11B1IE MOOPH
TE KOOP geragd:
fagen en Ktilei
ARBEID ADELT.
Politiek Overzicht.
IIAAIILEMMEII HALLETJES.
Auververiiren.
Oproeping.
Boomen en Houtgewas,
HAKHOUT,
Esschen-, Eiken en lepeboomen.
BEHANGER S-AANKOMELIMi
Aankomeling,
Vraag alléén de
K. VAN EDEN,
Schouwburg, Haarlem,
Buitengewone Voorstelling,
moet steeds doen wat het naast ligt U
doen en niet trachten te reel hooi op zijn
vork te nemen.
Met een woord van dank door den pre
sident aan den spreker gebracht, werd deze
zeer druk bezochte vergadering gesloten.
Wij vestigen de aandacht op de bui
tengewone voorstelling morgen (Zondag)
te geven in den schouwburg door „het
Nederlandsch Tooneel." Opgevoerd zal
worden Arbeid Adelt," tooneelspel in 5
bedrijven, van Scribe en Legouvó.
Uitspraak in het Rechtsgeding
tegen
W. P. HOOGERBEETS.
Zooals wij heden morgen reeds per
bulletin hebben medegedeeld, is W. F.
Hoogerbeets door de Arrondisaements-
Rechtbank alhier veroordeeld tot vijf
jaren gevangenisstraf (celstraf.)
De ambtenaar van het Openbaar
Ministerie had in zijn requisitoir ver
zocht, dat de tijd dien beklaagde in vóor-
arrest heeft doorgebracht, van de straf
die hij voor H. eischt, zou worden af
getrokken. Deze voor den bekl. gunstige
bepaling is door de Rechtbank niet aan
genomen, zoodat Hoogerbeets nog volle
vyf jaren in de cel zal moeten door
brengen.
lil Hi IV E i\ L X N D.
De Toestand des Konings.
Het hedenmorgen, 26 Januari, op Het
Loo uitgegeven bulletin luidt
„Zijne Majesteit de Koning heeft een
goeden nacht gehad en gevoelt zich he
den opgewekter."
Men schrijft ons uit Hilver
sum van 25 dezer
Terwijl de godsdienstleeraar op de
catechisatie het dankgebed uitsprak,
kregen twee jongens twist, die in korten
tijd zóó hoog liep, dat de een, zekere
v. d. K., zijn buurman een niet onbe-
langrijken messteek toebracht. De toe
stand van den gewonden knaap is ge
lukkig niet zorgelijk.
Een uwer abonnó's, die juist in
25 achtereenvolgende staats-loterijen mee
speelde, mocht gisterenavond uit uw
blad vernemen, dat hij er voor de 25ste
maal met een niet was uitgekomen.
Of hij voornemens is dit jubileum fees
telijk te herdenken is mij onbekend.
Zoo staan wij dan aan den vooravond van do
«graude election" te Parijs, die uitspraak zal
doen over de handigheid, waarmede de partijen
van Boulanger en van «maitre Jacques/' hun
Een Zaterdagavondpraatje,
Lvu.
Men bewaart zelden den rammelaar waar
mee men zich in zijn allerprilste jeugd
heeft vermaakt, anders zoude men zeker
bij het staren op dat voorwerp, den uit
roep niet kunnen weerhouden. „Heb ik
mij daarmee geamuseerd
Jawel, zeker he'/t gij er u mee ver
maakt. Als een schat hebt gij hem aan
uw hart gedrukt, en met al de kracht die
in u was, er tegen geprotesteerd wanneer
men het speeldiug wilde verwijderen. Uw
moeder, zoo gij het geluk hebt die nog
te bezitten, zal u wel vertellen hoe uw
horizon zich toen niet verder uitstrekte
dan tot de plaats waar die rammelaar lag
gij moet het dus gelooven, maar toch
herhaalt gij vol verbazingheb ik mij
daarmee tevreden gesteld en gelukkig ge
voeld
Een zelfde gedachte komt bij ons op,
wanneer wij de vervoermiddelen van voor
heen en thans met elkander vergelijken.
