NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
De Familie Bonreiner.
6e Jaargang.
Vrijdag 28 Juni 1889.
No. 1835.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIEN:
ST D S NIEII S.
15 i E IA N I).
Geheimzinnigheden.
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenƒ1.20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers- 0 03
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 133.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en courantiers.
Directeuren-Uitgevers J. C. PEEREBOOM en J. B. AVIS.
Hoofdoyenün voor het Buitenland: Compagnie Generale de Pullicitc Mrangere G. L. 1)AVBE 8f CoJOEN F. JONES, SuccParijs 33lis Faubourg Montmaitre.
Haarlem, 27 Juni 1889.
Door J. W. Koopman is vergunning
gevraagd tot uitbreiding van zijne sme
derij aan de Raaks no. 3, kad. sectie C
no. 3147, door bijplaatsing van een stoom
werktuig.
Op 11 Juli e. k. zal 's namiddags 2
uur ten raadhuize gelegenheid bestaan,
bezwaren tegen het oprichten van go-
noemde inrichting in te brengen.
Dinsdag is bij den Raad van State
o. a. behandeld het beroep van F. Otter
tegen een besluit van B. en W. van
Haarlem van 3 Januari 11., waarbij hem
vergunning werd geweigerd tot het op
richten van eene paardenslachterij in de
Wolstraat alhier. Rapporteur de staats
raad Van Vladeracken. Gedep. Staten
adviseeren tot het voorwaardelijk verlee-
nen der gevraagde vergunning.
Z. Ms. beslissing in deze zaak wordt
later medegedeeld.
Behalve door de in ons nummer van
25 dezer genoemde, zal aan bet interna
tionaal kegelconcours op het sportterrein
„de Phoenix" op 29 en 30 Juni, nog
worden deelgenomen door de volgende
clubs
„Delftshaven", van Rotterdam, „De
Krans" en „Kegellust", van Nijmegen,
„Ons Vermaak" en „Gemütklichkeit",
van Amsterdam, „Acht om den Lange",
van Zaandam en „Kegelclub", van Dieren.
Maandag 24 Juni overleed hier ter
ste e, in den ouderdom van 64 jaar,
Gerardus Hendrik Kernekamp, in leven
doodgraver aan de algemeene begraaf
plaats alhier.
Heden morgen half twaalf werd het
stoffelijk overschot op eenvoudige wijze
aan den schoot der aarde toevertrouwd.
Kernekamp was gedurende 30 jaar
als doodgraver aan genoemde begraafplaats
werkzaam en genoot door zijn oppassend
gedrag en goed karakter de achting van
ieder, die hem kende. Vooral bij de
cholera-epidemie, die hier in het jaar
1865 geheerscht heeft onderscheidde
Kernekamp zich zeer gunstig; de brave
man was vaak nog laat in den nacht
werkzaam om de ongelukkige slachtoffers
van die ramp een laatste rustplaats te
bezorgen, zonder te denken aan het ge
vaar, dat hem daarbij omgaf.
i rroindlssea»ent9Ütech j low» i.
TE HAARLEM
Zitting van Donderdag 27 Juni 1889.
In den avond van 28 Mei zaten vijf
manspersonen achter de omheining van
de stads vuilnisbelt en genoten met i
volle teugen van de fraaie stillevens, die
daar gevormd worden door koolstronken,
vodden enz. Het was nog al warm, en
dan is het niet pleizierig dorst te heb
ben vandaar dat men een flesch jenever
medegenomen had, die duchtig aange-
pakt werd. Langzamerhand raakte men
1 in vroolijke stemming, en eindelijk werd
het rumoer zoo groot dat de agent van
politie W. eens een kijkje kwam nemen.
I Hij maande de jongens tot kalmte aan,
waaraan een voorbijgarger nog kracht
bijzette door eveneens aan te raden wat
I minder lawaai te schoppen.
Dit viel niet in den smaak van één
der jongens, zekere Janssen, althans hij
1 gaf den voorbijganger een oorvijg. Nu
was het geduld van den agent uitgeput;
J. werd medegenomen, terwijl een andere
agent, K. genaamd, den grootsten belha
mel, zekeren B., in arrest nam.
B. stond thans terecht, beschuldigd
van verzet.
Hij was n.l. eerst kalm medegegaan,
maar onderweg op de Gravesteenbrug,
werd dit anders. Hij bedacht zich waar
schijnlijk toen, dat logies in de weinig
comfortabele vertrekken van het politie
bureau niet tot het aangenaamste be
hoort, althans hij begon een worsteling
met den agent hij rukte de handboei
uit diens handen, sloeg er als een ra
zende op los, en kon eerst met behulp
van een ander in bedwang gehouden
worden.
