tages te werkentot heden miilukt.
Thans vernemen wij, dat vanwege het
ministerie van Koloniën aan den goe-
verneur-generaal van Nederl.-Indie is
voorgesteld 30 der van de doodstraf
gratie verleende Tjilegonsche oproerlin
gen naar Suriname te zenden, om te
zien of Javanen in dat land voor den
landbouw-arbeid geschikt zijn. Zij zullen
dan van Batavia naar Amsterdam en
van daar naar Suriname vervoerd
worden. (Amst. Ct.)
De heer Van Waalwijk heeft
zijn onderzoekingsreis in Argentinië on
geveer ten einde gebracht. In zijn jong-
sten brief aan het Nieuwsblad voor Neder
land wordt zijn eindoordeel samengevat
over de vraag öf en voor wie het land-
verhuizen naar die streken kan worden
aanbevo'en.
Hij zelf' verklaart nooit landverhuizer
te willen worden wegens de gehechtheid
aan zijn land, zijn stad en zijn betrek
kingen. Hun echter bij wie deze banden,
tengevolge van een kommervollen en
eindeloozen strijd om het bestaan, niet
zoo sterk meer trekken, hun voor wie
in het vaderland //niet bezwijken 's le
vens hoogste doel schijnt," roept hij toe
met volle gerustheid, met volle overtui
ging Komt hierheenEen toekomst,
waarvan ge in Holland niet moogt droo-
men, staat hier voor u open. Hier is,
voor wie werken wil en ock werken
kan, want dat behoort er bij brood
in overvloed, ja, meer dan brood; wel
vaart, onafhankelijkheidMaar men moet
werken kunnen zoowel als willen. Een
leeglooper heeft het hier slechter dan bij
ons en wie geen vak verstaat, is niet
veel beter af. Voor sjouwen en pakjes-
dragen melden zich genoeg inlanders aan
en die gaan vóór omdat zij de taal ver
staan. Maar ambachten verstaan zij hier
niet en voor het landbouwbedrijf schijnt
de inlander niet veel te deugen. Wie dus
een ambacht kent, of den landbouw ver
staat, komt hier zeker terecht.
Maar. wie hier aankomt, moet zijn
gezond verstand niet in Holland hebben
achtergelaten. Hij moet niet denken, dat
de gebraden patrijzen hem hier in den
mond vliegen. Luilekkerland is het hier
niet. Yoor alles dient men er op te re
kenen, dat men aanvankelijk met moei
lijkheden zal hebben te kampen, hoewel
men het den armste mogelijk maakt, om
zonder een cent op zak uit zijn vader
land naar hier te trekken, hier terstond
voedsel en onderkomen te vinden, be
zitter te worden van eigen land, eigen
huis, eigen vee en eigen landbouwgereed
schappen en hem dan nog kosteloos naar
dat eigen huis vervoert.
„Voor wie werken wil en kan, is hier
werk (ik leg op dit laatste voortdurend
den klemtoon) en brood, onverschillig
welk bedrijf hij uitoefent; maar de toe
komst lacht mij hier voor landbouwers
toch beter toe dan voor ambachtslieden.
Al vinden deze laatsten hier mits zij
bekwaam zijn in hun vak zeker en
dadelijk werk, ik zie niet in, dat zij hier
beter af zijn dan in hun eigen land,
waar zij als ze hun vak verstaan
toch in den regel ook wel werk en brood
zullen hebben. Maar voor pachters, die
zuchten onder hooge huren, meer nog
voor daglooners, die ten onzent een arm
bestaan hebben en nooit het vooruitzicht
om tot zelfstandigheid te komen ja
voor dezen acht ik het hier in den vol-
sten zin des woords: het beloofde land.
Als zij moedig het besluit nemen; door
een paar minder prettige (maar toch
altoos nog zeer draaglijke) dagen in het
Emigrantenhuis zich niet laten ontmoe
digen; niet eigenzinnig zijn en zich door
den geheel bel ngeloozen raad van de
beambten van he' nederlandsche consulaat
willen laten leiden, verstandig genoeg
zijn om vertrouwen te stellen in raad
gevingen van mannen als bijv. de heer
De Boer alhier, die de kaart van het
land kent en gaarne iederen Hollander
van dienst is, ja, dan komen land
bouwers, zelfs zonder een cent op zak,
hier zeker en stellig terecht en goed te
recht ook.
