GEMENGD NIEUWS.
Predikbeurten der Ned. Kern. Kerken
4
ich te Banjoe-Biroe te gaan vestigen, al
waar de luit.-kolonel Biljardt is overge
plaatst om op te treden als commandant
van de veld- en bergbatterijen.
Verliest het korps officieren der artille
rie alhier door dat vertrek een zelfstandig,
streng, doch zeer humaan chef, ook het
publiek verliest daardoor veel.
Het doodslaan van honden houdt steeds
aan, dagelijks ziet men dwangarbeiders,
aangevoerd door een dapperen ambonee-
schen korporaal, gewapend met knuppels
langs den weg kuieren, om jacht te maken
op niet gemuilbande honden. De glad-
dakkers zijn haast uitgeroeid, want het
nachtelijk houdengehuil wordt niet meer
gehoord.
Het heeft ons verwonderd, hoe de zeer
geheime cathegorische vragen, die door
het departement van oorlog aan de kapi
teins zijn gedaan, publiek zijn gemaakt
door verschillende dagbladen. Doch nu het
toch overal te lezen staat, wil ik u ook me-
dedeelen, hoe heeren kapiteins die vragen
hebben beantwoord.
Het grootste gedeelte is tegen hot slui
ten van de cantine gedurende kerktijden
tegen de gedwongen kerkparade; met al-
gemeene stemmen keurden zij het weren
van huishoudsters af, omdat daardoor niet
alleen do ontucht in de hand wordt ge
werkt, doch een ander kwaad, de straat-
prostitutie, daardoor zal ontstaan.
De militaire commandant van Lamteh
(le luitenant Nijpels) heeft weder met suc
ces een waagstuk ondernomen.
Dagelijks werden met lila'ss door den
vijand de bentengs Sabang en Kota Pagani
beschoten. De commandant van Lamteh
de richting opgenomen hebbende van waar
die schoten kwamen, ging op den ochtend
van den 14en October op verkenning uit
met 4 dwangarbeiders. Na door dicht
struikgewas heeu vooruit te zijn geslopen,
zag Nijpels voor zich uit eene vijandelijke
versterking. Met zijn vier dwangarbeiders
kroop hij vooruit en ontwaarde toen, dat
de benting niet bewaakt was en zich daar
in bevond een lila van anderhalven meter,
die in batterij opgesteld, die geladen en ge
richt was op Sabang. Dadelijk werd dat
stuk geschut van zijn affuit gehaald en
door de 4 dwangarbeiders zoo spoedig mo
gelijk uit de benting verwijderd en naar
ons blokhuis Sabang vervoerd, alwaar Nij
pels met zijn dappere dwangarbeiders om
7 uur v.m. aankwam.
De Atjehers bemerkten eerst later het
verlies van hun stuk geschut en gaven
hun misnoegen te kennen door ons te be
schieten.
Nijpels heeft weder getoond, wat een
wakker ridder vermag.
Naar men wil, zegt de //Locomo
tief", heeft de resident van Solo tijdeus
zijn verblijf te Batavia, met kracht bij den
goeverneur-generaal aangedrongen op eene
reorganisatie van het rechts- en politie
wezen in zijn gewest. Trouwens de toestand
is onhoudbaar geworden. Sedert een 15tal
jaren heeft men ten opzichte van het
rechtswezen hier een greep gedaan, daar
iets op het papier voorgeschreven, elders
een begin van uitvoering gegeven; maar
van stelselmatige verbeteringen en hervor
ming is geen spoor te vinden. Daarom
moeten de gevolgen noodlottig zijn, zij
moeten elk volk ter wereld bederven, want
er sluimeren in elkeen hartstochten, waar
tegen gewaakt dient te worden. Geschiedt
dit niet, dan wordt de maatschappelijke orde
bedreigd. Indien de toestand van de politie
in de Vorstenlanden nog alles te wenscheu
overlaat, dan ligt de schuld aan het ne-
derlandsche gezag. De regeering late zich
toch niet van haar eventueele goede voor
nemens afhouden door de bewering, dat
de vorsten daarvoor te zorgen hebben.