Hoewel beklaagde zijne beenen goed
ter zijner beschikking heeft, prefereerde
hij te rijden en liet zich dus per as
(een handkar wel te verstaan) naar het
bureau brengen.
Beklaagde ontkent alles, maar de ge-1
tuigenverkforingen zij zóó pertinent, dat j
de subst.-officier schuld wei tig en Oier-j
tuigend bewezen acht. Om beklaagde I
gelegenheid te geven wat te kalmeeren
requireert ZEd. Achtb. een gevangenis- j
straf van 3 maanden. De rit per hand- j
kar behoeft hij niet te betalen.
Eén getuigen a décharge verklaart, l
dat de agent W. een borrel heeft mede-
gedronken.
Uitspraak Dinsiag e. k.
kan oordeelen, beloven de villa's aan de
zeezijde Boulevard de Favauge royale)
sehoone en ruime gebouwen te worden,
terwijl de aan den stationsweg gelegene
wel kleine zijn, maar eveneens door goed
gekozen verschillende steensoorten een
aangenaam geheel zullen opleveren. Naar
de Zandv. Badct. zegt, moeten deze gebou
wen in begin 1890 opgeleverd worden, zoo
dat zij het volgend seizoen ter bewoning
geschikt zullen zijn.
Vrijdag 11. zijn 16 belgische werklie
den, zijnde zonder middelen van bestaan,
van Zandvoort verwijderd en tot aan de
belgische grenzen vervoerd. Zij waren
werkzaam aan de genoemde huizen, maar
werden werkeloos doordat de materialen
(kalk) om door te werken ontbraken. Zij
eischten van den aannemer één dagloon,
daar zij zonder waarschuwing belet wer
den te werkenhun eisch werd niet toe
gestaan. Zij riepen, daar zij in finan-
ciëele moeilijkheden verkeerden, de hulp
in van den burgemeester, die, na vrucli-
telooze onderhandelingen met den aan
nemer, tot hunne verwijdering naar.België
last gaf.
Te Haarlemmermeer zijn tot onder
wijzers benoemd aan school No. 4 de
heer J. Fook te Graauw en aan school
No. 5 de heer F. H. M. Spruiteuburg
te Haarlemmermeer.
Aan de noordzijde van Zandvoort is
met den bouw begonnen van 9 huizen,
ontworpen door een belgischen architect,
gebouwd door eenen belgischen aannemer
met grootendeels belgische werklieden,
en naar men zegt met belgisch kapitaal.
Zooverre men, naar hetgeen reeds staat,
Letteren en Kunst.
Bij de Erven H. van Munster Zoon
te Amsterdam ziet het licht een extra
nummer van het „Maandblad voor Mu
ziek", uitsluitend gewijd aan het volle
dige programma der Bühnenfëstspiele in
J uli en Augustus a. s. te Bayreuth te
houden, met rolverdeeling der op te
voeren werken„Parsif'al", „Tristan
und Isolde" en „Die Meistersinger von
Nürnberg".
De heer A. W. Sijthoff onderneemt
eene volksuitgaaf van de volledige dicht- j
werken van Nicolaas Beets, naar tijds- j
orde gerangschikt en opnieuw herzien.
Het eerste deeltje is verschenen, en het i
blijkt, dat dit werk even zorgvuldig be-j
handeld wordt als de overige der bekende 1
vijftig cents editie.
Mej. Cornélie Huygens heeft uit
het duitsch vertaald eene reeks der fan- j
tastische sproken van Carmen Sylva,
welke saamgevat zijn onder den titel j
„Castel Pelesch". Het zijn vertolkingen
vaD natuurtafereelen, die de schrijf- j
ster troffen, en op hare eigenaardige
wijze in verhalen zijn omgezet.
i
Door de Maatschappij tot,
exploitatie van staatsspoorwegen zijn ge-
pensioneerd de beide gewezen conducteurs
E. de Jonge, wonende thans te Meppel,
en T. Sprenger te Nieuwe-Schans, die
den 2 Januari 1888, bij het spoorweg
ongeluk te Ruinerwold zoodanig zijn ge
kwetst, dat zij voor den dienst niet meer
geschikt zijn.
Bij den directeur der Maat
schappij van weldadigheid in de kolonie
„Willemsoord" isblijkens eene aldaar
ingeplakte publicatiedoor een solied
persoon aanvrage gedaan om een paar
arbeidersgezinnen, die genegen zijn mede
te vertrekken naar üe Argentijnsche
Republiek, alwaar zij kunnen werkzaam
zijn in eene op te richten boerderij op
groote schaal, mits zij bekend zijn met
het melken, ploegen enz.
