55 DIT E N L A N D.
Reeds den volgenden dag ver
scheen te hunnen huize een rijk ge
kleeds dame, die het kind wilde zien
en tegelijk maar meenemen. Op een
vraag naar naam en woonplaats,
gaf de dame voor, dat het kind door
rijke lieden in den Haag zou wor
den aangenomen. De ouders wilden
echter meer van de zaak weten, en
toen dit niet gelukte, lieten zij haar
gaan, natuurlijk zonder het kind.
Eenige dagen later kwam er een
heer, die de echtgenoot der dame
zeide te zijn. Hij sprak in denzelf
den geest, maar daar ook hij niet
genoegzame inlichtingen gaf, moest
hij eveneens onverrichterzake ver
trekken.
Sedert hebben de beide ouders,
op wie de lezing van ter Haar's Hui-
bert en Klaartje wellicht heilzaam
werken zou, geen van beide terug
gezien.
Naar men wil hebben de buren
den man gedreigd, hem te zullen
afranselen als hij zijn kind verkoopt
en zou een der patroons, bij wien hij
nu en dan werkt, hem gezegd heb
ben, dat hij hem, bij volvoering van
zijn plan, geen werk meer zal geven.
Men verdiept zich natuurlijk in
gissingen over dit zonderling geval.
Men schrijft ons uit Wor-
merveer
«Wormerveer's Mannenkoor», dat
Zaterdag te Purmerend den 2den
prijs behaalde, was Zondag jdoor
het Harmoniegezelschap «Concordia»
een eenigszins feestelijke ontvangst
bereid. De deputatie, welke de
medaille had m ontvangst geno
men, werd door leden van beide
vereenigingen aan het station afge
haald, waarna men zich gezamen
lijk naar «De Nieuwe Sociëteit» be
gaf. Hier werden de prijswinners
met fanfares begroet. Nadat «Man
nenkoor» was geluk gewenscht met
dit eerste succes en de president daar
voor zijn dank betuigd had, bleef
men nog eenige uren gezellig bij
een onder de uitvoering van enkele
noinmer^. Dat een en ander afge
wisseld werd door toasten en betui
gingen van waardeering en vriend
schap behoeft wel geene vermelding.
De notaris A., te 'sHage, die
eenige dagen geleden wegens finan-
cieele moeilijkheden de stad heeft
verlaten, (men zegt dat het passiefin
deze aangelegenheid 6 ton bedraagt)
had vóór zijn vertrek tot zijn ge
machtigden aangesteld de heeren
advokaten Yan Stipriaan Luiscius
en Van Rossem. De rechtbank
heeft tot bewaarder zijner minuten
benoemd den heer notaris Wester-
ouen van Meeteren.
Wedstrijden.
Ook de tweede dag der wedrennen te
Clingendaal werd door heerlijk zomerwe
der begunstigd en velen hadden er zich
heen begeven om zoowel daarvan als van
het schouwspel der rennen te genieten.
Wel dreigde er regen en onweer, doch
het liep gelukkig af en al was het bezoek
aanvankelijk minder dan den eersten dag,
op den middag werd 't even druk, even
geanimeerd.
Vooral op 't middenterrein, waar weer
tal van rijtuigen stonden, was 't levendig
en hij de bookmakers, die op de eerste
goede resultaten vol hoop waren, ging ook
teel wat om.
I)e wedloopen van dit jaar hebben door
organi8atie, bezoek en afloop den Clingen-
daal-races nieuwen luister en roem ver
zeker^*
die meenden, ook koningin Nathalia
van Servië onder de uitgelezen menigte
te zul*eu z*en> werden teleurgesteld. De
mededeling dat H. M. op Clingendaal zou
verschijnen, zal wel eene handige reclame
van bookmakers of andere belanghebbenden
zijn geweest.
Als bizonderheid kau nog gemeld wor
den dat een rapporter van het //Rotterd.
