buitengewone vergadering in de bo
venzaal van het café Brinkmann.
In de eerste plaats zou de plech
tige ontvangst geschieden van de
kwartet-zangers, Zaterdag jl. te Am
sterdam bij den gehouden wedstrijd
bekroond en tevens het 57-jarig be
staan der liedertafel worden her
dacht.
De feestelijke stemming die er
reeds onder de aanwezigen heerschte,
werd niet weinig verhoogd door de
komst van den geachten bescherm
heer, onzen burgemeester.
In eene sierlijke redevoering
wenschte hij de liedertafel geluk
met de behaalde lauweren en spoorde
haar aan, den ingeslagen weg te
vervolgen.
De president beantwoordde deze
rede in welgekozen bewoordingen
en daarna werden de medailles met
de daaraan toegevoegde sierlijke di
ploma's door den beschermheer met
een toepasselijk woord aan de over
winnaars uitgereikt.
Na het vertrek van den burge
meester zetten de aanwezigen den
feestelijken avond nog eenigen tijd
gezellig voort.
Ook door den Commissaris des
Konings in Noord-Holland en de
Gedeputeerde Staten dier provincie
is in een adres, den 19en dezer ver
zonden, aan Z. M. den IConing hunne
hulde gebracht en daarbij de bede
uitgesproken, dat Z. M. nog vele
jaren moge gespaard blijven voor
H. D. doorluchtig en bemind Huis
en voor het dierbaar Vaderland. Zij
voegden hierbij, zoo voor zichzelven
als uit naam der ingezetenen van
hun gewest, opnieuw de verzeke
ring van hunne onveranderlijke
trouw.
Bij het bestuur der Christelijke
Vereeniging ter verpleging van lij
ders aan vallende ziekte, gevestigd
te Haarlem-Heemstede, bestaat het
voornemen, 1 Maart a. s. een maand
blad uit te geven onder den naam
Hel Diacmaat. Het blad zal hoofd
zakelijk worden gewijd aan de be
spreking der Diaconen en Diaco
nessen-arbeid, nl. die der dienende
lieide in het algemeen, en tevens
elke maand iets mededeelen uit den
boezem der vereeniging als anders
zins.
In ons vorig nummer wordt
onder de feestelijkheden, die Zater
dag te dezer stede plaats hadden,
gemeld, dat de verlichting van het
borstbeeld van Z. M. den Koning
in eenige winkels, was aangebracht
door den heer W. vanAmstel. Dit
is echter niet het geval: genoem
de heer heeft alleen de versiering
aangebracht van de muziektent op
de Groote Markt.
Door de politie alhier is in
beslag genomen een valsch 25 cent
stuk, voerende de beeltenis van
Koning Willem II en het jaartal
1849, welk geldstuk blijkbaar be
staat uit lood.
Betreffende den gezondheids
toestand der gemeente in de afge-
loopen maand Januari kan het vol
gende worden medegedeeld. Van in
de wet genoemde besmettelijke
ziekten werden ter gemeente-secre
tarie aangegeven 13 gevallen van
roodvonk, 1 geval van febris typhoï-
dea en 3 gevallen van mazelen,
terwijl één lijder aan febris typhoï-
dea bezweek.
Het totaal der overledenen, daar
onder begrepen 8 levenloos aange-
gevenen, bedraagt 104. Verhouding
der overledenen tot 1000 inwoners
gunstige gril uitreikte; zijne jacht-
tasch draagt nog de initialen J. H.
D. D. W.
Hij had de kennis van de land
streek, die hem zoo goed te pas
kwam, aan de zijde van zijn vader,
paardenkoopman en vilder, opge
daan. Vijftien jaar oud, liep hij van
zijn ouders weg en_ ging bij een
landman dienst zoeken. Niet lang
duurde het echter, of dit leven ver
veelde hemhij begon te stelen en
vond weldra gezellen, die hem we
gens zijn onverschrokkenheid en
lichaamskracht tot hun hoofdman
benoemden. Hij wist orde te houden
ogder «Schele Frans, Huzaren-Phi-
lipp, Krop-Anton, Zwarte Peter»
en hoe de andere ruwe gezellen
heeten mochten. Jammer genoeg
heeft de schilder de portretten niet
van namen voorzien en de acten
bevatten wel namen maar geen
signalementen.
