lzwijgend, zonder bijeenkomsten
zonder bestuur, met dit eenig
tikel tot reglement: «dat gedu-
I nde bet winterjaargetijde in bet
i dang der gezondheid, de groet
oh bepalen zal tot eene handwui-
ng, waarbij het hoofd gedekt
i ijft.»
't Was Maandagavond. Groot
as de drukte in de herberg De
i oskam te Zeelst. Reeds in het
roege avonduur was als wie zich
j laar eenigszins aan zijn huiselijke
I ezigheden kon onttrekken daar
i :r plaatse aanwezig om getuige te
ijn van een plecht:gheid al sinds
lenschenheugenis daar niet was
1 oorgevallen. 't Gold dan ook het
i anbesteden van een nieuw huis,
n de steden is dit niets bijzonders
n komen dan ook slechts belang-
i ebbenden. Hier, te Zeelst, kende
i ren de plechtigheid slechts bij naam.
aarom die groote toeloop. Voor
aij, toevallig ook daar, lag het
i choone alleen in de algemeene be
j ingstelling, die mij noopte den
i .itslag der zaak eens af te wacli-
1 en. En niet dan tot mijn innig
i -enoegen.
i De wijze waarop de aanbesteding
geschiedde, was naar mijn meening
;eheel iets nieuws op dat gebied
m daarom de vermelding dubbel
vaard. Na voorlezing der voorwaar-
len, waarvan een wasdat het ver
verken der steenen per duizend zou
aanbesteed» worden, schreef de
lanbesteder een groote rij streepjes
net krijt op de tafel. Toen volgde
le verklaring daarvan«Al wie een
i itreepje afwischte, gal daardoor te
i rennen, dat hij de duizend steenen
wilde verwerken voor zooveel dub-
beitjes als er nog streepjes bleven
rtaan.» Zaakrijke verklaring, die
iedereen kan snappen.
In den beginne ging dat vlug van de
hand en wisehte men er soms twee,
drie tegelijk. In de veertig geko-
men, begon de ijver voor het wis-
schen erg te veiflauwen, zoodat me
nig «wiescher» nog eens door zijn
buurman moest aangewakkerd wor
den met de woorden: «nu, maak je
vinger nog maar eens nat; hou je
taai, laat je er niet uitdringen; een
dubbeltje maakt niets», enz. enz
allemaal aardigheden, die bijzonder
in den smaak van 't publiek vielen
en algemeen gelach verwekten.
Eindelijk gaven de wisschers den
kamp op; negen en dertig streepjes
stonden nog onaangeroerd, zoodat
de «wisscher» van nummer veertig
aannemer was voor negen en dertig
dubbeltjes. {Meier. Cl.)
Uit Hoogezand wordt gemeldt:
De papierfabriek van de firma
üoortes en Beukema alhier is, na
de ramp van Vrijdag jl., weer in
werking. De oorzaak van de ontplof-
fing moet gezocht worden in het in
't ongereede raken van de pomp, die
den voorwarmer van water voorziet,
lodat zich daarin stoom ontwik
kelde.
Met de twee gekwetsten gaat het
boven verwachting goed. De een,
die eene schedelbreuk en een ge-
broken arm bekwam, heeft zelfs
weinig last van koorts. De firma
had juist hare werklieden tegen
ongelukken verzekerd bij de eerste
Nederlandsche Levensverzekering
maatschappij tegen invaliditeit en
''ongelukken, te 's-Gravenhage. Het
contract gaat echter eerst in op 1
Januari 1887.
De commies-deurwaarder, gesta-
tionneerd te Tubbergen, bracht te
Langeveen onder die gemeente een
aanmaning van de belasting bij ze
keren B. B. Deze was daarmede
niet gediend, daar hij beweerde be
taald te hebben. Een woordenwis
seling was het gevolg en de twist
liep zóó hoog, dat de belasting
schuldige den ambtenaar op den
grond wierp en hem een zware
verwonding toebracht. De politie
heeft tegen B. B. proces-verbaal op
gemaakt.
Men schrijft aan de Tijd uit Gul
pen: Alhier schijnt een echte die
venbende op de been te zijn. De
gemeenteveldwachter van Loo vond
gisteren middag, bij het verrichten
van zijn dienst, in de nabijheid van
het Ozebosch in een kuil verbor
gen; 39 pakken en twee groote ba
len, meest wolwaren, voornamelijk
sajetten, onderbroeken, borstrokken
enz. Daar deze goederen bleken af
komstig te zijn van het te Neder-
krüch (Pruisen) plaats gehad heb
bend bankroet, stelde hij den wacht
meester der maréchaussée van zijn
vondst onmiddellijk in kennis. Beide
■erechtsdienaren begaven zich bij
't vallen van den avond ter plaatse,
en vatten in de nabijheid post.
