NIEWS- EN ADVERTENTIEBLAD. 8 s Jaargang;. Zaterdag 12 Juli 1890. .No. 2154. jkBÜKSSHEaTSPaiJS: AB7EETEHTISJI: Nabetrachting S T A S) S N I U W S. fKUlLLE T O JS. De Familie Causson. DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maanden1.20. Franco door het geheel® Rijk, per 3 maanden. -1.65. Afzonderlijke nummers-0.05. Dit biad verschijnt dagelijks, behalve op Zen- en Feestdagen. Hnresn: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. VeBeftHranwusaraos]» S di'. ven 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cent» Groot® letter» nastr plaateruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Abonnementen en Advertentie» worden aangenomen door oase agenten en door alle boekhandeWez, en conrantiert. Direoteuren-Ditgever* J. C. PRERBBOOM en J. B. ATO. Hoofdagenten voor hei BuitenlandCompagnie GenérsU da FublioUê Stranger* O, L' DAUBS fir Co„% JOBS F. JONSS% ucc.y Darijs 31£w Faxiotsrg Montwar tra. uit den Gromoenteraaa. VIII. Mmb Het maakte een eenigszins somberen indruk, toen wy in d« raadszaal Woons- Xjf dag gezeten zyade, daar eeo aantal on- I»bezette zetels zagen. Slechts was daarby Sééne lichtzijde, nl. de hoop geeae drukke 0 discussiëc te zullen hebben, vooral wan- neer de open zetels aan eenige „emiaeate sprekers" behooreu, die wij toch ook in den Raad hebben. Aan de orde waren een aantal pun- 'f<> ten van groot en ook een aantal van ondergeschikt belaag en de agenda was te '■S$ dien opzichte niet dubbelzinnig. Alleen I® hadden wij niet verwacht, dat de mede- deeling der „ingekomen stukken" zoo- veel tijd zou vorderen, wanneer men dat i aantal eens by dat van vroegere jaren gi vergelijkt, dan komt men tot de con clusiedat er tegenwoordig heel wat Ëmeer leven in de brouwerij is. Wat er alzoo was ingekomen, heeft men in 't uit voerig verslag van ons vorig nummer kunnen lezen. Bij de afdoening daarvan, waarby enkele heeren na elk punt dat de Voorzitter oplas, 8» zwijgend een diepen hoofdknik gaven, welsprekender dan alle andere uitingen A van instemming, vond slechts het ver- zoek van de spijsoommissie om by v- de inrichting van haar gebouw de hulp W van den stadsarchitect te mogen aan- vaarden, eenige bedenking van de zijde des heeren Macaré, maar toen hy vernam, hoe de vork eigenlijk in den j|| steel zat, had hij er niet op tegen het „échappatoire", zooals hij het noemde, V voor ditmaal toe te passen. (Wanneer wij eens een lyst maakten van de woorden die op 't Stadhuis gebruikt worden ein- $1 digende op toire, zouden we, geloof ik, j: r De Vries en te Winkel leelijk in do war kunnen brengen.) Kappelhof kreeg nul op zijn rekest, hetgeen ons niet verwonderde. De ge- fv&' meente heeft toch geheel met de vroegere bezitters dor onteigende perceelea aan het Barrevoetje afgedaan, en nu te vragen om een defecten muur te herstellen, dat ging toch wat al te ver. Zoo langzamerhand waren wij gena- 1 derd aan een der hoofdschotels van den M welvoorzienen raadsdisch. Wijzigingen ij: in de Politie-verordening, die „vrucht van langdurige overpeinzing", zooals de heer Macaré haar noemde. Als een echte Paris ofschoon 't ditmaal een mannelyke was had 1 het afwezige Raadslid de heer Van Styrum schriftelyk een appel onder de •|i vroede vaderen geworpen in den vorm van een motie om ook het woord „be-; fff; heerder" in de eerste alinea van art. 171 toe te voegen. De zaak kwam te berde naar aanlei ding van een arrest, door den Hoogen Raad den 17den Maart jl. gewezen, waarbij een vonnis van de Haarlemsche Rechtbank werd vernietigd, en de re- quirant, Gustav Eltzbacher, te Amster dam, in het gelijk werd gesteld tegen het gemeentebestuur van ZaGdvoort, dat hem had laten vervolgen wegens het niet in behoorlijken staat houden van een hem toebehoorenden weg, die tevens open bare weg was, en nu stelde de commissie van Strafverordeningen, mede op verzoek van den kantonrechter, voor, eene wij ziging te brengen in onze algemeene politie-verordening. Oef! Daarmede zaten de heeren geducht in de war. Een verandering in die vrucht van langdurige overpeinzing kwam den