POLITIEK OVKftZlGin.
gemengd
nieuws.
dig 1 werd. In het geheel werden 25
vaartuigen gevisiteerd, waarvan 3 (de
hierboven bedoelde) als verdacht werden
opgebracht. Volgens ingewonnen berich
ten heeft op plaatsen, waar civiel geves
tigd is, geen uitvoer van slaven meer
plaats, en wordt slavenhandel nog daar
gedreven waar toezicht ontbreekt, en wel
voornamelijk op Soemba. Het vervoer
geschiedt met gewone handelsprauwen.
waarin een gedeelte der bemanning door
slaven wordt vervangen. Ten einde dit
tegen te gaan, moeten op de passen nauw
keurig landaard, sekse en signalement
der opvarenden worden vermeld.
De jongste schandalen, die door devan dit proces zijn gezien, de afspiege-
rechtszittingen zijn openbaar gemaakt be- j ling zijn van een tallooze familie van
kooren thuis op financieel gebied. Men I roovers, die eiken dag aangroeit en zich
VI e 3 C H E R IJ.
IJmuiden, 3 Febr. Heden kwamen
van de kordvisscherij binnen de loggers
V L 72 en 117 met besomming van 310
tot 328, en van de beugvisscherij de
sloep P R 10, met 160 lev. kabelj., 100
doode id., 800 schelv. en 4 lengen. De
prijzen waren ter afslag als volgtge
sorteerde tongen 70 tot 90 ct. per stuk.
schol 6 tot ƒ16 per 50 kilo, levende
kabelj. ƒ2.75, doode id. 1.45 tot 1.55,
doode leng 3.40 per stuk, sckelvisch
(sloepen) ƒ29 per groot honderd.
Nieuw ediep, 4 Febr. Heden kwam
alhier van de groote viascherij binnen de
sloep Pioniersch. v. d. Valk, met 100
lev.-, 110 doode kabelj., 6 lev. lengen
en 1000 schelv., terwijl door 7 kerders
2 tot 12 mandjes kl. schol en 1 tot 3
manden schar en door trekkers 6 tal
haring werden aangevoerdlev. kabelj.
gold 1.85, doode id. 1.15 h 1.35, lev.
leng 3.00 per stuk, schelv. 25.50 net
honderd, kl. schol 3 a 3.20 per mandje,
schar 2 per mand en haring 9 a 9.50
per tal.
Te Keulen is Zondag eene vergade
ring van de centrumpartij uit Rijnland
gehoudenwaarin de afgevaardigde
Böckerath de merkwaardige verklarin;
aflegde, dat de centrumspartij bij de
aanstaande rijksdagverkiezingen in die
districten, waar hare eigene caudidaten
geen kans van slagen hadden, trachten
moest aan de kartellpartijen afbreuk te
doen door ondersteuning van de candi
daten der radica'en en sociaal-democra
ten. Dr. Windthorst noemde in die ver
gadering den tegen woordigeu toestaud
„een stillen Kulturkarnpt," die erger
was dan de vroeger gevoerde openlijke
strijdhij verlangde herziening der wet
op het lager onderwijs.
In Servië broeit een opstand onder de
militairen. De hoofdofficieren zijn ten
zeerste verbitterd over de door de radi
cale meerderheid in de Skupschtina door
gedreven bezuinigingen en denken er aan,
de ex-koningin Nathalie als regentes aan
het hoofd der regeering te stellen. Reeds
hebben de regenten twee hoofdofficieren
van het garnizoen gepensioneerd en ge
neraal Horvatovics, die zeer populair is,
uitgenoodigd de portefeuille van oorlog
te aanvaarden, maar deze heeft als voor
waarde gesteld dat Nathalie als koningin-
moeder zal worden erkend, een eisch dien
de regenten, ingevolge hunne belofte aan
den ex-koning Milan, niet kunnen in
willigen. Mocht het leger zich voor zoo-
danigen slap verklaren, waarop veel kans
schijnt te bestaan, dan is bet zoo goed
als zeker dat de bevolking de zijde van
Nathalie zal kiezen.
Sir Francis Winton is uit Zuid-Afrika
te Londen ter ggekeerd, om aan den
minister van Koloniën verslag te doen
betrefiénde zijne onderhandelingen met
de Boeren en ne hooiden in Swaziland.
Ten opzichte van dit gewest zijn nog
geen schikkingen getroffen.