Uit Amsterdam wordt ge
meld
In de Woensdag gehouden vergadering
van den gemeenteraad is goedgekeurd
het adres aan den Koning, waarin wordt
gewezen op de groote financieele bezwa
ren, die de eventueele invoering van het
ingediende ontwerp tot wijziging der wet
op het lager onderwijs voor de gemeente-
financiën zal na zich sleepen.
Het gebouw Felix Merit-is
te Amsterdam, onlangs in het openbaar
voor 85,000 aan de firma Holdert en
acht compagnons verkocht, is heden voor
125,000 overgedaan, om voor eene bank
instelling ingericht te wordeD.
Het bestuur van het genea-
logisch heraldiek genootschap „De Ne-
derlandsche Leeuw" heeft zich tot het
kerkbestuur der Groote of St. Jacobskerk
te 's - Hage gewend met een adres
waarin zijne aandacht wordt gevestigd!
op de merkwaardige wapenborden van
de ridders van het Guldenvlies en de i
groote wapenkas van Philips den Goede,
den stichter dier orde, in die kerk aan-
wezig. De borden zijn in een zeer I
slechten toestand en steken aanmerkelijk
af bij het nu reeds voor een groot deel
gerestaureerd gedeelte van het bedehuis.
De wapenkas is van zijne oorspronkelijke
plaats genomen, wellicht met het oog j
op eene herstellingmocht dit laatste
werkelijk het geval zijn, dan nemen
adressanten de vrijheid het kerkbestuur
er op te wijzen, dat bij de restauratie
deskundigen geraadpleegd zullen moeten
worden, om te voorkomen dat de mo
numentale wapenborden hunne oorspron
kelijkheid verliezen.
Door bovengenoemd genootschap, dat
binnenkort in haar orgaan zal wijzen op
de belangrijkheid dezer zeer oude wapen-
afbeeh'ingen, werd verder besloten, om
bij eventueele goede restauratieeene
nader te bepalen bijdrage voor eens te
schenken.
Zondagnamiddag is op de
lijn Atjehstraat der Haagsche Tramweg
maatschappij bij de Celebesstraat een
passagier, die op het voorbalkon op de
leuning zat, achti rover gestort, onder
den wagen geraakt en kort daarop over
leden.
De bliksem sloeg Maandag-
1 middag te Utrecht in twee der fraaiste
platanen en twee zware kastanjeboomen
in het plantsoen tegenover den Tolsteeg-
I singel, achter de voormalige Klaas
kazerne.
Beide boomen, een sieraad van het
j Singel, liggen gespleten ter aarde.
Het gekraak was zoo hevig, dat de
omwonenden, onder den indruk van den
j eersten schrik, meenden, dat de Klaas-
kazerne was ingestort. Et. Bbl.)
Ut Dordrecht wordt aan de
N. R. Ct. gemeld
In de afgeloopen kermisweek gebeurde
bij een voorstelling, gegeven door een
zg. „variëteiten-gezelschap," een ongeval,
dat ernstige gev lgen had kunnen hebben.
Vóór het iooneel, tusschen de eerste
rijen der toeschouwers, was eene tafel
geplaa'st. Op die tafel zette men eene
ladder, 24 voet hoog, naar ik meen.
1 Een jongmensch als matroos gekleed
klom als een eekho rn op en a', zwaaide
I met de armen en maakte muziek, terwijl
i hij zich met eene werkelijk bewonderens-
j waardige vlugheid in evenwicht hield.
Want die ladder stond geheel los.
I Keek men naar boven, om te zien of
j er ook eenige voorzorgsmaatregel was
getroffen één oogenblik van onoplet
tendheid of afmatting was immers vol-
doende om den man met zijn toestel
tusschen het publiek te doen neerplof
fen dan bespeurde men een paar
dunne koorden, dwars door de zaal ge
spannen, die, zoo noodig, de ladder in
hare vaart moest tegenhouden.
Dat de man, indien hij misgreep en
met zijn instrument omviel, tóch er over
heen en op de mcDSchen geslingerd kon
worden daarop was blijkbaar niet
gerekend.
Wat gebeurt er De equilibrist, na
zijne kunsten volbracht te hebben, glijdt
langs de stijlen naar beneden en komt
behouden op zijn tafeltje te land. Maar,
terwijl hij zijn compliment maakt, gaat
zijne ladder, die nu was losgelaten en
wellicht niet spoedig genoeg werd ge
vat, haar eigen weg en valt voorover....
Men hoort gekletter, de toeschouwers
stuiven verschrikt uiteen gelukkig
kwam er niets op den grond dan de
scherven van een paar porseleinen bran
ders uit de gaskroon die stevig genoeg
bleek te zijn om de ladder in hare vaart
te stuiten. Ware dit niet het geval ge
weest, of de ladder op zij uitgevallen,
wie kan zeggen welke vreeselijke onge
lukken er gebeurd zouden zijn
Het koord Jawel, dat was door
den schok met klamp en al uit den
muur getrokken en hing beschaamd naar
beneden.
