BINNENLAND.
dat de Russische regeering feitelijk
tracht, een oorlog tusschen Duitsch-
land en Frankrijk te doen uitbre
ken, ten einde in het Oosten de
handen vrij te hebben.
Het gepeupel te Philippopel
heeft Zankoff voor verrader uitge
scholden en met modder geworpen,
zoodat de politie moest tusschen-
beide komen.
Haarlem, 12 Januari 1887.
Eenige personen uit deze gemeente
hebben het initiatief genomen tot
het oprichten eener vereeniging,
welke zich ten doel stelt: bevor
dering van het maatschappelijk, voor
al verstandelijk verkeer in den
ï'uimsten zin des woords, benevens
gezellig samenzijn. Op eene gis
teren in het hótel «De Leeuwerik»
gehouden vergadering van door
de commissie van uitvoering geïnvi-
teerden, zijn van dezen een groot
aantal toegetreden. De vereeniging
zal den naam dragen: «Nut en Ge
noegen.» Het voorloopig bestuur is
voor den tijd van drie maanden ge
kozen en bestaat uit een president,
een secretaris-penningmeester en een
bibliothecaris. Na verloop van ge
noemden termijn zal een definitief
bestuur worden gekozen.
Afdeeling Haarlem der Maat
schappij tot bevordering der toon
kunst 20 Jan. 7V-j u., «Vereeniging»
Josua, G. F. Handel. SolistenMevr.
S. Haase-Bosse(Rotterdam),sopiaan;
mejufvrouw G. Reinders (Amster
dam), alt; de heer J. J. Rogmans
(Amsterdam), tenor; de heer Paul
Haase (Rotterdam), bas. Directeur:
de heer W. Robert.
Z. M. den Koning heeft, naar
wij vernemen, benoemd tot kom-
mandeur in de Orde van de Eiken
kroon, den heer mr. W. de Sitter,
lid van de Eerste Kamer der Staten-
Generaal, te Groningen.
(N. R. Ct.)
De Keizerin van Oostenrijk
wordt in het voorjaar weder te Am
sterdam verwacht, om zich op nieuw
onder behandeling van dr. M.etzger
te stellen.
De Voorzitter der Eerste Ka
mer, de heer Van Eysinga, zal in
het hotel «Paulez» te 's-Hage, deze
en de volgende week diners aan
bieden aan de leden dier Kamer.
De Kamer van Koophandel te
Veenaam heeft besloten aan de com
missie van enquête in zake den fa
brieksarbeid te berichten, dat ten
harent slechts bij uitzondering door
vrouwen en kinderen aan den arbeid
in fabrieken wordt deelgenomen.
De Vereeniging tot bev. van
Fabrieks- en Handwerksnijverheid,
afd. Amsterdam, zal Donderdag eene
vergadering houden, waarin behan
deld zal worden het rapport dei-
commissie, welke onderzocht heeft
welke in het buitenland beoefende
takken van nijverheid in Nederland
met goed gevolg zouden kunnen
worden gevestigd.
In de tweede plaats zal worden
behandeld de vraagWelke eischen
dient men te stellen aan eene goede
regeling van vak-onderwijs voor
handwerkslieden.
Het stoffelijk overschot van
Prof. Ranke wordt te Kaisers werth
begraven. De Prov. Gron. Courant
verneemt dat het lijkin Duitschland
zal worden ontvangen door ver-
derdaad eene verschrikkelijke ver
andering met den anders zoo kal-
men man plaats gehad, en de pater
verschrikte over deze woeste, koort
sige onstuimigheid.
Ik had nooit gedacht u zoo
te zullen zien, Gerald, -zeide hij
met smart, en tegelijk op verwijten
den toon. Zoover is het dus reeds
met u gekomen, dat gij den dood
zoekt, dat
Wij moeten hier immers allen
den dood onder de oogen zien,
viel Gerald hem in de rede. Voor
mij heeft hij zijne verschrikkelijk
heid verloren, dat is alles. Maar la
ten wij ons wederzien niet door zulke
gesprekken verstoren; ik wenschte
over geheel andere zaken met u te
spreken. Jurgen heeft u zijne be
schermeling reeds toevertrouwd, naar
ik hoor» Hij rustte niet, eer ik hem
i toestond het meisje mee naar het
I fort te nemen. De vraag is maar,
wat met haar aan te vangen.
tegenwoordigers van de studenten-
vereeniging tot welke de overledene
toen hij te Halle verblijf nield, be
hoorde.
