t L -X tl.
meen te doen zijn, slechts vijf stuivers.
De loten konden met alles betaald wor
den zoowel met geld als met stukken
huisraad, een stuk vee, flesschen of
vaten bier en wijn, enz. De prijzen in
deze loterij bestonden, evenals in bijna
alle vroegere loterijen, uit kunstwerken
van zilver, als zilyereu bekers, zilveren
kandelabers, enz. Door den geringen
prijs der loten, was de deelneming in
deze middelburgsche loterij zoo groot,
dat de prijzen in de ka3t, waarin zij
tentoongesteld werden, onder geleide
naar Antwerpen moesten vervoerd worden;
immers in die stad alléén had mon 13000
loten geplaatst. Uit dankbaarheid voor
dat groote getal geplaatste loten, moesten
de prijzen in Antwerpen den volke ook
vertoond worden.
Hij, die een lot gekocht had, moest
zijn naam ia een boek schrijven of laten
schrijven, en daarachter moesten steeds
„prozen" geschreven worden. Deze wa
ren korte verzen, waarvan de beide
laatste woorden moesten rijmen. Tegen
woordig zou men ze deviezen noemen.
"Wanneer nu alle loten geplaatst waren,
werden er prachtige lijsten geschreven,
en later, toen de boekdrukkunst was
uitgevondengedrukt met een fraaie
versiering er om heen van houtsnee-
figuren. Deze lijsten werden dan door
boden naar verschillende steden en plaat
sen gebracht en aan de deuren en muren
van publieke gebouwen vastgehecb c. Daarn a
had de trekking plaats, die onafgebro
ken dag en nacht voortduurde, en ge
houden werd op een tribune voor het
stadhuis opgeslagen. Het personeel, voor
zulk een trekking benoodigd bestond
uit een veertigtal personen, waaronder
comm ssarisseo en trekkers, eenigen dia
de getrokken nummer oplazen en an
deren die, door middel van fraai ver
sierde trompetten, de gevallen prijzen
aan de saamgepakte menigte verkon
digden. Des nachts werden deze trek
kingen verlicht door brandende vuur
pannen en hennepkran8en. Men kan zich
hot fantastisch schouwspel vau zulk
een' trekking voorstellen, zeide spr. Bij
de trekking werden de nummers en de
prozen tegelijk door twee personen ge
trokken en opgelezen. Jt Spreekt van
zelf dat het personeel verwisseld werd,
gedurende de trekking en dat de com
missarissen en hunne helpers, goed pro
fiteerden van den voorraad wijn, enz.
die voor
Bij het bestuur der vereeniging
„Welóadijihsid naar Vermogari"
hebben zich de volgende personen voor
werk aangemeld
Een voor koetsier. Twee voor oppasser.
- Een voor ziekenoppasser. - Drie voor
kantoorlooper. - Een voor portier. - Een
voor schrijfwerk. - Een voor schoenmaker.
- Twee voor schildersknecht. - Twee voor
metseiaarskecht. - Twee voor timmermans
knecht. - Een voor koper- en metaal
gieter. - Twee voor tuinmansknecht. -Een
voor opzichter. - Een voor loodgieters
knecht. - Acht voor aardwerkers of los
werkman. - Negen voor werkster of
schoonmaakster. - Een voor burger-
waschvrouw. - Drie voor burgernaai
ster. - Twee voor breister.
Particulieren en werkgevers, die van
deze aanbiedingen wenschen gebruik te
makenwordt beleefd verzocht zich
schriftelijk tot het Bestuur der Vereeni
ging te richten, (bus Stadhuis of Doelen).
sprake van, dat op
verjaardag ten paleize „Het
gala-diner zal gegeven wor-
d e-
ïi i
Er is
's Konings
Loo" een
den.
Uit 's-Hage wordt van 3
zer gemeld:
Heden is de ministerraad wederom in
buitengewone vergadering langdurig bij
een geweest.
Tengevolge van de omstandigheden
waarin het Kabinet verkeert, gaf de mi
nister van Waterstaat niet zelf de aan
gekondigde audiëntie, maar liet hij zich
door den secretaris-generaal vertegen
woordigen.
Hedenavond verschijnt de memorie van
antwoord over de belasting-voorstellen
van de heeren Borgesius c.s.
De commissie van rapporteurs over de
burgerlijke pensioenwet komt morgen
bijeen tot vaststelling van het eindverslag.
