VISSCHERIJ.
POLITIEK 0VËRZ1CH f.
publiceerd deelt het bestuur mede, dat
dr. Ten Kate bereid is Flores te onder
zoeken, doch dat het vereischte subsidie van
10.000 nog niet is toegekend.
De aftredende herkiesbare bestuurs
leden, de bh. Versteeg en Dornseiffen,
zijn herkozen, voor de niet herkiesbare
zijn gekoien de hh. A. A. Beekman,
Jhr. Elout van Soeterwoude, mr. W.
baron Van Goldtstein, F. C. Kramp, dr.
Molengraaf, H. P. N. Muller, O. J. U.
graaf Van Limburg Stirum en di. Blink.
Na enkele wijzigingen in het regle
ment sprak de heer Kramp over den
muur in China eu do heer Weber over
zijn oost-indische reizen.
Het hoofdbestuur der Hol-
landsche Maatschappij voor landbouw
heeft besloten eene zilveren medaille be
schikbaar te stellen voor de beste inzen
ding betredende veiligheidsinrichtingen
aan landbouwwerktuigen op de tentoon
stelling tot bevordering van veiligheid
en gezondheid, dezen zomer te Amster
dam in het Paleis voor Volksvlijt te
houden.
De catalogus der katten
tentoonstelling die Zaterdag 10 Mei a. s.
in het Paleis van Volksvlijt te Amster
dam gehouden wordt, is verschenen.
Daaruit blijkt o. a. dat er zuilen zijn 78
inzenders, met 147 inzendingen, bestaande
uit; 93 levende exemplaren, 60 lig- en
transpGrtmandjes, 6 nummers plastieke
voorwerpen, 16 schilderijen, 12 aquarellen,
35 gravures, 6 collecties, te zamen 170
stuks photografieen en 3 geïllustreerde
boekwerken.
In deFrederikskazernete
s' Hage is Zaterdag den lsten luitenant
der veld-art., jhr. Van der Does
de Bye, door een paard het been
stukgeslagen. Ook ontving hij een slag
tegen de borst. Na in de kazerne voor-
loopig verbonden te zijn, werd de heer
v. d. D. per brancard naar zijn woning
gebracht.
Te Delft is een Wielrijders-
Vereeniging MP. i. m." opgericht.
Door de politie te Delft is
Maandagnamiddag aangehouden A. J.D.
M., wonende te 's Hage wegens diefstal
van een hond, toebehoorende aan de
directeur van het u Hotel de la Promenade"
aan den Scheveningschen weg, en welken
hond hij Zaterdagavond 11. voor 7 te
Delft had verkocht aan eene koopvrouw
in honden. De aangehoudene is naar
's Gravenhage overgebracht.
Ter herinnering aan het
10-jarig bestaan van de vélocipède-club
wLa Vitesse" te Apeldoorn was door het
bestuur eene hardrijderij voor ambachts
lieden op houten vélocipèdes uitgeschre
ven. Achttien rijders namen aan den
wedstrijd deel; de 1ste prijs, £30, werd
gewonnen door den timmerman H. Kamp
huis, 2e pr., f 20, door M. Van Lohui-
zen, smid, en de 3e pr. G. Ten Berk de
Boer, huisschilder; allen zijn te Apel
doorn woonachtig.
De uitslag van het natio-
naal bussconcours, te Wageningen door de
,/Vereeniging tot Vry willige Oefening in
den Wapenhandel" gehouden, is, wat den
korp8wed8trijd betreft, als volgt: le prij3
z,de Utrechtsche Studenten-Schietvereeni-
ging" te Utrecht met 267 punten (de
uitschrijvende Vereeuiging behaalde,
buiten mededinging, hetzelfde aantal
punten); 2e prijs Willem Teil" te
Brummen, 258 punten; 3e prijs „de
Am8terdamsche Studenten-Schietvereeni-
ging" te Amsterdam, 257 punten. De
gouden eere-medaille werd behaald door
den heer J. H. Saagers te Harderwijk
met 112 punten in 10 schoten en de
eera-prijs voor korps-schutters door den
heer Ypma te Amsterdam met 110 pun
ten. De uitslag van den personeelen
wedstrijd wordt eerst later bekend.
In de openbare school te
Oosterbeek heeft een roodborstje haar
nest onder de kap van het schoolbord
Onder de vele blijken van
belangstelling, die de fuselier van het
ned. ind. leger Buys Maandag mocht
ondervinden, behoorde een telegrafische
dankbetuiging van mevrouw de wed.
