NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD.
Blanken en Zwarten.
6e Jaargang.
Woensdag 19 September 1888.
No. 1599.
ADVERTENTIES:
tt I N N E N L A N D.
HAARLEM'S DAGBLAD
ABOHHEMEÏTSPEIJS:
Voor Haarlem, per 3 maanden/1.20.
Franco dom het geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers- 0.03.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 1Z2.
ran 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij groote opgaven aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onse agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en courantiers.
Directeuren-Uitgevers J C. PEERKBOOM engJ.jJB. AVIS.
Hoof'dagenten voor het Buitenland: Compagnie Generale de Pubiicite Etrangère G. L. DAUBE Co., JOH. F. JONESSuer., Parijt, 31btt Faubourg Montmartre.
STADSNIEUWS.
Haarlem, 18 September.
Bij de beden gehouden inachrij
ving der fourages voor het garnizoen
alhier was minste inschrijver de
beer H. van Breemen te Amster
dam. Hooi 52 ct., stroo 26 ct., ba-
ver 74 ct. per 10 KG.
j Een zestal paarden van de Haarl.
tramweg- maatschappij zijn weder
ziek, terwijl een paard vóór een
paar dagen is gestorven.
Maandag herdacht H. Hazen-
kamp, lettergieter bij de firma Joh.
Enschedé en Zonen, den dag waar
op bij vóór 50 jaren aldaar in dienst
trad. Zoowel van de zijde zijner pa
troons als van die van het perso
neel der gieterij vielen hem tal van
hartelijke blijken van waardeeriog
ten deel.
Ingekomen aanvragen van werk
zoekenden bij de Arbeidsbeurs aan
bet bureau van Haarlem's Dagblad:
2 personen voor loopwerk of incas-
seering van gelden.
Ingekomen aanvragen van werk
gevers 1 loopjongen.
Het volksfeest te Heemstede.
Reeds in den vroegen morgen begave*
zich tal van mensehen uit Haarlem naar
het volksfeest te Heemstede, sommigen per
stoomtram, anderen die het wandelen langs
den fraaieu weg bij dit zonnige zomerweer
boven rijden verkozen, te voet.
Het was een dag, zooals wij er haast
nog niet gehad hebben in dezen kouden,
natten zomer. I)e zon scheen in zijn vol
len glans uit een effen lichtblauw uitspan
sel en alleen de hoogste takjes der boomen
trilden nu en dan onder den adem van een
bijna onmerkbaar windje.
De onregelmatig gebouwde huizen van
Heemstede baadden in een stroom van
warm licht en op hun zondagsch gekleede
menschen en kinderen wandelden met een
vergenoegd gezicht het dorp in.
Het was dan ook een algemeene feest
dag. Vroeger reeds werd te Heemstede ge
regeld ieder jaar een harddraverij ofring-
stekerij gehouden en sedert de kermis daar
werd afgeschaft, heeft men dit feest wat
uitgebreid en aangevuld ter vergoeding
voor het verlies. Dit is een uitstekend idee
geweest en geloof vrij, dat het bij de in
woners in den smaak valt!
Ha 1 daar hooren wij het begin van het
feest reeds. Voor een venster van een der
groene huizen staat een vrouw, zonder
ander hoofddeksel dan een muts en op
klompen, die een mand aan den arm heeft,
waarin zich een raadselachtige koopwaar
bevindt, die wel deventerkoek maar ook
wel zweedsche lucifers wezen kan. Blijk
baar is die koopwaar bijzaak en tracht zij
eene feestgave te verkrijgen met haar keel,
Hoor, zij zingt met wat vroeger een
goede sopraanstem kan zijn geweest:
Wat is het leven F
Een stap naar 't graf!
Wat heden bloeit,
Valt morgen af.
Men zou zeggen, dat een ander minder
somber lied bij een feest als dit beter zou
passen. Wij zijn geen romeinsche keizers,
vrouwtje, eu verlangen nu geen memento
mori. 't Doet er niet toe, ik hoop dat
men u uw feestgaven niet zal onthouden.
//Hoe zalig is 't een millionair te zijn 1"
klinkt het een honderd pas verder uit de
monden van een man en een vrouw eu 't
is of ze het er om doen om ons den //stap
naar 't graf" wat te verzachten. Ik veron
derstel dat zij straks, als het feest is af-
geloopen en het uur van centeiitellen is ge
slagen, met minder dan het cijfer dat zij
noemden ook wel tevreden zullen zijn.
