NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
De Goudvallei.
5e Jaargang.
Vrijdag 3 Februari 1888.
No. 1406.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIES:
STADSNIEUW S.
HAARLEMS DAGBLAD
Voor Haarlem, per 3 maandenƒ1.20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers- 0.03.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 133.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij groote opgaven aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiëli worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en courantiers.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale de Publicite Etrangére G. L. DAJJBE Co., JOH. F. JONES, Sucr., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
Haarlem, 2 Februari.
De heer Com. Prins Sz. heeft het
volgende geantwoord op de uitiioo-
digiug, door het bestuur der Ver-
eenigiog «Volksbelang» tot hem
gericht, om in eene vergadering zijne
denkbeelden aangaande sommige
puDten te komen ontwikkelen:
wIn beleefd antwoord op uw schrijven
dd. 27 Januari heb ik de eer u mede te
deelen, dat ik het aauvankelijk vertrou
wen, door uwe Vereeniging in mij gesteld,
hoogelijk waardeer.
//Nu iutusschen gebleken is, dat nog
eeuige andere heeren door uwe Vereeni
ging uitgenoodigd worden voor hetzelfde
doel, kan ik niet besluiten voor de can-
didatuur van het lidmaatschap der Tweede
Kamer te gaan concurreeren.
z/Mocht mij echter buiten mededinging
de gelegenheid worden aangeboden, om
een of ander punt van uw program met uwe
geachte leden vriendschappelijk te bespre
ken, dan ben ik daartoe gaarne bereid."
De heeren jhr. mr. J. Roêll te
'sGraveiihage en L. J. du Ceiiiée
Muller te Nijmegen hebben voor
de uitnoodigmg bedankt.
De heer M. «T. Mees, pred. alhier,
trad Woensdagavond op als spreker
voor de leden van het departement
Rotterdam der maatschappij tot „Tot
Nut van 't Algemeen". Hij behan
delde in eene korte inleiding de figuur
van Karei den Groote, Roland
en de Roland-Sage en literatuur
om vervolgens aan zijn talrijk au
ditorium mededeeling te doen van
den inhoud vau Henri de Bornier's
drama „La Fille de Roland.
Na de pauze gaf de heer Mees
nog eene bijdrage ten beste over de
beteekenis van de dagen der week,
iets wat, na den ernst van het
geen was voorafgegaan, eene recht
aangename afwisseling verschafte.
De Vereeniging van Industrieelen
en Kooplieden betreffende bouwkun
de en aanverwante vakken, hield
Dinsdagavond in de bovenzaal van
het café Brinkmann eene algemeene
vergadering.
Nadat door den secretaris verslag
was uitgebracht over deu toestand
der Vereeniging gedurende het af-
geloopen jaar en door den penning
meester van zijn gehouden beheer,
werd overgegaan tot de benoeming
van eene commissie tot het nazien
der rekenÏDg en verantwoording
van den penningmeester. Daartoe
werden benoemd de heeren C. van
Niel, J. W. Veldheer en J. C. van
Reysen. Ter voorziening in bestaande
vacaturen werd tot penningmeester
der Vereeniging benoemd de heer
C. van Niel en tot 2den secretaris
de heer J. W. Veldheer. Na ballo
tage over een gewoon lid werd de
vergadering gesloten.
Gisteren gaven de leerlingen van de
Muziekschool der Maatschappij tot be
vordering der Toonkunst afd. Haarlem,
eene uitvoering in de Sociëteit Vereeni-
fing.
l)e heer Waller, president der afdeeling,
hield een korte toespraak waarin hij o.a.
mededeelde dat het aantal leerlingen der
muziekschool thans 260 bedraagt, zoodat
de inrichting zich in gewenschteu bloei
raag verheugen.
Het omvangrijk programma deed ons
duidelijk ontwaren, dat goede leiding van en
ijverige studie door de leerlingen aanwe
zig waren. Zonder deze twee zaken zou
ook ongetwijfeld niet zulk een bij uitstek
gunstig resultaat zijn bereikt.
Uit den aard der zaak was het 2e ge
deelte van het concert het belangrijkste.
Wij hoorden leerlingen der solo-klassen,
wier voordracht zoowel op vocaal als in
strumentaal gebied, goede verwachtingen
voor de toekomst inboezemt.
Hun die het nog niet wisten, zal deze
avond geleerd hebben, dat de Muziek
school de algemeene steun ten volle ver
dient.
Zondag jl. werd «l'Abbé Con-
stantin», iu het Gymuase te Parijs
voor de 100e maal opgevoerd.