Veerman te Breda, de moeder van den
luitenant, die in het gevecht bij Kota
Toeankoe sneuvelde, en wiens lijk Buys,
onder een kogelregen, aan den vijand
wist te ontrukken.
Dinsdag werd te Breda het
650-jarig bestaan van het Beggijnhof en
het 50-jarig professiefeest der overste
van dat gesticht feestelijk herdacht. De
ingang van het gebouw prijkte met eene
eerepoort, terwijl de kerk inwendig rijk
met groen en bloemen versierd was. De
plechtigheid begon met eene solemneele
Mis, opgedragen door den pastoor van
het Beggijnhof, geassisteerd door een
groot aantal geestelijken.
In 1240 gesticht door Machelt vau
Diest, huisvrouw van Godevaert IV,
heer van Breda, is het Bredasche Beg
gijnhof het oudste van Brabant. Het
heelt alle stormen overleefd, door welke
de stad eeuwen lang werd geteisterd,
gesteund door hooge bescherming van
de vorsten van Oranje, die tevens hee-
ren van Breda waren. Wel hadden de
Algemeene Staten in 1730 bepaald, dat
de bredasche beggijnen moesten uitster
ven, doch dit plakkaat werd door tus-
8chenkomst van de genoemde vorsten
nooit ten uitvoer gelegd. Kwam er een
Oranjetelg te Breda, dan werd nooit
vergeten een bezoek aan het hof te bren
gen, bij welke gelegenheid hem altijd de
traditioneele schotel met rijstemelk, bij
wijze van cijns, werd aangeboden. Wijlen
prins Frederik was de laatste vorst, die
bij zijn verblijf te Breda, genoemde lek
kernij ontving, en nog wel in het hotel,
waar Z. K. H. verblyf hield.
Betreffende een spoorweg-
ongeval te Valkenburg, waarbij zes
goederenwagens werden verbrijzeld, meldt
men nader, dat het was veroorzaakt door
dien de wisselwachter den wissel eerst om
wierp, toen de helft van den goederentrein
reeds voorbij zijne standplaats was. De
schade aan wagens, spoor en koopwaren
wordt op 5000 geschat.
Daar een ongeluk zelden alleen komt
zoo was ook aan de machine van den
ochtendtrein eene vlampijp gesprongen,
waardoor alle treinen Maandag één uur
te laat op hunne bestemming aankwamen.
Te Almeloo zou het zoontje
van de wed. V. een eksternest uithalen,
met toestemming van den eigenaar van
den boom. Terwijl deze laatste even
wegging om een ladder te halen, was de
jongen reeds begonnen. Bij ongeluk brak
echter een tak, en de knaap sloeg ach
terover uit den boom op den grond, met
het treurige gevolg, dat hij op de plaats
doodbleef.
Dezer dagen is aan het
agentschap der Ned. Bank te Almeloo
een bankbiljet van ƒ100
hetgeen bij nauwkeurig onderzoek bleek
vervalscht te zijn. Hoewel het zeer kun
stig was nagemaakt, viel het toch vrij
spoedig in ^het oog door de meerdere
dikte van papier en andere kleine ken
merken. {2. C.)
Men meldt uit Enschedé
aan de N. R. O.:
Dinsdagochtend is een tweede detache
ment van 60 man infanterie uit Arn
hem hier aangekomen. De beide detache
menten staan onder de bevelen van den
lsten luit. van Harreveld en van den 2den
luit. De Jong'n.
De Commissaris des Konings bracht
Dinsdag weder een bezoek aan deze ge
meente om zich van den toestand te
overtuigen.
Geen der ontslagen arbeiders is op de
fabriek der firma Ter Kuile Morsman
teruggekeerdhet bekende besluit der
fabrikanten i3 dus in werking getreden,
zoodat a.s. Vrijdag en Zaterdag alle fa
brieken stil zullen staan.
Men vreest dat tevens eene werksta
king onder de timmerknechts zal ont
staan.
Alles blijft tot dusverre rustig.
De onderofficier der dd.
schutterij te Enschedé, de heer E. Ter
K., is gedegradeerd tot gewoon schutter,
omdat hij morde over de vele diensten,
die daar van het kader tegenwoordig
worden gevorderd.