Onze vaderen wat waren zij gelukkig
en tevreden in het bezit van hun trek
schuit, met die pijpenla die kajuit heette,
en doortrokken w as van den rook der lange
pijpen, waarin een vreedzaam kaartspel
letje den tijd moest korten en als dt t be
gon te vervelen, een min of meer kwijnend
gesprek met medereizigers of een lande
rig plagen der vrouwelijke reisgeuooten,
bestaande in hot uittrekken van de pennen
waarmede zij kousen breiden. De dili
gence, rammelend folterwerktuig, dat er
op gemaakt/ scheen te zijn om onzen ouders
en grootouders tegenzin voor het onrustig
reizen en trekken en zin voor kalmte en
huiselijkheid iu te boezemen.
Thai s zijn wij er op uit gedurig grooter
snelheid te verkrijgen. De spoortreinen die
aanvankelijk alle stations aandeden, heb
ben wij thans gedeeltelijk tot sneltreinen
gemaakt die zich alleen verwaardigen bij
de hoofdplaatsen te stoppen en daaruit
Lebbeu wij weer bliksemtreiuenuitgezocht,
die alleen een begin en een einde kennen
zonder rustpunt. Is het u nooit opgeval
len, hoeveel kalmer en bezadigder onze
vaderen en grootvaderen er uitzien op hun
olieverf-portretten dan wij en onze kin
deren op de reproductiën gemaakt door
de fotografie Ja zelfs, die verschillende
wijze van afbeelden stellen contrasten daar
het geschilderd portret, waarvoor da
gen van vlijtigen arbeid en talent aan de
eene en van groot geduld aan de andere
IdmmanoturrM hebtea mitgvvovrd, »di« uitspraak
zal doen over hat lot ra» Frankrijk, want ar ia
geen twijfel aan of de kwestie-Boulanger ia het
meeat belangrijkste van alia vraagstukken», meent
de jpessimistische «National-Zeitnng* en meenen
met haar vele berlijnsche bladen. Neemt men
evenwel ia aanmerking, dat om Paryi het
Frankrijk der departementen ligt, dat de heilige
en onaantastbare nationale eenheid voorstelt en
wa-rvan Parijs met zijn kosmopolitische bevol
king, met zijn warwinkel van de meeat hetero
gene politieke bestanddeelen alechta een zeer on
nauwkeurig spiegelbeeld is, d*n slinkt de ge
ruchtmakende strijd tot de huiselijke proportiëa
vau een interessante verkiezing. Zoo beschouwen
op slot van zaken de gematigde parijsche bladen
de zaak. De «Parti National» komt na een on
partijdige beschouwing van den feitelijken toestand
tot eonclnaie, dal de parijsche verkiezing een
ia ala elke andere en dat men zich over den
uitslag daarvan noch bizonder zal hebben te
verheugen noch buitengemeen te verontrusten.
Zij is een schakel in den kelen, geen eindpunt.
Alsof er niets gebeurd ware zullen in dit jaar
de departementa'e verkiezingen doorgaan en
meer dm do parijsche zullen deze beslechten het
groote pleit van de liberale republiek tegen de
krachten van de boulangistische coalitie
Het ia opmerkelijk, dat de gematigd-republikein
sche partijen, waarvan naast het genoemde blad, het
«Journal des Débats» een der organen ia tot het einde
toe hunne onzijdige houding tegenover de candi-
datuurJacques hebben bewaard. Het »Jo mal»
raadt zijnen lezers aan, niet thuis te blijven maar
te stemmen op wien dan ook, ten einde het
cijfer der meerderheid te vergro «ten. Dezelfde
gedragnlyn volgt de "Parti National": »VY'ij ho
pen, dat de pa-ij sche kiezers vrijelijk hun stem
u;t zullen brengen, zonder zich te bekommeren
om de meer of minder baatzuchtige leuzen, waar
onder men hen zoekt te vangen. Laten zij blijk
geven van hnnne ware gevoelens. Laten de radi
calen op Jacques stemmen; laten de ontevrede
aen van alle kleur Boulanger kiezen; en laten
zij, die noch den een noch den ander willen een
anderen naam dan den hunne op hun stembriefje
invullen, opdat men wete wat men aan ieder heeft.
