EN ADVERTENTIEBLAD.
NIEUW;
Maandag- 5 Mei 1890.
7e Jaargang.
No. 2097.
Dit SüfflBBr bestaat uit twee Waden.
DEN VifcEEMDE.
Cireoïsnran-Oitgsvars J. C. PEEBEBOOM en J. B. AVIS.
ABOHHEKESTSPaiJS:
Voor Haarlem per 3 maandenƒ1.20.
Franco door het geheels Kijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers-0-05.
ADVBRTBÏTIÊK:
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents
Groote letter» naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zen- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. 'jreBefoozanasM&EaeH' 183.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen dcor
onze agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en ccnrantier*.
Hoofdagenten voor hei Buitenland: Compagnie Générale de Publicity Mrangsre C. L. HA UBJt fr Co., JOHH F. J ON EB, Succ., Pary» 815« J/anbovrp Pontmartre.
EE&SXE BLAD.
SI A tt S N K D S.
Haarlem, 3 Mei 1890.
Het getal kiezers in het hoofdkiesdis
trict Haarlem bedraagt 5941, waaronder
2894 nit deze gemeente.
Gedurende de maand April jl. is het
Stedelijk Museum van Kunstnijverheid
alhier door 1295 personen bezocht.
Voor het akte-examen van onder
wijzer op 2 Mei te Amsterdam gehouden,
zijn geslaagd de heeren C. van der
Velden en H. van Trouiver, alhier.
Donderdag 8 Mei a.s. des namiddags
zullen de officieren der dd. schutterij
zich in de bovenzaal van «Café Neuf"
vereenigen om afscheid te nemen
van hun instructeur, den kapitein der
infanterie J. C. A. Pabst, die 9 Mei
a.s. naar Breda vertrekt, om werkzaam
te worden gesteld aan de Kon. Militaire
Academie. Tot afseheid zal hem door de
officieren een souvenir worden aange
boden. Tevens zal bij deze gelegenheid
door den majoor-commandant de 1ste
luit. J. W. van Alphen aan de officie
ren worden voorgesteld, die in de
plaats van den afgetreden© a's instruc
teur bij het korps d.d. schutterij wordt
aangesteld.
Omtrent de viering van het 25-jarig
jubilé van den heer P. H. van der Leij
als leeraar (thans directeur) der Rijks
kweekschool voor onderwijzers alhier,
kunnen wij omtrent de meer intieme
feestviering ter gelegenheid daarvan,
nog het volgende mededeeleu.
De onderwijzers toonden hunne be
langstelling, door bij monde van den
oudsten leeraar, den heer F. Allan, den
geachten jubilaris een boekwerk te
vereeren.
De districts- en arrondissements
schoolopzieners spraken den jubilaris
in hartelijke bewoordingen toe.
Aangedaan bedankte deze allen voor
zooveele blijken van warme toegenegen
heid, die hem zijn taak aangenaam deden
zijn en daarna werd elk afzonderlijk
door den heer van der Ley bedankt
voor zijn steua en medewerking.
Reeds waren een aantal kweekelingen
aangekomen om des avonds deel te ne
men aan de gezellige bijeenkomst, die
in de sociëteit «de Phoenix" plaatshad
en om heden deel te nemen aan de
huldebetooning der oudkweekelicgen der
Rijkskweekschool aan hunnen hoogge-
waardeerden oud-leeraar ea vriend.
Omtrent deze laatste feestelijkheid
wordt ons het volgende gemeld.
Hedenmiddag om 2 uur zijn de reü
nisten weer bijeen gekomen in de groote
zaal van de «Phoenix" ter bijwoning
van het officieele gedeelte der feestvie
ring. Ongeveer 150 oud leerlingen ver
welkomden den heer Van der Ley met
groote hartelijkheid. Onder de aanwezi
gen waren ook tal van genoodigden,
waaronder we opgemerkt hebben den
heer Moens, oud-inspecteur van 't lager
onderwijs, in weerwil van zijne onge
steldheid toch overgekomen, de heeren dis
tricts- en arrondissementsschoolopziener,
het hoofdbestuur van 't Nederl. Onderw.
