5e Jaargang.
Maandag 19 Maart 1888.
No. 1444.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBEAI
ADVERTENTIES:
Dit Nummer bestaat uit twee blaften
S T A I) S AI I EU U S.
BINNENLAND-
HAARLEMMER HALLETJES.
HAARLEM'S DAGBLAD
ABOKHEMEHISFKIJS:
Voor Haarlem, per 3 maanden1.20.
Franco door liet gelieele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers- 0.03.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
HureraKleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 15 regels 50 Cents; iedere ógel meer 10 cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij groote opgaven aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekbandelaren, postkantoren en courantiers.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale de Publicite Etrangère G. L. DJUBE Co., JOH. F. JONES, Sucr., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
EERSTE BLAD.
Haarlem, 17 Maart.
Loteliugen, die bet examen wen-
schen te doen, dat hun bij slagen
veroorlooft zelf hun corps en do
plaats van hun garnizoen te kiezen,
moeten zich vóór den 20sten Maart
aanmelden bij den Kommandant
van het 4e Reg. Infanterie te Haar
lem.
Zooals onzen lezers waarschijnlijk
bekend zal zijn, hebben in den laat-
sten tijd herhaaldelijk opstootjes
plaats gehad in en om het verga
derlokaal van het Leger des Heils,
die der politie handen vol werks
gaven. Iedereen die de zaak onbe
vangen beschouwt (het streven van
het L. d. H. moge zijn sympathie
hebben of niet) zal het betreuren,
dat vreedzame burgers, die zelf geen
aanleiding geven, op deze wijze in
hunne vergaderingen worden be
lemmerd. Wij verwachten dan ook
van het gezond verstand en het
billijkheidsgev el van het volk, dat
deze ergerlijke tooneelen zich niet
weer zullen herhalen.
letteren m mmi.
Men meldt dat alle engagementen der artisten
bij de Koninklijke Vereeniging «Met Neder-
landsch Tooneel," ondanks de verminderingen
van tractement door den Raad van Beheer voor
gesteld, vernienwd zijn. Een tweetal slechts
stemde niet in verlaging van gage toe.
Mej. Marie Lorjé zegt de tooueelloopbaan
vaarwel.
«De Mikado," in het Hollandscli in het
«Grand Théatrc van de liecren Van Lier te
Amsterdam, vindt, volgens de Amsterdamsche
bladen, veel bijval. Vooral de regie wordt geroemd.
Op een 3oirée hij Prinses Mathilde, heeft
zich eene nieuwe i/ster« doen hooren. Deze zan
geres is een Italiaansche jonge dame, Signorina
Landi genaamd, dochter van den directeur van
het Conservatorium to Genève en pleegkind van
mevrouw Councau, wednwe van den geneesheer
en vriend van Napoleon III. La Signorina, is
volgens «la Gazzetta d'Italia," met eene prach
tige contralto stem begaafd.
Binnen enkele dagen zal bij den heer H D.
Tjeenk Willink te Haarlem eene brochui'e ver
schijnen, getiteld: »De Werkstaking te Alrae-
loo,« door J. C. Van Marken.
VISSCHERIJ.
IJ mui den, 15 Maart. Van de kordvissciie-
rij kwamen heden 2 loggers aan, met besomming
van f 150 tot f 300. De prijzen waren als volgt
tarbot f10, gesorteerde tongen f 0.75, alles per
stuk; schol f 12 h 26 per 50 kilo.
Enkhuizen, 15 Maart. Heden
werd alhier aangevoerd 70 tal (een tal
200 stuks) Zuiderzeeharing, welke aan den
afslag f2.85 per tal opgebracht. Gedu
rende deze week werd in het geheel aan
gebracht 870 t il haring. De hoogste prijs
bedroeg f5.50, de laagste f2.85 per tal.
Wegens het ijs hebben de risschers hun
bedrijf moeten staken. De meesten hunner
is het gelukt d® netten uit zee te halen.