Zoo eindigt het ramoer in rust, zij het dan
niat in een daaraan geëverredigenden vrede. Als
een laatst opwekkend woord na vele heftige ver
maningen, bloedige bedreigingen en rooskleurige
beloften, raden de bladen van alle richtingen hunnen
adepten aan nu eens te toonen wat zy geleerd
hebben. De honderdduizende affiches verbleeken,
de slraatschreeuwers zwijgen en sparen hunne
luidruchtige organen voor de eerste atembusbe-
riohten. De beide legers staan in krijgsorde ge
schaard: do republikeinen onder een, de bouian-
gistea onder vele veelkleurige vanen. Men heeft
geworven wat men kon, men heeft des-rteurs
gelokt en met open armen ontvangen. Men heeft
geloofd en geboden, bet mogelijke voorbij. En
voor de strijd op til is heerscht zoo al geen
plechtige, dau toch een bijna volstrekte rust in
beide kampen. Zondag zal ieder zijn man vinden
en na eenige geweldige schokken bij de stembus
zal men ala het stot is opgetrokken, zien of de
strijders, die geen weerpartij hebben gevon
den, den ex-generaal of den ex-instituteur
volgen. En mocht een hunner slechts door een
getrouwe gevolgd worden, hij is de man der keuze
door 't recht van den sterkste en hij is« par droit
de conqnête» beheerscher van het politieke Parijs.
Uit Zanzibar komt de tijding van een. nieuwen
moord, ditmaal gepleegd op een der engelsche
zendelingen, Brootes, die het gewaagd had van
uit het binnenland de kust te naderen om zich
naar zijn vaderland in te schepen. Kenschetsend
voor de haat, die de opstandelingen tegen de
duitschers koesteren is hun verklaring, dat zij
den zendeLng alleen om het leven hebben ge
bracht, omdat hij een blanke was, zooals de'luit-
zijde noodzakelijk warenen daartegt-n
over de fotografie, die van u gemaakt
wordt door eeue machine, alleen bestuurd
door meu8cbenhand en die uw gelaat afdr. kt
in enkele secouden 1
Maar zoomin als wij terug verlangen
naar den tijd toen wij ons gelukkig ge
voelden met een rammelaar, eieumin
wenschen wij terug naar de trekschuit.
Wij kunnen ons niet voorstellen hoe wij
het thaas nog zonder spoorweg zouden
doen en zeker zou de wanhoop algemeen
wezen wanneer op een goeden morgen bij
ons ontwaken plotseling stoomboot en
spoorweg wareu verdwenen en plaats
hadden gemaakt voor de jaagschuit en de
diligence.
Ycor iemand die weinig tijd heeft en
gewoon is om op het nipperlje te komen
aandraven als de dikke belleman de hand
al aan het touw heeft om den trein af te
luiden, heeft zeker het station niets merk
waardigs, maar wie, zooals ik, over veel
vrijen tijd kan beschikken en zonder zich
zelf of anderen te kort te doe even goed
een half uur als een uur vóór het ver
trek van den trein dien hij nemen wil,
naar het station kan gaaB, voor dien is het
een eigenaardig vermaak het perron eens een
poosje op en neer te wandelen en zijn
oogen en ooren goed den kost te geven.
