Na deze plechtigheid verricht te heb-dat zelfs den minsten écuyer met de per
ben, werd met de bezichtiging der schil- j zische kleuren deed tooien, en voor zooveel
derijen-verzameling begonnen. In de j meer dat zich beter laat denken dan be-
eere-zaal werd als het ware schilderij schrijven. Maar als het aangaat en
voor schilderij bekeken, hier met be- J pas geeft vrouwen te vergelijken bij
langstelling daar met innig genoegen J bloemendan ja dan moet Nasr-ed-din
vooral het sujet der stukken scheen j meermalen herinnerd zijn geworden aan
Z. M's aandacht te trekken. de heerlijke rozentuinen van Sjiras.
Zoo langzaam, kalm, rustig en Leiden werd Dinsdag bezocht door
met oostersche waardigheid zette de „le ministre de la Presse" van den Schah
Schah zijn tocht voort, in- en voorge J van Perzië. De hoogleeraar De Goeje
licht door de heeren Verspijck, Van'strekte hem tot gids en bezocht met hem
Tienhoven, Scholier en Van der Keilen, j o. a. de inrichting der boekdrukkersfir-
en voorafgegaan door een vijftal sup- ma Brill, den Burcht en meer bezieus-
poosten, die, op één gelid geschaard en waardige zaken. Tevens maakten zij in
in den doodenpas als 't ware een somber een open landauer een rijtoer in en om
waas over deze verrichting van den.de stad, ook langs het Van-der- Werf-
Schah verspreidden,
Hoewel de hoofddirecteur, de heer Hedenmorgen half elf uur bezocht de
Obreenwegens verlof afwezig wasSchah het koninklijk paleis op den Dam.
waren de regelen voor deze ontvangst j De Schah was in generaals uniform, met
nog door hem voorgeschreven. gouden boordsels en nestels en met dia-
Na bezichtiging van het Rijksmuseummanten knoopen. Een talrijke stoet van
reed de Schah onmiddellijk naar „Artis", perzische edelen, eenvoudig als altijd ge
waar dr. Westerman en de commissa-kleed, volgde hem. De intendant des
rissen den vorst ontvingen en hem aan konings, de heer Van Vessem, ontving
een lunch noodigden in de commissaris-1 den hoogen bezoeker in de vestibule en
sen-kamer, die met kostbare heesters en
planten, zooals „Artis" die eenig bezit,
kwistig was versierd, en waar eene ruim
\oorziene engelsehe tafel stond aange
richt. Die geur van duizenden bloemen
maakten het verblijf hier nog aangena
mer, zoodat hier ongeveer 2 uren werd
leidde hem rond. De Schah betuigde
meermalen zijne bewondering voor het
meesterstuk van Van Campen en betuigde
vooral ingenomenheid voor de balzaal.
Het paleis was op het fraaist gemeu
beld eu de Schah, die thans kon zien
hoe Z. M. de Koning hem had willen
verwijld. Na zich goed versterkt logeeren, betuigde zijne groote ingeno-
te hebben en uitgerust te zijn, werd we- j menheid met de gastvrijheid van onzen
der eene vermoeiende wandeling door vorst.
den tain ondernomen, waar duizenden
leden het bezoek den vorst onaangenaam j
maakten en als gewoonlijk weder alles
onder den voet vertrapten,
Z. M. was blijkbaar Opgetogen over
de groote menigte vreemde en wilde
beesten, die hij hier zag, en hij liet zich
over hun leven en voeding weder op het
nauwkeurigst inlichten.
Daarna werden het panorama, de dia
mantslijperij van Daniels en het burger
weeshuis nog bezocht.
Eene gala-voostelling in het circus
Carré is iets zeer gewoons. Maar nu de
Schah van Perzië van avond rendez-vnus
Os Schah van Perzië te Uitluiden.