Dinsdag 7 Februari a. s. zal het
hier ter stede in den Nieuwen
Schouwburg worden gegeven.
Daar waren gistereuavond vele men-
schen op de ijsbaan.
Honderden zwierden en zweefden, kris
kras, met zwaaiende zwenking over de
effeueevenwijdige banen. Het electri-
sche licht boven op de paal zette de gan-
sche ijsvlakte in een blauwachtig waas,
hel iu den naasten omtrek, wegdeinend
in den buitensten cirkel tot eeu geheim
zinnig halfdonker.
En koperen trompetten wierpen tinte
lende, tetterende tonen over de vlakte. De
rijders reden rakelings langs elkander, met
korte en krachtvolle slagen en bevallige
buiging van het bovenlijf. Sommige stre
ken met stevigen slag over de geheele
breedte, nu wijkend met welberekende
wending, straks weer voortsnellend met
gebogen lichaam, over brekebeen-belem
merende barsten en hobbelige hoogten.
Krukken krabbelden kreunend, telkens
aan de schaats trekkend, waggelend wen
de schaats in een scheur schoof. Eu in de
tent zaten zwermen van raenscheu te rus
ten en zich te restaureereu met bruisend
Beiersch en dampende dranken.
Dr. E. van der Ven hield Woensdag
avond iu Teylers stichting eene voordracht
over de voortplanting van het licht en
eenige daarmede samenhangende verschijn
selen. Steunende op de hieromtrent be
staande theorie, begon spreker met er op
te wijzen, hoe twee voorname elementen
der natuur, het geluid en het licht, zich
door trillingen aan onze zintuigen mede-
deeleu en voerde ter verklaring daarvan
de omstandigheid aan, dat een lichaam
vallende in een veerkrachtigen vloeistof
daarin cirkelvormige golvingen veroor
zaakt, die zich in alle richtingen voort
planten en een gemeenschappelijk mid
delpunt bezitten.
Hierop berustte de leer der geluids
trillingen, welke spreker terloops aan
haalde, terwijl hij door een proef aantoonde,
dat het geluid lucht noodig had om zich
voortteplauten.
Aldus tot de kern zijner voordracht
komende, merkte spreker op, dat tot de
vourLpluiiliug van het lichi iets anders
noodig was, dan lucht. Volgens de door
velen, blijkbaar ook door spreker gehul
digde theorie, zou die voortbeweging van
het licht geschieden door middel van de
wereldaether, een ondeelbaar fijne stof, die
het heelal vervult, waardoor het mogelijk
is dat het licht der hemellichamen, die
buiten den aardseheu dampkring staan,
tot ons kan komen.
Men kent, zeide spreker, het verschijn
sel dat zich voordoet, wanneer door eene
kleine opening in eeu doukere kamer een
lichtstraal valt. Men ontwaart alsdan een
lichtbundel, die zich van die opening af
in steeds grooter omvaug vertoont. Het
was echter geen lichtstraal, die zich
rechtstreeks aan het oog voordeed,
maar de stofjes die er door werden be
schenen, vertoonden slechts een lichtende
massa. Een spiritusvlam daar onder ge
houden, deed reeds terstond een doukere
vlek ontstaan, daar deze de stofjes gedeel
telijk verbrandde.
De trillingen van den aether planten
zich in alle richtingen van, doch steeds
loodrecht op den lichtstraal voort.
Spreker ging thans over tot eenige proe
ven, om aan te tooueu, hoe het licht zich
door middenstoffen voortbeweegt en daarna
hoe lichtstralen door spiegels, die in een
o vereen kom stigen stand zijn geplaatst, ge
reflecteerd kunnen worden, terwijl dit ver
schijnsel bij een niet gelijken stand der
spiegels zich. niet voordoet, Een bundel
licht, door een nauwe opening op een
scherm geworpen, vertoonde daarop een
beeld, dat geen verandering onderging
wanneer een gewone glazen kubus voor de
opening werd geplaatst. Een kubus van
kalkspaat verdeelde echter den lichtbun
del in twee, elkander gedeeltelijk bedek
kende cirkels; blijkbaar gaan de licht
golven dus op twee verschillende wijzen
door dezen stof. Werd een tweede kubus
eveneens van kalkspaat, vóór de andere
geplaatst, dan werden vier cirkelbeelden
zichtbaar, die weder tot twee konden wor
den worden samengetrokken, wanneer
beide stukkeu eenigszins werden gedraaid.
