NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Blanken en Zwarten. Zaterdag 20 October 1888. ABOHFEltEHTSPRIJS: ADVERTENTIES: Het „Sanatorium" te Wiesbaden. 6 e Jaargang. No. 1626. Voor Haarlem, per 3 maandenƒ1.20. Franco doo: het geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65. Afzonderlijke nummers- 0.03. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen, dnrtmu: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Velefoonnamau er j 22 van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cent G-roote letters naar plaatsruimte. Bij groote opgaven aanzienlijk rabat. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en courantiera. Directeuren-Uitgevers J. C. PKËRËBdOHI en J. [B. AVIS. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Generale de Publieite Etrangère Q. L. DA TJBE Co., JOH. F. JONES, Sucr., Pa/rijt, 31bti Faubourg Montmartro. STADSNIEUW' S. Haarlem, 19 October. Door D. Douplas is aan het ge meentebestuur een verzoek inge diend tot hst oprichten van eene steenhouwerij aan den Heerensingel no. 139. Door baron Gericke van Herwij nen, minister-resident van Neder land te Madrid, is aan het Museum van Kunstnijverheid alhier aange boden eene fraaie verzameling ge kleurde en verglaasde tegels uit de fabriek La Moucloa bij Madrid. Reeds vroeger ontving het museum van den delfde eene fraaie verzame ling wapenkliugen uit de beroemde fabriek van Toledo. Een tooneelspel van Octave Feuillet te zien en te hooren opvoeren door een goed tooneelgezelschap is steeds een niet gering te achten genot. En vooral wanneer dat tooneelgezelschap het «Nederl. Tooneel" is, kan men zeker zijn den schouwburg voldaan en met bewondering te zullen verlaten. Feuillet's //Periculum in mora" is een stuk, dat er maar even mee door kan. Gemeten met den maatstaf onzer holland- sche moriliteits-begrippen, gaat het bij de kantjes langs en is een hoogst beschaafd spel noodig, om ons de niet al te serieuse fransche toestanden die wij, er in te zien krijgen, niet grof te doen vinden. Gelukkig worden wij bovendien verzoend door den gelukkigen afloop. Mevrouw Sopbie de Vries. Welk een zeggingskracht, welk een keurig fijne en elegante conversatietoon, welk een teeder- heid in het weergeven harer aandoeningen en daarbij, welk een soberheid in geheel haar spel! Haar rol is vermoeiend in de hoogste mate, zij wijkt bijna niet van het tooueel, maar geen spoor van afmatting, in het slotbedrijf is haar spel nog even frisch als in het eerste toon eel. Morin als graaf de Favières, het //enfant terrible" dat door den auteur handig gebe zigd wordt om de ontknooping te verkrijgen, was zooals wij hem altijd hebben gekend, verdienstelijk. Zijne rolvastheid liet te wen- schen over, maar de wintercampagne is ook pas begonnen. De heer Clous is o. i. zeer vooruitgegaan, hij is wat losser ge worden en levendiger in zijne bewegingen en speelde vooral treffend in het laatste bedrijf met mevr. de Vries. Mejuffrouw Lorjé schijnt zich eveneens den zomer ten nutte te hebben gemaaktiu haar spel wist zij veel sentiment te leggen. Na eene pauze die Diet te lanar duurde (gelukkige gewoonte van het ned. tooneel) kregen wij de fransche klucht te zien die de vorige week het gezelschap //Achard" in het oorspronkelijk hier heeft opgevoerd. Wie moraal zoekt in een tooneelstuk of diepte van geest, hij ga elders. Alleen hij die een dolle grap wil aanschouwen en lachen wil van het begin tot het eind, aa //De Schoonmoeder" zien. Hij zal er Schulze zien als een onbe taalbare komiek, mevrouw Stoetz als de afschuwelijk leelijke, lastige, onuitstaanbare schoonmoeders, al de echte en toegedichte onhebbelijkheden der schoonmama's in zich