GEMENGD NIEUWS.
Predikbeurten der Ned. Herv. Kerken
BEZIENSWAARDIGHEDEN E. D. VAN HAARLEM.
avondconcert
ïequireerde 2 maanden gevangenisstraf.1
Mr. Aug. Philips laat aan de rechtbank
de beslissing der vraag, in hoeverre de
beklaagde opzettelijk en wederrechtelijk
gehandeld heeft. Twijfel blijft hier moge
lijk. Zelfs staat 't niet onomstootelijk vast
dat bekl. '1 geld verteerd heeft; zeer goed
mogelijk is 't, dat het hem ontstolen werd.
PI. wijst vervolgens op het verleden van
bekl,, dat ongetwijfeld uitstekend mag liee-
ten en produceert te dien aanzien een drie
tal getuigschriften. Dit alles geeft mr.
Philips aanleiding der rechtbank te ver
zoeken bekl. een zeer lichte straf te willen
opleggen.
KOLONIËN.
BATAVIA, 17 Juni.
Het volgende lezen wij in Bon-
jour's Atjeh Details in dSoeraiaja
Courant
Te Segli is het tegenwoordig ook
al geen couleur de rose en kan de
onlangs opgetreden militaire com
mandant., kapt. Nieuwenliuizen, te
vens met het civiel-bestuur belast,
gerust verklaren, dat hij daar alles
behalve in Abrahams schoot zit.
Den 9den ging de heer Lange,
assistent - residentper goeverne-
ments-stoomer derwaars, waarvan
hij den 13de weer terugkeerde. Vol
gens diens verklaring wordt Segli
als 't ware gebombardeerd met lilla's
en zou niet lang geleden een groot
projectiel bijna met den kapitein
Nieuwenhuizen in onaangename aan
raking geweest zijn. Ofschoon wij
de toelage voor het waarnemen van
het civiel bestuur vooral dahr alles
zins kunnen billijken, stellen wij
ons toch voor, dat er weinig valt
te besturen.
Wij hebben van daag 15 Mei en
hoewel de duisternis elke vijande
lijke onderneming begunstigt, laten
de sloebers niets van zich hooren.
Zoo nu en dan hoort men eens een
vijandelijk schot op een der posten,
behalve dan houdt de vijaud zich
buitengewoon rustig. Er is sprake
van, dat de op 4 April zoo zwaar
gewonde luitenant Van Deventer
met de eerst verwacht wordende
boot de reis naar Batavia zal doen
om naar alle waarschijnlijkheid
weder geheel voor den dienst ge
schikt te worden.
Den 18e 's avonds werden wij
plotseling in onze rustige rust ge
stoord, doordat 's avonds tusschen
10 en 11 uur eenige vijandelijke
schoten op Gedah werden gericht.
Een uur later hoorden wij eenige
schoten op Panajoeng en daarna
werd het brandsignaal gegeven.
Eenige Atjehers hadden weer den
laffen overmoed, om de niets kwaads
vermoedende en niemand kwaad
doende Chineesche tuiniers te ver
rassen, door een hut iu deD brand
te steken. De Chiueezen, die nog
het beetje huisraad wilden redden,
moesten noodwendig in het helle
licht komen en toen losten de dap
pere Atjehers eenige schoten, met
het gevolg dat één Chinees gedood
en twee gewond werden. Daarna
schijnen de heeren den kant van
Roempit te zijn opgegaan, waar ze
wat telephoondraad hebben meege
nomen en hiermede was de excursie
van dien dag afgeloopen.
Den 19de 's avonds, even na 6 uur,
rukte geheel onverwachts de cavale
rie met den kapitein van den staf
de Panteh-Perak-poort uit in de rich
ting van den Pedirdijk «om een at-
jehsche vlag, die daar geplant was,
te veroveren». Juist even te voren
had men de vlag ontdekt aan een
hoogen, dooden klapperboom. ((Voor
zichtig aan; want, de vijand ligt
wellicht in hinderlaag! Doch hoe
het ook zij; de vlag zal genomen
worden. Vooruit in draf, neen in
galop!» Doch wie 3chetst de ver
baasde gezichten, toen men bemerk
te, uat een doode tak en geen vlag
daar wapperde. Rechts-omkeert
marsch; in stap blijven en maar
kalm naar huis gaan!»