Toen de roovers geluk hadden,
sloot zich al wat in de streek mis-
per jaar, voor deze maand berekend
25,1. Aan lichaamszwakte stierven
14, aan klierziekte 3, aan kanker
5, aan hersenziekte 7, aan stuipen
2, aan apoplexie 5, aan cruup 4,
aan kinkhoest 2, aan organische
hartgebreken 6, aan ziekten der
ademhalingsorganen 23 (waarvan 5
aan keel- en longtering of bloed
spuwing), aan ziekten der spijsver
teringswerktuigen 4, door verdrin
ken 2, aan andere oorzaken 12, aan
onbekende oorzaken 6.
Naar de leeftijden was de sterfte
als volgt: beneden 1 jaar 26, van
1—5 jaren 13, van 514 jaren 3,
van 1420 jaren 3, van 20 50
jaren 13, van 5065 jaren 13, van
65—80 jaren 19, boven 80 jaren 6.
Geboren zijn: 90 jongens en 74
meisjes.
H. M. de Koningin bood Zater
dag aan den Koning verschillende
geschenken aan, namelijk een kost
bare antieke klok en twee antiek
gedreven koperen kandelaars, on
langs aangekocht in het magazijn
der firma van Gelder Zoon te
's-Hage; een prachtig eetservies, uit
het magazijn van de firma Harte,
te Amsterdam; twee jardinières
gros bleu op geornamenteerde voet
stukken, een rustieke koffer, van
binnen met zijde geborduurd, een
courantentafeltje, stijl Bagdad, met
ivoor ingelegd, een kostbare lamp
en een wandelstok met zilveren
knop, alles aangekocht in den
Grooten Koninklijken Bazar te
's-Hage.
H. K. H. Prinses Wilhelmina
overhandigde Haren Vader een
prachtige bloemenmand met levende
rozen, verschillende kleine geschen
ken en een zijden voetkleed, door
Haar zelf met bloemen bewerkt.
Innig aangedaan over dit eerste
handwerk der lieve Prinses, die den
glans van genoegen op het gelaat
had, toen zij haar geschenk aan
bood, nam Z. M. de kleine op den
arm en kuste baar hartelijk.
De Hollandsche Club te Lon
den hield Zaterdag haar jaarlijksch
gastmaal in het «Metropolitan Ho
tel». De Nederlandsche gezant, graaf
Van Bylandt, die presideerde, wijdde
eenen dronk aan 's Konings 70sten
geboortedag, en herdacht hoe krach
tig het vaderland stoffelijk en gees
telijk is vooruitgegaan gedurende
de 38 jaren van 's Konings Regee
ring.
Deze woorden werden met geest
drift toegejuicht, waarna uit naam
van alle dischgenooten, onder wie
de voornaamste leden der Neder
landsche kolonie zich bevonden, de
gezaut het volgende telegram aan
Z. M. den Koning richtte:
«Sire, de leden der Nederlandsche
Club te Londen, aan een feestmaal
vereenigd onder mijn voorzitterschap,
dragen mij op, Uwe Majesteit onze
eerbiedige gelukwenschen over te
brengen, met de betuiging van onze
getrouwe en onwankelbare ver
knochtheid.
In eene in «Eensgezindheid»
te Amsterdam gehouden buitenge
wone vergadering van aandeelhou
ders der Maatschappij «de IJsel»
te Kampen waar door 22 aan
deelhouders vertegenwoordigd wa
ren 102 aandeelen, recht gevende
op 99 stemmen, werd met het oog
op de ongunstige tijdsomstandighe
den met algemeene stemmen (5 in
blanco) tot liquidatie besloten.
Conform de bepalingen der sta-
dadig of zwervend was, bij hen aan;
de bende werd een leger en werkte
op groote schaal. Zij had verken-
ningsposten en hinderlagen, over
viel reizigers, belegerde eenzame
woning :n, rende de poort van kas-
teelen in en plunderde ze uit, leg
den de bewoners met de voeten in
het vuur om hen tot het uitleveren
hunner schatten te dwingen en
kocht desnoods de politie om.
Het portret van Schinderhannes'
vrouw, Julie Blasius, stelt een zeer
schoone vrouw voor. Zij was ge
boortig uit Weierbach, destijds «spits
boeven-W eierbach» geheeten en dan
ste op de kermissen. Haar vader
was muzikant en zij zoowel als hare
zusterspeelde uitmuntend viool.
Schinderhannes had haar onder zijn
eigen naam, Johannes Buckler, ge
vraagd en zij volgde hem getroost
in alle avonturen en zwerftochten.