Zou, indien men dan nog altijd ver
maakt schept in zulke halsbrekende toe-
FEUILLETON.
Uit het engelsch, door HUGH CONWAY.
14)
HOOFDSTUK V.
De eerste stap was zeer prozaïsch; hij liet de hospita,
■juffrouw Stacey, ontbieden, en betaalde zijne huur tot op
het einde van die week De hospita was juist bang ge
maakt door eene waarschuwing wegens het niet betalen
van hare belasting; zij was hem dus zeer dankbaar, en
wenschte dat al hare huurders zoo prompt waren als mijn
heer Manders Vervolgens keerde hij naar zijne slaapkamer
terug en pakte zjjne eigendommen van waarde in twee
valiezen Terwijl hij zoo bezig was, hoorde hij die heerlijke
tonen, die van 'boven tot hem kwamen. Toen bij alles had
ingepakt, kleedde hij zich zeer zorgvuldig aan, en stuurde
de meid naar boven, met het bericht, dat hij Frances zou
bezoeken
Het meisje stond in dezelfde houding, waarin hij haar
zij hem te
onlangs had aangetroffen. - maar nu ging-
gemoet.
Reeds zoo spoedig terug, zeide zij haastig. - Hebt
gij iets gehoord George? Om die reden zijt gij uitgegaan,
nietwaar?
Manders was geen slecht tooneelspelerzooals ik reeds
g-ezegd heb, was hij er bijna in geslaagd, het voorkomen
van een gentleman te hebben Hij opende zijne oogen
Neen, ik hen voor eigen zaken uit geweest. Ik had
gehoopt eene goede betrekking- te krijg-en, maar het liep
natuurlijk op niets uit Weet gij iets nieuws?
Neen, als dat zoo voortduurt, word ik nog ziek Ik
moet iets doen.
Het is vreemd, zeide hij ernstig Ik ben onge
ruster dan gewoonlijk. Ik vrees werkelijk, dat slechts de
dood zulk eene stilzwijgendheid kan verontschuldigen
Zij hield de handen voor het gelaat. Met eene uiterst
deelnemende stem vroeg hij nu:
Frances duid mij deze vraag niet euvel, hebt gij
geld genoeg om hier vandaan te kunnen gaan
Meer dan g'enoeg, antwoordde zij, - en er is nog-
meer in zijn lessenaar.
Zij dacht, dat deze vraag haar oorsprong had in een
opwellend g-evoel van deernis, maar de volgende scheen
onbeschaamd
-Wat noemt gij genoeg? vroeg hij.
Een paar honderd pond, antwooidde zij kortaf.
Hij zweeg een oogenblik en nam haar hand
Als wij binnenkort niets hooren, dan moet er iets ge
daan worden, zeide hij. Ik denk dat uw vader dood
is. Zeg mij eens of hij zijn testament heeft gemaakt.
Zij zag hem verwonderd aan.
Waarom doet gij mij zulke vragen? Zeg mij alles wat
gij weet is hij dood?
Ik heb u g-ezegd. dat ik niets meer weet dan gij.
Maar er moet weldra iets gedaan worden Wees dus zoo
goed, en beantwoord mij die vraag.
Frances zag. dat het hem ernst was. -- Mijn vader zeide
mij eens lachend, dat als hij stierf, ik in zijn lessenaar een
papier zou vinden, dat hij zooeven had geteekend, en mij
zijne erfgename deed worden.
George Manders had nu twee dingen vernomen, waar
voor hij bang was dat Frances geld had om overal heen
te gaan en dat John Boucher een testament had ge
maakt. Zijne toekomst zou in de volgende vijf minuten he
slist worden. Als Frances Boucher er in toestemde zijne
vrouw te worden, welk eene heerlijke toekomst.'
Er lag- hartstocht op zijn gelaat, toen hij zeide:
- Laat ons een duet zingen. Op dat oogenblik was
dit een zonderling verzoek, maar daar Frances zag- dat het
hem volle ernst was stemde zij er in toe. Hij geleidde
haar naar de piano In het duet zong de jongeling zooals
hij nog nooit gezongen had. en nooit meer zou zingen.
Frances Boucher verwonderde er zich over, toen zijne stem
met de hare ineenvloeide, en vroeg zich af of zij zijne krach
ten niet te gering had geschat Zij wist volstrekt niet.
waarom hij zoo mooi zong. Toen de laatste tonen weg
stierven keerde zij zich om, en gaf hem onverholen hare
bewondering te kennen.
Toen greep hij hare hand sprak haar weer van zijne