Men wordt kosteloos vervoerd, koste
loos geherbergd en gevoed, kosteloos naar
zijn bestemming gebracht en ter plaatse
zijner bestemming kan men onmiddellijk
op crediet gaan leven, een heel jaar lang.
In betrekkelijk korten tijd wordt men
dan eigenaar van een goed vruchtbaar
land, ter grootte van 25 tot 60 Hectaren,
benevens de paarden, koeien, ossen, scha
pen, huis en voorraadschuur, kortom al
wat er bij behoort.
Hoelang men daarvoor werken moet,
is niet te bepalen. Sommigen zyn in drie
jaren eigenaar geworden, ik neem
echter aan, dat die bizonder gelukkig
zijn geweest. Maar de langste tijd, waar
van ik gehoord heb, is dan toch niet
meer dan tien jaren.
Van den Dienstplichtbond
zijn reeds af deelingen gevestigd te Am
sterdam, Haarlem, Hoorn en Middel
burg, en de leden in Kampen, Gronin
gen Leeuwaroen, GoesDordrecht en
Den Bosch zijn bezig afdeelingen te
vormen. Ook op andere plaatsen, b. v.
te Amersfoort, Harlingen, Enkhuizen,
zijn eenige enkele leden in dien geest
werkzaam en in Den Haag, waar geen
gewone leden zijn, willen enkele buiten
gewone leden pogingen aanwenden, om
in den geest van den Bond werkzaam
te zijn.
Naar wij vernemen zal de
heer Henry George Woensdag den 19en
dezer, des avonds ten 8£ uur, te Am
sterdam in het gebouw voor den wer
kenden stand zijne aangekondigde rede
houden over„The Single Tax Move-
ment"
Te Amsterdam is eene ver
gadering gehouden van diamantbewer
kers, die bijeengeroepen waren door een
comité van vakgenooten, dat zich na eene
vorige mislukte bijeenkomst van de op
dracht voorzien had om een onderzoek
in te stellen naar den toestand der werk-
stakende diamantbewerkers te Hanau.
Thans wer i hiervan verslag gedaan, en
daarbij bleek dat de loonstandaard aldaar
varieert tusschen 10 en 12 gulden per
week, een aanmerkelijk verschil met
Amsterdam, waar het gemiddelde week
loon ƒ20 a 40 bedraagt. Het comité
meende hierop een beroep te mogen
doen, om de hanausche werkstakers
geldelijk te ondersteunen. Tal van spre
kers echter waren van eene andere mee
ning en betoogden, dat het wel zoo wen-
schelijk ware de nederlandsche met
name de amsterdamsche vakgenooten
in geval van werkloosheid te steunen,
om eerst daarna aan het buitenland te
denken.
Verschillende denkbeelden werden nog
geopperd, maar het kwam niet tot een
besluit.
De politie Amsterdam heeft
twee personen (bekende nachtdieven) in
hechtenis genomen, op grond van ge
wichtige tegen hen gerezen bezwaren,
als zouden zij schuldig, althans mede
plichtig zijn aan den diefstal met braak
in de Vondelstraat aldaar.
Bij het aankomen van den
trein van Amsterdam, had Vrijdagmid
dag voor het spoorwegstation te Bever
wijk een ernstig ongeluk plaats.
Een der conducteurs, van de loopplank
willende afstappen, terwijl de trein nog
in beweging was, gleed uit en viel tus
schen den trein en het perron. De rech
terzijde van zijn hoofd werd nagenoeg
verbrijzeld, terwijl hem nog meer licha
melijk letsel werd toegebracht. Meer dood
dan levend werd hij in het station ge
bracht, alwaar de heer dr. J. W. Schuit,
onmiddellijk tegenwoordig, de eerste hulp
verleende. De aangewende middelen moch
ten echter niet batenhedenmorgen is de
ongelukkige na een smartelijk lijden be
zweken.
Uit Zaandam wordt gemeld:
Zooals reeds bericht werd heeft de ge
meenteraad eene voordracht van B en
W. behandeld, die betrekking heeft op
de a''schaffing der kanaalrechten op het
Noordzeekanaal voor Zaandam.