heer 't Hooft ook te gewaagd voor en men wilde gaarne den heer van Styrum nog eens hooren. De zaak werd du3 uit gesteld en aan den kantonrechter voor de toekomst heel wat hoofdbrekens be spaard. Een warme discussie volgde over de wijziging van art. 2 No. 14 van de ver ordening op de markten, met het oog op de kermis, waarby in behandeling kwam het rekest van eenige tappers enz, die, de Hemel beware me, met het doodleuke, maar eenigszins naïeve verzoek aankwa men om hunne inriehtingen gedurende den geheelen laatsten kermisnacht van Zondag op Maandag te mogen openhou den! We gunnen den menschen graag een voordeel, maar is dat nu een verzoek 't Denkbeeld alleen, dat daar eon gamellen nacht door zou worden geheschen, doet iemand al huiveren. Gelukkig werd dit verzoek door de aangenomen wijziging in de P. V. te niet gedaan. De heer Stolp denkt toch om alles. Op zijn verzoek zal de kermis gesloten worden te 's nachts twee uur in plaats van één. De menschen die uit de spellen komen, kunnen daa nog eens de kermis op en van de heerlijkheden, als daar zyn wafelen, beignets, poffertjes, zuur enz. behoorlijk genieten. Ook kan men den draaimolen nog met een bezoek vereeren, die nu, o gruwel, de omwonenden ook een uur langer uit den slaap zal houden; maar wat noodmet de kermis gewent men zich aan alles. Na een voormaligen stal voor zieke paarden van het rijk te hebben terugge nomen en nadat de heer de Kanter zijn voorstel op de begratenisverordeningen had ingetrokken en wij dus van een „grafachtigo" discussie verschoond ble ven, na te hebben gezorgd dat er nog een breisehool komt en na te hebben gehoord dat de mogelijkheid bestaat dat de vuil nisbelt eindelijk eens verhuist, zeer tot verhooging van Haarlems gloria en na een lap grond aan het Kennemerpleia te hebben verhuurd, zaten we eeni na door dik en dun te zijn gegaan, mid den in het water. De kwestie van de duinwaterleiding kwam aan de orde. De heer Macaré vond het hollen of stilstaan, nu, nadat de zaak zoolang getraineerd had, wij eensklaps eene beslissing moesten nemen op het ontwerp dat de heer Schotel ons op- diachte en er was veel vóór die tegen werpingen te zoggen, zijne oppositie was o. i. zeer ad rem. De Voorzitter wees er eohter op dat we eerst moesten hebben de wet tot onteigening dor benoodigde gronden, dan kwam de rest van zelf en na eene fijne uiteenzetting van den gang van zaken door den heer 't Hooft, werd be sloten B. en W. te machtigen de noodige stappen to doen om tot de onteigening der benoodigde duingronden onder Bloe- mendaal te geraken. Naar aanleiding 7an het verzoek des heeren Bijvoet om alle stukken op deze zaak betrekking hebbende te doen drukken en die daarvoor vatbaar zyn te publiceeron, werd tevens uit gemaakt dat de stukken slechts publiek zyn in dien zin, dat de Pers ze niet mag mededeelen. We kunnen ons pu bliciteit buiten de Pers om, al zeer moeilyk voorstellen. Bovendien doet zich het moeilijke geval voor, dat wanneer nu een raadslid uit de door hem ontvangen publieke stukken mededeelingen doet aan de Pers, hem dit niet kan worden belet. Verder liep alles heel glad van stapel, behalve de benoeming van een tijdelijken wethouder. Over 't algemeen is dit geen benydenswaardig baantje, schrikkelijk gebonden en daarom waren de achter eenvolgens gekozenen niet genegen het te aanvaarden, hoofdzakelijk omdat ze uit de stad gingen. Men vond het toen maar het beste om op een afwezig lid te stemmen, al was 't alleen maar om een eind aan deze onvruchtbare stem ming te maken. We hadden verwacht dat wanneer men was voortgegaan met stemmen, allo gekozenen tot een bui- tenlandsche reis zouden hebben besloten Haarlem, 11 Juli 1890. Men deelt ons van officieele zijde mede Ten einde verwarring te voorkomen zullen de muziekuitvoeringen van het Gemeentelijk Muziekkorps bij slecht we der voortaan door groene vlaggetjes wor den afgewimpeld, terwijl voor het af wimpelen van den dienst der Schutterij de witte vlaggetjes van den toren der Groote of St.Bavokerk worden uitgestoken. Aan het gymnaaium alhier zyn, na