Schinderhannes behandelde haar
steeds met liefde en voorkomend
heid; zij schonk hem twee kinde
tuten werden directeuren onder toe
zicht van commissarissen met de liqui
datie belast en tevens aan de di
recteuren eervol ontslag verleend
ingaande na atloop der liquidatie.
De Staatscourant bevat de vol
gende bekendmaking:
De Koning heeft den ondergetee-
kende gelast, om door middel van
de StaatscourantZijne Majesteits
hartelijken dank te betuigen aan
autoriteiten, collegiën en particulie
ren, die aan Zijne Majesteit hunne
gelukwenschen hebben aangeboden
ter gelegenheid van Hoogst Deszelfs
zeventigsten verjaardag.
's-Hage, 21 Februari 1887.
He Directeur ran
Tiet Kabinet des Konings.
ALEWIJN.
De Haagsche briefschrijver
der Midd. Ct. meldt:
«Het schijnt, dat de regeering
bedacht is op de afschaffing van
nog eenige gerechtshoven, in over
eenstemming met den onlangs bij de
begrootings-debatten door sommige
Kamerleden uitgesproken wensch.
Dezer dagen althans zijn van de
verschillende hoven van regeerings-
wege opgaven gevraagd van het
aantal der in de laatste jaren be
handelde strafzaken, waarschijnlijk
met het doel om een paar hoven,
die het minst te doen hebben, op
te heffen. Nu die colleges, voor wat
strafzaken betreft, door de nieuwe
wetgeving uitsluitend hoven voor
appel zijn geworden, zijn hunne
werkzaamheden natuurlijk zeer af
genomen, en zou dus eene vermin
dering van hun aantal niet onmo
gelijk zijn. Maar de groote vraag
zal dan zijn, welke als offers van
den bezuinigingsmaatregel zullen
moeten vallen. Hierover zouden bijv.
de hoofdstad en de hofstad van
Nederland nog wel eens met elkan
der kunnen twisten.»
In eene vergadering ierNolari-
eele Vereenigingop 18 dezer in
het hotel «Krasnapolsky» te Am
sterdam gehouden, werd door den
heer H. W. J. Sannes uit Steen-
wijk een hoogstbelangrijke verhan
deling gehouden over het «Regee-
ringsontwerp van wet tot regeling
van het notarisambt». Na eene voor
rede, waarin hij het verwijt van
zich wierp, als zou zijn ontwerp
eenen vijandigen naijver ademen, op
het onafhankelijk standpunt dat de
notaris thans aanneemt, wees spre
ker in de eerste plaats met inge
nomenheid op het beginsel, ook in
het regeeringsontwerp gehuldigd,
dat zoolang de gebreken die het no
tariaat aankleven en de misbruiken
die voorkomen niet blijken te zijn
gevolgen van het wezen, het ka
rakter der instelling; noch het «vrije
notariaat,» noch bezoldiging van
staatswege, noch eenige andere vorm
de voorkeur verdient boven den te-
genwoordigen aard van het ambt,
dien hij als zoodanig onverbeterlijk
acht.
Vervolgens trad spr. in een breed
opgezette critische beschouwing van
de vier hoofdpunten, waarin het
nieuwe ontwerp van de bestaande
wet verschilt, nl. I het toezicht, II
de tijdelijke vervanging van nota
rissen. Hl de verplichte tegenwoor
digheid van instrumentaire getuigen,
IV het recht tot aanbeveling van
een notaris als bewaarder der akten
en registers.
Telkens de nieuwe artikelen, met
de door hem ontworpen en later
met medewerking der hh. Bodaan
ren, een meisje dat spoedig na de
geboorte stierf en een jongen, die
bleef leven, later in het Oostenrijk-
sche leger trad, het tot onderoffi
cier bracht en in een veldslag om
kwam.
Julie Blasius had eene groote voor
liefde voor fraaie kleederen en sie
raden, en Schinderhannes bevredigde
haren zin daarvoor zooveel moge
lijk. Zoolang zij als zijne gemalin
optrad, droeg zij zijden sleepgewa
den en schitterde van juweelen.
Bückler liet zich gaarne met haar
zien, presideerde met haar de fees
ten der roovers; onder anderen, na
een buitengewoon voordeeligen slag,
toen men het huis van een schat
rijken Jood leeggeplunderd had, een
galabal, waarvan de gansche streek
gewaagde. Julie nam daar in het
prachtigst costuum de honneurs waar
en Schinderhannes leidde met haar
den menuet.