Circa 101/a uur in den nacht za
gen ze eindelijk vier kerels nade
ren, om de goederen te komen weg
halen. Dezen kozen echter terstond
het hazenpad, toen ze de politieman
nen gewaar werden; drie der per
sonen zijn herkend en zullen zich
omtrent hun nachtelijk bezoek op
deze afgelegenplaat te veran t woorden
hebben.
Totaal zijn thans door de justitie
in beslag genomen192 pakken
sajetten en borstrokken, 14 groote
balen, welker inhoud niet bekend
is, 2 groote kisten met manufacturen
en een zak knoopen, makende te
zamen een bedrag uit van circa
8000 Mark; zoodat aan de leveran
ciers Heineman te Maastricht, Glad-
bach en Heines te Crefeid, samen,
een verlies overblijft van 12.000
Mark.
Men schrijft uit Maastricht:
Bij een brand, die in 1860 in het
gebouw der rechtbank alhier ge
woed heeft, werden eenige registers,
bevattende ruim 3000 akten van
den burgerlijken stand uit de jaren
18121846 een prooi der vlammen.
Voor het overschrijven van die akten
uit de registers op het stadhuis al
hier berustende, wordt eene uitgave
van f 390 gevorderd, tot het doen
waarvan de regeering echter maar
niet kon besluiten. Toch zou die
overschrijving zeer noodzakelijk zijn,
daar bij een onverhoopt ongeval,
dat ook het stadhuis kan treffen,
deze zuinigheid tot groot ongerief
en groote verwarring aanleiding zou
geien.
In de vorige week ontving de
politie te Groningen herhaaldelijk
aangifte, meestal van melkboeren
buiten de Heerepoort, dat zij des
avonds vervalscht geld hadden ont
vangen: halve en heele centen, die
op vernuftige wijze in dubbeltjes en
kwartjes waren veranderd, em door
die boeren ter goeder trouw als
zoodanig ontvangen. De politie
kreeg al spoedig zooveel aanwijzin
gen, dat zij Zaterdagavond een inval
deed ten huize van S., in een der
stegen buiten de stad woonachtig,
alwaar een Duitsch huisgezin in
woonde. Zij vond den Duitscher
juist bezig met het veranderen van
geldstukjes. Zij nam hem en zijne
gereedschappen in beslag, en daar
het onderzoek leerde, dat zijne vrouw
en zijne hospita, vrouw S., van de
door hem vervalschte muntsoorten
hadden uitgegeven, volgde ook hare
arrestatie. De rechtbank heeft reeds
een bevel tot gevangenneming tegen
den Duitscher, met name G. C. R.
uit Lengever, bij Göttingen, en diens
vrouw uitgevaardigd.
(N. G. C.)
in deze onverstoorbare kalmte te
■brengen; nu evenwel, dat er over
bergengten, verschansingen, aanval
len en dergelijke weinig belangrijke
zaken gesproken werd, schitterden
zijne oogen en kreeg hij eene kleur
van belangstelling en ingenomen
heid.
De jonge dame was gewoon, dat
1 men zich in de eerste plaats met
haar bemoeide, en gevoelde zich
zeer beleedigd, dat men in hare
tegenwoordigheid in zulke dingen
1 belang stelde. Haar mond zette zich
meer en meer tot pruilen en de rim-
pel op het anders zoo gladde voor
hoofd gaf duidelijk te kennen, dat
zij erg uit haar humeur was. Maar
1 Gerald bemerkte i it helaas niet
J hij verdiepte zich meer en meer met
den kommandant in de mi ÜtS.'re be-
schouwingen.
Eenmaal slechts hield hij midden
in het gesprek op. Hij had eene
1 vraag tot den overste gericht, en
Te Deventer kunnen zij die geen
werk hebben een goed daggeld
verdienen met het hakken van ij,
hetwelk zij voor fl.70 per meter
aan eene bierbrouwerij kunnen ver-
koopen.