Toen de heer Nieuwenhuijzen resident van
Solo was, had hij van den sultan volle
toestemming tot organisatie van eene goede
politie, onder het europeesch gezag ver
kregen. De noodige voorstellen zijn ge
daan, welke de regeering kan raadplegen.
De vorst erkende, dat hem de middelen en
de bekwaamheid ontbraken om in dezen te
voorzien. Maar het voorstel van den resi
dent zou eeoige tonnen per jaar gekost
hebben. Het werd ter zijde gelegd. De
toestand der Vorstenlanden eischt de zor
gen der regeering. Bekwame residenten
kunnen de geweldigste uitspattingen wel
voor een tijd tegengaan, maar niet op den
duur; terwijl verder niet mag worden over
het hoofd gezien, dat de demoralisatie in
deze landen, en speciaal in Solo, aanste
kelijk werkt en den toestand ook in de
aangrenzende residenties bederft.
De redacteur van de //Locomotief",
tot nog toe van meening, dat te Srikaton
op onverantwoordelijke wijze een bloed
bad was aangericht onder de onschul
dige mannen, vrouwen en kinderen, geeft
thans eene zeer uitvoerige beschrijving van
de plaatselijke gesteldheid van Srikaton
en van hetgeen daar is voorgevallen, na
dat hij persoonlijk een onderzoek heeft
ingesteld. De slotsom is, dat de vroeger
door hem op grond van een inlandsch
rapport van de zaak gegeven voorstelling
onjuist blijkt te zijn, en dat //de bende
van den Iman Kedjo uit eigen beweging
en met oproerige bedoelingen de passan-
grahan is binnengetrokken, en het bestuur
dus alle recht had hen als opstandelingen
te behandelen". Dit laatste wordt met
twee soorten van vette letters gedrukt,
verder zullen van dit nummer der #Loc.//
twee buitengewone exemplaren gezonden
worden aan de redactiën vau het uAmst.
Hand", en het //Vaderland" (dit waar
schijnlijk omdat een redacteur van elk
dier bladen tot de tien-mannen behoort.)
Het blijkt nu, dat de heer Brooshooft
den eersten keer wel te Solo, maar niet
te Srikaton was geweest, en dat ook vol
gens hem de //Nieuwe Vorstenlanden" het
bij het rechte eind had. Uit welk geval
men alweer kan leeren, hoe moeilijk het
is een juist oordeel te vellen, zoolang men
niet alles weet, en hoe voorzichtig men
moet zijn met te denken dat dit laatste
het geval is.
De //Javasche Courant" meldt:
Donderdagochtend te 8 uren werd te
Tjilegon de zitting van de rechtbank van
omgang in zake de 88 eerste beklaagden
naar aanleiding van de bantamsche onlusten
geopend, en wel in de pendoppo van den
patih. Daar beklaagden volgens de wet
vrij vau banden voor den rechter moeten
verschijnen, waren de noodige maatregelen
genomen tegen eene poging tot ontvluchting.
De pendoppo was aan de beide zijkanten
met een bamboehek afgesloten, terwijl de
gevangenen met hun rug geplaatst waren
naar het huis, waarvan de deuren waren
gesloten, en de rechters zich met den rug
naar de voorzijde haddeu gekeerd. Er was
dus geen ontkomen mogelijk dan over de
rechters heen, doch achter dezen stonden
de noodige schildwachten. Inlandsch publiek
was er bijna niet, en wat er was, hield
zich op een eerbiedigen afstand; dit kan
zoowel een slecht als een goed teeken zijn
van de gezindheid der bevolking.