'k Wensch het ze toe 1
Daar daagt liet feestterrein voor ons
op. Een paar kramen, een draaimolen, die
zoowaar alweer dat visscherinnetje or-
gelt, (wie verlost ons toch van dat vis
scherinnetje ik voor mij zag gaarne haar
voorganger, de Maliebaan, terug) een turk-
sche schommel, eenige stalletjes en wat
dies meer zij. Vlak voor //Het Wapen van
Heemstede" ligt het stuk land, dat voor
de volksspelen dienst doen zal.
Reeds nu bevindt zich ee» groot aantal
bezoekers, zoowel uit Heemstede zelf als
van elders, om en bij het terrein. Men is
daar aan het ringsteken en sleuteltrekkeu
voor paren met sjeezen.
Daar rijdt er juist een af. De boeren
jongen houdt met de linkerhand de witte
teugels en vuurt zijn paard aan met het
klappen van de tong. In draf gaat het
voorwaarts en als hij dicht bij de palea
is, rijst hij op en steekt met den houten
jen in de gestrekte arm naar den ijze
ren ring. Een kort rinkelen toont aan, dat
hij den ring als zegeteeken meedraagt aan
zijn houten rapier.
Nu komt de beurt aan zijne gezellin,
op zijn noordhollandsch de //vrijster" ge
naamd. Het is een ferme, gezonde boeren
deern, met een blozend gezicht, dat er
lang niet onaardig uitziet onder den gou
den kap. Zij moet den houten sleutel uit
trekken, een liefhebberij die iedere jongen
zich nog wel herinnert van de ouderwet-
sche draaimolens. De nieuwerwetsche hou
den er dit instrument niet meer op na.
Binnen een paar uur was de wedstrijd
beslist. De prijzen voor ringrijden werden
behaald door de navolgende mededingers:
A. van der Weide Cz., den eersten, A. van
der Linden, den tweeden, eu W. van der
Linden den derden, terwijl van de sleu
teltrekkers mej. G. Immerzeel den eersten,
C. van der Linden den tweeden en M. Ka
mer den derden prijs behaalden.
De prijzen werden den overwinnaars
door den heer Dolleman, burgemeester van
Heemstede, met een toepasselijk woord uit
gereikt.
Bij de vóór het ringrijden gehouden
harddraverij met bokken, voor jongens,werd
de zege behaald door E. H. C. Vietor, J.
van der Weide eu A. Visser.
Des namiddags worden de volksspelen
voortgezet tot des zes uur. Daarna zal
het feest met een schitterend vuurwerk
worden besloten.
Als het weer zoo fraai is gebleven, zul
len de feesten te Heemstede zonder twijfel
door tal van personen bezocht zijn ge
worden.
LETTEREN EN KUNST.
Omtrent de eerste voorstelling der Hol-
landsohe Opera te Amsterdam wordt het vol
gende gemeld:
In mej. Lou'sc van Besten heeft de directie
der Hollandscho Opera eene prima donna aan
geworven, die aan de hoog gespannen verwach
ting beantwoord heeft. Zaterdagavond voor het
eerst optredende als »Léonore« in de «Trouha-
dour«, behaalde zij met hare goed geschoolde
voordracht een onbetwistbaar aucces. Zij i3 nog
jong, en beschikt over een frisch en zuiver or
gaan, dat ook in het hooge register zijne volheid
behoudt. De opioering gaf over het geheel veel
stof tot prijzon. De heeren Orelio en Pauwels
deelden met de nieuwe zangeres het succes van
den avond, terwijl mevr. Opheraert-Schwencke
als »Azucena« zeer voldoende was.
ONDERWIJS.
Voor de betrekking van hoofd der openbare
school te Hoorn, tegen een jaarwedde van f 1000,
hebben zich 125 sollicitanten aangemeld.
Bij kon. besluit zijnbe-
noemdtot burgemeester der ge
meente Koog aan de Zaan, F. Th.
Roeters van Lennep, te Haar em
tot burgemeester der gemeente West-
zaan, W. F. W. Steenberg te Am
sterdam.
De schrijver der «Haag-
sche Brieven, in de Zaanl. Ct. zegt,
dat het niet persoonlijk openen van
de Kamerzitting door Z. M. den
Koning niet uitsluitend aan den
minder gunstigen toestand van onzen
geëerbiedigden Vorst moet worden
toegeschreven. Men kan er zeker
van zijn, verklaart hij, dat de Koning
nooit weer de Kamers zal openen
of de nieuwgekozen leden beéedigen,
zoo lang de heer Domela Nieuwen-
huis tot de uitverkorenen des volks
zal blijven behooren.
Het voor de hand lig
gend vermoeden, dat de audiëntie
bij Zijne Majesteit van de commis
sarissen des Konings in Gelderland
en Noord-Brabant in verband stond
met de benoeming van leden van
den Raad van Voogdij, wordt door
eene mededeeling van het Vaderland
bevestigd.