vereonigend. Hij zal waarschijnlijk vinden, dat Morin in zulk een stuk niet op zijn plaats is en hij zal de regie van Louis Bouwmeester verdienstelijk achten. En hij zal tot de conclusie komen, dat het stuk een kapitale verdienste heeft, die van hem de lever eens ferm te hebben doen schudden. D -nderdagnamiddag geraakten twee knapen op het Verwulft in twist, waarbij een, 13 jaar oud, den ander, een elfjarige, een steek met een zakmesje in het linker achterdeel toebracht. Er volgde eene belangrijke bloeduitstorting, die ge durende den afgeloopen nacht en heden morgen aanhield. Volgens verklaring van den te hulp geroe pen geneeskundige is de tojstand van den knaap niet zonder gevaar. De verwonde werd door de politie per brancard naar de ouderlijke wo ning aan de Brouwerstraat overge bracht. Ingekomen aanvragen van werk zoekenden bij de Arbeidsbeurs aan het bureau van Haarlemss Dagblad 1 persoon voor loopwerk of incas seering van gelden, 1 letterzetter, 1 persoon goed met paard en wagen kunnende omgaan, 1 gepasporteerd militair vraagt werkzaamheden. Ingekomen aanvragen van werk gevers 1 stripjongen, 1 sigaren makersleerling. Nu de honden te Haarlemmer meer niet meer gemuilkorfd behoe ven te loopen, laten zij dadelijk weer van zicli hooren. De hond van J. heeft een schaap van K. verscheurd en de hond van 't H. heeft gebeten in de hand van O. Het weekblad De H. Familie deelt mede dat het echtpaar A. Roo- zen en E. M. van Veiseu te Over- veen aan de r. k. kerk van hunne ge meente een rijk geschenk zullen vereeren, bestaande in een kolossale koperen doopvont, een zestal zilve ren kandelaars en een paar mar meren beelden. De doopvont is in gothieken stijl ontworpen naar die in de H. Walburgerkerk te Zutfen, welk ornament dateert van het jaar 1527. Het voorwerp weegt 800 kilo en de hoogte is 31/* M., terwijl de kuip voor het wijwater een meter in middellijn heeft. De uitvoering van het geheel en de omgeving, waarin het komt te staan worden zeer geroemd. LETTEREN EN KUNST. Op de Donderdag te Amsterdam ge opende tentoonstelling in //Arti" zijn onder meer de volgende schilders vertegenwoor digd: Israels zond een forschen mannekop, Mesdag eene fraaie, kalme zee, Willem Maris twee landschappen, Witsen eenige boerenarbeiders, Breitner een negerkop, Neuhuys een binnenhuisje, Weissenbruch eeD landschap, evenals ook Bastert, Wijs muller, Gabriel, Koelofs, Th. de Bock, Erils Jansen en een aantal anderen dedeu. Verder ziet men naar gewoonte paarden van Nakken, de figuren der gebr. Oyens, ScheveniBgen o. a. van Blommers en Artz, een stadsgezicht van Klinkenberg, portret ten van Tholen, die ook een boerenhuisje inzond, Jan Veth, Oldewelt, Thérèse Schwartze, enz. Van Looy schilderde eene jodin met haar zoontje en een ouden man, Van Essen een leeuwekop, Witkamp een dienstmeisje, Van der Waay eene schil dersklasse en een gezicht op het Tolhuis, Wally Moes eene vrouw voor eene trek schuit loopende, enz. Van den overleden sehilder Mauve ziet men er twee fraaie stukken. De beeldhouwer Teixeira de Mattos zond eene buste, voorstellende een bekend schilder. Zaterdag den 27n a. s. zal Mme Sa rah Bernhardt, om aan het verzoek van vele Hagenaars te voldoen, in het Gebouw te 's-Hage optreden in wLa Tosca" van Sardou. (Vad.) Alphonse Daudet is bezig zijn laatsten roman //L'Immortel" voor het tooDeel te bewerken. Het stuk zou door het «Gym- nsse" worden opgevoerd. I K IA N I». Door 55 tabaksplanters wonende te Valburg (bij Nijmegen), is in een adres de aandacht van de Tweede Kamer gevestigd op den ongunstigen toestand van den tabaks bouw te Valburg en in de Betuwe. De aanplant van tabak is kostbaar, en de bewerking geschiedt met