De heer Ranke vermaakte zijn
geheele kostbare bibliotheek aan de
Universiteit te Groningen.
In het artikel «Ongelukken
bij den arbeid» van de hand van
den heer Mr. A. Kerdijk en voor
komende in Afi. 4 van den dertien
den jaargang van de «vragen des
Tijds» wordt de navolgende uitleg
ging op folio 249 gegeven omtrent
de Verzekering tegen Ongelukken
naar het loonstelsel, zooals dat door
de Eerste Nederlandsche Verzeke-
rings-Maatschappij op het Leven,
tegen Invaliditeit en Ongelukken is
ingevoerd.
De overeenkomsten worden zoo
gesloten, dat de werkgever als pre
mie stort een zekere som voor elke
duizend gulden, die hij in een jaar
als loun uitbetaald, en dat de uit-
keeringen door de Maatschappij in
verhouding staan tot het loon, ge
noten door hem, wien het ongeluk
treft. Bij het aangaan van het con
tract noemt de werkgever een glo
baal bedrag van het gemiddeld door
hem uitbetaalde loonen terwijl
naar dien maatBtaf de voorloopig
verschuldigde premie wordt bere
kend, heeft er bij het einde des jaars,
op grond van de loonstaten, een
verevening van de rekening plaats.
Is nu het contract gesloten ter
verzekering van het jaarloonzij kan
echter natuurlijk ook over het dub
bele of het halve jaarloon loopen
dan wordt, bij den dood of bij ge
heel e invaliditeit door een ongeluk,
het bedrag daarvan uitgekeerd; bij
tijdelijke onbekwaamheid om te wer
ken daarentegen een schadeloos tel
ling van 1/1000 ervan per dag.
Op deze wijze is ieder lid van
het personeel eener industrieele on
derneming verzekerd, zoodra hij op
haar loonstaten voorkomt, en zon
der dat van zijn in dienst treden,
zij het ook ter vervanging van een
ander, mededeeling behoeft te wor
den gedaan aan de maatschappij.
Waarbij nog worde opgemerkt,
dat de verzekering geldt zoowel
voor ongelukken buiten als voor die
in bet bedrijf.
Het is hoogst nuttig de aandacht
van alle werkgevers op deze rege
ling te vestigen.
In eene Maandagavond te 's-Hage
door den Sociaal-democratischen
Bond in «Walhalla» belegde open
bare vergadering, bijgewoond door
zeer vele mannen, vrouwen, meisjes
en knapen, richtte de voorzitter
Baye tot Domela Nieuwenhuis een
afscheidswoord.
Domela Nieuwenhuis nam daarop
het woord om, nu het vonnis ge
veld was, te verklaren, waarom hij
alle hem ten dienste staande rechts
middelen had aangegrepen. Ofschoon
hij zich vast overtuigd hield, dat
elk vonnis tegen hem reeds vooraf
was klaar gemaakt en dat het toch
niets zou gebaat hebben, of hij er
tegen opkwam, heeft hij de uit
spraak tot in het hoogste ressort
ingeroepen, om geen plaats te laten
voor de meeninggij hebt het
gewild.
Voor het tegen hem geslagen
vonnis stelde hij niet elk rechtscol
lege afzonderlijk, doch de geheele
Nederlandsche justitie verantwoor
delijk. Zijne beginselen, niet zich
zelf, achtte hij door het vonnis ver
oordeeld. Men had hem, die vroe-
Dit plotselinge afbreken gaf dui
delijk te kennen, dat hij tot eiken
prijs een einde aan dit gesprek wilde
maken, en pater Leonhard deed geen
poging om hem terug te houden,
hij had reeds te veel gehoord.
Het gesprek liep nog een paar
minuten over Jovica, maar geen van
beiden was met het hoofd bij de
zaak en Gerald maakte van de eer
ste de beste gelegenheid gebruik
om afscheid te nemen. De priester
keek hem met een diepen zucht na.
Hoe zal dat afloopen! pre
velde hij. De zaak is dus toch
waar, hoe ongelooflijk zij ook schijnt,
men zou bijna, als Jurgen, aan hek
serij gelooven. Waarlijk, wanneer
in deze kalme natuur eenmaal de
vonk van den hartstocht ontvlamt,
dan ontstaat er een hevige brand!
De nacht ging in het fort onge
stoord voorbij en vooral de nieuw
aangekomenen gaven zich aan de
welverdiende rust over; maar zij
ger onder de hooge standen ver
keerde en zich in geleerde kringen
bewoog, wegens zijnen overgang
tot de klasse des volks willen laten
boeten. Hij betreurde dien stap niet.