gehouden examen, door heeren curatoren bevorderd: Van de 1ste tot de 2de klasse H. W. Molchior, J. J. Pannekoek, J. Helder, H. J. Canter Visscher, Joh. Mulder, C. E. van Manen, J. J. C. Eschauzier, J. F. Ph. van Valkenburg, E. H. E. Teding van Berkhout, H. van der Meulen. Voorwaardelijk: C. Pi». F. Abbing, J. Barbas. Van de 2de tot de 3de klasse A. C. do Koek, R. Mulder, G. A. Hulshof, J. J. Duyfjes, E. H. van Lier, J. D. van Calcar, H. G. A. Broers, H. C. van Schouwenburg, P. S. Gerlings, J. H. Snclcjes, R. Grua, Th. L. van Luenen, S. H. Coldewey. VoorwaardelijkE. S, Orobio de Castro, J. L. Tadema. Van de 3de tot de 4do klasse: G. W. Scliultz, H. A. Cornelissen, M. van der Hoeve, N. J. L. Brantjes, S. W. Tromp, J. N. van der Leij, G. Heidenrijk, M. E. Salomons, H. C. van der Wijck. Voorwaardelijk: W. Middelberg. Van de 4de tot de 5de klasse: Ant. Moens, R. S. Bakels, K. Plos, F. C. Boo gaard, D. J. Leepel, B. Swaab, W. F. van Sloofcen, J. J. Maats, A. J. Mulder, C. Bakker, L. P„ J. Michielsea, P. Groot, P. J. du Pui, J. H. Meijer, J. S. L. Aghina. Voorwaardelijk: Ph. F. W. do Kanter. Van 5de klasse A tot 6de klasse A K. J. Schorer, C. Vis, C. Sehuit, R. von Hemert. Voorwaardelijk: J. J. doGraaff,J. W. D. Francken. Van 5de klasse B tot 6ie klasse B: H. P. van Praag. Do rangorde der leerlingen, aan wie bij het eindexamen diploma A is toege kend, is verkeerd opgenomen. Deze was als volgt: J. Ph. Vogel, H. J. van Roijen, H. Bakels, J. W. Jay, P. J. Góbel, H. D. Tjeenk Willink, F. G. Moeton, G. A. Kniphuisen, D. A. Sloos. Het eindexamen van de Rijksnormaal school voor teekenonderwijs te Amster dam werd o. a. ook met goed gevolg af gelegd door onze stadgenooto mej. C. M. v. Gelder. Vanwege de commissie voor de Volks zangschool van hot departement Haarlem van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen zal op Woensdag 16 Juli a. 8. onder leiding van den onderwijzer, den heer J. Jenny Weijerman een openbare les of uitvoering gegeven worden door de leerlingen dier school in de Doops gezinds kerk, welk gebouw door den kerkeraad welwillend voor bovengemeld doel is afgestaan. Het doel van deze uitvoering is, den werkkring der school meer bekend te maken, en belangstelling te wekken voor haar stroven. Programma's tevens strekkende tot toegangbewys zullen toegezonden worden aan de leden der verschillende corporaties van het Nut, aan de corpo raties van de Doopsgezinde gemeente, aan hoofden van scholen, en aan hen, die als contribuanten hunne belangstel ling toonen in dezen belangryken tak van het Haarlemsche Nut. Bij den heer J. H. Warnier is thans van de pers gekomen het Feestboekje van den Nationalen Zang wedstrijd, uit geschreven door de Koninklijke Lieder tafel „Zang en Vriendschap". Het is een lijvig boekske de inrichting en uitvoe ring laten niets te wenschen over. Zaterdag wordt hier ter stede in het perceel Koningstraat 31 geopend het bierhuis on restaurant-Kocke, onder di rectie van den vroegeren chef de buffet van het sportterrein „de Phoenix". Een nette, degelijke inrichting, lekker bier en een smakelijke „Speiskarte" met soliede bediening zijn te verwachten en even- zoovele aanbevelingen voor deze nieuwe zaak. .%rron(Si8§e»ients-Blecbtbaah Zitting van Donderdag 10 Juli 1890. Heden had zich te verantwoorden Willem Hendrik Schooneveld Büchner, 33 jaar oud, voormalig meesterknecht bij den heer H. J. Fleur, behanger alhier. Deze beklaagde, die 0.20 per uur ver diende en weken maakte van 28 buiten het verval, had zich niet ontzien ten nadeele van zijn meester uit diens ma gazijnen, winkel ©d werkplaatsen partyen damast, linnen, tafelkleeden, stukken plu che enz. te ontvreemden, en dat wel in eene hoeveelheid dat hy met het meeste gemak een winkel had kunnen opzetten van het gestolene. Gedeeltelijk had hij de voorwerpen verkocht voor prijzen, die de koopster veel doen krijgen van een heelster, doch Maria Spier, die zich zelf eene onschuldige weduwe noemt, wat de president niet gelieft aan te nemen, be- men, beroept zich op hare onkunde om trent den prijs van het gestolene en hondt, tegen de verklaring van beklaagde in vol, dat zij hem niet zou hebben aan gezet tot meerderen diefstal door hem te vragen of hij niet nog meer had en hem op den hoek van de Groote Markt telken male op te wachten om die vraag te kunnen doen. Twee tafelkleeden ter waarde van f 24 ieder had zij voor ƒ5 en 6 gekocht en een ervan was terecht gekomen in de Israëlietische kerk en deed dienst als koorkleed. De beklaagde bekende alles, en de Naar het franschvan Adolpke Belot en Jules Dautin. 