En sedert dien is er hier tot heden,
25 Mei, niets bizonders voorgevallen.
Het koffieland BakoeDgan, in
de afdeeling Bonthain, te Makassar
op publieke vendutie verkocht, werd
ingezet met ƒ0.25 en heeft ƒ4510.
opgebracht. Kooper de heer E. de
Grave.
Het land Batoe-Bassie, eveneens
ingezet met ƒ0.25, mocht niet meer
halen dan 39, kooper de heer W.
Eekhout.
Met Bakoecgan is het laatste spoor
der Nederl. Haodelmaatschappij van
Celebes verdwenen. Celebes Crt.)
Naar men mededeelt, zal bin
nen kort worden overgegaan tot de
ontsmetting van de kazernes over
eenkomstig het advies van professor
Pekelkaring.
Eeu groot bezwaar daartegen is
evenwel, dat de afdeeling op het
oogenblik vrij wel compleet is en
de militaire gebouwen dientenge
volge geheel gevuld zijn, zoodat de
ontruiming van eenige chambrées
nog al bezwaarlijk is.
Doch wat nood! voor de bestrij
ding der beri-beri moet alles wijken
en door de gezamenlijke uitwerking
van de ontsmetting, van de in groote
hoeveelheden genuttigde katjang
tjina en de geschonken arsenic-op-
lossing, zal onze hardnekkige vijan
din de plaat wel poetsen.
(Bal. Hand.)
Dezer dagen werd te Mr. Cor
nells door de onderofficieren van het
11e bataillon infanterie aan hun
vertrekkenden comm., den overste
van den Broeck, een passend ge
schenk aangeboden, met verzoek dit
te willen beschouwen als een aan
denken aan den tijd, dat hij hun
bevelhebber is geweest.
Bedoelde hoofdofficier aanvaardde,
onder hartelijke dankzegging, het
geschenk. (Bat. Hand.)
Bij den sluisknecht Verschoor
te Hellevoet is uit eeu hoenderei een
kuiken met vier pooten en vier vleu
gels gekomen.
Men schrijft aan het XJtr.
l)ghl.
«Het dorpje Tolbert (Groningen)
heeft zijn meest besproken ingezetene
door den dood verloren, n. 1. den
landbouwer P. Bandringa, ook wel
(en in het dorp T. meestal) «boer
Pebe» geheeten. Hij overleed in bijna
104 jarigen ouderdom, na een werk
zaam en zeer voorspoedig leven.
Boer Pebe was een zonderling,
eene rariteit. In alles voegde hij zich
naar de gebruiken van de laatste
helft der vorige eeuw. In de 19e eeuw
zag hij al heel weinig goeds, en
vooral de modes en vormen van den
huidigen dag haatte hij met een
bitteren haat. Boer Pebe was dan
ook altijd in aartsvaderlijk costuum
gekleed, en zijn gesprek liep nim
mer over iets anders dan over koeien,
schapen, varkens en... paarden! Wan
neer men in zijn gezin over paarden
sprak, kwam ook Jan, de eenige zoon
van den ouden boer, in vuur, en
niemand in den omtrek is dan ook
in 't bezit van zulke vurige rossen
als de «oale boer van de Dieken».
Sedert jaren is Jan de eigenlijke boer,
die met zijn eenige zuster Griet
het boerenbedrijf met succes voert.
Jan en Griet hebben echter ieder hun
afzonderlijken veestapel, en men
hoort er dan ook altijd gewagen
van «mien schaap, mien ram, mien
peerd, en mien zwien». Een bezoek
aan dit kenmerkend gezin loont ruim
schoots de moeite. Men vindt er
steeds een gul onthaal, en als men
er niet op tegen heeft het een of
ander ter verkwikking te genieten
uit een voorwerp, dat eenige oogen-
blikken vroeger voor een geheel an
der doel werd gebruikt, en onge-
reinigd nu andermaal dienst doet,
gegund wordt het den bezoeker wel.