de meeste zorg en netheid. Dat wordt nu niet meer beloond, daar vele tabaksplanters in een gedrukten toestand verkeeren en de tabak niet of voor zeer lagen prijs kunnen verkoopen. De oorzaak van de goed- koope tabaksprij en wordt toe geschreven aan den grooten invoer van tabak uit andere rijken, die hier in ons land ingevoerd wordt zonder noemenswaardige onkosten; daaren tegen is onze uitvoer van tabak naar andere rijken zwaar beiast. Adressanten verzoeken daarom der Kamer, middelen te beramen om door zwaardere belasting van de van buiten ingevoerd wordende tabak hun te hulp te komen. Donderdag namiddag is per holiandscbe spoor uit de resi dentie vertrokken de heer E. P. C. Sol, ten einde de reis naar Indië te aanvaarden en daar het hem opge dragen ambt te gaan vervuilen. Bij de jongste verand e- ring in het personeel der rijksveld- wacht is: lo. op verzoek met 31 dezer eervol ontslagen de rijksveld wachter 3e kl. jachtopziener) J. v. d. Hoef, te Hartskamp, gemeente Eede; 2o. aangesteld tot rijksveld wachter 3e kl. (jachtopziener) H. C. v. d. Burg, onbezoldigd rijksveld wachter te Achterberg, gemeente Reenen (stamlpiaats Hartskamp, ge meente Eede). Het uitkomen van de honderdduizend, met de premie van dertigduizend gulden, in de Staatslo terij, op den dag der trekking van de laatste honderd nommers, zooals jl. Zaterdag plaats bad, gebeurde ook ruim een jaar te voren, en wel bij de 324e loterij op 11 Juni 1887. Vóór dien tijd had, sedert het bestaan van de Staatsloterij, derge lijk zeldzaam geval zich slechts tweemaal voorgedaan, en wel: bij de 69e loterij op 8 October 1779, toen evenwel aan den boogsten prijs geen premie was verbonden, en wij ders bij de 229e loterij op 21 Juni 1856, toen de f 130,000 viel bij den heer A. de Leeuw, destijds gedele geerde nu collecteur der staatslo terij te 's Graven hage. Verleden jaar kwam bij het trekken der laatste 100 nommers de kapitale prijs met het 96e nommer en jl. Zaterdag met bet 43e nommer er uit. Wij lezen het volgende in de Amsterdammer Indachtig aan het .hoor en we derhoor» hebben wij van de tijde lijke aanwezigheid te Wiesbaden van een onzer medewerkers gebruik gemaakt om ons op de hoogte te stellen van de ook in onze bladen bij herhaling besproken zaak van bet Sanatorium, dat daar ter stede zal worden opgericht en onder de leiding van dr. Mezger zal worden gesteld. Nadat wij onzen lezers de minder gunstige oordeelvellingen van eenige duitsche bladen over deze onderneming hebben medege deeld, mogen wij hun niet onthou den, wat de commissarissen van het Sanatorium tot toelichting van den juisten stand van zaken meenden te moeten aanvoeren. Het terrein, waarop het Sanato rium zal verrijzen zoo schrijft onze medewerker ligt in het Zuid-Oosten der stad, op geringen afstand van de stations. Het grenst aan de Frankfurterstrasze, de Vic- toriastrasze en de Martinstrasze en is grootendeels met houtgewas be plant, terwijl er thans nog drie villa's op staan. De bewoner van een dezer villa's, de heer Bernard J. Schiff, ontving mij zeer beleefd, ofschoon hij dadelijk verklaarde, dat hij het op de Zeitungschreiier niet begrepen had. Op zijne vraag, wat ik eigenlijk wensebte te weten, zeide ik hem, dat buitenlandscbe en binnenlandsche bladen over de onderneming veel tegenstrijdige be richten hadden verspreid, en dat de redactie van de Amsterdammer bet van belang achtte, baren lezers in lichtingen te verschaffen, die aan de bron zelve waren ontleend. De heer ScbifF verzekerde, dat nog aan geen enkel blad door bet comit4 inlichtingen waren verstrekt, het geen bij het volkomen particuliere karakter der onderneming ook ge heel onnoodig was. Spijtigheid over deze weigering was, volgens hem, de oorzaak geweest van de even 3?1 JEO tj' I L I. H O N. Een verhaal wit den amerikaanschen burgeroorlog. 