver
hinderde dat ik van den stoel viel.
Wat voor elixer het moge geweest
zijn, het werkte snel en hevig.
Uren en uren hield het mij be
wusteloos, en toen het ten laatste
uitgewerkt was, en ik, na veel in
spanning weer eenigermate tot een
dof bewustzijn kwam, en bespeurde,
dat ik in een bed lag, en wel in
mijn eigen bed, zoo als ik rond-
voelende daarvan de zekerheid kreeg,
was het toen wel te verwonderen,
dat ik in 't eerst tot mij zeiven
zeide: ik heb den vreeselijksten
droom gedroomd, die een ziekelijk
brein ooit overkomen kan. Na
menschen en niet in een groote
stad bij hoogere standen!
Willem Boer vertrok in Juni 1882
als vrijwilliger naar O.-Indië. Zijne
ouders, die sedert niets meer van
hem hoorden, wendden zich tot den
minister van koloniën, en ontvingen
voor eenige dagen van dezen het
bericht, dat de geneemde persoon
reeds ruim 3 jaren geleden op 25
Juli 1883, te Salatiga is overleden.
GEMENGD NIEUWS,
Hoe noodzakelijk krachtige lucht-
verversching der schoollokalen is,
blijkt o. a. wederom uit de onder
zoekingen van Hesse, betreffende
het aantal in de lucht aanwezige
bacteriën.
Terwijl hij in 20 liters lucht op
pleinen te Berlijn slechts 4 tot 20
voor ontwikkeling vatbare bacteriën
aantrof, vond hij in 10 liters lucht
uit een schoollokaal vóór den aan
vang van het onderwijs 20, gedu
rende het onderwijs 165 en na ont
ruiming van het lokaal, aan het
einde van den schooltijd, 359 voor
ontwikkeling vatbare kiemen.
In de parlementaire kringen
te Parijs is van niets meer sprake
dan van een groot schandaal. Een
hooggeplaatst ambtenaar zou van
de plaats, welke hij bij den minis
ter van zeker departement bekleedt,
misbruik hebben gemaakt, om door
behendige valschheden in geschrift
ambtenaren te ontslaan en op eigen
gezag anderen te benoemen. Op de
zelfde wijze zou hij orders tot uit
betaling van zekere sommen gege
ven hebben. Onder den eersten in
druk dezer ontdekking vroeg men
zich af, wat beter was, den on
trouwe te ontslaan of rechtsvervol
ging tegen hem in te stellen. Tot
nu toe is de man echter nog niet
ontslagen, en noch uit de rijen der
gematigden, noch uit die der radi
calen is ééne stem opgegaan, om
der Regeering ophelderingen te vra
gen over dit schandaal.
Een jong meisje, dat door haar
oom en tante te Parijs in huis was
genomen, werd door hen met onze
delijke voorstellen lastig gevallen.
Het meisje verzette zich aanhoudend
daartegen en verklaarde te willen
werken voor een eerlijk stuk brood.
Dezer dagen brachten de ellende
lingen het arme kind in gezelschap
van een individu, dat het haar zeer
lastig maakte. Het meisje, tot wan
hoop gedreven, opende een venster
en sprong op de binnenplaats«L;e-
ver sterven dan schande!» riep zij.
De buren kwamen haar te hulp.
Zij had de hersenpan ernstig ge
kneusd. De politie heeft zich de
zaak aangetrokken.
Een Pruisisch deserteur, die
sedert 1872 zijn land ontvlucht was,
had zich te Seraing, in België, als
slachter gevestigd, was aldaar in
het huwelijk getreden en won deftig
zijne kost voor vrouw en kinderen.
Onlangs was in de buurt een andere
slager komen wonen, die met haat
en nijd den voorspoed van den
Duitscher aanzag. Deze laatste ging
reeds sedert eenige jaren in Pruisen
zijn vee koopen, dewijl hem niemand
meer kende en ook niemand in den
dikken slachter een deserteur zou
zoeken. Maandag had de man nau
welijks de grenzen overschreden, of
de gendarmerie stond naast hem,
vergezeld van den eerlijken buur
man, die hem uit broodnijd als
deserteur deed aanhouden.
deze inspanning zonk ik terug in
een half bewusteloozen toestand,
stellig overtuigd, dat ik niet uit het
bed geweest was. Die ontdekking
was een groote verlichting voor mij.
Doch al kwam mijn geest meer
op zijn gemak, hetzelfde kon niet
van mijn lichaam gezegd worden.
Het was alsof mij het hoofd in
tweeën ba.sten zou; mijn tong was
droog en dik. De dingen, die gebeurd
waren, werden mij intusschen hel
derder, naarmate mijn bewustzijn
helderder werd. Ik ging opzitten in
bed, en hield mij de kloppende sla
pen vast tusschen de handen.