PARTICULIERE CORRESPGNSENTii.
Londen 1 Februari.
Die onbescheiden rechtbanken bren
gen onze reputatie nog in opspraakIk zou
weuschen dat alle zittingen geheim waren
en dat is hard noodig, want niet alleen
zal de vreemdeling langzamerhand gaan
twijfelen aan de smettelooze zuiverheid
der britsche zeden maar bovendien en
vooral opdat wij zei ven dat vertrouwen
daarop niet zullen verliezen.
zou zeggen een stuk in't leven geroepen
door de samenwerking van Le Sage,
Molière en Emile Augier. Men behoefde
het slechts naar het tooneel over te
brengen zooals het daar ligt om het
terstond voldoende populariteit te verze
keren.
De voornaamste personen zijnM. B...
uitschrijver van geldleeningenM. M.,
directeur van het finauJeele blad The
Mining Record en een avonturier, ant
woordende op den onheilspeilenden naam
Woolfe (wolf). Ik laat hier een passage
volgen bij wijze van staaltje:
De ondernemer van geldleeningen,
M. B...., heeft aandeeleu geplaatst van
de „Crystal Reef Gold Company," een
van die talloozo maatschappyen, die ge
durende eenige jaren ons goud vragen
om het goud op te delven dat de grond
van Zuid-Afrika verborgen houdt. Zijn
aanklacht geld een poging tot chantage
door den uitgever van de Mining Record
tegen hem gepleegd. Edel voorvechter
der openbare zedelijkheid als hij is, had
dit edele lid van .het journalistengild
hem in hoofdzaak het volgende gezegd:
„Uw Crystal Reef Company herinnert
mij aan de „Maatschappij tot ontginning
van aluin-groeven in Marokko", door
wijlen Jeröme Paturat vereeuwigd. Ik
zal deze treffende overeenkomst morgen
aan den volke in een artikel op de eer
ste pagina verkondigen."
„Voor hoeveel koop ik uw stilzwij
gendheid?"
„Vijf honderd pond.... per stuk."
„'t Zij zoo. Morgen zult ge ze hebben."
De volgende morgen ziet den heer M.
B. gaan, met twee goed gevulde zakken,
't zijn de 500 pond.
De uitgever van de Mining Record
tot zijn secretaris der redaciie:
„Zeg dat het artikel moet blijven,
precies zooals het is. In plaats echter
van de woorden „Crystal Reef Compa
ny" te zetten.te zetten.
Oceana Land Company."
M. B.... staat onthutst.
„Wacht even, alstublieft, ik heb aan
deden in de Oceana", waarachtig."
De ander met een vrijmoedigen glim
lach: „Ik wist het niet. Welnu wij zullen
Oceana" schrappen en wat anders zet
ten. Dat kost u slechts 500 pond meer."
Dit nu is de beschuldiging van den
aanklager, gesteund door tal van getui
gen. De uitgever van de Mining Record
heeft zijn antwoord gereed en eveneens
een aantal getuigen te zijner beschikkio,
Hij schildert den heer B.... als een soort
van struikroover, ondernemer van een
onnoemelijk aantal verdachte zaakjes, op
touw gezet met medewerking van een
aar-tal bekende of onbekende markiezen
die hem tegen groven interest hun namen
hebben geleend en eveneens met de stil
zwijgende „geheel belangelooze" mede
werking van verschillende redacteuren
van financieele bladen. De agent van de
„Crystal Rett", die nog een ouden wrok
had tegen de Mining Recordis plotseling
aan dit orgaan 500 pond komen aanbie
den, welke de onomkoopbare redacteur
en-chef heeft geweigerd,daarop zijn eenige
agenten der geheime politie de bureaux
van de Mining Record binnengedrongen
orn de redactie te arresteeren. Het was
een hatelijken strik door den heer M. B...
gespannen, die de zakken met goudstuk
ken had medegebracht, om beter zijne
rechtstreeksche beschuldiging te kunnen
staande houden.
Het onderzoek, dat aan het proces voor
afging, duurde veertien dagen en is al even
interessant als het proces zelf. De jury
wist niet te zeggen welke de ware was
van de beide geschiedenissen, die men
haar vertelde. Zij heeft verklaard niet te
kunnen uitmaken waar de dieven waren,
noch de bestolenen, noch wie van de
beide partijen de grootste schrobbeering
verdiende. Ten slotte liet zij den gehee-
len troep beschuldigers en beschuldigden
vertrekken onder de nivelleerende uit
spraak: Ex aequo.