Nieuwediep, 15 Maart. Heden
is van de groote visscherij aangekomen de
Belgische sloep //Maria," sch. Cappendijk,
met 30 levende en 130 doode lcabelj., 100
schelr., 9 ben vleet en 50 punt rog, ter
wijl door trekkersbooten 278 tal haring
werd aangevoerd. Lev. kabelj. gold ten
afslag f2.50, doode id. f 1.55 a, 1.80 per
stuk, schelv. f 38.50 het honderd, vleet
f13 per ben en haring f4.30 a 2.85 per
tal; de rog werd in afslag opgehouden.
16 Maart. Heden kwam van de
groote visscherij binnen de sloep «Op
hoop van Zegen," sch. v. d. Hoek, met
15 levende, 50 doode kabelj., 7 ben rog,
4 ben vleet en 90 schelr., terwijl trek
kersbooten 150 tal haring en 1 zalm ann-
braehtenlev. kabelj. gold ter afslag f 2.50,
doode id. fl.40 per stuk, rog f 13.50,
vleet f 28 per ben, schelr. f 38.50 het
honderd, haring f 3.50 per tal en de
zalm f 15.
Z. M. heeft aan Herman
Riethof, machinist, wonende te Ant
werpen, vergunning verleend tot
het aannemen der hem door Z. M.
den keizer aller Russen gscbonken
zilveren medaille, met het opschrift
a voor bet redden van schipbreuke
lingen», te dragen aan het lint der
St. Wladimir-orde.
De zilveren krans, die
namens de in Amsterdam en in
Rotterdam wonende Duitschers op
de lijkbaar is neergelegd van hun
nen overleden keizer, is inderdaad
een reuzenkrans, zooals der reuzen
figuur van Duitscblands nobelen
doode pa*t. Gehecht op een zwart
fiuweelen kussen, treft bij door zijn
stillen eenvoud en fraaie bewer
king. De bladen zijn bewerkt in
mat-zilver en worden afgewisseld
door kleine appelen in geoxydeerd
zilver.
Het opschrift van deze hulde aan
den overleden vorst, getuigende van
de trouw en den eerbied, waarmede
onze Duitscbe landgenooten aan
bunnen Keizer dachten, luidt:
aIhren Kaiser DeutschlandCs tr(me
rende Söhne in Holland
Men sc hr ij ft ons uit
Zaandam Belanghebbenden bij het
in de vaart brengen van eene stoom
boot tusschen hier en Amsterdam
zijn tot eene tweede vergadering
opgeroepen op heden.
Van Texel wordt gemeld:
Omtrent de verongelukte visschers-
smak De Onderneming deelt men
nader mede dat sommige schipbreu
kelingen met gedeeltelijk bevroren
banden en voeten aan land zijn ge
komen. Kleederen, schoeisel en an
dere bezitting waren door bet om
slaan der scheepsboot groot en dee ls
verloren gegaan. Ruim een uur
zwierven de uitgeputte menschen,
vijf maunen en drie jongens, na met
de scheepsboot het strand bereikt te
hebben, in de duinen rond. Toen
vonden zij eene kleine woning en
klopten daar aan. De eigenaar, Jan
Kok en diens vrouw, namen terstond
de arme schipbreukelingen in huis,
gaven bun alles wat er in het
huisje te vinden was en deelden
toen drooge kleederen uit, zoodat
ook de plunje der vrouw dienst
moest doen om de doornatte, ver
kleumde menschen te verwarmen.
Voorts werd eene slaapplaats van
hooi hun gewezen. Ook de heer D.
C. Loman, burgemeester alhier,
spoedde zich naar de strandings
plaats. Hij liet, de schipbreukelingen
op de liefderijkste wijze verplegen
en voorzag hen van geneeskundige
hulp. Vervolgens werd hier doel
matige kleediDg en reisgeld vér
strekt, zoodat zij naar huis konden
vertrekken. De eigenaars, drie der
opvarenden, hadden een ander op
gedragen om bij hunne afwezigheid
de smak te verzekeren. Dit heeft
niet plaats gehad. Daardoor zijn de
arme visschers tot de diepste ar
moede vervallen en hebben letterlijk
alles verloren.