De ministers van Binnen!
Zaken en van Oorlog hebben het
eere-lidmaatschap aanvaard van den
Nederl. schutterijkaderbond.
Naar wij vernemen, zijn
de begrootingen voor Oorlog en Ma
rine voor 1889 hooger geraamd dan
voor 1888; die voor Marine 2 mil-
lioen hooger. Van de andere be
grootingen zijn er sommige lager
geraamd, o. a. die voor Binnenland-
sche Zaken. Op onderwijs wordt
bezuinigd door afschaffing van zeer
vele normaallessen, terwijl maatre
gelen worden voorbereid, om een
volgend jaar twee rijkskweekscho
len op te heffen. Vod
Zaterdag kwam in Den
Haag de bern-berri-commissie bij
een. De samenkomst werd ook door
den minister van Koloniën bijge
woond. Van de dertien leden ver
klaarden negen hun lidmaatschap
neder te leggen, wanneer de com
missie bleef samengesteld uit de
personen, die er thans toe waren
aangewezen. Wel trachtte de heer
Keuchenius hen van dit gevoelen
terug te brengen, maar hij slaagde
daarin niet. Een der leden liet zich
minder stellig in dien zin uit. De
drie leden, die bereid waren aan
hun mandaat te voldoen, waren
prof. Mac Gillavry, prof. Pekelha
ring en de heer De Rochemont.
Ofschoon het geen twijfel lijdt,
of de aanleiding tot het besluit zal
in bizonderheden bekend worden,
meenen wij geene vrijheid te heb
ben, die thans reeds mede te deelen.
{Arnh. Ct.)
Indertijd werden in dit blad
ingezonden stukken geplaatst betreffende
bet vraagstuk van de nationalisatie van
den bodem.
Uit Frankfort a/M. wordt dd. l'*Sept.
bet volgende aan de //Amsterdammer"
geschreven, dat wij hier voor belangstel
lenden in bovengenoemd vraagstuk doen
volgen
Heden werd alhier de //Bund fiir Bo-
denbesitzreform" gesticht. 2
De vergadering, die talrijk bezocht was,
werd gepresideerd door prof. Ludwig
Büchner, en na eenige discussie over de
statute» werden deze vastgesteld. Het stre-
van den Bond zal allereerst daarop gericht
zijn, om den aangroei der grondwaarde in
en om de steden, door middel van belas
ting op de stijgende huurwaarde, te doen
strekken ten bHte der gemeentekas.
Tot voorzitter van den Bond werd ge
kozen dr. Wehberg uit Düsseldorf, tot se
cretaris Michael Fliirscheim uit Baden-
Baden, tot zijn plaatsvervanger Stoffers,
redacteur van de //Werkmeister Zeitung"
te Düsseldorf, tot thesaurier Schmidt uit
Bubenheim in de Rheinpfaltz. Verder wer
den in het hoofdbestuur gekozen prof. L.
Bücbner, Darmstadt; dr. Arons, Straats
burg Bronner, Basel; J. Stoffel, Derenter.
De geest der vergadering was uitste
kend. Uit alle deelen van Duitschland en
Zwitserland waren geestdriftige mannen
te Frankfort bijeengekomenden hoofd
leider der beweging, Michael Fliirscheim,
werden donderende Hoch's toegeroepen,
en de stichting van den Bond werd onder
de gelukkigste voorteekenen lot stand ge
bracht.
Nederland werd vertegenwoordigd door
de heeren J. Stoffelj uit Deventer en J. J.
Duintjer uit Veendam.
In eene den(3enfAugus-
tue jl. te Nijmegen gehouden be
sloten vergadericg van den Alg.
Ned. Wielrijdersbond, werd door
het algemeen bestuur besloten, aan
H. K. H. prinses Wilhelmina op
haren verjaardag, namens de leden
van den Bond, een geschenk in
bloemen aan te bieden. Het dage-
lijksch bestuur gaf aan dit besluit
uitvoering en droeg aan de firma
Bruijnseels Co., te Prinaenbage,
de levering van bet geschenk op,
dat bestond in een hart van zeer
scboone en zeldzame witte bloemen,
in een krans van levende eikebla
deren omvatbij dit geschenk was
een schrijven aan H. M. de Ko
ningin gevoegd.
Bij schrijven van 2 Sept. jl. werd
namens H. M. de Koningin, uit
naam van H. K. H. prinses Wil
helmina, aan de leden van den Alg.
Ned. Wielrijders-bond voor bet aan-
FRJUILIJHTO INT-
Een verbaal vit den. amerikaanscKen burgeroorlog.