O, die goede jongen! hoorde
ik mijn oude dienstmaagd zeggen,
hij komt toch eindelijk weer tot
zichzelf. Toen hoorde ik nog eene
stem; het was eene mannestem, zacht
en vriendelijk.
Ja, uw heer zal nu wel spoe
dig weer beter wordenlaat ik uwen
pols eens voelen, mijnheer Vaughan_
Bij eene voorstelling in het
«Café-Concert» te Hanly, warende
ringen voor den acrobaat Hold te
laag gehangen. Toen hij zich onder
het heen en weder slingeren plot
seling liet vallen en met de voeten
aan de ringen hing, sloeg hij met
het hoofd tegen den rand van het
portiek en verwondde zich deerlijk.
Bloedend bleef hij eenige oogen-
blikken met het hoofd naar bene
den hangen, tot hij ten slotte uit
zijne verschrikkelijke positie werd
bevrijd. Men bracht hem naar het
gasthuis over, waar hij niet buiten
levensgevaar verkeert.
Een pijnlijk tooneel had een
paar dagen geleden plaats op het
kasteel, waar zich de weduwe van
keizer Maximiliaan bevindt. De om
geving van keizerin Charlotte stelt
alle pogingen in het werk, om de
geestvermogens der ongelukkige
voretin weder op te wekken. Eén
der middelen, die men daartoe het
veelvuldirst gebruikt, is haar een
dagblad onder de oogen brengen,
waarin over haar wordt gesproken.
Zoo legde men onlangs in haar
werkmandje een courant, die het
verslag bevatte der opvoering van
Gas ier's drama «Juarez.Zij nam
het dagblad in de handen; haar
oogen schitterden en na herhaalde
lijk in zich zelve den naam Juarez
te hebben gemompeld, riep ze uit:
«Daar zijn ze allen, allen: Maxi
miliaan, Juarez, Bazaine! Er zal een
ongeluk gebeuren. Spoedig, spoedig,
ik moet mijn echtgenoot redden!»
Men kon haar niet tot kalmte
brengen. Zelfs slaagden hierin niet
de geneesheeren, die men in allerijl
had laten roepen. De keizerin wilde
dat men de koffers pakken zou en
op staanden voet vertrekken. Men
zou een extra trein bestellen: tot
eiken prijs wilde zij haar man red
den.
Na veel moeite bracht men de
keizerin er toe een kopje thee te
gebruiken, waarin eenige droppels
slaapdrank waren gemengd en wei
nige oogenblikken later was zij
ingesluimerd. Toen zij weder wakker
werd, was zij alles vergeten.
Gewapende spoorwegbeambten.
Naar aanleiding van het feit, dat
op de Kaiser Franz Josef» spoor
wegmaatschappij in Oostenrijk een
wachter op eene halte vermoord en
eenige diefstallen aan de kleine
stations hebben plaats gehad, wor
den bij genoemde maatschappij de
in kleine wachthuisjes en kleine
stations geplaatste beambten van
wapens voorzien, zooalj vroeger ge
schiedde en is hun gelast, 's nachts
een wachthond te laten waken.
Een 19jarig meisje, Jenny S.,
van Zwitsersche afkomst, was sedert
geruimen tijd kamenier bij eene too-
neelspeelster te Ville d'Avray, die,
aanleg in haar ontdekkende, haar
voor het tooneel zou opleiden.
Ongeveer eene maand geleden
verliet Jenny Ville d'Avray en se
dert is niets meer van haar verno
men. Noch haar ouders, noch haar
aanstaande hebben haar meer terug
gezien. De politie vreest, dat zij in
een valstrik gevangen is en in een
slecht huis wordt opgehouden.
Jenny toch had de gewoonte de
vierde bladzijde van zekere Parijsche
bladen te lezen, waarin werkmeis
jes voor Engeland of het buitenland
gevraagd worden, terwijl deze ad-
vertentiën in werkelijkheid slechts
dienen, om jonge meisjes te lokken.
Lord Randolph Churchill, de
thans zoo algemeen bekende staats-
Een zachte vinger werd er op
mijn pols gelegd.
Wie is dat? vroeg ik.
Ik ben dokter Deane, om u te
dienen, zeide de vreemdeling.
Ben ik ziek geweest? Hoe
lang? Hoeveel dagen?
Slechts een paar uren. Er is
niets verontrustends in. Ga maar
weer liggen, en houd u nog wat
rustig. Hebt gij dorst?
Ja, ik sterf van dorst geef
mij een glas water.
Men gaf het mij. Ik dronk gretig,
en voelde mij wat beter.