Nadat de akte van terechtstelling was
voorgehouden en de akte van beschuldiging
was /oorgelezen en uitgelegd, werden 18
vau de 28 beklaagdeu naar aanleiding
van die laatste akte ondervraagd. De meesten
verklaarden, dat zij wel de boofdmuiters
waren gevolgd, doch alleen daartoe ge
dwongen door de kiais, die later door de
soldaten waren doodgeschoten. Meer dan
medeloopen had echter niemand gedaan
van moord en plundering, aan elk der
beklaagden nog afzonderlijk ten laste ge
legd, was geen sprake geweest; ieder was,
zoodra hij de gelegenheid schoon zag, naar
zijue eigen woning teruggekeerd. Niemand
kon de oorzaken van den opstand opgeven:
men had over niets te klagen, en slechts
een enkele had van hadji Wassid gehoord,
dat de uitoefening der godsdienstplichten
te veel belemmering ondervond, en dat
daarom alle Europeanen en de inland -
sche ambtenaren moesten worden gedood.
Sommigen beweerden, gedurende de dagen
van den opstand rustig thuis te zijn ge
weest, en njai Kamsidah, aan wie de moord
op mevrouw Gubbels gepleegd is ten
laste gelegd, betuigde met tranen in de
oogen dat de geheele aanklacht las
terlijk wasdat zij vóór het sluiten van
het eerste harer vijf wettige huwelijken,
onder leiding van hare zuster, steeds met
soldaten had geleefd en bij dezen het geld
had verdiend voor den tocht naar Mekka,
waarom zij, ofschoon hadji, liefde koesterde
voor alle Europeanen en in het bizouder
voor de militairen. (De schildwachten
lachten smadelijk, toen zij dit hoorden.)
Zij had gezien dat een zestal lieden me
vrouw Gubbels in de sawah bij hare
dessa wilden vermoorden, en was toen te
Tjilegon hulp gaan halen om het plegen
van een zoo gruwelijk bedrijf te verhin
deren, doch niemand had haar willen bij
staan, en toen was zij, treurende over
hare machteloosheid, de geiten gaan hoe
den.
Onder de officieele berichten worden
eenige belooningen vermeld, door de Re-
geering geschonken aan inlandsche hoof
den, die zich bij de tjilegonsche onlusten
wakker hebben gedragen.
Verleden Zondag heeft de schout
Gastelaars, vergezeld van den opium
ambtenaar Baudoin, huiszoeking gedaan
bij een aantal Ghineesche apothekers te
Batavia, en daar zoogenaamde opiumpilleu
gevonden en in beslag genomen. Zulks
geschiedde op last van den resident en op
verzoek van den pachter. De Chineezen
zullen nu voor den landraad vervolgd
worden, doch de uitslag blijft onzeker,
omdat vroeger door het hooggerechtshof
in eene dergelijke zaak een arrest van
vrijspraak gewezen is.
CIVIEL DEPARTEMENT.
VerleendEen tweejarig verlof naar Europa,
wegens ziekte, aan den pred. op wachtgeld A.
A. G. J. Bouijer: aan den onderwijzer late klasse
A. H. Nijland; zes maamden verlof naar Neder
land. buiten bezwaar van den lande, wegens ge
wichtige redeaen, aan den commies lste klasse
hij den post- en telegraafdienst, C. P. Copper.
Ten huize van lord G y p-
aon te Londen werden dezer dagen
eenige bedden in de open lucht ge
bracht, ten einde te worden gelucht,
toen eensklaps eene jonge, slanke
vrouw door een zijdeurtje binnen
snelde, twee veeren peluwen greep
en er mede verdween. De diefstal
was zoo vlug in zijn werk gegaan,
dat de twaalf mannelijke en vrou
welijke dienstboden, die bijeen ston
den, geheel waren overbluft en er
niet aan dachten de dievegge na te
zetten.
Toen bij de politie aangifte werd
gedaan, kwam aan't licht dat't bed-
degoed door de zeven en twintig
jarige juffrouw Crago in een pand
jeshuis was beleend.