Een zoogenaamde anti-s pi
ritist, zich noemende kapitein Geo, had
Zondag te Leeuwarden op ruime schaal
bons verspreid, geldig voor twee perso
nen, zonder entree, voor eene door hem
te geven voorstelling. Velen, hierdoor
natuurlijk in den waan gebracht, dat de
voorstelling geheel gratis zou worden
gegeven, waren er opgekomen. De man
had er echter iets op gevonden. Bij het
binnenkomen der zaal werd ieder ver
plicht een programma aan te nemen en
entree te betalen. Dp burgemeester, van
de zaak door de politie onderricht, ver
bood alsnu de voorstelling, daar de be-
driegelijke wijze vau handelen onge
twijfeld tot ontevredenheid eu daardoor
tot wanorde bij het gemengd publiek zou
hebben aanleiding
Bechtszaken.
de zaal van de Wed. Van der Wielen
Sedert het begin van Januari 1888
tot Februari 1890 diende bij een geacht
ingezetene te 's-Hage eene juffrouw als
huishoudster en had als zoodanig de
sleutels van alle kasten en het beheer
over de zaken der huishouding. Bij den
heer des huizes bestond niet het minsts
vermoeden dat hij bestolen werd, doch
door eene woordenwisseling onder de
dienstboden kwam hij tot die ontdekking,
en bij onderzoek bleken zeer vele voor
werpen, te veel om op te noemen, ver
dwenen en gedeeltelijk geborgen in eene
woning in eea hofje in do Frederikstraat,
waar eene vroegere dienstbode uit het
gezin woonde, voor wie de huishoudster
de helft van de huur betaalde, op voor
waarde dat zij daar een en ander zou
mogen bergen. Onder dat een en ander
behoorden 2 salonstoelen, dekens, glas
werk, gordijnen, servies-voorwerpen,
sieraden, ja, zooveel stukken, dat twee
koffers van de grootste afmeting daar
mede gevuld waren, terwijl tal van
voorwerpen nog vermist zijn. Het geheel
vormde een inboedel, bij de aanschou
wing waarvan men zich afvroeghoe is
het mogelijk dat dit alles uit huis is
kunnen gedragen worden, zonder dat het
bemerkt werd?
Deze zaak werd Maandag voor de
liaagsche rechtbank behandeld.
De verklaring van den eersten getuige,
den bestolene, verschafte dienaangaande
weinig licht; de stoelen waren wegge
bracht tijdens hij zich op reis bevond,
doch de overige voorwerpen schenen bij
elke welkome gelegenheid vervoerd te
zijn.
De bekl., 40 jaar oud, geb. te Rot-
dam, bekende het meerendeel der voor
werpen te hebben ontvreemd, enkele
stukken linnengoed, verklaarde zij, waren
haar eigendom.
Wat haar tot den diefstal gebracht
had kon bekl. niet verkiaren.
Op de vraag van den president, of zij
niet op een valsch getuigschrift bij den
bestolene is in dienst gekomen, antwoordde
bekl. bevestigend. Zij was naaister eu
wilde liever in eene betrekking ais
juffrouw-huishoudster gaan. Begrijpende
dat men haar eerder zou nemen wan
neer zij voorgaf reeds als huishoudster
in betrekking te zijn geweest, bood zij
haren dienst aan met een getuigschrift,
haar door een familielid verstrekt.
De getuige, de voormalige dienstbode,
bij wie aanvankelijk de gestolen voor
werpen geplaatst waren, verklaarde geen
argwaan gehad te kebbcu, toen in haar
huis goederen, die zij wist dat het eigen
dom van den bestolene waren, werden
binnengebracht, eene verklaring welke
de president zeer zonderling noemde.
Bekl. deed een boekje open van die
voormalige keukenmeid en beschuldigde
haar voor een groot gedeelte schuld te
hebben aan den den diefstal, althans
haar er indirect toe te hebben aange
zet. Tengevolge van onaangenaamheden
had zij de huur van do kamer ten huize
van de voormalige dienstbode opgezegd
en de voorwerpen naar een paar andere
kamers, mede in het Frederikshofje,
overgebracht, waar die goederen in be
slag genomen werden.
Uit de verklaring van eene volgende
getuige bleek, wat eigenlijk bekl. tot
de diefstallen had gebracht. Die getuige
toch was de moeder van den jonkman
met wien de huishondster was verloofd
geweest, en vermoedelijk bestond dus
het plan, om zoo gaandeweg eene huis-
homding bij elkaar te krijgen. Ten huize
van die getuige werden ook eenige goe
deren in beslag genomen, doch haar was
nimmer bekend geweest dat hare aan
staande schoondochter die goederen door
diefstal had verkregen.
