Categorie van arbeidsters bij kon. besluit
van 9 Dec. 1889 toegelaten, is door deD
minister van Justitie ongunstig beschikt,
terwijl tevens is te kennen gegeven dat
een verzoek tot wijziging van den rust
tijd, alvorens in overweging te worden
genomen, behoort uit te gaan van de
werkgevers, in wier dienst adressanten
zich bevinden.
Zondag bad op de schietbaan
der scherpschutters-vereenigiug „Rotter
dam" het tweede gedeelte van den 200
schootswedstrijd tusschen de heeren II
Sillem van Amsterdam en J. van Mens,
Rotterdam plaats.
Zooals door ons reeds medegedeeld, was
het resultaat der eerste 100 schoten te
Amsterdam gelost, dat de heer Sillem
1085, de heer Van Mens 1037 punten
behaald had.
Tegenover eene kracht als eerstge
noemde heer op het gebied van schijf
schieten is, was het niet te verwachten
dat de heer Van Mens er in slagen zou
zijnen achterstand van 48 punten in de
2e 100 schoten geheel iu te halen, maar
het vertrouwen dat deze laatste als schut
ter bezit, was daarentegen genoegzaam
bekend om te doen verwachten dat hij,
al was de overwinning niet meer te be
halen, zou trachten het voor zijne krach
ten te geringe aantal punten in het ge
deelte behaald, in het 2e gedeelte schit
terend te verbeteren.
Die verwachting werd dan ook niet
teleurgesteld. Wanneer men de 100 scho
ten van Zondag als eene revanchepartij
zou beschouwen, dan zou men gerust
mogen verklaren dat die eene schitterende
was., daar de he or Van Mens ditmaal
1092 (dus 7 punten meer dan de heer
Sillem te Amsterdam maakte) behaalde;
moeder deden zijn over 130 aehterklein
kinderen.
Uit Delft wordt gemeld:
Een vreeselijk drama is hier afge
speeld. De echtelieden H. T. en P. v.
M. maakten zich sedert langen tijd her
haaldelijk schuldig aan misbruik vau
sterkeu drank. Niettegenstaande de man
niet zelden een weekgeld van 20 en
meer tehuis bracht, was er in de wo
ning van deze ellendige uronkaards ge
brek aan het hoog noodige. Zooals van
zelf spreekt, gaf de toestand, waarin man
en vrouw zich bijna dagelijks bevon
den, aanleiding tot hevige vechtpartijen.
De wanverhouding werd ten slotte zoo,
dat de inan de vrouw in den laatsten
tijd verweet, dat hij niet de vader van
het jongste der drie kinderen was. Voor
de moeder was daarom dit kind een
doorn ia het oog, en het schijnt, dat zij
van de geboorte of aan (het kind was
eerst 17 dagen oud) met het plan heelt
omgegaan, er zich op de eene of andere
wyzo van te ontdoen. Aan dat plau
schijnt zij inderdaad uitvoering te heb
ben gegeven. De Zondag gehouden lijk
schouwing althans bevestigt het ver-
moedcD, dat het kind niet op natuurlijke
wijze is gestorven. Er is namelijk ge-
bleker-, dat in de eerste plaats het noo
dige voedsel aan het wicht is onthouden,
terwijl een striem in den hals en het
vinden van buitengewoon veel bloed in
iongen en lever het vermoeden wettigen
dat het kind ten gevolge van verstik
king den geest heeft gegeven, liet spreekt
van zelve, dat zoowel man als vrouw in
hechtenis zijn genomen en ter beschik
king van de justitie zijn gesteld. De
verschillende getuigen, reeds in ae zaak
gehoord, verklaren, dat het kind van des
heer van het stadsziekenhuis te Leeuwar
den zal in de volgende maand een cursus
worden geopend tot kostelooze opleiding
van ziekenverpleegsters en bakers
Bij de werkstakingen in dea
Eksloermond, die in de vorige week
plaats hadden, werd des morgens te 5
uur op alle bruggen een herhaald ge
schreeuw en rumoer vernomen, dat het
teeken der werkstaking wus. Te acht
uur trokken ongeveer 300 personen oost
waarts en dreigden den eersten vervener,
bij wien zij aankwamen, met vernieling
en geweldpleging, zoo hij niet teekende,
Het plan om bij een tweeden vervener
aldus te werk te gaan, werd door de
komat der maréchaussee verijdeld. Ver
schillende personen zijn daarbij gewond.