Naar de Standaard verneemt,
is door den minister van Koloniën ont
slag aangevraagd.
Als eventueel opvolger
van den heer Keuchenius als minister
van Koloniën wordt genoemd de heer
H. A. des Amorie van der Hoeven, lid
van den Raad van State.
De luitenant ter zee le
klasse D. J. Boom, leeraar in de prac-
de betaling der loten geïnd j tische zeevaartkunde en den scheeps
waren. Deze loterijen werden echter
allengs zoo algemeen, dat de liefhebberij
laDgzaam verflauwde en men er toe
genoodzaakt werd, de burgers tot de deul-
name daaraan te dwingen.
De zaken gingen echter zoo bijster
goed, dat de Staten-Generaal dit middel
te baat namen om zich de middelen te
verschaffen om de schatkist te herstellen
van de aderlatingen, die zij ondergaan
had, door het vele oorlogvoeren, 't Spreekt
wel vanzelf, dat de Staten-Generaal toen
alle andere loterijen tegengingen. Sedert
dien tijd is de loterij, een staatsloterij
geworden. Hier trad spreker in uitvoe
rige beschouwingen over het kwaad dat
de loterij sticht en noemde het een ze
delijk kwaad, dat velen verlokt en ten
val brengt, die vooral tevreden en werk
zame handwerkslieden, tot ontevredenen
en nietsdueners en fortuinjagers maakt.
Hierna besloot de heer van der Meu-
lcn zijn boeiende voordracht met een
opwekkend woord aan zijne aandachtige
toehoorders, om zich tegen de loterij
bouw bij het Koninklijk Instituut voor
de marine te Willemsoord, is in dien
werkkring vervangen door den lui
tenant ter zee 2o klasse P. Scholten.
De oud-hoogleeraar Buys
Ballot is, naar uit Utrecht gemeld wordt.
Maandagnacht aldaar overleden.
Chri8tophorus Henricus Didericus Buys
Ballot werd den lOen October 1817 ge
boren. Zijne gymnasiale opleiding ontving
hij te Zalt-Bommel, zijne academische
aan de hoogeschool te Utrecht, waar hij
in 1844 tot lector in de scheikunde, de
mineralogie en geologie, en drie jaren
later tot hoogleeraar in de wis- en natuur
kunde benoemd werd. Nu bijna drie ja
ren geleden, den wettelijken leeftijd van
70 jaren bereikt hebbende, legde hij het
professoraat neder.
Buys Ballot behoort door zijne weten-
schappelijken arbeid tot de europeesche
beroemdheden. Een van de grondleggers
der meteorologie als wetenschap, heeft
hij door het inrichten, algemeen invoeren
bekendmaken der weer-
stelselmatig
in 't algemeen te iioeden, als een on- j kundige waarnemingen, tevens de prac
edel middel om zich te verrijken. tische beteekenis dier wetenschap voor
j nu eu in de toekomst verzekerd.
In de fabriek van gebroeders Figee j Deraededee ling, dat de beer j minj_
alhier heeft een werkman hedenmorgen Cuypers belast is geweest met do tee- brieken en werkplaatsen, waaronder met
het ongeluk gehad een paar stukjes kening voor eene nieuwe reeks muntbil- i zeer belangrijke iuzendingen.
jetten, kleiner dan het bestaande, kan I NR. C.)
wedstrijd te Nijmegen gedurende 4 dagen
een oefeningskamp te betrekkenzal
wegens onvoldoende deelneming niet tot
uitvoering komen.
De hygiënische betoogen
over den slechten invloed van volksfees
ten des avonds in de open lucht in
dezen tijd van het jaar hebben geen
verandering gebracht ia het voornemen
van het haagsche gemeentebestuur, om
's Konings verjaardag des avonds met
een vuurwerk in de Maliebaan te be
sluite».
Maandag is men begonnen met het
inrichten van de Maliebaan tot feestter
rein en het opslaan der tribunes.
Niemand is verplicht zich
winters aan de avondlucht bloot te stellen
naar een vuurwerk te gaan kijken
aldus was zeer logisch de leidende ge
dachte van B. en W.