Alleen in het bewustzijn een goed
werk te hebben verricht door de
«verdrukten» te helpen, zal hij met
gelatenheid de cel binnentreden.
Men behoeft niet te vreezen, dat
hij zich door vlucht aan zijne straf
zal onttrekken, al wist hij niet, door
justitie en politie te worden bewaakt.
Als hij dat wilde, had hij reeds
lang naar Zwitserland kunuen trek
ken, dat vrije land, dat hem zeker
niet zou hebben uitgeleverd.
Met het volste vertrouwen op de
toekomst, welke reeds de verbroe
dering der legerscharen met het
volk voor zijne verbeelding doet
oprijzen, in welk geval de heer
schappij van het kapitalisme uit is,
riep hij al zijnen vrienden een tot
weerziens toe.
Drie Belgische partijgenooten wa
ren tegenwoordig. Een hunner, Van
Beveren uit Gent, voerde mede het
woord.
De vergadering ging kalm uiteen.
Gisternacht te ruim 2 uren
ontstond op de Lauriersgracht te
Amsterdam in eene chocoladefabriek
een zware uitslaande brand. Onge-
veereen uur later was het met de wer
king van twee stoomspuiten, Jan
van der Heijden, twee handspuiten
en ééne brandkraan gelukt, de vlam
men tot dat perceel te beperken.
Uit Amsterdam wordt aan de
N. R. C. gemeld
De socialist Domela Nieuwenhuis
heeft gisteren in het Volkspark
afscheid genomen van zijne partij
genooten alhier. Een uur voor hij
verscheen, waren reeds twee zalen
gevuld en bleven nog honderden
nieuwsgierigen op het terrein wach
ten. Hij sprak naar aanleiding van
Jezus' woorden: «Ween niet over
mij» enz., doch wilde daarbij niet
enkel eene vergelijking trekken
tusschen hem en den Nazarener,
maar doen uitkomen dat hij niet
genoeg gedaan had, en de broeders
in zijn afwezen de zaak krachtig
moesten voortzetten, opdat tot ver
vulling kome wat Jezus ook van
Jeruzalem voorspeld had, wat zeer
zeker zou geschieden, als men doof
bleef voor de billijke eischen des
volks. Hij hing hierbij een bloedig
tafereel op van hetgeen er al zou
geschieden, als het volk tot het
uiterste gedreven werd.
Een vrouwenkoor zong hem vaar
wel toe. Van Beveren uit Gent
spoorde de partijgenooten aan te
doen wat men tijdens de hechtenis
van Anseele doet, krachtig voort-
werken aan de propaganda.
Twee meisjes boden Nieuwenhuis
een lauwerkrans aan, eene vrouw
verzekerde dat het door hem ge
strooide zaad vrucht zou dragen,
een mannenkoor zong eveneens een
afscheidslied, waarin houw en trouw
aan de partij werd beloofd.
In de tweede zaal sprak later
Van Beveren en ook daar werd
Nieuwenhuis verwacht.
Bij de Raambrug stond veel po
litie, op het terrein was met de
gemeente- ook rijkspolitie aanwezig.
Voor zoover bekend, zijn er geen
incidenten voorgevallen.
Nadat Maandag op het kerkhof
te Muiderberg, in het lijkenhuis, de
kerkelijke ceremoniën bij het stoffe
lijk overschot van den heer A.
van Lier vervuld waren, voerden
de godsdienstleeraars Hirsch en
zou niet van langen duur zijn. Juist
begon de dag aan te breken, toen
plotseling het signaal werd gege
ven, waardoor de soldaten uit hun
slaap gewekt werden: de geheele
vesting raakte in beweging.
Pater Leonhard, die nog laat met
zijne zieken bezig geweest was, werd
ook opgeschrikt men moest im
mers hier op het plotselinge ont
staan van gevaar bedacht zijn
hij verliet terstond zijne kamer, toen
hem Jurgen reeds tegenkwam, in
volle uniform en in den grootsten
haast.
Zijt gij daar reeds, eerwaarde
De luitenant zendt mij om u te
melden, dat wij hals over kop weg
moeten. Hij heeft geen tijd meer, en
ik moet ook binnen vijf minuten
beneden zijn. Heb ik het niet ge
zegd! Nauwelijks denken wij eens
uit te slapen, of dat verwenschte
Krivosia komt ons weder overval
len!
