NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
SARAH BLONDEL.
6e Jaargang.
Zaterdag 29 December 1888.
No. 1684.
ADVERTENTIES:
STADSNIEUWS.
HAARLEM'S DAGBLAD
ABOKKE ME HTS PRIJS:
Voor Haarlem, per 3 maanden1.20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers- 0.03.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. felefeonnummer 123.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij groote opgaven aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onse agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en eourantiers.
Directeuren-Uitgevers J. C. PEEREBOOR en B. AVIS.
Hoofiagmtm «oor hst Bmlmlani: Compagitit gmtra.lt it Fublicitt Elrangirt B. 1. DJUBE Co., JOH. I. JONES, Suer., Parijt, 31btt Faubourg Monlmartu.
Haarlem, 28 December.
Door den commissaris des konings
in Noord-Holland zijn benoemd tot
zetters voor 'sRijks directe belas
gen met ingang van Januari e. k.
te Nieuwer-Amstel de heer H. E.
Kolk, te Andijk de heer J. Tensen,
te Hoogwoud de heeren K. van
Diepen Dz. en A. Koorn Dz., te
Wieringen de heer P. Pz. Kooy.
Donderdag is alhier door den heer
Van der Steur de aanbesteding ge
houden van de verbouwing van het
Hof el Funckler alhier. Inschrijvers
waren de heeren H. London voor
f 16,980, J. B. Lasschuit voor f 14,600,
D. A. Braakenburg voor f 14,388,
J. van Ek Zoon voor f 13,870,
B. Hagen voor f13,870, Martens
Zoon voor f13,465, M. van Om
meren voor f13,021, W. Krieger
voor f12,964; allen te Haarlem. Het
werk werd gegund aan den heer
W. Krieger.
Het //Nederlandsch Tooneel" gaf Don
derdagavond in den schouwburg alhier
,/de Vreemdelinge" naar „l'Etrangère" van
Dumas fils, bewerkt door A. J. Ie Gras.
Dit stuk heeft al de eigenschappen die
de tooneelwerken van den jongen Dumas
hebben, geestige dialogen wier gerektheid
de acteurs wel eens moeten doen verge
ten, boeiende toestanden met snelle ont
knoopingen en dat alles op een morali-
seerende manier als een boetprediker.
Dat de schouwburg flink bezet was,
behoeft niet te verwondereneen blik op
het programma deed zien hoe de talenten
van dit ons eerste tooneelgezelschap //au
grand complet" waren, mevr. Erenkel en
mevr. de Vries, Louis Bouwmeester en
Morin, Touruiaire en waarlijk, men mag
er mej. Chr. Poolman ook wel bij noemen.
Is het kunstgenotBouwmeester te zien spelen
met zijn zuster, samenspel van de laatste
met hare kunstzuster mevr. de Vries, is
het niet minder en de dialogen van Morin
die de rol van het factotum, den dokter,
speelde, met mej. Chr. Poolman waren in
weerwil van hunne gerektheid nu en dan,
ware meesterstukjes.
Bouwmeester als Yankee, die zich moei
lijk kan uitdrukken in de landstaal, de
type van den Amerikaan, die leeft voor
//business", die met den hoed op het hoofd
//bonjour meneer" zegt tot een hertog,
was dat dezelfde Bouwmeester die den
Lodewijk XI zoo meesterlijk speelt f Men
kan haast niet gelooven, dat deze uitersten
elkander raken kunnen en toch niet
tegenstaande de rol groot gevaar aanbiedt
van te verloopen in een blijspel-partij, toch
had men oog en oor voor elk gebaar, voor
elk woord van hem en gevoelde onwille
keurig sympathie voor de krachtige, man
nelijke figuur welke Bouwmeester in weer
wil van de charge, er uit wist te maken.
Touruiaire speelde de rol die zijn eigen
lijk genre is, die van den door en door
bedorven lichtmis, schurk geworden door
zijn volslagen karakterloosheid.
De heer de Jong had de moeilijke rol
vau den platonisch liefhebbenden minnaar
der getrouwde vrouw. Het was zeer goed
gezien, dat hij daarom zeer sober was in
zijn spel en een hoogst gereserveerde hou
ding aannam, hij overdreef o. i. echter
een weinig door voortdurend zijne hand
schoenen aan te houden.