Omtrent
het uitstapje op heden
van den Schahvan Perzië naarlJmui-
den vernemen wij nog het volgende
De heeren Gebr. Goedkoop te Am
sterdam hebben hunne passagierboot Cérh
ter beschikking gesteld van den vorst,
die Amsterdam later verliet, dan aan
vankelijk het voornemen was. Ten 12
uur 8 m. bevond de Cérh zich aan de Hem-
brug, zoodat de Schah niet vóór 2 uur
te IJmuiden aankomen kon. Aan de in-
had gegeven aan een groot deel van wat j
i schietplaats in zij kanaal F zal een tor-
aau ceil Kiuuii ucci vuu wai,
3j pedoboot fancecren, en eenige schoten
den amsterdamschen „beau-monde" f
l kiccon norttti I Ir r\n Qnnoioo I ïtowauL- won
zou kunnen noemen, is het werkelijk de
moeite waard te vertellen dat het een
ongewone avond was in deze koninklijke
arena. Men zou de geesten der perzische
dichters Saadi en Hafis willen opklop
pen om hun te vragen of de inhoud van
een paardenspel, maar dan ook van een
paardenspel gelijk dat van Carré op
dezen avond, de stof in zich bevat voor
eene ballade of' een nachtvertelling, niet
minder bij machte de gemoederen uit.de
gematigde zone te boeien als hunne zoete
scheppingen. Maar om bij den Schah te
blijven hij kwam tegen half negen
in zijné, loge „ad hoe;" hoorde staande
het nederlandsche en daarna zijn eigen
volkslied aan, keek met belangstelling en
soms recht vergenoegd naar de schitte
rende proeven van rijkunst door Carré
en zijne kranige vrouw hier afgelegd.
Het circus zag er Dinsdagavond on-
lossen, hetwelk op speciaal verzoek van
den Schah geschiedt.
Bij aankomst te IJmuiden zal de Scha
een dejeuner gebruiken op de aleepbootZZri*-
cules, die voor deze gelegenheid met ta
pijten behangen is. Aan dit dejeuner zal
deelgenomen worden door de ministers
van Binnen- en Buitenlandsche Zaxen,
den burgemeester van Amsterdam en den
perzischen gezant.
Daarna zal per Hercules een zeetochtje
onderkomen wordon, waarschijnlijk 1 uur
buiten den pier; na afloop waarvan de Schah
met zijn gevolg weder naar Amsterdam
j terugkeert.
IJmuiden heeft oen feestelijk aanzien;
I op vele gebouwen wappert de driekleur,
Op den grooten v ij ver in
het Vondelpark te Amsterdam dreven
Zondag honderden doode visschen. Men
vermoedt, dat in den vyver vergif is
waarschijnlijk ongebluschte
gemeen vroolijk uit, op ééne uitzondering
naf - nml. de rij loges waar nu niets j geworpen
als uniformen glommen, blonken en blik-1 kalk.
kerden en het minst pretentieus vrouwen- Dinsdagvoormiddag is door
figuur zelfs geen witte raaf was, die de politie te Delft aangehouden W, C.
rij was door „de gemeente" in beslag j V. sjouwer, wonende te 's Hage, die in
genomen waar de officieele stempel j denzelfden voormiddag iemand aldaar
op drukt, blijft de vrouw verre. Intusschen had beroofd van tien rijksdaalders, een
en het zij ter geruststelling gezegd zilveren horloge en een gouden medail-
de dames die de voorstelling, of het feest Ion, welke twee laatste voorwerpen hij
gala maakten, werden geenszins over- te Delft bij een der goudsmeden had te
schaduwd door de galons en de tressen J gelde gemaakt en die in beslag zijn
en de decoraties welke men zag sehitte-1 genomen. De aangehoudene is naar
ren, integendeel. De Schah moet, en j 's Hage overgebracht,
daarvoor durf in mijn hoofd onder eene Maandagavond zakte op
perzische kromsabel houden Z. M. den 's-Gravenweg te Kralingen een man
moet een hoog denkbeeld hebben gekre-j plotseling ineen, en toen men hem
gen van de hollandsche vrouw. En welk wilde oprichten, bleek het dat hij reeds
hollandsch hart zou dat geen goed doen j was overleden. De man was gestorven
Natuurlijk evenwel dat de velen die daar-aan eene jeneverberoerte. In zijnen zak
van zijn doordrongen geworden, op hun vond men nog eene halve flesch, gevuld
tijd oog hadden voor de uitvoering van met jenever.
het keurig program, waar Carré den Dit individu was gewoon eiken dag
Schah op onthaalde: voor den schat en minstens een liter jenever te verslinden,
de pracht van paarden, voor hunne in- Eiken avond nam hij om den slaap te
telligentie, voor de grappen der clowns kunnen vatten, een hal ven liter jenever
die zoozeer ook m den smaak van den mede naar bed. Voedsel echter gebruikte
Pers vielen, voor het uitstekend decorum,hij bijna niet meer. Hij
een goed gezeten burger, maar is nu,
tengevolge van het misbruik van sterken
drank, straatarm gestorven.