De loonen, die ƒ8 per dagwerk be
droegen, ziju na de werkstaking op
ƒ8.50 gebracht. Üok in de Buiuermonden
wordt ƒ8,50 beloofd, terwijl te Valter-
mond in eene vergadering van verve-
ners het loon voor het graven op som
mige plaatsen op 8.75 is bepaald. De
oorzaak van de werkstaking moet ge
zocht worden in do niet naleving der
beloften door verveners in hst vorige
jaar gedaan. De turf kost thans 42
tot 45 per dagwerk, en er is overal
zeer groote vraag.
Fiuancieele Mededeelingen.
de heer Sillem toonde ook ditmaal even|avonus half tien tot half twaalf uur aan-
vast van hand en oog te zijn al hij zulks
te Amsterdam was, daar het verschil tU3-
sehen toen en nu, slechts 6 punten be
draagt nu 1079, toen zooals gezegd 1085.
Het eind-resultaat is dus dat de heer
Sillem de overwinning behaalde met een
totaal van 2164 tegen 2129 puuteu in
de 200 schoten.
Onmiddellijk na den afloop werd in
tegenwoordigheid van vele leden der
scherpachuttersvoreeniging „Rotterdam",
die den wedstrijd met belangstelling had
den gevolgd, door den heer Van Mens
aan zijn tegenstander de gouden herin-
neringsmedaille (die als prijs was over
eengekomen) uitgereikt, waarbij hij met
genoegen constateerde dat het beweren
dat men ouder do jongere schutters dik
werf hoort, dat zij nl. „in wedstrijden
toch niet opgewassen zijn tegen de ve
teranen", hier schitterend was gelogen
straft, daar deze 23jarige schutter, die
eerst sedert enkele jaren het schijfschieten
beoefent, getoond heeft dat men, mits
voorzien van de noodige toewijdiug, ijver
en Ocfeningslust, wel degelijk de vetera
nen voorbij kan streven.
Met een woord van dank bood de heer
Sillem tevens aan, om op. een later te
bepalen tijdstip in den loop van dit jaar
eene revanche-party te houden op neu
traal, immers aan beiden onbekend ter
rein, welk aanbod gaarne werd aange
nomen.
Zoowel hier als te Amsterdam, werd
geschoten op de nieuwmodel schijf
met naar het hart vernauwende kringen.
De Maandag gemaakte seriën waren als
volgt
De heer Van Mens: 47, 55, 58, 56,
53, 54, 57, 53, 54, 50, 51, 55, 58, 57,
55, 55, 55, 56, 55, 58.
De heer Sillem: 52, 55, 52, 57, 55,
53, 54, 54, 56, 55, 55, 55, 51, 56, 51,
52, 51, 53, 55, 57. (N. R. C.)
De opbrengst der uitvoe-
ring door het Delftsch Studenten-Too-
neelgezelschap gegeven ten voordsele der
slachtoffers van den Amsterdamsehen
schouwburgbrand bedraagt circa f 200.
Als een bizonderheid wordt
aan de Delft. Ct. gemeld dat mejuffrouw
P. van der Berg, weduwe J. Neeleman
te Delfgauw Vrijdag haar 95sten ver
jaardag mocht vieren in het bezit eener
goede gezondheid en van al haar zintui-
houdond heeft liggen kermen van hon
ger. Plotseling kwam aan dit gekreun
een eind, terwijl men later iu den nacht
den man tot zijne vrouw heeft hooren
zeggeu, dat zij het wicht had vermoord.
Natuurlijk doet de justitie onderzoek en
wij achten het daarom van belang, voor-
verdere bizonderheden achterwege
le laten. Vermeld zij alleen nog, dat de
man, die zich, op het oogenblik waarop
zijne vrouw werd aangehouden, in dea
Haag bevond, zich vrijwillig aan het
politie-bureau heaft aangemeld.
Uit Neede wordt aan de
Zutph. Ct. geschreven, dat de genees
heer aldaar onlangs bij een kind van II
maanden ontboden werd, omdat het
knaapje aanhoudend schreide, en men
dit maar niet begrijpen kon, te meer
r.og, omdat het kind geregeld het voed
sel gebruikte wat men het gaf. De dok
ter onderzocht den kleine, en bevond,
dat de luchtpijp ontstoken was. Na een
paar dagen kwam d3 heer B. weder en
zag dat het kind zeer in beterschap
tcogenomen. Hem werd nu echter door
de moeder medegedeeld, dat zij op den
rug van den kleine een zweertje ont
dekt had. De dokter zeide haar hoe zij
hiermede te werk moest gaan, en ziet
na weinige dagen vertoonde zich ia de
opening der wonde een puntig voorwerp
hetgeen bij nader onderzoek, toen de
dokter dit er had uitgehaald, een rog-
geaar bleek te zijn.