En de moraal? De algemeene com
mentaren, die de zaak in 't leven riep,
bewijzen ons, dat de vijf of zes physio-
nomieën, die in het schitterende licht
vermenigvuldigt in den omtrek van de
Stock-Exchange, en 't wordt tijd dat er
zich een bond vorme van financiers tegen
deze meester-chanteurs en een dito be
schermende vereeniging van kapitalisten
tegen.... financiers. Waarlijk, de fransche
schrijver Balzac had geen ongelijk toen
hij aanvoerde dat de Chantage wel dege
lijk moest worden gerekend onder de
uitvoer-artikelen, die van gene zijde des
Kanaals met de Manchester- en Shef
field artikelen naar het vasteland komen.
Ik kan u ook nog van een ander pro
ces wat vertellen, men zou het kunnen
beschouwen als een uitvloeisel van de
speculaties in goudmijnen, maar het is
voor onze nationale eigenliefde miuder
moeilijk te verduwen. Het betreft hier
vervolgingen, ingesteld tegen den markies
de Leurville, die nu ongeveer zes weken
geleden een hevig kabaal heeft verwekt
bij de opvoering in 't „Princess-theater"
van „The Gold Craze" (de Goud-manie).
In deze satyre op de werkelijkheid, waarin
do rage van den dag om he: goud bij
wagenvrachten te verspillen in goudmij
nen, allerkostelijkst wordt geridiculiseerd,
wordt oen „zekere markies de Fleurville"
op de planken gevoerd, en nu heeft de
heer de Leurville ten rechte of ten on
rechte dit als een soort van caricatuur
op zijn eigen persoonlijkheid beschouwd.
Daarvandaan de charivari die hij in 't
leven riep met behulp van een handvoi
guinjes, verdeeld onder een troepje brave
lieden, die begaafd met stevige longen en
gewapend met helderklinkende sleutels,ge
lukkig waren deze werktuigen eens winst
gevend op hunne vrye avonden te kunnen
aanwenden. Op 'toogenblik nog ben ik
tegenwoordig bij de instructie van deze
zaak voor de „police-court" van Marl-
borough-street.
Het verloop zullen we stilzwijgend
passeereu. Het verschijnsel doet zich hier
echter voor, dat kabalen en twijfelach
tige successen in den schouwburg even
streng worden beoordeeld. De claque wordt
niet geduld noch zal ooit worden geduld
door het engelsche publiek wordt
even hard gevloekt als het duel. Men
ziet daarin gebrek aan waardigheid van
de zijde van den dramatischen auteur,
die de lauweren van één avond koopt
tegen zooveel per kilogram, en van
de zijde der toeschouwers, die hun ge
zond verstand om den tuin laten leiden
en dulden dat een troep betaalde lotba-
zuioers hen aanduiden welk stuk zij
hebben toe te juichen, hun bewonde
ring voor dit of dat voorschrijven en
hun het enthousiasme inblazen. Dat pu
bliek weet ook wel dat de claque een
overblijfsel is van het keizerlijke Rome,
van dat Rome van Nuro, waar zelfs de
smaak der burgers door strenge decree-
ten werd geregeld. Het gevoel van fier
heid en onafnankelijkheid van het angel-
saksische ras is ernstig geschokt. Het
„applaus-signaal" zou het toeschijnen als
een staatsgreep, een aanslag op het be
ginsel der gedachten vrij beid; kortom, wij
illen dat het lot der dramatische of
lyrische werken die aan onze beoordee-
liug worden onderworpen, worde beslist
door het algemeen stemrecht der toe
schouwers en niet door het oordeel van
de claque vaa een kliek, die door den
ondernemer wordt betaald. Uit dit oog
punt bezit Eugeland het ware vrije
theater zonder officieel subsidie en
zonder bijval op commaudo, waar alle
conventie haar eigen dood zal sterven
op den dag waarop de smaak van het
publiek haar zal hebbon veroordeeld.
Nickleby.
machtig is. Ook mag na dezen tijd te „Morgue" vooral niet scheuti».
Brussel geen rechter benoemd worden, I
die niet eveneens de vlaamsche taal ver- n h e circus te Lissabon
staat. Voor het afnemen dezer examens
D
belgischc
Ka
zal eene commissie worden benoemd van
5 leden, bestaande uit 4 onderwyzers en
vertegenwoordiger der regeering.