Uit deze proef bleek ook, dat de hel
derheid der cirkelvormige beelden toenam,
wanneer deze samenvielen of verzwakten
en wanneer vier beelden zichtbaar werden,
waaruit dus een gelijkmatige verdeeling
vau het licht over alle cirkels viel op
te maken.
Meer ingewikkeld waren de volgende proe
ven, die spreker nam, doch deze moesten
eveneens strekken tot staving van de ge
noemde theorie.
De uitlegging door spreker van deze
verschijnselen gegeven, was niet gemakke
lijk te volgen; hoewel hij zich blijkbaar
veel moeite gaf om een helder inzicht in
het besprokene te geven, was het mis
schien lastig om, ter vermijding van om
slachtigheid, de verklaringen beknopt en
bevattelijk in te kleeden.
Ten slotte deelde spreker die, zooals
hij zeide, het uur van den afloop der
voordracht om hizoudere redenen er
was eene uitvoering der leerlingen van
Toonkunst wat had vervroegd, mede,
dat hij in de volgende en laatste voor
dracht, welke dezen winter werd gegeven
en die ook door hem zou worden vervuld
het opgevatte onderwerp verder zou be
handelen met de verklariug vau eeu aan
tal prachtige verschijnselenwelke het
licht, door verschillende kristallen gaande,
te voorschijn roept en zeker de aandacht
in hooge mate verdienden.
Arroiidissements-Kechtbank
TE HAARLEM,
zitting van 2 Februari 1888.
D. S., los werkman, beschuldigd van
op het terrein der H. S. M. twee ledige
vaten te hebbeu weggenomen en ten eigen
bate verkocht.
Getuige Mooymau, magazijnkuecht der
H. Spoor heeft de vaten bij v. d. Eikhoff
herkend.
Aan get. Pirovano, los werkman, heeft
bekl. de vaten te koop aangeboden.
Get. C. v. d. Eikhoff heeft, door tus-
scheukorast van eeu zekeren Hagedoorn,
die onbekend was met de herkomst der
vaten, deze gekocht voor fl per stuk.
Bekl. bekent het misdrijf te hebben
gepleegd, hij heeft het gedaan om zijn
vrouw en drie kleine kinderen eten te
kunnen geven, daar hij geen werk heeft.
Hij beveelt zich aan iu de clementie der
Rechtbank.
De subs. off. van Justitie require rt 14
dagen gevangenisstraf.
Uitspraak over 8 dagen.
A. v. H., los werkman te Haarlem,
beschuldigd van op 18 Jan. een vaatje
boter te hebben weggenomen uit den win
kel van J. B. Koelewijn. in de Koning
straat.
De beschuldiging wordt gestaafd door
den bestolene en door D. Wesseling, agent
van politie, die bekl. met het ontvreemde
heeft aangehowden en naar het politie
bureau gebracht.
Bekl. bekent het feit te hebben gepleegd
en wel, naar hij zegt, uit armoede. Het
blijkt echter dat hij eon borrel had ge
dronken, dus wel geld bij zich had, en
dat hij nooit een vak heeft beoefend.
De subs. off. van just, requireert een
gevangenisstraf van 6 maanden, daar het
misdrijf overtuigend is bewezen en bekl.
wel in staat is om te werken, maar liever
op kosten van anderen leeft.
De verdediger, mr. J. Bruyn, betwist
het laatste argument, daar tegenwoordig
velen met den besten wil ter wereld, geen
werk kunnen krijgen.
N. J. K., te Haarlem, beschuldigd van
in den nacht van 8 op 9 Januari J.
Boschhuizen met een stok te hebben ge-
Get. Boschhuizen verklaart dat bekl.
hem zonder eeuige aanleiding een stokslag
op zijn hand heeft gegeven, met eeu stok,
dien hij get. Smit uit de hand had ge
rukt.
Get. Smit,Koster eu van Reijeudam beves
tigen deze verklaring in zooverre, dat zij
bekl. hebben zien slaan in de richting
waar B. stond.
Get. W. Steenkamp, W. J. Weller, B.
Engelgeer en Mazolla verklaren, wel eene
woordenwisseling gehoord en gezien te
hebben, dat bekl. een stok iu de hand
had, maar niet dat hij er mede sloeg.
Bekl. zelf ontkent geslagen te hebben.
De subs. off. van just, requireert f25
boete, subs. 10 dagen hechtenis.
J. K. timmerman te Edam, beschuldigd
van op deu len Jan. de woning van P.
Altman to zijn binnengedrongen, diens
zoontje een klap in het gezicht gegeven
en diens vrouw in de borst gegrepen te
hebben, terwijl hij bij het heengaan een
ijssleedje heeft stukgegooid.