Dat hh. socialisten in het
oordeel over elkaar niet altyd even zacht
zijn, bewijst eene openbare verklaring,
welke de bekende duitschc socialist Lieb-
knecht ten opzichte van een zijner ne-
derl. collega's aflegt. DaariD zegt hij:
De redacteur van Recht voor Allen
kan, naar het schijnt, mij niet vergeven,
dat ik op het internationaal arbeiders
congres te Parijs het anti-parlementair
profetendom bestreed en niet van den-
zelfden misselijken (katzenjammerliche)
afkeer tegen het parlementarisme vervuld
ben als een spreekgrage predikant die
gedurende eene gebeele zitting bijna
eiken dag eene ellenlange redevoering
van stapel liet loopen zonder dat de
burgerlijke maatschappij uit de voegen
kwam
In de feestel ij k versierde
zaal van „Diligentia" te 's-iiago had
Zaterdag de uitreiking plaats van de bij
eengebrachte huldeblijken aan schipper
L. Nieman, die niet zijne varensgezeileu
Laurens Spui, Johannes van Drimmelen
Johannes Brandenburg, bijgestaan
door den kapitein van de sleepboot
ZuidhollandTüijs Klop, op den 28sten
November van het vorige jaar de be
manning van het engelsche stoomschip
Toxford, gestrand op de Maasvlakte, het
leven redue. Zeer vele dames en heeren
waren daarbij tegenwoordig. Do heer
jhr. E. van Heemskerck van Bewst, die
in deze het initiatief nam, hield eene
toespraak. Het aandenken, dat daarna
aan ieder van de varensgezellen werd
uitgereikt, bestond uit een zilveren ta-
zaksdoos met toepasselijke inscriptie,
Een enveloppe met inhoud van waarde
vergezelde het souvenir. Schipper Nie
man dankte namens allen. Een driewerf
„Leve de vijf" werd aangeheven
daarmede eene plechtigheid, die aan me
nig damesoog een traan ontlokte, die
menig mannenhart sneller deed kloppen.
(Avp.)
Het volgende ergerlijke
geval heeft zich Zondagavond te 's-Hage
voorgedaan
Een bij den schouwburg geposteerde
agent van politie, die een sinaasappelen
koopman, wiens koopwaar door balda
dige jongens van den wagen was ge
worpen, bijstand verleende, is door een
drietal personen in de waterplaats aan
de Schouvvburgstraat, mishandeld. Het
overmachtige drietal trok den weorloozen
politiedienaar een arm uit het lid.
Naar wij vernemen, hebben
zich in de maand Januari reeds een
veertigtal corporatiën, firma's en neder-
landsche industrieelen, aangemeld voor
deelneming aan de dezen zomer in het
Paleis voor Volksvlijt te houden ten
toonstelling van voorwerpen tot voorko-
van ongelukken en ziekten in fa-
bestemd voor de tentoonstelling te Buo-jaan dek had en die, evenals de beruchte
nos-Ayres eu aangekocht in Noord-Hol- gelegenheid, den dief maakten,
land, is afkomstig uit Drechterland. Er (Bat. Ebl.)
zijn gekocht van Jb. de Wit te Midwoud
en J. Schouten, te Westwoud ieder 1
koe en 1 stier; van P. van Kampen te
Hoogkarspel, eo C. Vis te Venhuizen,
ieder 2 koeien; van T. Schuurman in
de Hout (gem. Hoogkarspel), Jb. v. Kam
pen te Hoogkarspel, K. Tenzen Pz. te
Schellinkhout, J. Schaper te Bovenkars-
pel en C. Edel te Zwaag, ieder 1 koe.
Verder zyn gekocht van de Beemster
veefokkersvereeniging 1 stier en 1 koe
en van J. Veerman te Ramsdorpormeer
1 stier en 1 koe.
Te Utrecht moeten in Fe
bruari de honden van een nieuwe pen
ning, te verkrijgen voor 14, voorzien
zijn.
Menigeen ziet tegen die jaarlijks
terugkeerende belasting op en het kan
daa ook geen verwondering baren, dat
in dezen tijd van het jaar vele honden
„aan den dijk gezet" worden. Zulk een
„aan den dijk gezette" hond kon men Vrij
dagmiddag ia het westelijk deel der stad
zien loopen. Hij droeg aan een halsband
een stuk karton, waarop te lezen stond:
Koop voor mij maar een medailje,
'k Weet het zeker, ik beval je.
Nader wordt uit Maas
tricht omtrent den brand in de kunst-
wolfabriek der firma Hust-inx, Roberti
en Co. medegedeeld, dat de brandweer
er in geslaagd is, het vuur tot het
bovenste gedeelte der fabriek te beper
ken. Noehthans is de schade vrij aan
zienlijk daar veel wol mede is verbrand
en andere materialen door het water
veel hebben geleden. Alles was verze
kerd. De oorzaak van den brand is on
bekend.