40. EERSTE GEDEELTE. HOOFDSTUK XVI. De ontsnapping Toen hij de gendarmen bemerkte, ontstelde Causson hevig. Wat er ook met Menie mocht gebeuren, die wanhopig met armen en beenen rondsloeg en naar adem snakte, het was met hem, Caus- sod, gedaan; hij kwam van den regen in den drop. „Houd moed!" riepen zy uit, „gij hebt hem toch, dien schelm, nietwaar? Zullen wy u helpen?" Dat was voor Causson een lichtstraal. Men hield hem voor den politie-agont; dus moest Moule de vluchteling, de dief zijn „Neen, blijf maar," riep hij uit. „Dat is onnoodig. Ik zal het alleen wel klaarspelen Terzelfdertijd drukte hy met kracht op den hals van Moule en hield zijn hoofd onder water. Welk eoD oogenblikwelk een wel lust Zich redden en zich terzelfdertijd wreken Hij was er nu zeker van, dat hy zou ontsnappen, wanneer tenminste de gendar men in hunne vergissing volhardden. En wie zou hen uit de dwa ling helpen Wat hem betreft, bij was een uitstekend zwemmer en Moule was op dat oogenblik hulpeloos. Hij wilde hem niet van het leven berooven, maar slechts onsohadelijk maken, hem een flink lesje geven en hem straffen, omdat hy hem mishandeld had. Hij duwde den politie-agent naar beneden en hield hem onder water, hief vervolgens zijn hoofd weer op, om te zien, hoever hij reeds in dien toestand van verstikking was en dompelde hem dan weer onder. En terwyl hij deze beweging eenige malen herhaalde, trachtte hij het te doen voorkomen, alsof hy met den stroom en met den tegenstand van den drenkeling te worstelen had. „Houd moed!" riepen van beide kanten de gendarmen en de landbouwers. „Maakt u niet ongerust!" antwoordde Causson. „Die schavuit geeft mij moeite genoeg, maar ik zal hem niet loslaten." Eindelijk gaf Moule geen teeken van leven meer; Causson be sloot nu, om zich naar den oever te begeven. Een natuurlijke en instinctmatige vrees voor de gendarmen, deed hem den voorkeur geven aan den kant, waar de landbouwers zieh bevonden en hy trachtte dien te bereiken. Daarvoor moest hij echter bet midden van de rivier zwemmende oversteken en moest dientengevolge een sterken stroom overwinnen. Het was moeielijk, bijna onmogelijk; hij was geheel uitgeput en moest bo vendien Moule mot zich meeslepen. Hij moest zich dus tegen wil en dank naar den rechteroever wenden. Een der gendarmen had van een wilg een tak afgerukt en reikte hem dien toe; deze hulp kwam juist van pas. Na eenige seconden waren de twee drenkelingen aan wal, de een lag onbe weeglijk, rechtuit op den grond, de ander klappertandde en was totaal uitgeput. „Eindelijkhet doet mij toch genoegenriep Causson uit. „Brrr Hy schudde zich af, als een natte hond. Een van de gendarmen wierp hem zijn mantel over de schouders. „Dank u," zeide Causson. En hij balde zijn vuist tegen Moule. „O, die schelm wat heeft hij tegengesparteld Dat is werken geweest; het is best mogelijk, dat ik er de nadeelige gevolgen van zal ondervinden." „Maar weet gij wel zeker, dat hy het is vroeg een van de gendarmen. „Wat, of ik het zeker weet!.... Hebt gij dan zyn signalement niet uit Parijs ontvangen „Ja zeker!" „Welnu, neem hem eens goed op „Ja, het is de goede." De twee gendarmen beschouwden Moule aandachtig en zeiden toen op overtuigenden toon „Inderdaad, hij is het." Dit onderwerp was echter te gevaarlijk; Causson achtte het raad zaam, om er niet op door te gaan. „Maar vertel mij eens," zeide hij op verwijtenden toon, „hoe laat is u dat bericht uit Parijs overgeseind „Des morgens tien uur."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1890 | | pagina 1