De minister van Financiën had name
lijk aan B. en W. geschreven, dat Zaan
dam de kanaalrechten zou afgeschaft
kunnen krijgen, als het zich in evenre
digheid dezelfde offers roost, als van
Amsterdam gevraagd worden.
„Amsterdam zoo luidt het in dat
schrijven offert voor zijne vrije vaart
één millioen guldenzijne scheepvaart
staat tot die van Zaandam als 101, dus
van de gemeente Zaandam wordt een
offer van eene ton gouds gevraagd."
Ofschoon B. en W. tegen deze trans
actie el eenige bezwaren hadden, meen
den zij toch dat er toe overgegaan moest
worden. Zij stelden daarom aan den Raad
voor, hen te machtigen met de regeering
te onderhandelen. De gemeente zou be
reid zijn ƒ100.000 aan het rijk uit te
keeren, doch zij vertrouwt dan, dat de
gemeente Westzaan bereid is haar aan
deel d. i. ƒ3300 aan de gemeente
Zaandam uit te betalen, opdat ook zij
dan vrijstelling van kanaalgelden krijgt.
Wordt echter die gemeente daartoe niet
bereid bevonden, dan wijzigen B. en W.
het voorstel in zooverre, dat het cijfer
der uitkeering gebracht wordt op 96,700,
maar dan zonden de kanaalgelden voor
Westzaan moeten blij en bestaan.
Na eene geheime zitting is besloten de
zaak aan te houden, totdat zal gebleken
zijn, welk besluit de gemeenteraad van
Amsterdam in dezen neemt.
De gemeenteraad van West
zaan heeft besloten aan Burg. en Weth.
op te dragen de regeling van de som,
die noodig zal zijn voor den afkoop van
de kanaalrechtenverschuldigd door
schepen, naar de haven dier gemeente
bestemd.
Zondagmiddag had b ij het
s ation Zaandam, op de lijn Amsterdam
Hoorn eene vrij ernstige ontsporing
plaats van een personentrein. De loco
motief is diep in het zand gedrongen.
Gelukkig werd niemand ernstig gekwetst;
enkele passagiers moeten lichte kneuzingen
hebben bekomen. Het treinpersoneel bleef
ongedeerd. Men schrijft het ongeval toe
aan het buitengewoon uitzetten der rails
tengevolge van de groote hitte. Verdere
bizonderheden ontbreken.
De sergeant van politie S.»
van het Kon. Instituut voor de marine
te Willemsoord, is in verzekerde bewa
ring gesteld, ter zaLe van het ont
vreemden van 3 muntbiljetten en cenig
los geld van een der adelborsten in dat
gebouw.
Het gemeentebestuur van
Den Haag (afdeeling openbare werken)
heelt aan de Ned. Bell Telephoonmaat-
schappij de vergunning geweigerd om in
de Scheveningsche Boschjes een boven-
grondschen telephoondraad te spannen,
ter verbinding van het uitspanningsoord
„De Bataaf" met de gebouwen der
's-Haagsche melkinrichtinguit vrees,
dat de zangvogels in het groene woud,
bij het stooten tegen de gespannen lijn,
den dood zouden vinden.
Zaterdagochtend te 8,Ij uur
is de rangeerder der Nederlandsche Rijn
spoorweg-maatschappij Willem Kuijf, be
zig zijnde met het rangeeren van goede
renwagens, daaronder geraakt, doordien
hij zich nog tusschen een in beweging
zijnden trein wagens begaf, en met den
rechtervoet tusschen een con tra-rail be
klemd geraakte, waardoor bij viel. Twee
dier wagens gingen hem over de rech
terzijde van het lichaam. Her draagbaar
overgebracht naar het stedelijk zieken
huis, bleek bij aankomst aldaar, dat hij
reeds overleden was.
In een café te Schiedam
heeft eene kip hare eieren achter het
buffet gelegd, en blijft zij daar uitbroeden,
niettegenstaande de drukte in hare om
geving.