Vrijdagochtend waren
twee jongens aan bet Kanaal te
's-Hage aan het spelen. Te dicht
bij de vaart komende, bad de een
de baldadigheid zijn makker een duw
te geven, met het gevolg dat deze
voorover in het water viel en in de
diepte zonk. Een polderman, daar
paaseerende, sproEg gekleed te water
en had de voldoening den drenke
ling met veel inspanning in bewus-
teloozen toestand op het drooge te
brengen. Hij voerde hem daarop
naar zijn woning aan de Mallemo
len waar geneeskundige hulp moest
worden ingeroepen.
Als een bewijs boe de
verkiezingsstrijd de hartstochten
doet opvlammen, tweedracht zaait
en de gemoederen tegen elkaar in
opstaud brengt, ja zelfs «twee har
ten gloênde aaneengesmeed» tegen
elkander in het harnas jaagt en
bet huiselijk geluk voor een wijle
kan verstoren, diene bet volgende,
naar meu zegt, in het kiesdistrict
Dordrecht in een der deftigste huis
gezinnen voorgevallen.
Het is 6 Maart en 3 uur in den
namiddag. Het diner is opgedragen
en de echtgenooten zetten zich aan
tafel.
Mevrouw neemt het woord:
Hebt gij al gestemd, lieve?
Neen, maar ik ga na het di
ner even.
Voor wien stemt gij
Voor Verborch VanVerwolde.
Enkele minuten pauze, waarbij
mevrouw, die niets heeft doen blij
ken van den minder aangenamen
indruk, dien dat antwoord op haar
beeft gemaakt, blijkbaar op iets
zint. Daar verheldert een glimlach
haar gelaat en een «Eureka» spreekt
uit geheel haar wezen.
Och, zoo richt zij het woord
tot haar echtgenoot, haal nog eens
een flesch wijn uit den kelder.
Mijnheer, die voor zijn lief vrouw
tje door het vuur zou loopen, gaat;
maar nauwelijks is hij den wijn
kelder binnengetreden of de deur
wordt achter hem gesloten door
zijn lief vrouwtje, dat hem onge
merkt is gevolgd. Niet vóór de to
renklok haar op dezen dag veelbe-
teekenende vier slagen heeft doen
hooren en de laatste tonen zijn
weggestorven, wordt mijnheer ver
gund zijn half gevulde maag ver
der te bevredigen.
De tijd van stemmen was ver
streken.
D r. W. J. T. Nuyens, te
Westwoud, wiens beterschap in de
laatste dagen merkbaar toenam, zal
den 24n dezer zijn 40 jarig docto
raat vieren. De kundige geneesheer
en de verdienstelijke geschiedschrij -
ver zal op dezen herinneringsdag
ongetwijfeld uit alle oorden des
lands bewijzen van hoogachting
ontvangen.
Bij een hoop takken on-
der Oldeberkoop is het lijk gevon
den eener vrouw, die door kommer
en gebrek is omgekomen.
In een te Deventer ui t-
komend blad las men dezer dagen
de volgende advertentie van een
vroedvrouw
»Ik ondergeteekende ben niet dood,
maar leef nog en om het algemeen
verspreid gerucht en het voorkomen
van mijn nadeel, eerst dat ik voor
een bepaalde som uitga, is onwaar
heid en nu zon ik dood zijn. Neen
ik hoop dezelfde te blijven en uit
den laster wordt dikwijls het goede
tot stand gebracht."
Uit Almeloo wordt g* e-
meld:
De nieuwe poging tot beëindiging
der werkstaking is door de werk
lieden afgeslagen. Slechts één hun
ner stemde toe.
Uit Stavoren, wordt g e-
meld dat door de ontzetfc. nde, on
afzienbare ijsvelden in de Zuiderzee
de veerdienst Stavoren—Enkbuizen
weder is moeten worden gestaakt,
thans voor de vijfde maal gedurende
dezen winter.
WETGEVENDE ÜACHÏ,
De Eerste Kamer heeft in hare zitting
van Donderdag de naturalisatie-ont
werpen, de goedkeurings-TToordrachten, tot
heffing van provinciale belastingen in
Zuid-Holland en verschillende andere ont
werpen van ondergeschikt belang zonder
hoofdelijke oproeping aangenomen.