De verdere getuigenverklaringen dien
den meest alle om te constateeren dat
het vervoer der goederen had plaats ge
had, of om de voorwerpen te herken
nen door bekl. aan verschillende per
sonen geschonken. Uit een en ander
bleek, dat bekl. reeds kort na haar in-
diensttreden bij den bestolene begonnen
was zich verschillendo voorwerpen toe te
eigenen.
Nogmaals ondervraagd wat bekl. er
toe gebracht heeft om het in haar ge
stelde vertrouwen zóó te beschamen,
antwoordde bekl., dat de dienstboden er
groot aandeel in hebben gehad, en
er haar indirect toe hebben aange-
een
die
zet.
Daar beklaagde, met uitzondering van
een paar voorwerpen, bekend heeft de
diefstallen gepleegd te hebben, en ge
hoord de verklaringen der 16 getuigen,
meende subst-off. vaa justitie, mr. Pleijte,
in zijn requisitoir even kort te kunnen
zijn, als het getuigenverhoor lang was
geweest, Z. Ed. Achtb. gispte streng het
gedrag van de dienstboden, die in deze
wei met blindheid geslagen moeten zijn
geweest. Vooral het gedrag van de voor
malige dienstbode die de goederen ver
borg, laakte het O. M. zeer. Hij achtte
de diefstallen wettig en overtuigend be
wezen en vorderde veroordeeling van
bekl. tot 18 maanden gevangenisstraf.
De toegevoegde verdediger mr. Van
der Plas, eenige verzachtende omstan
digheden pleitende, betoogde dat het
quantum van den diefstal niet de zwaarte
aangeeft. Voorts toonde hij aan dat de
gemakkelijke manier waarop de diefstal
len gepleegd konden worden, bekl. van
kwaad tot erger deden vervallen.
Uitspraak a s. Maandag.
Enkhuizen, 5 Mei. Heden werd
alhier door 106 vaartuigen van 1000
tot 30,000 stuks ansjovis aangevoerd,
prijs ƒ5 per 1000. In het geheel werd
heden ongeveer anderhalf millioen stuks
ansjovis aangebracht. Met den kuil kon
wegens windstilte niet worden gevischt.
Nieuwediep, 6 Mei. Door beu-
gers werden heden alhier 850 roggen,
en door trekkers 6 tal geep en 46,000
stuks ausjovi8 aangevoerd rog gold 65
a 70 cent per stuk, geep f 20 per tal
en ansjovis 5 per duizend.
De duitscho keizer heeft de zitting van
den Rijksdag geopend. In de troonrede
komt het volgende voor
De keizer hoopt, dat het zal gelukken,
de gewichtige dringende kwestiën tot
eene bevredigende oplossing te brengen.
Hij rekent voornamelijk op eene verdere
ontwikkeling der wetgeving betreffende
de belangen van den werkman. Naar
aanleiding der bewegingen en werksta
kingen, die ten vorige j are hebben plaats
had, heeft hij een onderzoek doen in
stellen omtrent de vraag, of de wetge
ving, binnen de grenzen van regelin*
door den staat, voldoende rekening houdt
met de rechtmatige en voor vervulliug
vatbare wenschen der arbeidersbevolking.
Hierbij komt het in de eerste plaats aan
op Zondagsrust en beperking van vrou
wen- en kinderarbeid. De bondsregee-
ringen zijn overtuigd, dat de voorstel
len, in den vorigen Rijksdag gedaan,
naar hun voornaamsten inhoud zonder
nadeel voor andere belangen tot wet
kunnen worden verheven, benevens eene
verbeterde wettelijke regeling ter be
scherming van werklieden tegen ge
varen voor leven gezondheid enz.
verder voor hunne rech taverhouding recht
banken van nijverheid, welke rechtban
ken ook zullen knnneu optreden als bu
reaux ter vereffening van geschillen tus-
schen werkgevers en werknemers.
//Ik vertrouw" zegt de keizer ver
der wop uwe bereidwillige medewer
king, opdat er omtrent de voorgestelde
hervormingen eene gewenschte overeen
stemming tusschen de wetgevende licha
men worde verkregen, waardoor een
aanmerkelijke vooruitgang en de vredelie
vende ontwikkeling der belangen van den
werkman kan worden tot stand gebracht.