Een excentriek Engelse h-
man, Ernest Pezon, gaf voor eenigen
tijd een werkje uit, waarin hij mede
deelde op welke wijze hij in den tijd van
2 jaren een vermogen van drie millioen
gulden verspild had. Die zaak trok toen
nogal de aandacht.
Op nieuw wordt thans zijn naam ver
meld, ditmaal omdat hij te Nizza een
vaiache ehèqne uitgegeven heeft en des
wege een vervolging tegen hem is in
gesteld.
Stanley zou verklaard heb
ben, zoo hij in Europa komt, in de
allereerste plaats koning Leopold van
België te zullen bezoeken, Zijn vertrek
is echter geheel onbepaald, daar hij bezig
is het verhaal zijner reis samen te
stellen.
Het comité der vereeniging
„Het Roode Kruis" te Genève heeft zich
bij den Bondsraad beklaagd, dat het kruis
wordt misbruikt voor allerlei reclame.
De Bondsraad heeft geantwoord, dat
maatregelen tegen ongeoorloofd gebruik
van het roode kruis slechts voor oorlogs
tijd gelden en zij niet op tyden van
vrede zijn uit te breiden, tenzy met toe
stemming van alle mogendheden, die de
conventie van Genève hebben aangeno
men.
Antonio Salviati, de man
die de oude venetiaansche glasindustrie
vooral het glasmozaïk van de 16de
en 17de eeuwen, in onzen tijd weder
deed herleven, is dezer dagou in den
ouderdom van 74 jaren te Venetië over
leden. Hij was aanvankelijk advocaat,
maar wijdde zich 30 jaren geleden aan
de glasfabricatie en stichtte te Micrano
hij Venetië een fabriek van venotiaausch
glaswerk. Tien jaren stond hij aan
't hoofd eener engelsche vennootschap,
daarna verbond hij zich met een Duit-
scher.
Guidieini, een Italiaan,
heeft bij den schietwedstrijd te Monaco
den len prijs (18,670 fr.) in 12 trefiers
behaald; de Belg De Woed won den
2en prijs (8050 fr.) met 15 treffers van
de 16 schoten; de Itliaan Zulatti, met
14 trefiers in 16 schoten, den 3ea prijs
(fr. 6050), en de Fra sokman Moncorpe,
in 13 tx'efiers in de 16 schoten was no.
4 en wou 4330 fr. Al de engelsche me
dedingers werden geslagen.
Radicale dr a n k b e s t r ij d in g.
Te Hatton, een stadje in Zuid-Dakota,
deden acht met bijlen gewapende vrou
wen een aanval op alle kroegen, de
flesschen, vaten en meubels met bijlsla
gen verbrijzelende. Er ontstond groote
opschudingmaar niemand kwam de
tappers te hulp integendeel, een schare
volks volgde de amazonen, luid juichende
bij elk nieuw vat, dat zij stuk sloegen.
De hoofdstad van Frankrijk
staat op het punt een gewichtig ambte
naar rijker te wordenper advertentie
in 'e Petit Journal wordt nl. een concierge
gevraagd in de.... „Morgue". Men kan
nagaan hoe de Parijzenaars, die allen
meer of min bevreesd zijn voor hun
Cerberus, reden waarom zij steeds den
spot met hem drijven, zich vroolijk ma
ken bij het denkbeeld van een concierge
m het huis der dooden. Ze zeggen dat
het een benijdenswaardig baantje is,
omdat de huurders in de „Morgue" vol
strekt niet lastig zyn en o. a. nooit laat
thuis komen, zoodat de concierge gesn
last zal hebben dat de bel des nachts
elk oogenblik overgaat. Wel
In het cir
hebben ernstige j_
naar aanleiding der voorstelling
eener pantomime, getiteld„Portugal in
Afrika," waarin de strijd tusschen de
Portugeezen tegen de Makololos ïn
NyassalaDd te aanschouwen wordt ge
geven. Twee clowns traden daarin op,
waarvan de een Serpa Pinto en de
ander Alvaro Castelloes, de portugeesche
vlag^ verdedigende, voorstelt. Zoodra het
talrijke publiek de portugeesche vlag in
hauden van de clowns zag, rezen van
alle kanten luide kreten van afkeuring,
en een aantal toeschouwers rende naar
het tooneel om de vlag aan de hand der
clowns te ontrukken. Toen dit gedaan
was, werd de vlag overgegeven aan de
in de zaal aanwezige politie. Nn volg
den er luide kreten van bijval en het
„Lang leve Portugal
Om nog sterker uitdrukking te geven
aan de verontwaardiging over deze ver
tooning der clowns, vernielde een hoop
lieden, vóórdat deze de zaal verlieten,
do schermen en andere toestellen van
het tooneel.