Alleen over liet voorstel tot aflossing
der e*trepot-leening met kasgeld werd ge
stemd. Het werd eenparig aangenomen.
De Vrijdag gehouden zitting tot behan
deling van het wetsontwerp betreffende
eene provinciale heffing in Limburg, werd
grootendeels in beslag genomen door eene
geheime zitting, die van 2 uur tot bijna
half 5 aanhield. De Kamer vereenigde
zich toen, in afwijking met een voorstel
van den Voorzitter, om Maandag bijeen
te komen, met het voorstel van heer Van
It o ij e n, om de Indische pakketvaart en
het handelstractaat met Spanje op heden
11 uur aan de orde te stellen.
Toen werd na een kort debat, de hier
boven geuoemde provinciale belasting met
algemeene stemmen goedgekeurd.
RECHTSZAKEN.
De Rechtbank te Arasterdam beeft de ei-
scbers in zake de kwestie tusichen de Erfgooiers
en de Holl. Spoorwegmpij. niet ontvankelijk ver
klaard en veroordeeld in de kosten van het geding.
Een Zaterdagavondpraatje,
XXVI.
Jongstleden Woensdag kreeg ik het in
het hoofd, de zitting van den Gemeente
raad eens te gaan bijwonen. De zaken, die
in het begin van den winter al slap
waren, zijn in den loop er van nog slap
per en thans door de voortgezette, driëen-
heid van rampen, koude, sneeuw en be
sloten water, allerslapst geworden. Ik berok
kende derhalve mijn nukomeliugschap vol
strekt geen financieel nadeel,toen ik mijn pen
neerlegde en de kantoordeur sloot om mij
naar het Stadhuis te begeven.
Nu was er nog een tweede roden behalve
gebrek aan andere bezigheden, die mij
dreef, de beraadslagingen van onze stede
lijke vertegenwoordigers te gaan aan hoo
ren. Er zou worden behandeld de kwestie
van de Duinwaterleiding en dat is een
zaak, die wezenlijk voor Haarlem een zaak
van belang heeten mag, zelfs, (hoe is het
mogelijk) veel meer nog, naar mij dunkt,
dan de verwijding van het Barrevoetje.
En dat ik in die meening niet alleen sta
bleek voldoende uit de zes en dertig
pagina's der toelichting, die bij de agenda
van te behandelen onderworpen be
hoorde.
Toen ik op het Stadhuis kwam, kon ik
nog niet worden toegelaten. «De heeren
waren nog niet kompleet!" Nu, dat was
een goed motief: wat zou meu beginnen
met heeren die niet kompleet zijn en ik
bleef dus in de gang wachten, totdat op
eens een bel, welke een geluid had als een
etensbel in een kostschool, die tevens voor
brandklok wordt gebruikt, het sein gaf,
dat het geheimzinnige oogenblik, waarop
de vergadering door den Voorzitter wordt
geopend, en waar nooit ofte nimmer pro
fane aangezichten hun neus in mogen
steken, voorbij was en Jan, Piet en Klaas,
nader aangeduid onder den vagen naam
van publiek, mochten binnentreden.
Toen ik op de geijkte bescheiden wijze
binnentrad (behalve de Raadsleden be
treedt iedereen de gewijde zaal op de
teenen) kreeg ik den indruk, dien ik al
tijd bij zulke gelegenheden heb gekregen
«Men speelt hier Babylontje!" Geen der
leden zit dan nog op zijn plaats, allen
staan in grootere of kleinere groepjes ie
praten en het gegons en gelach, dat uit al
die clubjes opgaat, overstemt bijna geheel
de stem van den secretaris, die staande
de notulen der vorige zittiug voorleest.
Eerst warneer die voorlezing ten einde
spoedt, begeven zich de leden allengs naar
hunne plaatsen en ontstaat er stilte, waarin
de Voorzitter de vraag doet, of men op
de notulen ook aanmerking heeft.
De disch, waaraan de leden vereenigd
wareu, begon jzooals behoort met de soep.
