MUIS- Dl Stremming fler vaart. Teruggeroepen. 4e Jaargang. Maandag>29 November 1886. No. 1043. ABONNEMENTSPRIJS: Versehijnf Dagelijks Mltgennmen Zon- en al§«»B fFsestdagest. ADVERTENTIËN' Dit nummer bestaat uit twee bladen. Humoristisch Zondagsblad. BUREAUCRATIE. FEÜILLETON. fooi Haarlem per maand40 Cents. if ran so door geheel het Rijk p. maand 55 Afzonderlijke Nommer» 5 Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adresseeren aan het Bureau, Kleine Houtstraat No. 9. Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de sublicite Etrangère Q. L. DAUBE Co., JOH. F. JONES, Sucr., Parijs31bis Faubourg Montmartre. van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents. Groote letters naar Plaatsruimte. Advertentiën worden aangenomen tot 's middags 12 unr» MUSEUMS EN ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM. Koloniaal museum van het Paviljoen. Ingang aan do Dreefzqde 2e daar. Geopend dagelyks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateurs en leden dor Nedorlandaclie Maatschappij tor bovordoriug vaa Nyvetheid hebben ®p /artooB van diploma vrijeR toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Museum van kunstnijverheid op het Paviljoen. Ingang Frontzijde van het Paviljoen op hot terras. Geep, dag. v 10—4 uur. Toegang 25 ct. p. persoon. Donaten» er. Blender Nedorlandsche Maatschappij ter bevordering vaa Nyverheid hebben op vertoon van diploma vrijen toegang, donateurs mot gezelschap, loden met 1 dame. Bisschoppelijk museum voor kerkelijke oudheid, kunst en geschiedenis, voorai Hn Nederland on meer bijzonder van het Haarlemsche Bisdom, Kruisweg No. 59. Geopend dagelijks, uitgenomen Zaterdag, Zon- en Feestdagen, van 10—5 uur. Toegang 25 cents per persoon. Uoorloopende toegangskaarten voor een geheel jaaf 11 gulden. Museum der stad Haarlem op het Raadhuis. Geopend van 15 April tot 14 October alle werkdagen van 104 uur, van 15 October tot 14 April op die dagen van 103 uur tegen betaling van 25 cents por persoon, alleen 0]g I»ndfeen kosteloog vaa 124 nar, de overige Christelijke feestdagen tegen betaling van 25 cents per persoon. Kinderen beneden de 8 jarea worden in het geheel niet toegelaten; kinderen van 8 tot 14 Jaren niet dan onder behoorlijk geleide. Seveirs museum in de Damstraat'. Geopend'dagelijks uitgenomen Zaterdag, Zon- en Feestdagen van 11—8 uur. Teylers bibliotheek. Geopend Woensdag, Donderdag, Vrjjdag en Zaterdag van 14 uur. Stadsbibliotheek Prinsenhof. GeopeaB Woeneiag en Zaterdag van S—4 unr. Orgel-bespeling ïn de Groote Kerk. Dinsdag van 1—2 en Donderdag van 2—8 unr. Toegaug (dear Ondegroenmarkt) vrij. Eerste Blad. BURGEMEESTER EX WETHOUDERS van Haarlem, doeD te weten; dat de Vaart door de Melk- brug over het Spaarne zal GESTREMD ZIJN, op Dins dag 30 November e. k., alsmede op Dinsdag 7 December e. k., beide van des morgens 6 tot des namiddags 6 uur. Haarlem, 26 November 1886. Burgemeester en Wethouders voornoemd E. A. JORDENS. De Secretaris A. A. LAND. Bij dit nummer wordt aan de geabonneerden op het Humoristisch Zondagsblad No. 18 toegezonden. Abonnementen kunnen niet dan hij het einde van elk kwartaal wor den opgezegd. Zij die zich abonneeren kunnen tegen betaling de nommers van af No. 1 bekomen. DE ADMINISTRATIE. Ieder land heeft zijn eigenaardig heden: Italië, Turkije en Grieken land waren reeds van ouds de rijken, waar de struikroovers opschoten als de boomen uit den grond, en nog is het er lang niet zuiver; Spanje is hel land van burgeroor- HUGH COHWAY. 