Nu, juffrouw, hoorde ik den
dokter zeggen. Zet wat slappe
thee voor hem, en als hij wat eten
wil, geef het hem maar. Ik kom
wel eens weer aan.
Priseilla liet dokter Deane uit;
weer bij mijn bed gekomen, schudde
zij de kussens wat op, om mij ge
makkelijker te doen liggen. Ik was
nu goed wakker, en de gebeurte-
man, gaat nu ook in de confectie
een rol spelen. Onder de nieuwste
stoffen, welke in den handel ge
bracht worden, bevindt zich ook
een dames-halsdoek van een zeer
eigenaardige kleur, welke den naam
van den Engelschen minister draagt,
ofschoon deze zelf nog geen «kleur
bekend» heeft.
Bij Fulham heeft eene moeder
zich met haar vijf kinderen in de
Theems geworpen. Mrs. Francis
Leader, oud 32 jaren, had na een
twist met haar echtgenoot het huis
verlaten, haar kinderen, oud 9, 7, 5
en 3 jaar en een van 5 maanden,
meeneme d. Het knaapje vau 7 jaar
slaagde er in op het droge te ko
men en onder snikken vertelde hij
een voorbijganger het treurige dra
ma. Het lijk van het 9-jarig kind
is reeds gevonden, de overige lijken
worden nog vermist.
De Fransche reiziger, inge
nieur J. Martin, van wien veel ge
sproken is naar aanleiding van zijn
vroegere reizen, vooral van die door
Siberië, bevindt zich thans te Ar-
chungd, het noordelijkste goeverne-
ment van Europeesch Rusland, om
het land geologisch en mineralogisch
nauwkeuriger te leeren kennen en
te gelijkertijd ethnographische waar
nemingen te doen.
Zondag-morgen is het lijk van
de vermiste gravin von Arnim-
Muskau op een met struikgewas
bezette plek aan den oever van de
Murg, boven Gernobach, die reeds
sedert eenige dagen onder water
gestaan had, gevonden. Uit de lijk
schouwing is geble-en, dat van een
misdaad geen sprake kan zijn. Zeer
waarschijnlijk heeft de ongelukkige
in de duisternis in een der met
hooge rotsen omgeven, diepe plaat
sen van de rivier het leven verlo
ren. Het stoffelijk overschot der gra
vin werd gisteren door haar echt
genoot naar Muskau overgebracht,
waar het weldra in het familiegraf
een laatste rustplaats zal vinden.
Een Egyptische plaag. Se
dert eenige dagen worden de steden
en dorpen in Zuid-Lincolnshire
(Engeland) door eene ware plaag
geteisterd. De lucht ziet er namelijk
zwart van muggen, die overal
neervallen, zoodat zich mensch noch
dier buiten durven begeven. Zij
dringen echter de huizen binnen
en zetten zich met honderden op
handen en aangezicht neêr. Geen
middel om hen en vervolgens de
onuitstaanbare pijnen, die zij ver
oorzaken, te ontsnappen. Alleen door
veel te rooken slaagt men er in,
de insecten voor een gedeelte te
verdrijven.
Professor Oscar Lenz, de aan
voerder der Oostenrijksche Congo-
expeditie, heeft den 4en April ein
delijk met de hem door Tippo-Tip
ter beschikking gestelde kanoes
zijne reis kunnen vervolgen. Hij was
voornemens zich naar Nyangwe en
vandaar naar den Mutan-Nzige te
begeven. Zijn metgezel Baumann,
die ziek was, heeft hij san het
Fall-station moeten achterlaten, van
waar deze den 25en Juni Léopold-
viile bereikte. Den 29en Juli dacht
hij naar Banana te zeilen. Zooals
Baumann bericht, zal dit station
opgeheven en naar Kuischana ver
plaatst worden. Ook het equator-
station en de stations Isangila en
Mayange zijn opgeheven, en het
station Vivi is naar Boma verplaatst
geworden. Professor Lenz laat zich
zeer ongunstig uit over het klimaat
van het Congo-bekken.
Een zeer beduidende onder
neming in Kansas-City is de bouw
der luchtspoorwegen aldaar. Dit
werk belooft het snelst uitgevoerde
nissen van den nacht kwamen mij
voor den geest met eene helderheid,
zelfs in bijzonderheden, die men bij
de herinneringen van een wezen
lijken droom in de verste verte niet
hebben kan.
Hoe laat is het, Priseilla?
vroeg ik.
Het gaat naar twaalf uur, jon
geheer.
Priseilla sprak op een toon, die
deed uitkomen, dat zij pijnlijk aan
gedaan was.
Twaalf uur! wat is er met mij
gebeurd
De oude dienstmaagd schreide;
dat hoorde ik duidelijk. Zij gaf
geen antwoord; ik herhaalde dus
de vraag.
Wordt vervolgd.)