Te Leeuwarden zal een zooge
naamd kopstation worden gemaakt,
zoodat de reizigers van uit de wacht
kamers naar de wagens en omge
keerd niet langer over de rails zul
len behoeven te loopen.
terwijl hij naar de bergen aan den
overkant weeswendde hij zich
eensklaps naar het raam; daar zag
hij plotseling Danira, op wie nie
mand verder gelet had. Zij stond
half verborgen achter het gordijn,
schijnbaar op niets lettend, en noch
tans verried haar gelaat eene koorts
achtige spanning. Zij luisterde met
ingehouden adem en versloud let
terlijk de woorden, die over de lip
pen der beide mannen kwamen.
Een oogenblik ontmoette haar blik
dien van den jongen officier. Het
was trouwens den eersten keer, dat
hij hare oogen zag; maar er straalde
hem iets dreigends, iets onheilspel-
lends uit deze diepliggende, donkere
oogen tegen. Wat dat begreep
bij niet, want het duurde slechts
een oogenblik. Toen werden de wim
pers weder neergeslagen en over de
trekken van het meisje verspreidde
zich weder die stroeveijskoude
kalmte, die ze steeds kenmerkte.
GEMENGD NIEUWS,
In de Rue des Cannes, te Brus
sel, heeft in een danshuis het vol
gende voorval plaats gehad. Daar
bevonden zich twee vrienden, Louis
Jacques en Cassard. Na eenige
oogenblikken op het bal te zijn,ge
weest, bemerkte Jacques, dat zijn
horloge weg was en deelde dit den
kastelein mede. De kastelein liet de
zaal ontruimen, en toen de twee
vrienden alleen waren, werden zij
aangevallen door een troepje vrien
den van den kastelein, die hun ver
scheidene messteken toebrachten; bij
de komst der politie kozen zij het
hazenpad. Beide vrienden zijn hoogst
gevaarlijk gewond. De politie ar
resteerde zekeren Adolf Clarin, in
wiens kamer men, onder een matras,
het horloge en een met bloed be
vlekt mes vond.
Op klaarlichten dag stal men
in de vorige week op de Place
Jourdan te Brussel een halven ma
nufactuurwinkel leeg en hetzelfde
geval deed zich des avonds in de
rue des Marais voor. Vrijdagnacht
is er één dief op heeterdaad betrapt,
bezig zijnde met een vijl en een boor
aan de luiken van een winkel in
kleinoodiën. Alhoewel bij het voor
bijtrekken der patrouille zich ver
schuilende, werd hij door een agent
van politie achtervolgd, die hem
arresteerde en naar het bureau van
politie voerde.
Hij was in het bezit van allerlei
soort gereedschap. Hij is een Fransch-
man van geboorte, heeft het grootste
gedeelte van zijn leven in Fransche,
Engelsche, Spaansche en Belgische
gevangenissen doorgebracht en is
nog geen veertig jaar.
Volgens de Figaro is dezer
dagen al het goed van graaf de
Montebello, gezant te russel, in
Augustus 11. overgeplaatst naar Con-
stantinopel, aan de grens aange
houden. De ondernemer, wien de
graaf het vervoer zijner meubelen
naar Parijs had toevertrouwd, had
de kans schoon gezien om, daar de
bagage van diplomaten niet pleegt
gevisiteerd te worden, eene aan
merkelijke hoeveelheid Belgische
sigaren te smokkelen. Eenige onder
geschikten verklapten echter het
plan aan de douanen.
Vermoord door zijn vrouw
werd Vrijdag de suikerbakker van
den Broele, te Ostende. Daar hij
dronken thuis kwam en twist met
zijn vrouw zocht, werd zij driftig
en wel in die mate, dat zij de tang
van den haard nam en hem daar
mede zoolang op het hoofd sloeg,
dat hij bezweek. Door de politie
gearresteerd, zal zij zich verder voor
den rechter te verantwoorden heb
ben.
Twee Parijzenaars, Zaterdag
nacht van een vroolijke partij huis
waarts keerend, wisten geen beter
vermaak te vinden dan door hunne
revolvers af te schieten op het
standbeeld van Voltaire, dat onge
veer 18 maanden geleden op de
Quai Malaquais werd opgericht. De
beide helden werden door de politie
gearresteerd.
In de eerste vergadering van
het aardrijkskundig genootschap te
Parijs heeft de Lesseps nogmaals
verklaard, dat het Panama-kanaal
in 1889 zal gereed zijn. Hij voegde
er bij
«Er zal ons geen tijd genoeg
blijven voor het maken der sluizen
die zullen wij later bouwen. Het
voornaamste is, dat in genoemd jaar
de schepen door het kanaal zullen
kunnen gaan.