Genootschap, de leden van 't gewestelijk
bestuur van 't Genootschap, het bestuur
van de afdeeling Haarlem, de leeraren
aan de Kweekschool, de onderwijzers
van de Leerschool, de hoofden van scho
len in Haarlem, de directeur der Gemeen
telijke Kweekschool te Amsterdam, de
leden van de commissie van toezicht op
de Meisjeskweekschool alhier en de gods
dienstleeraren aan de Kweekschool.
Nadat de heer Van der Ley en zyne
familie binnengeleid warenvergezeld
van den heer Moens, opende de heer G.
Werdes, voorzitter der commissie tot
voorbereiding dezer reünie en hoofd
eener school te Arasterdam, met een
woord van welkom aan allen. De heer
J. M. Prins, hoofd eener school te Leiden,
hield daarop de feestrede. Daarna werd
als herinnering aan dezen feestdag en
als stoffelijk blijk van waardeering een
geschenk aangebodenwaartoe bijna
alle oud-kweekelingen, uit Engeland, uit
Indië, van elders, hadden bijgedragen.
Het bestond uit een zwaar zilveren tafel
servies met inscriptie en vergezeld van
een keurig album met de portretten van
allen, die er aan bijgedragen hadden.
De heer Van der Ley dankte zeer
geroerd.
Verder spraken nog de heeren Val
ken, namens de afd. Haarlem van het
Neder. Onderw. Genootschap, Roest,
voorz. van het hoofdbestuur, Spaan, na
mens de haarlemsche hoofden van scho
len, ds. Hoog namens de godsdienstleer-
aren, ds. Tideman, als huisvriend; de
heer Moens sprak een warm en bezie
lend woord van opwekking.
Daarna werden door het koor van kwee
kelingen eenige zangnummers uitgevoerd,
met begeleiding van strijkmuziek.
Om 6 uur wordt den heer Van der
Ley en zijnen gasten door de réunisten
een diner aangeboden.
Door den heer A. W. J. Reeser, si
garenmagazijn, Groote Houtstraat alhier,
is een «Sportkistje" in den handel ge
bracht, bevattende een fijne geurige 3-
cents sigaar. De keurige verpakking,
zijnde een blikken kistje, fraai beschil
derd met voorstellingen aan de «sport"
ontleend, maakt het artikel des te aan
trekkelijker en uitstekend geschikt voor
export naar tropische gewesten en be
stand tegen vocht.
Naar wij vernemen is alhier de eerste
machinale schoenmakerij opgericht en
wel door den heer A. Huijkman, or-
thopaedisch schoenmaker, gevestigd Ba-
kenessergracht No. 100.
De heer Huijkman stelt zich ten
doel, door de maohinale bewerking het
fabrikaat niet alleen eleganter en soli
der te maken, maar ook tegen lager
prijzen zijn naar den voet gemaakt
schoeisel meer in overeenstemming te
brengen met het degelijke koop werk.
«Schoenen naar den voet" was vroeger
de leus, terwyl dit ook later met
nadruk is aanbevolen door den deskun
dige Prof. Meijer te Züricb, naar wien
dit systeem den naam van Prof. Meijer-
systeem verkreeg.
Het met de hand volgens dit systeem
vervaardigde schoenwerk is uit den aard
der zaak duur, en nu is het den heer
Huijkman er juist oai te doen, dit ar
tikel door zijn machinale bewerking
goedkoop te leveren, gepaard aan alle
eischen die men de «voetvorming" stel
len kan.
Door 22 Leden van den Raad is een
adres gezonden aan Z. M. den Koning,
houdende weerlegging van het bekende
adres van het Raadslid mr. R. H. J.