De bladen laken den directeur van
het circus wegens het vertoonen eener
pantomime, waarin 's lands vlag in han
den wordt gegevon van clowns zij ver
wijten hem dat hij kapitaal beeft zoe
ken te slaan uit portugeesche vader
landsliefde en aan de autoriteiten wordt
menig hard woord toegevoegd, omdat zij
de vertooning dier pantomime hebben
toegelaten.
Uit S t.-P e t er s b a r g wordt
bericht dat de keizer en d keizerin dezer
dagen zeer ontroerd zijn door eene vree-
selijke gebeurtenis te Gatschina. Het
zoontje van den staatsraad Dietz, jager-
meester des keizers, een jongentje van
zes jaar, is verscheurd geworden door
de honden van den keizerlijken jacht
stoet.
Ziehier hoe het ongeluk zich heeft
toegsdrageu: De moeder van den klei
nen Sergius, die met hem uit wandelen
was geweest, ontmoette eene harer vrien
dinnen en praatte met haar over een
courantenberichtje.
Mevr. Dietz zond haar zoontje naar
hui3 om de courant te halen en die aan
de andere dame te brengen. Daartoe
moest hij over een groote binnenplaats,
waar op bepaalde uren de jaehthonden
vrij rondloopen.
Toen de dame den kleinen Sergius
niet zag komen, zond zij een boodschap
naar mevr. Dietz en deze, ongerust ge
worden, giug hem zoeken. Na verloop
van een uur vond men het lijkje op de
binnenplaats, totaal verscheurd door de
honden.
Toen de czaar en zijne gemalin dit
vreeselijk ongeval vernamen, lieten zij
onmiddellijk hun rouwbeklag aan de
ouders doen. De bonden werd?n allen
doodgeschoten.
Om hun het gezicht te besparen van
de plek waar hun zoontje op zoo vree-
selijke wijze omkwam, wees de czaar
hun een andere residentie en verhoogde
den heer Dietz in rang.
overgaat. VV el ia waar
ra e r van' ontvangen de bewoners van de „Morgue"
Vertegenwoordigers is eindelijk gereed ge-j veel bezoek, maar alleen overdag als de
komen met de beraadslaging over de huisdeur openstaat en zoo zij al uitgaan
onderwijswet. De strijd over het Vlaaraseh doen ze dat slechts een enkelen keer,
eindigde met de aanneming van een ver-nl. voor den laatsten! Jn den tijd van
zoenend voorstel, volgens hetwelk na 1 j drie dageu hebben zich reeds meer dau
Jan. 1895 geen ambtenaar in de provin- j duizend sollicitanten voor dat baantjo
eiën West-Vlaanderen, Oost-VlaandereD, aaDgemeld; de adspiranten zullen echter
Antwerpen en Limburg mag benoemd j wel doen te bedenken dat er weinig
worden, die geene bewijzen heeft afge- verval aan verbonden is, want met nieuw-
legd dat hy de vlaamsche taal volkomen jaarsfooien zijn de bewoners van de
Vervolg Nieuws tij dingen.
Benoemd tot onderwijzeres te Purmer,
mej. C. M. Gerk, te Haarlem.
De heer H. C. Schoevaarfc, thans sta
tionchef te Kwadijk, wordt, met 11 Fe
bruari e. k. overgeplaatst naar Voge
lenzang.
Tot predikant bij de Ned. Herv. Kerk
te Hoofddorp is beroepen de heer van
Wijngaarden, predikant te Mijdrecht.
Bij den heer 't Hooft te Haarlemmer
meer, heeft een treurig ongeval plaats
gehad. Een jongen, die behulpzaam was,
bij de dorsehmachine, geraakte met twee
vingers daarin beklemd, waardoor die
geheel verbrijzeld werden.