Het eerste bericht was dus wat over
dreven.
Naar aanleiding van het
bericht, dat de heer J. Koch, slachtoffer
van de ramp bij Ruinerwold, eene scha
devergoeding zoude hebben bekomen van
50,000 deelt mr. Rutgers van der Loeff
in de Prov. Gr. Ct. mede:
De heer Koch heeft, op het aanbod
van de Maatschappij om hem eene ver
goeding van drie duizend gulden uit te
uetalen, zijne rechten op vergoeding aan
de beslissing der rechtbank te Utrecht
onderworpen. Hij eischto daar ƒ25,844,70
en die eiseh is gevolgd door een gerech
telijk aanbod, om hem reeds thans
4252.50 en over de eerstvolgende 5
jaren een bedrag, successievelijk en bij
gedeelten te voldoen, van ƒ3000 uit te
betalen. De rechtbank zal nu hebben te
bwslissen of zijn eiseh overdreven, of het
aanbod voldoende is.
ijzer in het oog te krijgen. Door den
oogarts werd spoedig hulp verleend, doch
men vreest voor het behoud van hot
gekwetste lichaamsdeel.
In Januari 1889 zijn alhier 29 perso
nen voor dronkenschap op straat ver
volgd.
In Januari 1890 was dit getal even
groot.
het E.-blad aanvullen door het bericht
dat de proefdruk sinds eenigen tijd reeds
gereed is en door den minister goedge
keurd. Waarschijnlijk zullen niet voor
het einde des jaars deze muntbiljetten
in omloop gebracht wqpden. Nog steeds
worden oud model muntbiljetten bijge
drukt.
Het voorstel van het hoofd-
bestuur van den Nederl. schutterijkader-
bond, om bij gelegenheid van den in
den aanstaanden zomer te houden sehiet-
Een buitenkansje had een
der reizigers, die tijdens den brand in
„Café Suisse", te Amsterdam, daar lo
geerde, en o. a. zijn gouden horloge met
gouden ketting, ter waarde van ƒ200,
verloor. Maandagmiddag bij het oprui
men van het puin is het horloge met
ketting teruggevonden. Beide voorwerpen
waren volkomen onbeschadigd en hadden
noch door de vlammen, noch door het
puin iets geleden.
KOLONIËN.
BATAVIA, 3 Januari.
Van Padang wordt gemeld, dat het
gedeelte van den in aanleg zijnden
spoorweg, gelegen tusschen de Brande
wijnsbaai en Kajoe Tanam in het voor
jaar, men hoopt in Mei, voor het pu
bliek verkeer zal worden opengesteld.
Dit traject bedraagt p. m. 40 paal en
is dus eene zeer aanmerkelijke bekorting
op de reis naar de Bovenlanden. Het
loopt bijna geheel evenwijdig met de
kust, in vlak land en heeft bij den aanleg
geen bizondere moeielijkheden opgeleverd.
Aanvankelijk zal hot voltooide ge
deelte als stoomtramlij n geëxploiteerd
worden,
De Merapi van de Rott. Lloyd is
twee dagen voor zijn tijd hier aange
komen en heelt dus, niettegenstaande
Den 26ea Dec. kwam teSoerabaia
bij zijne familie een jeugdige Indo, di
vau Batavia vertrokken was en de gt-
heele reis te voet maakte. Het jong-
mensch kreeg zijn congé uit 's lands
drukkerij, waar hij letterzetter was en,
ten einde raad, besloot hij naar Soera-
baia te trekken, waar hij ten minste een
onder dak vinden zou. Zonder een cent
op zak ondernam hij de reis, met zijne
garderobe in een bundeltje bij zich. On
derweg verkocht hij een hemd of een
pantalon om te kunnen eten, en's nachts
vertoefde hij in een wachthuisje of onder
eene 'postloods. Eindelijk do plaats zijner
besteraming bereikende, bezat hij alleen
nog hetgeen hij aan het lijf had.
In het verslag, dat in de Jav. Ct.
gegeven wordt van de verrichtingen en
bewegingen onzer zeemacht gedurende
het 3de kwartaal van 1889 vind men
onder liet hoofd „Station Noordelijk Su
matra", o. a.:
Dea 4en Augustus stevende Zr. Ms.