Woensdag 11. waren op de
markt nabij het Duitenhuis bij Breda
plus minus 25 duizend liter aardbeziën
aangevoerd, die aanvankelijk voor 7 cents
per liter werden verkocht, doch door den
grooten aanvoer daalde de markt tot op
3 cents, terwyl nog 5 duizend liter voor
dien prijs onverkocht bleef en door de
boeren weder werden medegenomen.
Een milicien der lichting
1888, van het 3e reg. inf., te Ber -od-
Zoom in garnizoen, is bij het nemen
een bad in de Schelde verdronken.
De militair nam dat bad kort na het
gebruiken van zijn middagmaal, niett—
genstaande de strenge verbodsmiddelen
om zonder toezicht te baden.
In het gesticht „Calvarien-
berg" te Maastricht is Vrijdag overleden
zekere Heijnen, te Vilt-Berg en Terblijft,
die bij een twist met zijnen zoon een
geweerschot in de knie heeft bekomen.
Zondag z ij n te Wilhelmina-
dorp door de hitte een tweetal varkens
plotseling gestorven. Een derde, dat men
ook reeds bijna dood in het hok vond,
kon men door middel van water in het
leven houden.
Onder de middelen, welke in
Zeeland veelvuldig aangewend worden
om vrucht- en andere boomen te bevrij
den van rupsennesten, behoort o. a. het
schieten met los kruit op het nest, de
tromp van bet. geweer op ongeveer een
meter afstand houdende-
Een enkel schot is voldoende om een
groot nest totaal weg te blazen, terwijl
er het voordeel aan verbonden is, dat de
boom geheel onbeschadigd blijft.
Een ieder beproeve dit niet algemeen
bekende middel en doe er zijn voordeel
mede.
De drie veldwachters van
Franekeradeel, geen kans ziende om ooit
hun lOOjarig ambtsjubileum te vieren,
hebben als goede kameraden botje bij
botje gelegd en hebben nu Donderdag
een eeuwfeest met hun drieën gevierd,
waartoe H. Kreemer te Midlura 36 jaar
en een breuk, J. Camminga te Aehlum
33 jaar en een breuk en H. Spanjer te
Ried 30 jaar en een breuk hebben bijge-
gedragen. De schoolmeester is er aan te
pas moeten komen om uit te rekenen
dat 13 Juni de juiste dag was van dit
singuliere eeuwfeest.
Leger en Vloot.
Zaterdag ochtend is een proef geno
men met het heen en weder vliegen van
militaire postduiven tusschen Haarlem
en Utrecht. Om 9 uur v. m werden
acht daartoe geoefende duiven te Utrecht
losgelaten. Na, zooah postduiven trou
wens gewoonlijk doen, eerst in steeds
wijdere kringen te hebben rondgevlogen,
schoten zij in eens pijlsnel in richting
van Haarlem, waar zij ruim een uur
later aankwamen. Nadat zij daar waren
gevoederd, werden zij opnieuw uitgela-
ten en reeds ten half twaalf uur waren
de vogels te Utrecht terug. Mag deze
proef' dus als alleszins gelukt worden
beschouwd, dan is zulks voor een zeer
belangrijk deel te wijten aan de medewer
king van den heer Bronkhorst te Haar
lem, die zich met de oefeniDg der Hui
ven heeft belast. Deze duiven nestelen
te Utrecht, doch worden daar niet meer
dan noodig gevoed te Haarlem echter
worden zij overvloedig van voedsel voor
zien. Worden zij derhalve te Utrecht
losgelaten dan weten zij dat te Haarlem
een flink maal is te bekomen en vliegen
er fluks naar toe. Heeft de maag echter
haar eisch gehad, dan krijgt het verlan
gen naar nest en kroost de overhand en
nauwlijks zijn zij dan ook te Haarlem
losgelaten of, zonder onderweg zelfs even
te rusten, wordt de terugreis volbracht.
VISSCHERIJ.
Nie uwe diep, 14 Juni. Door 23
korders werden heden 6 tot 75 groote-,
15 tot 115 kl. tongen, 1 tot 2 mandjes
kl. schol en 1 tot 2 manden schar, en
door 14 beugers 12 tot 50 roggen aan
gevoerd gr. tong gold 60 a 65 c., kleine
id. 25 c., rog 26 a 29 e. per stuk, kl.
schol 1.50 per mandje en schar ƒ3.50
per mand.