In eene rechtmatige zorg ten opzichte
van den werkman ligt de meest afdoende
versterking der krachten, waartoe ik en
de andere bondsvorsten geroepen willen
zijn, alle pogingen tot gewelddadige aan
randing der rechtsorde met onverzette
lijke beslistheid tegen te gaan. Bij deze
hervorming komt het aan op maatrege
len, die zonder gevaar voor het bedrijf
der vaderland8che nijverheid uitvoerbaar
zijn. Onze industrie vormt slechts een
lid in den economischen arbeid van de
concurrentie der volken op do wereldmarkt.
Daarom heb ik mij er aan laten gelegen lig
gen, onder de europeesche staten waar de
economische toestand van dergelijken
aard is, eene gedachtenwisseling te ver
krijgen over eene gemeenschappelijke
erkenning van de taak des wetgevers
ten opzichte van bescherming voor den
werkman. Met dankbaarheid erken ik,
dat deze poging gunstig is opgenomen
bij alle staten, die daaraan hebben deel
genomen, en ook daar, waar hetzefde
denkbeeld reeds was gerezen, of reeds
gedeeltelijk is verwezenlijkt. De besluiten
dezer alhier gehouden conferentie zijn
slechts de uitdrukkingen der gemeen
schappelijke zienswijzen op het gewichtig
gebied van den ontwikkelingsarbeid onze»
tijds. Ik twijfel niet, of de daarin neder-
gelegde grondbeginselen zullen voortwer-
ken als een zaad, hetwelk met Gods
hulp zal opschieten ten zegen voor den
werkman, en ook niet zonder vereenigdo
vrucht zal blyven voor de onderlinge
betrekkingen tusschen de volken."
In de zinsnede aangaande de betrek
kingen met het buitenland verklaart de
keizer, voortdurend te streven naar be
houd des vredes en de overtuiging te
kunnen uitspreken, dat het hem gelukt
is, bij alle buitenlandsche reg.eeringen
het vertrouwen op deze politiek to be
vestigen. Met den keizer en de bonds
vorsten erkent het volk de taak om door
het behoud van ter verdediging gesloten
bondsgenootschappen en van de bestaande
vriendschappelijke betrekkingen, rr.et alle
mogendheden den vrede te helpen be
vorderen.
De vrijzinnige partij heeft bij den
Rijksdag een voorstel ingediend waarbij
de rijkskanselier verzocht wordt een
wetsontwerp voor te stellen tot vermin
dering van de rechten op granen met 3
mark per //Doppelzentner," en tot ver
laging van het recht op beetwortelsui
ker, waardoor de suiker-exportpremiën
en de begunstiging der groote brande
rijen bij den aanslag van brandewijn
zullen ophouden en eindelijk om eene
algemeene herzioning van het tarief voor
te bereiden, tengevolge waarvan de rech
ten op granen, hout en vee afgeschaft
en die op de belangrijkste artikelen van
verbruik in den landbouw verlaagd zul
len wordeu.
De sociaal democraten dienen een voor
stel in tot dadelijke afscuaifing aller
rechten op granen.
De partijen in den Rijksdag zijn
overeengekomen voor het presidium voor
te stellen: Von Levetzow vanwege de
conservatievengraaf Ballestrem van
wege het centrum, en Baumbach van
wege de vrijzinnigen.
In het ontwerp betreffende de leger-
sterkte op voet van vrede zijn in het
cijfer 486,983 man de eenjarige vrijwil
ligers niet begrepen. De formatie wordt
538 bataljons infanterie, 465 escadrons
cavalerie, 434 batterijen veldartillerie
(hetwelk altoos nog 46 batterijen en 77
bespanningen minder is dan by de fran-
sohe veldartillerie), 31 battery en artillerie
te voet, 20 bataljons genie, 21 trein ba
taljons.
Het gerechtshof te Ryssel heeft ver
scheidene oproerige werkstakers veroor
deeld tot gevangenis van één maand tot
drie jaren. Men hoopt thans dat de werk
staking in de volgende week eindigen zal.