De Parijsche wereldtentoon
stelling, in 1889 te houden, zal acht
groepen bevatten, elk in klassen
verdeeld, en wello. werken van
kunst; 2o. opvoeding en onderwijs;
3o. meubilair en toebehooren; 4o.
kleeren en toebehooren; 5o. voor
werpen der extractieve nijverheid;
6o. voorwerpen der mechanische
nijverheid, electriciteit; 7o. voeding;
8o. landbouw en visscherij.
In bet geheel heeft Merlatti
met zijn vasten 1000 frans ver
diend, na aftrek van alle kosten.
Hij keert naar Italië terug, zoodra
hij hersteld is.
Dagelijks worden karrevrach-
ten viooltjes te Parijs aangevoerd.
De geurige bloemen worden aan de
poorten der stad, doch meestal op
de bloemenmarkt, tot de bekende
ruikertjes gebonden. Eiken dag snui
ven de Parisiennes voor 75,000 fr.
aan viooltjesgeur op. Gemiddeld
worden dagelijks voor middernacht
500,000 ruikers te Parijs verkocht.
De sneeuwstorm, die in mid-
den-Duitschland heeft gewoed, is
begonnen in den nacht van 19 op
20 December en beeft den geheelen
volgenden dag aangehouden. Het
spoorwegverkeer op de lijn Leip
zig Maagdenburg Hamburg is
geheel gestremd. Op enkele plaatsen
sneeuwden treinen in, zoodat zij niet
vooruit of achteruit konden en moes
ten wachten totdat de storm be
daard was.
In den middag van den 20sten
Dec. vertrok nog een trein met drie
locomotieven uit Leipzig naar Halle,
maar kon niet verder komen dan
Wahren, daar de sneeuw op som
mige plaatsen een meter hoog lag.
De trein kon echter nog naar Leip
zig terugkeeren.
Aan alle stations werd toen het
verkeer gestaakt, daar de storm
nog steeds aanhield.
Ook uit Metz wordt van den 20n
gemeld, dat het daar dien dag he
vig is begonnen te sneeuwen.
De Berliner Wespen stellen
een recruut voor die in 't bijzijn van
Von Moltke goedgekeurd wordt
«Maar excellentie», zegt de mili
taire dokter, «de man ziet verschrik
kelijk scheel uit beide oogen!»
«V oortreffelijkGoedgekeurdLie-
De overste beantwoordde de be
wuste vraag zeer uitvoerig en de
besprekingen tusschen de heeren
werden steeds levendiger. Mejuf
frouw Edith hoorde het nog eene
minuut of wat aan, toen was haar
geduld ten einde, want de beide
heeren konden maar niet scheiden
van hunne bergengten en verschan
singen.
Zij stond op met de ongedwon
genheid en knorrigheid van een kind,
en zeide op een toon, die spottend
moest heeten, maar eigenlijk heel
toornig was:
- Kom Danira, wij zullen de
heeren bij die militaire gesprekken
maar alleen laten. Wij storen hen
maar in deze interessante bespiege
lingen.
Toen nam zij hare pleegzuster
onder den arm en troonde haar mede
naar de aangrenzende kamer. Ge
raid keek de meisjes heel verbaasd
na, hij was zich klaarblijkelijk ou
den, die tegelijkertijd naar het Oosten
en het Westen zien, kunnen wij
juist nu bijzonder goed gebruiken 1»
Prins Napoleon heeft, volgens
bericht uit Rome aan FigaroWoens
dag een bezoek aan het Quirinaal
gebracht om zijn zoon, prins Ro
land Bonaparte, aan Koning Humbert
voor te stellen.
Het is eene oude waarheid:
het geluk moet ons, niet wij het
geluk naloopen.
Intusschen, onze ijver en vlijt
moeten het geluk een poortje open
zetten. Toen voor eenige jaren
Matthias Bauer, de eigenaar van
het schoonste «Wiener Café» op het
vasteland, de verzorging van de
bezoekers der Dusseldorfsche ten
toonstelling op zich had genomen,
had hij geen vrede met het DuBSel-
dorfsche wittebrood. Dat was voor
zijne welingerichte restauratie lang
niet fijn genoeg. Hij trachtte daar
om de bakkers over te halen tot
het oprichten eener op Weener
leest geschoeide bakkerij, opdat hij
den tentoonstellingbezoekers het bij
zijne inrichting passende wittebrood
zou kunnen voorzetten. Maar elke
bakker verklaarde, dat het plan
onzinnig was.