Gallandat Huet. Het volledige adres is
gratis aan ons Bureau te bekomen, daar
het wegens het zeer gevorderde uur niet
meer in ons Blad kon worden opgenomen.
U1N fe ft
0.
Naar wij vernemen is «de
combinatie tot het aanvragen van locaal-
en tramspoorwegen-Sanders c. s. ont
bonden.
De heer Sanders zal voor eigen re
kening zijne plannen verder voortzetten.
(Ril.)
Dinsdag heeft aan deleer-
hoeve voor zuivelbereiding te Oudshoorn,
na het eindigen van den eersten eursus,
de uitreiking der diploma's plaats gehad.
Aan veertien van de 24 leerlingen is
een bewys van bekwaamheid toegekend,
inhoudende de opgaaf van de vorderin
gen door ieder gemaakt, zoowel in de
practische werkzaamheden als in het
bijwonen der theoretische lessen.
Voor den nieuwen cursus, die met
Mei begint, is een leerling ingeschreven,
die op kosten van de belgische regee
ring een jaar te Oudshoorn zal ver
toeven.
Te Wins c'h oten ontstond
Donderdag in den laten avond in eene
der hoofdstraten een volksoploop, naar
aanleiding van een twist tusschen een
kapitein en een luitenant van het Heils
leger, over het aanschaffen van een klee-
dingstuk voor laatstgenoemde. De rust
herstelde zich niet alvorens van de wo
ning des kapiteins alle ruiten waren
verbrijzeld en de deur was ingetrapt.
Waar blijft de verdraagzaamheid
Letteren en Kunst.
ÜHZiekfsest ie Schagen.
Ofschoon wel wat laat, ontvangen wij
de volgende correspondentie uit Schagen,
die wij alsnog gaarne een plaats ver-
leenen
CrescendoDuid het mij niet ten
kwade, geachte lezer, dat ik het «Cres
cendo plaats aan den aanhef van mijn
verslag van het Muziekfeest te Schagen
op 26 en 27 April j. 1. gehouden bij ge
legenheid van het 10-jarig bestaan van
Schagen's Mannenkoor-Euterpe. Al is
het waar, dat er in het «Wiens brood
gij eet, wiens woord gij spreektiets
hatelijks, eene beschuldiging van partij
digheid ligt, even zeker waar is het dat
het gemakkelijk te verklaren was, dat
het my verslaggever van Haarlem?s
Degblady werkelijk goed deed, toen de
Haarlemmers da zege behaalden.
CrescendoOnder die leuze togen de
Haarlemmers gelijk weleer onder de
leuze HollandHolland ten strijde en
al was het op vreedzaam terrein en het
worstelperk der kunst, dat zij kampten
zij hebben dapper gestreden en glorierijk
de overwinning behaald.
Zie, het moet mij van 't hart (men
verdenke mij van vleierij of niet) de
Haarlemmers hebben te Schagen aller
harten gestolen.
Reeds des Zaterdagsavonds had ik het
genoegen in gezelschap van een drietal
haarlemmer heeren aangename uren door
te brengen en al hechtte ik nu niet
voetstoots alle waarde aan het oordeel
van een hunner, die beweerde dat Haar
lem minstens den tweeden prijs zou ver
werven, met de jovialiteit van dat drie
tal tot maatstaf, kreeg ik een uiterst aan-
genamen indruk van Haarlem's Mannen
koor «Crescendo."