39) TWAALFDE HOOFDSTUK. DE NAAM VAN DEN MAN. Pauline's broedermompelde Ceneri. Haar broeder? Zij heeft er geen. Er liep een ziekelijke trek over zijn gelaat, terwijl hij dat zeide, een trek waarvan ik de heteekenis niet kon gissen. Hij zegt, dat hij Antony March is, de broeder van Pauline. Antony March, snauwde Ceneri. Zulk een persoon bestaat er niet. Met welk doel zeide hij dat ging hij koortsachtig voort. logen en pronunciamento's bij uit nemendheid, en het is zeer te ver wonderen, den aard van het volk in aanmerking genomen, dat de tegenwoordige regeering het reeds zoo lang heelt kunnen bolwerken. Zoo is Frankrijk het land der heethoofden en politieke raddraaiers; Engeland staat bekend, niet alleen om den handelsgeest zijner zonen, maar ook om hun excentriciteit, d. i. om hun zonderlingheidDuitschland is van top tot teen een militaire staat, en zoo ge door de straten van Berlijn wandelt, ziet ge er bijna evenveel lieden, die de soldaten uniform dragen, als gewone burgers; Rusland is nog altijd het land van den knoet, waar het recht wijkt voor willekeur, zoodat het veel ge lijkt op een appel, dien zekere dier tjes tot woonplaats gekozen hebben van huiten blozend en gaaf, maar inwendigrot Zoo zou er over ieder land wat, en toch altijd iets kenmerkends, te zeggen vallen, maar als rechtge aarde vaderlanders willen we heden over ons eigen rijk spreken, het land, waar, zooals de dichter zegt, het kind zijn moer verbrandt. Al schijnt het omgekeerde dezer dagen ergens in Brabant geschied te zijn, de dichter bedoelde er slechts mede, dat wij Nederlanders veel turf ver branden en zei dus volstrekt niets onwelvoegelijks Dat eigenaardige gaat echter langzamerhand verloren, nu we veel meer steenkolen en cokes dan turf stoken; het land van boter en kaas kunnen we het al evenmin noemeD, want de Denen zijn ons in de bereiding er van al ver op voor, en daarenboven heeft de uit voerhandel in die artikelen een ge- voeligen knak gekregen, omdat, gelijk minister Heemskerk dezer Hij wilde, dat ik samen met hem een memorie zou indienen aan 't Italiaansche goevernementten einde een deel terug te krijgen van het vermogen, dat gij besteed hebt. Ceneri lachte hitter. Nu wordt mij alles duidelijk, zeide hij. Hij verried eene samenzwering, die wellicht een goevernement zou om vergeworpen hebben, en dat enkel om mij uit den weg te krijgen. Die laaghartige vent! Waarom niet mij alleen vermoord? Waarom andere mede in het ongeluk gesleept?An tony March! mijn God! wat een schurk Zijt gij zeker, dat Macari u verried? Zeker? ja! De man, die naast mij in de cel zat, tikte het mij op den muur. Hij was er achter ge komen. Ik begrijp u niet. Gevangenen kunnen soms met elkander spreken door op den tus- dagen nog in de Tweede Kamer bij de behandeling der wik- en weegloonen zei, de goede naam onzer zuivelproducten in het bui tenland veel geleden heeft. We zullen daarom de vrijheid ne men Nederland het land der bureau cratie te noemen, en we gelooven, niet zonder reden. Het getal penne- likkers, die door den Staat of de provinciën betaald worden, is legio, en minstens is er de helft van die lieden te veel. Aan onze ministe- riën wemelt het van mannen, die er een post of postje bekleedenvan Secretaris-Generaal, de rechterhand van eiken minister aan