De aar had zich door den slokdarm
gewerkt, was vervolgens laugs de rug
wervels gegaan en toen tusschen de 5e
en 6e rib naar buiten gekomea. De aar
had een lengte van ruim 6 c. M.
Onder de fabrieksarbeiders
te Uden is eene werkstaking uitgebro
ken die zich aaovankeiijk ernstig liet
aauzien. De politie werd ontwapend,
's Koning3 commissaris heeft onverwijld
gerequireerd, dat alle beschikbare man
schappen der brigades maréchaussee te
Vechel en Grave tot handhaving der
orde naar Uden zouden oprukken. Ook
een deel der brigade te 's-Bosch is der
waarts vertrokken. Do justitie uit
'sBosch heeft zich onmiddellijk naar
Uden begeven en ook 's Konings com
missaris werd daar verwacht.
In de buurtschap Veen
onder Nijkerk is een tweejarig jongentje
gen. Haar negen kinderen schonkenaan de waakzaamheid der ouders ont
haar niet minder dan 68 kleinkinderen,snapt en in een zinkput verdronken,
die op hun beurt haar overgrootI Door den directeur-gen ees-
Naar wij vernemen, is voor de 65
stuks aandeelen (2e Serie) der "Rotter-
damsche Maatschappij tot Land-exploi
tatie in Californië" het bedrag volteekend.
{N. R. C.)
In de laatste algemeene vergade
ring der Levensverzekeringsmaatschappij
„Dordrechs waren vertegen waardigd 447
aandeelen, te zamen 59 stemmen uit
brengende.
Ter verzekering aangeboden werd in
1889 2,683,413.36 kapitaal en 10,209.65
rente, waarvan 140,750 is afgewezen en
40.086 aan het eiud van het jaar on
afgedaan bleef.
Op 30 Sept. 1889 was 8,424,339.04
kapitaal en 23,131.80rente of, deze
laatste tot kapitaal herleid, ƒ8,655,657.04
van kracht, vertegenwoordigende eene
jaarlijksche bruto-piemie-ontvangst van
ruim ƒ360,000 tegen 277,500 op uit.
Septornber 1888. Het gemiddeld verze
kerd bedrag steeg in de atdeeling levens
verzekering vau 1586.35 tot ƒ2007.22.
De sterfte bedroeg in de afdeeling
levensverzekering 74.39 pet., in do at
deeling arbeidersverzekering 86.58 pet.
van hetgeen de sterftetafel vsrwachten
deed, de uitkeering rosp. 72.23 pet. en
88.70 pet. der verwachte.
Na verhooging der premie-reserve tot
dekking van alle loopeade verbintenis
sen en van de door de statuten voorge
schreven kapitaal-reserve, bleet eene
bruto-winst beschikbaar van ƒ128,732.43.
Hieruit werd tot geheele dekkiüg der
oprichtingskosten besteed 24,816.06 op
de gebouwde, ongebouwde eigendommen
en meubilair 1 pet. per jaar of 6314.04
afgeschreven, en als oninbare vorderin
gen geboekt 2487.8S&. Van de daarna
overblijvende winst ad 95,114.44)/werd
tot verhooging der risico-reserve aange
wend ƒ11,256.97, de effecten-re3 rve
door bijschrijving van 23,432.47)^ ge
bracht op het bepaalde maximum van
10 pet. van het in effecten belegd kapi
taal, en als onkosten-reserve afgezonderd
ƒ10,000 te zamen 44,689.44^, Van
het daarna overblijvende saldo ad 50,425
komt aan aandeelhouders 5 pet. gewoon
en 12 pet. buitengewoon dividend, ter-
wyl ƒ9085 aan de kapitaal reserve
wordt toegevoegd en ƒ18,170 onder de
met aandeel in de winst verzekerden
verdeeld wordt.
De berekeningen der reserve en der
statistiek zijn door den wiskundigen
commissaris prof. kr. Kapteijn nagezien
en in orde bevonden.
De aftredende commissarissen mr. J.
Heijligers, mr. E. H. Karsten en W.