Als men óns station nadert, bemerkt
men dadelijk, dat het dreigend opschrift
op de beide uitgangspoorteü: „Ver
boden ingang", een vogelverschrikker is
waar geen kraai meer bang voor is, ieder
loopt er in zonder de minste vrees, even
als appel- en perenlievende jongens
volstrekt geen vrees koesteren voor de
waarschuwende inscriptie op sommige tuin
poorten: „hier liggen voetangels en klem
men met consent". Niet beter is het met
de toeslaande deur op het middtn van
het perron, die van binnen wordt aange
duid als „toegaDg tot de wachtkamer le
klasse" en aan de andere zijde hetzelfde
doorgaDgs-verbod behelst, waaraan geen
sterveling zich stoort.
Bij het binnentreden der vestibule ont
waart men al dadelijk bij de deur der
tweede klasse wachtkamer een kleioe éialage
van boeken, brochures en couranten-spoor-
weglectuur waarachter een jong meisje
troont en waarvoor zich bevinden een ma
ger man met zwart haar en baard, een
reusachtige pet en een nog reusachtiger
jas, n-«ast hem een jongen in hetzelfde
kostuum, maar wien deze kleedij nog reus
achtiger staat. Op dit smakelooze kostuum
staan de letters A. K. O., die voor den
vreemdeling raadselachtig moeten wezen en
•ektn. Dit fait is niat diematig ga insta tai
ling te wekken omtrent hat lot dar overiga zen
delingen aan het Tanganika-meer. Men vertrouwt,
want alle communicatie met het binnenland
is afgebroken, dat de opstand zich tot dusver
alleen tot het kustgebied bepaalt en dat het op
roer nog niet tot in 't binnenland is
doorgedrongen. Men gelooft dikwijls wat man
wensebt en hoog tijd ia het zeker, om Enge-
landa boos humenr niat ten top en hetdaitsehe
gezag niet ten ondergang te voeren, dat
Wiasmann op stel en sprong is te vertrekken.
De dnitsche koloniale maatschappij heeft ean
afscheidspartij te zijner eere gegeven, waarop
ve'e hoogeplaatate personen als Leretzow,
Bennigsen en anderen tegenwoordig waren en
waar de nieuwbenoemde duitsehe commissaris
voor Oost-Afrika, een korte redevoering hield,waar
in hij verklaarde, zich te laten leiden door biet
strengste plichtgevoel, vertrouwende op het woord
des dichters, dat de rreosch in beteekenis wint,
naarmate zijn levensdoel hooger etaat (Es wachst
der Mensch mit seinen höhern Zwecken). Men
zou hierbij als kantteekening do vraag kunnen
stellen of Wissmann hier in 't midden eener
vergadering, d'# op Icarusvleugelen heeft blyken
te dryven, ironisch heeft willen zijn
LAATSTE BERICHTEN.
Naar wij vernemen heeft Z. M. de
Koning den heer mr. F. Alting Mees,
oud-minister van Koloniën, en thans lid
van d n Raad van State, tot president
der nederlandsche Handelmaatschappij
benoemd.
De heer Mees is thans Commissaris
des Konings bij de Handelmaatschappij.
De minister van Financiën heeft
vastgesteld het plan der 330ste staats
loterij, waarvan de collecte op 20 Febr.
a. s. wordt geopend ten kantore van
den directeur. De trekking begint op 18
Maart en eindigt 8 Juni a. s.
MS<iiaȻlissiS.
Het stoomschip Burgemeester den Tex, van
Batavia naar Amsterdam, passeerde 24 Jan. St.
Vincent.
Het stoomschip Sumatra, kapt. Droogleever
rortuijn, van Amsterdam naar Batavia, vertrok
24 Jan. van Port Said.
Hus*geriijk.e ötaud.
-:jckookten
24 Jan. J. W. Faassen-Krunp d. - 25 Jan.
T. Koelemij-v. Stipria-.n z. - A. van der Mark-
KJabon z. - 26 Jan. M. Da in-Metselaar d.