Nieuwsbl." successievelijk postduiven op
liet om berichten te verzenden. Dit lokte
natuurlijk veel „kijkers" aan den „sein
paal", van waar hij zijne gevleugelde boden
uitzond.
De Zutphensche Ct. her
innert, naar aanleiding van de re
genbuien die wij doorstaan hebben,
aan eenige vroegere regenjaren:
Nadat men in 1625 een droogte
had beleefd, die alle water wegnam
en waardoor in het spaansche kamp
de liter water met 2 en 4 stuivers
werd betaald, viel in 1648 en nog
maals in 1670 een regen, zoo aan
houdend, zoo zondvloedachtig, dat
het graan begon te rotten op het
veld, en datgene wat kon inge-
schuurd worden, was niet eetbaar.
De prijzen der eetwaren stegen
destijds tot aanzienlijke hoogte.
1816 en 1817 waren ook nood
lottige jaren voor den landbouwer,
ten gevolge van den langdurigen
regen. Reeds was het land afge
stroopt geworden in 1814 en 1815
door de invallen der bondgenooten,
en die ramp zat hun nog dwars in
beurs en maag.
In Juni, Juli ~n Augustus, in den
tijd dat het graan moest rijpen, ge
maaid en geschuurd worden, viel
de regen onophoudelijk. Wat kon
binnengebracht worden, was bedor
ven en beantwoordde daarenboven
niet aan de hoeveelheid.
Wat de ramp nog vergrootte, was
de mindere opbrengst van beesten-
voeder en aardappels. Ziehier wat
een schrijver te dezen opzichte zegt;
«In Holland leed het vee veel van
den hongerde meeste weiden bleven
overstroomd en dieren plousten tot
aan hunnen buik in 't water en
poogden het gras te vreten dat de
landbouwer boven op het water
haalde. (Ook nu weer staan de wei
den onder en het vee wordt ziek
aan de klauwen en opgeblazen aan
't lijf.)
«Vele vetweiders waren verplicht,
bij gebrek aan voeder, hun vee met
verlies te verkoopen, zoodat het
vleesch in zekere districten tot bui
tengewoon lagen prijs verkocht werd.
Het bleef niettemin buiten het be
reik van den arme, die, in sommige
streken, zich moest tevreden stellen
met haverbrood, boonen en andere
voedingsmiddelen.
«In de dorpen was de armoede in
derdaad groot en bracht talrijke sterf
gevallen mee. In de steden was de
armoede niet minder aanzienlijk. De
honger deed in eenige plaatsen sa
menscholingen ontstaan.
Omstreeks halfelfVr ij-
dagavond vond de wachter van het
seinhuisje aan de Laan van Meer-
dervoort bij 's-Hage van de Hol-
landsche stoomtram, Knebel, nabij
dat huisje een man op de rails
liggen, die in het water had gelegen.
Het bleek een uiteen krankzinnigen
gesticht aldaar ontvluchte verpleeg
de te zijn. Nada de wachter den
ongelukkige met een zoet lijntje in
het seinhuis had weten te krijgen
en hem voorzien had van droge
kleeren, waarschuwde hij de politie,
met behulp van wie hij den krank
zinnige eerst naar het Centraalbu-
reel aan het Alexanderplein en daar
na naar het gesticht terugbracht
Nader meldt men: De verpleegde
heeft het gesticht niet door uitklim
aing, noch op eene andere heime
lijke wijze verlaten, maardoor
de hoofddeur, die nog wel door den
portier wagenwijd voor hem werd
opengezet. De portier nl. werd door
den verpleegde misleid. Deze toch,
die niet de kleeding, in het gesticht
gebruikelijk, droeg, beval den por
tier op hoogen toon de deur te
openen. De beambte, denkende dat
hij, die aldus beval, een bezoeker
of wellicht een der regenten was,
raakte beleefd zijn hoofddeksel aan
en liet den krankzinnige vertrekken.
Een boerenarbeider uit Fries
land had gehoorddat men in
de steden veel geld gaf voor egels.