H. F. baron Van Heemstra, werden met
bijna algemeene stemmen herkozen en
aanvaardden de benoeming.
Rechtzaken.
De rechtbank te Utrecht, kamer van
strafzaken, heeft Maandag uitspraak ge
daan in de zaak tegen den heer F. W.
v. d. Weijer, den drukker en verspreider
van het bekende strooibiljet by de laatste
verkiezingen voor den gemeenteraad aldaar.
De rechtbank heeft bewezen verklaard,
dat beklaagde den 4en Nov. op eene an
dere drukkerij heeft doen drukken en,
na de proef te hebben nagezien en gewij
zigd, heeft uitgegeven en doen versprei
den het bedoelde strooibiljet, waardoor
de ter terechtzitting als getuigen gehoorde
kiezers, in de meening, dat het strooi
biljet afkomstig was van [Jde ^vrijzinnige
kiesvereenigingen, er toe gebracht zijn,
strijd met de aanbeveling der kies
vereenigingen, op het gele stembiljet te
plaatsen den naam van den heer Wefers
Betlink en op het witte stembiljet dien
van den heer Mees.
Bij de ontkentenis van beklaagde, be
vestigd door de verklaringen van den ter
ontlasting gedag vaarden getuige J. L,
Jong, kan het feit, dat hij het strooibil
jet, op eene andere drukkerij heeft doen
drnkken dan de beide, waarvan hij deel
genokt was, niet aangenomen worden al;
eene bedriegelijke handeling. De inhoud
van het strooibiljet laat echter geen twij'
fel over, dat het is gemaakt met het doel
om de kiezers te misleiden. De beklaagde
heeft bekend, dat hij de drukproef heeft
gelezen, nagezien en veranderd, wat be
vestigd is door de verklaringen der ge
tuigen, zoodat wettig en overtuigend be
wezen is, dat de beklaagde van den in
houd niet onkundig gebleven is en dus
by het opzettelijk doen verspreiden van
het strooibiljet geen ander doel heeft ge
had en kan hebben gehad, dan om de
misleiding, dio daarvan het gevolg moest
zijn, te bevorderen.
Öp grond van de verklaringen van de
als getuigen gehoorde kiezers kan als
bewezen worden aangenomen, dat zij,
door het lezen van het strooibiljet mis
leid, elk dor beide biljetten verkeerd heb
ben ingevuld, maar geenszins dat zij
iemand anders hebben bedoeld aan te
wijzen dan wiens naam door hen werd
ingevuld. Mitsdien is niet bewezen, dat
de bedriegelijke handeling van beklaagde
zoodanig gevolg heeft gehad als bij art.
127 W. v. S. wordt gevorderd, zoodat
d© beklaagde te dien aanzien van alle
rechtsvervolging moet worden ontslagen.
Derhalve heeft de rechtbank het ge
pleegde feit niet strafbaar verklaard
en don beklaagde van rechtsvervolging
ontslagen, de kosten te dragen door den
Staat.
De twee personen, die te Apel
doorn, Zutphen en Utrecht valsche wis
sels hadden uitgegeven zijn resp. veroor
deeld tot 2 en tot 1 jaar gevangenisstraf.
mmmu.
Enk huizon, 30 Maart. Gedu
rende de afgeloopen week werd op de
Noordzee veel schol gevangen.
Gisteren werd alhier aangebracht on
geveer 20,000 k.g. schol, prijs aan den
afslag ƒ4.50 k f 5 per 50 k.g.
De prijzen van de haring zijn tenge
volge van de ruime vangst gedaald tot
op ƒ0.25 per tal of 200 stuks, zoodat
vele visschers hunne netten uit zee heb
ben gehaald.
T e s s o 130 Maart. De mosselvloot
verzond in de afgeloopen week minder
dan vorige weken naar Londen en Huil.
De Nooruzeevisschers besomden van 50
tot 80 per schuit. Een partijtje alikrui
ken word weer naar Belgie verzonden
de prijs was 2.25 tot 0.50 per tal.
Door do garualenvisschera zijn 176 man
den garnalen aangevoerd voor de koke
rijen de prijs was 5 a 6 per mand.
De garnalen zijn verzonden naar Huil,
LondeD, Parijs en Brussel.
K0L0H1Ë&
(Uit bataviascke bladen van 2426
Februari en de Deli Ct. tot 1 Maart.)
BATAVIA, 26 Februari.