Nieuw ediep, 15 Juni. Door 88
korders werden heden 10 tot 100 groote,
15 to* 95 kl. tongen, 1 tot 2 m. schar
en 1 tot 3 m. kl. schol en door 11 beu-
ers 12 tot 50 roggen aangevoerdgr.
to g gold 50 a 60 c., kl. id. 20 a 25-
c., rog 31 a 36 c. per stuk, schar 3.50
per mand en kleine schol f 1.50 per
mand.
POLITIEK 0VEKZSOIÏ.
Het Joumal de St. Pétersbourg betoogt,
dat de in de laatste dagen in de wereld
gezondene, aan Rusland vijandige be
richten in het oogloopend onwaarschijn
lijk zijn. Het logenstraft de bewering van
de Standarddat de Servische metropoliet
Michael uit Rusland het programma
eener zoogenaamde zuid-slavische staat
kunde zou medegenomen hebben. Ook
het gemelde o« er eene zending van Wan-
nowsky en Annenkoff naar Parijs is uit
de lucht gegrepen. De laatstgenoemde is
derwaats gegaan om de opneming van
zijnen zwager (J. M. de Vogüé) in de
fransche Academie bij te wonen. Wan-
nowsky gaat waarschijnlijk naar Ems.
Van tegenstand van Ruslands zijde tegen
de conversie der egyptische schuld is
geen sprake. Rusland wil alleen dat de
te verkrijgen besparingen ten beste des
lands worden aangewend, en dat eene
europeesche commissie daarvoor wake.
Particuliere berichten uit Berlijn mel
den voorts dat daar ter stede het veront
rustend bericht over eene militaire con
ventie tusschen Rusland en Servië nergens
geloot vindt. Alleen de Kreuzzeitungdie
sedert eeriigen tijd geen dag zonder
alarm-artikel laat voorbijgaan, neemt deze
en andere sensatie-berichten, met name
die over Montenegro,ernstig op. Overigens
vatten de gezamenlijke bladen den toe
stand kalmer op, en meenen, dat men de
symptomen niet overschatten raag, die,
naar de ervaring leert, van tijd tot tijd
zich voord->en. De National Zeitung ziet
in het meerendeel der verontrusten-'e be
richten van de laatste dagen beursma-
noeuvres, en spreekt meer rechtstreeks
van eene gecombineerde beursonderneming
van twee financiëele groepen.
Uit goedonderrichte Petersburger bron
wordt verzekerd, dat Rusland met alle
krachten aan de voltooiing zijner krijgs
toerustingen werkt, doch thans juist
zeer vredelievend gezind is en het als
een groot ongeluk zou beschouwen, wan
neer in den naasten tijd de vrede ver
stoord werd.
Het schijnt dat nergens beter dan in
Rusland de spreuk: „Wilt gij den vrede
bereid u ten oorlog," wordt toegepast.
Waar echter al die wapeningen vo >r
dienen blijft nochthans een raadsel, te
meer daar het bekend is dat de mili
taire uitrusting van her. russische rijk
reeds vóór de laatste wapeningen alles
zins voldoende was.
De couranten wedijveren overigens in
het geven van pessimistische beschou
wingen. Zoo wordt in een bericht uit
Wecnen aan de Standard gezegd, dat
men bedacht moet zijn op gebeurtenissen,
die zich nog voor het einde van dezen
zomer kunnen voordoen en «rroote gevol
gen kunnen hebben voorts dat Oosten
rijk reeds maatregelen van voorzorg
neemt, vooral wat troepenvervoer betreft.
Uit Constantinopel wordt aan hetzelfde,
blad gemeld, dat de Porte zeer ongerust
is over de toeneming der maritieme
strijdkrachten van Rusland in de Zwarte
Zee, en dat zij vreest voor een aanslag
der Russen op den Bosporus.
Voorts wordt nog aan het blad, dat
waarschijnlijk op reclame belust is, uit
Genève gemeld dat de zwitsersche Bonds
raad, naar aanleiding van den ernstigen
toestand, besloten heeft een crediet van
zeventien millioen toe te staan voor eene
noodzakelijke verandering van de artil
lerie van het Bondsleger.