Dezer dageu ving hij eenige levende
egels en zond deze dieren naar
Leeuwarden, aan een bekend adres
af. De zending werd geweigerd. De
voerman, die het kistje moest terug
brengen, vond de woning van den
arbeider ledig, doch de deur stond
aan. Om te voorkomen, dat den
beesten leed zou wedervaren, plaatste
de voerman 't kistje op het bed des
arbeiders en schreef met krijt op de
deuren der bedstede: «De egels
staan er in!» De arbeider, die des
avonds laat huiswaarts keerde, ont-
kleedds zich zoo snel hij kon, stak
geen lieht aan en strekte zich wel-
behageüjk op het bed uit. Door een
ongelukkig toeval echter was het
kistje omvergevaüen eD waren er
twee egels ontsnapt. Terwijl nu de
arbeider zich wilde toedekken, greep
hij in iets stekeligs, wendde zich
verschrikt om en voelde nu iets in
de bloote beenen prikken, dat tevens
een zeer onbehagelijk geluid deed
hooren. Met een kreet sprong de
man van zijn sponde. Nadat hij
licht ontstoken had, werd hem de
nachtelijke verrassing opgehelderd.
«Hup» riep dezer dagen aan de
Biltsiraat te Utrecht een boer, die
er even «eentje genomen» had, tot
zijn paard en plaatste zich op de
kist van zijn disselwagen. Het paard
ging hup, dochde wagen met
inbegrip van den boer, bleef onbe
weeglijk staan en had onze vriend
niet spoedig de teugels laten glijden,
hij zou er door zijn paard netjes
afgetrokken zijn. Het verbaasde ge-
zicht van den boer laat zich be
grijpen, doch hij vergat om naar
den hoek van de Kapelstraat te zien,
waar hij eenige deugnieten van 10
h 12 jaar kon zien schateren van
het lachen en waarvan er een zoo
lang op het paard «gepast» had.
Gelukkig voor den bedrogene werd
zijn paard spoedig gegrepen en te
ruggebracht. Vrijdagmiddag te
5 uur steeg de luchtreiziger Fré-
déric L'Hoste met zijn luchtballon
«l'Atmosphè e» van het Doelenveld
te Alkmaar op. Het was prachtig
stil weder met zuidelijken wind. De
heer Th. Grote, logementhouder al
daar, maakte de reis mede. Vele
meuschen waren op de been, om
het schouwpel te zien. De ballon is
te Noordscharwoude nabij het sta
tion neergekomen. Een doofstom
kindje, 3 h 4 jaren oud, werd Za
terdag ongeveer te 12 uren bij den
Rijswijkschen weg te 's Hage door
den stoomtram overreden. Een der
beentjes werd verbrijzeld. In 't gast
huis werd het verder geampu
teerd. Toen Zaterdag morgen
de eerste van Rotterdam komende
trein de brug over de Delfthaven-
sche Schie passeerde, bevond zich
juist de knecht van den bouwman
Van den Berg, te Beukelsdijk, met
de spoeling8Ctiuit onder de brug. Ter
voortduwing der schuit had de man
de onvoorzichtigheid, zijne handen
op de rails te slaan met het
ongelukkig gevolg dat hem zijne
vingers verbrijzeld werden.
Vrijdag avond is te Rotterdam
aan den Binnenweg nabij de Gou-
vernestraat een als werkman ge
kleed persoon door de stoomtram
overreden en ten gevolge daarvan
onmiddellijk gestorven. Bij onderzoek
is gebleken, dat het ongeval geheel
aan onvoorzichtigheid van dien per
soon is te wijten.Toen de vrouw
van een vischhandelaar te Arnhem
Donderdagavond omstreeks 10 uur
haar woning in de Catarijnestraat
wilde binnengaan, ontwaarde zij tot
haar niet geringe verbazing, dat
haar man met den inboedel was ver
dwenen. Door de buren werd haar
(voor wie de wittebroodsweken ter
nauwernood voorbij zijnliefderijk
de behulpzame hand verleend, om
zich, voor het oogenb;ik althans, al
leen te kunnen redden. Te Genum is de
löjarlge arbeider A. K. zoodanig door
een slag van een paard getroffen, dat
hij aan de gevolgen is overleden.