En den volgenden dag toen zij
onder de vleugels van den adelaar, die
door ieder ten eerste werd bewonderd,
deel uitmaakten van den optocht, die
door het feestelijk getooide Schagen
trok toen luidde veler oordeel met
mij«De Haarlemmers de vroolijkste,
de netste En wie der feestgenooten
«ras niet geheel en al vol bewondering,
toen door «Crescendo" het verplichte
nummer en meer nog, toen de «Achtste
Psalm" gezongen werd, gezongen op
eene wijze, zooals zij wel nimmer meer
in Scha gen 8 oude kerkgewelven zal weer
En wie zou iets hebben willen afdin
gen, toen de jury met eenparige stem
men den eersten prijs toekende aan
«Crescendo"
En wie herinnert niet, hoe hy gelachen
heeft om de dolle capriolen, die de
kachelpijp, alias hooge hoed maakte, die
ter eere van «Crescendo" werd opgeof
ferd. Kortom, «Crescendo" voerde in
vele gevallen den boventoon, doch hetzy
er onmiddellijk bijgevoegd, het werd met
welgevallen gezien en nimmer werden
de grenzen der wolvoegelykheid over
schreden
Maar laat laat ons billyk zijn en na
deze uiting van ons gevoel overgaan tot
de beschrijving van het feest, waarvoor
de feestvierende vereeniging «Euterpe"
allo eer toekomt.
Des Zaterdagsavonds te 8 ure werd
een feest geopend door een concert, door
«Euterpe" aangeboden en waarbij mej.
L. Denijs, de heer Joh. M. Messchaert
en het Sympbonie-Orchest van de staf-
muziek der Kon. Ned. marine van
Helder, hunne zeer gewaardeerde wel
willende medewerking verleenden.
Onder eene aderalooze stilte in de ei
volle zaal klonk als eerste nummer de
schoone Ouverture in C moll van Ri
chard Hol, uitgevoerd door het Sym-
phonie-Orchest, door de zaal en onge
twijfeld wel verdiend was het langdurig
applaus, dater op volgde.
Wie daarna mocht de meening koes
teren, dat het wederom eene olficieele
hulde was (waaraan men bij zulke gele
genheden zich niet kan onttrekken), toen
den directeur, den heer Jb. Denijs, een
sierlijk met goud bewerkte dirigeerstok
werd aangeboden, hy zou ras van zijne
meening genezen zijn, als hij gewaar
werd hoe alie nummers, door Euterpe
uitgevoerd, zoozeer van leiding getuigden
en bewezen wat de heer Denijs voor
Euterpe is.
De vier nummers Neerland's Taal",
«De Stem der Zee", «Matrozenlied" en
«In 't Woud" getuigden even zoovele ma
len, dat in zijn antwoord de heer Denijs
met recht kon wijzen op den ijver en
de studie van «Euterpe." Mocht men,
hetgeen ik gaarne wil, het domineeren
van een tenor over het hoofd willen
j zien, dan mag de uitvoering dier num-
mer8 kunnen roemen op een schoon en-
I semble, een gelyk tijdig invallen, eene
onberispelijkheiddit toonde ons dat Scha-
gen's Mannenkoor «Euterpe" bogeu mag
op zijn bestaan
j En nu wat te zeggen van het aan
deel dat mej. Denijs en de heer Mes-
j schaert, beiden begeleid door den heer
Daniël De Lange, hadden in het kunst
genot, dat ons dien avond in zoo ruimen
mate werd aangeboden.
FEÜ1LLE T O N.
•Naar het engelsck
YAN
EDNA L-YAL.L.
86;
HOOFDSTUK XXXII.
«Lieve oom," zeide zij op haastigen toon, «ik weet dat wij al
les aan u verschuldigd zijn. Wanneer gij niet zoo vriendelijk waart
geweest, mij bij u op te nemen, dan zou ik Claude nooit gezien
hebben; nog heb ik echter iets noodig, en dat is uw zegen."
De deken was diep getroffen. Hij legde zijne handen op de
twee jeugdige hoofden, en zijne woorden waren zeer innigeenige
minuten later voerden zij weer een gewoon gesprek met elkaar.