De Javabode bevat eenen brief uit At-
jeh van 14 Februari waaraan het vol
gende ontleend is
Omtrent den toestand van kapitein V en
Heutsz kan ik u thans de mee3t gerust
stellende berichten geven. Tot op gisteren
(13 Februari) was nog niets zeker3 te
zeggen, maar heden kwam het bericht
tot ons dat thans alle levensgevaar ge
weken is. Mogen volgende brieven nog
steeds botero berichten u doen geworden.
Een ieder voelt den slag die Atjeh treft
kapt. Van Heutsz ons als chef van
den staf ontvalt, want zijn optreden hier
thans voor geruimen tijd onmogelijk
;ewovden.
Wat kapt. Van Heutsz aks programma
had was ons niet bekend, doch wy allen
waren overtuigd, dat niet de komst van
dien chef van den staf eene audere oor
logstactiek zou gevolgd worden. Kapitein
Vaa Heutsz wachtte niet totdat de vij
and ons kwam verzoeken, maar hij zocht
hem in zijne schuilplaatsen op, en door
goede en met beleid uitgevoerde verken
ningen was hij reeds vooraf meester van
het succes. Daarom ook had hij alle ver
trouwen gewonnen, en daaraan was het
toe te schrijven, dat hij zich niettegen
staande zijn kort verblijf alhier, door
iedereen had weten bemind te maken.
De soldaat wahem dankbaar voor de
goede regeling die hij steeds bij g rooter e
of kleinere excursiën trofen waarbij
voeding en ligging van den soldaat steeds
de grootste rol speelden. De kapt. Van
Heutsz, versierd met het kruis der Mi
litaire Willemsorde, heeft nog op den
laatsten dag een blijk van zijn grooten
moed en beleid gegeven, door een nach
telijken tocht te ondernemen, die zeker
menig ander niet uit vrije beweging zou
hebben op zich genomen.
Het is uwen lezers bekend, dat tegen
over onze posten Lampeneroet en Lam-
reng zich op het oude Tjot Goe eenige
beatings bevinden, waarvan de verde
digbaarheid ons bekend wasin het minst
was het ons niet bekend, of die bentings
gedurende den nacht bewaakt worden.
In mijn vorigen brief melddo ik u dat
beide posten onlangs des nachts uit die
bentings met kanonvuur (granaatkartet
sen) zijn beschoten. Volgens spionnenbe-
rïchten werd die vuurmond na afloop
weggedragen en ergens verstopt. Toen
dan ook den 7en Februari dea avonds
om 8 uur Lampeneroet opnieuw met vij
andelijk granaatvuur werd begroet, be
sloot de kapitein Van Iieut3z aaustonds
met eene compagnie infanterie uit den
kraton na »r buiten te gaan en te be-
proevon den vijand zijn vuurmond te
ontnemen. Na het eindigen van zijn
vuur werd in alle stilte voorwaarts ge
rukt en het terrein geheel doorzocht.
Het bleek echter dat de Atjehers ons te
vlug waren geweest en het stuk reeds
in veiligheid gebracht hadden. Doch nu
kwam het andere plan van den kapitein
tot uilvoering, de verkenning van het
ons vijandelijk Tjot Goe. Meer voor
waarts werd gegaan en eindelijk de voor
ste ben ting genaderd, waarop Van Heutsz
met eenige fuseliers vooruitging om de
bentings nader te onderzoeken. In de
voorste werd een slapende Atjeher ge
vonden, die door ons niet iu ziju slaap
gestoord werdook de beide andere ben
tings waren onbewaakt. Na eenige wig
gen medegenomen te hebben, bij den
vuurmond gebruikt wordende, toog de
troep weer huiswaarts. Niemand ver
moedde toen, dat nog geen 24 uren
daarna onze kapitein van Heutsz met
den dood zou moeten worstelen. Zijn
krachtig en sterk gestel heeft echter ge
zegevierd.
Als ik alleen zijn krachtig en sterk
gestel noem, dan ben ik zeer onvolledig*
Ik moet u ook noemen den naam van
een braaf en dapper onderofficier, den
sergt. Oldendorp van het 3e bat. inf.,
die den kapitein Van Heutsz onder het
vuur des vijands het eerste verband
legde, en dit zoo goed deed dat de dok
ter van Pakan Kroeng Tjoet den ge
wonde zonder een nieuw verband te
leggen naar het hospitaal kon zenden.