De heer Spoor, de rijkgeworden burger
man te raidden van de aristocraten, was
zeer verdienstelijk.
Eene kleine opmerking tot slot. Zou het
niet mogelijk zijn, de heeren in den foyer
bij het einde der pauze te waarschuwen
door een trompetsignaal? Men zou daar
door het binnenkomen na het opgaan der
gordijn voorkomen.
LETTEREN EN KUNST.
De opera „Catharioa en Lambert"
van den lieer C. v. d. Linden wordt in
het franach vertaald. Do „Opéra Comique"
te Parijs nl. heeft aanzoek gedaan het
werk in Parijs op te voeren, en de com
ponist heeft dit toegestaan. (I). C.)
Ingekomen aanvragen van werk
zoekenden bij de Arbeidsbeurs aan
bet bureau van Haarlem's Daghlad:
1 gepensionneerd onderofficier zoekt
bezigheden, 1 smidejongen.
Ingekomen aanvragen van werk
gevers: 1 boekbindersjougen met
het vak bekend.
Nader vernemen wij over den
brand bij den graanhandelaar Van
Geel te Haarlemmermeer, dat door
den officier van justitie te Haar
lem vergezeld van den rechter-com-
missaris en den griffier, op Woens
dag 25 Dec. jl. te Haarlemmermeer
een onderzoek is ingesteld.
De brand was bij afwezigheid
van de bewoners opzettelijk ge
sticht, blijkbaar uit de hoeveelheid
petroleum die op de meeste meube
len, het beddegoed en andere voor
werpen was aangebracht.
De brand die in den aanvang
gestuit werd, veroorzaakte nogal
schade, terwijl de eigenaar voor
vaste en roerende goederen slechts
zeer laag verzekerd was.
B I N N K N L A N D.
Z. M. de Koning heeft
aan de gemeente Elsloo vergunning
verleend tot het voeren van een
historisch wapen, dat aan de oudste
familiën van die plaats herinnert.
Het dorp Elsloo is een der oudste
plaatsjes van ons land, waar de ka-
rolingische koningen eene verster
king hadden, die in 822 door de
Noormannen werd ingenomen. Dit
nieuwe wapen doet aan de heeren
van Elsloo herinneren en wel aan
Herman van Elsloo die het beleg
van Damiate medemaakte en aan
de graven Arberg en Valengen, die
in latere tijden de heerlijkheid Els
loo bestuurden.
Z. M. de Koning heeft den
kapitein Vitali, van de italiaansche
artillerie, uitvinder van het geweer
van dien naam, waarvan het systeem
ook door ons leger is aangenomen,
benoemd tot ridder in de orde
van den Nederlandschen Leeuw.
Uit Apeldoorn schrijft
men aan het U. I).:
Het is ons weder hoogst aange
naam, de loopende ongunstige be
richten, omtrent den minder gunsti
gen gezondheidstoestand van Z. M.
den Koning, ste.lig te kunnen tegen
spreken.
Zr. Ms. toestand is en blijft steeds
bevredigend. Z. M. houdt wel steeds
de kamer, doch geenszins het bed,
en voortdurend behandelt Z. M. de
regeeringszaken en HD's bizondere
zaken met zijne bekende nauwge
zetheid.
Ten paleize Het Loo was Maan
dagavond een prachtige, rijk ver
sierde en verlichte kerstboom voor
de prinses opgericht, bij welk feest,
evenals vorige jarenweder een
lOtal kinderen waren uitgenoodigd,
welke natuurlijk in keurige, doch
thans wegens den hofrouw, stem
mige toiletjes, daarvan gaarne ge
bruik maakten. H. M. de Koningin
en de prinses onderhielden zich ge-
ruimen tijd minzaam met de klei-
n, die allen vele kostbare en
fraaie geschenken ontvingen en
nog eenigen tijd bij den kerstboom
werden beziggehouden.
Mede evenals gewoonlijk, was
ook thans weder een niet minder
sierlijke kerstboom ten paleize op
gericht voor de hofdignitarissen
heeren en dames aan wie mede
kostbare geschenken waren toege
dacht.
De arbeiders in het park ontvin
gen, namens Z. M., bij gelegenheid
van het kerstfeest een ham ten ge
schenke.