Julie nam echter ook deel aan de
gevaarlijke expedities, hield wacht
en Moll herziene wetsbepalingen
op die punten vergelijkende, trachtte
spr. aan te toonen, dat de nieuwe
regeling en vooral de verdediging
er van in de mem. van toel. op
menig punt mank gaat en den
toets van den eersten ontwerp niet
doorstaan kan.
Het zou ons te ver voeren hier
ook maar eenigzins in détails te
treden, doch wij kunnen belangstel
lenden mededeelen dat zoowel deze
bespreking der punten die in het
laatst verschenen wetsontwerp nel
voorkomen als een voorgenomen
behandeling door spr. van de pun
ten die er niet in voorkomen, zullen
geplaatstworden deelsin het tijdschrift
Recht en Wet en deels in het Week
blad voor Notarisambt en Registratie.
Van de gevoerde discussie was
de grondtoon dat een partieele wets
wijziging in afwachting van een
hervorming die verband houdt met
andere wetgevingen verre te
verkiezen ware boven de aanneming
van deze herziening, die inderdaad
niets anders dan de gewenschte
voorloopige verandering brengende,
door een schijn van algemeenheid
partijen bevredigen en het vooruit
zicht op een wezelijke organisatie
belemmeren wil. (Amst. D. v. N.)
De directie van de reederij
«De Schie», stoombootvaart tusschen
Delft en Rotterdam, heeft Zaterdag,
ter gelegenheid van 's Konings 70n
verjaardag, aan haar personeel in
beide plaatsen eene gift in geld,
naar verhouding van de talrijkheid
der gezinnen, uitgereikt. Daar de
dienst niet kon worden gestaakt, en
het personeel alzoo aan de alge
meene feestvreugde geen deel kon
nemen, meende de directie op deze
wijze hare ondergeschikten in de
gelegenheid te moeten stellen om
den avond feestelijk in hun huis-
ge.zin te vieren. (N. R. Ct.)
De bekende schrijver Multa-
tuli is overleden te Nieder-Ingel-
heim, waar hij de laatste jaren van
zijn leven doorbracht.
De beteekenis van dezen man en
van den invloed, dien hij heeft uit
geoefend op het jongere geslacht
der thans levenden, is niet licht te
overschatten.
Douwer Dekker was bijna 67
jaren oud en Amsterdam was zijne
geboorteplaats.
Naar wij vernemen, is de di
rectieder Ned.Amerikaansche Stoom
vaartmaatschappij van plan, om nog
eenige harer grootste booten van
electrisch licht te voorzi-n. Zooals
men weet, is het laatst aangekochte
stoomschip «Rotterdam» dezer maat
schappij hiervoor reeds ingericht.
(Ind. Merci)
Gisterenavond had te Amsterdam
eene anti-socialistische beweging op
groote schaal plaats. Omstreeks 9
uur trok eene groote menigte jon
gelingen door vele straten. Aan hun
hoofd werden twee kleine knapen
door mannen op de schouders ge
dragen, oranje- en nationale vlag
gen met zich voerende. Deze troep,
ongetwijfeld 700 man sterk, zong:
«hop, hop, hop, hang de socialis
ten op!»
Van de Hazenstraat, waar de gla
zen in de woning van Bos, den be
kenden colporteur van Recht voor
allenthans boekhandelaar, werden
stuk gegooid, ging het triomfante
lijk naar de woning van Penning,
den penningmeester der socialisten,
op het Waterlooplein, waar mede
voor het huis, dat men leeg stal,
en zat ook, naar het getuigenis van
Isaak Herz, aan de zijde van haren
man, toen men hem binnensleepte
om hem louis d'or af te persen. Dit
zeer brutale feit geschiedde in een
dorp, waar eene brigade gendar
merie was ingekwartierd. Voor
de eer, mij en mijne vrouw heden
gezien te hebben, zeide Schin
derhannes, zult ge zes kronen-
thalers betalen. Herz was blijde,
dat men hem niet meer vroeg, be
taalde voor de eer en werd losge
laten.
In 1802 zond Napoleon een Fransch
commissaris, Janbon St. André, om
aan de rooverijen in die streken
een eind te maken, en Schinder
hannes begreep, dat hij niet langer
veilig was. Hij trachtte naar Frank
fort te komen om met eenige zijner
gezellen in het Oostenrijksche leger
dienst te nemen, maar viel een
Fransch detachement in handen,
werd in arrest genomen en de eerste
geen ruit heel bleef, en waar de
personen die het waagden uit deze
woning te komen, werden mishan
deld.