Dit laatste zeker naar aanleiding van
het antwoord van den Bondsraad op de
nota van Duitschland waarin wordt ver
klaard, dat van het oogenblik af waarop
Duitscbland de kwestie generaliseert en
uiet bepaald liet geval van Wohlgemuth
behandelt, Zwitserland bereid is tot eene
gewenschte overeenstemming te komen
met de n burige staten, onder krachtige
handhaving evenwel van Zwitst riUnd^s
zienswijze in het geval van Wohlgemuth.
Heden zal geantwoord worden op Duitsch.-
Amen zeide William die niet zonder godsdien
stige gevoelens was. Zal ik naar Redton rijden, om
een gerechtsdienaar te halen, mijnheer voegde hij er bij.
Ik vrees dat het geen zaak voor zoo iemand is,
was het antwoord. De arme man is morsdood.
William vroeg niet verder, maar wachtte de bevelen af.
Zijn meester nam een der lantaarns uit de voetstukken,
hield haar in de hand vast en boog zich over het lijk.
Hij legde zijne hand op het hart, voelde den pols en stond
toen op.
Hij is wel dood.
Eene rilling- voer door Williams leden en hij bewon
derde de kalmte van mijnheer Bourchier
Geef mij mijne reisdeken, zeide deze.
Zij zit vol bloed, mijnbeer.
Mijnbeer Bourchier ontstelde bevig
- Onzin -- zeide hij op scherpen toon. als het waar
ismoet ik mijn eigendom toch hebbengeef mij de
reisdeken.
William nam haar op, reikte haar zijn meester over die
haar over het lijk spreidde
Til hem nu op zeide hij, en leg hem in het
rijtuig Neem een stuk touw en bind hem daarmee vast.
De akelige arbeid was verricht, mijnheer Bourchier had
ook eene vaste hand, maar William beefde zoo, dat hij niet
eel kon uitvoeren
-- Zoek hier op den weg naar een geopend mes, zeide
zijn meester. Gij zult dat wel ergens vnden.
William gehoorzaamde en vond spoeidig een geopend
knipmes, hetzelfde mes, dat de man gel. dikt had, om de
tabak stuk te snijden, toen hij zich aan liet station Slee
ford bevond. Hij gaf het aan zijn meester.
Leg het zooals gij het gevonden hebt, onder den bok
van het rijtuig-. Rijd dan naar Redton, klop de politie op,
en zij zal u vertellen, wat gij verder doen moet
Hoewel William goed gedrild was stond hij nu op het
puut in verzet te komen Om drie mijlen ver te rijden met
zulk een last, scheen meer dan de plicht van hem eischte
Het was slechts het gevoel van verontwaardiging, dat hij
voor den doode had opgevat, toen hij het moorddadig mes
had gevonden en dat] hem er toe dreef dat bevel te ge
hoorzamen.
Wat zult gij dan doen, mijnheer? vroeg hij
Ik zal verder loopen, zeide mijnheer Bourchier
Gij kunt mij bij 't terugkeeren wel te gemoet rijden,
ga maar niet naar huis om ze daar niet te doen schrik
ken. Rijd zoo snel als gij kunt, en een van de lantaarns
kan ik wel bij mij houden.
Toen William hem de lantaarn overhandigde, kon hij
niet nalaten te zeggen:
Wat een geluk mijnheer, dat gij een pistool bij
u hadt
Ja, -- antwoordde zijn meester. Hebt gij mij niet
hooren schieten Het paard liep weg door den knal.
De wind was in eene andere richting, mijnheer maar
ik heb mij verbeeld een schot gehoord te hebben; ik
lette er echter niet veel op, want er zijn hier zooveel
stroopers
Ga nu maar heen, en kijk naar mij uit, als gij weer
terugkomt
William nam de gebroken zweep, die hij in twee stuk-
i ken gevonden had op de plek, waar bet treurspel was afge-
1 speeld, sloeg er het paard mee over den rug en vertrok zoo
i snel als hij kondaar hij zoo spoedig mogelijk verlost
wilde zijn van zijn afschuwelijken last achter zich in het rij-
tuig Mijnheer Bourchier bleef alleen met de lantaarn in
zijne hand. Hij scheen geen haast te maken om die plek
te verlaten
Wordt vervolgd.)