„Dat hoopte ik," dacht Espérauce sterk kleurende, terwijl zij
trachtte hare hand uit de zijne I03 te maken, haar oom hield die
echter stevig vast.
„Laat ik u eens nauwkeurig opnemen," zeide hij, haar naar het
raam trekkende en hare gelaatstrekken bestudeerendein dienzelf
den tijd maakte Espórance van de gelegenheid gebruik, om ook
zijn gelaat goed op te nemen.
„Ach, ik hoopte, dat er gelijkenis zou zijn tusschen u en die
arme Amy, maar er bestaat geen gelijkenis volstrekt niet. De
predikant zuchtte diep. „Het evenbeeld van haar vader een
echte de Mabillon zoo verschrikkelijk fransch!
Het bloed steeg Espórance van verontwaardiging naar de wan
gen; de laatste woorden had de predikant blijkbaar tot zich zelf
gericht, maar toch deden zij haar pijnlijk aan. Zij had zich nog
niet van hare verontwaardiging hersteldtoen de predikant zijn
ouden toon aannemende, zeide„En uw vader is bij het beleg
van Parijs gesneuveld?"
Hij meende niets kwaads met doze woorden, maar hetgeen hij
zeide, getuigde nog al eens dikwijls van niet zeer groote fijnge
voeligheid, en zonder het te willen waren zijne uitdrukkingen
voor anderen zeer grievend, met deze laatste opmerking viel hij
Espórance te plotseling op het lijf. Het w&s te stootecd voor haar,
dat hij van haar vader sprak, terwijl hij zooeven nog had gezegd
„verschrikkelijk fransch." Deze pijnlijke herinnering aan zijn dood
bracht haar den versehrikkelijken 30sten November weer voor den
geest, zoodat zij veel moeite had, om hare tranen te bedwingen.
Zij mompelde eenige onverstaanbare woorden en wendde zich
toen tot Cornelia.
„Gij wilt zeker uwe kamer eens zien, nietwaar? Ik zal u den
weg wijzen."
Van een zwaren last ontheven volgde Espórance haar, terwijl
zij aan hare tranen dea vrijen leop liet, toen haar nicht haar
nogmaals voorging in den gang, die naar eene donkero eikenhou
ten trap voerde.
Cornelia liet al hare hartelijkheid doorschemeren in de woorden
„Het doet er niets toe. Ik geloof niet, dat vader gezien heeft, dat
gij schreidet." Deze woorden waren misschien wel geschikt om
een engelsch meisje te troosten, maar zij konden het leed van
Espórance niet verzachten.
Cornelia begeleide haar naar hare kamer en verliet haar met
de waarschuwing ©m over een uur voor het middagmaal gereed
to zijn. Espórance wierp zich op haar bed neer, terwijl zij
hartstochtelijk om haar vader riep, en zoo lang schreide, tot zy
geen tranen meer had.
Ten slotte geheel uitgeput, wischte zij hare tranen weg, en
ofschoon hare smart niets minder geworden was, werd zij kalmer
en wierp zij een blik door haar vertrek. Het was groot en kaal,
dikke balken ondersteunden de zoldering, die zoo laag wag, dat
de kamer een benauwenden indruk op baar maakte; een grof
tapijt bedekte den vloer, en wanneer zij te kiezen had, dan zou
zij haar kamertje te Mabillon met zijn rood steenen vloer verre
verkozen hebben boven dit vertrek.
Het geheel maakte op haar geen aangenamen indrukzij stond
op en begaf zich naar het venster, terwijl zij er naar hunkerde,
om iets anders te zien dan die schrille kleuren van het vloerkleed
die haar oog pijnlijk aandeden. Een uitroep van bewondering
ontsnapte aan bare lippen, toen zij weer een blik sloeg op de
kathedraal, die hoog boven alle andere huizen uitstak; zij had
vaii uit het venster tevens een schoon uitzicht over de stad.
Het luiden van de bel deed haar weer herinneren aan hare
aardsehe smarten. Het werd nu waarschijnlijk tijd om zich voor
het middagmaal te kleeden. Zij was er volstrekt niet begeerig
naar om weer in gezelschap te zyn met hare bloedverwanten, en
nu de eerste opgewondenheid van bare aankomst voorbij was,
gevoelde zij ziek zeer vermoeid, zoodat zij meende niet krachtig
genoeg te zijc, om engelsch te kunnen spreken.
Wordt veroelgd.)