De volgende ironische «lofrede»
heeft de Cassagnac op Boulanger
geschreven
«Gegroet, Caesar, gegroet! Ik, die
het persoonlijk bewind voorsta, ik
schaar mij aan uwe zijde! Het is
mijn plicht in dezen tijd van ver
standsverbijstering niet kieskeurig
te zijn. Voor het overige zal ik als
een wijsgeer met de reeks mede
gaan: ua Napoleon-Caesar, na Napo
leon-Augustus, die groot was ondanks
Varus, heb ik Gambetta-Vitellius
gezien, en toen Caracalla, en toen
Heliogabalus. Zijt gij niet meer dan
eene flauwe nabootsing van Maxi
mums, den huurling? Wel mogelijk.
Maar gij zijt Caesar, en dat bevalt
mij. Ik heb liever ééu dwingeland
gehad dan vier honderd, en zooveel
heeft het algemeen stemrecht er ons
bezorgd. Hij zal terugkomen, heeft
het volk gezegd, zooals de groot
moeder bij den liedjesdichter (Béran-
ger) van dien ander zeide, ge weet
wel, die op St.-Helena stierf. Kom
dan terstond terug, Caemr! Antibes
was verder af, het eiland Elba nog
verder en gij hebt nume^rdanéén
bataljon onder uwe bevelen. Kom
terug! Begraaf niet ouder uwe glorie
den voortaan getaanden roem van
Vercingetorix. Eén dag te Clermont
is voor den eeuwigen roem dier
stad genoeg. Het zal voortaan naar
u Boulaugeville heeten. Het oogen-
bliK is gekomen, de Republiek zakt
vermolmd ineen. Thans moet de dic
tatuur uitschitteren aan den hemel
als een regenboog. Schenk haar ons
Wees gegroet, o Caesar!
Paulus, de bekende Parijsehe
liedjeszanger, de schepper vaa «En
revenant de la revue» (bet lied vao de
Maliebaan), heeft het volgende on
derhoud gehad met een redacteur
van den tri du Peuple.
«Gij, meneer Paulus, hebt gene
raal Boulanger tot het volk gebracht.
Gij hebt veel voor hem gedaan.»
«Ja, ik betreur dit niet. Ik zong
eerst «En revenant de la revue»
met de oorspronkelijke woorden, tot
ik op een goeden avond de variatie
vond die ge kent. In plaats van
«voir et complimenter l'arméefran-
caise» zeide ik: «voir et complimen
ter le brav' général Boulanger.»
«Wel zoo, zijn die woorden van u?»
«Ja, de schrijvers hebben noch
de tact, noch de noodige verbeel
dingskracht om zulxe vindingen te
doen. Ik heb zeer veel tact en ver
nuft, en ik mag het zeggen: ondanks
mijn veertig jaar heb ik het hoofd
vol phantasie.
«Het is vooral door de wijziging der
slotwoorden, dat de populariteit van
Boulanger is ontstaan, niet waar?»
«Ja, daaraan valt niet te twijfelen.
Ge moet niet vergeten, dat ik zeer
populair hen en veel invloed heb
op het publiek.»
«Wat denkt ge van de betooging
van Vrijdag? (Bij het vertrek van
Boulanger).
«Zij is indrukwekkend geweest en
juist gelijk ik haar wenschte. Ik
heb vertrouwen in het genie van
Boulanger. Hij is de man, die het
volk tot volgen dwingt, gelijk ik
het dwing te luisteren! Hij met
zijne soldaten en ik met mijne refrei
nen, wij zullen nog heel wat van
ons doen spreken».
Henry Schlau's lievelingsaap
was weggeloopen en in een boom
geklommen. Maar Herr Schlau wist
wel een middel, om hem terug te
krijgen. Hij nam een tooneelkijker
en richtte die met de kleine glazen
naar den aap. Zoo keek hij een
poosje naar hem, legde toen de kijker
op den grond en ging heen. Het
duurde niet lang of de aap liet
zich uit den boom zakken, nam op
zijn beurt den tooneelkijker in han
den en richtte die op dezelfde wijze
op zijn meester, zoodat deze hem
wel een halve mijl ver scheen. Herr
Schlau kon nu nader komen en den
ketting vatten, zonder dat de aap
eenige poging deed om te vluchten,
en op het oogenblik, dat hij zijn
meester nog verscheiden honderd
meter ver waande, maakte deze aan
de zoo kort genoten vrijheid een
einde. Het arme slachtoffer van het
optisch bedrog moet nooit weder
een tooneelkijker in handen hebben
genomen.