Men wilde in Dusseldorf van het
Weener baksel niet weten, en de
bezoekers der tentoonstelling zouden
het Dusseldorfsche wittebrood reeds
smakelijk genoeg vinden.
Bauer gaf echter den moed niet
verloren en ten slotte slaagde hij
er in, een van het gilde voor zijn
denkbeeld te winnen.
Kort nadat de overeenkomst was
getroffen, kreeg Bauer echter de
bakkersvrouw bij zich, die hem
smeekte haar man zijn woord terug
te geven, want zij durfden geheel
Dusseldorf niet trotseeren. Bauer
bracht de vrouw zooveel mogelijk
tot kalmte en zeide: «Ge zult mij
eens danbbaar zijn, dat ik uw man
zijn woord niet heb teruggegeven.»
Wanhopig ging de vrouw heen. De
Weener bakkerij werd geopend en
in angst en vreezen bood onze
Dusseldorfschen bakker zijn eerste
Weener brood te koop aan. Maar
reeds den eersten dag werd zijn
winkel letterlijk bestormd.
De duizenden, die dagelijks de
tentoonstelling bezochten, verorber
den bergen van het smakelijke
wittebrood, en in het eind wilde
men in Dusseldorf slechts het W ee
ner baksel. Hals over kop moest de
bakkerij vergroot, het personeel
verviervoudigd worden en nog bleef
de vraag het aanbod overtreffen,
schoon dag en nacht werd doorge
werkt.
Dat was in 1880, en nog heden
wordt de winkel van den schatrij
ken Weener-bakker te Dusseldorf
bestormd als op den dag der opening
en de overige bakkers hebben het
verleerd er het hoofd over te schud
den.
Sedert de hardrijderijen op
schaatsen «internationaal» zijn ge
worden, hebben de Warga'ster
schaatsen haar weg door geheel
Europa gevonden. De groote fabri
kant, de heer A. K. Hoekstra te
Warga, ziet zijn debiet gestadig
toenemen, zoowel binnen als bui
tenslands, en heeft thans reeds een
wederverkooper gevestigd te Berlijn,
terwijl hij voorts in de laatste weken
bestellingen ontving uit Stokholm,
Hamburg en zelfs uit Roemenië.
In de buurten van Vicence
(Italië) heeft men onder de sneeuw
der Alpen de lijken van 17 smok-
bewust van de misdaad, waaraan
hij zich had schuldig gemaakt. Ar-
low lachte.
Ja, 't is waar, we hadden ge
heel vergeten, dat de dames bij ons
waren. Zij nemen daarom de vrij
heid ons te toonen hoe vervelend
zij onze krijgsverhalen vinden, en
ze hebben volkomen gelijk. Gij hebt
het bij Edith verbruid, Gerald, en
moet haar vergiffenis gaan vragen.
Gerald scheen volstrekt niet te
vinden, dat daar haast bij was, hij
antwoordde doodbedaard
Het spijt mij, maar ik meende
te mogen veronderstellen, dat Edith
wel eenige belangstelling zou too
nen in dezen veldtocht, waarin ik
mijne sporen hoop te verdienen.
Misschien vreest zij bij den veld
tocht te moeten achterstaan, zei
de overste zacht verwijtend. Het
had er inderdaad ook wel iets van.
Mijne kleine Editth is in dit opzicht
verwend. Misschien heb ik haar wel
een beetje bedorven; men is altijd
zwak jegens een eeuig kind. Het
verheugt mij, dat gij zoo van gan-
scher harte uw beroep zijt toege
daan; maar jonge meisjes willen
nu eenmaal in hun aanstaanden man
den vrijer zien. De krijgsheld neemt
bij hun de tweede plaats in. Ont
houd dat, mijn jongen, en schik u
daar in het vervolg naar.
Gerald lachte even. Gij hebt
gelijk; misschien ben ik te veel
soldaat. Maar zou Edith mij daar
wezenlijk een verwijt van maken
Zij is de dochter en de verloofde
van een soldaat en leeft bovendien
hier te midden van alle woelingen
en voorbereidingen van den veld
tocht. Hare gezellin scheen er vrij
wat meer belang in te stellen.
Danira? Misschien wel, ik heb
er niet op gelet.
{Wordt vervolgd.)