De bulgaarsche majoor Panitza heeft
een afschrift van de akte van beschul
diging ontvangen, waaruit blijkt dat er
sedert twee jaren eene samenzwering ge
smeed werd en dat hooge russisehe be
ambten daarbij betrokken zijn.
zien zou haar wellicht in andere omstandigheden pijnlijk zijn ge
weest, maar met haar hand in die van Claude vastgeklemd, kon
zij zich slechts gelukkig gevoelen; teedere, geen sombere herinne
ringen wist het omringende bij haar op te wekken, van af de
prachtige Mont d'Or tot het lieve, oude kasteel, met zijn half toe
puin ineengestorte muren en weelderig klimop. Alles was bizonder
woiuig veranderd het kleine dorpje in het dal; het klooster,
waar zij zoo menigen namiddag had doorgebracht, het met gras
begroeide terras, waarop zij met haar vader zoo dikwijls had ge
wandeld, daar bovenop de zeer vervallen duiventil, waarheen
zij zich dikwijls met Gaspard had begeven, op het gevaar af van
hun nek te breken, en eindelijk de groote deur, met haar ruw
uitgehakte, steenen drempels, waar zich eenige oude kennissen be
vonden, die haar hartelijk verwelkomden. Er werden veel tranen
gestort, en verscheidene teedere omhelzingen vonden plaats ondanks
de nieuwe waardigheid van Espérance. Moeder Bonnier klemde
zich in zalige verrukking aan haar vast, Marie was niet minder
uitbundig in hasr vreugde, en Pierre, de zoon van den armen
Javotte, nu een getrouwd man, met een paar zwartoogige kinde
ren, was zeer verheugd, dat hij madame's hand mocht kussen.
Claude was verrast en diep getroffen door dit on-engelsch too-
neeltje, en hij zag het duidelijk in, dat hij niet alleen Espérance
een groot genoegen had gedaan, door met haar den winter in
Auvergne te gaan doorbrengen.
Evenmin was hij geneigd om er haar van te beschuldigen, dat
zij zou hebben overdreven, door zoo vol geestdrift van de schoone
natuur van haar geboorteland te spreken het malsche weiland,
de vruchtbare dalen, de woeste grootschheid van de half vulkani
sche bergen, alles dwoDg hem bewondering af, terwijl de frissche
kleuren van het najaar aan het boschrijke landschap nieuwe luis
ter bijzetten. Hij werkte gedurende twee maanden zeer hard, en
Espérance sloeg met vreugde en trots iederen dag de schilderijen
gade, om te zien, hoe zij vorderden.
Het waren dagen van rust en kalmte; zij nam gewoonlijk haar
naaiwerk ter hand, en ging naast hem zitten, wanneer hij schil
derde; of wanneer zij naar buitenlucht verlangde, ging zij tusschen
de boomen de laatste bloemen van het jaar plukken, en wanneer
zij vermoeid was, ging zy rust zoeken in een hangmat, die Claude
zich voor haar had aangeschaft. Wanneer dan de avond begon te
vallen, en de heldere stemmen van de dorpsmeisjes in de bergen
weerklonken, dan nam Claude zijn schildersezel op, en zij wan
delden tezamen naar het oude kasteel terug over de neergevallen
bladeren, te midden van de in donkere schaduw gehulde booineD.
Niet voordat de boomen geheel en al van hunne bladeren waren
beroofd, moest Claude alleen aan het werk, en het schilderen vor
derde laDg zoo goed niet; altijd had hij de een of andere ver
ontschuldiging klaar, dat hy zoo vroeg naar het kasteel terug
keerde, of het licht was niet gunstig genoeg, of het was te koud
of hij had het een of ander onmisbaar gereedschap vergeten. Maar
wellicht handelde hij daarmee volstrekt niet verkeerd, want in
een van de kleine, vierkante vertrekken van het kasteel wachtte
hem eene levensstudie, van meer waarde dan al het natuurschoon
van het gebergte van Auvergne.
Op den avond voor Kerstmis werd hun een zoon geboren, en
ofschoon Alphonse Noel, zooals hij genoemd werd, slechts erfge
naam was van het genie van zijn vader, verwekte zijn komst
geestdriftvolle vreugde bij de dorpsbewoners, en met de volle toe
stemming van den pastoor werden de klokken geluid, wier tonen
luide in de bergen weerklonken.
Het kind groeide voorspoedig op, en iedereen zag in hem een
echten de Mabillon. Claude was zeer nieuwsgierig om te weten,
wat deken Collinson van hun kind zou zeggen, maar hijzelf was
er zeer mee ingenomen, dat Noel de vriendelijke, bruine oogen,
het zachte, golvende haar en de zuidelijke gelaatskleur van zijne
moeder zou erven.
Wordt vervolgd
41»