Verleden Zaterdag werd te
Colusa, in Californië, een Chinees,
Hong-di genaamd, wegens een gru-
welijken dubbelen moord overeen
komstig de beslissing der Gezwo
renen tot levenslange gevangenis
straf veroordeeld. De rechter en de
sheriff spraken ter terechtzitting,
waar het verbolgen publiek den
man wilde doodschieten, hunne af
keuring over de beslissing der jury
uit en te middernacht bestormde de
menigte de gevangenis; zij sleurde
Hong-di naar eene brug en wierp
hem met een strop om den hals
over de leuning.
Het koralen halssnoer van een
koningin. Koningin Magaretha
van Italië bezit eeu koralen bals-
snoer, dat zij dag en nacht draagt.
Indien de koningin een costuum
draagt, dat niet in overeenstemming
is met haar halssierraad, draagt zij
het toch onder haar japon. De vol
gende treffende geschiedenis is er
aan verbonden. Vijf jaar geleden
maakte de Italiaanscke kroonprins
Victor Emmanuel een wandeling
door Venetië met zijn goeverneur.
Voor het raam van een juwelier zag
hij eenige koralen liggen, die hem
zeer bevielen. «Die zal ik voor mijn
moeder kooper,» zeide hij, en dus
sprekende ging hij den winkel bin
nen en vroeg naar den prijs. Dezen
gehoord hebbende, zeide hij: «Zoo
veel geld heb ik op het oogenblik
uiet, maar wij zullen een overeen
komst sluiten. Ik koop van daag
vijf koralen van u en de rest be
waart gij voor mij; zoo dikwijlsik
nu genoeg geld heb opgespaard,
zend ik u dat en gij geeft mij daar
voor zooveel van de koralen als de
som bedraagt.» De voorslag werd
aangenomen, maar eerst na twee
jaar was de prins in de gelegenheid
zijn moeder het halssieraad ten ge-
seheuke te geveo. Toen de konin
gin de omstandigheden had verno
men, waaronder de prins aan het
cadeau was gekomen, zeide zij aan
genaam getroffen tot hem«Dit is
nu het kostbaarste kleinood van al
mijn versierselen en ik zal het nim
mer afleggen, want het zal mij altijd
uw teedere liefde jegens mij her
inneren.»
Een goedig Kener. In den
zomer van het jaar 1414 kwam
Keizer Sigismund te Straatsburg in
den Elzas, waarover de zeer loyaal
gezinde rijksstad en vooral het vrou
welijk gedeelte der inwoners, in
blijde opgewondenheid was. Vroeg
in den ochtend van den eersten dag,
na zijne aankomst, verschenen, vol
gens onder elkander gemaakte af
spraak, ongeveer honderdvijftig
meisjes en jonge vrouwen, uit de
familie van den Raad en de leden
van het Koopmansgild, voor de slaap
kamer van den Vorst. Deze, die nog
in de armen van Morpheus lag, had
nauwelijks tijd om eeu «onnoembaar»
kleedingstuk aan te trekken, of er
kwam eene deputatie van de dames
de kamer binnen, die hem zonder
er op te letten dat liij geen kousen
en schoenen aan had in haar
midden nam en niet alleen met hem
over het marktplein, waar de Keizer
was afgestapt, maar ook de naburige
straten indanste.
In een van die straten kochten
zij hem voor negen kreutzer een
paar schoenen en dansten toen weder
met hem voort. Sigismund liet zich
alles bedaard welgevallen, want hij
was zeer goedig en vroolijk van
aard, zoodat hij in de uitgelaten
pret van de vrouwen schik had.
Toen zij naar hartelust met hem
omgedraaid hadden, brachten zij hem
met gezang naar zijn verblijf terug.
De kroniek meldt verder, dat de
Vorst, ter vergoeding voor de schoe
nen, die de vrouwen voor hem ge
kocht hadden, bij een Straatsbur
ger goudsmid hondervijftig gouden
ringetjes bestelde, waarvoor hij an
derhalve gulden Rijnlandsch per
stuk betaalde en welke hij bij zijn
vertrek onder de honderdvijftig dans-
lustige bezoeksters verdeelde, die
er zeer blijde meê waren.