OVERLEDEN:
25 Jan. J. F. Wallbrnk 39 j. Ged. Voldersgr.
Zie vervolg Advertentiën in
het Tweede Blad.
Da o deixeteekeuda beveelt zich
beleefdelijk aan bij zijne «tadgenoo-
ten tot bet LEVEHEN van alle
soorten vau BRANDSTOFFEN
en SCHOONMAAKARTIKE
LEN, tegen concarreerende 'prijzen
Aanbevelend,
J. BOERKOEL,
voorheen P. Cartens.
Verlengde Oranjeboomslaan 139.
hem in den waan moeten brengen, dat zij be
duiden: A ndeieu K leeden O ns,als om zich
te txcuseereu voor hun smakeloos kostuum
terwijl het inderdaad beduidt: „Amster-
damsche Kiosk-Ondernemiug". Zoodra een
trein rommelend ouder de kap voor het
perron komt aanschieten, stappen deze col
porteurs in de lange kleeren met een rek
met couranten en boeken de deur uit en
ga.tu den trein langs om hun waar aan
deu man te brengen.
Het perron zelf i» nooit geheel verlaten
alleen tusscheu half ze3 en zeven is het
er stil en ziet men er alleen een enkelen
witkiel eu den corpulenten belletrekker,
die ook seiuwaebter in het kleine hokje
schijut te wezen en die altijd met den
grootsteu ernst het sein van vertrek
geeft. Die enkele uren is het er doodsch
overigens krijgt men van het station
en zijn personeel den indruk alsof geen
vau beiden ooit inslaapt komt men des
avouds te 12 uur te Haarlem aan, het
licht brandt en men is present komt
men des morgens te zes uur, het licht
brandt, meu is present.
Wat de stations-iur'Chting betreft, nie-
maud zal willeu beweren, dat het niet
mooier en gemakkelijker wezen kon. De
eerste klasse wachtkamer, hoewel voor eeni-
geu tijd door de goede zorgen van den
inspecteur van Lock hort-1 bewoonbaar ge
maakt, is niet anders dan over het per
ron te bereikeid.e voor passagiers tweede
klasse is een onherbergzaam oord, dat
alle gezelligheid en huiselijkheid ten eenen-
male mist met zijn bruin houten banken
en smakeloos buffet en die der derde klasse
is zoo hol en woestijuachtig, als wacht
kamers voor 8e klasse-reizigers altijd schij
nen te moeten zijn, ik vat niet recht
waarom.
Vandaar waarschijnlijk dat het grootste
gedeelte der reizigers liever op het perron
heen en weer wandelt en dat daar dien
tengevolge het meest te zien en op te
x erken valt.
liier wandelt een dikke veekooper met
zijn zwarte jas over zijn blauwe kiel heen,
een stok met een smal lederen riempje
aan het haudvat en een derdeklasse-plaats
kaartje tusschen het lint van zijn weinig
modischen fantasiehoed. Achter hem een
heer met een zwarten opgekrulden knevel
en een scherp uitloopenden kin baard
met een hoed met platten rand en een
foulard om den hals geknoopt, van wien
ge zeker zijt dat bij een vreemdeling is
en dien ge een oogen blik later dan ook
aan een opzichter in het lranech hoort vragen
hoe laat de trein naar Brussel gaateen
israJiet, met een r« usuchtigen blauwen zak
Da UtreehUebe Hypotheekbank
geeft Hypotheek op Huizen
en Land, tegen lage rente. Agent te
Haarlem: J. M. A. HOOGVLIET,
Candidaat-NotariaBarteljoriaatraat
21; van 10 tot 2 ureKruisweg 68.