Iemand wijstin de N. Ro tt.
Ct. op de verkeerde gevolgen, die de
zucht, naar kostelooze reclame door 't stem
pelen van namen op bankpapier heb
ben kan.
Hem kwam nl. in handen een bank
biljet van 25, waarop zeker deurwaar
der zijn naamstempel had geplaatstdat
bankje schijnt terechtgekomen te zijn bij
iemand die dien ambtenaar niet goed
gezind was althans er waren boven den
stempel-afdruk geplaatst de woorden
„ga niet bij" zoodat de reclame in
een waarschuwing tegen dien deurwaar
der veranderde.
Te Rotterdam dineerde aan
de table d'höte in een der hotels een
persoon, in het gewaad van een r. k.
geestelijke. Aan tafel maakte hij met een
paar heeren kennis, aan wien hij voor
gaf, giften in te zamelen voor een arme
missie. De vreemdeling was zeer spraak
zaam, vooral na het gebruik van een
extra flesch, die hem werd aangeboden.
Zijne tafelgenooten vonden hem een aan
genaam causeur en eenigen hunner stel
den hem voor, eene wandeling te gaan
maken, hetgeen hij aannam.
Er werd overal eon kijkje genomen
en het gevolg was, dat zij zóo dronken
werden, dat de politie hen, toen zij uit
een café verwijderd werden en burenge
rucht maakten, in verzekerde bewaring
moest nemen.
Men hield hen tot den volgenden mor
gen. De commissaris, wien de zaak ver
dacht voorkwam, zond om inlichtingen
aan den pastoor der St. Laurent'uskerk,
die onmiddellijk verscheen en spoedig
kon constateeren, niet met een r. k. gees
telijke te spreken.
Later bleek het, dat men met een
sluwen Belg te doen had, die niet alleen
geen bevoegdheid had het geestelijk ge
waad te dragen, maar die, als zonder
middelen van bestaan, over de grenzen
moest gezet worden.
Een soortgelijk geval dus als onlangs
te Delft is voorgekomen.
Dinsdag nacht, omstreeks
half drie uren, ontstond te Charlois brand
aan/ den straatweg bij den tol. Van vier
woningen zijn er drie verbrand. Ofschoon
geen persoonlijke ongelukken zijn voor
gevallen, werden enkele kinderen slechts
met moeite gered. Eén bint dreigde reeds
in te vallen. Door het blaffen van een
hond werden de bewoners gewekt.
Uit Maastricht wordt van
17 dezer aan de NR. C' gemeld:.
Laatstleden Zaterdag omstreeks 6
uren 's avonds, toen de heer Edu-
ard de Beaumont zich van zijne wa
penfabriek, gelegen in de Grachtstraat,
naar huis begaf, werd hij eensklaps van
achteren door een werkman, genaamd
Morreau, die uit een koffiehuis waar hij
zijn patroon heeft afgewacht, op hem
toevloog, met een steen in een zakdoek
zoodanig aan het hoofd verwond, dat hij
bloedende in een modderpoel neerviel.
De aanrander viel daarna zijn slachtoffer
aan, hem van alle kanten slagen en
stompen toebrengende.
De heer De Beaumont trachtte zich schreven
men, heeft de daad van Morreau diepe
verontwaardiging gewekt.
De heer De Beaumont werd dan ook
heden avond (na reeds gisteren van een
groot aantal ingezetenen de ondubbelzin-
nigste blijken van belangstelling onder
vonden te hebben) door eene treffende
manifestatie van al zijne werklieden ver
rast. Deze begaven zich gezamen
lijk vele vergezeld van vrouw en
kinderen, naar het woonhuis van den
heer De Beaumont, alwaar zij hem, te
gelijk met een paar prachtige bloem
ruikers, eene lijst aanboden, voorzien
van circa vier honderd handteekeningen,
en ten opschrift dragende
„Protest tegen den aanval, door een
werkman gepleegd op onzen
patroon den heer Eduard de Beaumont
op Zaterdag 15 Juni 1889".