zijn depar tement, tot den eenvoudigen klerk, die niets doet dan copieeren, d. i. over- en naschrijven; ze zijn bijna allen met één geest bezield, het zijn echte bureaucraten, letterknech ten, die aan de letter der wet hech ten, en daaraan vasthouden, maar op zijn tijd niet weten te geven en te nemen. Vraagt ge, wat zij doen, och, niet veelNietsdoeners zijn het niet, want 's morgens klokke tien komen ze naar hun bureau of kantoor ge wandeld voor zoover hun inkomen dat gedoogd, allen onberispelijk ge kleed, want het zijn «Mijnheeren Natuurlijk verloopt er dan eerst een tijd met de gewichtige praatjes over het weer, de feestelijkheden van den vorigen avond, maar in dien tus- schentijd worden toch de handen, die anders in dezen tijd tot schrij ven onbekwaam zouden zijn, ge warmd; dus dagdieven zijn het niet! Daar gaat ieder aan zijn bezig heden; de kantoorkrukken worden gereed gezet, de pennen in den inktpot gedoopt en daar begint het papierverkladden tot 's middags vier uur! Dag in dag uit gaat die onvruchtbare arbeid voort, want scheumuur te tikken. De man. die in de cel naast mij zat, was een van ons. LaDg vóór dat hij volsla gen krankzinnig werd door de maan denlange eenzame opsluiting, tikte hij voortdurend op den muurver raden door Macari. Ik geloofde hem. Hij was een te eerlijk man, dan dat hij eene beschuldiging zou doen zonder bewijs. Maar tot nu toe kou ik het doel vau 't verraad niet gissen. Het gemakkelijkste gedeelte van mijne taak was volbracht. Met Ma- cari's gewaande bloedverwantschap was het uit. Nu moest ik verder gewaar worden, wie het slachtoffer was van die misdaad, nu reeds jaren geleden begaan, en wat de reden was van die afschuwelijke daad. Ik moest vernemen, dat Macari's ver klaring volkomen valsch was. en ingeblazen door boosaardighe: ian ders zou ik bij mijne lange reis niets gewonnen hebben. Is het wonder. onvruchtbaar is hij, ge kunt daar zeker van zijn. Dagelijks toch wor den er ellenlange staten van dit en staten van dat opgemaakt, of ver slagen geschreven en geleverd, zoo droog en dor, ja nog droger en dorder, dan de mannen, die ze schre ven. Eu met welk doel, vraagt ge misschien? Ja, wisten ze dat zelve maar; ze doen het, omdat hun chef het hun bevolen heeft, die wederom daartoe last van hooger hand be kwam en ten laatste verhuizen al die rapporten naar den zolder of in de snippermand! Een echte Jakobsladder is het, die inrichting onzer bureaucratie, met dit verschil, dat het geen enge len zijn, die opklimmen en afda.en, maar lieden, die zich zeer behaag lijk aan de staatsruif te goed doen en er nog vele jaren van hopen te profiteeren. Door den eenen of an deren invloedrijken kruiwagen aan zulk een post of postje geholpen, want zonder zoo iets komt men er niet aan, willen zij het liefst naar boven, want hoe hooger hoe ge makkelijker en ook hoe heter be taald! Maakt er hier en daar een promotie door zich met hart en ziel aan zijn werk te wijden, de meesten zoeken dat doel langs een anderen weg te bereiken, en toonen hun ijver door het zoeken van kleinig heden, door die muggenzifterij, welke bijna eiken ambtenaar doet kennen. Van onder naar hoven, het inacht- nemen tegenover de chefs van de uiterste beleefdheid, kruipen en knie len in plaats van te loopen; van hoven naar onderen juist omgekeerd. Het is een skorporaaltje spelen» zonder einde, iedere meerdere meent zich verdienstelijk