De aandacht van belang-
hebbenden wordt nogmaals geves
tigd op het in de Nederlandsche
Staatscourant van 8 Augustus 1885,
no. 185, geplaatst bericht, luidende
als volgt:
«Naar aanleiding eener mededee-
ling van den gezant des duitschen
rijks, wordt ter kennis gebracht van
belanghebbenden, dat de duitsche
onderdanen in Nederland verblijf
houdende, zich voortaan ter verkrij
ging of tot het doen legaliseeren
van door hen benoodigde stukken,
rechtstreeks en zonder van tusschen-
personen gebruik te maken, zullen
hebben te wenden tot het ministerie
van Buitenlandsche Zaken te Berlijn,
zullende aan verzoeken door ande
ren uit hunnen naam gedaan, geen
gevolg worden gegeven.»
Bij de Tweede Kamer is
ingekomen een wetsontwerp tot
voorziening in eene leemte, in het
wetboek van strafvordering be
staande, ten gevolge van de niet ge
rechtelijke of gemeentelijke indee
ling van de Zuiderzee en andere
wateren, waardoor in vele gevallen
de rechter, bevoegd tot kennisne
ming van strafbare handelingen, op
die wateren gepleegd, ontbreekt
Vooral op de Zuiderzee werd hier-
vau de moeielijkheid ondervonden
zoo dikwijls daar met den verboden
wonderkuil werd gevischt, waarom
het college van de zeevisscherijen
sedert lang op eene voorziening
heeft aangedrongen.
(Avondpost.)
Volgens een hij de ree-
derij «Zeevisscherij Schiedam» ont
vangen telegraphisch bericht is de
sloep Harmonie den 23n dezer bij
Doggersbank aangevaren door het
duitsche barkschip I. C. Julius. De
sloep is gezonken, doch de equipage
werd gered en is aan de Tyne geland.
Vanwege het depart e-
ment van Koloniën is aan de firma
Fried. Krupp te Essen de levering
opgedragen van1 kanon van 21 cM.
1 kanon van 15 cM. en 2 kanonnen
van 12 cM., benevens de voor die
vuurmonden benoodigde affuiten.
Een en ander vertegenwoordigt eene
waarde van ruim 200.000 mark.
Te rekenen van 1 Januari
1889 zullen mede in het verkeer
met België en Zwitserland pakket
ten zijn toegelaten, bestemd om aan
de geadresseerden te worden uitge
reikt zonder betaling der eventueel
verschuldigde porten en rechten,
waarvan het bedrag alsdan voor
rekening van de afzenders blijft en
van dezen wordt ingevorderd. De
bedoelde pakketten zoowel als de
bijbehoorende adreskaarten behooren
voorzien te zijn van de aanwijzing:
«Vrij van port en rechten». «Franc
de taxes et de droits».
Door de franscheKamer
is Donderdag het wetsontwerp aan
genomen, houdende goedkeuring der
tusschen Frankrijk en Nederland
gesloten overeenkomst omtrent de
grensscheiding tusschen beider west-
indische koloniën.
Den 22sten December
1888 heeft te Konstantinopel de
uitwisseling plaats gehad der akten
van bekrachtiging van de op 29
October d. t. v. gesloten internati
onale overeenkomst, strekkende om
ten allen tijde en aan alle staten
het vrije gebruik van het Suez-
Kanaal te verzekeren.
Op initiatief van den
burgemeester van Zandvoort, ver
gaderden te Amsterdam de burge
meesters van Katwijk, Wijk aan Zee
en Duin, Noordwijk, Loosduinen en
Zandvoort.
Op die vergadering werd besloten
een rekest te zenden aan Z. M. den
Koning, van den navolgenden in
houd
Geven met verschuldigden eerbied
te kennen de ondergeteekenden bur
gemeesters van Zandvoort, Katwijk
VïüUïlULBTO 3NT.
Naar het fransch van Louis Gallet.
30j
XIII.
Toen dokter Sylvain dus inlichtingen kwam inwinnen,
had men hem geantwoord dat George zich hoogstwaar
schijnlijk in den besten gezondheidstoestand mocht verheugen.