Te Aubel bij Gulpen zijn Maan
dagnacht dieven eene groote pach
ters woning, bewoond door den heer
S. Tissen, binnengedrongen. Uit
twee kisten werd eene som van frs.
4000 ontvreemd. Pruisische landloo-
pers worden van dezen diefstal ver
dacht. Te Venraai is de horlo
gemaker K. uit Maaakree bij het
herstellen der klok boven de R. K.
kerk naar beneden gevallen, met
het noodlottig gevolg, dat hij op de
plaats dood bleef. Even beneden
de spoorwegbrug over de Oude Maas
te Dordrecht moest Dinsdag-voor-
middag de schipper J. v. M. met
zijn aak zand laden van den bag
germolen IJmuiden I en ging daarom
naast dit vaartuig liggen. Dewijl
de baggermolen echter in twee kee
ren veel meer zand gaf, dan de aak
bevatten kon. zonk het achterschip
weg. De schipper wilde een ge
deelte van het zand uitwerpen, maar
moest die poging met den dood be-
koopen, daar de golfslag eener voor
bijvarende stoomboot de aak verder
volwierp en deed zinken. De schip
per zonk met zijn schip naar de
diepte, om niet weer boven te komen.
België. De groote internationale wed
strijd der wetenschappen en nijverheid te
Brussel zal o. a. worden opgeluisterd door
een groot internationaal banket van de
heeren leden van het alleen commissariaat
der regeeriug, van het uitvoerend comité
van den grooten wedstrijd en de heeren
algemeene commissarissen, afgevaardigden
en secretarissen van al de deelnemende
natiëu.
Het banket zal plaats hebben in de
groote feestzaal van den grooten wedstrijd.
Zaterdag 25 Augustus, te vijf uren, en,
naar de commissie verzekert, //tot eenig
doel hebben de verzekering dat in de 19e
eeuw de goede verstandhouding altijd vol
komen is op het gebied van wetenschap,
arbeid en vooruitgang." Internationale
muziekgezelschappen zullen de twee gale
rijen bezetten en men vertelt buitengewone
dingen van de spijskaart, welke in den
zelfden geest van internationaliteit is
menge8teld.
Zoo heeft ieder der algemeene buiten-
landsche commissarissen gewedijverd in het
aanbie.len der meest beroemde wijnen van
zij l land, welk aanbod op dit oogenblik
reeds een zeer aanmerkelijk aantal flesscheu
der beste merken uitmaakt.
Door naijver geprikkeld, volgen de ten-
toonstellers van voedingsmiddelen het voor
beeld der commissarissen. Behalve de
koffie, likeuren, sigaren van de fijnste
merken en duizenderlei tusschengerechten
is er van niets minder sprake, op voorstel
van de afdeeling van het chineesche Rijk,
waarvan de vertegenwoordiging officieel
aan de tentoonstelling is toegewijd, dan
van een eerste gerecht, bestaande in recht
streeks van de de Gele Rivier aangevoerde
eetbare vogelnestjes.
Een zeer groot aantal deelnemingen is
reeds aan het comité opgegeven en alles
geeft reden om op een goeden uitslag voor
deze plechtige betooging te hopen.
Engeland. De engelsche vloot, die
op het oogenblik, gelijk men weet, groote
manoeuvres houdt, heeft Zondag 11. Schot
land gebombardeerd. Naar aanleiding hier
van is de minister van Marine geïnterpel
leerd door den heer Campbell-Bannerman,
die er over klaagde, aat op die wijze de
algemeene rustdag ontwijd werd. De mi
nister herinnerde er hierop aan, dat de
omstandigheid dat het Zondag was den
hertog van Wellington niet belet had
den slag van Waterloo te winnen.