Soep is een hoogst nuttig en pleizierig
gerechthet scherpt den eetlust, bezwaart
de maag niet, het is een voorlooper, een
aankondiger van de meer belangrijke ge
rechten, die volgen. De disoh begon der
halve met een groot aantal mededeelingen
die voor kennisgeving konden worden
aangenomen, gratificatiën te verleenen,
missives van Ged. Staten en, bij wijze
van balletjes in de soep, eenige adressen
ter behandeling in de volgende zitting.
Nu, de leden vonden de soep goed.
Thans kwamen de vaste gerechten aan de
orde, in casu de kwestie van de Duin
waterleiding. Ik zag dat de leden een
soort van boekdeel naast zich hadden
liggen on vermoedde, dat dit de toelich
ting van zes en dertig pagina's wezen zou,
waarvan ik zoo even heb gesproken. De
verslaggevers der verschillende bladen
wierpen een blik op de papieren, die naast
hen lagen, namen de wapens ter hand
schikten zich terecht en wachtten op het
sein tot den aanval op het tweede gerecht,
een waar «pièce de resistance", dat zoo
dadelijk door den Burgemeeiter zou wor
den geblazen.
Maar, o wee, het sein kwam, maar....
sloot ons, ongewijden, van het genoegen
van het bijwonen van den kampstrijd uit.
De Voorzitter stelde voor over te gaan
tot eene zitting met gesloten deuren,
daar geen der leden hiertegen zijn
stem verhief, werd volgens het spreek
woord «wie zwijgt stemt toe", het voor
stel als aangenomen beschouwd.
Daar gingen we, in den ganzenmarsch.
Men gevoelt zich in zoo'n geval altijd
eenigszins als een kleine jongen, die door
pa en moe de kamer wordt uitgestuurd,
omdat er dingen te bepraten vallen, die
hij niet hooren mag. Van de soep had ik
mogen meëeten en nu de degelijke kost
kwam, waaraan wat te kauwen viel, (ver
beeld je, zes en dertig pagina's) werd ik
weggestuurd.
't Gonsde in den gang toen we er door
liepen Dat kwam echter niet van de drie
man, die het publiek vormden, maar van
de verslaggevers die bromden, omdat zij
wel voorzagen dat de zaak hier niet met
een kwartiertje zou zijn bekeken en die
toch niet konden heengaan, omdat nie
mand wist te zeggen hoelang het wel
duren zou voor dót gerecht behoorlijk ge
nuttigd was. Aan het einde van de gang
gingen die brompotten een kamer binnen,
die mij later bleek hun wachtkamer te
zijn, en voor de gezelligheid ging ik mee.
Ik moet erkennen, dat de heeren van de
pers niet slecht worden geherbergd door
het Gemeentebestuur, hun antichambre is
een ruim, hoog vertrek (de zoogsnaamde
Donderdiigsche trouwkamer) geheel in stijl
gemeubileerd en met fraaie antieke por
tretten en een sierlijke 'zoldering.
De kachel snorde lekker. Wij schaarden
ons er om heen, staken een sigaar op en
zaten er toen ongeveer eveneens als die
brave kinderen van Van Alphen, die
zaten eens bij Saartje,
die goede oude baker,
die sprookjes kon vertellen.
We dronken chacolade
en aten dikke wafels.
Bij ontstentenis van Saartje amuseer
den we echter elkander door gezel-
ligen koutvoor de chocolade had ik
wel graag mijn gewoon bittertje gehad,
maar hoewel de kamer in stijl was ge
meubileerd, was er geen buffet aanwezig,
en gij kunt wel begrijpen dat van wafels
heelemaal geen sprake kon zijn.
Een van de vertegenwoordigers van de pers
was zoo welwillend mij zijn stukken terhizage
te verstrekken, waaronder ook het meerge
melde boekdeel over de waterleiding. Daar
ik nu toch eenmaal om duinwater geko
men was begon ik moedig de vijf en
dertig brieven te bestudeeren, die het
boekdeel,behalve nog eenige notulen-extrac-
ten, behelsde.
Niettegenstaande de correspondentie
over water handelt is zo al heel droogs