Claude had do sleutels van de kathedraal gevraagd en nu wan
delde hij met Espérance daarheen, om nog e-en uurtje voor het
middagmaal ongestoord met haar te kunnen doorbrengen. Terwijl
zij in den zuidervleugel naast het graf van den kruisvaarder ston
den, haalde hy een ring te voorschijn en stak dien aan haar vinger.
«Herinnert gij u nog," zeide hy glimlachend, «dat wij met
elkaAr wandelden en dat gij mij verteldef, dat uw lijfspreuk was
Espérez toujours? Ik meende, dat wij die wel in stand konden
houden. Wanneer gij mij hedenmiddag een «neen" tot antweord
hadt gegeven, dan zou ik den riDg en de spreuk voor mij tot
troost hebben gehouden.
Espérance wierp een blik op het schoone ringetje en zij begreep,
wat hij bedoelde. Het had denzelfden vorm als zyn ring: een
breede gouden band met de spreuk in kleine letters binnen in
gegraveerd. Niets wenschte zij liever to bezitten.
Juist op het oogenblik dat zy de kathedraal verlieteD, ont
moetten zij den voorzanger; hij had reeds van hunne verloving
gehoord en overstelpte hen met gelukwenschen, terwyl hij Espé-
rance het bloed naar de wangen joeg door te vragen, wanneer
het de gewichtige dag zou zijn.
Deze vraag bracht Claude tot nadenkenhy sprak dien morgen
geen woord over dit bewuste onderwerp, maar zijne gedachten
hielden er zich des te meer mee bezig. Er was volstrekt geen
reden voor een langdurig engagement en nog voor dat hy Ril-
chester had verlaten was het reeds bepaald, dat het huwelijk ia
het begin van het volgende jaar zou plaats hebben.
Over het algemeen was de stemming in den herfst zeer opge
wekt; mevrouw Mortlake was in dien tijd geheel in haar element
en zij was vriendelijker dan Espérance had durven verwachten;
nadat zy zelfs gehoord had, dat Bella bruidsmeisje zou worden,
verveelde het haar nooit om over den bruiloft te spreken. Cornelia
was eohter in werkelijkheid veel hartelijker voor haar en zij was de
eerste, die Espérance vroeg, of er niemand was, die zij gaarne op
de bruiloft wenschte uit te noodigen. De Worthingtons en Frances
Neville moesten er natuurlijk aan deelnemen en Espérance her
innerde zich mevrouw Lemercier, er tevens over denkende of myn
heer Henderson het Maggie zou willen toestaan om ook te komen.
Dezen benevens een oom en een neef van Claude, die als getuigen
zouden dienst doen en mijnheer White, zouden deel uitmaken van
de partij, want zoowel Claude als Espérance waren zeer misdeeld
van bloedverwanten. Het speet mevrouw Mortlake zeer, dat er
niet meer gasten zouden komenzij deed haar best, om voor deze
gelegenheid nog eenige kennissen uit te noodigen zij zond eene
dringende uitnoodiging aan mijnheer Henderson om zyn dochtertje
te vergezellen en wist mevrouw Passmore te bewegen om hefc
koude winterweer te trotseeren. Daarna moost Espérance kiezen,
wie hen zou trouwen en na zich de verschillende waardigheidsbe
kleders uit het kerspel voor den geest te hebben gehaald, viel
haar keus op den precentor, de goedhartigste van allen, bovendien
een goede kennis van Claude. Toen dit alles vastgesteld was, be
weerde mevrouw Mortlake, dat het oudste meisje van den precen
tor er zeer aardig uitzag om als bruidsmeisje dienst te doen en
juist van Bella's grootte was, terwijl Kathie, die wat kleiner was,
beter bij Maggie Henderson zou passen. Espérance vond dit na
tuurlijk alles goed en zij gevoelde zich van een zwaren last ont
heven, doordat Cbristabel alle toebereidselen maakte, daar zij wel
begreep, dat, indien dit niet het geval ware geweest, zy het iq
den herfst zeer druk zou hebben gehad.
Wordt vervolgd.)