Deze aanklacht wordt gestaafd door P.
Altman en diens echtgenoote, Grietje Veen
eu juff. Beunder.
Bekl. ontkent de mishandeling en be
weert het sleedje te hebben weggegooid
omdat het hem hinderde.
De subs. off. van just, requireert 1
146')
XLIXe HOOFDSTUK.
WAARIN BARAJA YAH 'T BED OP STBOO KOMT.
Te midden van al zijn angst, ondervond Baraja dat pij
nigende gevoel, dat binnen eenige uren de haren van een
mensch kan doen grijs worden. De moordenaar had reeds
meer geleden dan zijn slachtoffer.
Het gesprek der beide opperhoofden duurde lang. De
Zwarte Vogel scheen moeilijk te overtuigen. Voor het overige
bereikte geen hunner woorden de ooren der Indianen en
het was niet gemakkelijk, aan hunne gebaren eene bepaalde
uitlegging te geven.
El-Mestizo wees met zijn uitgestrekte hand naar den
keten der Nevel-Bergen. Hij beschreef met zijn vinger een
boog, die ongetwijfeld beteekende dat zij ze moesten over
trekken; daarna met zijne armen een soort cirkel beschrij
vende om misschien eene uitgestrekte vlakte te beduiden,
wees hij op de in het legerkamp neergevelde paarden en
bootste den galop van springende paarden na.
Niettemin weifelde het Indiaansche opperhoofd nog toen
Baraja, wiens oog de beide sprekers verslond, zag dat degene,
die voor hem pleitte, eene treurige en nadenkende houdiDg
aannam en heel zacht eenige woorden in het oor van den
Zwarten Vogel fluisterde.
In weerwil van zijne gelijkmoedigheid, kon de Indiaan
zich niet weerhouden op te springen en kon evenmin een
straal van woede onderdrukken die uit zijne flonkerende
oogen sprong. Eindelijk voegde El-Mestizo er nog zoo luide
bij dat iedereen het hoorde:
Wat is die vreesachtige haas (en hij wees op den
sidderenden gevangene) in vergelijking met den Indiaan
met het moedig hart, de stalen zenuwen, dien ik in uwe
handen zai leveren? Wanneer de zon, welke op die van
morgen zal volgen, driemaal zal geschenen hebben, zullen
de Roode-Hand en de Bloedhond zich bij den Zwarten Vogel
voegen, op de plaats waar de Gila zich met de Roode Rivier
nabij het Blsonmeer vereenigt. Daar zullen de Apachen om
de hunnen te vervangen, de paarden weervinden, die de
blanke jagers zich de moeite zullen gegeven hebben om
voor hen te vangen. Het is ook daar dat hij die....
De Zwarte Vogel onderbrak hier den vreemdeling door
zijne hand in de zijne te laten vallen.
De koop was dus gesloten.
Deze laatste daalde alsnu langzaam van de verheven
heid, wierp op de teleurgestelde Indianen een vastberaden
en onverschrokken blik, trok vervolgens een mes uit deu
gordel en sneed daarmede de banden van Baraja door.
Zonder naar de dankbetuigingen van den avonturier te
luisteren, voerde hij hem ter zijde en zeide op trotschen,
dreigenden toon:
Spot niet met mijoe iichtgeloovigheid, zeide hij,
een makker wacht mij daar ginds, en hij wees op
de Nevel-Bergen, en ik zal nog elf krijgers der Apachen
met mij nemen.
O! riep Baraja uit, dat is weinig genoeg. De
schat wordt door drie mannen verdedigd, van welke twee
verschrikkelijk zijn. Nooit missen hunne karabijnen het aau-
geboden doel.
Een glimlach van onheilspellenden trots plooide de lippen
van den vreemdeling.
De Roode-Hand en ik hebben nog nooit te vergeefs
op een vijand gemikt, al zag men van hun lichaam slechts
de grootte van een maïskorrel, zeide hij op zijne zware
karabijn wijzende. De valk is blind en langzaam, in
vergelijking met ons beiden.
De Indianen verlieten nu het verbrande kamp der goud
zoekers. Met het gros van zijn troep marcheerde de
Zwarte Vogel, hoe gewond hij ook was, iu de richting van
het Bisoameer. De twee boden zijner wraak sloegen eene
andere richting in.
De Antiloop richtte zich met tien krijgers naar den
tweesprong der rivier, om er de sporen der drie jagers te
zoeken.
El-Mestizo en Baraja met elf andere IndianeD, volgden
den weg die naar de Goudvallei voerde.