Sambas naar de Noordkust, en nam al
daar den dienst over van Zr. Ms. Soma-
rang. Den 13en tijdelijk ook ter oostkust
kruisende, werd ter reede Edi op het
daar aankomend stoomschip Raijali Rong see
het sein „Contrabande" opgemerkt. Een
officier van de Sambas ter visitatie aan
boord van de Raijali Kongsee gezonden,
voDd daar op aanwijzing van den gezag
voerder twee vrij groote (suiker) blikken,
in elk waarvan o. a. een zak met fijn
buskruit was vervat, zoomede een koffer,
waarin een rood rolkussen mede met
buskruit gevuld. De eigenaar bleef onbe
kend. Bedoelde artikelen werden in be
slag genomen en aan het civiel bestuur
overgegeveu. Tal van prauwen, stoomers
en andere vaartuigen werden onderzocht,
zonder dat iets verdachts werd gevonden.
De prauwen en de chineescbe wankangs,
welke men visiteerde, waren bijna alle
voorzien van achterlaadgewereü (Snider)
en repeteergeweren (Spencer
Datzelfde verslag behelst het volgende
over de grenskwestie op Noord-Borneo.
Zr. Ms. stoomschip Oenarangstation
Zuider en Öosterafdeeling van Borneo,
ondernam den 12en Augustus eene reis
tot vlagvertoon op de Barito-rivier, Poe-
loe-Pctak en Kapoeas Moerong, van
waar den 17en d. a. v. werd terugge-
ke- rd. Naar aanleiding van een bij den
resident van dit gewest ingekomen be
richt, dat door twee inlanders nabij de
monding der Siboekoo rivier eene vlag
in een boom was gevonden, vertoonende
de engelsche kleuren met een gelen cir
kel in het midden, waarin eeri loopende
leeuw in het rood, steven :e Zr. Ms.
Oenarangna overleg met genoemd be
stuurshoofd, den 21en September via
Koetei en Boelongan naar de Lucia-
baai, ten einde een onderzoek naar het
een en ander in to 6telleu. Te Boelon
gan scheepte de controleur zicii in met
twee gegoede inland^che handelaren, die
met de Siboekoerïvier bekend waren.
Den 5en October viel het anker voor
Moearo-Tawao, waar ons wapenbord in
goede orde werd bevonden. Van hier
stoomde de Oenarang naar de monding
der Siboekoerïvier, waar het ingesteld
onderzoek echter weinig licht over de
zaak verspreidde, daar er niemand was,
die de vlag had zien hijschcn, en de
streek geheel onbewoond is. Wel werd
het vermoeden gewettigd, dat de dader
een zekere pangeran Mankoe Negara
moet gemeest zijn, vroeger hoofd eener
kampong aan de Samkakoeng-rivier.
het niet altijd even gunstige weder,
eene prachtige reis gemakt. Ook in an- j Volgens het journal van den posthouder
dere opzichten mag de eerste reis wel
geslaagd heeten, want de verstandhouding
onder de passagiers der verschillende
klassen liet niets te wenschen over.
Een krachtig middel tot het bewaren
van den vrede moet zeker het electrisch
licht geacht worden. Ten allen tijde
toch konden de reizigers op het dek
lezen.
Ondertusschen gaat met do helle ver
lichting veel van de poëzie van de reis
te Tawao was genoemde pangeran, die
haat jegens het Ned.-Indisch goeverne-
ment koestert en zich bij de britsche
Noord-Borneo-Coinpagnie verdienstelijk
tracht te maken, in de zo streken geweest,
doch blijkens latere berichten naar La-
boek teruggekeerd. Nabij de plaats, waar
de vlag gevonden was, ontdekte men
tevens dat in twee boomen de letters B.
N. B, respectievelijk met de jaartallen
1883 en 1889, waren ingebrand, welke
verloren vele engagementen ca daarop merken op order van den commandant
gevolgde huwelijken zijn het gevolg ge-der Oenarang verwijderd werden,
weest van de vele donkere hoekjes, die j Van Duitsch Nieuw-Guina vindt men
Een groot deel van het vee,! men vroeger des avonds en des nachts1 er deze bizonderheden ii
de andere, voor zoover hare blikken reikten, terwijl de heggen,
hier en daar door eenige boomen afgewisseld, ook niets aantrekkelijks
bezaten. Werktuigelijk verhief zij haar blik vlokkige witte
wolken vertoonden zich aan den helder blauwen hemel en nu
zij zoo peinzend naar de wolken staarde, gevoelde zij zich getroost
en gesterkt. Zij herinnerde zich, dat dezelfde hemel zich boven
Londen eu Rilchester welfde en zij waande zich minder eenzaam.