Allen, die iets te vorderen of
papieren, bewijzen, borgtochten of
gelden onder zich hebben ran- oi
ook wel iets verschuldigd zijn,
aan den boedel en nalatenschap ran
den heer PIETER CORNELIS HOL
LEMAN, in leren broodbakker,
gewoond hebbende in de Noordbuurt
te Zandvoort, en aldaar op den 2den
Januari 1889 orerleden, worden rer-
zoebt daarvan opgare, betaling oi
afgiite te doen, vóór ot op den
3den Februari 1889, ten kantore
ran J. Ta. DEKKER, Exemteur-
Testamentair, Bakeneaeergracht 7,
Haarlem.
te HAABLEM,
vau alle
op de Hofstede Ooslerspaarne*aan
den Schalkmijiertvegop Donder
dag 31 Januari 1889, ten over
staan van den Deurwaarder A.
ARNKENbeetaande uiteene
groote partij zwaar
Esschen, Iepen en Wilgen
en eene belangrijke hoeveelheid
De verkooping zal beginnen des
voormiddags te 10 ure precies.
Door verandering van be
stemming van den grond, wordt al
het Houtgewas opgeruimd.
Op een Kantoor te Haarlem kan
geplaatst worden als Jongste
Bediende een Jongmenech, P. G.
Vereischten zijnbehoorlijke ontwik
keling en een goede hand echrij
vende. Aanvankelijk salaris ƒ200.
Brieven franco onder lett. P., bureau
Haarlem's Dagblad.
(met manufacturen zeker) naast zich op
een bankje, de maat slaande bij de melodie
van het orgel ginds bij den overweg, met
de el die hij in de hand draagt tegen zijn
hoogkleurigeu gestreepten pantalon, heeren
met hooge hoeden, bakkebaarden en don
kere glacé handschoenen die naar de Beurs
gaan, oude dames met dochters die in-
koopen gaan doen in Amsterdam, welke
zij hier even zoo goed konden verrichten,
reizigers met bagage in eiken vorm, bur
gerjuffrouwen met sjaals met gele palmen,
die, dank zij hunne oudheid, weer nieuw
ziju geworden (de sjaals bedoel ik) en die
uit eten gaan bij een zuster of een nicht
te Amsterdam en verder een groot aan
tal persunen wier beroep noch wier be
stemming men, n' en déplaise aan Lava
ter, op hun gezicht lezen kan en dat
alles kruist zich, wandelt en wacht, neemt
elkaar op, groet of spreekt elkaar aan.
Daar komt de trein en aller blikken
richten zich naar de zijde vanwaar de
schuddeude, rommelende machine met
zijn langen, massieven staart komt aan
schieten. De conducteurs die eenigszins
theatraal op de loopplank staaD, wippen
er af en werpen de portieren op waaruit
dadelijk de reizigers te voorschijn komen
alsof ze uit een barstend ei werden gedre
ven. Een voor een als druppels komen ze
te voorschijn, ongeduldig opgewacht door
hen die er in willen. De wachtkamers
ledigen zich, hier en daar komen perso
nen die zich verlaat hebben hijgend aan
draven. Familieleden die anderen wegge
bracht hebben staan nu voor de portie
ren en glimlachen eenigszins onnoozel tot
den vertrekkende, omdat ze niets belang
rijks meer te zeggen hebben en geen ba
naliteit willen zeggen omdat de andere
passagiers in do coupé het hooren. Hoog
stens is het„nou, je schrijft wel gauw,
hé of „doe ze mijn groeten, hoor 1"
waarop de vertrekkende moeilijk anders
kan dan ja knikken, omdat zoo even op
het perron het eerste al beloofd of voor
het tweede gedankt is.
Wolken rook zweven met lange halen
uit de geopende portieren naar buiten. In
een der wagons derde klasse klinken de
tonen van een harmonikahet is een mu
zikant van beroep, die dit snorkende in
strument bespeelt en na een paar num
mers gespeeld te hebben zijn pet laat
rondgaan, bij ieder station van wagon
verwisselende, waardoor hij al de derde
klasse-passagiers op schatting stelt. Zoo
dra de trein aan een hoofdsution komt,
stapt hij uit en gaat met den eersten die
van de audere zijde komt, terug om daarin
weer hetzelfde vak te beoefenen, waardoor
EEN FLINKE
kan geplaatst -worden, bij J, b
ZUURENDONK, Ledikant en K».
merbehanger, Zuiderstraat 1».