Een viervoetige sterremiche-
laar. Een erg verwaand politiek-
tinnegieter uit een klein plaatsje in
de Vereenigde Staten, ging naar
Washington, in de volle overtuiging
dat hij zich maar bij den president
der republiek behoefde aan te mel
den om een baantje aan het minis
terie te krijgen. Na een paar weken
kwam hij terug.
«Welnu,» vroegen zijn vrienden,
«heb je de betrekking gekregen?»
«Neen,» zeide hij.
«Heb je president Lincoln gespro
ken?»
«Natuurlijk
«Och kom, en wat zeide hij?»
«Ik ging op audiëntie en deed
mijn verzoek. Hij hoorde mij ge
duldig aan, evenals de andere sol
licitanten; toen zeide hij:
«Mijne heeren, het spijt me dat
ik meneer X. geen betrekking kan
bezorgen; maar ik zal u een ver
haaltje doen.» We vonden het
verstandig om hem het verhaal te
laten doen en lieten hem zijn gang
gaan.
«Er was eens een koning,» zeide
hij, «die er een sterrewichelaar op
nahield om hem te waarschuwen
voor allerlei ongelukken en vooral
om hem te voorspellen wanneer het
zou regenen als hij op jacht wilde
gaan. Op zekeren dag- toog hij met
een groote menigte dames en hove
lingen naar het woud op de jacht,
toeu hij een boertje tegeokwam op
een ezel.
«Goeie morgen, boer», zei de
koning.
«Goeie morgen, koning,» zei de
boer, «waar moet dat heen?»
«Op jacht,» zei de koning.
«Jullie worden allemaal klets
nat!» zeide de boer.
«De koning vertrouwde natuurlijk
op zijn sterrewichelaar en ging het
woud in; maar des middags kwam
er een verschrikkelijke storm met
een stortbui, die de lieele jachtstoet
drenkte. Toen de koning in zijn pa
leis terugkwam, werd de sterrekijker
natuurlijk een kop kleiner gemaakt,
en een boodschap gezonden aan den
boer om hem op te volgen.
«Waarendig niet,» zei de boer,
toen lie op 't paleis aankwam, «ik
weet er niets van of 't gaat regenen,
maar rniju ezel wel. Als 't mooi
weer wordt, steekt grauwtje zijn
ooreu vooruit, kijk, zóó. Als er regen
komt,houdt-i zenaar achteren, zóó.»
«Maak den ezel aan hof-sterre-
kundige!» riep de koning. Het ge
beurde. Maar de koning heeft altijd
verklaard, dat die benoeming de
grootste vergissing is geweest die
hij in zijn gebeele regeering maakte.»
Toen hield Lincoln op.
«Waarom zei hij dat het verkeerd
was geweest?» vroeg ik hem, «deed
de ezel zijn plicht niet?»
«Jawel,» zei de president; «maar
sedert dien tijd vroeg elke ezel den
koning om een baantje!»
TE HAARLEM.
Zondag 17 Juli 1887.
Groote Kerk.
Voormiddag 10 ure, Snetklage. H. Avondmaal.
Namiddag 2 ure, Smediug Dankzegging,
's Avonds 6 ure, Barger.
Nieuwe Kerk
Voormiddag 10 ure, Escher.
Jam-Kerk.
Voorm. 10 ure, Hoog. H. Avondmaal.
Bakenesser Kerk.
Voorm. 10 ure, (Vrije beurt.) Brutel de la Rivière.
Waalsche Kerk.
Voormiddag 10 ure, Debry.
Christelijke Gereformeerde Gemeente.
Gedempte Oude Grackt.
Voormiddag 10 ure, 's Avonds 5 ure, Mulder.
Klein Heiligland.
Voorm. 10 ure, 's Avouds 5 ure, Schotel.
Luthersche Kerk.
Voorm. 10 ure, Poolman.
Vereenigde Doopsgezinde Kerk.
Voorm. 10 ure, de Vries.
Èemonstrante Kerk.
Voormiddag 10 ure, Dr. W. M. de Vries.
pred. te Meppel.
Broedergemeente.
Voormiddag 10 ure, Weiss.
Gemeente van Gedoopte Christenen.
Lokaal Groot Heiligland 26.
Voorm. 10 ure prediking.
De Kerkeraad der Ned. Hervormde Gemeente
alkier ackt ziek verplicht den leden dier ge
meente onder de aandacht te krengen dat wie
ziek aansluiten aan de dolccrenden, uittreden uit
de Hervormde Kerk eu dat ouders, die kunne
kinderen in kunne samenkomsten laten doopen,
die kinderen daardoor plaatsen kuiten de Ned.