Eene kwelling werd Espérance bespaard zij was volstrekt
niet verlegenin haar toestand zou een engelsch meisje een gevoel
van valsche schaamte niet hebben kunuen onderdrukken, terwijl
zij daardoor niet in het minst werd gekweld, en dat haar hart
sneller klopte dan gewoonlijk, toen de trein te Rilchester aankwam
en zij uitkeek of hare nicht ook op het perron was, vond zijn
oorzaak slechts in hare opgewondenheid en nieuwsgierigheid.
Eene slanke en ietwat linksche dame met klassieke gelaatstrekken
en kleine oogen keek den ganschen trein langs; instinktmatigge
voelde Espérance, dat deze dame ongetwijfeld Cornelia moest zijn
en met de vlugge opmerkingsgave, het fransche volk eigen, had
zij dadelijk haar uiterlijk en kleeding tot in de bizonderheden op
genomen de japon was vol kreuken, het jacket was to wijd in
den rug en niet mooi uitgesneden in den hals, de hoed, dien zij
op had, stond haar slecht; zij had een verstandig gelaat, maar
scherpe trekken.
De trein stond nu stil en Espéraece, die het slanke meisje was
voorbijgereden, sprong uit de coupé, drong zich door de menigte,
terwijl zij reeds eene beleefde begroeting in het engelsch klaar had.
„Mijne nicht! als ik mij niet vergis" begon zij.
Cornelia keerde zich dadelijk naar haar om.
„Ah, zijt gij daar, ik werd al bang, dat gij niet waart gekomen
Ik hoop, dat gij esne genoegelpe reis hebt gehad?"
Espérance nam de haar aangeboden hand eu gaf haar antwoord
op het stijve: „Hoe maakt gij het?" dat in hartelijkheid een groot
contrast vormde met de meest alledaagsche begroeting in Frankrijk.
Cornelia wilde klaarblijkelijk geen tijd verliezenzij deed haar nicht
eeuige vragen betreffende hare bagage, en toen deze in veiligheid
was, begaven zij zich naar het rijtuig. Onder een diep stilzwijgen
reden zij van het station, Espérance in afwachting, dat hare nicht
het gesprek zou beginnen, Cornelia hare blikken voortdurend op
het kleine fransche meisje gevestigd houdend, zeer nieuwsgierig
om te weten, wat haar vader van haar uiterlijk zou zeggen.
Eene verwonderde uitroep van Espérance verbrak het ijs.
„De kathedraal! o, wat is die mooi! prachtig!" Welk eene
hoogte wat is zij groot. Ik had het niet verwacht, dat zij zoo
prachtig zou zijn!
Zij had onwillekeurig fransch gesproken. Cornelia was verbaasd
over dien plotselingen uitroep.
„Ja, vindt gij dat gebouw niet mooi?a antwoordde zij met meer
warmte in hare stem. „Het doet mij genoegen, dat gij zulke dingen
mooi vindt, want Rilchester is vol sehoone gewrochten der
bouwkunst."
„En is het huis van oom dicht bij de kathedraal?"
„Niet zoo dichtbij als vele andere huizen. Kijk daarginds
woont de hulpprediker en daar voorbij is de pastorie.
Espérance keek niet zonder nieuwsgierigheid naar die grijze,
ouder we tsche huizen en bevond dat zij er somber uitzagen, zoodat
zij hare blikken weer naar de kathedraal wendde, terwijl zij de
schoonheid daarvan steeds bewonderde. Grauwe muren onttrokken dit
gebouw weldra aan haar oog en daar zij het doel hare bestemming
bereikten, begon Espérance zich de verwelkomst voor te stellen,
die haar wachtte. Hare nichten zouden haar ongetwijfeld reeds in
de gang verwachten, zij zouden haastig naar haar toesnellen en
haar omhelzen, de predikant zou haar dan verwelkomen en haar
een kompliment maken over haar uiterlijk. Zij wist dat bij erva
ring, omdat haar dit dikwijls was overkomen, wanneer zij met
haar vader de bloedverwanten en kennissen in Auvergne bezochte
(Wordt vervolgd.)