In het Lagerhuis werd Zaterdag door
W. Isaacson medegedeeld, dat hij in de
najaarszitting de aandacht vestigen zal op
den verplichten gewapende» dienst van
britsche onderdanen in Nederl.-Indië.
Duitschland. Naar de //Kreuzzei-
tung" rerneemt, zal graaf Herbert von Bis
marck keizer Wilhelm op diens reis naar
Weenen en Rome vergezellen.
Het gerucht dat keizer Wilhelm
eerst een bezoek van koning Humbert te
Berlijn wenscht te ontvangen, alvorens naar
Rome op reis te gaan, is van allen grond
ontbloot.
Frankrijk. Te Rochefort is bij ge
legenheid van eene vergadering van kiezers
i manifestatie ten gunste van Boulanger
gehouden.
Te Lnrochelle kouden op een bijeenkomst
van kiezers de sprekers door het geraas,
dat er heerschte, niet aan het woord ko
men. Onverrichter zake ging men naar huis#
Volgens de //France", hebben de
aardwerkers te Parijs besloten,de arbitrage
aan te nemen der commissie, welke uit
eenige gemeenteraadsleden is samengesteld
en tot taak heeft de goede verhouding tus
schen de patroons en de werklieden te her
stellen; zij hebben tevens toegestemd in
een loon van wijf-en-twintig centimes, hun
door tusschenkomst van de commissie door
de patroons aangeboden.
De werkstaking zal, voor zoover de aard-
werkers betreft, dus weldra tot het verle
den behooren.
Het manitest van Boulanger aan de
kiezers der Somme luidt als volgt: //Wat
alle verstandige republikeinen hebben voor
zegd, is waarheid geworden. De besluite
loosheid der regeering heeft niets anders
teweeggebracht dan eene ontroering in den
volksgeest en eene omwenteling in alle
zaken. De hoogmoed van eenige heersch-
zuchtigen heeft de republiek in gevaar
gebracht. Uitheemsche expedities hebben
liet bloed gekost van onze dappere sol
daten en mariniers, die moedig gestreden
hadden te Baqaume, St.-Quentin, Douai
Pont-Noyelles. Courbet, ginder als een held
gestorven, verwijt van uit zijn graf hunne
misdaden aan de avonturiers van de re
geering. Wij moeten de parlementaire
grondwet vervangen door e«ne demokra-
tische grondwet en niet met gekruiste ar-
armen blijven zien naar de partijtwisten,
die onze finaneiën, ons welzijn verslinden.
Kiezers der Somme, laat u niet afleiden
van het grootsche doel, dat wij gezamen
lijk trachten te bereiken. Het algemeen
belang wordt op dit uur aan bizondere
belangen onderworpen. De republiek hoort
toe aan Frankrijkgij zult haar ontruk
ken aan de handen der machteloozen, die
aan 't bewind zijn. Leve Frankrijk Leve
de republiek!
De République framjaise zegt, dat
de werkstakingen volstrekt niet een zuiver
economisch karakter hebben. De hoofden
der revolutionaire partij hebben de leiding
in handen genomen en haar een revolutio
nair karakter gegeven. „Wij hebben eerst
bij den aanvang der werkstaking eene cir
culatie gehad van den prefect van politie,
zich dekkende met de verantwoordelijkheid
van het parket en verklarende, dat of
schoon gewelddadigheden tegen personen
onder' de wet vallen, het daarentegen ge
oorloofd is de werktuigeü en het werk
ontsteltenis, ik zal zwijgen en als ze mij vragen, zal ik zeggen
dat ik niemand gezien heb. Ik overtuigde haar echter spoedig
dat zij die belofte nimmer zou kunnen houden, wanneer zij
ondervraagd zou worden door de politie, en nadat ik haar nu
een weinig gevleid en haar angst gesust had, kreeg ik haar
eindelijk zco ver, dat zij er in toestemde het huis te ver
laten totdat de storm zou zijn overgewaaid. Niet zoo ge
makkelijk ging het echter om haar te overreden, zich on
middellijk op weg te begeven, zonder eenige begage en
alles achterl atende zoo als het was. Eerst toen ik beloofde a haar
later te zullen trouwen, wanneer zij nu slechts dee wat
ik verlangde, begon zij de zaak flink in te zien. Juffrouw
Belden zou mij misschien wel logies willen geven, zeide
zij, wanneer ik maar eerst te R.... was. Zij is voor ieder
een even gastvrij en zij zal mij bovendien niet weigeren,
wanneer ik zeg, dat ik gezonden ben door miss Mary. Maar
van avond zal 't toch in elk geval niet gaan.