Voor den rechter gebracht be
kende de vrouw, onder 't storten van
tranen, haar misdrijf en bezwoer dat
haar kinderen van honger en ellende
zouden zijn omgekomen, als zij niet
gestolen had. Verscheidene personen
legden de gunstigste verklaringen
omtrent de arme moeder af en zelfs
de rechter zeide dat het hem leed
deed eene veroordeeling te moeten
uitspreken.
Snikkend zeide de vrouw: «Zelfs
de geringste straf zou voor mij een
groot onheil zijnwant ik ben
de weduwe van een soldaat, die in
Afrika sneuvelde en een vonnis zou
mij 't kleine weduwengeld doen ver
liezen, dat ik ontvang.»
Op dit oogenblik kwam de als
getuige opgeroepen lord Gypson
aan bet woord en voegde den rechter
toe «De geheele geschiedenis be
rust van begin tot 't einde op een
misverstand. Ik had de twee pelu
wen aan de juffrouw ten geschenke
gegeven en zij haalde ze zelf af, om
mijne dienstboden de moeite te spa
ren om ze baar te brengen. Daar
door heeft zij mij een dienst bewe
zen dien ik baar met dertig pond
sterling (driehonderd zestig gulden)
wensch te betalen. Hier juffrouw
heb je het geld.»
De arme vrouw kon door ontroe
ring geen woord van dank stamelen
en stortte heete traren, terwijl de
rechter den getuige toevoegde«U
heeft een goed werk gedaan, mijn
heer, God moge u dat vergelden.»
Op h e t g e r u c h t o m t r e n t
de daling der aandeelen-Panama is
Woensdag te Parijs een soort van
paniek ontstaan. In de gangen en
wachtkamers der Panama-kanaal
maatschappij verdrong zich een op
gewonden menigte, waaronder een
aantal zenuwachtige dames, die ech
ter geneigd waren tot haar laatsten
etuiver aan de maatschappij te ge
ven, in de hoop van haar kapitaal
tjes terug te ontvangen. Zij geleken
wanhopige spelers, wier hoop het
grootste wordt, wanneer de verlie
zen het zwaarste zijn geweest. Eene
dame viel bijna flauw, toen zij van
iemand, die juist van de beurs kwam,
vernam, dat de aandeelen van 500
francs tot 140 francs waren gedaald.
Zij vertelde, dat zij 12,000 francs,
dat was nagenoeg haar geheele ver
mogen, in de Panama-maatschappij
had gestoken.
Over 't algemeen was de stemming
echter zeer gunstigen niemand
twijfelde er aan het grootsche werk.
Dit geldt echter slechts voor de
bureaux der maatschappij. Op den
boulevard Montmartre verzamelden
zich de ontevredenen. Een hunner
vertolkte het algemeen gevoelen door
te roepen, dat reeds de helft van
zijn spaarpenningen door het kanaal
verslonden was, en dat hij voor ver
dere aderlatingen bedankte.
Een schotschrift tegen den heer
De Lesseps werd op de boulevards
druk verkocht.
De Volksstem, meldtvan
12 November, dat Donderdagmid
dag, toen het schot van twaalf uur
viel, door verschillende personen,
die zich in de buurt van het kerk
plein der Gereformeerde Kerk te
Pretoria bevonden, een suizend ge
luid vernomen werd als van een
voorbij vliegenden kanonskogel. Een
groote steen viel terzelfder tijd voor
het huis van president Krüger op
de veranda. ZHEd. nam den steen
op en stak hem heel bedaard in
zijn zak.
«Bewonderenswaardig was», zoo
schrijft de heer F. Schuster, die
aan gemeld kerkplein woont, «het
gedrag van den ouden heer. Wie
toch zoude zoo kalm gebleven zijn
als hij. Hij nam eenvoudig den
steen op, bromde iets in den baard,
ging aan tafel ennam zijn
dutje».