54) XXXIe HOOFDSTUK. LTSANDEB NEEMT BEZIT. Jou duivelsche Toby 1 bulderde Lysander.Waarom brengt gij den laarzenknecht niet? De oude neger stond achter de deur met den laarzen- knecht in zijne band, gereed om hem den kapitein naar het hoofd te slingeren. Hij aarzelde een oogenblik, wendde zich toen om, en wierp het voorwerp uit het keukenraam. Er is geen laarzenknecht in huis, mijnheer. Kom dan hier. De grappige kapitein gebruikte den ouden neger als laarzenknecht. Sluit nu het huis en ga naar bed, zeide hij, terwijl hij hem een stomp gaf. Nadat Toby was vertrokken, Salina hare oogen had af- gewischt, en Lysander zijne voeten in de pantoffels van den ouden predikant had gestoken, geraakte het zoolang van elkaar gescheiden echtpaai met elkaar op vertrouwelij- ken voet. Lieve Salli! zeide de kapitein, haar liefkozende, wij kunnen even gelukkig leven, als twee biggetjes in de weide. Het was duidelijk, dat ai zijne huishoudelijke plannen gegrondvest waren op de veronderstelling, dat de predikant dood was. Was zij getroffen door dezen koel berekenenden geest? In het eerst wel; maar toen zij hem zijne misslagen had vergeven, had zij dat alles over het hoofd gezien. Zij, die zoo kort geleden nog zoo spijtig en ontevreden was, was nu voor hem een en al vriendelijkheid. Zelfs het beeld van haar blinden, bejaarden vader werd in haar brein ver drongen zelfs het reine schoone beeld van hare zuster ver dween, terwijl de oude gehechtheid weer opflikkerde. Moeten wij hare zwakheid veroordeelen? Of moeten wij medelijden met haar hebben? Zij had gedurende zulk een langen tijd niet liefgehad.' O ja, ik denk dat wij wel gelukkig kunnen zijn, zeide zij, als gij maar vriendelijk en goed voor mij zijt. Als het hier niet is, dan elders, de plaats doet er niet toe, ik verlang uw liefde. Ik heb echter eene voorliefde voor dit huis, zeide Lysander, terwijl hij de asch van zijn sigaar sloeg, waarom zouden wij het verlaten? Omdat.... gij weet, het is niet zeker.... ik geloof dat vader nog leeft. Heeft Toby mij dan voorgelogen? Gij kunt niet vertrouwen op hetgeen Toby zegt, ww het ontwijkend antwoord. Maar ik zeg u, dat Pepperill het verhaal van de lijken in de kloof bevestigd. Weet gij iets van het tegendeel? Lysander scheen zeer opgewonden te zijn, en een twist kon niet uitblijven. Salina vreesde zulks. Zij barstte in een luid gelach uit. - De waarheid is, dat Toby u heeft bedrogen. Hij kon niet nalaten, om er bij mij over te pochen. O Toby Toby, uwe kleine onschuldige ijdelheid zal u en anderen veel kosten. Lysander sprong op, zijne oogen schit terden van woede. Salina bemerkte dat bet te laat was, het geheim te bewaren. Zij liet hem het briefje van Toby zien. Virginia en haar vader leefden en waren in veilig heid; dat maakte Lysander biina dol. Maar waar waren zij dan? Salina kon die vraag niet beantwoorden, want het eenige wat zij Toby had kunnen ontlokken, was de mededeeling, dat zij ergens in een bol verborgen waren. Dat doet er niet toe I zeide Lysander met een dui- velschen glimlach, terwijl bij zijne door de tabak ontsierde tanden liet zien. Ik zal den neger laten geeselen. Hij zal mij de waarheid zeggen, of het kost hem het leven! TOBY S BBLOONINS. Met toorn en gramschap in het hart, had Toby den man, die hem als zijn meester behandelde, gehoorzaamd. Maar hij was nauwelijks ingeslapen, of hij werd wakker geschud, en toen hij zijne oogen opende, zag hij het gelaat van Ly sander, die eene lamp in de hand hield.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1888 | | pagina 1