27) XVIIe HOOFDSTUK.
FENN STOOT MET DEN VOET TEGEN EEN GEWEBB.
In die tijden kwamen de voorzorgsmaatregelen van Stack-
ridge en zijne makkers tot hun recht. De geheime nach
telijke vergadering en wapenoefeningen, die eerst overbodig
schenen te zijn, bleken later, toen de afscheiding algemeen
werd, zeer nuttig te zijn geweest.
Zij werden inderdaad verdacht, en men geloofde, dat zij
wapens hadden, maar zij konden veilig vergaderen, daar
de plek, waar zij hunne geweren hadden verborgen, niet
ontdekt werd.
Gedurende al dien tijd had Penn geen geld om de on
kosten van een reis te bestrijden. Toen de school opgehe
ven werd, was men hem eenige honderden dollars schuldig.
De euratoren van de academie hadden dit geld voor hem
in de Curryville Bank geplaatst, maar volgens eene wets
bepaling, die er toe diende om de unionisten te kwellen,
kon hij zijn geld niet ontvangen, zonder het zelf te gaan
halen, na eerst den eed van getrouwheid aan het goever-
nement te hebben gezworen.
In dien tusschentijd zwierf hij met de vluchtelingen in
het gebergte. Pomp leerde hem het geweer hanteereD, en
hij kon weldra goed schieten en ook zijn eigen middag
maal koken. Door al die oefeningen werd hij sterk, en was
tegen weer en wind bestand. Eens op een morgen deelde
hij Pomp en Cudjo zijn plan mede, hen te verlaten, in het
geheim naar het dorp terug te keeren, zich onder de hoede
van eenige unionisten, die hij kende, te stellen, en met hun
hulp te beproeven, den staat te verlaten.
Daar behoeft gij volstrekt niet heen te gaan, zeide
Pomp. Als gij besloten zijt te vertrekken, laat mij dan
uw gids zijn. Ik zal u over de bergen naar Kentucky ge
leiden, waar gij veilig zult zijn. Het zal eene lange, moei
lijke reis zijn, maar gij zijt nu sterk, wij zullen het op
ons gemak aanleggen, en onderweg het wild schieten.
Gij zijt zeer vriendelijk, maar....
Penn kreeg eene kleur en stamelde. De waarheid was,
dat hij zijn leven wilde wagen om Virginia nog eens te
zien, en de gedachte was hem onverdragelijk, dat hij de
staat zou verlaten zonder van haar afscheid te hebben
genomen.
En ik zou misschien gaarne uw voorstel aangenomen
hebben. Maar ik heb besloten het eerst langs den anderen
weg te beproeven.
Pomp en Cudjo trachtten beiden hem van zijn plan af te
brengen, maar te vergeefs. Dien avond vertrok hij. De
negers vergezelden hem tot aan den voet van het gebergte.
Ondanks de vriendschap en dankbaarheid, die hij sedert
lang voor hen had gekoesterd, had hij niet voorzien, hoe
smartelijk het afscheid zou zijn.
Ik heb mijne vrienden nog nooit met zulk een tegen
zin verlaten, zeide hij ontroerd. Ik zal u nooit ver
geten. Laat ons hopen, dat wij elkaar zullen weerzien, opdat
ik uwe vriendelijkheid zal kunnen vergelden.
Wij zullen elkaar terugzien, en eerder dan gij denkt,
zeide Pomp, indien gij niet kunt vluchten, kom dan
hier weerom. O! het schijnt mij toe, dat gij terug zult
komen.
Met deze voorspelling, die hem nog in de ooren klonk,
en hem als een voorteeken gold, zette Penn zijn weg voort,
terwijl de negers, na hem stilzwijgend de hand te heb
ben gedrukt, naar hunne woeste bergwoning terugkeerden.
De nacht was stikdonker, maar nadat Penn naar het
rijpad was geleid, was het hem niet moeielijk den weg
alleen te vinden. Hij naderde het huis van den predikant
door de velden. Ofschoon het laat in den avond was, waren
de vensters nog verlicht. Het verwonderde hem zeer, men
schen voorbij het huis te zien loopen, maar toen hij dicht
genoeg nabij was om te onderscheiden dat het mannen met
geweren waren, werd hem alles duidelijk: de soldaten
bewaakten het huis.
Penn wist niet of zij daar waren om den eerbiedwaar-
digen unionist tegen gewelddadigheden te beschermen, of
dat zij hem verhinderen wilden om te ontsnappen. In ieder
geval kon hij onmogelijk het huis binnentreden. Bittere
teleurstelling vervulde zijn hart, terwijl hij wroeging ge
voelde bij de gedachte, dat hij de onwillekeurige oorzaak