aan te stellen door zijn ondergeschikten het leven zoo lastig mogelijk te maken door aanhoudende aanmerkingen en vitte- dat mij de lippen beefden, toen ik dat onderwerp aanroerde? Nu, dokter Ceneri, zeide ik, nu heb ik een gewichtige vraag te doen. Had Pauline een min naar, voor ik haar trouwde? Hij trok de wenkbrauwen op. Gij zijt immers niet hier gekomen met die vraag, om van een aanval van minnenijd te genezen? Neen, zeide ik, gij zult mijne bedoeling later hooren, ant woord mij maar eens eerst. Zij had een minnaar, want Macari deed zich als zoodanig op, en zwoer, dat zij zijne vrouw zou worden. Maar ik kan u ten stel ligste verzekeren, dat zij zijne liefde nooit beantwoord heeft. - Heeft zij ook nooit iemand anders bemind? Niet dat ik weet, maar ik be grijp u niet recht. Waarom vraagt gij dat Misschien heb ik niet goed gehandeld jegens u, mijnheer Vaug- rijen, en daarbij worden de uiterlijke vormen zoo weinig mogelijk in acht genomen, dikwijls geheel veronacht zaamd. Wat maar een sportje hoo ger staat, meent het recht te hebben de onder hem staande ambtenaren alles te kunnen zeggen; hij spreekt hen met jij en jou aan, noemt hen gewoon weg met majestueuse hou ding bij den naam, niet uit een soort vriendschap of gemeenzaam heid, maar om zijn meerderheid daarmee te toonen en steekt bijwij len als teeken van wilwillendheid twee vingers toe, die hij gauw terugtrekt, zeker uit vrees de geheele hand te moeten geven Zoo is het aan de meeste bureau's, en ongelukkigerwijze zitten daar de spinnen, die over het geheele land hun web hebben uitgespreid; zoo wordt ieder, die een post bekleedt, middellijk of onmiddellijk met den Staat in betrekking staande, lastig gevallen met hergen schrijfwerk, die tot niets dienen. Vraag het b. v. eens den ont vangers der belasting, hoeveel sta ten en rapporten zij maandelijks, ja wekelijks aan hun controleurs of inspecteurs moeten inleveren en ge woonlijk mogen zij ieder twee- of driemaal schrijven. Over dezelfde vragen, die zij pas beantwoord heb ben, moeten zij telkens nieuwe in lichtingen geven, en is er hier of daar een woord te veel, te weinig of niet goed gezet, het Argusoog van den superieur bemerkt het da delijk; een optelling van eenige bladzijden, waarbij een fout van een kwart halven cent is ingeslopen, wordt onherroepelijk teruggezonden met een aanmaning in het vervolg nauwkeuriger te zijn; niet alleen gaat het zoo bij de belastingen, maar bij eiken tak van dienst. Zoo blijft het raderwerk der han, maar uitgezonderd haar geest vermogens, was Pauline eene vol komen goede vrouw voor u. Gij hebt verkeerd gehandeld jegens mij; dat weet gij. Welk recht hadt gij, mij eene vrouw te laten trouwen, wier verstandelijke vermo gens gekrenkt waren? Dat was om trent ons beiden slecht gehandeld. Ik was eenigszins ontstemd, en sprak dienovereenkomstig. Ceneri 1 was niet op zijn gemak. Als ik ver gelding gewenscht had, zij was hier: het zien van dien ongelukkigen, in lompen gehulden, uitgeteerden man, met de wetenschap van 't geen hem verder wachtte; dat alles zou de mate gevuld hebben van 't geen het meest wraakgierig gemoed zou heb ben kunnen wenschen. Ik verlangde geene vergelding. Aan alles kon men zien, dat hij waarheid sprak, toen hij mij verze kerde, dat Pauline nooit bemind had Macari's leugen was tenietgedaan'

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1886 | | pagina 1