Het ingestelde onderzoek heeft
aan het licht gebracht, dat den
vorigen dag het schot niet afge
vuurd is, omdat er geen sein van
het telegraafbureau gekomen is.
Eenige personen hebben blijkbaar
de aardigheid gehad een steen in
het kanon te stoppen, zonder dat
dit door de artilleristen is opgemerkt.
De artillerist, die het schot ge
lost heeft, is gevangen genomen en
zal voor den krijgsraad terechtstaan.
Verder ^al de zaak behoorlijk on
derzocht worden.
TE HAARLEM.
Op Zondag 16 Dec. 1888.
Groote Kerk.
Voorra. 10 ure, Smeding.
Nam. 2 ure, Moeton. 7e Zondag.
's Avonds 6 ure, Hoog.
Nieutoe Kerk.
Voorm. 10 ure, Moeton.
Jdn s- Kerk.
Voorm. 10 ure, J. D. van Arkel,
pred. te Bloemendaal.
Woensdagav. 7 ure, Knottenbelt.
Bakenesser Kerk.
(Voor de Kinderen.)
Voorm. 10 ure, Snethlage.
Waalsche Kerk.
Voorm. 10 ure, Gagnebin, past. ik Amsterdam.
Christelijk Gereformeerde Gemeente
Gedempte Oude Gracht.
Voorm. 10 ure, 's Avonds 5 ure, Mulder.
Woensdagav, 8 ure, Mulder
Klein Heiligland.
Voorm. 10 ure, 's Avonds 5 ure, Schotel.
Donderdagav. 8 ure, Schotel.
Lnthersche Kerk.
Voorm. 10 ure, Poolman.
's Avonds 6 ure, Mees.
Kerk der VereenigAe Doopsgezinden.
Voorm. 10 ure, Craandijk.
's Avonds 6 ure, de Lanoy.
Remonstrants Kerk.
Voorm. 10 ure, Tideman.
Bevestiging van nieuwe leden.
Broedergemeente.
Voorm. 10 ure, Weiss.
Woensdagav. 8 ure, Weiss. Voorbereiding.
Chr. bewaarschool Lange Heerenvest.
Maandagavond 8 ure, Moeton. Bijbellezing.
Lokaal in de Oranjestraat.
Dinsdagavond 8 ure, Snethlage. Bijbellezing.
Lokaal Jongelings- Vereeniging.
lange Annastraat.
Geen bijbel), daar het lokaal niet beschikbaar ii.
Noorderker/c Ridderstraat
Nederd. Geref. Gem. (doleerende).
Voorm. 10 ure, 's Avonds 6 ure, P. Goedhuijs,
van Amsterdam.
Donderdagavond acht ure, L. Spoel,
pred. te Kampen.
Nederd. Herv. Kerk,
Bennebroek»
Voorm. 10 ure, G. van Herwaarden.
Nam. 41/, ure, G. van Herwaarden.
Beverwijk.
Voorm. 10 ure, J. C. Boon'.
Evang. Luthersche Kerk.
Voorm. 10 ure, geen dienst.
's Avonds 6l/« ure, K. A. Gonlag.
Doopsgezinde Kerk.
Voorm. 10 ure, J. Sepp.
Bloensendaal.
Voorm. 10 ure, geen dienst.
Nam. 21/» ure, J. D. van Arkel.
Heemstede.
Voorm. 10 ure, F. E. Daubauton.
llillegom.
Voorm. 10 ure, M. Buchli Feat.
Houtrijk en Polaaen»
Voorm. 9x/a ure, H. J. Bergsma,
pred. te Spaamdain.
Santpoort.
Voorra. 10 ure, J. van Loenen Martinet.
Spaarndam.
Voorm. 10 ure, geen dienst.
Nam. 2l/s ure, H. J. Bergsma.
Velsen.
Voorm. 97s ure, C. J. Brutel de la Rivière,
pred. te Haarlem.
's Avonds geen dienst.
Zand voort.
Voorm. 10 ure, O. Schriecke.