Hervormde Kerk, terwijl zulle eeoc doopkedic-
ning als volbracht in eene niet erkende ge
meente, door ken beschouwd moet worden als
niet geschied.
(get.) J M. Snethlage,
President.
D. G. Escher,
Ds. SMEDING denkt a. s. Dinsdag, 19 Juli,
zijne catechisatiëu te hervatten.
Ds. ESCHElt zal tot nadere aankondiging niet
catecliiseeren.
Nederd. Gerèf Gem. (doleerende).
Lokaal //Felix Pavore//, Smedestraat 23.
Voorm. 10 ure, 's Avonds 6 ure, E. H. Rull-
ruann van Amsterdam.
Woensdagavond S ure, Doopbediening door Ds.
C. A. Rcnier van Amsterdam.
r. k. kerkbericht.
Kathedrale en Parochiekerk van den H. Jozef.
Zondag te 7 en 8 uur de HH. Missen, met On
derrichting, te 10 uur de Hoogmis met Preek, te
2 uur de Catechismus, ten 3 uur het Lof ter eere van
het II. en O. Hart van Maria en het ltozenkoedje.
Parochiekerk van den H. Antonius van Padua.
Zondag te 5, 7 en kalf 9 uur de HH. Missen,
met Onderrichting, ten kalf 11 de Hoogmis met
Predikatie te kalf 3 de Catechismus, te kalf 4
uur de Vesper.
Parochiekerk van Onze Lieve Vrouw.
Zondag de HH. Missen te kalf 6, 7 en half
9 uur. De Hoogmis te kalf 11 uur, te 3 uur de
Vespers, te kalf 5 Congregatie der H. Familie.
104 Museum Stad/mis F 0.25. Zondags vrij.
10o Bisschoppelijk Museum Kruisweg 59.
f 0.25. Zondags gesloten.
104 Koluniaal Museum Paviljoen. Dagelijks
f 0.25.
104 Museum van Kunstnijverheid Paviljoen.
Dagelijks f 0.25.
103 Teglers Museum Damstraat. Zaterdags
en Zon- eu Feestdagen gesloten. Vrij.
24 Stads-Bibliotheek Prinsenkof. Woensdag
en Zaterdag. Vrij.
14 Teglers-Bibliotheek Spaarne. Woensdag,
Donderdag, Vrijdag en Zaterdag. Vrij.
12 Orgelbespeling Groote Kerk. Dinsdag.Vrij,
23 Orgelbespeling Groote Kerk. Donderdag.
Vrij.
Muziekuitv. in den Hout. Zondagnamiddag 24,
Zondagav. 71/"10» Woensdagav. 7l/a10.
Ziand.voort.
Concertzaal en Terras van Hotel Kurzaal.
middagconcert
door de Crefelder Stadtiscke Capellc onder di
rectie van den Kapelmeester JULIUS OERT-
LING, Kgl. Musikdirector aus Crefeld, op Zon
dag 17 Juli 1887, aanvang 2 uur.
programma.
1. Fiir's Vaterland. Marsch, Suppé. 2. Ouver
ture //Zampa», Herold. 3. Fantasie aus »Hero-
dias", Massenet. 4. Catharina Quadrille, Bilse.
5. Ouverture: //Okeron", C. M. v. Weber. 6.
Wandelkilder. Potpourri, E. Sciierz. 7- Walku
ren Ritt, R.Wagner. 8. Tandelci Mazurka,
Strauss.
op Zondag 17 Juli 1887, aanvang 8 uur.
programma.
1. Marsch aus //Carmen*, Bizet. 2. Ouver
ture: «Die Zaukerflöte//, Mozart. 3. Potpourri
aus «Die Afriknnerin«, Meuerbeer. 4. Les Fau-
vettes. Polka für 2 Piccolo, Bousqubt. 5. Fan
tasie aus //Faust», Gounod. 6. Ein Walzer Bou
quet, Strauss. 7. Entrc-Act aus //Lohengrin//,
R, Wagner. 8. Quadrille aus «Gasporone//,
Mtllöcker.
Ter drukkerij van Haarlem's Dagblad.