Woudthuysen het woord, om aan
de edele hoedanigheden des over
ledenen hulde te brengen.
Bij de geopende groeve spraken
daarop de heer M. Laezende heer
L. J. Veltman, die den heer van
Lier in een welgekozen rede als
directeur herdacht; de heer C. R.
Spoor, die toen de heer van Lier
voor 35 jaar als directeur optrad
tot diens gezelschap behoorde, na
mens «Apollo» sprak, waarvan de
heer van Lier een reeks van jaren
voorzitter was. L'Amé, die den over
ledene reeds 35 jaren als vaderlijke
vriend kende, bracht diens nage
dachtenis een warme hulde voor
hetgeen hij voor de Duitsche kunst
gedaan had. De heer van der Goes
sprak namens de afd. Amsterdam
van het «Ned. Tooneel verbond.»
Van Lier's oudste vriend Judels ge
voelde zich verpiicht den afgestor
vene een laatst vaarwel toe te roe
pen; de heer C. P. T. Bigot sprak
namens de Hollandsche artisten van
het gezelschap.
Vele kransen werden op het graf
gelegd, o. a. van het bestuur van
het «Ned. Tooneel», artisten ran
het «Ned. Tooneel,» Hollandsch
gezelschap van Lier, Duitsch ge
zelschap van Lier, mevrouw Al-
bregt en kinderen, Oscar Carré,
A. C. Wertheim, enz.
Te 2 uur was de plechtigheid
afgeloopen. Eerst te 3 uur keerde
men per rijtuig of per stoomtram
naar Amsterdam terug.
Men schrijft aan de L. C.
Immer en nimmer, voor altoos en
nooit, sport voor landspel, en Ne
derland hield vroeger wedstrijd op
Schaatsen, waarop het groot mocht
gaan, voor Skating-match, club-as-
sociation van thans. Die Hollandsche
taal klinkt dan ook zoo vreeselijk
ordinair! Bij deze toenemende ver
heerlijking van vreemde talen, put
men zich uit in even ongekunstelde
woorden te gewagen hoe het vriest
met invallenden dooi. O, kortston
dige, maar genotvolle uren zijn ge
smaakt, die het harte deden popelen,
heet het van elders, toen er water
op het ijs kwam en de schaatsen
moesten afgebonden worden. Mocht
de wintervorst nog een wijle toeven
en plaats nemen in zijnen zetel,
opdat hij den schepter zwaaie en
de te houden Skating match steune,
die nog moet plaats grijpen, waar
voor het enthousiasme onbeschrijfe
lijk is, schetterde uit het Noorden
van ons land de pers. Natuurlijk
wanneer de winterkoning zich over
ons erbarmen en den dooi verdrij
ven wil, die ons zoo wreed in onze
fraaie plannen gedwarsboomd heeft,
werd uit Rotterdam gebazuind ten
opzichte van de hardrijderijen bij
Slikkerveer. Nimmer was het ijs bij
menschenheugenis zoo sterk, gezond,
glad en glanzig als dezer stonden,
werd in de vorige week uit Fries
land zonder grootspraak vernomen.
Wat het ijs toch warm kan maken
en hoe het: 't lest heugt 't best,
nog op verre na niet heeft uitge
diend.
Bij menschengeheugenis zou het
doelloos zijn de kronieken van de
15de eeuw op te slaan; men kan
het met een jonger tijdvak doen.
De winter toch van 1845 heeft nog
niets van zijne beruchtheid verloren.
Deze was zelfs meer dan genotvol
met kermis op de groote rivieren
en glad ijs in Maart nog ter dikte
van een Rijnl. voet en tallooze ijs-
schuiten over de geheele Zuiderzee.
Maar wat is er eigenlijk gaan
de? Vallen de opstandelingen soms
het fort aan?
Neen, maar onze kapitein is,
twee uren hier vandaan, slaags met
hen geraakt. Zij zijn hem des nachts
overvallen; hij kan der overmacht
alleen geen weerstand bieden en
heeft om versterking gezonden. Wij
haasten ons naar hem toe, eerwaarde,
ik wilde u maar alleen verzoeken,
u over Jovica te ontfermen. Het arme
kind zal schreien, als zij mij van
daag niet ziet, en ik bekleed nu
eenmaal de plaats van vader bij
haar.
Wees onbezorgd, ik heb het
meisje immers onder mijne hoede
genomen. Maar waar staat de kapi
tein toch eigenlijk?