In den tuin der hervormde
pastorie te 's-Heerenhoek prijkt een jonge,
witte treurroos, met ruim 500 rozen.
Omtrent den te Bles»e, onder
Peperga, gepleegden broedermoord, ver
neemt men het volgende: De verslagene
C. v. d. Wal, een jonkman van 28 jaar,
sliep met zijn 2ljarigen broeder Willem
in één bedstee. Over het late tehuis ko
men van den laatste ontstond twist, ter
wijl zij te bed lagen. De jongste s ond
eensklaps doodkalm op, liep naar de
woonkamer, en keerde met een scherp
broodmes terug. Zonder een woord te
spreken, stak hij hiermede zijn te bed
liggenden broeder tnsschen de derde en
vierde rib, zoodat het mes tot het heft
toe in het lichaam verdween, de longen
verscheurende en de hartader afsnijdende.
De aldus verwonde had nog juist de
kracht van het bed te komen, waarop
zijn moordenaar hem nog een tweetal
diepe sneden in den rug toebracht, tot
dat de ongelukkige levenloos neerzonk.
Toen de justitie en de, met de lijk
schouwing belaste geneeskundigen den
volgenden ochtend ter plaatse versche
nen, stond de moordenaar bedaard eene
sigaar te rooken en legde ook verder
eene ijzingwekkende onverschilligheid aan
den dag. Hij werd terstond in verzekerde
bewaring genomen en 's avonds naar de
gevangenis te Heerenveen overgebracht.
Hij staat hoogst ongunstig bekend als
een eerste twistzoeker en vechtersbaas^
In de wouden van Friesland
wordt een eenvoudig middel toegepast
om de rupsen, waarvan men veel last
heelt in de vruchtboomen, te dooden.
Door de rupsennesten met raapolie te
bestrijken volgt spoedig de dood der in
secten. Aan de vrucht brengt dit na-
(20 man) mineurs en het noodige hos
pitaal personeel. En werkelijk stonden
den volgenden morgen om 7£ ure 2
compagnieën van het 3e bat. inf. (eene
europeesche en eene amboneesche) het
sein tot instijgen te wachten Het was
waarlijk een schoon gezicht, dezen troep
te zien, waarvan de mannetjes van lust
blaakten om weer eens een vijand onder
de oogen te zien. Het behoeft niet ge
zegd dat die lust zijn toppunt bereikte
bij de bemoedigende woorden, hun door
den generaal toegesproken. Het driemaal
leve de Koning, vond instemming in
aller harten en menigeen was het aan
te zien, dat hij spijt gevoelde, die sol
daatjes niet te mogen volgen. Om 8 uur
zette de trein zich in beweging naar
Oleh-leh en de generaal vergezelde de
vertrekkenden tot daar.
De colonne is samengesteld als volgt
Commandant luit.-kol. De Bank van
Langenhorst, adjud. van den commdt.
luit. Kohier.
Commandant der europ. comp. kapt.
F. P. A. Mollinger, waarbij de luite
nants Gaade, Van Hattum en Van Beu-
sekom
Commandant der amb. comp. de kapt.
G. A. Hansen, waarbij de luitenants H.
W. Muller, Van Bloemen Waanders en
La Gordt Üilliè;
Commandant der artillerie luit. Baer-
meijer;
Commandant der genietroepen luit.
Hageman.
Officier van gezondheid Dumont en
luit. kwartiermeester Engelbert van Be
vervoorde.
Welke waren echter de berichten die
een zoo overhaast vertrek van troepen
noodzakelijk maakten? Voor ongeveer
14 dagen geleden had men bericht ont
vangen, dat op een wandeling langs het
strand eenige europeesche fuseliers door
Atjehers waren aangevallen, waarbij een
europeesch fuselier gedood was. Men
schreef dit toe aau eigen onvoorzichtig
heid der fuseliers, daar zij zich wat ver
aan het strand gewaagd hadden. Immers
de kampongs in den naasten omtivk van
Edi gelegen, waren bevriend en men
wist dat op deze vriendschap te vertrou
wen was, daar de Radja van Kd sind.-.
lang onze zijde koos en zelfs versierd i
met den Nederlandschen Leeuw. Eer.
zijner vasallen echter, weigerachtig zijne
schatting te voldoen, koos tegen den Radja
partij en trok met een aantal volgelin
gen tegen Edi op. po luitenant Cor»^'
lius met 40 bajonetten hierop afgezond,
kreeg plotseling uit eene rij van loon
graven een hevig vuur, doch doe- een
Letteren en Kunst.