Nam. 21/? ure, O. Schriecke.
•- j&U i i
msvsvuam, 15 Dec
De dar Aardappskn waren als volgt:
Frlsioha Dokkumer Jammer '3,a 8,25. dito
franekor Jammen f2 75 a 3.10, do. Engelacha
f 2j60 a 0,do. Muntersche f 0.a 0,
■Zeeuwiiche Spimnk? Jiramen f 4 50 5,üeid.
^'.auvrn f 2,30 a 2,60. Pm sisehe Hamburgers
dito Roode f2,90 a 3,10, Saknïche?3,a 8,75
Zeenwache Poters f 0,i 0,do. Flakkeesche
f 3 50 a 4,25, dite Blauwe f 2 SO a 0,Hille-
gommer do. f 0,a 0,Haarlemmer id. f 0,
a 0,allan per Hl.
Aangevoerd 0 varsuhm ladingen.
Bulksr: illet flauw. Geraffineerd kalm.
Petroleum hooger. Loco f 10s/4 E- betaald en
opgeruimd. Dec. f107. E., Jan. f 10 E., consum-
tie f 11.50. Nobel dito onveranderd.
Vsrwa op isx sriug onveranderd, Maart f216,
Mei f 217.
Nflioaring van de Commissie voor dos Graan-
%nif>L Kogge op Ie/erin? traag, Maart f180,
Mei f 131.
Noisaring van Manaa Thole. Koolaa&d op
S00 Kg. Olie stil.
Lynzaad flauw.
Raaoolie willig, vliegend per 100 Kg. f 36, lo.
Mei f311 2, 315/e, lo. Sept. Den. f271/..
ïjijnoliö traag; vliegend per 100 Kg. f20;/s»
lo. Jan. f201,4, lo-. Jan., Mei f207.* lo. Maart/
Mei f21, lo. Juni/Aug. f2175, 215/flo. Sept./
Dec. f21s/'f.
Raapkoeken f 92 a 105 per 1040 3tuks
Lijnkoeken f9,50 a 12,50 per..104 stuks.
Hoorn, 18 Dec. Kaas: Ter waag gewogen 170
stapels, wegende 50,546 kilo. Hoogste prijs:
kleine Gras f 31,Hooi id. f 0,Commissie
id. 28,middelbare f 0,
Leiden, 14 Dec. De aanvoer en prijzen ter
Veemarkt van heden waren als volgt13 Stieren
t 54 a 100, 142 vette Ossen en Koeien f 120 a
250 of f 0,56 a 0,68 per Kg., 92 Vare id. f 88
a 203, 48 Graskalveren f 16.a 52, 19 vette id.
f34 a 72 of f0,70 a 0,90 per Kg., 8 nuchtere
id. f 8,a 18,1220 vette Schapen f 18 a 32,
of f 0,40 a 0,45 per Kg., 124 weide do. 14,
a 25,Lammeren f 0,a 0,24
magere Varkens f12 a 20, 146 Biggen f3,50 a
9,0 Paarden f a 129 Kalf- en
Melkkoeien f 92 a 238.
Leiden, 14 Dec. Aangevoerd 28 partijen.
Gouds flhe Kaas f 16,a 20,Derby a
Leidsche, de 150 kilo fa Edammer Kaas
2e kwal. f 0,a 0,
Süsibbam, 15 Dec fóuntwya t 8 50, Jmuwcer
14Amst. Proof f15 25 Spoiling--Bear*
1 80. f?«to Comnróurie 2,
Zwolle, 14 Dec. Boter, Prima Gras f 25,
f 257s» afwijkende f23,a 24,2e soort
a 19,— a 21.50.
grijze naar Evjen rijden de afstand was wel kort, maar
Sigrid zou de bedoeling beter begrijpen.
Zon gebeurde het dan ook, ofschoon de oude vrouw meende
dat hij nu oud genoeg was zelf een meisje te gaan vragen.