Doch Jurgen was te zeer met
zijne vaderlijke plichten vervuld om
zijne gedachten bij iets anders te
kunnen bepalenhij vervolgde haas
tig en met haperende stem:
De Haarlemmermeer kon toen in
April nog moeielijk bevaren worden
wegens de groote ijsschollen. Ook
later nog, zooals de winter van 1855,
toen men met Tollens kon verhalen:
«De wintervorst vierde zijn woede
den toom», is nog niet vergeten.
Hardrijderijen en wedstrijden hadden
uitgediend; de prijzen waren uitge
reikt en het genot was uitgedoofd.
Streng en te lang had de winter
geheerschtde lust om de schaatsen
aan te binden was eindelijk ver
gaan.
In onze dagen schiet men te kort
om de ontzagwekkende grootheid
van een kwakkel-wintertje naar
waarde met woorden te schilderen.
Men schrijft uit Woubrugge:
Die het onderste uit de kan wil
hebben», zegt het spreekwoord,
«krijgt het deksel op zijn neus.»
Toen het Woensdag 5 dezer zoo
erg sneeuwde, was een kruideniers-
en manufacturiersjongen, met een
wagentje met deksel er op, bij Of-
wegen onder een hevige sneeuwbui.
Goede raad was duur. De jongen
deed zijn schoenen uit en zette die
omgekeerd onder den wagen, waar
onder tevens een hond was gespan
nen, deed het deksel open en kroop
daarin, doch bij ongeluk sloeg het
deksel op slot, en daar lag het
ventje. Door gebrek aan lucht zou
hij zeker gestikt zijn, ware het niet
dat de Woubrugsche schipper, die
uit Leiden kwam, argwaan kreeg.
De knecht van den schipper zei,
dat er een kerel in het wagentje
zat, doch de schipper ging aan den
slootkant zien, denkende dat er een
ongeluk gebeurd was. De knecht
maakte den wagen, die op den weg
stond, open en vond den kleinen
kruidenier met het schuim op den
mond, en verloste hem uit zijne
doodkist. Alweder een voorbeeld,
om steeds in alle dingen de voor
zichtigheid in acht te nemen. De
jongen kwam gelukkig bij en is
weder gezond als te voren.
Bij eene Maandag te Gorredijk
gehouden hardrijderij op schaatsen,
waaraan 22 flinke rijders deelnamen,
werd de prijs (f 80) behaald door
C. de Boer, van Akkrum, ofschoon
Okke v. d. Berg, van Drachten, die
vóór weinig jaren de hardste rijder
van Friesland was. tot zijne mede
dingers behoorde. V. d. Berg be
haalde de premie.
Bij eene verkooping, Vrijdag te
Vucht gehouden, heeft zich 't merk
waardige feit voorgedaan, dat een
kooplustige zich zoo in de nommers
der koopen vergiste, dat hij een
stuk land afmijnde voor 1170 gul
den, meenende, dat er een koop
huisjes bedoeld werd; 't vreemdste
va de zaak is, dat een ander, die
zich ook vegist had, inzetter was
voor de som van f1000 en't ergste
voor den kooper dat 't gekochte per
ceel land hoogstens eene waarde
heeft van f300.
Na aan Rhenen weder den naam
te hebben gegeven die er aan toe
komt, heeft de Exploitatie-maat
schappij, op verzoek van het betrok
ken gemeentebestuur, nu ook Kui
lenburg weer herdoopt in Culemborg.
Zondag middag is door eenen on
bekenden dader eene der offerbussen
in de R. K. St. Franciscuskerk te
Nijmegen opengebroken, en het
daarin aanwezige geld gestolen.
Uit Middelburg schrijft men aan
En wanneer ik in het geheel
niet terugkom doopen moet gij
het arme kind ten minste, het kan
toch geen heidinnetje blijven. Be
looft gij mij dat, eerwaarde. Daar
hoor ik het signaal weer en juist
nu begint die verwenschte bora te
huilen. Maar er helpt niets aan, wij
moeten weg. Ik wou dat ik het
geheele Krivosia den hals kon om
draaien neen, niet het geheele,
Jovica behoort er ook toe. God
zegene u, eerwaarde, en pas mij toch
vooral op Jovica!
Hij haastte zich om weg te ko
men en zich bij zijne kameraden
aan te sluiten.Pater Leonhard volgde
hem en kwam nog juist bij tijds
om te zien, dat de poorten der ves
ting geopend werden.
\(Wordt vervolgd