Men verneemt dat de bekwame too-
neelspeler L. J. Veltman sinds eenige
dagen ernstig ongesteld is.
KQLOHIËN.
(Uit bataviasche bl. van 1317 Meijl.)
BATAVIA, 17 Mei.
tuurlijk niet het minste letsel- toe. De..stouten aanval, met moed doorgezet, ge
proef is gemakkelijk te nemen. lukte het dien -officier, den vijand uit
zijn stellingen te verdrijven. In i de
zer putten, gemiddeld met 8 man bezet,
vond men 7 gedoode Atjehers iiggen.
Den volgenden dag werd weder uit
gerukt,docktoen menop heviger tegenstand
stuitte, trok men terug en werd besloten,
versterking uit den kraton al te Wachten.
Het spoedig zenden dezer versterking in
zoo grooten getale doet de hoop voeden,
dat op korte en besliste wijze den mui
tera voor goed het zwijgen zal worde'1
Uit Kotta-Radja (Atjeh), wordt dd. 5 i opgelegd.
Mei het volgende aan de Jambode ge- Omtrent het gebeurde op Edi schriil
de Atjeh-corre8pondent van de Loc. ried
om te wentelen, en toen hem dit na eene Reeds bij de aankomst der oostboot1 het volgende:
kortstondige, doch zeer hevige worste- alhier op 2 Mei in den middag, liepen j Op den 30en April kwam hot berichl
ling gelukt was, nam Morreau de vlucht.er hier geruchten, dat van Edi berich-dat de vijand verschillende punten bi
In een niet te beschrijven toestand kwam ten waren binnengekomen, die ver van 1 den weg naar de Kwala versterkt heeft
de heer I)e Beaumont in zijn gezin te- rooskleurig zouden zijn. Er bleek dan en dat de communicatie naar zee daar-
rug, en ondanks de ijverige nasporingen ook werkelijk iets gaande te zijn, want, door gestremd was.
der politie mocht het niet gelukken den den volgenden dag werd een officier aan- De luitenant Cornelius kreeg toen las
aanrander in handen te krijgen. 1 gewezen, om op Zaterdagmorgen, metom met een patrouille, sterk 1 otficiei
Des morgeus van dien dag was aan 25 man, naar Edi te vertrekken, met deen 40 bajonetten, dien weg te verkennen,
dien werkmaQ zonder de minste aan- n ar Java terugkeerende oostboot. Intus-Op het midden van dien weg gekomen,
merking zijnerzijds zijn loon ad 5 frs. schen verminderde de onrust niet, toen werd de verkenniugspatrouilie hevig op
20 centimes of 2 gulden 50 daags uit- in den middag van 3 Mei Z. M. stoom-de rechter fiank beschoten. Sprongsge-
betaald des namiddags was hij in de s:hip Macasser van Edi ter reede van wijze werd de weg naar de Kwala ver-
fabriek teruggekomen, ander werk, waar- Oleh leb kwam en baar commandant zich volgd, door nu en dan stellingen te ne-
aan hij meer kon verdienen, vragende, dadelijk naar Kotta-Radja en bij den men links van den weg en door salvo's
en toen de heer De Beaumont daaraan goeverneur begaf. Dienzelfden avond nog op 's vjjands stellingen hun vuur tot
niet onmiddellijk wilde voldoen, uitte hij was er conferentie ten goevernements- zwijgen te brengeD. Aan de Kwala „e-
bedreigingen, die hij weinige uren daarna huize en eer men zich aan den avond- komen, werd er bericht, dat de vijand
op zoo verraderlijke wijze ten uitvoer disch had geschaard, was het reeds be- aan het strand ook versterkte stellingen
braeht. kend, dat er, in stede van de bevolen bad. Dat terrein werd toen doorzocht,
Niet alleen bij de maastrichtsche be- 25 man, twee compaguieën, ter gezamen- doch nergens s'ellingen gevonden. Op
volking, maar vooral bij de werklieden lijke sterkte van 300 man, naar Edi den terugmarsch werd die patrouille op
der geweei fabriek, die eenparig de hu- zouden gaan, waaraan toegevoegd werden dezelfde hoogte weder hevig beschoten,
was vroeger mane behandeling van hun patroon roe- eene sectie artillerie, een detachement Weder werd sprongsgewijze de weg af-
maar als het waar was, werden er toch geen geheime
stappen gedaan om aan te duiden, dat men tot eene schik-
king zou willen komen. Er werd eene aanklacht tegen
Stephen Bourchier ingesteld, en de zaak kwam voor het
gerechtshof.