«Van geld of bezittingen moest zij echter vooral niet spre
ken,» meende Gjermund, «zij moest alleen zeggen dat het
hem berouwde zoolang weggebleven te zijn en dat hij nu
niet meer tot haar durfde gaan. Terwijl zij op den grijze,
die er na een goede verpleging en verzorging veel beter
uitzag, den heuvel afreed, zat de zoon met kloppend hart
in de huiskamer en wachtte. Deze rit was heel anders dan
de dwaze rit, waarover Gjermund gedroomd had en waarbij
Jon Evjen hem reeds aan het hek tegemoet zou komen om
hem allernederigst te begroeten, wanneer hij de hand der
dochter kwam vragen.
Toen men op Evjen zag dat de weduwe van Strömshagen
kwam aanrijden, begreep men dat er iets bizonders gebeuren
zou. De boer ging naar binnen en trok zijn jas aan. De
oude vrouw gedroeg zich zeer nederig, boog diep en was
haast niet te bewegen om te gaan zitten. Toen men sprak
over de thuiskomst van haar zoon, antwoordde zij met een
zucht, dat zij er weinig pleizier van zou hebben als hij
voortdurend zoo treurig en droomerig in een hoek bleef
zitten.
Sigrid's ouders verwonderden zich daarover, zijzelf bloosde
even. Toen kwam de oude vrouw voor den dag met de
boodschap, dat zij Sigrid even alleen wilde spreken. Te
zaraen gingen zij in de zijkamer en toen Sigrid den drem
pel overschreed, was zij doodsbleek geworden en haar gelaat
stond koud en strak. Jon schudde er het hoofd over en dacht
dat het weer naar «neen» uitzag.
Toen beiden echter weer uit de kamer kwamen, gloeiden
hare wangen en had zij tranen in de oogen, maar men zag
gemakkelijk dat het niet uit smart voortkwam en hare han
den beefden zoo geweldig, dat zij alles verkeerd deed toen
zij volstrekt Gjermunds moeder op het paard wilde helpen.
Toen Gjermund zijne moeder zag terugkomen en haar
tegemoet snelde, zag hij al dadelijk dat het niet zoo erg was
als hij gevreesd had. Zij vertelde hem hoe Sigrid eerst ijskoud
«neen» had gezegd, maar toen de oude vrouw geschreid had
en gezegd dat dit wel een treurig einde was en dat zij
zulk een boodschap toch niet op den grijze terug kon bren
gen, toen was Sigrid in tranen uitgebarsten, maar had niets
gezegd tot de moeder op haar vraag of hij komen mocht
een stommen knik ten antwoord had gekregen.
Een kwartier later zaten de jongelieden hand in hand
op de bank vóór het huis van Jon Evjen. Eindelijk toch
moest Sigrid naar binnen, om de brij te gaan koken, maar
toen de brij kwam was ze aangebrandhetgeen Jon daar
aan toeschreef, dat het buiten zoo warm was geweest.
Eenige dagen daarna werd er over de bruiloft gesproken.
Nu was het Gjermund die haast maakte en Sigrid die uit
stelde. Maar op een schoonen herfstmorgen gebeurde het
toch en Sigrid reed op den grijze naar de kerk. Een talrijke
menigte was toegestroomd om het jonge paar te zien de
schoone bruid en den flinken bruidegom, met zijn knap
uiterlijk en breede schouders.
Als bruidsgeschenk gaf Jon de hoeve waar hij nu woonde.
Met zijn oude vrouw wilde hij rustig en stil gaan leven en
het was nu maar beter, dat Gjermund heer van Evjen en
Strömshagen beide was.
Maar midden onder het vroolijk feestmaal slopen de jong
getrouwden weg en gingen naar den stal, waar de grijze
stond. Zij streelden het dier dat hun zacht toehinnikte en
Gjermund sloeg den arm om zijn jonge, echoone vrouw heen
en kuste haar zacht op het blanke voorhoofd.