Zoodra de politie verscheen, trok
men af, doch nu was de antipathie
der bewoners van het Waterlooplein
en de St. Anthonies-breestraat op
gewekt, en de politie scheen niet
bij machte de nieuwsgierigen uiteen
te doen gaan. Telkens wanneer een
der socialisten Penning's woning
verliet, werd hij op alles behalve
aangename wijze een eindweegs weg
geleid.
Sedert Zaterdag moet deze anti
socialistische beweging reeds gaande
zijn, toen bij Fortuijn eene ruit in
geslagen zijn en Van der Stadt mis
handeld is geworden.
Uit Leiden wordt gemeld:
Bij de feestviering ter gelegen
heid van 's Konings verjaardag deed
zich een geval voor, hetwelk een
oogenblik stoornis dreigde te ver
wekken, doch gelukkig op de
feestvreugde niet den minsten in
vloed had. Ten 81/s uur des avonds
kwam nl. op eens eens troep soci
aal-democraten, met eene roode vlag
in hun midden, door de Paardesteeg.
De juist aldaar passeerende hoofd
inspecteur van politie L. en de in
specteur P. begaven zich daarheen
met de bedoeliDg die manifestatie
te doen ophouden, toen zij onmid
dellijk, nog zonder een enkel woord
te hebben kunnen spreken, verra
derlijk werden aangevallen. Beider
hoeden werden afgeslagen, terwijl
de hoofdinspecteur bovendien met
eene stok een zoodanigen slag op
het hoofd bekwam, dat hij in be-
wusteloozen toestand binnen een
winkel moest gebracht worden. De
commissaris van politie, hiervan
onderricht, deed onmiddellijk eenige
patrouilles de stad doorkruisen
doch het bleek dat de rustverstoor
ders, na eerst het Rapenburg te
zijn afgegaan, zich verspreid en het
hazenpad gekozen hadden.
Omtrent het ongeval, dat Zater
dag H. M. de Koningin en het
Prinsesje te 's Hage is overkomen,
wordt thans als de juiste toedracht
der zaak gemeid:
Dat heeren en politieagenten toe
schoten en geholpen hebben toen
de paarden tot staan waren gebracht,
is natuurlijk, maar degeen aan wien
de eer toekomt de hollende dieren
te hebben gegrepen is Anton Kabe
laar, 25 jaren oud, koetsier bij den
stalhouder Hulseman, aan den Sta
tionsweg, en gewoonlijk bestuurder
van het rijtuig van dr. Stein. Dien
middag was hij vrij van het doctor
rijden en reed een ander gezelschap.
Bij het paleis zag hij van den kant
der Zeestraat het rijtuig met de
hollende paarden aaDkomen. Hij
had de tegenwoordigheid van geest
om zijn rijtuig ter zijde te sturen,
van den bok te springen, een jon
gen toe te roepen voor zijn paard
te zorgen en met de meegegrepen
zweep de aankomende paarden voor
den kop te slaan. Van het oogenblik
dat zij voor den slag terugdeinsden
maakte hij gebruik om het eene
dier bij den teugel te grijpen, ter
wijl de huurkoetsier Wegman wiens
stal er vlak bij is, toeschoot en het
andere paard greep. Daarna daagde
van alle zijden hulp op. Ten paleize
is de juiste toedracht der zaak be
kend, en door 's Konings stalmees
ter, baron van Heemstra, zijn de
noodige informatiën overal ingewon-
consul belastte eene speciale com
missie met het onderzoek, waarvan
men den afloop weet. Op 24 Octo
ber 1803 begon de openbare be
handeling der zaak, 68 beschuldig
den en honderden getuigen ver
schenen voor de balie. Bückler
legde vrij openhartig zijne beken
tenis af en trachtte Julie en zijn
vader van alle schuld vrij te plei
ten. Het vonnis veroordeelde Bück
ler met 19 gezellen tot den dood,
Julie en twintig anderen tot ver
banning. De doodvonnissen werden
door de guillotine voltrokken, die in
26 minuten met de twintig misda
digers gedaan maakte.
Julie keerde na haar twee jaren
tuchthuisstraf naar hare geboorte
plaats Weierbach terug, trouwde
er met een armen herder en werd
moeder van verscheiden kinderen.
Zij werd zeer oud; nog in de jaren
18501860 zwierf zij als bedelaar
ster in den omtrek van Mainz rond.
A.