De wijze waarop de zaak werd aangepakt, was verkeerd;
het noodwend'g overtuigend bewijs van den aanklager was
zeer zwak. Er waren verscheidene menschen, die onder eede
wilden getuigen, dat Digby Bourchier, en de moeder van
den eischer als man en vrouw hadden geleefd, maar nie
mand kon zeggen, wanneer en waar de huwelijksplechtig
heid had plaats gevonden. De bewijsgronden waren inder
daad zoo zwak, dat de rechter aan de zaak geen rechtsingang
verleende De zaak geraakte nu weer in vergetelheid en
Stephen zat nog even vast op den zetel zijner vaderen.
De heer van Redhills was geen kwaad man. Hij twij
felde er niet aan, of de eischer was Digby's zoon, daarom
bood hij door tusschenkomst van zijne advocaten den jon
geling eene kleine jaarlijksche toelage aan, of wilde hem
ook een som gelds schenken, opdat hij zich daarmee zou
kunnen redden. Zijne advocaten voorzichtige menschen
brachten dit aanbod over met de bepaling, dat James Bour
chier, zooals hij zichzelf noemde, een stuk zou teekenen,
waarin hij van zijne denkbeeldige rechten zou afzien. Het
aanbod werd dankbaar aangenomen, an de koop gesloten.
iy Vijftien jaar later kwam het proces weer opnieuw ter
sprake. Er werd een nieuw stuk getoonddat dui
delijk bewees, dat de moeder van James Bourchier meende,
dat zij wettig was gehuwd. Nu was er nog slechts één
ding noodig. en zonder dat, zou de zaak weer evenals vroe
ger uitsterven. Bij deze gelegenheid scheen de eischer meer
geld te gebruiken, en het bleek, dat hij nu een vrij be
middeld koopman was, in een stadje van het noordenzoo
als de menschen zeiden, zou hij beter gedaan hebben met
zijn geld in zijne handelszaak te gebruiken, dan het te
verspillen in het vruchteloos zoeken naar een schriftelijk
bewijs, dat niet bestond, en in het betalen van advocaten,
die voor eene wanhopige zaak moesten pleiten.
Maar dat moest hij zelf weten. Hij was een stilzwijgend
man die niet veel kwaad kon. Hij ging niet overal rond
bazuinen dat men hem onrecht deed Zijne overtuiging
hield hij voor zich. Hij was algemeen bekend als Bou
cher. De vrienden, die hem waarschijnlijk hadden groot
gebracht, hadden twee letters weggelaten, om op die wijze
den franschen oorsprong van den naam te vermommen,
want in dien tijd werden de Franschen verfoeid. Hij ant
woordde dus op den naam Boucher, waaronder hij handel
dreef, en dien hij wilde behouden, tot hij zijn eigen naam
zou hebben aangenomen, en den jongeren tak zijner familie
zou hebben verdreven.
Uitgezonderd de onverwrikbare meening, dat zijne vader
en moeder wettig gehuwd waren geweest, bezat James
Boucher, of Bourchier niets dat hem van ande. e kooplie
den onderscheidde. Hij trouwde iemand uit zijn stand
eene achtenswaardige vrouw, die het diep betreurde, dat
haar echtgenoot zooveel geld nutteloos uitgaf Zij durfde
hem echter niet terughouden, want op dat punt was hij
onverzettelijk. Zijne moeder stierf in 1843 stierf zonder
een helder oogenblik te hebben gehad waarin zij alle twij
fel uit den weg zou geruimd kunnen hebben.
James Boucher had maar één kind een zoon. Hij
was een schrandere jongen van eene onbestendige natuur,
die van zijne prilste jeugd af had geleerd, dat hij de
rechtmatige erfgenaam was van een groot landgoed, maar
hij liet er zich niets aan gelegen liggen, en op acktien-
jarigen leeftijd vertrok hij naar Amerika, om daar fortuin
te maken.
{Wordt vervolgd.)