Toen George, zoodra hij voelde zich genoegzaam te kunnen
beheerschen om niets van zijne zedelijke kwellingen te doen
blijken, zich bij den dokter aanmeldde, vernam hij zonder
verwondering, dat deze met mevrouw Sylvain en Lucienne
vóór een paar dagen naar Honvaux was gegaan.
Aanstonds was zijn besluit genomen. Een verblijf van
eenige weken op Honvaux, te midden zijner verwanten,
die zijne droefheid zeker zouden billijken en ontzien, laehte
hem ten zeerste toe. Hij keerde naar zijn hotel terug en
liet zijn koffers naar het noorderstation brengen, 's Avonds
kwam hij te Boulogne aan en wandelde langzaam den weg
door het duin op, volkomen zeker zijnde, tijdig genoeg voor
hst diner te komen.
Een groote rust heerschte iu de natuur. Onbewogen, als
ware het een meer, kaatste het gladde vlak der zee den
hemel terug. In het verschiet teekenden zich tegen de heu
velen de heldere en donkere vlekken van grazende koeien
af. In de nabijheid van een schapenkooi stond de oude her
der, dien George zoo goed kende en die hem met een
hoofdknik begroette.
De jonge man geraakte onder den indruk van deze rust
en kalmte. Deze vredige omgeving leidde zijne gedachten
uit het hartstochtelijke spoor, dat zij tot dusver gevolgd
hadden, op kalmer banen.
Toen hij den hoogsten duintop bestegen had, aan zijn
rechterhand de grijze muren van Honvaux zag verrijzen
door het frissche groen der bosschages, vóór zich de baai
van Wimereux haar ongerimpelden spiegel zag uitstrekken
en heel in de verte de roode dakpannen van het huis in
de duinen bespeurde, begon zijn hart sneller te kloppen en
stegen de tranen hem in de oogen. In deze oude omgeving
had hij bemind en had hij zich bemind geloofd. Hoe ver
lag die droom achter hem, hoe wreed was die illusie ver
stoord. Er restte hem niets dan de herinnsring, die hem
Sarah nog eens voor de oogen tooverde, zooals zij glim
lachend en schertsend langs dezen zelfden weg had gewan
deld, zooals zij langs het goudblond van 't rijpende koren
had gezweefd. Een wereld van dergelijke herinneringen,
beelden en gedachten bevolkte zijn pad, terwijl hij lang
zaam en in zichzelven verzonken voortschreed.
Eensklaps maakte de verbeelding plaats voor werkelijk
heid. Dwars door de weide kwam een hond aanhollen: Het
was Blue, die vroolijk aansloeg. Hij had den wandelaar
van verre herkend en begroette hem op zijne wijze.
George zette zich aan den kant van den weg, legde zijn
hand op den kop van den hond en streelde hem zachtjes.
De jonge man keek om zich of de dokter misschien in
de nabijheid was en stond op om verder te gaan, nadat hij
zich overtuigd had, dat er niemand in da nabijheid was.
De zon daalde, in zee, niets van haar glorie achterlatende
dan een donkerroode wolkenbank, die somher afstak tegen
het donkere water. George sloeg den weg in, die naar
Honvaux leidde. De poort vau den grooten hof was ge
opend. Het huis dommelde reeds weg in de schemering, toen
de wandelaar eindelijk de groote eetzaal binnentrad, waar
van de groote kruisvensters met blauwachtige ruiten bezet,
het wegstervende licht nog temperden.
De tafel was reeds gedekt en er zat reeds iemand in den
donkersten hoek van het vertrek, met het gelaat naar het
venster gekeerd, iemand, die George niet herkende, en die
bij het vernemen van gerucht opstond.
George zag een bleek gelaat waarin een paar groote,
schoone oogen koortsachtig glansden en vernam een onder
drukten kreet:
Mijnheer Raynal!
Nu herkende hij Sarah Blondel eD bleef zonder een woord
te kunnen uiten als vastgenageld staan.
Zij had gezegdMijnheer Raynal. In het eerste woord
dat zij sprak lag de geheele afstand, die haar voortaan
scheidde van hem, dien zij vroeger George noemde. Zij trad
op hem toe en pogende te glimlachen reikte zij hem de hand.
Hij merkte dit niet of durfde het niet merken. Er volgde
een oogenblik van benauwend zwijgen. Een zekere verle-