Wij hopen dat dien braven onder
officier voor dit kranige feit de konink
lijke belooning niet ontgaan zal. Bij den
terugtocht, die des middags plaats had
en waarbij hij tot de laatsten behoorde,
zag hij zijne sectie plotseling door een
klewangaanval bedreigd. Met zijn ge-
i weer had hij het geluk 2 Atjehers neer
zij in Cornelia's armen.
Op Cornelia's hulpgeschrei kwamen alle familieleden uit de
woonkamer toesnellen en verzamelden zich om het doodsbleeke
meisje, met uitroepen van medelijden. De deken was zeer ont
steld, en toen hij zich tot haar o verboog, sprak er zelfs angst uit
zijn gelaat, alhoewel zulke „aardsche" verschijnselen meestal geen
indruk op hem konden maken.
„Men zal oogenblikkelijk een geneesheer moeten laten halen, zij
is zeer koud, arm, arm kind! Ik vrees, dat zij hierdoor te zeer
geschokt is."
„Lieve vader," zeide mevrouw Mortlake ongeduldig, „zij heeft
slechts eene flauwte. Fransche vrouwen vallen altijd flauw, wan
neer het haar goed dunkt, zij houden er van, om zulke scènes te
maken."
De dames Lowdell keken verbaasd op, Bertha met deernis voor
haar nicht bewogen, zeide iets tot George Palgrave op fluisteren
den toon, Cornelia knielde op den grond neer, terwijl zy Espé-
rance's hoofd ondersteunde en vol ongeduld de omstanders
aankeek.
„Wil niemand iets doen? Waarom blijft gij allen hier staan,
om haar voortdurend aan te staren, wil niemand een glas wa
ter halen
Juist kwam mevrouw Lowdell beneden.
„Is er iemaud flauw gevallen? Goede hemel! het arme kind
en vlug begon zij EspdraDce's handen te wrijven; dit deed Cor-
nelia goed.
„Wat moeten wij doen?" vroeg zij aan de oude dame, op wie
zij al haar vertrouwen had gevestigd.
„Het is het beste om haar naar bed te brengen," zeide me
vrouw Lowdell, „zij kan geen adem halen, wanneer er zooveel
menschen om haar heenstaan."
Cornelia aarzelde geen oogenblik en tot groote verbazing van
allen, stond zij plotseling op, nam de bewustelooze in haar sterke
armen en ging met dezen last de trap op naar boven. Mevrouw
Lowdell volgde, terwijl zy verscheidene opwekkende middelen bij
de hand had; zij beproefden met haar beiden alles wat in haar
macht was, om het arme kind weer bij te brengen, maar niets
scheen te helpen en Cornelia, wier onrust voortdurend steeg, was
juist op het punt om een geneesheer te laten ontbieden, toen er
zich bij Espérance zwakke verschijnselen van een terugkeerend
leven vertoonden.
De oogleden begonnen zich ten laatste te bewegen en langzaam
opende Espérance de oogen, maar plotseling, zich alles weer voor
den geest halende, wendde zij haar gelaat af en verviel in een
toestand van halve bewusteloosheid. Mevrouw Lowdell drong er
op aan, dat zij wat vlugzout zou gebruiken.
Eensklaps scheen een vreeselijke gedachte haar brein te door
kruisen, zoodat zij geheel bij haar bewustzijn was.
„Cornelia," zeide zij met haastige maar zachte stem, „Gaspard
heeft toch niet gezien, dat ik het bewustzijn verloor?"
„Neen, hij was reeds uit het gezicht," zeide Cornolia gerust
stellend.
„Weet gij dat zeker?"
„Ja."
Nu was Espérance gerustgesteld: zij had zich dus tot het/laatste
oogenblik goed gehouden; het eerste oogenblik wekte deze ge
dachte haar op, maar de reactie viel weldra in, zij herinnerde
zich haar verlaten toestand en barstte in een hartstochtelijk snik
ken uit.
Dit tranenlooze snikken, waardoor Gaspard zich den vorigen
avond reeds zoo ongerust had gemaakt, deed Cornelia hevig ont
stellen. Zou het mogelijk zijn, dat door hare harde woorden de
tranen van Espérance verdroogd waren? De woorden van de
goedhartige mevrouw Lowdell deden hare ontsteltenis nog toe
nemen. „Schrei maar, lief kind, schrei maar uit, dat zal u goed
doen." Er kwam evenwel geen verandering in dit hartverscheu
rende snikken; deze krampachtige, schokkende geluiden sneden
Cornelia door de ziel.
Wordt vervolgd.)