H. KUIPER, Schoen- en Laarzen
maker, vraagt een
eenigszins met bet vak bekend.
Adres: Brouwersvaart 102,Haarl
Een. UITSTALKAST ongeveer
3 meter groot, lieist met schuif,
deuren. Brieven met opgaaf vai
grootte en prijs onder lett. K. aan
het Bureau van dit Blad.
VAN
Damstraat 20.
TE KOOP, een 2-wielige Steen-
wagen, ook geschiktvoor Bleekers-
wagan, een goedwerkende Hand-
Kalkmolen en een paar Vloer-
aandrijver-machines.
Te bevragen Papetorenvest 80.
Koninklijke Vereeniging
„Het Nederlandsch Tooneel".
ZONDAG 27 Januari 1889
Toonealspel in 5 bedrijven.
Aanvang 7 uur.
Balcon ƒ1.50; le Loge ƒ1,25;
Parterre ƒ1,2e Loge ƒ0,75;
Gaanderij ƒ0,30.
Plaatsbespreking Zondag van
10-3 uur.
hij in goed bezette treinen niet alleen
de reiskosten, maar ook nog wel een dag-
loontje verdient.
Soms ook ziet men een gevangene, io
zijn grauw gevangenispak gekleed, tusschen
twee rijksveldwachters naar den trein gaan,
omstuwd door nieuwsgierigen, die op zijn
gelaat willen lezen wat hij gedaan heeft
en hem aangapen alsof hij een redeloos
wild dier was, inplaats van een mensch,
die gefaald heeft, adelborsten die vaoantie
gehad hebben en weer naar den Helder
teruggaan en wier gezicht er geen geheim
van maakt, dat zij nu meer dau ooit dat
uiterste puntje vau ons land „de hel/
noemen.
Treinen van rechts, van links, twee, drie
te gelijk, de lange goederentrein langzaam
voortrollende naast de kleine treintjes der
Zandvoorteche Spoor, trompetsignalen van
alle kanten, bestemd voor rangeereude
treinen en zoo gaat het den ganschen
dag door, zonder ophouden, zonder rusten,
nu eens eb, dan weer vloed, altijd beweging,
altijd leven.
Dikwijls ga ik eens op het perron kijken,
ook wanneer ik niet op reis ga, alleen om
het genoegen de drukte en beweging gade te
slaan. Tot dusverre is dit een goedkoop
plezier totdat de Maatschappij ook op
deze lijn het onvriendelijke perron kaartjes-
systeem zal invoeren, zooals dat bestast
op de stations tusschen Amsterdam en
Helder, waar niemand op het perron wordt
toegelaten die niet een plaatskaartje of een
perronkaartje heeft, welk laatste voor 2'/i
cent aan het loket te verkrijgen is.
Nu is zeker vier duiten, zooals od#
vaderen zeiden, de heele wereld niet en dfl
opbrengst strekt voor een goed doel, het
fonds der spoorweg-ambtenaren, maar ii
vind het ongastvrij in hooge mate eu niet
overeen te brengen met den aard vaneen
publiek vervoermiddel.
Zie als dit ook op deze lijn werd
ingevoerd, zou ik, eindigende met datgene
waarmee ik begon, den tijd van trekschuit
en diligence haast betreuren, toen geen
schipper er aan gedacht zou hebben een
tax te heffen van hen die op de loopplauk
met hunne vertrekkende vrienden een
afscheidswoord wisselden, evenmin als de
conducteur eener diligence aan begelei
dende familieleden zijner passagiers het
staan op de trede alleen zou hebben ver
gund tegen vergoeding van twee en een
halven cent.
Fidelio.