Ik haastte mij haar te verzekeren dat 't nog wel zou gaan.
De laatste trein zou eerst over een half uur vertrekken, en
zij kon gemakkelijk in een kwartier naar het naastbijzijnd
station loopen. Maar zij had geen geld. - Ik was dadelijk
bereid haar hiervan te voorzien. Dan was 't toch nog een zwa
righeid, dat zij onmogelijk den weg zou kunnen vinden. Ik
zeide haar dien echter zoo nauwkeurig, dat zij onmogelijk
kon dwalen. Nog bleef zij een poos dralen, maar eindelijk gaf
zij toe en wij begaven ons naar beneden. Daar vonden wij
een hoed en een doek van de keukenmeid, die ik haar gaf,
en in 't volgende oogenblik stonden wij op de binnenplaats
naast den stal. aDenk er om, dat gij nimmer, onder welke
omstandigheden ook, iets uitlaat omtrent hetgeen er gebeurd
is zeide ik, toen wij gereed stonden om afscheid te nemen.
Denk er om, dat gij uw belofte houdt en tot mij komt
om met mij te trouwen, antwoordde zij fluisterend, ter
wijl zij eensklaps haar beide armen om mijn hals sloeg.
Deze beweging was geheel onverwacht en 't kan zijn dat
zij bij die gelegenheid de kaars heeft laten vallen, welke
zij tot nu in de hand had gehouden. Ik herhaalde mijne
belofte en zij stapte het hek u*t, dat ik dadelijk sloot.
Van de vreeselijke ontroering, die mij aangreep, zoodra
het meisje vertrokken was, kan ik geen beter denkbeeld
geven, dan door mede te deelen, dat ik niet alleen de fout
beging de achterdeur van 't huis te sluiten, evenals die
van de bibliotheek, maar tevens verzuimde mij te ontdoen
van den sleutel, die toen nog in mijn bezit was, door hem
op straat te werpen of hem ergens neer te leggen in de
gang, voordat ik weer naar boven ging. Maar ik was zoo
in angst voor 't gevaar, dat mij door de ontmoeting met
Hanna bleef dreigen, dat ik al het andere o aardoor vergat.
Haar bleek gelaat, haar angstige blik, toen zij zich heen-
spoedde in den donkeren nacht, stonden mij steeds voor oogeu
en waren mij grooter schrikbeeld, dan de herinnering aan
het lijk van mijn slachtoffer. Het was alsof ik haar volgde
langs de spaarzaam verlichte, eenzame straten, en de vrees,
dat zij zich iets mocht laten ontvallen en ik haar den vol
genden morgen voor mij zou zien staan, folterde mij als de
meest benauwde droom.
Maar zelfs deze pijnigende gedachte week ten slotte voor
't bewustzijn, dat ik in 't grootste gevaar verkeerde, zoo
lang de sleutel eu de beide brieven in mijn bezit bleven.
Hoe zou ik mij evenwel daarvan ontdoen Ik durfde nu
niet meer mijn kamer verlaten of het venster openenik
zou door iemand kunnnen worden opgemerkt, die het zich
later kon herinneren. Ja, ik durfde mij zelfs in mijn kamer
niet bewegen.
Wordt
